Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

341쪽

alsi

την Βοττικὸν τον σῖτον διέφθειραν. ἐδόκει δε καὶ προδωρ σειν ἡ πόλις υπό τινων ενδοθεν πρασσόντων. πPO εμ-vάντων δε ἐς πλυν ν των οὐ ταυτα βουλομένων οπλῖται

τε ῆλθον και στρατιὰ ἐς φυλακῆν ῆς ἐπεξελθουs'ς εκ τῆς

Σπαρτώλου ἐς μάχην καθίσωνται οἷ Ἀθηναῖοι προς αυτῆτη πόλει. καὶ οι μεν ὁπλῖται των χαλκιδέων καὶ επίκουροι τὶν ς μετ αυτῶν νικῶνται υπὸ των Ἀθηναίων καὶ ἀναχωροῖσιν ἐς την Σπάρτωλον' οἷ δε ἱππῆς τῶν πιλκιδέων και φιλοὶ νικῶσι τους τῶν Gθοναίων ἴππέας καὶ ψιλούή. έθονοέ τινας ου πολλους πελταστὰς ἐκ τῆς Κρουσίδος γnς καλου-

μενης. ἄρτι δε τῆς μάχης γεγεννμένος ἐπιβοοθουσιν ἄkλοι πελτασταὶ ἐκ τῆς ἰλύνθου. καὶ οἱ ἐκ τῆς Σπαρτώλου ψιλοὶ ως

ἀων, θαρσῆσαντες τοῖς τε προπιγνομένοις καὶ oτι πρότερονουχ ἡσσῶντο, ἐπιτωενται αυθις μετὰ τῶν χαλκιδέων ἶππέων και τῶν προςων σάντων τοῖς Ἀθηναίοις ' κω αναχωρουσε προς τὰς δύο τάξεις ἄρ κατέλιπον παρὰ τοῖς σκευος οροι καὶ ὐπότε μεν ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνεδίδοσαν , αποχωροῶσι δε ἐνέπιιντο καὶ ἐς κόροιζον. or τε Ἀπῆς τῶν λαλκι)έων προςιππεύοντες η δοκοτ προςέβαλλον καὶ ουχ μιστα

πολί. καἰ οἱ μεν Gθοναλι ἐς την Ποτίδαιαν καταφεύγουσε καὶ ἴστερον τοῖς νεκροὐς υποσπόνδους κομισάμενοι ἐς τὰς Ἀθήνας αναχωροῶσι τῶ περιόντι τοὐ στρατoὐ' απέθανον di αυτῶν τριάκοντα καὶ τετρακόσιοι καὶ οἷ στρατηγοὶ πάντες. οἱ δε λαλκιδῆς καὶ οἱ Βοττιαῖοι τρ'παῖόν τε εστqσαπκαι τούς rixeobς τοὐς αυτῶν ἀνελόμενοι διελύθησαν κατὰ πόλεις.

πρακιῶται καὶ Xάονες βουλόμενοι Ἀκαρνανίαν πάσαν καταστρέψαoθαι καὶ Ἀθηναίων ἀποστῆσαι πείθουσι Αακεδαιμο νέους ναυτικόν τε παρασκευάσασθαι ἐκ τῆς ξυμμαχίδος και

ὁπλῖτας χιλίους πέμψαι ἐς Σικαρνανίαν, λέγοντες οτι ῆν ναυσἐ και πεζῶ ἄμα μετὰ σφῶν ελθωσιν, αδυνάτων ἔντων ξυμ οθεῖν τῶν ὰπό θαλάσσης Ἀκαρνάνων ραδέως ἄν 'Aκαρ-

342쪽

σουοι, καὶ ὁ περίπλους Ουκέτι ἐζσοιτο Ἀθηναίοις ὁμοῖος περι Πελοπόννησο ελπίδα δ' εἶναι καὶ ναύπακτον λαρον. οἶδε Αακεδαιμόνιοι πεισθέντες Κνῆμον μεν ναύαρχον ε τι δντα καὶ τοῖς ὁπλίτας ἐπι ναυσὶν ὀλίγαις ευθύς πέμπουσι, τῶδε ναυτικῶ περιήγγειλαν

ἐς Αευκάδα. ἡσαν δε τοῖς Ἀμπρακιώταις ἀπο

τε Κορίνθου καὶ Σικυῶνος και τῶν ταύτν χωρίων. εν παρα-sκευῆ ἰν, τό θ' εκ. -υκάωε καὶ 'Aνακτορίου καὶ ' μανίας πρότερον ἀφικόμενον εν Αευκάδι περιέμενε. Κνῆμος δε καὶ οἷ μετ αυτοῖ χίλιοι ὁπλῖται επειδὴ επεραιώ σαν λαθόντες Φορμίωνα, δς ηοχε τῶν εἴκοσι νεῶν τῶν 'Aττικῶνει περὶ παύπακτον εφρουρουν, ευθῖς παρεσκευάζοντο την κατὰ γον στρατείαν. και αὐτω παρῆσαν Ελλήνων μεν υμπρακιωται καὶ Αευκάδιοι καὶ 'Aναπτάμοι καὶ Ους αυσδα

εοχων ῆλθε χίλιοι Πελοποννησίων, βάρβαροι δε λάονες χί

οπικου γένους Φώτυος καὶ πικάνωρ. εστρατευοντο δε μεταπιόνων καὶ Θεσπρωτοι αβασίλευτοι. Μολοσσούς δε ῆγε καὶ ωτιντῆνας Σαβύλινθος επίτροπος ἄν Θάρυπος του ρασελέως ετι παιδὸς ὁντος, καὶ Παραυαίους 'μοιως βασιiεύς ων. 'oρέσται δε χίλιοι, ων ε σαευεν Αντωχρς, μετα Παραυαίων ξυνεστρατεύοντο χροίδω Ἀντιόχου ἐπιτρέψαντος. επεμφε δἐ καὶ Περδίκκας κρύφα τῶν Ἀθηναίων χιλίους Μακεδόνων, orωστερον ῆλθον. τούτω τῶ στρατω επορεύετο Κνῆμος, οὐ πνρΦείνας τό απὸ Κορίνθου ναυτικόν' καὶ διὰ τῆς Ἀργείαοἷόντες Αιμναίαν κώμη ν ατείχισςOν επόρθησαν. ἀφικνοῖνταί τε ἐπὶ Στρατον. πόλιν μεγιστον τῆς Ἀκαρνανίας, νομίζοντες,

εἰ ταύτον πρώτον λάβοιεν, ραδίως ἀν σφίσι τἄλλα προγ

προστασίαI I. e. προσπατεία. I .. O. R στρατερα. Cons. supra α65. v. Ualcken. ad JIero IOt. p. 555,. 49. eou. Lobeck. ad Phrynicli. p. 529., Pii docet, vocen neoστασω rationem, praefectu ram et coniunctan eum his rehus dignitatem significare. Scripturam προστα rem constrat ara Inonet Dilinis exemplo προστατεῖαι ἐr4sιοι. ApParebat, ait, continus adspicientibus, haec tria noni inaneὀστασις, προστασει et προσTare equB ita n istos colores haut non disteri i possint, neque ita diductos , ut non inter . t u m confiindantur. Sic idenh Tlluc. II, 65. η -υ δήμου προσrasca. Pompae et magnificentiae remalis significatio huic formae fero nolennis est, ut Die liatrii Scio an Cuni neoararata nunquam continniti nicata. - ΜOx de forma nominis Θαρύπου v. ΡOpp. Prol. LII. p. I 35. not. Ἀρυείue J Inde a Gottiebero substituta erat coniectura Palis victii l nata . Sed cuui Anil raciotas Propter Dolopum sedes im

ρίνθιοι ξυμπροθυμούμενοι μάλιστα

343쪽

ἐρβεβληκυῖαν εκ τε θαλάσσης ναυσιν ἄμα τους πολεμιους. παρεσομένους, οἴτε ξυνεβο θουν ἐφύλασσόν τε τὰ αὐτῶν ἔκαστοι, παρά τε Φορμiωνα επεμπον κελεύοντες ἀμυνει oti αδύνατος εφ' εῖναι ναυτικού ἐκ Πορίνθου μέλλοντος ἐκπλεῖν μύπακτον ερ μην ἀπολιπsis. οἶ δε ΙΙελοποννῆσιοι καὶ οι ξύμμαχοι τρία τόλη ποιῆσαντες σφῶν αυτῶν ἐχώρουν προς τον των Στρατίων πόλιν, οπως ἐγγύς στρατοπεδε σάμενοι, ει μῆ λόγοις πείθοιεν, εργω πειρωντο τοὐ τείχους. και μέσον μεν ποντες προν σαν μονες καὶ οἷ ἄλλοι βάρ- ροι, εκ δεξιὰς δ' αὐτῶν Aευκάδιοι και 'Aνακτόριοι καιοι μετὰ τούτων, ἐν αριστερῶ δὲ Κνῆμος καὶ οἱ Πελοπονν - οιοι καὶ υμπρακιῶται ' διεῖχον δὴ πολὐ απ' ἀλληλων καὶ πιν οτε Ουδε εωρῶντο. καὶ οἱ μεν 'Eλλονες τεταγμένοι τε προς σαν και διὰ φυλακῆς ἐχοντες ἔώς έστρατοπεδεύσαντο ἐν επιτηδείω ' οἱ δε πάονες σφίσι τε αὐτοῖς πιστεύοντες και ἀξιούμενοι ino των εκείνη Θειρωτῶν μαχιμώτατοι εἶναι Ουτ επέσχον το στρατόπεδον καταλαβεῖν χωρήσαντές τε

φύμη μετὰ των ἄλιον Ταρβάρων ενόμισαν αὐτοβοεὶ ἄν τρο

πόλιν ἔλεῖν καὶ αὐτῶν το εργον γενέσθαι. γνόντες δ' αυτοὐς οι Στράτιοι ἔτι ποοςιόντας καὶ ηγησάμενοι, μεμονωμένων εἰ κρατῆσειαν, οὐκ ἄν ετι σφίσι τοὐς Ἀλληνας ομοίως προς- ελθεῖν, προλοχίζουσι τὰ περι την πολιν ενέδραις, καὶ ἐπειδὴ θηγώς σαν, ε κ τε τῆς πόλεως νόσε χωρήσαντες και in τῶν ἐνεδρῶν προπίπτουσι. καὶ ἐς φόβον καταστάντων διαφθει-lor illos et Aoaeos iacentes Amaei non possent attingere; Cnemus cum Peloponnesus, A raciotis et rΘliquo exorcitu Α earn nas aggressumis, ex Ambracia priniuin per Ari voratim regionem διὰ τῆς Λογείας prosectus est, qui cuni iani prius II, 68. Arnt,ra-ἐiotis resister non potitissent, non metuen liIn rat, ne n aioris exercitus iter impedirent. Qui exere itiis deinde recta via per Lininaean Stratum petiit. v. Popp. prol. t. II. p. 147. Μox in verbis ταὐrvν πρώτον vul O 'inversias ordo est. 8 I. μεσον - ἔροντεςJ Adiectivum suhstantivi loco est et lanien articulo earet ut IV, 31. μέσον δε καὶ σμαχώτατον - Ἀπιτ

δας elae. IV, 96. VI, 67.

344쪽

εἶδον αυτοῖς ἔναντας, ουκέτι υπέμειναν, ἀλL ἐς φυγὸν κατέστοσαν. των δε 'Eλληνικῶν στρατοπέδων οὐδέτερον σθετο τῆς μάχης, διὰ τὸ πολυ προελθεῖν αυτούς και στρατόπεδον οἰηθῆναι καταληψομένους ἐπείγεσθαι. ἐπει δἐ εν κειντο φεύγοντες or βάρβαροι, ἀνελάμβανόν τε αυτοῖς καὶ ξυναγαγόντες τὰ στρατοπεδα ἡσύχαζον αυτου τὸν ημψαν, ἐς χελας μεν οὐκ ντων σφίσι των Στρατίων δια τὸ μήπω

τοῖς ἄλλους λαρνειαρ ξυμ βοηθηκέναι, ἄποθεν φ σφεν-

δυνώντων καὶ ἐς απορίαν καθιστάντων ' οὐ γὰρ ὴν ἄνευοπλων κινηθῆναι. δοκούσι δ' οἷ 'Aκαρνῶνες νράτιστοι εἶναι τούτο ποιεῖν. επειδὴ δὲ νύξ εγένετο, αναχωρῆσας ὁ Κνῆμος82τῆ στρατιῶ κατὰ τάχος επὶ τὸν 'Ἀναπον ποταμόν, δς απέχει σταδίους ὀγ&ῆκοντα Στρατου, τους τε νεκρώς κομίζεται τῆ υστεραία ἡποσπόνδους, καὶ Οἰνιαδῶν ξυμπαραγενομένων κατὰ φιλίαν αναχωρεῖ παρ αυτοὐς πριν τῆν ξυμμεθειαν ἐλθεῖν. κἀκεῖθεν ει οἴκου ἀπῆλθον εκαστοι. οἱ δὲ Στρά- τωι τροπαῖον Ιστ σαν τῆς μάχος τῆς πρὸς τούς βαρβαρους. To δ' ἐκ τῆς Κορίνθου καὶ των ἀλλων ξυμμάχων μν83

ἐκ τοὐ Κρισαίου κόλπου ναυτικόν, o Iδει παραγενέσθω πιὼ

νῶνες, ου παραγίγνεται, ἀλr ῆναγκάσθησαν περὶ τὰς αὐτας ημέρας τῆς ἐν Στράτω μάχ'ς ναυμαχῆσαι πρὸς Φορμίωνα και τὰς εἴκοσι ναυς των 'Aθηναίων es ἐφρούρουν ἐν μυ- πάκτω. ὁ γὰρ Φορμίων παραπλέοντας αυτούς ἔξω τοὐ κόλπου ετηρει, βουλομενος ἐν τy ευρυχωρία ἐπιθέσθαι. οἱ dari ορίνθιοι και οἱ ξύμμαχοι επλεον μεν οὐχ ώς επι ναυμαχίαν, αλλὰ στρατιωτικώτερον παρεσκευασμένοι ἐς τὸν Ἀκαρνανίαν, καὶ Ουκ ἄν οἰόμενοι προς επτὰ καὶ τεσσαράκοντα ναῆς τὰς σφετέρας τολμῆσαι τοῖς Ἀθηναίους εἴκοσι ταῖς εαυτῶν ναυμαχίαν ποιῆσασθαι ' επειδῆ μέντοι ἀντιπαραπλέοντάς τε ε ρον αυτούς, παρὰ γον σφῶν κομίζομένων, καἰ εκ Πατρῶν

τῆς Ἀμως πρὸς τῆν αντιπερας μειρον διοβαλλόντων επι

345쪽

χεῖν κατὰ μέσον τον πορθμόν. στρατηγοὶ δἐ ῆσαν μεν καὶ κατὰ πόλεις ἐκάστων or παρεσκευάζοντο, Κορινθίων δε Μαχάων καὶ Ἀσοκράτης καὶ Ἀγαθαρχίδας. καὶ οἱ μεν mi-ον- σιοι ετάξαντο κύκλον των νεῶν ώς μέγιστον oloι τε ησαν

μη διδόντες διέκπλουν, τὰς πρώρας μεν iξω, εῖσω δε τὰς πρυμνας, καὶ τά τε λεπτὰ πλοῖα li ξυνέπλει εντὸς ποισῖνται

καὶ πέντε ναος τὰς ἄριστα πλεουσας, oπως ἐκπλέοιεν διὸ 848'Dς παραγιγνομενοι, εἰ πο προςπίπτοιεν οἱ εναντιοι. ordε Αθηναῖοι κατὰ μίαν ναῶν τεταγμένοι περιέπλεον αυτους

κυκλω καὶ ξυνῆγον ες ολίγον, ἐν χρῶ αεἰ παραπλέοντες και δόκησιν παρἔχοντες αὐτίκα ἐμβαχεῖν ' προεψοτο δ' αὐτοῖς υπb Φορμίωνος μ' ἐπιχειρεῖν πρὶν αν αυτὸς σημῆνν. ἐλπιζε γάρ αυτῶν ov. μενεῖν την τάξιν, ἄμερ εν γ ν πο ν, ἀλλὰ ξυμπεσεῖσθαι προς ἀλλ λας τὰς ναῖς καὶ τὰ πλοῖα ταραχῆν

παρέξειν, ε τ εκπνευσαι εκ τοὐ κολπου τὸ πευμα ἀπεραναμένων τε περιέπλει καὶ εἰώθει γίγνεσθαι ἐπι την ρω, o

T. POpp. pI Ol. t. i. p. 120. ἐτάξαντο κύκλονJ Ante Dukeriint ac d Nant ποιῆσαντες, quod deest in pleris ue codd. Et ex interpreta itento adiectum est. Cons. III, 78. κὐκχον ταξαμένων αυτῶν. Mox λεπτὰ naota per τὰ μικρά explicant Suidas, Photius et ex iis Pliavorin. T. POPP. Prol. t. II. P. 50. καὶ πέντε ναῖς - πυρσρον erod Phavorin. in δι- βραχέος. cons.

Zona r. in ea leni V., ubi v. Titin ann.

a τ' ἐκπνείσαι Τ Νaepe curn post μέν, tuni altini, ubi δέ ex-npectaveris, Thu uides τε usurpat. Sic εἶ τε hic et II, 8. 20. iis, 54. 46. VI, 12. 78. VII, 64. et idem fortasse restituendunt VIII. 24. pro εἰ δέ τι et III, 32. cum Icrilegero comm. Illuc. p. 208. Disilirect DV Corale

346쪽

ἐαυτῶ τε ενομιζεν εἶναι ὁπόταν βούλοται, των νεῶν ἄμεινον πλεουσῶν , καὶ τότε καλλίπτην γίγνεσθαι. ώς δε τό τε πνεύμακαxiει και αἰ νῆες ἐν ὀλίγω ἡδο ουσαι να ἀμφοτέρων, τού 'τε άνεμου των τε πλοίων, ἄμα προςκειμένων ἐταράσσοντο, καὶ ναυς τε νοὶ προς- πτε καὶ τοῖς κοντοις διωθοῖντο , βοῆ

τε χρώμενοι και προς ἀλλ λους ἀντιφυλακῆ τε καὶ λοιδορία

οὐδἐν κατῆκουον Οἴτε τῶν παραγγελλομένων οἴτε τῶν κελευστῶν καὶ τὰς κώπας αδύνατοι ἔντες εν κλυδωνίω ἀναφέρειν ἄνθρωποι ἄπειροι τοῖς κυβερνοταις απειθεστέρας τὰς ναύς παρεῖχον, τότε δ' κατὰ τον καιρον τοὐτον σπαίνει καὶ or'Aθηναῖοι προςπεσοντες πρῶτον μεν καταδυουσι τῶν στρατηγίδων νεῶν μιαν, ἐπειτα δε καὶ πάσας ' χωρῆσειαν διέφθει- καὶ κατέστησαν ες αλκὸν μεν μηδίνα τρέπεσθαι αὐτῶν τῆς ταραχῆς, φεύγειν ὁ ες Πάτρας καὶ Λύμ ν τῆς 'Αχαας. οἱ δἐ υθοναῖοι καταδιώξαντες καὶ ναῖς δώδεκα λαβόντες τους τε ἄνδρας εξ αυτῶν τους πλείστους ἀνελόμενοι ἐς Μολύκρειον ἀπέπλεον, καὶ τροπαῖον στοσαντες επὶ Σω 'Hω καὶ ναυν ἀναθέντες τῶ Ποσειδῶνι ἀνεχώροσαν ες μύπακτον. παρέπλευσαν δἐ καὶ οἱ Πελοποννήσιοι εὐθὴς ταῖς περιλοίποις τῶν νεῶν εκ . τῆς Amrς και Πατρῶν ἐς δίυλλῆνον το 'Hλείων επθειον ' καὶ ἀπό Αευκάδος Κνῆμος καὶ αἱ ἐκεῖθεν νῆες, ας ἐδει ταύταις ξυμμῖξαι, ἄτικνοῖνται μετὰ τον εν Στρατω μάχον ἐς την Λυλλῆνον. Πέμπουσι δἐ λαὶ οἷ Αακεδαιμόνιοι τῶ μγω ξυμβου-85λους επὶ τὰς ναλ Tιμοκράτην καὶ Βρασίδαν καὶ Aυκόqρονα, κελεύοντες ἔλλην ναυμαχίαν βελτίω παρασκευάζεσθαι καὶ μ' υπ' ὀλίγων νεῶν εῖργεσθαι τῆς θαλάσσος. ἐδοκει γὰρ

eiτοις ἄλλως τε καὶ πρῶτον ναυμαχίας πειθασαμίνοις πολῖς ὁ παράλογος εἶναι καὶ ου τοσούτω ῶοντο σφῶν τὁ ναυτικόν λείπεσθαι, γεγενῆσθαι δέ τινα μαλακίαν, ουκ ἀντιτιθέντες τον Αθοναίων εκ πολλοὐ εμπειρίαν τῆς σφετέρας δι ολίγου

μελέτης. οργῆ ουν ἀπέστελλον. οἱ M ἀφικομενοι μετὰ Κνῆ- μου ναῖς τε περιεγγελλον κατὰ πόλεις καὶ τὰς προὐπαρioύ-

καὶ Tae κωπας - δva noνJ Phot. Et Suillas in κλυδώνιαν. v. ACMeusner. eur. nov. p. 139. et ullinia iv. p. 27. MOX ανελόμενοι non Etit: interemeratnt, sed griscepta metat ma parte hominuvi i. e. at ena χιιι ι den iisaten Theil der Munnachus unc brachien ilin avfahre Arhim. Altemini si dicet e voluisset, activo ἀνελόντες Opus erat.

347쪽

322MB. Il. CAP. B6. σαρ α ρτύοντο ἄρ ἐπὶ ναυμαχίαν. πέμπει δὲ καὶ ὁ Φορμίων

ἐς τὰς Αθῆνας τον τε παρασκευὴν αυτῶν αγγελουντας καὶ περὶ τῆς ναυμαχίας se ἐνίκ'σαν φράσοντας, καὶ κελευ- αὐτῶ ταὼς ἔτι πλείστας διὰ τάχους ἀποστείλαι, Ac καθ' ημέραν ἐκάστην ἐλπίδος ουσης ἀεὶ ναυμαχῆσειν. οι δε ἀπ

πέμπουσιν εἴκοσι ναυς αὐτω, τῶ δἐ κομίζοντι αὐτὰς προς-

επέστειλαν ἐς Κρῆτην πρῶτον ἀφικέοθαι. Nικίας γὰρ Κρὴς

Γορτύνιος πρόξενος ῶν πείθει αὐτούς ἐπὶ Κυδωνιαν π1εὐ- αι, ψώσκων προπιοι σειν αυτὴν ουσαν πολεμίαν ' ἐπῆγε δὲ Πολιχνίταις χαριζόμενος ὁμόροις των Κυδωνιατῶν. καὶ ὁ

Ἀθηναῖοι περὶ se τον κατείχοντο παρεnκευασμένοι Aς επιναυμαχίαν παρέπλευσαν ἐς Πάνορμον τον χαῖκόν, ουπερ αυτοῖς ὁ κατὰ γον στρατός των Πελοποννησίων προσε γ κει. παρέπλευσε δὲ καὶ ὁ Φορμίων ἐπὶ τὁ 'Pioν το Μολυώκρικον καὶ ὐηιέσατο ε ξω αυτου ναυσὶν εἴκοσιν aliπερ καὶ

υθηναίους εἶδον. καὶ ἐπὶ μἐν α n επτὰ ημέρας ἀνθώρμουν

ἀλλήλοις ρελετῶντές τε καὶ παρασκευαζόμενοι την ναυμα-χιαν, γνωμην ἐχοντες οἷ μἐν μῆ εκπλεῖν ἔξω τῶν 'Pίων ἔρτὸν ευρυχωρίαν, φοβούμενοι τι προτερον πάθος, οἷ δἐ μῆ ἐπιλεῖν ἐς τὰ στενά, νομίζοντες προς ἐκείνων εἶναι τῆν εν ὀλίγω ναυμαχίαν. ἔπειτα ὁ Κνῆμος καὶ ὁ Βρασίδας καὶ οἶἄλλοι τῶν Πελοποννοσίων στρατ γοὶ βουλόμενοι ἐν τάχει τὸν ναυμαχίαν ποιῆσαι πρίν τι και από τῶν G ναίων ἐπιμ

86. λέγετον διεθετον A. B. C. et pleriq te on nes, nisi quod f. g. διειχέr iν habere videntur. Sed si ius iii mrin pronaontortorii in

, ni uiIri nnn poterat, et i leni erat etiani litui . mini Tliucyllides haec scripsit. Dei et at linitiir prire Amiti titi. Riiod a ite ni Ahin alii διεθε roν doti tutant ex aninia ivorsione Selinosera ad Apollon. t Od. t. II. p. 146., in perfectoriani ilutilis tprtiana Pe ' Onani Diinhet ipsani in τῶν terininatam esse; hoc non potest Atticis Acmptoribus concedi, quomitia aetate tarn i inmutabilis harmin fornMiman usus Oblinit ei at. Scrit,en Ilint i itur διέχετον cum Hiittn1alilio Gr. niax. I. p. 340. not.

348쪽

LIB. II. CAP. 87. 323θῆσαι ξυνεκάλεσαν τούς στρατιώτας πρῶτον, καὶ ὁρῶντες τῶν τοὐς πολλοις διὰ τον προτέραν ησσαν φοβουμενους καὶ οὐ προθύμους οντας παρεκελεύσανro και ελεξαν τοιάδε. Η μἐν γενομενο ναυμαχία, ω ἄνδρες Πελοποννῆσιοι, 87εr τις ἄρα δε αυτον Ῥῶν φοβεῖται την μέλλουσαν, οὐχὶ δικαίαν ἐθει τέκμαρσιν το εκφοβῆσαι. v τε γὰρ παρασκευῆ

ενδεὴς εγένετο, λπερ ἴστε, καὶ ουχὶ ες ναυμα ίαν μὰλλον η ἐπὶ στρατειαν ἐπλέομεν ξυνέβο δε καὶ τὰ απὸ τῆς τύχης

Ουκ olim ἐναντιωθῆναι. καί πού τι καὶ ἡ απειρία πρῶτον ναυμαχούντας εσφολεν. ἄζτε οὐ κατὰ την ἡμετέραν κακίαν- ῆσσῆσίοι προςεγενετο, ουδε δίκαιον τῆς γνώμης το μῆκατὰ κράτος νικ'θέν, πον δέ τινα εν αὐτῶ αντιλογίαν, τος

ξυμφορὰς τῶ ἀποβάντι ἄμβλύνεσθαι, νομίσαι δε ταῖς μεν τύχαις ενδέχεσθαι σφάλλεοθαι τούς ἀνθρώπους, ταῖς δε γνώμαις τοὐς αυτοὐς αει ανδρείους ὀρθῶς εἶναι, καὶ μῆ

πειρίαν τοὐ ανδρείου παρόντος προβαλλομενους εικότως ἄν εν τινι κακους γενέσθαι. υμῶν δε οὐδ' ἡ απειρέα το λον λείπεται oσον τόλμν προέχετε ' τῶνδε δε ἡ επιστῆμ', ἐν μάλιστα φοβεῖσθε, ανδρείαν μεν εχουσα καὶ μνῆμην ἔξει εντῶ δεινῶ επιτελεῖν δ ἐμαθεν, ἄνευ δε ευφυχίας οὐδεμία τέχνη πρις τούς κινδύνους ἰσχύει. φόβος γὰρ μνῆμον εκπλήσσει, τέχνο δε ἄνευ ὐλκῆς οὐδ 'ν ωφελεῖ. προς μεν οὐν

ti iii rentisissent et Ius seri Ciae, m)gatis ipsos, ut Fe Re Illerentur, ei liἔx soliis, Uiod 13iamno animo adgrriloret tir, efficere non posset, in con 'lii sion illius orationis ii, prat: πλεόνων δέ τοι be γον ἄμεινον. Dio Cass. I . I 8. τὰ δε δ' nolici των ἄμεινον παρεσκευασμένων καὶ αἱ νῖκαι γίγνονται.

349쪽

τὸ ἐμπειρότερον αὐτῶν το - πότερον ἀντιτάξασθε, di τό δια την ησσαν δεδιέναι τό απαράσκευοι τότε τυχεῖν. περιγίγνεται δἐ υμῖν πλῆθος τε νεῶν και πρὸς τῆν γῆν οἰκεία σy οπλιτῶν παρόντων ναυμαχεῖ τὰ δῶ πολλὰ των πλειόνων καὶ ἄμεινον παρεσκευασμένων τό κράτος ἐστίν. Aύτεουδὲ καF εν εὐρίσκομεν εικότως ῶν πῶς σφαλλομενους' και ὁσα γάρτομεν πρότερον, νυν αυτὰ ταὐτα προπενόμενα διδαοκαλίαν παρεξει. θαρσοὐντες ουν καὶ κυβερνῆται καἰναὐται ia καθ' εαυτόν ἔκαστος ἔπεσθε, χωραν μο προλείποντες η ἄν τις προςταχθῆ. των di προτερον ηγεμόνων οὐ χεῖρον την ἐπιχείρησιν γεῖς παρασκευάσομεν καὶ οὐκ ἐνδώ-Gομεν πρόφασιν οὐδενὶ κακῶ γενέσθαι' ῆν δέ τις ἄρα καὶ μυλο θῆ, κολασθήσεται τν πρεπούση ζημία, οἱ δὲ παθοιτεμ σονται τοῖς προήκουσιν ἄθλοις τῆς αρσῆς. 88 ιαὐτα μεν τοῖς Πελοποννqσίοις οι ἄρχοντες παρα- λεύσαντο. ὁ δὲ σκμέων δεδιὼς και αυτὸς την των στρατιωτῶν ὀρρωδίαν καὶ αἰσθόμενος ὁτι τό πλῆθος των νεῶν κατὰ σφῶς αυτsὐς ξυνιστάμενοι εgοβοῖντο, εβούλετο ξυροκαλέσας θαρσὐναί τε καὶ παραίνεσιν εν τω παρόντι ποιήσασθαι. πρότερον μἐν γὰρ πιι αὐτοῖς ἔλεγε καὶ προπαρωκευα τὰς γνώμας ώς Ουδἐν αὐτοῖς πλῆθος νεῶν τοσουroν, ἡνεπιπλέη, δ,τι Οὐχ υπομενετέον αυτοῖς εστι' καὶ οἱ στρατι ται εκ πολλού εν σφίσιν αὐτοῖς τqν ἀξίωσιν ταυτην εἰλῆq Θσαν μοδόνα δελον υθοναῖοι ὁντες Πελοποννοσίων νεῶν υποχωρεῖν. τοτε - δἐ πρὸς την παροῖσαν ὀφιν ορῶν αυτούς ἀθυμούντας εβουλετο ὁπόμνησιν ποιησασθαι τοὐ θαρσεῖν, και ξυγκαλέσας τοῖς 'Aθηναίους ελεξε τοιάδε.

89 ' Oρῶν τμῆς, ω ἄνδρες στρατιῶται, πετο μένους τό πλῆθος τῶν εναντίων ξυνεκάλεσα, οὐκ αξιῶν τὰ μῆ δεινὰ εν ὀρρωδία ἐλειν. Ουτοι γὰρ πρῶτον μεν διὰ τι προνενικῆ-oθαι καὶ μο3ἐ αυτοι οῖεσθαι ὁμοῖοι hμῖν εἶναι το πλῆθος

τῶν νεῶν καἰ οὐκ ἀπό τού ἴσου παρεσκευάσαντο ' ἐπειτα ω μάλιστα πιστευοντες πρ έρχονται, ως προςῆκον σφίσιν ἀν

89. Cum Phoranionis orationa confer Iugurthae adhorta. ioneni ad milites apii 1 Sallu ititIni Iug. e. 40. .a, oua ano τευ χου I Haaclia non ad Parran nu-rmin. Sed

350쪽

πεω εμπειρίαν τὰ πλείω κατορθοῖντες, καὶ . OAνται πτίσεκαι εν τω ναυτικω πω σειν τό αυτό. τὸ δ' ἐκ του δικαίου

ημῖν μύλλον νῆν περιέσται, εἰπερ καὶ τούτοις ἐν εκείνω, επεὶ εὐψυχία γε οὐδεν προφέρουσι, το δε εκάτεροι τι εμπειρότεροι εἶναι θρασύτεροί εσμεν. Αακεδαιμόνιοί τε ηγούμενοι

hoc kn inest vectas το πχῆ ς των νεων. DoederI. act. phil. Μon. t. II. p. 368. not. milito labore et contra ni orent hane navium copiam sibi paraverunt, et tamen hos tram non aequant, ut καὶ Ου sit pro OII ου, ut in i iit. Protag. p. 337. Steph. et ap. Tacit. Annal. I, 13. Asinium svidon et minorem i. e. sed man. , ILIO 1 P Ponere voluit IIuietus. I. aiulat in hanc retii Schaeseriani ad Apollon. Ri, M. t. II. p. 218. cor. I. Aeeta l. I. p. 47. Doederi.

l e c. nov. ed. Sophocl. p. 25. multo Ialiore et contra niorem nais es a Itia edae noniis Paratas esse, .nuspion dictu in coinparet; nec ab illorurn navibus suas non aequari, Phormio animnat; peritia tantuni Aese Praestare adversariis, nil litibus inculcat. Duo anilii diei i e videtiir: et navi uni liostili unx nuni Tu in niuioren es Θ, wiani stiarun ἱ et PeliiDatini quOPIe apparuitim, Velut nun eminIi illi tuni, armaretram, ren igiuin etc. n.n Paria Suis ESSE i. e. o υκ .

ἔπειτα - θοασλεeoc ἐσυεν J i. e. deinde quo freti maxime contra nos tendunt, quati fortitudo ad ipsoε pert neat nullam aliam ob causani audaces sunt, nisi ob pugnae pedestris peritiam, qua fac turn eat ut pleraque feliriter gererent. MOX Veilai ποιήσεων

rebug eltam nauticia putant sibi idem praearituram pedestria pugnae prodentiam i. e. ne Pie miniis in pugna navali Victoriani sibi paratu ni iri illa pedestris pugnae peritia. Vereoruin To δη - π eιέσetas sutriectu in est et . θώρσεῖν, aed sducia merito nobis nunc prae iis aderit. Ad ἐκείνω cogita: ἐν τω πεζ 8. Vecta τῶ δε ἐκά-τ eooa - ἐσμέν sic Or linarula sunt: τῶ δε ἐκάτεnoe τι ἐμπεροότωσεῶναι ἔκάτεροι θοασύr eooι ἐσμεν, nani ἐκπιεροι de ii, lustria illo loco Posuit, quia his a Iectore cogitatuni voluit: quod autem utrique maiorem alio ius rei peritiam habe nita, eo utriPle sumuε audaci UM. Indicat liis verbis, viare Atheniensibus ni aior in praesentia quide in fiducia esse debeat: nam magno animo et tortitudinis I .n Ceilae Inoui Os Praestare negat; utrosque se dilicuius rei peritiane antecellere, eoqtie se audaciores esse ait. In praesentia Ruteni id adesse , quia ipsi, Albenienses, excellant, rei navalis priIdentiam dena onstriiri posse. I ellua annus ita interpretatur: dennan Hesd mulli haben sie nichia vor una roraua, und was die G-