Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

371쪽

346 In B. III. CAP. 10. δαιμόνιοι καὶ ξύμμαχοι, ἴσμεν ' τοὐς γὰρ ἀφισταμενους ἐν

τοῖς πολέμοις καὶ ξυμμαγίαν τον πριν απολειποντας οἰ δεξάμενοι καν οσον μἐν ως/uῖνται, ἐν ζ δον, ii υσι, νομίζοντες δε εἶναι προδότας των προ τοὐ ς ἐλων χείρους vos ται. καὶ οὐκ ἄδικος αἴτ' η αζίωσίς ἐστιν, εἰ τύχοιεν προς ἀλλήλους es τε ἀφιστάμενοι καὶ ἀφ ων διακρίνοιντο Boi

μἐν τῆ γνώμη ὁντες καὶ εὐνοη, αντίπαλοι δῶ τῶν παρασκευῆκαὶ δυνάμει. πρόφασίς τε ἐπιεικῆς μηδεμία ἴπαρχοι τῆς ἀποστάσεως ' o ἡμῖν καὶ Ἀθηναίοις οὐκ ην. μηδέ τω χείρους δόξωμεν εἶναι εἰ ἐν τη εἰρήνy τιμώμενοι Da αυτῶν ἐν τοῖς 10 δεινοχ ἀφιστάμεθα περὶ γὰρ τού δικαίου καὶ αρετῆς πρῶτον ἄλλως τε καὶ ξυμμαχίας δεόμενοι τοῖς λογους ποιησόμεθα, εἰδότες Οἴτε φιλίαν ἰδιώταις βόραιον γιγνομένη κοινωνίαν πόλεσιν ἐς οὐδέν, εἰ μη μετ αρετῆς δοκουσης ἐς ἀλλ λους γέγνοιντο καὶ τἄλλα oμοιότροποι ειν' ἐν γαρ τω διαλλάσσοντι τῆς γνωμης καὶ αἶ διαφοραὶ τῶν εργων καθί

στανται. ἡμῖν di καἰ Ἀθοναίοις ξυμμαχία ἐγίνετο πρῶτον

ait pro κωκους. Cons. Schol. At Steplianus recte animadvPrtit, nihil obsta e , quontinus eo ni pa 'ati us vi in suam hic it Iovi e l 1 Hii ut, ut intelli Phlntis petores eas ealatiurant, quam eatata matura Dissent. ΝOs: ria era heinen in thren Augen a Methter. Glera ut eandent sententiam profert Tacit. Atinui. I, 58. pririlitorea etiamsia, quoa anteponunt, invisi sunt. Rursus sie χε*ove extat iuxta

372쪽

λιπόντων Mν υμῶν ἔκ του μδικου πολέμου, παραμεμάντων δε εκείνων προς τα υπόλοιπα των εργων. ξ μαχοιέντοι ἐγενόμεθα ουκ επὶ καταδουλώσει τῶν 'Eu νων 'Aθη-αίοις, ἀλx εά ελευθερωσει από τοὐ Μῆδου τοῖς 'H1 6ι. αε μεχρι μεν απὸ του ἰσου ηγοῖντο, προθύμως εἱπόμεθα ' τειδῆ δε ἐωρῶμεν αυτοῖς την μεν τού νήδου εχθραν ἀνιέμας, τὸν δε τῶν ξυμμάχων δούλωσιν επαγομένους, Ουκ ἀδεεῖς ζι γ in αδύνατοι δε εντες καθ' ἔν γενόμενοι διὰ πολυφροίαν ἀμύνασθαι οἱ ξύμμαχοι εδουλώθησαν πλῆν ημῶν και - ημεῖς δε αυτόνομοι δῆ ὁντες και ελεύθεροι τω ὁ νόμαι ξυνεστρατεύσαμεν. καὶ πιστοῖς οὐκέτι εἴχομεν ηγεμόνας ὲθ αίους, παραδείγμασι τοῖς προγιγνομένοις χρώμενοι ' ου ἱρ εἰκὸς ην αυτούς Ους μεν μεθ' ημῶν ἐνσπόνδους εποι αντο καταστρέψασθαι, τούς δε υπολοίπους, εἰποτε ἄρα εδυ-7θοσαν, μῆ δρῶσαι τοὐτo. και εἰ μεν αυτόνομοι ετι ἡμεν 11 παντες, βεβαιότεροι ἄκ ἡμῖν ἰσαν μηδεν νεωτεριεω υποχει--ίους δε εχοντες τοὐς πλείους, ἡμῖν δε από του ἰσου ὁμιλοῖμες, χαλεπώτερον εικότως εμελλον οἰσειν και προς το πλεῖον

η ε&ον του ἡμετέρου ἐφτι μόνου ἀντισουμένου, ἄλλως τε καισω δυνατώτεροι αυτοὶ αυτῶν πίγνοντο και ημεῖς ἐργότεροι. 3 δε αντίπαλον δεος μόνον πιστὸν ἐς ξυμμαχία ὁ γὰρ πα- φαίνειν τι βουλόμενος τω μῆ προέχων ἄν επελθεῖν ἀποτρέεται. αὐτόνομοί τε ελείφθωεν ου δι ἄλλο τι ἡ οσον αἴ-

3ῖς ἐς τὸν αοξν ευπρεπεί τε λόγου καὶ γνώρ ς μἀλλον ρόδω ξ ἰσχύος τὰ πράγματα εφαίνετο καταληπτά. ἄμα μεν xρ μαρτυρίω εχρῶντο μὴ αν τους γε ἰσοψῆφους ἄκοντας ει

373쪽

318 LIB. III. CAP. II. με τι 'δίκουν oti ἐπίεσαν, ξυστρατεύειν ' ον τα, αυτω M καὶ

τα κρατιστα ἐπέ τε τούς υποδεεστέρους πρώτους ξυνεπῆγον καὶ τα τελευταῖα λιπόντες τοῖ αλλου περι ργίνου ασθενέστερα εμελλον ἔξειν. εἰ δε αφ ημῶν ηρξαντο, ἐχόντων ἐYιτων πάντων αυτῶν τε ἰηὐν καὶ προς ὁ,τι χρὴ στῆναι, ουπων ὐμοίως ἐχειρώσαντο. τό τε ναυτικον Ῥῶν παρεῖχέ τινα φόβον μο ποτε καθ' εν γενόμενον η ἴμῖν η ἄλλω τω προς-

θέμενον κίνδυνον σφίσι παραπη' τὰ δε και απὁ θεραπείας si τε κοινοῖ αυτῶν καὶ των aεὶ προεστώτων περιεγιγνόuεθα.

Ου μέντοι ἐπὶ πολύ γ αν ἐδοκοῖμεν δυνοθηναι, εἰ μ' ο πόλεμος οδε κατέστη, παραδείγμασι χρώμενοι τοῖς ἐς τους ἄλ- 12λους. τίς οὐν αυτ' η φιλία ἐγιγνετο n ελευ sis πιστε, ἐν

ἡ παρὰ γνώμην ἀλλ λους ὁπεδεχόμεθα, καὶ οἱ μεν ημῶς ἰν

τω πολεμω δεδιοτες εθεράπευον, vμεῖς δε ἐτείνως εν τῆ hσυχί το αυτὸ ἐποιούμεν' o τε τοῖς ἄλλοις μάλιστα εἴνοια πίστιν

βαιοῖ, ἡμῖν τοὐτο ὁ φόβος εχυρὸν παρεῖχε ' δέει τε τό πλέον

I2. ἡ φιχωJ Videtur cum Din torsio ξ φινα seribendum esse.

ἀλλοις φέρει, ἀμσθία μὲν θράσος, λογισμὸς δε δκνον. Atque in MaProximis clusebus exein plis tenendunI, relativunt 3 ne die ait sim glii uni aliquod vocabulurn in priori, neque in alteri exeniplo aut ad ro ἄν, aut ad ἐκλογίζεσθοι, sed utrini ue ad totani peaec dentani enuntiatione In referri; muril si sit, Latini non puod, sed ad piod ponere solent. Quae analogia loeoriam triuin ulnia, i , opinor, uocet, male u POPPOne oba. p. 200. no tro loco cota

374쪽

LIB. III. CAP. 12.319 ἡ φιλία κατεχόμενοι ξύμμαχοι ἡ Ῥεν ' καὶ ὁποτέροιζ Οἄσων

παράσχοι ασφάλεια θαρσος, ουτοι προτεροί τι και παραβῆσε- σθαι εμελλον. τε εἰ τω δοκοῖμεν αδικεῖν προαποστάντες,

διὰ την εκείνων μέλλ'σιν των ες πῶς δεινῶν αὐτοὶ οὐκ ἀντ

ταμείναντες σαφῶς εἰδέναι εἰ τι αυτῶν εσται, οὐκ ὀρθῶς σκοπεῖ. ει γαρ δυνατοὶ ημεν εκ του ἴσου καὶ ἀντεπιβουλεὐσαι

sionem duplicis striactural statu; , alterius o τε τola gaiote μαχισω εὐνοια βεβαιοῖ, ἡμῖν τοῖτq ὁ φόβος ἐχυρὸν σιαοειρον, alterius er τε

τοῖς ἄλλοις μάλ. ων. πίστιν βοα-ῖ, γ, ταύ2ον o φόβος θυρὰν παρ- e e. Μinus etiani In hoc scriptore ferendunt, viod suinit id erit, ea ha πίστιν βεβαιοῖ quasi pro uno verbo fortassis habpnita esse, Mia lita tragici ni inime Demientent, ut Aeschyl. Aman . 173. Ζῆνα ἐπινίκια κιάζων l. e. eelebrans et Sopia. ΕΚ 123. τακεις οἰμωγαν Ἀγαμέμνονα, deploraa Agamemnonem. Haec omnia nimis Praesita. At ius nostra loci cum Plane ea lena ratio sit, quae verborum II, 40. , disseree taenien hunc Iocum anirniat, Atmie in eo una O- iitlion Osso, mi oniani in illo loco o accusativus sit, in hoc nominativus. ThiucydideIn ait initio scribere voluisse δ τοῖς ἄλλοις Oκνον φέρει, sed explicandi ratIsa contrarium in l io iii semiisse, ἀμαθία μεν θράσος, et delirile, quo Oratio concinnior esset, λογισμὸς addidisse. In MIeni ereorem inductus est Eo, quod z traxit ad ἐκλογίζεσθαι, quod sal sunt esse comparatio horti iii locomimoentonstrat. Minus etia in recte cuni liis locis, vel potitis clinxverbis II, 40. contulit nonii nativos absolutΘs III, 34. ὁ δε Paches προκαλεσάμενος ἐς λόγους Ἱππίαν - ό μεν ἐς χθε - ο δ' ἐκεῖνον ἐκ φυλακῆ ἀδέσμω elae et IV, 80. καὶ προκρίναντες ΟΙ Αακεδαιμόνι

ὸς διαιλίους Enωτας - ot μὲν ἐστεφανώσα πιο - οἱ δε - πτάνισαν αὐτους et . Nani et ratio parti uni orationis in his Io eis diversa est, et collocatio Veri orum: etenini in altero loco linun veri uin φέρει ducti us sui, tectis ἀμαθία et λογισμός, quae complectitiir PPlati uin Pron. 2, iung turix Veri,um alitent, quod sententia flagitat, at post ἀλλοιe poneretur, in sine positu ni. Alteris locis illiplex ul3iectum, dii plex verbum est, vel potius triplex; collocatio nutent vel horuni talis, ut non alit et posita exspectes, sed initio orationis pro nonii nativo participii genitivum; quoniam Vero in ultero vertiorum linitorun εἶχε et ηφάνισαν ille ni subiectunt inest,

quod in participio, quod M lit, genitivus absolutus participii

poni non soletin iionii nativo semptor, non geli iti O usus E8t, UI 1 quam interposito altero subiecto ο μεν et Οἱ μεν, non ad Paletici-Piunt spectante. Cons. insta ad cap. 34.

375쪽

350 LIB. III. c ΛΡ. I a. ναι; ἐπ ἐκεlmie 'δε ἔντος αεὶ του ἐπιχειρεῖν και ἐφ ξ s

εἶναι δεῖ τὸ προαμύνασθαι. 13 Toιαύτας εχοντες προφάσεις καὶ αἰτίας, ω Αακεδαιμόνιοι καὶ ξύμμαχοι, ἀπέστομεν, σαφεῖς μεν τοῖς ἀκουουσι γν ναι ἄς ειαότως ἐδράσαμεν, ικανὰς δε ημῆς εκφοβῆσαι και προς ασφάλειαν τινα τρέψαι, βουλομένους μεν και πάλαι, ἀτελι εν τη ειρὴν ἐπεμψαμεν Aς υμῶς περὶ ἀποστάσεως, υμῶνδε οὐ προωεξαμένων κωλυθέντας ' νῆν δε επειδῆ μιωτοι προυκαλέσαντο, εὐθυς ὁποκούσαμεν, και ἐνομίζομεν ἀποστ

οεσθαι διπλῆν ἀπόστασιν, από τε των Ἐλλήνων μῆ ξύν κακῶς ποιεῖν αυτοῖς μετ' 'Aθηναίων, ἀλλα ξυνελευθερούν, ἀπό

λε ἄντιμελλῆσαι Iepit solio ., cuius expositio huius Ioel haeo est

tinaer Betragen nata dem thragen einrishten musaen. Seil με τι ic languet, et ια' ικείνοις Hνοι non poleat ali ut significare niait in eorram potestate esse, n e ineat in verbis ἐκ του ὁμοίου sensus thes alien Ieteti erasalinten Beden Isthhelten, sed idem expli inunt, quod antecedentia ἐκ του ἴσου. Nec minus absurda Scholiastas Explicatio; naui non Ouaeritur, an Amtilenaei in potestate Atlieniensium esse debuerint. Reci an opus si uit paribus praesidiis valentibus pacem manipere. Ille quoque scholia veram via n Com. monstrant intelligendi scriptoris; nani ea sic habent: ἐκ τοῖ -οίου- ῶναιJ ξρουν κινουμένων ἐκείνων κιν οθῆναι καὶ ἡμῶς, unde Patet, eum Iegisse ἰέναι, non ebas, quam scripturarii recepi. Qui l. Oportet ut nos, ait, pari potentia et aequalibus virilius praeditos ἐκ τού Οχυ contra eos iret vi id cuin eos in petunx ia nos tacient Propulsare potuissenius, ultro aggredi Nναι tanto facilius irre Psit, quia aeq luntrur verba similia ἐφ' ἡμῖν ἀναι. Hune loeum Oh

oculos habuit Dio Cass., cum acripsit XXXVIII, II. του μή τινα

376쪽

m 'Aθηναίων μξ αυτοὶ διαφθαρῆναι - ἔκείνων ἔν υστέρω,δLλα προποιῆσαι. η μέντοι ἀπόστασις ημῶν θῆσσον γε νο- ται καὶ απαράσκευος ' η καὶ μἀλλον χρὴ ξυμμάχους δεξαμένους ημῶς διὰ ταχέων βοῆθειαν ἀποστέλλειν, ἴνα φαi ν σθε ἀμύνοντές τε οἷς δεῖ καὶ εν τω αὐτῶ τους πολεμίους βλάπτοντες. καιρις δε ως Οἴπω πρότερον. νοσω τε γὰρ εφθαραται ' - ναῖοι καὶ χρημάτων δαπάνy, νοές τε αυτοῖς αἱ μῆν περὶ τηνυμετέραν εἰσίν, αἱ δ' ἐφ' ῆμῖν τετάχαται, Δύτε οὐκ εἰκbς αυ- τούς περιουσίαν νεῶν εχειν, ξν ὐψῖς εν τω θέρει τῶδε ναυσί

τε καὶ πεζω ἄμα ἐπεσαλ τε τό δευτερον, ἀλΓ η υμῆς οὐκ ἀμυνοὐνται επιπλέοντας η ἀπ ἀμφοτέρων ἀποχωρῆσονται. νομίση τε μοδεἰς ἀλλοτρίας γος πέρι οἰκεῖον κίνδυνον ἔξειν. γὰρ δοκεῖ μακρὰν ἀπεῖναι η - ος, τον ωφέλειαν αὐτῶ

ἐγγύθεν παρέξει. ου γὰρ εν τῆ Ἀττικῆ ῶσται ὁ πόλεμος, ἄρτις okται, αλλὰ δἰ ῆν ' Ἀττικῆ ἀφελεῖται. ἔστι δε των χρομάτων απὸ τῶν ξυμμάχων ἡ προςοδος, καὶ ἔτι μείζων

ἐσται, εἰ ημῆς καταστρέφονται' ουτε γὰρ ἀποστῆσεται ἄλλος τά τε ἡμέτερα προπενήσεται, πάθοι μέν τ ῶν δεινότερα ξ or πριν δουλεύοντες. βοηθησάντων δε υμῶν προθύμως πόλιν τε προςλ φεσθε ναυτικὸν ἐχουσαν μέγα, ουπερ υμῖν μάλιστα oςδεῖ, καὶ Ἀθηναίους ρῶον καθαtρῆσετε υφαιρούντες αυ- τῶν τούς ξυμμάχους' θρασύτερον γὰρ πας τις προδωρήσεται ' τήν τε αιτίαν ἀποφεύξεσθε εν εἴχετε μῆ βοοθεῖν τοῖς μισταμένοις. ῆν δ' ελευθερούντες φαίνησθε, τό κράτος του πολέμου σε αιότερον ε ξετε. αἰσχυνθέντες ουν τάς τε τῶν 'EL 14 λ νων G υμῶς ελπίδας καὶ Λία τον ' Oλύμπιον, εν ου -

377쪽

MB. III. CAP. II. 16.εερω ἴσα καὶ latim ἐσμέν, ἐπαμύνατε Μυτιλ ναίοις ξύμμαχοι

γε - ενοι, καὶ μ' πρόοσθε μῆς, Πιον μεν τον κίνδυνον των σωμάτων παραβαλλομένους, κοινον δε τον ἐκ τοὐ κατορθῶσαι ωφέλειαν ἄπασι δώσοντος, ἐγι δε κοινοτέραν την βλιαβον, εἰ μο πεισθέντων υμῶν σφαλοοόμεθα. γίγνεσθε δε ἄνδρες οἶ-

βούλεται. 15 Toιαύτα μεν οἱ Μυτιλοναῖοι εἶπον. oz δε Αακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξυμμαχοι επειδο vκουσαν, προςδεξάμενοι τούς λόγους ξυμμάχους τε τοῖς Aεσβίους μοι σαντο καὶ την ἐς τον 'A τικον ε ολ ν τοῖς ξυμμάχοις παροῖσι κατὰ τάχος εφραζον ἰέναι ἐς τον ἰσθμόν τοῖς δυο μέρεσιν ώς ποιοσόμενοι, καὶ αυτοὶ πρῶτοι ἀφίκοντο, καὶ oλκοῖς παρεσκευαζον των νεῶν εντῶ lσομῶ ως ὐπεροίσοντες ἐκ τῆς Κορίνθου ἐς τον προς '- νας θάλασσαν καὶ ναυσὶ καὶ πεζῶ φια επιόντες. καὶ οἱ μεν προθυμως ταῖτα επρασσο οἱ δε αλλοι ξύμμαχοι βραδέως τε ξυνελέγοντο και εν καρπού ξυγκομιδῆ ἡ σαν καὶ αρρωστία του στρατεύειν.

16 Αἰσθόμενοι δἐ αυτοὐς οἱ Ἀθοναῖοι δια κατάγνωσιν α- σθενείας σφῶν παρασκευαζομενους, δολῶσαι βουλόμενοι ὁτιουκ ὀρθῶς ἐγνωκασιν, ἀλλ' οἷοί τέ εἰσι μὴ κινοῖντες το ἐπι

- ω ναυτικον καὶ το απὁ Πελοπονν σου επιόν ὐαδίως ἀμανεσθαι, ἐπὶ ρωσαν ταὼς εκατὸν ἐσάντες αὐτοί τε πλῆν ἱ-πέων καὶ πεντακοσιομεδίμνων καὶ οἷ μέτοικοι, και παρὰ τον

Ret. Pnit. Non. t. III. p. 287. II ei in . coni mala putiit post ἐσβολὸν et ποιησόμενοι, quo nihil liIcmini a ' ἔ nani vel sic I. luis lae inonii dicuntii r invasura, Citni lana invasisse dicti essent. Nihil niu-lami uni, nisi distinction Onini dei eta et alnecta copula te, Plaeante ξυμμάχοις ligitur vulgo, iungendum καὶ τὸν ἐς τὸν Ἀττικὸν βολὸν Aς ποι 'σόμενοι. ἐν καρποῖ - σrρατεύεινJ EtFun. II. ΡΙios. Sui das, Pliavorin. in συγκουιδῆ. Suidas in ἀβοωστία, An ed. Ηekk. I. p. 446. Thoria. Μ. p. Il2. Alteriani glossae per collectus, alteIuni gram Iriatici

p. 29. Solon quatitor elasses populi Attici institueriit, UIὲ runt in prinia pentacosioni edinini erant, si vo H, aut ex proprio mirato quingentos fruinenti niedini nos, toti leni iii e 1 liticli niviretas .colligerent; in secunda, qui trecentos, et equo alendo essent, equis, tuquani, PlignaIe apto, cui midem1us PI ut alter, quo scolis Te-

378쪽

LIB. III. CAP. H. IB.

Iovὁν ἄναγαγόντες ἐπίδείξω τε ἐποιούντο καὶ αποβάσεις τῆς Πελοποννησου η δοκοῖ αὐτοῖς. οἱ δε μαεδαιμόνιοι ὁρῶντες πολυν τον παράλογον τά τε υπὸ των Αεσβίων ροθέντα n-γοῖντο οὐκ αλμῆ καὶ ἄπορα νομιζοντα ῶς αὐτοῖς .καὶ οἱ ξύυμαχοι ἄμα οὐ παρῆσαν καὶ ξγγέλλοντο καὶ αἱ περὶ την Πελοποννησον τριάκοντα νῆες τῶν A ναiων τον περιοικίδα αυτῶν πορθοῖσαι, ἀνεχώροσαν ἐπ οἴκου. υστερον δε ναυτικὸν παρο- σκεύαζον Ο,τι πέμφουσιν ες τqν Αεσβον, και κατὰ πόλεις εππ- γελλον τεσσαράκοντα νεῶν πλῆθος, και ναύαρχον προςέταξαν Ἀλκίδαν, oς εμελλεν ἐπιπλεύσεσθαι. ἀνεχώρησαν δε καὶ οἰ-ηναῖοι ταῖς εκωτόν ναυσίν, επειμ και μείνους ειδον. καὶ 17 κατὰ τον χρόνον τουτον ον αἱ νῆες ἐλλεον εν τοῖς πλεῖσrαιδῆ νῆες - αὐτοῖς ενερ ι κὰλλει θένονro, παραπλήσιαι δὲ καὶ ετι πλείους ἀρχομένου του πολέμου. την τε γάρ Aττικὸν καὶ Εὐβοιαν καὶ Σαλαμῖνα εκατὸν εφύλασσον κοι περὶ Πελοπόννησον ετεραι εκατὸν ἐσαν, χωρὶς δε αἱ περὶ mxia δαιαν καὶ εν τοῖς ἄλλοις χωρίοις, ἄρτε αἱ πῶσαι αμα ἐγέρονοντο εν ενὶ θέρει διακόσιαι καὶ πεντῆ νω. καὶ τὰ χρὴματα 65m μάλιστα ύπανάλωσε μετὰ Ποτιδαί ας. τήν τε γὰρ II τίδαιαν δίδραχμοι ὁπλῖται εφρούρουν, αὐτφ γὰρ καὶ υπορέτη δραχμῆν ε - νε τῆς nμέρας, τριδίλιοι μεν οἱ πρῶzοι, ων Οὐκ εχάσσους διεπολιόρκησαν. εξακόσιοι δε και χίλιοι μετὰ

μόνιοι περὶ τον ἰσθμὸν ἰσαν επι θυμναν in προδιωμίνην

379쪽

LIB. IIl. CAP. I9. 20. ἔστράτευσαν κατὰ γην αυτοί ra καὶ ol επίκουροι ' καὶ προς- λόντες τῆ πόλει, επειδὴ οὐ προὐχωρει ν προςε34οντο, ἄπολθον ἐπ Ἀντέσσης καὶ Πύρρας καὶ Ἐρέσσου καὶ καταστο- σάμενοι τα ἐν ταῖς πόλεσι ταύταις βεβαιότερα καἰ Tui' κρατύναντες διὰ τάχους ἀπῆλθον ἐπ οἴκου. ἐστράτευσαν M καιοι Μηθυμναῖοι ἀναχωρ σάντων αυτῶν ἐπ Αντισσαν ' και ἐκβοηθείας τινος γενομένης πληγέντες υπό τε των Ἀντισσαίων κώ των επiκούρων ἀπεθανόν τε πολλοι καὶ ἀνεχώρ σαν οἱ λοιποὶ κατὰ τάχος. οι δε Ἀθηναῖοι πυνθανόμενοι ταὐτα τούς τε Μυτιληναίους της γης κρατοὐντας καὶ τοῖς σφετέρους στοατιώτας οὐχ ικανούς ἄντας εἶργειν πέμπουσι περὶ το φθινόπωρον ξδq ἀρχόμενον Πάχητα τον Ἐπικούρου στρατηγον καὶ χωλέους ὁπλίτας εαυτῶν. oι δἐ αὐτερέται πλευσανΓες των νεῶν ἀφικνοῶντα καὶ περιτειIίζουσι Μυτιλῆ'ν εν κύκλω ἁπλῶ τελχει ' φρούρια δε εστιν OI επὶ των καρτερῶν ἐγκατωκοδόμηταe.

καὶ ἡ μεν Μυτιλ ν' κατὰ κράτος My --τερωθεν και ἐκ

ρος και ἐκ θαλάσσης Πνετο καὶ ὁ χειμων ῆρχετο γίγνεσθαι. 19 ZIγρδεόμενοι M oι Ἀθηναῖοι χρ μάτων ἐς την πολιορκίαν καὶ αυτοι ἐιενεγκόντες τότε πρῶτον επορὰν διακόσια τάλαντα εξέπεμψαν και ἐπι τους ξυμ ιάχους ἀππολόγους ναῆς δάδεκα καὶ Avσικλέα πέμπτον αὐτον στρατηγόν. . ὁ δε ἄλλα τε ἡργυρολόγει και περιέπλει, καὶ τῆς Καρίας ἐκ Μυοὐντοσἀναβὰς διὰ τού Μαιάνδρου πεδίου μέχρι τοὐ Σανδίου λόφου, ἐπιθεμένων των καρῶν καὶ 'Amuτῶν αὐτός τε διαφθείρεται

καὶ τῆς ἄλλης στρατιὰς πολλοί. π20 Toυ δ' αυτοῖ χειμῶνος οἱ Πλαταιῆς, ἐτι γάρ Hotio

xoῆντο -ὁ των Πελοποννησίων καὶ Βοιωτῶν, επειδῆ τω τε σίτω επιλιποντι ἐπιεζοντο καὶ ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν οὐδεμία

ἐλπὶr ῆν τιμωρίας οὐδἐ ἄλλη σωτ ρία ἐφαίνετο, ἐπιβουλευ- ουσιν ὰὐτοί τε καὶ Ἀθηναίων οἱ ξυμπολιορκούμενοι πρῶτον μεν πάντες εξελθεῖν καὶ ὐπερβῆναι τὰ τε et τῶν πολεμίων,

380쪽

LIB. III. CAP. II. 22.

εν δύνωνται βιάσασθαι, ες γ'σαμένου τὴν πεῖραν αυτας Θμαινέτου τε τοὐ Toυίδου ἀνδρὸς μάντεως καὶ Εὐπωπίδου τού Λαῖμάχου, ος καὶ ἐστρατ γει ' ἔπειτα οἷ μεν ἡμίσεις ἀπώκν - σάν πως τον κίνδυνον μέγαν ἡγοσάμενοι, ἐς δε ἄνδρας διακοσίους καὶ ε&oσι μάλιστα ενέμειναν τη εξόδω εθελονταὶ τρόπω τοιῶδε. κλίμακας ἐποιμανο ῖσας τω τείχει των πολεμίων ξυνεμετρήσαντο ει ταῖς ἐπιβολαῖς των πλίνθων ν ἔτυχε προς στὰς οὐκ εξαληλιμμένον - τεῖχος αυτῶν. ἡριθμούνω δε πολλοι ἄμα τὰς ἐπιθλὰς καὶ Lμελλον οἷ μέν τινες ὁμαρτῆσεσθαι, οἱ δε πλείους τευξεσθαι τοὐ αλμους λογισμos ἄλλως τε καἰ πολλάκις αριθμουντες και ὁμα οὐ πολυ ἀπέχοντες, ἀλλα ραδίως καθορωμένου ἐς o ἐβούλοντο τού τείχους. την μεν ουν ξυμμέτρησιν των κλιμάκων ουτως ἔλαβον, ἐκ τού πάχους της δίνθου εἰκάσαντες το μέτρον. το δε τεῖχος ῆν των Πελo- 21ποννησων τοιόνδε Π οικοδομήσει. εἶχε μἐν δύο τους περιβόλους, πρός τε Πλαταιῶν καὶ εἰ τις ἔξωθεν απ' Ἀθηνῶνεπίοι, διεῖχον δε οἱ περίβολοι ἐκκαίδεκα πόδας μάλισm ἀλλήλων ' το ουν μεταξο τοὐτο, οἷ εκκαίδεκα πόδες, τοῖς φλλαξιν oικῆματα διανενεμωμα ωκοδόμητο , καὶ ἡν ξυνεχῆ ἄπεεν φαίνεσθαι τεῖχος παχύ ἐπάλξεις Οχον αμφοτέρωθεν. διὰ δέκα δε ει ξεων πύργοι ῆσαν μεγάλοι καὶ ἰσοπλατεῖς τω τείχει, διήκοντες si τε τὸ ἔσω μέτωπον αυτοὐ καὶ οἱ αυτοὶ καὶ

ἐς τὸ ἔξω, τε πάροδον μr εἶναι παρὰ πύργον, ἀλλα δἰ

υτῶν μέσων διήεσαν. τὰς ουν νύκτας οπότε χειμὼν εἴη νοτερός, τὰς μεν επάλξεις ἀπέλειπον, εκ δε τῶν πύργων οντων δἰ ολέγου καὶ ἄνωθεν στεγανῶν τὸν φυλακῆν εποιούντο. τό μεν ουν τεῖχος φ περιεφρουρουντο οἱ Πλαταιῆς τοιούτον ήν. οἱ δ', επειδὴ παρεσκεύαστο αυτοῖς, τηρῆσαντες νύκτα χειμέ-22ρινον ἴδατι καὶ ἀνέμω καὶ ἄμα ἀσέλ νον οξ εσαν ' γοῶντο δε Οἴπερ καὶ τῆς πείρας αἴτιοι ῆσαν. καὶ πρῶτον μεν τὴν τάφρον διψοσαν ἡ περιεῖχεν αυτούς, ἔπειτα προςέμιξαν - τείχει τῶν πολεμίων λαθόντες τους φύλακας, ὰνὰ το σκοτεινόν

nione aua et reteroraran omnium ratus esse, et vel mediocribua ac