장음표시 사용
361쪽
καὶ Περδίκκας Αλεξάνδρου βασιλεύς -τῶν ἰν Αε Σιτa et
διεκόσμησε τα τε κατὰ τόν πόλεμον ἴπποις καὶ ὁπλοις καὶ τη
ίλλν παρασκευῆ κρείσσονι η ξύμπαντες οἱ ἄλλοι βασΔῆς οκτω
οἱ προ αυτου γενόμενοι. ὁ δε στρατος των Θρακῶν ἐκ τῆήκωβήρου εςέβαλε πρῶτον μεν εὐ τον Φιλίππου πρότερον - Οαν αρχῆν, καὶ εἱλεν Εἰλμένον μεν κατὰ κράτος, ορτυνίαν δε καὶ Ἀταλαντ ν καὶ ἄλλα ἄττα χωρία ομολογία διὰ τονωμύντου φιλίαν προπωροῶντα του Φιλίππου υἱέος παρόντος' Εὐρωπόν δε ἐπολιόρκοσαν μέν, ἐλεῖν δε οὐκ ἐδύναντο. ἐπει δε και ες την ἄλλην Μακεδονίαν προυχώρει την ἐν αριστερῶ Πέλλης καὶ Κίρρου. ἐσω δε τούτων ες τὸν Ποττιαίαν καὶ Πιερίαν οὐκ ἀφίκοντο , αλλὰ τῆν τε Μυγδονίαν καὶ Κρηστωνίαν καὶ Ἀνθεμούντα εμουν. οἱ δε Μακεδόνες πεζω μίν ουδὲ διενοοὐντο ἀμυνεσθαι, Hπους δἐ προ εταπεμψάμενοι anὁ
ες τό στράτευμα τῶν Θρακῶν, και ν μἐν προπιέσοιεν, ουδές ωπέμενεν ἄνδρας ἱππέας τε παθοὐς καὶ τεθωρακισμένους, υπὸ δὲ πλῆθους περικλpoμενοι αὐτοῖς πολλαπλασίω τω ὁμίλω ες κίνδυνον καθίστασαν εἴςτε τέλος οσυχίαν ῆγον, οὐ νομίων-101 τες ικανοὶ εἰναι προς τὸ πλέον κινδυνεύειν. ὁ δἐ Σιτάλαππρός τε τον ΠερJίκκαν λόγους εποιεῖτο ων ἐνεκα ἐστράτευσε ναὶ ἐπειδο οἱ Ἀθηναῖοι οὐ παρῆσαν ταῖς ναυσίν, ἀπιστολ-
τες αυτὸν μὴ ῆξειν, δῶρα τε καὶ πρέσβεις ἔπεμψαν αὐτῶ, ἐς τε τοὐς χαλκιδέας καὶ Βοττιαίους μέρος τι τοὐ στρατού πέμπει, καὶ τειχῆοεις ποι σας ἐμου τὴν γον. καθημένου δ' αὐ-
κρηπιωνίας - δεσσ1τως - πολλῆς, Pron atri in principali senten- ia yrmecessit ἐκράrησαν. Sed, ut fieri solet, sententiae principa- Iis pars post senistiatiuin intimni Eilia In se Plens i Psori ni eomina, quae intei posita sunt, straleturae accon inodatiar. οἱ Μακεδόνες ὐιοὶ sunt vetustissi ini illi IIa collo ites, Temenidis antivi illis parentes, sive Μ-mloniae niaritianae in i Olae, oui hic disceratiunturn Macedonia superiore, quam paulatim Ten et id ariin posteri regno adiecemini. Μ.ile igitur Sisti Ol. τῶν Μακεδόνων ἄμιῶν J τῶν ἄνω. Est potius: und etai n grassen TheiI dea e geninesen Deedonten, ni miria in pius re ionis, ἔid ii ai e sitae, uti de regi uin prosectun est. i aulo sit periora Ineni Oriit Zoriar. iu Goδία. Io I. o δὲ ruet άλα ς - τὸν γῆν J Popp. Obs. p. 228. Iegi vult 3 des δε καὶ πρέοβεις, PIoniaIii sententia haec sit: Allienienses Davi litas Iton ad vetiisse, ted dona nimie legatos ad Sitalceni nil
362쪽
τού περὶ τους χωρους τούτους οἱ προς νότον o κοοῦντες ει σαλοὶ καὶ Μονοτες καὶ οι αλλοι ὁποκοοι Θεσσαλῶν καὶ οἷ
μέχρι Θερμοπυλῶν 'Eλληνες ἐφοβ θοσαν μη καὶ επὶ σφυς ὁ
στρατὸς χωρήσy, καὶ εν παρασκευ, ῆσαν. ἐφοβ θησαν δε καὶ οἷ πέραν Στρυμόνος προς βορέαν Θρῆκες ἔσοι πεδία εἶχον, Παναχι καὶ 'οδόμαντοι καὶ Λρῶοι J καὶ Λερσαῖοι ' αυτόν μοι ir εἰσὶ πάντες. παρέσχε δε λόγον καὶ επὶ τους των Ἀθηναίων πολεμίους 'Hληνας μὴ ὁπ αυτῶν ἀγόuενοι κατὰ τοξυμμαχικὸν και επι σφῆς χωρ σωσιν. ὁ δὲ την τε χαλκιδικὸν καὶ Βοττικὴν καὶ Μακεδονίαν ἄμα επέχων ἴφθειρε, καὶ μειδῆ αυτῶ Ουδεν ἐπράσσετο ων ἐνεκα ἐς αλε καὶ ἡ στρατιὰ σῖτόν τε οὐκ εἶχεν αυτῶ καὶ υπὸ χειμῶνος ἐταλαιπώρει, ἀναπείθεται υπὸ Σευθου τοὐ Σπαρδάκου, ἀδελφιδου δντος καὶ μέγιστον μεθ' αυτὸν δυναμένου, Aςτ ἐν τάχει ἀπελθεῖν τον δε Σεύθον κρύφα Περδίκκας υποσχόμενος αδελφὴν εαυ- τοὐ δώσειν καὶ χρῆματα εα αυτῆ προςποιεῖται. καἰ ὁ μεν
πεισθεὶς καὶ μείνας τριακοντα τὰς πάσας ημέρας, τουτων δεοκτὼ εν χαλκιδεῆσιν, ἄνεχώροσε τῶ στρατῶ κατὰ τάχος εποῖκου Περδίκκας δε υστερον Στρατονίκον τον εαυτοῖ αδελφὸν δίδωσι Σεύθη, περ υπέσχετο. τὰ μεν οὐν κατὰ την
Σιτάλκου στρατείαν οὐ τως εγένετο.
οἱ M ἐν μυπακτω Aθοναῖοι τουδε του χειμῶνος, ἐπει- 102δῆ τό τῶν Πελοποννοσίων ναυτικον διελύθο, Φορμίωνος ζγουμένου εστράτευσαν παραπλευσαντες ε ' DGamp. καὶ ἀποβάντες ἐς τον μεσόγειαν τῆς Ἀκαρνανίας τετρακοσίοις μἐν ὁπλίταις ωθοναίων τῶν απὁ τῶν νεῶν, τετρακοσίοις δε μεσσηνίων, ita τε Στρατου καὶ Κορόντων καὶ ἁλλων χωρίων ἄνδρας Ου δοκούντας βεβαίους εἶναι Id χασαν καὶ Λύνοτα τον Θεολύτου ἐς Κόροντα καταγαγόντες ἀνεχώρησαν πάλιν επὶ τὰς ναυς. ἐς γαρ Οἰνιαδας αεί ποτε πολεμίους ἄντας μονους Ἀκαρνάνων οὐκ εδόκει δυνατόν εἶναι χειμῶνος ἔντος στρατεύειν' ὁ
γὰρ Ἀχελῶος ποταμὸς ρέων εκ Πίνδου δρους διὰ Λολοπίας καὶ Ἀγραίων καὶ Ἀμφιλόχων καὶ διὰ τού λαρνανικοῖ πεδίου, ἄνωθεν μἐν παρὰ Στράτον πόλιν, ἐς θάλασσαν δ' ἐξιεὶς παρΟἰνιάδας καὶ την πόλιν αὐτοῖς περιλιμνάζων, ἄπορον ποιειυπό τού ἱδατος ἐν χειμῶνι στρατεύειν. κεῖνται δὲ καὶ τῶν
363쪽
ν σων τῶν Ἐχινάδων αἱ πολλαὶ καταντικρυ Οἰνιαδῶν, του ελώου τῶν εκβολῶν Ουδεν ἀπέχουσαι, ἄςτε μέγας ἄν ὁ ποταμὸς προδοῖ αεὶ καὶ εισὶ τῶν νῆσων ει ξπείρωνται, ἐλπὶς ει καὶ πάσας Ουκ ἐν πολλῶ τινι ἀν χρόνω τοὐτο παθεῖν. τότε γὰρ ἐεῆμά ἐστι μέγα καὶ πολυ και θολερόν, H τε νῆσοι πυκναι καὶ ἀλλ λαις προπώσεως τῶ μῆ σκεδάννυσθαι
σύνδεσμοι γίγνονται, παΠαλλὰξ καὶ ου κατὰ o τοῖχον κείμεναι,
εὐθείαe διόδους τοὐ υδατος ἐς τό πεχπος. ε ρη- καὶ οὐ μεγάλαι. λέγεται δε και Ἀλκμαίωνι τῶoτε δὸ ἀλασθαι αὐτόν μετὰ τον φόνον τῆς μζ-tπόλλω ταυτον τὸν γῆν χρῆσαι jἰκεῖν, μειοντα Ουκ εἶναι λύσιν τῶν δειμάτων πρὶν άν ευρὰν εν ταύry τi χώρα κατοικίσοται ἡτις ἔτε ἐοκτεινε τον μοτέρα μοπω. υπο
νης. ὁ δ' απορῶν, in φασι. μόλις κατενοησε τὸν πρόπωσιν ταυτον τού Ἀχελάου, και εδόκει αὐτῶ ἱκανὴ ἄν κεχῶσθαι δμαιτα τῶ σώματι ἀφ ουπερ κτείνας τὸν μqτέρα Ουκ oλθον χρόνον ἐπλανῶco. καὶ κατοικισθεὶς ἐς τους περὶ Οἰνιάδας τόπους ἐδυνάστευσέ τε καὶ απὸ Ἀκαρνῶνος παιδὸς εαυτοὐ τῆς χώρας τὸν επωνυμίαν εγκατέλιπε. τα μεν περι Ἀλκμαίωνα τοιαῶτα iεγόμενα παρελάβομεν.
103 οἱ δε Λθ ναζοι καὶ ὁ Φορμίων ἄραντες εκ τῆς Ἀκαρνανίας καὶ ἀφικόμενοι ἐς τὴν παύπακτον ἄμα ξρι κατέπλευσαν
ubi est καὶ Ἀγριανῶν pro καὶ Ἀγραίων. Sic enim scribendtim Pro vulgata καὶ Groaῶν ius 1 derivandunt esset ab Ἀγραεῖς) v. l opp. Prol. t. II. p. I 48. Verba o γαο - διεξιεις iter in adseripsit he-
364쪽
τας Ἀθήνας, τούς τε ἐλευθέρους των αἰχμαλώτων ἐκ των ναυμαχιῶν αγοντες, oῖ ἀνορ ἀντ ανδρὸς ἐλυθοσαν, καὶ et ας ναυς ας είλον. καὶ ο χειμὼν ἐτελεύτα Ουτος καὶ τρίτον ε,ος τῶ πολέμω ἐτελεύτα τῶδε ον Θουκυδίδος ξυνέγραψεν.
IM. καὶ - ἐτελευτα - ἐτεχεύτα J Pritis 3τελεύτα omittunt T. L. O. Ρ. o. Sed vulgata satis defenditur vectis III, 25., quanquam ibi tritoque alter in ἔτελευτα nonnulli codices D niittunt. Addo LII, 88. IV, bl. 135. et alibi, isti e leni sorni ula extat. ξυνέγοα νεν4 g. Vulgo sine ν PMagogico. V. Herm. d. en .rat. gr. gr. p. 22.22 .
365쪽
quarto anno hem Peloponnesiael, eum Iteram Atineam P
Ioponnesia eum exercitu invasissent, Lesbua omnia ab Ast niensi Min praeter uel uinani defeeit 2. ita de causa Athenienses elasso eo eopiisvio missis Mytilenen eaput insulae obsisdione einxerunt s. Interea curii ol,sessi hactenus Plataeenaea fame premerentiir, ducenti ex ita et illio lectin insignis aui a riae viri noctu Peloponnesiorem munitiones scalis transgressi incolumes omnes Athenas profligeriine 22. Peloponnesii Atti-Dam ingressi niagna eam elaile evastarent 26. Naves EDNIndem substitio I esl,lia ni issae tum pri in uni Ioniani attigeriInt26. Mytilenaei fame eoaeti de litionein Deoiant 28. De eor Im gupplicio magna contentione aetum elli; vieit tam euI ioiloti lenior sententia 49. Ι)ispar Plata ensitinx eventus Brit: vii cum eodem teinpore fanio stibaeti 1.acedaemoIIiorian Inrbitrio se de lidisseiit, ab eis sunt intereniti 69. Saevissima it in apud Corevraeos seditio iles eriliatiir: PIa optiniate uPlebe sua guperati partini occisi gunt, partini profugeriant 7035. Peloponnexios Anteam ingressuros' tenae motus RVerte- mint 89. Messanani in Sicilia Athenienses Oceu par in t 90. Heracleam in I,aehine eoloniam tace laenionii deduxerant 92. Demostlienes Atheniensis clux, eunt Aetolis luillianx intulisset, Vicilis ab eis nullios extinios eivea amisit s3. I et uni Athenien es lustrariant I 04. Aearaianes Anibraciotia memorabili clade Demosthene duee vietis pacem de ter It II 4-Diuiligo i Du Cooste
366쪽
Tos δ' ἐπιγιγνομένου θέρους Πελοποννήσιοι και or ξύμ-1μαχοι ἄμα τῶ σέτω ἀκμάζοντι εστράτευσαν ἐς τον 'Aττικήν ηγεῖτο δε αυτῶν 'Anίδαμος ο Ζευξιδάμου -κεδαιμονέων βασιλεύς. καὶ ε καθεζομενοι εμουν την γῆν καὶ προσοχαί,
ωπερ εἰώθεoαν, ἐγίγνοντο των 'Ad 'ναίων ἱππίων - παρείκοι, και τον πλεῖστον ομιλον των ψιλῶν εἶργον τo μ' πρ εωντας τῶν ὐπλων τα εγγύς της πόλεως κακουργεῖν. ἐμμείναντες ει χρόνον Ου εἶχον τα σιτία ἀνεχώροσαν και διελύθροσαν κατὰ πόλεις.
και προ του πολέμου, αλλ' οἷ λκεδαιμόνιοι οὐ προςεδέξαντο, ἀναγκασθέντες δὲ καὶ ταὐτον την ἀπόστασιν πρότορον η διενοοῖντο ποιησασθαι. τῶν τε γὰρ λιμένων την χῶσιν και τει*ῶν οἰκοδόμησιν και νεῶν ποίησιν επέμενον τελεσθῆναι. και ὁσα εκ τob Πόντου ρδει ἀφικέσθαι, τo ότας τε καἰ
367쪽
σῖτον, καὶ α μεταπεμπόμενοι ἰσαν. Tενέδιοι γὰρ δαες αυ- τοῖς διάφοροι καὶ Mοθυμναῖοι, καὶ αὐτῶν Μυτιλπναίων ἰδίε ἄνδρες κατὰ στάσιν πρόξενοι Ἀθηναίων μονυται γέ- γνονται τοῖς 'Aθοναίοις ὁτι ξυνοικίζουσι τε την Aέσβον ἐς την Μυτιλῆνον βία καὶ την παρασκευὴν ἄπασαν μετὰ Α μδαιμονίων καὶ Βοιωτῶν ξυγγενῶν δντων επι ἀποστάσει επείγονται καὶ εἰ μή τις προκαταλῆσεται ξδ', στεροσεσθαι αυ-3τους Aέσβου. οἱ δ' 'Aθηναῖοι, ησαν γὰρ τεταλαιπωρημένοι υπό τε τῆς νόσου καὶ τοὐ πολέμου ἄρτι καθισταμενου καὶ ἀκμάζοντος, μέγα μεν Πργον ηγουντο εἶναι Aέσβον προπι λτώσασθαι ναυτικὸν ε χουσαν καἰ δύναμιν ἀκέραιον, καὶ Ουκ ἀπεδέχοντο πρῶτον τὰς κατηγορίας, μεῖζον μέρος ν
μοντες τῶ μὴ βούλεσθαι αληθῆ εἶναι ' επειδὴ μέντοι καὶ
πεμφαντες πρέοφεις Ουκ ἔπειθον τοῖς Μυτιληναίους την τε ξυνοίκοσιν καὶ τὸν παρασκευὴν διαλύειν, δείσαντες προκα- τα βεῖν ἐβούλοντο. και πέμπουσιν Lξαπιναίως τεσσαρακοντα ναῖς αῖ ἔτυχον περὶ Πελοπόννηοον παρεσκευασμέναι
X. p. 645. XI. p. 279. XII. p. 489. ad Callina. t. I l. p. I75. 25O. Raaclio lexi c. niimis i. t. II l. 1 . Il. P. 1017. et Oelitich. q. tuor tentam. in re nuntIn. vet. P. 230. 3. νέμοντες - βοέχεσθαίJ l. e. aia raumten orem I unache, dasses nichi εο εeν, mehr ein, ala threr Fur fit, es mi, ehte εο aeyn. Siver sacilius eo inclinabant, ut non crederent ita esse, quod nollent ita esse; nani quod quis non optat, non facile eredit est Contra α ἐπιθυμεῖ Φυγῆ, καὶ nισreδειν φιλεῖ, ut ait L eliodor. VIII.
368쪽
ραδουναι καὶ τείχη καθελεῖν, μη πειθομένων δε πολεμεῖν. καὶ αι μεν νῆες ωχοντο ' τὰς δε των Μυτιληναίων δέκα τριοφεις, αῖ ἔτυχον βοηθοὶ παρὰ σφῆς κατὰ το ξυμμαχικὸν παρούσαι, κατισχον or Gθοναῖοι καὶ τους ἄνδρας εξ αυτῶν ἐς φυλακῆν ἐποιὴσαντο. τοῖς δε Μυτιλπναίοις ἀνῆρ ἐκ των 'Aθηνῶν διαβὰς ἐς MDιαν καὶ πεζῆ επὶ Γεραιστον ἐλθὼν ὁλκάδορ αναγομενης ἐπιτυχῶν πλῶ Nqσάμενος καὶ τριταῖος ἐκ των 'Aθηνῶν ἐς Μυτιληνην αφικόμενος αγγέλλειτον ἐπέπλουν. οἱ δε Ουτε ἐς τον μαλόεντα εξῆλθον, τά τε ἄλλα τῶν τειχῶν καὶ λιμένων περὶ τα ξιιιτέλεστα φραξαμενοι
ἐφυλασσον. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οὐ πολυ υστερον καταπλευσαν-4τες Ae ἐώρων, απήγγειλαν μεν οἷ στρατογοι τὰ ἐπεσταλμένα, Οὐκ ἐςακουόντων δε τῶν Μυτιλ ναίων ες πόλεμον καθίσταντο. ἀπαράσκευοι δε οι Μυτιληναῖοι καὶ εξαίφνος ἀναγκασθέντες πολεμεῖν, Γκπλουν μέν τινα ἐποιήσαντο τῶν νεῶνῶς επι ναυμαχία oλίγον προ τοὐ λιμένος, ἔπειτα καταδιωχθέντες υπὸ τῶν Ἀττικῶν νεῶν λόγους ξδ' προςέφερον τοῖς στρατηγοῖς, βουλόμενοι τὰς ναῆς τό παραυτίκα εἰ δύναιντο
Oμολογία τινὶ επιεικεῖ ἀποπέμψασθαι. καὶ οι στρατ οι τῶν
Ἀθηναίων ἀπεδέξαντο καὶ αυτοὶ φοβούμενοι μο οὐχ ἰκανοι
ωσι Asem πάση πολεμεῖν. καὶ ἀνακωχὴν ποιησαμενοι π*πουσιν ἐς τὰς Αθῆνας οἱ Μυτιλπναῖοι τῶν τε διαβαλὶς των ἔνα ω μετέμελεν sen καὶ ἄλχους, εἰ πως πείoειαν τὰς ναλ ἀπελθεῖν Aς σφῶν ουδεν νεωτεριούντων. ' εν τούτου δεκαὶ ξν μὲν ξυμβῆ - πολεμεῖν I Greg. Cor. p. 47., qui supplet
ad sententi In apodosi carentent vertia καλωρ ἄν ela, usus ac sollis
ves etc. διαβαλλόντων I i. e. Meu at rum.
369쪽
αποστέλλουσι καὶ ἐς τὸν Αακεδαίμονα πρέσβεις τρι ρει, λαθόντες το τῶν Ἀθqvαίων ναυτικόν, οῖ ώρμουν ἐν τη Μαλέα προς βορεαν τῆς πόλεως ' οὐ γὰρ ἐπωτευον τοῖς από τῶν
'Aθοναίων προχωρῆσειν. καὶ οἱ μἐν ἐς τὴν Αακεδαίμονα ταλαιπώρως διὰ τοὐ πελαγους κομισθέντες αυrοῖς ἔπρασσον
5 δπωή τις βοὴ θεια ἐξει. οἱ δ' ἐκ τῶν 'Aθονῶν πρέψεις Ac
ναχι καὶ ξ ἄλλο Aέσβος πλὴν Μοθύμνος Ουτοι di τοῖς θηναίοις Usono κεσαν καὶ Ἱμβριοι και Α μνιοι καὶ τῶν ἄλλων oλίγοι τινὸς ξυμμάχων και ἐξοδον μέν τινα πανδημεὶ
ἐποιησαντο οἱ Μυτιλοναλι ἐπὶ το τῶν 'Aθηναίων στρατόπεδον, καὶ μάχ' εγένετο, ἐν di ουκ ἔλασσον ἐχοντες οἱ Μυτι- λζναῖοι οἴτε ἐπουλὶαντο Οἴτε ἐπίστευσαν σφίσιν αυτοῖς,
ἀλλ' ὀνεχώρ σαπι επειτα οἱ μἐν noύχαζον, ἐκ IΠελοπονν σου καὶ μετ ἄλλης παρασκευῆς βουλόμενοι εἰ προπίνοιτό τι κινδυνεύειν. καὶ γὰρ αὐτοῖς Μελεας Λάκων ὐφικνεῖται καὶ 'μαιωνδας Θοβαῖος, Οἶ προαπεσταλοσαν μῆν τῆς ἀποστ σεως, φθάσαι δἐ οὐ δυναμενοι τον τῶν Ἀθηναίων ἐπέπλουν κρύφα μετὰ τὸν μάχην ἴστερον ἐπλέουσι τριήρει, καὶ παρμνουν πέμπειν τρι ρ' ἄλλην καὶ πρεσεις μεθ' ἐαυτῶν ' καὶ 6 ἐκπέμπουσιν. οἱ δὲ 'Aθοναχι πολύ ἐπιχωσθέντες διὰ τὴν τῶν Μυτιληναίων ησυχίαν ξυμμάχους τε προςεκάλουν , a πολὴ θῆσσον παρῆσαν ὁρῶντες οὐδἐν ἰσχυρὸν από τῶν Αεσβίων, καἰ περιορμισάμενοι τb προς νότον τῆς πόλεως ετείχισαν στρατόπεδα Mo ἐκατέρωθεν τῆς πόλεως, καὶ τοῖς ἐφόριιους ἐπ ἀμφοτέροις τοῖς λιμέσιν ἐποιοῖντο. καὶ τῆς μἐν θαλασσος ειργον μ' χρῆσθαι τούς Μυτιληναίους, τῆς δεγης τῆς μἐν ἄλλ'ς ἐκράτουν οἱ Μυτιληναῖοι καὶ οἱ ἄλλοι Aia ιοι προὐβεμοθοκότες ἐδη, τὸ ci περὶ τα στρατόπεδα οὐ πολύ κατεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ναύσταθμον ει μῶλλον ἰν αὐτοῖς πλοίων καὶ πορῶς ἡ νάλω. καὶ τὰ μεν περὶ Μυτιλή-
370쪽
κατα δὲ τόν αυτον χρόνον του θέρους τούτου Mθηναῖοι Τναι ἐς Πελοπόννοσον ταὼς ὰπέστειλαν τριάκοντα καὶ Ἀσώπιον
τον Φονίωνος στρατvγόν, κελευσαντων Ἀκαρνανων των
Φορμίωνος τινα σφίσι πέμψαι ξ υἷὐν ῆ ξυγγενῆ ἄρχοντα
καὶ παραπλέουσαι αἱ νῆες της -κωνικῆς τὰ επιθαλάσσια χωρία επόρθοσαν. ἐπειτα τὰς μεν πλείους αποπέμπει τῶν νεῶν πάλιν επ' οἴκου ὁ 'Aσμιος, αυτος δ' ἴχων δώδεκα ἀφικνεῖται ἐς μύπακτον, καὶ ἴστερον 'Aκαρνὰνας ἀναστῆ- σας πανδ μεὶ στρατεύει επ' Οἰνιάδας καὶ ταῖς τε ναυσὶ κατὰ τον 'Aχελῶον ἔπλευσε καὶ ὁ κατὰ γον στρατος εδηου τον Ιω- ραν. Aς δ' οὐ προγχώρουν, τον μεν πεζον ἀφ4σιν, αὐτὸς δε πλεύσας ες λυκάδα καὶ ἀπόβασιν ες Nξρικον ποιησάμενος ἀναχωρῶν διαφθείρεται αυτός τε καὶ τῆς στρατιῆς τι μέρος υπὸ τῶν αυτόθεν τε ξυμβο θοσαντων καὶ φρουρῶν τινων ολέγων. καὶ ἴστερον υποσπόνδους τοὐς νέκρους ἀποπλεύ- Οαντες οἱ Αθηναῖοι παρὰ τῶν λυκαδίων ἐκομίσαντο. οἱ δε επὶ τῆς πρώτ ς νεὼς ἐκπρος θέντες Μυτιλπναίων8 πρέσβεις, ῶς αὐτοῖς οἱ Αακεδαιμονιοι εἶπον πιλυμπίαζε παρεῖναι, οπως καὶ οἱ ἄλλοι ξυμμαχοι ἀκουσαντες βουλεύσωνται, ἀφικνοῖνται ες την 'Oλυμπίαν ' ῆν δε 'Oλυμπιας η Λωριευς' Pόδιος τό δεύτερον ἐνίκα. καὶ επειδὴ μετὰ τvν εορτὸν καria στησαν ες λόγους, εἶπον τοιάδε.
7. καὶ - ποιησόμενος I Uimorin. in ἀπόβασις.
ἀποπλεύσαντεςJ i. e. cum paustran M insula reerarissent. Cons. IV, 44. καὶ ἀναβαν ree n, τὰς ναῖς ἐπεραιώθοσαν ἐς τὰς ἐ χικειμένας νήσους' ἐκ δ' ciυτῶν ἐπικκυκευσάμενοι τους νεκροῖς, οἶς ἐγκατέλιπον ὐποσπόνδους ἀνείχοντο.
iacin causam iucunt. pi linunt se pii rant a perii di in Athenienses auspicione , quod desciverint, euin ab illis ni amis ituant cetera a eii culti fuerint; deinde quod illo ipso tempors Gesciverint; deinnique coniniunem Graeciae latuita rarit , quae ex societate cum ipsis Dicta percipi posvit, ostendunt. Nel Ol. Mawerras ἡ δημηγο-eco οὐ rq κεφαλαίοις ' τῶ δικαίω, οἰον οτε ηιασιως ἀπέστημεν τω δυνατε, o τε δυναrὰ παρακαχουμεν ιφθαρμένοι γάn εἰσι τη νόσω , καὶ ηδύνοις συιῶν εἰς πολλὰ διερηταιὶ ' ττ συμφέροντι, ora λυσιraiei δύν- ριν καταδέξασθοι πόἡρωθεν toruoυσαν καὶ τὰς an. τῶν Ουμμάχων - ναίοις πσρατεινομένας προςόδους δυνωμένην κωλύσσι. ἐπὶ δὲ τελε- της ἀπo του ἐνανzίου παροξυσμός, και παράκλησις ποικίλως δυςωnουσα. Ad partein orationis, Ptii utilitas foed diris eo nn Pndatur, I e pice