장음표시 사용
351쪽
am I. IB. I l. CAP. B9. ἡσσοθέντες παρὰ πολυ αὐθις ναυμαχεῖν. μη δ' αυτων τον τολμαν δείσητε. πολύ δε υμεῖς εκείνοις πλέω φοβον παρέχετε
και πιστότερον κατά τε το προνενικοκέναι καὶ ora -κ ἄνηγοῶνται μη μέλλοντάς τι ἄξιον τοὐ παρὰ πολύ πράξειν α Οἰσrασθαι ημῆς. αντίπαλοι μἐν γὰρ οἱ πλείους, ῶ ερ ουτοι, τῆ δυνάμει το πλέον πίσυνοι η τῆ γνώμη επέρχονται' οἱ δ' ἐκ πολλῶ ὐποδεεστέρων και ἄμα Ουκ ἀναγκαζόμενοι μέγα τε τῆς διανοίας το βέβαιον εχοντες ἀντιτολμῶσιν. ἁ λογιζομενοι
παρασκευῆ. πολλὰ δε και στρατόπεδα εμ επεσεν - ἐλα
352쪽
ομεῖς νυν μετέχομεν. τον δῶ αγῶνα οὐκ ἐν τω κόλπω εκῶν εἶναι ποιῆσομαι, Ουδε ε λευσομαι ες αυτόν. ὁρῶ γὰρ ὁτιπρος πολλὰς ναυς ἀνεπιστημονας ὀλίγαις ναυσὶν εμπείροις και Iμεινον πλεουσαις η στενοχωρία ου ξυμφέρει. ου τε γὰρ αν ἐπιπλευσειέ τις ως χρη ἐς εμβολην μο εχων την πρόςοψιν των πολεμίων ἐκ πολλου, ουτε αν ἀποχωρῆσειεν ἐν δέοντι πιεζόμενος' διέκπλοι τε Οὐκ εἰois Ουδἐ ἀναστροφαί, ἄπερ νεῶν ἄμεινον πλεουσῶν ἐργα εστίν, ἀλx αν κ' αν ει' την
ναυμαχίαν πεγμαχίαν καθίστασθαι, και εν τούτω αἱ πλείους νηες κρείσσους γίγνονται. τούτων μἐν Ουν εγὰ εζω τον πρόνοι- αν κατὰ τό δυνατόν' υμεῖς δἐ ευτακτοι παρὰ ταῖς ναυοι μέ- ννοντες τά τε παραγγελλόμενα δώως δέχεσθε ἄλλως τε καὶ διολίγου της εφορμοσεως οἴσος καὶ εν τω ε ργω κόσμον καὶ σιγην περὶ πλείστου ηγεισθε, ως τε τὰ πολλὰ των πολεμιαων χυμφέρει καὶ ναυμαχία οὐχ ηκιστα, ἀμύνασθε δε τούςδε ἰξίως των προειργασμένων. ὁ δὲ πῶν μέγας υμῖν, η καταλὐσαι IΠελοπονvησίων την ελπίδα τού ναυτικοῖ ξ εγγυτέρω καταστησαι Aθοναίοις τον φοβον περὶ τος ο αλάσσης. ἀναμιμνησκω δ' αυ υμῆς ἔτι νενικηκατε αυτῶν τούς πολλούς. ησύ μενων δὲ ἀνδρῶν Ουκ εθέλουσιν αἱ γνῶμαι προς τοῖς αὐτούς κινδύνους
ιαῖτα δἐ καὶ ὁ Φορμίων παρεκελεύετο. οἱ δὲ Πελο- χ
ῶναί v. Greg. cor. p. 73. IIemn. ad Viget . p. 888. ς ἐμβολήν J In peius mi in fiebat iii lateria, ge δμβοχὴν dice ,atur; dinem: προσβοχῆ, conchirsus adversus VII, 70. I aulo post
353쪽
κόλαον καὶ τα στενά, βουλόμενοι ἄκοντας εσω προαγαγεῖναυτούς, αναγόμενοι ἄμα G επλεον ἐπὶ τεσσάρων ταξάμενοι τὰς ταῖς επι την εαυτῶν γην εσω επὶ τοὐ κόλπου, δεξιῶ
κερα hγουμένω, ἄζπερ καὶ ἄρμου ἐπι δ' αυτῶ εἴκοσι ετ ξαν τὰς ἄριστα πλεούσας, δπως εἰ ἄρα νομίσας ἐπὶ τροπαύπακτον αυτούς πλεῖν ὁ Φορμίων καὶ αυτὁς επιβο θῶν
σφῶν οἱ ' Ἀθηναῖοι ἱξω τού εαυτῶν κέρως, ἀλX αυται arvnες περικλήσειαν. ὁ δε δπερ ε κεῖνοι προςεδέχοντο φοβηθεὶς περὶ τω χωρίφ ἐρῆμω ὁντι Aς εώρα αναγομενους αυτοὐς, ἄκων καὶ κατὰ σπουδὴν ἐμβιβάσας επλει παρὰ την γῆν καὶ ὁ πεζός ἁμα τῶν μεσσροίων παρεβo θει. ἰδόντες δῶ or Πελοποννήσιοι κατὰ μίαν επι κέρως παραπλέοντας καὶ ὁδοδντας εντός τού κόλπου τε καὶ προς τῆ γῆ, δπερ εβούλοντο μάλιστα, από σημείου ενὸς ἄφνω ἐπιστρεψαντες τὰς ναῆς μετωπηδόν επλεον ῶς εἶχε τάχους ἔκαστος ἐπὶ τοῖς Gθοναίους, καἰ ἐλπιζον πάσας τὰς ταῖς ἀπολ φεσθαι. τῶν δε ἔν-δεκα μεν αἴπερ ποῆντο ἡπεκφευγουσι τb κερας τῶν Πελ
Rhi In a IolIcri et in tutionetia liabellant; Iuacedaei nonii apii 1 Pan- omnlini naves appulsus tenebant. Plerunt Di locorii iii an mustias Peloponnesii petebant, Iuus Athenienses evitare stirilebant, libyoto uiti latis suis, navit iisque peritis et celeriter navigantibus non opportilitas, ili Oiliani ibi circumnavigare , se proca recipere et II aves Citis con retere non poterant, sed pugi a navali A ter restri sinitiis fiebat. 4t IihIε erant On nos pugnae , in i ta luis Peloponnesii vel vicerunt, vel certe ancipite Ilaiete certarunt, ut in Delo Sicilio I U. 25. in portu Sya acusaruin et nil luo promontoria
-- VII. M. Iu quod ipse Pliorimio supra docuit tu adliori
ταγμένους naεῖν II, 83. μετωπηδόνJ Aelena primunt an simixemitit in Ordinos, mi ora msinguli Naatemias naves habebant i. e. pier in dis Frontri dein lori, ii versione facta i. e. mil einer Aetirenita V adeerata fronti&ιa με monηδόνθ Athenienses ad opposuit in litus navi mantes petierunt. Ita POppo prol. t. I l. p. 62. Sed μετωπηδόν est imi lia frontibus, iit iliciis culii Virgilio Aen. V, 158. Nos: eiae geae blassene I,υm
354쪽
αλλας επικαταχανόντες ε ξέωσάν τε προς τον γ'ν ὐποφευγούσας και διέφθειραν, ἄνδρας τε των 'Aθηναίων ὐπέκτεινανοσοι μ' εξένευσαν αυτῶν. καὶ των νεῶν τινας ἀναδουμενοι
εἷλκον κενάς, μίαν δὴ αὐτοῖς cli δράσιν εἶλον τὰς δέ τινας οἱ Μεσσηνιοι παραβοηθῆσαντες καὶ μεσαίνοντες ξύν
τοῖς οπλοις ες την θάλασσαν καὶ ἐπιβάντες, απὐ των κατα-
στρωμάτων μαχόμενοι ἀφείλοντο Πλκομένας ημ. ταὐτy μἐν91
ουν Οἶ Πελοποννῆσιοι ἐκράτουν τε και εφθειραν τὰς Ἀττικὰς ταῖς ' αἱ δὲ εῖκοσι νῆες αὐτῶν αἱ απὸ τοὐ δεξιοῖ κέρως ἐδίω- κον τὰς ενδεκα ναῖς των Ἀθqναίων ὐπερ ἡπεξέφυγον τηνεπιστροφον ες τον εὐρυχωρίαν. καὶ φθάνουσιν αὐτούς πλὴν μιας νεως προκαταφυγοῖσαι ἐς την μύπακτον, καὶ Aχουσαιαντίπρωροι κατὰ το Ἀπολλώνων παρεσκευάζοντο ἀμυνούμενοι, ην ἐς την γην επὶ σgῶς πλέωσιν. οι δἐ παραγενόμενοι ἔστωρον επαιώνιζον τε δμα πλέοντες Aς νενικηκότες καὶ την μίαν ναῶν των Ἀθηναίων την υπόλοιπον ἐδωκε λυκαδία ναῖς μία
πολύ προ τῶν ἄλλων. ἐYυχε δὲ ὁλκὰς ὁρμούσα μετέωρος, περι vν η Ἀττικη ναῖς φθάσασα τη Aευκαδία διωκουση εμ- βάλλει μέση καὶ καταδίει. τοῖς μὲν ουν Πελοπρννοσίοις γενομένου τούτου απροςδοκῆτου τε καὶ παρὰ λόγον φόβος εμπίπτει ' καὶ ἄμα ἀτάκτως διώκοντες διὰ τὸ κρατεῖν at μέν τινες
τῶν νεῶν καθεῖσαι τὰς κώπας επέστοσαν τοὐ πλοὐ, αξ-
ς ορον δρῶντες προς τον ἐξ ολίγου ἀντεξόρμησιν, βουλόμενοι τὰς πλείους περιμεῖναι, αι δἐ καὶ ἐς βραχία ἀπειρη χωρ κ
355쪽
330 LIB. li. CAP. G. 93. 92 ωκειλαν. τοὐς δὲ Ἀθηναίους ἰδόντας ταὐra γιγνόμενα θάρσος τε ἐλαβε και an ὁ ἐνις κελεύσματος ἐμβοῆσαντες ἐπ αυτοῖς
λμησαν. οἷ δε διὰ τα υπάρχοντα αμαρς ματα καἰ τὸν παρ- Οὐσαν arαξίαν ολίγον μεν χρόνον υπέμειναν, ἐπειτα δἐ ετρά- πον ro ἐς τον Πάνορμον, ὁθενπερ ἀνηγάγοντο. ἐπιδιώκοντες δε οἱ AOqναῖοι τάς τε εγγὴς ούσας μάλιστα ναλ ί λαβον ἐξ καὶ τας εαυτῶν ἀφείλοντο ἀς εκεῖνοι προς τῆ γῆ διαφθείραντες τὸ πρῶτον ἰνεωσαντο ' ἄνδρας τε τοὐς μεν ἀπέκτειναν,
τινὰς δε καὶ εζώγρησαν. επι δε τῆς Aευκαδίας νεὼς ἡ περιτῆν ὁλκάδα κατέδυ Tι κράτης ὁ Αακεδαιμόνιος πλέων, ῶς
ἡ ναυς διεφθείρετο, ἐσφαξεν εαυτόν, καὶ ἐξέπεσεν εοῦ τον μυ- πακτiων λιμένα. ἀναχωρήσαντες ει οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἐστοσαν οθεν αναγόμενοι ἐκράτοσαν, καὶ τοῖς νεκρούς καὶ ταναυάγια ὁσα προς τῆ εαυτῶν ην ἀνείλοντο, καὶ τοῖς εναντιοις τὰ εκείνων υποσπονδα ἀπέδοσαν. ἐστησαν δε καὶ ΟἰΠελοποννήσιοι τροπαῖον ῶς νενικqκότες. τῆς τροπῆς, ας προς
έπλευσαν ἐς τον κόλπον τον Κρισαῖον καὶ Κόρινθον πάντες πλῆν Αευκαδίων. καὶ οἱ εκ τῆς se τος '- ναῖοι ταῖς ελκοσι ναυσίν, αἷς Iδει προ τῆς ναυμαχίας τῶ Φορμίωνι παραγενέσθαι, οὐ πολλω υστερον τῆς ἀναχωρήσεως τῶν νεῶν ἀφικ--ὐνται ες τὸν μυπακτον. καὶ τὸ θέρος ἐτελεύτα.93 Πρὶν δ. διαλύοαι τό ἐς Κόρινθόν τε και τον Κρισαῖον κολπον αναχωρησαν ναυτικὸν ὁ κνῆμος καὶ ὁ Βρασίδας καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες τῶν Πελοποννοσέων ἀρχομενου τοὐ χειμ νος εβούλοντο διδαξάντων Μεγαοέων αποπειρῆσαι τοὐ IIει- Οαιῶς του λιμένος τῶν 'Aθοναίω ὴν δῶ αφύλακτος καὶ ἄκληστος εἰκότως διὰ τὸ ἐπικρατεῖν πολύ τω ναυτικῶ. ἐδοκειει λαβόντα τῶν ναυτῶν εκαστον τὴν κώπην καὶ τό υποοὐσιον καὶ τον τροπωτῆρα πεζῆ ιέναι εκ Κορίνθου επὶ τὸν προς Αθήνας θάλασσαν , καὶ ἀφικομένους κατὰ τάχος ες μέγαρον
καθελκύσαντας εκ Nισαίας του νεωρίου αυτῶν τεσσαράκονταναῆς αῖ ἔτυχον αὐτοθι οὐσαι πλευσαι εὐθύς επὶ τον Πειραιῶ 'oύτε γὰρ ναυτικόν ὴν προφυλάσσον εν αιτῶ οὐδέν οὐτε προς- δοκία οὐδεμία μῆ ἄν ποτε οἱ πολέμιοι εξαπιναίως Ουτως Em- πλεύσειαν, επεὶ Ουδ από του προφανοῖς τολμῆσαι ἔν καθ' ησυχίαν, ουδἐ εἰ διενοήντο, μὴ οὐκ ἄν προαισθέσθαι. ως
reniis inhiberent et se propinquas iam Atlieniensiuni incuratoni ex-
356쪽
33lti εδοξεν αὐτοῖς, καὶ εχώρουν εὐθύς ' καὶ ἀφικόμενοι νυκτὸς καὶ καθελκύσαντες ἐκ τῆς πισαίας τὰς ναῶς ἔπλεον ἐπι μεντον Πειραιῶ οὐκέτι, ἄψπερ διενοοῖντο, καταδείσαντες τον κίμεινον, καί τις καὶ ἄνεμος λέγεται αυτοὐς κωλύσαι, επι δἐ τῆς Σαλαμῖνος το ἀκρωτήριον το προς Nέγαρα ὁρω καὶ φρουριον επ αυτOb ῆν και νεων τριων φυλακῆ τοὐ μῆ ἐμπλεῖν Μεγαρεῖσι μηδ' ἐκπλεῖν μηδέν. τω τε φρουἴει προς- έβαλον καὶ τὰς τρο ρεις ἀψείλκυσαν κενας, την τε ἄλ1ον δε- λαμῖνα ἀπρος&κ τοις ἐπιπεσόντες ἐπορθουν. ἐς δε τὰς Αθ - 94νας φρυκτοί τε Θοντο πολέμιοι καὶ ἐδεπλοξις ἐγένετο οὐδεμιῆς των κατὰ τον πόλεμον ἐλάσσων. οἱ μἐν γὰρ εν τω ἄστει ἐς Toν Πειραιῶ ωοντο τους πολεμίους εςπεπλευκέναι ἐδη, οἱ δ' ἐν τω Πειραιεῖ τὴν τε Σαλαμῖνα ,ρῆσθαι ενόμιζον καὶ παρὰ σφῶς ἴσον Οὐκ εςπλεῖν αυτούς' δπερ ἄν εἰ ἐβουληθοσαν μηκατοκνῆσαι, ραδίως ἄν ἐγένετο και οὐκ ἄν ἄνεμος εκώλυσε. βοηθήσαντες δε - ημέρα πανδημεὶ οἱ ' Ἀθηναῖοι ἐς τον Πειραιῶ ναῖς τε καθεῖλκον καὶ εoάντες κατὰ σπουδ1ν καὶ πολλῶ θορύβω ταῖς μὲν ναυσὶν επι τὴν Σαλαμῖνα ἔπλεον, τφπεζω δἐ φυλακας τοὐ Πειραιως καθίσταντο. Οἱ δἐ Πελοποννησιοι ἄς ῆσθοντο τὴν βοήθειαν, καταδραμόντες τῆς Σαλαμῖνος τὰ πολλὰ καὶ ἀνθρώπους καὶ λείαν λαβόντες καὶ τὰς τρεῖς ναῖς εκ τοὐ Βουδόρου τοὐ φρουρίου κατὰ τάχος επὶ τῆς Nισαίας ἔπλεον ἔστι γὰρ ὁ,τι καὶ αἱ νῆες αυτούς διὰ
μενοι δὲ ες τὰ Μέγαρα πόλιν ἐπὶ τῆς Κορίνθου ἀπεχώρησανπεγέ' οἱ δ' Ἀθοναχι Οὐκέτι καταλαμντες προς τη Σαλα- μῖνε απέπλευσαν καὶ αυτοί ' καὶ μετὰ τούτο φυλακὴν ἄμα τούΠειραιῶς μὰλλον τὀ λοιπὸν ἐποιοῖντο λιμένων τε κMσει καὶ τῆ δλλη επιμέλεέα.
χομένου Σιτάλκης ὁ Πρεω πιμύσος Θρακῶν βασιλεῖς ἐστρά
τευσεν επὶ Περδίκκαν τον Giuξάνδρου Μακεδονίαζ βασιλέα καὶ επὶ παλκιδέας τους ἐπὶ Θρακης, δυο υποσχέσεις, τὸν μἐν βουλόμενος ἀναπραξαι, τῆν ει αυτὸς ἀποδουναι. o τε γὰρ ΠερJίκκας αυτῶ υποσχόμενος, εἰ 'Aθηναέοις τε διαλλάξειεν εαυτὸν κατ' ἀρχὰς τω πολέμω πιεζομενον καὶ Oiλιπποντον αδελφὸν αὐτos πολέμιον ὁντα μ' καταγάγοι επὶ βασιλείφ
357쪽
εῖτο και τόν τε Φιλίππου υἱὼν Ῥμύνταν ώς ἐπὶ βασιλεία των Μακεδόνων ῆγε καὶ τῶν Ἀθηναίων πρέψεις, or ἐτυχον παρόντες τούτων ενεκα, καὶ ἡ ονα υγνωνα ' ἔδει γὰρ καὶ τοὐς υθοναίους ναυσί τε καὶ στρατιῶ ώς πλείστ' ἐπὶ τους 96 γαλκιδέας παραγενέσθαι. ἀνίστ σιν Ουν ἐκ τῶν πιδρυσῶν ορμώειενος πρῶτον μεν τους εντὁς τοὐ Aψου τε δρους καὶ
ξεινόν τε πόντον και τὸν ' Eunςποντον, ἔπειτα το Γς υπερβάντι Αἷμον Γέτας καὶ ἴσα ἄλλα μέρ' ἐντὸς του Ἱστρου π τ οὐ προς θάλασσαν μῶλλον τον του Εὐξείνου πόντου κατώκοτο εἰσὶ δ' οἱ Γέται καὶ οἱ ταον ἴμοροί τε τοῖς Σκύθαις καὶ ὁμόσκευοι πάντες ἱπποτοξόται. παρεκάλει δε καὶ τῶν ὀρεινῶν Θρακῶν πολλους τῶν αυτονόμων καὶ μαχαιρο- φόρων, or Bχι καλουνται. την Ῥοδοπον , οἱ πλεῖστοι οἶκου τες ' καὶ τούς μἐν μισθ6 ἔπειθεν, οἱ δ' εθελονταὶ ξυνηκολου- θουν. ανίστη δε καὶ 'Aγνιῶνας καὶ Ααιαί6ue καὶ ἄλλα ἴσαεθνη Παιονικα ων 12χε και επατοι τος αρχζς ουτοι jσαν μέχρι Γρααίων Παιόνων καὶ τοὐ Στρυμόνος ποταμοὐ, δς εκ τοὐ Σκομίου δρους διὰ φααίων καὶ Ααιαί- ρεῖ, Ου ωρί
358쪽
εεῖ δ' οὐτος ἐκ τοὐ δρους ὁθενπερ καὶ ὁ Λέστος καὶ ὁ Προς ' ἔστι δἐ ἔρημον τὸ δρος καὶ μέγα, ἐχόμενον τῆς 'Poδόπης. ἐγέ-97νετο δε ἡ αρχῆ ἡ ΟΜυσῶν μέγεθος ἐπὶ μἐν θάλασσαν κα
θηκουσα απb 'MMρων πολεως ἐς τον Εὐξεινον πόντον τον μέχρι 'Iστρου ποταμοῖ ' αδτο περίπλους ἐστὶν ἡ γο τὰ ξυντομώτατα, ῆν ἀεὶ κατὰ πρύμναν ἶστῆται τὸ πνεύμα, νζὶ στρογγυλη τεσσάρων ἡμερῶν καὶ ισων νυκτῶν ὁδῶ δὴ iis ξυντομώτατα εξ ' δῆρων ἐς Ἱστρον ἀνὴρ εὐζωνος ἔνδεκαταῖος τελεῖ. τὰ μἐν προς θάλασσαν τοσαύτ' ηW.ἐς ῆπειρον δῶ onὁ Γυζαντίου ἐς Aαιαίους καὶ ἐπι τον Στρυμόνα, ταύτη γὰρ διὰ πλείστου απὸ θαλάσσζς ἄνω ἐγίγνετο, ἡμερῶν ἀνωιευζώνω τριῶν καὶ δέκα ἁνύσαι. ἔφορος τε ἐκ πάσης τῆς βαρβάρου καὶ των Ἐλλπνίδων πόλεων, οσον προς ξαν ἐπὶ Σελο ov. ος υστερον Σιτάλκου βασιλεύσας πλεῖστον δὴ ἐπoi σε, τετρακοσίων ταλάντων αργυρίου μαλιστα δύναμις, ἁ χρυσὸς καὶ ἄργυρος εἶπ' καὶ δῶρα οὐκ ἐλάσσω τούτων χρυσοὐ τε καὶ αργύρου προςεφέρετο, χωρὶς δἐ δοα υφαντά τε καὶ λεῖα. ωαὶ h duo κατασκευῆ, καὶ οὐ μονον αεσῶ, αλλὰ καὶ τοῖς ,
παθαδυναστευουσί τε καὶ γενναίοις ' ωρυσῶν. κατεστ σαντο
γὰρ τουναντίον τῆς Περσῶν ἴασιλείας τον νόμον, ἄντα μῖν καὶ τοῖe ἄλλοις Θραξί, λαμβανειν μὰλλον ῆ διδόναι, καὶ α πιον ην αἰτηθέντα μῆ δοὐναι ἡ αἰτῆσαντα μῆ τυχεῖν ' Ῥως. M. κατὰ τὸ δύνασθαι ἐπὶ πλέον αὐτῶ ἐχρῆσαντο ' οὐ γὰρ hys7. nucetio J adiectivmn. Diodor. XII, 50. in Ioco parallelo
359쪽
πρῆξαι οὐδεν μο διδόντα δῶρα. ῆτε ἐπὶ μέγα ῆλθεν η βα-
Οιλεία λχύος. των γὰρ εν τη Evs p oσαι μεταξυ του ' Ιωνίου κόλπου καὶ του Eυξείνου πόντου μεγίστη θένετο προλτων προωδω και τx ἄλλy ευδαιμονία, ἰσχυι δε μάχος καιστρατοὐ πλῆθει πολύ δευτερα μετὰ την Σκυθῶν. ταύτη δὴ
εν τ' Ἀσία εθνος εν προς ἔν Ουκ εστιν δ, τι δυνατὸν Σκύθαις ὁμογνωμονοῖσι πῆσιν ἰντιστῆναι. οὐ μον οὐδ' ες την
ἄλλον ευ υλίαν καὶ ξυνεσιν περὶ των παρόντων ἐς τον βίον in ἄλλοις ὁμοιοὐνται. Σιτάλκης μεν ουν βασιλεύων χώρας --
σαύτης παρεσκευάζετο τον στρατόν. καὶ επειδο αὐτῶ ετοῖμαῆν , ἄρας ἐπορεύετο επὶ τον Μακεδονίαν πρῶτον μεν διὰ τῆς αὐτοδ αρχῆς, επειτα διὰ Κερκίνος ερ μου δρους, o εστι μεθόριον Σίντων καὶ Παιόνων ἐπορεύετο δε δι αυτοὐ τν ὁδωεν πρότερον αὐτός ἐποι σατο τεμὼν τον υλην, ὁτε ἐπὶ Παίωνας εστράτευσε. τό δε ἔρος εξ χδρυσῶν διῖόντες εν δεξιῆ μέν εἶχον Παίονας, ἐν αριστερῆ δε αντους καὶ Μαίδους. διελ- Φόντες δε αὐτό ἀφίκοντο ες Λόβορον την Παιονικῆν. πορευ μενω δε αὐτῶ ἀπεγιγνετο μεν ουειν τού στρατos εἰ μῆ τι
auctor ait Persarum et Miamin litim aliamini mentiun inini initat pur,
quo dieii, oui minus severo imperio ten Eliant tir, ne servire vid rentur. Seu etiuith ceteros, qui Persarii ni tui perio subiecti essent, nolunt est, ri gi Elamini nites triinseunti variἱLs I En nitan eris loco de more et viasi sponte lititulisse; et Oninino Persamini reges sponte oblata acciper Ilial HInt videri, citiain iussa iiii Petraire. Sed sic nillil fere disci initia is inter Ocim, si raran Persaministrictanorpin restat, qtie in anelitis explicat HrydOvius: ,, Cuni alia Tlimhees, it Ini Odrysae niore titillitur regni Persarii in contrario, ut i, hentius accipiant, via it ilent; iuuii Ol rei ii no ait lacter quid Pn rogare apitii Odra iis dedecora est. Contra aptui Persas si in maturpitti lo, rog;ire et cuni repulsa abite; tibi eni in dare tan Vulgaris totius populi et mos et virtus est, ut ne opus ιν1M En AIt Petere, et iiiii petit tu non , sed rion iii petrat, is ii iluu inio tot iserii bescat. At apti l li 3 Aas , ulli accipere Inaioris dignationis est, facile i noscitiir petetiti, si ἔλ rit iit, quo tin petriit: ita i lentinias itirpe, si qualido quis petens non impetret. Sed qui rogatus claIε l usat, ei vitio vertitur, ut qui sciat, quam libenter
Οὐ μ ν - όμοι συνταιJ X li Ol. ωλr υπερβάλλουσι δηλονότι. I mopraeter bellicani aletelia et scientiana, qtia sola Νcvtha excellunt, ceteraim l Onsilio et pratilpnti; aliis inferioi os sunt: νι in etiam ne in alia quidem aolertiε et pra dentia, quae in rebus ad vitae frigetum suppeditantibus requiritur, ceteria nationibus similes auri . De Scutitaruin regni ultiplitudine et viril us v. Hemul Ot. V, 3. Ilerodoto suam ite Νc et liis sententiani Tliu vides Opposuisse Vi
360쪽
νόσω, προγγίγνετο δε ' πολλοι γὰρ των αὐτονόμων λακωναπαράκλητοι εφ αρπαγ ν ῆκολούθουν, λτε τὸ παν πλῆθος
λέγεται Οὐκ ελασσον πεντεκαίδεκα μυριάδων γενέσθαι ' και τούτου τό μεν πλέον πεζὸν ην, τριτομόριον δε μάλιστα ιππικόν.του δ' ιππικού λ πλεῖσroν αυτοὶ Ῥδρυσαι παρείχοντο καὶ μετ' αὐτοῖς Γέται. του δε πεζοῖ οἱ μαχαιροφόροι μαχιμώτατοι μεν ῆσαν οἱ ἐκ τῆς ' 3όπος αυτόνομοι καταβάντες, b
di ἄλλoe δμιλος ξύμμικτος πλῆθει φοβερώτατος 4κολούθει. ξυν θροίζοντο οὐν εν τν sost ρω καὶ παρεσκευάζοντο οπως ae κατὰ κνυφῆν ἐς λοῖσιν ἐς τον κάτω Μακεδονίαν, ἐς ὁ Περ
δίκκας ηρχε. των γὰρ Μακε/όνων εἰσι καὶ Aυγκοσταὶ καὶ Ἐλειμιῶται καὶ ἄλλα ἔθνη ἐπάνωθεν , ἁ ξύμμαχα μέν εστι τουrοις καὶ υπήκοα, βασriείας δ' ἐχει καθ' αυτά. τον δε παρὰ θάλασσαν νῖν Μακεδονίαν Ἀλέξανδρος ὁ Περδίκκου πατὴρ καὶ οἱ πρόγονοι αυ ros Tnμενίδαι τό ἀρχαῖον ὁντες αυργους πρῶτον ἰκτῆσαντο καὶ ε σίλευσαν ἀναστῆσαντες μάχνἐκ μεν Πιερίας Πώρας, οι ἴστερον -ὁ τό Πάγγαιον πέραν Στρυμόνος ἄκ σαν Φάγρητα και ἄλλα χωρία ' καὶ ἔτι καὶ νὼν Πιερικός κόλπος καλεῖται ἡ υπb τω Παγγαίω προς θάλασσαν γῆ ἐκ δε τῆς Βοττίας καλουμενης Βοττιαίους, G νῶν ὁμοροι χαλκιδέων οἰκοὐσι ' τῆς M Παιονίας παρὰ τον Ἀξιδν π ταμὸν στενήν τινα καθηκουσαν ἄνωθεν μέχρι Πέλλης καὶ θαλάσσης ἐκτῆσαντο, και πέραν Ῥξιου μἐχρι Στρυμόνος τὸν Π γδονίαν καλουμένην πιδῶνας ἐξελάσαντες νέμονται. ἀνέστησαν M καὶ ἐκ τῆς νοῦν Ῥομίας καλουμενος Τορδους, ων οἷ μἐν πολλοὶ ἐφθάρ σαν, βραχύ δέ τι αυτῶν περὶ Φύσκαν κατώκηται, καὶ ἐξ Αὐωπίας ADῶπας. εκρατησαν δῶ καὶ των άiλων ἐθνῶν οἱ Μακεδόνες Ουτοι, δ καὶ νὼν ἐτι ἐχουσι,
τόν τε Ἀνθεμοὐντα καὶ Αρηστωνίαν καὶ Βισαλτίαν καὶ Μακεδόνων αὐτῶν πολλῆν. τό δὲ ξύμπαν Μακεδονία καλεῖται