장음표시 사용
331쪽
306MB. A. c AP. 72. τῆν Πλαταιῶν στρατεύοντες. Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Αακεδαιμόνιος ἐλευθερώσας τον 'Eλλάδα απὸ των Μήδων μετὰ
Ἐλμνων των ἐθελησάντων 1νάρασθαι τον κίνδυνον τος μά-
χζς η παρ' ἡμῖν ἐγένετο, θύσας ἐν τη Πλαταιῶν ἀγορα - ἐλευθ/ρίω ἱερὰ καὶ ξυγκαλέσας πάντας τοὐς ξυμμάχους ἀπε
δίδου ὶΙλαταιεῖσι γ ν και πόλιν την σφετέραν εχοντας αυτ
νόμους οἰκεῖν, στρατεῖσαί τε μηδένα ποτε οδίκως ἐά auro te μηδ' επὶ δουλεία ' εἰ ει μὴ, ἀμυνειν τούς παρόντας ξυμμάχους κατὰ δύναμιν. τάδε μεν ημῖν πατέρες οἷ ὁμέτεροι εδ παν αρετ ς ενεκα καὶ προθυμίας τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς κινδύνοις
γενομεν ς, υμεῖς δε τἀναντία ὁρῆτε ' μετὰ γὰρ θημίων τωνημῖν ἐχθίστων επὶ δουλεία τη ἡμετέρα ἔκετε. μαρτυρας M
ους τους τε ὁρκίους τοτε γενομένους ποιουμενοι καὶ τούς
υμετέρους πατ . ωους καὶ 8μετέρους εγχωρίους λέγομεν ὁμῖν τ νγ ν τ ν Πλο .αιίδα μῆ ἀδικεῖν μηδε παραβαίνειν τούς ὁρκους, 72 ων δε οἰκεῖν αὐτονομους καθάπερ Παυσανίας ἐδικαίωσεν. --σαύτα ενπόντων Πλαταιῶν 'Αρχίδαμος μολα ν εἶπε dia καια λέγετε, ω ἀνδρες αλαταιῆς, ῆν ποιῆτε Ῥοῖα τοχ λόγοις. καθάπερ γὰρ Παυσανίος ὐμῖν παρέδωκεν, αὐτοί τε αυ--νομεῖσθε καὶ τούς ἄλλους ξυνελευθερούτε ἔσοι μετασχόντες των τότε κινδυνων ἡμῖν τε ξυνώμοσαν και εἰσι νυν - Ἀθηναίοις, ' παρασκευή τε τοσῆδε καὶ πόλεμος γεγένηται αυτῶν ἔνεκα καὶ τῶν ἄλλων ἐλευθερώσεως. ἐς μάλιστα μεν μετα
σχόντες καὶ αυτοι ἐμμείνατε φοῖς ὁρκοις ' εἰ δε μῆ, ἄπερ καὶ
332쪽
το πρότερον ηδε προυκαλεσάμεθα, ησπιαν αγετε νεμόμενοι
τὰ ὁμέτερα αυτῶν, και εστε μηδἐ μ θ' ετέρων, δέχεσθε δῶ φοτέρους φίλους, επὶ πολεμω δὲ μηδ' ετέρους. καὶ τάδε ἡμῖν ἀρκέσει. ὁ μεν Ἀρχίδαμος τοσαῖτα εἶπεν ' οἱ δὲ Πλα
ταιῶν πρέσβεις ἀκούσαντες ταδω ἐήλθον ἐς την πόλιν καὶ, τω πλ θει τὰ ρηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αἰτῶ ὁτι&δύνατα σφίσιν εἰη ποιεῖν ἁ προκαλεῖται ἄνευ ' - ναίων - παῖδες γὰρ σφῶν καὶ γυναῖκες παρ' εκείνοις ε--πι δεδιέναι δε καὶ περὶ V πάσy πόλει μ' εκείνων ἀποχωρησάντων Ἀθο- ναῖοι ἐλθόντες. σφίσιν οὐκ επιτρέπωσιν, n Θοβαῖοι sς ενορκοι δντες κατὰ το αμφοτέρους δέχεσθαι avθις σφῶν την πόλιν πειρασωσι καταλαβεῖν. O δἐ θαρσύνων αὐτους προς ταὐταεφ' , Tμεῖς δε πολιν μεν καὶ οἰκίας ημῖν παράδοτε τοῖς Amκεδαιμονίοις καὶ η'ς ορους αποδείξατε καὶ δένδρα ε δει
μῶ τὰ ωμέτερα καὶ ἄλλο εἰ τι δυνατον ἐς αριθμὸν ἐλθεῖν ciυτοὶ δὲ μεταχωρησατε οποι βουλεσθε εις ἄν ὁ πόλεμος v. ἐπειδὰν δὲ παρέλον, ἀποδώσομεν ἡμῖν ἁ ἀν παραλαμμώ.
Αrchi lanilis volitisset, potitis dictumas ruisset, alistriam magis sibi placere, Plataeenses, inq tuin, secum arnia iungere. Minc dicit qui 1 sibi satis sit, eos salte In neutras partes sequi. ετ σανJ Sic positiini, viasi praecessisset Srι. Cons. Xenoph. gr. VI, 5, 36. o πλεῖστος ῆν λόγος, ῶς κατο τοὶς ορκους βονθεῖν δέοι ' ου γὰo, ἀδικησόντων σφῶν. ἐπιστρατευοιεν οἱ Λοκόδες καὶ οἱ μετ' οὐτῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις. VII, i, 23. -roς ἐνέnλησε φρομ ματος Tove Aoκάδας, λέγων, ῶς μόνοις αυτοῖς Πελοπόννησος nareὶς εἴν ' μόνοι γὰρ αυτόχθονες ἐν αυτῆ οἰκοῖεμ. ILUS. c. Agor. P. 45 I. a ναστωρ a rea, οτε - ποιῆσθι, ἄςτst μ te των τειχῶν διελεῖν , μῆτε aiao et νπόλιν ἐχαττῶσαι μηδέκ' o ιτο δε καὶ alio τε αγαθὸν παρὰ Αακεδαιμονίων τη πόλει ευο σεσθαι. V. Nauli. Gr. g. 529. 3. Heind. ad
μιοι μέλλουσιν - ἐπιθῆσεσθαι τιο στρατοπέδω, καὶ παῖτα σαφῶς πω
γένος est καὶ re γαι τειχίζειν Σάμον ete , quanquarn h. l. opi tivum pendere ex Ae Gicere possis. Addit duo alia exempla Schaefer. Μel. cr. p. 102. ἡμῖν Tola AaxeoαιμονίοιςJ V. ad I, IM. et Κmaeger. p. 169. Mox απιθμῶ est numero, der ZahI nata, non doniis numero, ut voluit Ualcκen. ad Herodoti VI, 58., et ἄλλο ετ τι dictum iit ελχαοσα II, 69. ono. βotaeine I Popponi obs. p. 104. legendii ni videbatur onueoll. Hermanno ad Eurip. Herc. fur. 1236. et ad Viger. p. 789.2 - παραλάβωμεν ' haec verba absunt a multis editis ante Iaackium, qui ex coad. et interpretatione Vallas restituit. Sunt
333쪽
μέχρι δε τota. ἔξομεν παoακαταθ ηκην, εργαζόμενοι καὶ φορὰν 73 φέροντες θ ἄν ἡμῖν μέλλη ικανὴ εσεσθαι. οἷ δ' ἀκούσαντες
ἐς χθον αυθις ἐς την πόλιν, καὶ βουλευσάμενοι μετὰ τού πλη- ooue ἔλεξαν ori βούλονται ἁ προκαλεῖται 'Aθηναιοις κοιν
σαι πρῶτον, και ην πείθωσιν αὐτους, ποιεῖν ταλα ' μέχρι δε
τούτου σπείσασθαι σφίσιν ἐκέλευον καὶ την γ ν μ' δἴοὐν. ὁ δε ημέρας τε ἐσπείσατο ἐν αἷς εἰκος ῆν κομισθῆναι και τ ννην οὐκ ετεμνεν. ἐλθόντες δε ot Πλαται nς πρόσεις ώς τους 'Ast ναίους καὶ βουλευσάμενοι μετ αυτῶν πάλιν ηλθον ἄπαρονέλλοντες τοῖς ἐν τν πόλει τοιάδε ' OA ἐν τω προ τοὐ χρ
ναῖοί φασιν ἐν Ουδενὶ Ῥῶς προέσθαι αδικουμένους οἴτε νῶν περιόψωθαι, βοοθήσειν . δε κατὰ δύναμιν. ἐπισκῆπτουσέ τε ὐμῖν προς των ὁρκων οἱ οι πατέρες -οσαν μηδεν νεωτερί- 4 ζειν περι την ξυμμαχίαν. τοιαῖτα των πρέσβεων απαγγειλά
των οἱ Πλαταιει ἐβουλεύσαντο Ἀθηναίους μη προδιδόναι, ἀλλ' ἀνέχεσθαι καὶ νον τεμνομένην, ἁ δεώ, ὁρῶντας και Euo
haec verha in A. B. C. F. H. R. L. M. Ν. O. P. s. d. g. et apud
uetur Ioco Di in . A. R. P. I9I8. 4νείχοντο olaoν, ἶς ἐν ἀκμῆ τότε ην, συγκομιζόμενον υπὸ των ποῖ εμίων κωὲ ἀνέχας βοσκημάτων ἀπελαυνομένας δρῶντες. coli. P. 1774. l I. et Stura. lex. Xenophi. t. I. p. 235. b. Conf. Ροpp. Prol. t. I. P. 142. Pro όρῶντας et πόποντας sequi debebat δρῶντες et πάσχοντες. Sed para Hipia illa a rimantur, ut lieri solet, structurani voma In interpositarum M MELobeck. ad Phryn. p. 755. not. confert Auieilaetini XI, 117. p. 389.
καὶ αυτὸν πεῖσαί τινα, pro ὼςrrv ὁ Ανκ. Ilaec est, ait, pervii, gatii illa coeptae constru tionis Continuatio, cuius plura uia Aunt in particulis con parativis ώς, θ, εἴπερ etc. EI Inpia τι c. ἔαιδακρύοντα, απερ ἐκείνην την Ἀντήλον Laucian. Aniorr. init. t. VI.nόλιν, de Μυκηνας, εὐδαίμονα Eur. Ilera l. 759..iae γην κατ-
βλέποντας ἄσπερ et ove 'φέμβους, Aristi l. de paraphili. 390. e. u.
334쪽
του τείχους ἀποκρίνασθαι - αδύνατα οφίσι ποιεῖν εστιν ἄ-κεδαιμόνιοι προκαλοῖνταt. ώς δε ἀπεκρίναντο, εντευθενδο πρῶτον μεν ες ἐπιμαρτυρίαν καὶ θεῶν καὶ ηρώων των ἐγχωρίων ' χίδαμος ὁ βασιλευς κατίστο, λέγων ωδε. θεοὶ Oσοι γῆν την Πλαταιίδα ψετε καὶ ξρωες, ξυνίστορες εστε ὁ Οἴτε την χῆν αδίκως, ἐκλειτόντων δε τῶνδε πρότερον τὸ
ξυνώμοτον, ἐπι γην τῆνδε si μεν, εν ῆ οἷ πατέρες ημῶν
εὐξάμενοι υμῖν Μ ων εκράτσαν και παρωχετε αυτὸν ευμενη ἐναγωνίσασθαι τοῖς 'Hλοσιν, οἴτε νύν, ῆν τι ποιῶμεν, αδι- κῆ με προκαλεσάμενοι γὰρ πολλὰ καὶ εἴαότα Ου τυγχαν
μεν. ξυγγνώμονες δε ἔστε τῆς μεν αδικίας κολάζεσθαι τοῖς υπάρχουσι πρρτέροις, τῆς ει τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέ-
εουσι νομίμως. τοσαὐτα επιθειάσας καθίστο ες πόλεμον τον ra
v. Spanticui. ad Callini ach. t. II. p. 66 ιούτe - ἐκλιπόντωνJ Tl Om. Μ. p. 825., qui δὲ addit post ων
75. Descriptio oppugnἔitionis Plataeamina, de qua V. Nausis Epai t. P. II. p. 42. 405. h'olari . ad Polyb. P. II. p. 174. aera. geris. Gail. Menι. p. 183. Bre lov. ad h. b. Archidanius urbe vallo
clausa incolis exit ini intercludit; adversus urbis partem uo gerem truit; neve qua lita Versus acclivis esset, ligitis in Citthaerone Caesis littanique aggerem niunit, ita ut pro niuris ἄν r. τοθων esset i ligna, storearum instar tφορμηδόν lectissatim composita. Latera ista explentur materie, lapidibus, hunia aliisqtie qtiae ad opus peritelen in id onea essent. Agger paullituIn quidem In Oenilnis urbis distabat c. 77. ponoo ντες Γλος φακέλλους παριβώλλον aerio vos χώματος ες το μεταξὐ πeῶτον τοῖ τεθους καὶ τῆς neραώσεως , sed Parte sui ii ia lia illatini aceti vi In Oenia tan et,aι 3 προς πιπτουτο χῶμα 1. e. Pza agger moenibus e nriguus erat , ita ut Plataeen ea n uro xuo Perdosso διελόντες Tos τείχους η, ubi τεῖχος probricliscernendunὲ Δ τοθως umeris fiuinuIu ex aggere in tirbem in1- Portare Posse iit, moenibus thon Exetilites. Sini ut ni cliinas obse fores uriai u lim,verunt: uuam, quae per aggerem adniota aediliabit, quod nioenibus uuis obsessi stiperstruxerant, ni aguam Paletem Cori l lassavit ἐπὶ μέγα τοῖ μεγάλου οἰκοδομηματος κατέσει- , ubi genitivus pendet ex μέγα, et in ἐπὶ μέγα idem sensus, ac si dixi set μπαλον μοῖραν, alias vero Iliaci iiiiaa ab aliis ureis partibus
335쪽
LIB. Il. CAP. 75. στρατόν, καὶ πρωτον μῖν περιεσταύρωσεν αυτοῖς ταῖς δένδρωσιν α ἔκοψαν, του μηδένα ἐδει ἐξιέναι, ἔπειτα χῶμα εχουν προς την πόλιν, ' ελπίζοντες ταχίστην αῖρεσιν ἔσεσθαι αυτῶν στρατεύματος τοσούrου ἐργαζομένου. ξύλα μεν οὐν τέμνοντες - του Κιθαιρῶνος παρωκοδόμουν εκατέρωθεν, ψορμηδὸν αντι τοιχων τιθέντες, οπως μ' διαχέοιτο επὶ πολύ το χῶμα ' μό-
ρουν δε ta ν ἐς αυιδ κα. λίθους καὶ γην καὶ ει τι αλλο ἀν τειν μέλλοι ἐπιβαλλόμενον. ημέρας δε ἔχουν ἐων κοντα και νύκτας ξυνεχῶς διηρημένοι κατ ἀναπαύλας ῶςτε τους μεν φ
ρειν, τούς δε ἴπνον τε καὶ σῖων αἱρεῖσθαι ' Αακεδαιμονίων τε
οι ξεναγοὶ εκάστης πόλεως ξυνεέεστῶ tες ηνάγκαζον ἐς το ἔργον. οι δε Tnαταιῆς ὁρῶντες το χῶμα αἰρόμενον, ξυλινον τε
χος ξυνθέντες καὶ ἐπιστῆσαντες τῶ εαυτῶν τε ει η προς οὐτο, ἐςωκοθόμουν ἐς αὐτό πλίνθους εκ τῶν εγγυς οἰκιῶν καθα -
ροῖντες. dii δεσμος δ' ἐν αὐτοῖς τὰ ξύλα, τοῖ μ' υφηλὸν
γιγνόμενον ασθενὸς εἶναι τό οἰκοδόμημα ' καὶ προκαλύμματα
εἶχε δέρρεις καὶ διφθέρας ἄζτε τοὐς ἐργαζομένους καὶ τα ξύλα
μ τε πυρφόροις δωτοῖς βάλλεσθαι εν ασφαλεία τε εἶναι. τρωτο δε τι υγος τοὐ τείχους μέγα καὶ τὸ χῶμα ου σχολαί
σι ' διελόντες τοὐ τείχους ν προς-ιπτε τό χῶμα ἐς ὀρον
336쪽
τωθεν του χώματος καὶ ἱζάνοντος ἀεὶ επι τὸ κενούμενον. δεδιότες δε μ' οὐδ' Οἴτω δύνωνται ολίγοι προς ποuAς ἀντέχειν, προς-εξεῖρον τόδε ' τὸ μεν μέγα οικοδόμομα επαλσαντο ἐναζόμενοι τι κατὰ τὸ χῶμα, ενθεν δε καὶ ἐλθεν αυ--s αρξαμενοι anis τοὐ βραχέος τείχους εκ τού ἐντὸς μηνοειδες ἐς την πόλιν προςωκοδόμουν, λως εἰ τὸ μέγα τεῖχος
μίσκοιτο, τοῖς ἀντέχοι, καὶ δέοι τους εναντίους αυθις προς
ουτὸ χοὐν, καὶ προχωροῶντας εἴσω διπλάσιόν τε πόνον ἔχειν ωαὶ εν ἀμφιβολω μἀλλον γίγνεσθαι. ἄμα δε τῖ χώσει καὶ μνχανὰς προρογον τν πόλει οἱ Πελοποννγιοι, μίαν μέν, n τούμεγάλου οἰκοδομωατος κατὰ τὸ χῶμα προςαχθεῖσα επι --
γα τε κατέσεισε καὶ ε ς Πλαταιέας ἐφόβοσεν, ἄλλας δρ-
Et Phavom n. in v , qui exscripsit Elyni. n. p. 747. Verba οι δὲ Πελοποννήσιοι - του τε Σους rursus Suidas in ταρσός adserti διαχεόμενονJ Popp. Obs. p. 226. eoniecit διαχεόυενος, quiam utriun vix possat ad alimi quid pertinere, Plant auro διπροένον, titi ad non potuerit auferrei. Inio refertur ad x a, cuius nunc Prers πηλός erat. ΜOT ξυντεκμηράμενοι scho I. recte explicat per δι a ivvoίου τινος ἐσεμενοι uno et o χῶμα. Onf. I io Cass. I.X I, 4.
viden ceraenen uriten an der nredramen Maver i. e. inde a mo Ilibus urbis suae veteriinis, quiluas recens aedilietum superstru e
337쪽
LIB. II. c AP. 77. ἄλλη του τείχους, ας βρόχους τε περιβάλλοντες ανέκλων os λαταιῆς, καὶ δοκούς μεγάλας ἀρτῆσαντες ἁλύσεσι μακρα σιδηραῖς απὸ της τομῆς ἔκατέρωθεν άπὁ κεραιῶν δύο επικωκλιμένων καὶ υπερτεινουσῶν υπερ τοὐ τεθους ἀνελκυσαντες
ἐγκαρσίας, ὁπότε προπεσεῖσθαι πy μέλλοι ἡ μπανῆ, αφέωσαν τον δοκὁν χαλαραῖς ταῖς ἀλύσεσι καὶ οὐ διὰ χειρος εχοντες ' ξ ει ρίγη ἐμπίπτουσα ἀπεκαύλιζε τb προέχον τῆς ἐμβολῆς. 77 Μετὰ δ/ τουτο οἱ Πελοπονν σιοι, ως ἀ τε μηχαναὶ
Ουδεν ωφελουν καὶ τω I ατι τό ἀντιτείχισμα εγίγνετο, νομίσαντες ἄπορον εἶναι ὰπο των παρόντων δεινῶν ελεῖν την πόλιν προς τ ν περιτείχισιν παρεσκευάζοντο. πρότερον.Mπυρι εδοξεν αυτοῖς πει9ῶσαι ει δύναιντο πνεύματος γενο
n aestinarii Ili tralia filiae nc Inotamini arcebant, nain et laqueis Circi nitectis crus rest iteruint, et trixi iluis maginis gravi poniter' delitissis Pron inens rostrai in liraeetis frangebant. erte: u elehφ
338쪽
και της προςIώσεως, ταχύ δε πλῆθους γενομένου δια πολυχειρίαν ἐπιπαρίνοσαν και τῆς αλλης πόλεως ἴσον ἐδύναντο απὸ τοὐ μετεώρου πλεῖστον επισχεῖν, εμβαλόντες δε πω ξύν θείω και πίοση ηφαν τὸν υλην. καὶ πένετο φλόξ ταaαύτη οσην οὐδείς πω ες γε εκεινον τον χρόνον χειροποίητον εἶδεν ' ξδη γὰρ εν ορεσιν ἴλο τριφθεῖσα υπ ανέμων προς αυτὸν ἀπι ταυτομάτου πῆρ και φλόγα αἱ αυτούἀνῆκε. τούτο δε μέγα τε ἐν και τοὐς πλαταιέας ταλλα λα-- . φυγόντας ελαλιστου εδέησε διαφθόψαι' εντος γαρ πολλούχωρίου τῆς πόλεως οοκ 'ν πελάσαι, πνευμά τε εἰ ἐπεγένετο αυτῆ επίφορον, ὁπερ και ἡλπιζον οἱ εναντίοι, οὐκ αν διέ
φυγον. νύν δε και τόδε λέγεται ξυμβῆναι, δωρ ἐξ οὐρανούπολύ ηαι μοντὰς γενομένας ψίσαι τὸν φλόγα και οἴτω
οἷ δε Πελοποννῆσιοι επειδὴ καὶ τούτου λῆμαρτον, με- 78ρος μέν τι καταλιπόντες τοὐ στρατοπέδου, το λοιπὸνlυς ἐντες, 4 περιετείχιζον τὴν πόiιν κυκλω, διέλόμενοι κατὰ lπόλεις τὁ χωρίον' τάφρος δε εντός τε ἐν και ἔξωθεν εξ ἐς
guia, ut altis arboribus virina eamn lina Mavin a terantur inter a
n agriani exe itus pallent, ani P in nriimis, quo Platae ἐin cinis gere ut, coniectus esset, dimiisisse, neque Psti' se Verisin ile est, cum verendun esset, ne Athenienses, Olbsessis opem ferentes,oninem Iem in pedirent, et repugnat iis, titiae pallio post diserto logi inim', POA al soluto deni illi opere ii uas Piemque urbes discossisse. Sed verbis τὸ de Ioιπον οφέντες ideleti nia tot en exercitus parteni existin alatinus Vel in finitimus Boeotiae' urbes inter
ea atriisse, vio facilius aleretur, vel alio in loco se tenuisse, ubi eos, qui ad Inataeas relicti erant, facile ab Athenietisi unai inpotu, si quem sacerent, deseruieIet. - quod ii ii te ih Ilaack. moliuit, i l ipsunt: parte In reli Pian in sinitiinas Boeotiae urbes alitisse, significari verbis αδ d. a. -.; vertit ἀφέντες nullus alius
339쪽
επλινθεύσαντο. καὶ ἐπειδο παν αείργαστο περὶ ἀρκτούρου επιτολάς, καταλιπόντες φυλακας τοὐ ἡμίσεος τείχους, τοδε γισυ Βοιωτοι εφύλασσον, ανεχώργαν τῶ στρατω κώδιελυθοσαν κατα πόλεις Πλαταιῆς δε παῖεις μεν και γυ
ναῖκας καὶ τους πρεοβυτάτους τε και πλῆθος τὁ αχρεῖον των ἀνθρώπων πρότερον εκκεκομισμόνοι noαν ea τὰς Ἀθῆ-
καὶ Mea. κ. πόχ. Denique μέν negat habere, quo relaratur; sed
se utentiariun illo nexus est: μέρος μέν τε καταλιΠόν teς - περιτεθιζον et ξν πόλιν - καὶ ἐπεισῆ etc. ut sibi resputidount μεν κα c. V. IIemn. ad Vi eri p. 841. περὶ ἐπιτοχάς J o Areturiis stella est alimnii splendoris In si nono Otis pri pe catuli ni magnae ursae. Ut a nobis in cui otidianarita tenipus ex diebus festis et sanctoriani definiri solet: ita apud Graecos Italosvae in usu erat, ex stellis mi ibusdam splendidiora
Nis prini uin in coelo, d ina e solis radiis mi erigunt, conspectia vel ex earundem occasu anni tenipora toni putari . In his stellia Prarcipuae erant Arctumis , Pleiades, Orion et Canicula. Theophr. d. sign. Pluv. p. 416. mina. Cum veri verira, mitra ortust et Oeeasus atellar m Rignificatus tam Inultiplrx sit, utinani veteres distula initia quaeda n quomani nonnulla linguia ipMimian Proserio
significari poterant vel observassent omnes, vel constituissent. Mutimini orianis atPlla quotidie et Oritur et occidit. Id liuod Glaeti appellant ἀνατίλχειν et δίνειν. ἄνατολὴ et δυσις. Sed illo
mi itidia uis et ortus et occasus Pati latinx Solem n areis ni aPAPIO antecedere videtur, donec aliquan diu ppr annum cuni ortu O casuvio solis plane competit, iluo laeto stella tiobis non ian MI- specta lis est. Paulo ante quan oculos nostros ni it, stellani odo post solis Ortiin oritur, ni do Post solia Occas una occidit. Iarn istum stellae occasum, statinx post solis occasu In qui tit, et postren il nobis conspieuus est, Graieci κἄτ' ιεπῆν appellant δυ- σιν , sive ut discernens non inat G ni inus Eleni. astrori. c. 11., ωουμ ιν. Post illud tenipus stella preni itur solis radiis, atmie aciti hi adraginta dies non conspicitur. Post istud teniporis intervallunt ortus eius paulo ante solis oriunx sit, et Tua sus in conspectu In venit, quenI O tium Pranaum Oculis re lilitii in Graeci, ut ilis-Cernant, ἐπιτολήν, ἐσωέλλειν dicunt, quae verba de sοIe mi ident nun dia In usurpantur. Gen inus I. l. Tali leni post menses alis quot stella paulo ante solis occasum oritur; post hely loni Mastaliquot paulo ante solis ortuni Decidit. Haec quo ue Inon entate inporibus definiendis ad lithpnt, quare suant stellae cuiusque ἐπιτολὴν et ἐώαν Et ἐσπερίαν, saepe sin e ullo additamento πιτολῆν Esse dicebant, ut ex nexu orationis apparere necesse sit, uir ἐπιτολὴ si iii ficetur; itentque suani cuiusque stellae δύσιν alvo. κρύφιν et ἐάαν et ἐσπερίαν, mi quani haec veri a ramus legum tur; saepissitne Ortibus ututitur cuni aliariam Mellumina, tum Aoctum. Hippocr. d. vi t. rat. III. p. 34. 36. IIis locis Ilippo M alia, Tlluc vili ili aequalis, ut apud nostratin scriptorent significatur ἐπιτολὴ Arcturi ἐῶa , quani circa aequinoctiunt aucturituale uce, disse colligi inus, unde auctu nini initi uni ducebant. 'Ons . Then
Pt r. de caus. Plant. I, 14. 15. de aignis pluv. p. 416. Virgil. Georg. I, 104. ibiq. oss. Incidebat ortua iste in Boedrontiouem,
340쪽
νας, αυτοὶ δ' επολιορκούντο ἔγκαταλελειμμένοι τετρακόσιοι, Αθηναίων δε ὁγδοήκοντα, γυναῖκες Θε δέκα και εκατὸν σιτ
ποιοί. τοσοῖτοι ησαν οἱ ξυμπαντες ὁ νε ες την πολιορκίαν --οίσταντο , και &λλος ου δε- ην εν τω τείχει Ουτε αὐλος Oύτε ἐλεύθερος. τοιαύτο μεν ο Πλαταιῶν πολιορκία κατεσκευάoθq. i
d os δ' ab τοὐ θέρους καὶ ἄμα τῆ των Πλαταιῶν ἐπι- 79 στρατείs υθ ναῖοι διαιλίοις ὁπλῶταις εαυτῶν καὶ ἱππεὐσιδιακοσίοις εστράτευσαν επὶ πιλκιδίας τους επι Θρύκος καὶ .Βοττιαίους ἀκμάζοντος τοὐ σίτου ' ἐστρατ γει δε Ξενοφῶν
βριον μῆνα , Vel ex Viti DSO Calen litrio des limi in , vel inscitiae eius
iit, intelli mens orion Arcturi Vespertinum , ut patet e nexu or itonis et additamento hoc: Oete χελιδων ῆδη φέρε ra, , id viod sit xii pilio Μartio. Et in locis n en omitis et ubique, ex pri escriptos, en in i c. 11., ἐπιτολῆν Ilippocrates intelligit stellamini ortum.
Non tamen Onines scriptores aeque diligentes sunt in us I vocis. Ipse Geininus in descriptione, quae annexa est, stellari ni Oris ti v n occasuumque II OdO καρκίνος, ait, ἄρχεται ἰινατέλλειν, n su Oδσεται ' Ωρίων ἐπιτέλλειν. Aristoteles saepius sere latioris se iisus vo rabulo aνατολὴ utitur nil signiti eundui stellariam Ortum, illi Rreferetur ad sole in . V. H. A. VIII, I 5. Μeteorol. II, 5. Nimini, in
libris Tlieopli rasti nonnullis, elut d. sign. Pluv. ferct tantulit vi να- τωλῆ et ἀνατέλλειν de. ortu stellaemini usurpam, in aliis auteni el- ut de eaus. plam. accuratius poni ἔπι ro1ῆν et λαιτέλλειν, id tria o IPotest ui di ullis urgilnientis, in te priJare siti lent, homitii ld, TlIn varios auctores esse. Quin astronomus ipse IIippareh. ad Arat. Pliae Ona. II. p. II b. adnotavit περὶ et ην τοὐ κυνὸς ανατοὶ τα καύμαΤα μάλιστα γίνεταε, et quamvis diset te et Velienienter declani et Geniintis: μεγάλη ἐστὶ δισφορα ανατολῆς καὶ ἐπιτολῆς, ncti lainen discrimen observatum est. Ρro ari limo Certe, si nonniin qu in dissei et tia Observata esse videtur, quani statuit Achilles
poisierunt, cuni observationibus stellar In uccuratiot ibus vatii oristus discet nerentur, Praesertim eX PIO Orili in stellae non adspectabilem, qui sit una cuni sole et ortuni stellae, qui patulo ante 'solent lit, priuiusque sub oculos recidit, inter se nolet, ant per- Inutari. Recenti Ortina astrono nata illhun Ortuni appellat costilicum, hunc lieli actini. Ritos cuni Veteres aξcuratius discernere volebant, illurn appellabant συνανατοχὴν, liunc επιτολῆν fere, atque Cuni utplurimunt Ortus Inatutinus significetur, liunc κατ ι πῆν die ebant 1πιetoaῆν. Sed ανατολῆν costili cuni stellamina ortum unismiani vici, non reperio; at explicatio per Vocent ἐπιταλῆ anguntior est. I. Fr. Pia1f. de Ortit ias et Occasibus si ierunt p. d9. 56. Isredou Da disci i iii Iu unx lint cile et ἐπιτέλDιν v.