장음표시 사용
121쪽
Reo. 'Mλλως. Ἀλλὰ τυ γὰρ δη Θυρσι: το συ και τοb γὰρ επὶ τον δεύτερον αφορὰ στιχον. οφείλει δε το συ και ἐπὶ του προτέρου λέγεσθαι απὸ κοινοί. ουτω-ῖν εi η ὁ λόγος ἀκόλουθος ἔχων ουτως ἀλλα συ ω Θυρσι αδε τὰ ἄλγητου Λάφνιδος συ γὰρ ἀφίκου και ἐπι το πλέον της βουκολικῆς μουσης. οὐκ ἀντιπίπτει δε λυτω μη πρέπον εἰπὼν l0 συρίζειν κατὰ το μέσον τῆς ημέρας διὰ τον IIἀνα, ειτα τον
Θυρσιν προτρεπόμενος αδειν. ου γὰρ ταυτόν ἐστι το συρί-
ζειν τῶ αδειν αλλὰ συρίζειν μέν ἐστι το διὰ συριγγος μέλπειν, αδειν δὲ το κοινῶς τραγωδεῖν. το τῆ συριγγι δὴ χρῆσθαι φησὶ μὴ πρέπον ειναι κατὰ το μεσημβρινὸν διὰ τον Πἀναlb σύ'ριγγι χρώμενον, ἐπι τον ωοὴν δε προτρέπεται ώς ἄλλο τι
I. - Tvν ἐπὶ τοὐ Λάφνιδος συμφοραν ἄδεις. 23. την επὶ τω Λάφνιδι συμφοραν. K. M. Lips. τα περὶ τοὐ θανάτου ros Λαφνιδος. D. 20 τα πάθη τα συμβάiτα τω Λάφνιδι. II. - Γράφεται αείδοις, λέγοις
25 πλεῖστον C. περισσότερον. H. ἄκρον. 2. - Αείπει -τε νικῆν. 5. -
122쪽
Vs. 21-26. D L Tῶ τε Πριήπω . τον Πρίαπον Νυμφης Ναχος lῆl χιόνης καὶ ZIιονυσον φασὶν υἱόν, ον καὶ κτίσαι περὶ ' Λάμψακον ομωνυμον αυτω πόλιν φασί. παρ' ἐνίοις δε ὁ αυτος ἐστι τ- Λιονυσι , καὶ δια τῆς ετυμολογίας γε φαίνε- bται. εστι δὲ Οιον ' βρι πυος διὰ τὰς ἐν ταῖς βακχείαις και μέθαις ἐκβοήσεις, η προῖηπος, ο προιεμενος το σπέρμα. καὶ τἀν κραναιὰν: ἀντὶ του κρηνῶπι εἰ μή που τὰς Νυμφας Κροναίας εἶπε, ως καὶ των Νυμφῶν συγκαλδρυ- ένων τ- Πριάπω. τινες δὲ τὰς κρανείας ἀπεδέξαντο, ἄ 10 ἐστι δενδρα ουτω καλουμενα. - l Κατ' ἐναντίον:l τοκραναιῶν ἀντὶ του lΠρι που καὶ τωνl κρηνῶν, εκτος εἰ
μή που τὰς Νύμφας Κρηναίας εἶπε, ώς τὰς Νυμφας ἱδρυμε -
22 Tῶν πηγῶν q των Νυμφῶν η τῶν δένδρων. P. τῶν κρηνῶν.
123쪽
θε m. ἐαν ασύς, si σάς ποτε ἐρίζων προς τον ἀπο Λιμβυης χρόμta , αἶγά σοι δωσω. ion. ' φασὶ δε τας πολυτόκους καὶ πολυχυλους ηγουν πολυγαλάκτους. 5. Gon. ') - Λιδυματόκον : δίδυμα τετοκυῖαν ωστε τρὶς ἀμέλξαι. πολυ γαρ 5 εχουσι γάλα αἱ διδυματόκοι, οθεν φησίπι η αιξ περιουσιάζεται τῶ γάλακτι, ωστε καὶ μετὰ την των ἐρίφων τροφην καὶ δυο πέλλας πίμπλησι. τα δὲ ἀμόλγια πέλλας καλοίσι παρατὀ πεπελεκῆσθαι. καλοὐσι δε και γαυλους παρὰ τό πή σειν ἐν αυτοῖς το γάλα ' ' o εστι γαλακτοδόχον ἀγγεῖον. ι0 R v. lΓναλλω .l is εὐρ' υπο τὰν πτελέαν : ἄγε sint την πτελέαν καθεζώμεθα, αντὶ τοὐ καθίσωμεν, ἀπ' ἐναντίας τοὐ αγάλματος τοὐ Πριάπου και των πηγῶν, οπου ηκαθέδρα ἐκείνο η ποιμενικη καὶ αἱ δρῶς. ἐὰν δὲ ασρς, ωσπερ ησάς ποτε ἐρίζων προς τον χρόμιν τον Λιβυαθεν, 5 τουτέστι τον απο τ ς Λιβύης, αἶγά τέ σοι δώσω δίδυμα τε - τοκυῖαν, ωστε μέχρι τρίτου αμέλξαι αυτήν, η τις δυο ἔχουσα ἐρίφους προσαμέλξεται, ἀντὶ τοs ἀμελχθῆσεται, εiς δυο πέλλας. ποιμενικον δε ἀγγεῖον ἡ πέλλα ' λέγεται δε opτω και
ἡ μέλαινα. - 'ις μὲν τῆς ἡμέρας ἀμέλξεις, πλ ρώσει δεω πέλλας, ώς δύο ἐπὶ μιῆς φορῆς. πέλλα καὶ γαυλος και
τό χεῖσθαι ἐν αυτῶ τὸ πίνειν, χυσσίπιόν τι ἄν. ῆ ξυλινον
tur; sed cod. potius praeeodeI tiacum Gen .i coin muri in liabet. - φησὶ
124쪽
ἔκπωμα κεκοσμημένον γομφίσι πολλαὶς. - υλλως. Κισσυβιον : καυκίον ξυλινον ποιμενικόν, lτὀ οἱονεὶ χυσσίβιον. l- l Aλλως. Κισσυβιον : ποτηριον αγροικικόν, ἴσως αποτου κισσου, ἐξ Ου κατεσκευάζοντο τα ποτήρια. κοινοτέρως δὲ καὶ ἐπι πάντων τῶν ξυλίνων ποτηρίων ο λόγος τίθεται bπαρὰ το κεχυσθαι ει : αὐτό τον Oινον, οιον χυω χυσω λυσίβιον καὶ κισσυβιον. IIσίοδος -ολίγον δὲ εἴσεται κισσυβίω .lReo. Και βαθν κισσυβιον) κεκλυσμένον ἐδει κqρω, ξγουν λελυμενω κορω κεχρισμένον, o κεκονιαμένον οἱ κοινοί φασιν, loαπo του κλυζω. λέγεται δὲ τo κλυζω ἐπi δύο, ἐπί τε του δια κλυστῆρος ἰατρευειν καὶ ἐφ' υγρῶν, οταν τι ἐπέρχων rαι
και επικαλυπτωσι, καθο λέγεται ἐνταυθα.
νεοτευχές, νεωστὶ κατασκευασθέν, ἔτι l γλυφάνοιο ποτόσδον, N) Eκφρασις τοὐ κισσυβίου πάνυ ευφυῶς εχουσα. u. - IIO-τηριον ἐκ ξύλου κισσουίνου καλουμένου Κ. ποιμειρικον αγγεῖον Ialys. 20- - 'Aληλιμμένον H. Κ. M. - Γλυκεῖ ῆ λελυμένω. E. H. N. P. 28) Λυο ἀτμ εχον C. E. H. M. N. P. δίωτον. Κ. - Νεωσrὶ κατασκευασθέν. Ν. Y. - Απο et ς γλυφῆς οσμῆν πέμπον. 2. γλυφῆς ορο ιρο αποπέμπον. H. II. N. Ρ. ωμῆν ἔχον ἀπὸ τῆς γλυφῆς. C. ἔτι ἐκ τῆς γλυφῆς οζον, μυριζον. 6. μυρίζον. Lip . - Γράφεται ὁ ρε- 25
125쪽
φάνου, τουτέστι γλυφῆς. απὸ τοὐ γλυφω γλύφανος ποιητικῶς, ωσπερ ἀπο του στεφω στέφανος. son. Iui . in I et. Ωσπερ δὲ γίνεται απο τοὐ στέφω στεφανος καὶ α πο
5 τοὐ λείβω λίβανος, οὐτω καὶ ἀπο τοὐ γλύφω γλύφανος in οι
It w. Tos περὶ μὲν χείλη : οὐ περὶ μεν τὰ χείλη υφοί
ι 5 μαρύεται ἀντὶ τοὐ κἰώθεται. 3. P. 'Γψόθι κισ47ος:ἀπῖ τούτου κισσύβιον, ch οἱονεὶ χυσσίβιόν τι ov. Gen. )Vs. 30. 3 l. I. f. Κισσος ελιχρύσω: o ἐλίχρυσος εἶδος φυτοὐ, ου τό ἄνθος ομοιον κρόκω καὶ onν χρυσοειδές. ἄλλοι δὲ τον 20 ἐλίχρυσον βοτάνην λέγουσι κροκοειδῆ καὶ χρυσίζουσαν. - ΕΛ. εἶδος φυτοs ἔχοντος το ἄνθος χρυσοειδές. 5. - ΚΕΚ. συμπεπλεγμένος. 3. Rec. Κεκονισμένος : κονία ἡ ἄσβεστος, ἀφ' ου κονιάω κονιῶ το ἀσβέστs χρω, καὶ κεκονιαμένος τοῖχος ὁ
126쪽
ἀσβεστω κεχρισμένος. ἐνταὐθα δε το κεκονιμένος ἴσως ἀντὶ τοί κεχρισμένος ἀπλῶς απο του κεκονιαμένος κατὰ συγκοπήν. - Κισσος ἐλιχρυσω κεκονιμένος : I ,ips. κο- νωμαι το κονιορτ- φυρομαι, αφ ου καὶ το εις μάχVν ετοιμάζομαι ἀπο τοὐ προτερου. ἐνταὐθα κεκονιμενος ἀντι bτοὐ συμπεφυρμένος απλῶς και κεχρισμένος. I. M. Y. L. ips. - Ελίχρυσος '. ειδος βοτάνης, ου το ἄνθος χρυσοειδές.6.3 - II δε κατ' αυτόν, τον κισσὴν δηλονότι, ελιξ, ηγουν πλοκή, εἱλεῖται, τουτέστι στρέφεται τοῦ ' εαυτης στροφήν, ἀγαλλομένη, ἀντὶ τοὐ θάλλουσα, καρπῶ κροκόεντι, Vγουν 10 κροκον χροιαν εχοντι. - Π δὲ τοὐ κισσos ελιξ ειλεῖται ἀγαλλομενη τώ οικειω καρπῶ τῶ κροκόεντι. χαίρει μονο- 'νουχί, οτι τοιουτον προωχει καρπόν. η μεταφορὰ απὸ τῶν
ἐμφυχων εις ἄφυχον, ώς και ζωμηρος γέλασε δὲ χθὼν παμμητωρ. ' 45 η ἀγαλλομένη καὶ ἀγάλλουσα και τέρφιν παρέχουσα τοῖς ὁρώ- σιν ἐπι τῶ καρπῶ τῶ βεβαμμένω ώς υπὸ κρόκου. 6.) .
Us. 32. R e. Ἐντοσθεν δέ, ἀντὶ τos ἔνδον, γυνή τις κατεσκευασται θεῶν δαίδαλμα, τουτέστιν εργον ουτω ποικίλον ως μη 20 δοκεῖν ανθρωπον αὐτὀ κατασκευάσαι καὶ ποικῖλαι, ἀλλα
κεκονιαμει ος. M. συμπεφυρμένος. Ι'.
313 IN ἄνθει. K. M. υπο τοὐ καρπου. P. - Συστροφή. C., η συστροφV η ουσα κατ αυτον τον κισσόν. H. - Περιπλέκεται, στρέφεται. P. ἔλικοειδῶς ανέρχεται. M. - Καλλωπιζομέν q. M. M) φαλμα ποικίλως κατεσκευ σμένον. M. 30
127쪽
V V. Eντοσθι γυνά τι:) τινὲς τὴν Πανδώραν φασίν. οὐ, δυναται δε ἐν τῶ γυ νηὶ ει ναι. l γράφεται καὶ γυνά, τι .l το δέ τι πρὀς το δαίδαλμα. Ἀμερίας.
φαλαία. 23. I. L 'II αμπυκι : τω συνδέοντι. τὰς τρίχας ἀπο του. to αμπέχειν.
Rre. Παρ δέ οι ἄνδρες καλον ἐθειράζοντες: ααρὰ oὲ αυτ ii ἄνδρες καλῶς ἐθειράζοντες, Iaps.) ηγουν κό
μην τρέφοντες. κομῶν γὰρ καὶ εθειράζειν ταυτόν, πλVν ῖτιτο μὲν κομῶν ἐστὶ κοινόν, τὸ δε ἐθειράζειν ποιητικόν.lb Vet. υλλως. Ἐθειράζοντες : κομῶντες, ε υτριχοι' ἔθει-
ραι γαρ αἱ ἐξ εθους γινόμεναι τρίχες. - l IIJ ἐθειράζον - τες : γενειῶντες καὶ καθεικότες τὰ γένεια. η κομῶντες ἔθειρα δὲ η θρὶξ h ἔθους τημελουμένq. υλλως. Roμῶντες τὰς τρίχας, ου γενειῶντες, ως τινες. ἔθειρα γὰρ ἡ τῆς 20 κεφαλῆς θρίξ, οθεν 'Aρίσταρχος ἐν Ομήρω ἔγραψε κυάνεαι δ' ἐγένοντο γενειάδα ἔμφὶ γένειον,
M) οὐ φροντίθα ποιεῖται. τί αυτοὶ λέγουσιν. M. lil 5. Gen. ', ex quibus ad lita-
ratum. 20) 'ΑρίσταρχοςJ Lehrsius de Arist. p. 121, Ἀριστοτέλης villo
128쪽
ὀφθαλμούς. συμβαίνει γὰρ τοῖς ἀγρυπνουσιν ως ἐπίπαν οἰ- 20δαίνειν τὰ κύλα δπερ οἱ πολλοὶ αναγκαίως δι ἔρωτα πάσχουσι. Aλλως. οἱ τὰ κύλα τὰ υπὸ τοὐς οφθαλμούς οἰ-δουντες και ἐξογκούμενοι. εἰ on ' in i γίνεται δε παρα το ταμ) Προς ἐκεῖνον βλέπει. Ε.
129쪽
κυλα οιδαίνὲιwl κύλα τα υποκάτω των ὀφθαλμων, τὰ ὐπώπια μεταθεσει του στοιχείου Ρ ). - Ἐτώσια μοχθίζοντι: ἀντὶ του μάτην κάμνουσι. τίς γὰρ αν ἄγαλμα πεiσαι
δυνήσηται 5 Ree. IAλλως. O νοῶς' οἱ δὲ υπο ros ἐρωτος κατὰ
πο ὐ κυλοιδιόωντες, qγουν κυλοιδιῶντες, τουτεστι τυυς ὀφθαλμους. εξογκουμενοι, ἐτώσια, ἀντὶ ros ματαιίως', μοχθίζοντι, ζγουν μοχθοὐσι,' κοπιῶσι. μυχθίζω ποιητικον , μοχθῶ
των κυμάτων λεαινομένη ' η υφηλή, ἐπεὶ καὶ λίπας του ορους τὐ ἄκρον φασίν ῆ λευκὴ καὶ λειρα ἐοικυῖα. - Λεπράς:ῆ λευκή. 3.) - Tινὲς δε την τραχεῖαν ἔφασαν, τVν ἐκλε-
uo πρωθεῖσαν και ἐκσπιλωθεῖσαν, οἷον ἐκβρωθεῖσαν. Rri . t Aλλως. υ νοὐς l ἐπὶ τουτοις κατεσκευασται l. 2. 6. 23. E. Lilis.) γριπευς τε γόρων, ηγουν δικτυοθήρας, καὶ
130쪽
πέτριι λεπράς, τουτέστι βρύα ἔχουσὰ, ἐφ' l; καὶ ἐνl ἡ Ιαε-
r0αl σπευδων ο πρεσβυς μέγα δι κτυον ἐλκει εἰς βόλον, ηγουνεὰ αγραν, εἰς το ρῖφαι αυτο επὶ ἄγρα ἰχθύων, ώμοι μενος ανδρὶ μοχθουντι κατὰ το κρατερόν, ηγουν κατὰ πῆσαν αὐ-
e . II κάμνοντι το καρτ ερικον ἀνδρί: Gen. 'in το ἰσχυρον τῆς δυνάμεως ανδρὶ ἀκμάζοντι Oμοιον ἔχων.
μέλῶν του σώματος ήλιεύειν, ῆ εκ πάσης δυνάμεως ζς εχει. Ι0 . Ἐλλοπι ευε ιδ 3έ εστι τό ἔλλοπας, ῆγουν ιχθῶς, ἀγρευ- ει ελλοπες γαρ οἱ ἰχθυες παρα το εν λεπίσιν εἶναι, η et ματο λεπιδωrὐν τῶν ιχθυων, ῆ παρὰ το ἐλλείπεσθαι οπός καιφωνῆς. - Io δε ἐλλοπι ευε ιν τους ἰχθυας ζωγρεῖν, λαμβάνειν. s; un. ελλοπες γὰρ οἱ ἰχθυες ῆ παρὰ την λεπιίδα, ibῆ δτι ἐλλειπομενην εχουσι τὴν ὁπα. 5. ἰ 'n. )R U. λλως. Εἴποις ἰν ἐλλοπιευε ιν αυτόν, ῆγουν ἰχθυ-ἀσθαι, ἐπὶ τῆ τῶν ἰχθυων ἄγρα μοχθεῖν, ἴσον σθένος, ργουν ὁση δύναμις, τῶν μελῶν. ὁ σχηματισμῖς Ουτος καὶ τοῖς κοινοῖς εστι συνήθης, οιον , ,συλλαβου ἴσθ σοι δύναμις' ἐκκλινω 20 τόδε ἴση μοι ἰσχυς. ἐλλιπῶς δε ταυτα λέγεται. τα γαρ ἐντελῆ , ,συλλαβου κατὰ τὴν δυναμιν ἶGV σοί ἐστι - και , ,ἐκκλίνω τόθε κατὰ τὴν ἰσχυν ὁση μοί ἐστιν. - εἶχε o' ἀν ταυταομοίως τῶ τῶν ὐῖ νυν βροτοί εἰσι, . ab καὶ σαφεστερα ην, εἰ οὐτως ἶν ἐλεγετο , ,συλλαβου κατα