장음표시 사용
491쪽
num, et Senectutem et ii ostrema in in hoc numero Discordiam. Ex Discordia autem nascuntur Labor, Pugnat ), Fames, Dolores, Certamina, Caedes, Proelia, Homicidia, Iurgia, Mendacia, Altercationes, Initistitia Noxa, deni lue Iurisiurandi numen, quo peierantibus poenae inlliguntur. Vid mus igitur hoc loco varia malorum genera componi, qui biis hominum, etiaImlue, ex parte saltem. deorum vita in s Slatur, quae omnia non inepte Nuciis partu edita linguntur, fluando luidem quidquid grave. triste. luctuosum ost, noctis Simili' cum eaque quodammO-30 do cognatum esse videtur. Concubitum his immixtum fuerunt quin gre ferrent, quem in malis a poeta num 'ratum esse ego quoque Vix cr do: sed cogitavit nimirum de nocturno, ideo iue in Noctis familia eum recensuit. Eliam uesperides in hunc coetum recopias mireris. de quarum genuina significatione et natura licet parum constet, non tamen corte in rebus malis ac pi sti foris num prandae esse videntur. Verum poeta noster quum Vespertinas illas id enim nomen significal in Noctis lilias esse accepisset, maluit has Iuoque una cum ceteri S commemorare, quam tertio quodam loco de Noctis partialius dicere. Ac vituperarunt eum nonnulli etiam propi r a. quod bis de iis dixerit, neque omnem Noctis familiam uno loco composuerit statim post Aethera et Diem v. 124. et Hermannus adeo in ea quam ili se composuit theogOnia, hanc nostram Scilicet correctum S, Omnem hanc parist m, quae PSta v. 2li usque ad v. 232, transposuit post v. I 25, et luin Iue Strophis suo modo descripsit. Id mihi satis inconsiderato a viro acutissimo sa-clum esse videtur, et probabilem, immo verissimam rationsem agnuSeo, cur poeta sic sacere noluerit. Nompe I Prum, piae hoc loco memoran-I5 In theogonia v. 226. 7. legitur: σri γε γῆ-Πονον Axi θην- ι3ιον τε - , ituumque Oblivio uou immerito aliena ab hoc ene tu videretur, Rubnvenius Dr 1 , proque hae, quae nune paulin post, V. 230, eum . 1υον ιέν apsint et, arcer reponi, Nyrsum autem 224, ubi unc ru et Diio-της in Aoetis filiabus sunt. plane deleri suasit. Huie recte Gopitiinous obloquitur; quod autem ipse et I ennepius pro Oblivione bene si ei orum, ossicior uili, legum seripiendam suspicantur, vix tredo hanc illo vocabulo sie simpliciter posito significari potuisse. Multo minus cum Gruppio ilimnus, de Ohlivione malorum eonS I atrie e cogitiinduin es Ae: nam liaee eerte Eridis filia vocari nullo modo potuit. Astque vers 1le nil ADtμον ad inittetuus, s d reseribemus, opi-nnr, . 1ῆριν . Han cum IIoxqν etiam l lolii erus coniungit, Il. XVI, 158, potuitque e
quis fortasse Aoιγον maluerit, set in aliquot eodd. Aoιμον est,in non male Lenne- pius tuetur, provoeans ad 0pp. et D. V. 28 et 230.
492쪽
tur, omnium ea vis ae natura est, ut existere plane non potuerint nisi inter homines aut animantes, quales illo quidem tempore, quum Aetheret Dies nascerentur, nulli adhuc suorunt. Illud quoque nonnullos male
habuit, quod, quum v. 21 I Kr e una inducta sit, mox v. 217 Κῆρες
plurali numero Ine in orantur. Atqui illam iptidem priorem nihil aliud quam Necem , h. e. mortem aut armis aut aliqua vi externa illatam significare manifestum est; sed quum nomen ipsum etiam latius paleat, potuerunt proseclo K ρες ea quoque numina vocari, quae poenas faci- snorum repetunt, malaque et perniciem sceleratis inserunt: quae numina vix diversa a Furiis esse ex ipsius poetae verbis v. 220 223 intelligitur. Quod si ita est, non ideo ille reprehendendus erit, quod idem nomen duobus locis. diverso tamen numero et significatu posuit, sed propterea, quod posteaquam v. 185 Furias induxit e Caeli castrati sa guine procreatas, nunc ruraus si e&ς, ab illis reapse non diversas, Noctis filias secit. Eiusdem Furias filias a mullis dictas esse constat, luam stirpem lioeta quum traditam in sabulis accepisset non putavit sibi praetermittendam. parum curans quod sic iisdem deabus diversam originem tribueret. Τegitur il uidem peccatu in nominum diversitate; malles lamen superiore loco Furias praetermissas, etiam propter eam quam ibi exposui rationem. Ceterum numina unius naturae et significationis, sed nominibus parentibusque diversis, etiam alibi passim in theogonia inducuntur: nec fieri aliter potuit in huiusmodi carmine, in quo omnis multitudo sabulosorum deorum percensenda esseti Nam saepenumero in Graecorum mythologia iisdem numinibus ac potestatibus divinis personas plus minus diversas indui videmus, ac de nominibus, parentibus, rebus gestis eorum alia ab aliis tradi. Nec raro nominibus non mulatis magna est de parentibus dissensio, cuius generis praesens exemplum in Parcis habemus. Hae enim ab aliis Noctis ab aliis Iovis ot Themidis siliae dicebantur: neutrum sine probabili rationei φ). Sed noster poeta utrumque tradit: nam hoc quidem loco eas in Noctis tu ogenie numerat, v. 2l7, infra autem, v. 904, in Iovis liberis. Plerique hoc non serendum rati alterum utrum locum utique corrigendum esSe clamant. Ego, licet ossensionem non dissimulem, de licorrigendi tamen necessitate dubito. Hoc autem credo, versus duos, 218. 219, qui totidem sere verbis infra v. 905. 906 rppetuntur, ab in-
493쪽
terpolatore insertos esse; quibus pistetis illud etiam lueramur, ut rectius verborum structura procedati Nam ut nunc sest, ineptissime, tu Sle3- quam Κν ρες νθλεorro Pol memoratae sunt. Subiunguntur statim nomina non harum sed Parcarum ante illas in moratarum, et v. 220 pronomen aDε ambigi potest, utrum ad Parcas an ad alteras reserendum sit, cui malo si luis illa medeatur, ut cis τε disiunctim scribat quo scilicet per copulam diversa liuius quam superioris pronominis v. 228ὶ relatio indicetur, vereor equidem ne haec συκίννὶ ἐπlκm-
Pergit theogonia ad Ponti progeniem. IIunc enim Terra post Caelum, de cuius siliis in superiore parte Oxpositum est. POStque MontPS,
quorum nulla subolos extitit, primum enixa erat, ante Oceanum ceterosquo Titanes. Et videmus hunc ordinem per totum carmen serVari,
ut a maioribus natu ad minores procedatur 73. Ponti igitur tres silii sunt, Nereus, Thaumas, Phorcys, duaeque liliae, Ceto et Eurybia, quorum omnium deinceps liberi yprcensentur. Nerei nomine nihil nisi Fluorem significari constat: quod nomen quum potuerit sane cuilibet
aquarum numini imponi, in theogonia tamen, et apud ceteros, quantum quidem compertum est, omnes, proprium eius dei lactum est, qui maris naturam non universam, sicut Pontus et postea Neptunus, sed ex parte tantum repraesentaret, ipiat onus utile hominibus mare et benignum est, imprimis navigandi opportunitate atque instantium tem pestatum praesagiis, quamobrem Nereus ut aequus, mitis, Verax Praedicatur. Et filiarum quoque eius quinquaginta nomina aut varias maris dotes atque amoenitates, aut proprietates atque assectiones designant: nonnullae ab terris et insulis appellantur, quas mare alluit: paucae quaedam diversi generis sunt. videnturque ad aliam quandam rationem eo si angonicam et theogonuiuam pertinere, iluae rerum Omnium originem et moderationem ad maris naturam referret. Sed haoc hoc loco exponere longum est, neque necaeSSarium.
Alter Ponti filius Τhaumas eam maris naturam significat, unde admiranda quaedam atque stupenda hominibus prodire videbantur. Id et nomen indicat, set progenies ex Electra, oceani fissia, suscepta. Har- pSiae, quas procellas ac turbines eSSe constat in mari oriontes, et Iridem h. e. arcum caelestem, qui maris accolis item e mari oriri
17 In Titanum quidem generationibus paullulum ah institulo ordine dμneetitur, sed non tamen sine certa ratione, quemadmodum infra demonstrabimus.
494쪽
videtur. Matris autem Elocli ast nomen splendidam quandam naturam significat. Numerosisssima ost tortii filii, Plio rejnis, progenies. Is enim e
Plo Ite, sorore sua, primi illi duas lilias procreavit, Popla redo et Enyo quae coniimini nomini' Grastae li. o. elulae vocantur: d inde tres Gomgones, iluarunt duast, Sili no et Euryale, immortales sunt. tertia. Me lusa, mortalis suit, tuae quum a Noptuno compressa gravidaque lacla Psset, interempta est a Perseo, de sanguine aut in morientis prosiluerunt i hrysaor et Pegasus, ipiorum alter ali aureo quem gestabat gladio onomen accepit, aller, itui equus fuit. in Iovis aedibus stationem nactus si eius lue arma, tu nitru ot fulmon, vi Plat. Chrysaor aulom e Callirrhoe, Oceani lilia, Geryonem generavit tricipitem, postea in Erythia, insula Oceani, ubi habitabat gr0gosilue boum eximios alebat. ab Hercule interemplum una cum bubulco, cui Euntioni, et eum cane, cui Ortho 12 nomen fuit. - Genuerunt porro Phorcys ot Celo sitam Ethidnam, cuius forma fuit ex muliero et forpente mixta, domicilium autem in specu subterraneo apud Arimus, ubi ex Typhoeo Orthum peperit GerFonis illum canem, Cerberum luse, qui item eanis est apud inferos in domo Plutonis, dentisve hydram Lernaeam, post ab Hercule interemptam. Aut huius aut Echidnae filia Chimaera fuit, leonis, calirae, draconis corpora mixta habens, is iam Bellerophontes Pegaso vectus obtruncavit. Chimaora porro aut item Echidna - nam id quoque ex verbis poetae non certo inli iligi pol st. - ex Ortho cone Sphingem peperit, Thobarum illam pestem, et leonem Nemeaeum a Iunone enutritum, ab Hercule in toromptum. Denique Phorcynis et Cartus proles
fuit Serpsens immanis. malis aureis luae ab Hesperidibus servabantur, custos appositus. - Ηaoc est Phorcynis familia, quana cur sibi poeta sic singulatim persequendam tamque multos in eam versus insumendos consu rit, - sunt enim circiter septuaginta, - non liOterit non
permirum prorsusque inexplicabile videri, si quis theogoniam religioniS causa compositam esse opinatur. Quid enim istis monstris cumroligioni Ita pie non de suorunt, qui Omnoni hanc partem ab antiqua ot gonuina theogonia alienam, et posti a demum ab aliquo interpolatore
additam affirmarent: ilitast tamen hunc ad interpolandum causa permovisset. explicare superfoderunt. Nobis persuasum est, hanc partem non minus ii iam aliam quamlibet genuinam esse, insertamque ah ipso theogoniae compositore non alio consilio, quam quo totum carmen compositum est, ut ad Onansem sabularem historiam cognoscendam
495쪽
quasi aditum saceret. Hanc ob causam haec monstra, quorum celebris in sabulis memoria esset, non debuerunt silentio praetermitti. Singula quid signi licent quaerere hoc loco nihil opus est. Nain quamvis constet, omnium ab initio physicam quandam significationem suisse, tamen a poeta non propi r hanc significalionem, quae quidem ipsi vix cognita fuit, sed tantum propter eam, quam dixi. celebritatem memorata esse pro corio affirmare licet, idque salis est ad carminis intellectum. Ponti posteritatem excipiunt iiiii a Caeli Terra stilue liberis originem habuerunt, et primum quidem ab De ano. Is igitur uxorem Τ
thyn ducit, ex eaque numerosam utriusque sexus pr0lem generat, mares, fluviorum deos, seminas, rivorum ac sontium nymphas. Et nym-l,liarum quid in ex ingenti multitudine - nam ter mille esse dicuntur, sed pleraeque accolis tantum notae, - commemorantur una et quadraginta, quarum nomina, liariter ut Nereidum, de quibus supra dictum est, aut proprietates quasdam atque allectiones aquarum, aut dotes atque commoditates designant, quas homines ex iis percipiunt; alia autem a terris imitosita videntur, ut Asia et Europa, alia denique maiorem quandam numinum amplitudinem significant, quod genus eodem modo explicandum est, quem supra in Nereidibus indicavimus. Ε su-viorum numero haud amplius quinque et viginti memorantur, aut propter magnitudinem insignes, ut Nilus, SirSmon, Ister, Peneus, aut propter claritalem, quam sabulae. imprimis I roicast, iis addiderunt, quae causa fuit, ut etiam rivis minoribus, Simoenti, Scamandro, Rhodio,
Heptaporo, Granico, Aesepo locus concederetur, quorum nonnulli posteriore tempore plane exaruerunt, ut ne vestigia quidem eorum
Ia Sequuntur quos ex Hyperione Thia peperit ires liberi, Sol, Luna, Iurora, de quibus nihil dicendum est. Hos porro excipiunt Crii et
Eurybiao tros filii. Λstraeus, Pallas. Perses, quorum si quis naturam et significationem qii aerat, haec partim ex ipsorum parentumque nominibus, partim ex liberonim, quos genuerunt, natura colligi poterit, id
quod alio loco sacere conati sumus. Nunc tantum reserenda sunt, quae in theogonia memorantur. Astrastus igitur ex Aurora v nl0s et Luci-
serum procreat, Pallas e Stygo Vini, nobur, Coneerlationem, Victoriam, Perses ex Λ steria uocaten. sed intorpellatur hoc loco genorationum enumeratio duabus digressionibus, altera de Styge eiusque liberis, altera de uocate eiusque potestate et honore. Styx enim, quum Iupiter bellum contra Titanes gereret, omnibusque, qui partes suas amplexi Digitigod by c ι
496쪽
forent, magna praemia promisisset, liberos suos illi socios adduxit quam ob causam quum ipsa honore assecta est, ut per numen eiusiurando etiam immortales se obstringerent, tum lilii eius comites Iovis satellites pie perpetui facti sunt. His expositis, post brevem commemorationem nuptiarum Coei et Phoebes. unde Latona et Asteria natae sunt, Asteria Persae, patrueli suo, copulata IIemlen peperisse dicitur, cuius laudes deineeps tam studiose tamque multis verbis praedicantur, ut nonnulli hunc locum, qui constat versibus haud minus quadraginta, non vere partem theogoniae sed hymnum in IIecaten esse crediderint ab aliquo interpolatore insertum. Mihi non dubium est, quin ab ipso primo compositore theogoniae intextus sit propter certam qiuandam rationem. Nimirum quemadmodum paullo ante Stygelii eiusque liberos
induxit cum Iove coniunctos eique servientes, sic nunc IIecaten item Iovi sociatam proponit: atque sicut illa coniunctione demonstratur, Iovem unum omnium validissimum esse, cuius vim ac robur nulla res . si angat quique ex omni certamine victor semper evadat, sic Hecate
Iovi sociata quid aliud significari dicemus, quam illam divini numinis vim et enicaciam, qua quidquid volunt dii facile etiam ex longinquo
perficiant, - eam enim Hecates persona relaraesentari alibi docuimus i 33, - hanc igitur omnem Iovis laetam esSe, ab eoque, poStquam rerum potitus sit, gubernari atque dispensari ' Hoc est enim quod dicit poeta, quum IIecaten munus suum et honorem, qualem olim habuerit, postmodo Iovis consilio ac voluntate auctum atque amplissi- eo tum retinuisse ait. Itaque duabus his digressionibus, quibus res postea demum actae anticipantur, praeparantur quodammodo auditorum animi ad proximam I artem earminis, quae Iovem inductura est totius mundi rectorem ac dominum. Talem adhuc nullum cognovimus: nam Saturnum imperio potitum suspicari quidem potuimus, non autem edocti sumus a poeta: nunc Vero, quum etiam sub Saturno quae validissimae in mundo potρstales fuerunt ad Iovem sua sponte se applicasse dicantur, tanto cupidius huius ipsius ortum ac promotionem expectari necesse est. Et revera tali consilio haec epis odia a poeta interposita ess eliam hinc manifestum sit, quod in memorandis Titanum
generationibus non eum ordinem, quo illi nati dicuntur, sed alium sequitur. Nam natu quidem Coeum Crio, Crium Hyperione maiorem fecit: nunc autem primum Hyperionem, deinde Crium, tertio loco
497쪽
Co una positit, scilicet ne horum tuorum progenies, Si se cum filiis suis set li cale, i illiu postici IIIlierionis Diu silue liberorum menti uno, a proxiina parte . iluae de Iovis ortu exponit. S pararetur, COPum autem, licet Crio maiorem. lamon huic postposuit, quia sic tantuni longius illud de Ilocale opis , litim apte hanc partona concludore pol Pal. Se pii liir iam novus i Prum Ordo Crotii pie ad Iovi ni imporium translatum, ipiod iluomodo evenorii brevitor iudicatur. Cronus enim ex Illiua tres lilias. V stam. Cererem, Iunonem. totidemque filios tiro- ereavit, I 'hil uitum, ΛΡptunum, Itivom. Sed quum praedictum sset. loro ut a liberis suis rogno Oxu rotur, Parius Rheae, simul aliive in turpin editi orant, dot oram constituit. Sic is linqui' interempti; lovem aut in Illiea, Torrase matris consiliis et auxilio adiitia, marito subduxit servavi lituo, isquo mox ad ullus patrona opprimit. devoratos liboros rur-SuS evum re cogit, Cyclopes vinculis liberal, armisque ab iis instructus. tonitrubus ac fulminilius. deorum hominutati pie imporium obtinet. II is stimulatim expositis ad Iap ti g nus oratio convertitur. Is enim ri stabat de duodecim Titanibus, debuitque eum Pius lue Progeni in poeta, si aetatis ordinem fissum se pii vollet. iam ante Cronum commemorare: suit enim uelate maior. Sed quoniam . iluae de Iapeti genere dicenda erant, omnia ad Iovis regnum pertinebant, dilserondam hanc narrationem iudicavit ad hunc locum, ubi illum iam regno potitum accepimus. Sunt autem Iapeti iluattuor silii, Illas. Menoetius, Prometheus. Epime-uieus, e Clym sene. Oceani lilia, susceliti. De Epim 'lli 'o nihil momoratur . nisi eum recolita prima muliere, illiam Iupiter fabricari iussisset.
magnorum hominibus malorum eati Sam fuisse. axit rum, MPI OPlium,
Iupiter propter insolentiam fulmine percussum ad in si ros abiecit: tertio, Atlanti, poena iniunctat. ut caeli Di bona capite suo mani huς tu sustineret; Promethous doni pio e dum nae alligatus. addito insta pori supplicio, ut iecur eiuS quotidio rocres cons ab olluila depasceretur. i iusa suptilicii deinceps longiore narratione exponitur, unde discimus.' Prometheum hominum patrocinio suscepto in luetatis erga Iovem cul-ysim m=ntraxi SSe, cuius poena illium non Solum ipsi, sod etiam homi-
- ωbi uiri Potest, . quin Promethei liorsona nihil aliud ipsam Praxum ge-himiris humani inponium et sollertiae adiuncta impi 'la S repraesi nietur. Similitor autem etiam rotiqui fratres vitiorum . quibus homines laborant significationem habent, stippliciisque eorum ostenditur. quanta eum severitate impietas alitiae improbitas a Iove castigetur. Sic igitur etiam
498쪽
hane narrationem non absimili consilio insertam esso iudicamus. quam quae supra de Stygis filiis et de Hecate dicta sunt: scilicet ut cognoscatur Iovis imperium non modo quam validum quantisque viribus firmatum, sed etiam quam severum sit. Potuisse id magis aperto declarari non nego: nam Sunt sane quaedam obscurius indicata, quae quo pertineant lectorem non satis aut peritum aut alienium facile sugiant: sed nimirum id genus lectorum poeta suo iure deprecabitur. Alia contra prolixius, luam opus eSSel, explicari videntur, veluti sexus muliebris vilia quantumque ex iis malorum in hominum vitam redundet quem locum non miramur multis vehementer displicuisse, iis liraeser-lim. qui melius de mulieribus sentirent. Neque ogo eum laudare volo; hoc tantum dico, imperite sacere, qui versus illos suppositicios et ab hoc loco alienos esse dictitant: nam si abessent, intelligi plane non iposset. qua ratione mulier poenast causa creata et ad homines adducta esse diceretur.
Iustius reprehenditur proxima pars theogoniae. quae est do bello Iovis cum Titanibus, non modo propter initium nimis abruptum, sed etiam propter ipSam lielli narrationem mancam atque imperisciam. Neque enim declaratur qui suerint Τitanes, qui arma contra Iovem moverenti ' , illine duodecim, quos adhuc solos cognovimuS sed quos omnes Iovi adversatos Pessst prorsus incredibile est, an, Si horum unus et alter savisso potius Iovi censendus sit, quinam ceteri fuerint . quos sat multos fuisse vel φαλάγγων vocabulum v. 676 ostendit, neque de
causa belli edocemur, utrum deiecto iam Crono Τilanos arma sumpserint, quo illum restituerent, an prius quam deiiceretur, ut regnum piustularentur. Neque cauSa tantum belli in obscuro est. sed de certaminis ipsius tenore atque decursu hoc unum audimus, det in annis continuis aequo Marte pugnatum esse, donec tandem Iupiter Terrae monitu Con- limanos carcere, iluo inclusi olim a Caelo fuerant, emiserit sociosque aseiverit, si uortim deincepS robur et sortia facta sic extolluntur, ut horum primae partes in victoria, Iovis tantum secundae, ceterorum deo-19ὶ Murium si audias, p. 413, multo etiam gravius poeta peceasse dieendus erit. Nam, inquit, si e are told that he Iupiter did not obta in possession os his empire untii aster an extermina ting Raragainst thos very uneses, previo usi γ v. 50 1 sqq. describe d as his frien d s. USettieet vir doetissimus miro et vix excusabili errore Cyclopes, v. 50 1 sqq. signi- fleatos, contundit eum Titanibus, v. 630 sqq.
499쪽
runa nullae fuisse videantur. Ilaec omnia tiro secto ε iusmodi sunt, ut non immerito suspiceris. ex aliqua Tilano machia partem quandam excerptam a theogoniae poeta et operi suo insertam esse, qui quum ostendendum putaret, quantis certaminibus oluis suisset ad Iovis imperium firmandum et stabiliendum, ipso autem aptiorem horum certaminum narrationem componere nequiret, tantum quantum posset secerit . ut aliena, licet non satis apta, qualitercunilue cum suis consueret. - Neilue minus mira et reprehensione digna sunt, quae de Tartaro
vicinisque mundi regionibus huic parti subii inguntur. Nam quum in Tartarum Titanes deiecti sint, nunc ubinam ille locus sit et itualis eius facies, ituique in Proximis regionibus aut infra terram aut in ultimis eius sinibus habitent. centum haud minus versibus exponitur, Pt ita exponitur, ut nullam aliam carminis partem plura magisque aperia ineptae compositionis indicia prae se ferre dicas. Nam non modo repetitiones insunt inutiles et molestae, sed inulta etiam inter se pugnantia, quae conciliari et ad unitatem notionis revocari nullo modo liossint: ne dicam de prolixitate descriptionis si ilira modum ac proportionem reliqui carminis, quod quum totum, si a prooemio disc seris, versus habeat circiter nongentos, qui inaque res etiam gravissimas brevius nunt aro quam velles perstringat, quis non miretur, lam magnam eiuS liartem in hiiiiismodi rebus consumi, quae ad summam argumenti haud sane multum faciant Agnoscemus igitur in hoc loco compilatorem, qui tuae passilia apud poetas de Tartaro extremis tuo mundi partibus dicta invenisset, satis imperite coagmontarit, neque absimile Vero eSt, is halic coagmentationem non ipsi primo carminis compositori, Sed diascevastae cuiusdam malae Sedulitati impulandam esse: ac de nonnullis quidem versibus ibi in spurii sint dubitari prorsus non potest y 03. Subiungitur deinceps alia narratio do Typhoeo, Terrae et Tartari
lilio, eiusque contra Iovem certamine, in qua narratione item non pauca Sunt, quae allentum lectorem summopere ossendant. Sed de his pioniam alibi accurate a nobis disputatum est i), nunc laceri posse videtur. Hoc tantum dicemus . totam narrationem pro insiticia, h. e. non ab ipso theogoniae compositore, sed ab aliquo interpolatore inserta haberi posse propiorea. iluod in proximis post eam versibus 8Sl-SS5, ubi transitus sit ad regnum a Iove ordinatum subolenti pie
20 CL disserti de extremar. mundi partium descriptione p. 338.2l, In diss. de Typhoeo Ples. p. 342 sqq.
500쪽
eius enumerandum, Titanum quidem certamen commemoratur, de Τypho ei autem certamine plane tacetur, licet is in superioribus versibus 820 sqq. si alitii post devietos Titanes exortus esse dicatur, unde non immerito colligas, ei, cuius illi versus 88l -SS5 sunt, Typhosei certamen ignotum fuisse. Nisi quis dicat, exortum quidem tunc Typhoeum
esse, sed contra Iovem aliquo demum post tempore insurrexisse, constitulo iam huius regno set liberis ab eo eiusque fratrihus procreatis, poetam autem uno loco Pt de natalibus Typhoei et de eius certamine, quamvis liosteriore, dicendum iudicasse, quemadmodiim etiam de Promethei contra Iovem deliciis statim post eius natalia sex posuit, licet is quoque longe serius, dudum devictis Titanibus stabili loque Iovis imperio deliquerit. Quamquam in Prometheo quidem res ipsa per se satis aperta est; in Typhoeo non item. Neque lamen facile prat, alium ei et commodiorem locum dare, quandoquidem inter generationum num rationem a v. 886 usque nil sinem carminis deductam Τyphoeum inseri non potuisse manifestum est. Itaque aut plane iacondum de eo aut hoc loco dicendum fuisse iudicabimus: tacendum autem non fuisset ropterea, quod, quum in superiore parte carminis v. 306 de eius cum Echidna copulatione mentio iniecta esset. - nam qui ibi Typhaon dicitur, non alium quam Typhoeum esse constat, - convPniens videretur, ut etiam quis ille et unde ortus esset exponoretur. Stillicient haec soriasse ad tuendum hunc locum contra interpolationis suspicionem: ad removendum confusae et obscurae compositionis crimen non sufficiunt.
Reliqua pars theogoniae salis aequabili tenore decurrit. Nam postquam paucis verbis de ordinato a Iove imperio muneribusque inter deos distribulis dictum est. enumerantur deinceps Iovis ceterorumque deorum coniugia et progenies, una tantum breviore narratione intexta. Iupiter enim quum primam uxorem Metin, h. e. Sapientiam, duxisset, suturum esse compserit, ut, si quem illa silium peperisset, is alii Iuando regnum totius mundi obtineret. Id igitur il uominus accidere posset, Terrae matris Caelique monitu Metin gravidam, antequam partum ederet, ipse totam imbibit suisque visceribus condidit. quo
factum est, ut sapientia quidem eius et consiliis semper ut suis uteretur, liheri autem, a quibus regnum oecuparetur, nasci PX ea non POS-
soni. Quid hac fabula significetur, non obseurum est: culpatur tamen a quibuSilam poeta, quod Iovem non Sua ipsum prudentia, Sed 1