Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

131쪽

την οση σοι δυναμις ἐστι καὶ , ἐκκλι ,/ω τόδε κατὰ την ὁσημοι ἰσχύς ἐστι. ταυτα γὰρ από του την ἀρξάμενα, ειταουκ αποδε θωκότα τον λύγ ιν προς αυτό, ἀλλ' ώσπερ εκ μεταμελείας ε 3 ἔτερον μεταπεσόντα σχθματισμόν, θηλα γίνεται

b απὸ τῆς αρχῆς οι ετεινεν, εἶτα οποι μετακλιθε τα αποδίδοται. νυν δε ἐλλιπε στερον λεγεται του κατα την ἀπόντδς. χατα ταὐτά ἐστιν, ἐλλιπὲς καὶ τοῖσος ὀχλος αμμιν ἐπιρρεῖ. τὸ γὰρ ἐντελές βαβαὶ του ἴχλου, ῖσος ημῖν ἐπιπίπτει. io Vs. 43. 44. Vet. YZ δηκαν τι : Αἰολικῶς tu Αωρικῶς l ἀντὶ του lωδη

δυναμις ἀξία της ηλικίας αυτου. ἴσως γὰρ ευῆλιξ ἐγγεγλυπτο

132쪽

σὶν ώγκωμέναι κατα τον αυχένα αὐτου πάντοθεν αἱ ινες, ηγουν τα νευρα, καίπερ οντι πολι - , τουτέστι λευκ- τας τρί

τυτθὴν λέρουσι την ὀλίγην ἡ μικράν. t - lΚῶρος, ἡ κολρος, νέος ἀπο τῆς του οφθαλμοὐ κόρης, οἱονεὶ χόρη τις ουσα απὸ του δι αυτῆς χεῖσθαι τὸ διορατικὸν πνεὐμα. κόρη δὲ 10 καὶ ἡ παρθένος, ἡ υγροφυὴς καὶ τρυφερα απὸ τοί κορεῖν τό. καλλωπίζειν, ὁ καὶ ἐπὶ τos ὀφθαλμοs εἴρηται ῆ ἡ καθαρὰν καὶ αφθορον ἔχουσα την qλικωπι κορεῖν γαρ τὸ καθαίρειν, αφ' ου καὶ νεωκόρος ῆ παρα τό κείρειν ἡ κειρομένη ἔτι καὶ νηπιάζουσα. αφ' ἐς και τῖ κῶρος και κοὐρος, ὁ ἀπαλὸς καὶ i5

τὸ λ τοὐ τίς προταττόμενον, α ἐν τῆ διαιρέσει τοὐ λόγου νοτερον ἐξ ανάγκης ἀποδίδοται, οἷον ,,τίς δς τάδε ἐποίησε -

133쪽

απὸ ἰσου διαστήματος ετέρου ἐγνωσμενου ἀπαιτεῆ τον λόγον δείκνυσθαι ' ειτα, ωσπερ μὴ προχείρου τούτου ἔντος, τό ολίγον αποδίδοται καθυλικῶς, Dφ' ω τόδε το διάστ μα καὶ τόθε

γον ἀλωή, ηγουν ἄμπελος, βαρεῖται καλῶς σταφυλαῖς πυμ- ναίαις, Vγουν πυρσα ς, ηδη πεπείροις dVλονότι, ην μικρός

τις παῖς φυλάσσει ἐπι τοῖς φραγμοῖς καθήμενος. - Aλι- τρυτοιο : τοὐ εν τρ αλὶ τρυχομένου, qγουν πονουμένm κατα i5 την θάλασσαν. ssuit.') - IIDρναίαις : ταῖς περκαζου- σαις' , παρὰ των ακτίνων γὰρ πυρουμεναι πεπαίνονται. t .)Vet. Πυρναίαις : ώρίμοις, περκαζούσαις. οἱ δε τὰς VJ V ωραν ἐχούσας τροφqς. πύρνον γὰρ ἔνιοι rhν τροφον λέγουσιν. η πυρναίαις . ταῖς τρωξίμοις ' ἐπάγει γουν εξῆς 20 φοιτῶ σινομένα τὰν τρώξιμον. ῆ ταῖς περκαζούσαις, παρ' ὁσον παρὰ τῶν ακτίνων rου ζλίου πυθουνται. - Aλλως. Πυρναίαις : ταῖς περκαζούσαις η τροφίμοις ' πυρνος γὰρ ο σῖτος καὶ ο τροφή. - Ἀλωq UVμαίνει τέσσαρα. κυρίως μεν γὰρ λέγεται ο αμπελόφυτος εόπος ως κατα πολυ2b λώων του απλῶς πεδίου. λέγεται αλωὴ καὶ ο δενδροφόρος τόπος, ἐπει δευτέρως και αυτ 3ς λώων τῆς απλῶς γῆς. αλλὰ και ὁ λαχανηφόρος τόπος ομοίως καὶ αυτυς δια την αυτην

134쪽

55 αἰτίαν. ἀλωθ δε καὶ ἡ αλως. - Ἐφ' αἱμασιαῖσι : i ἐπὶ τοῖς φρακταῖς, p. παρ' ο γον πληρεις αῖματος γίνονται οἱ εἰσερχόμενοι επ' αυταῖς δι' το ἀκανθώδεις αυτας εἶναι. - Αἱμασιαωι: φραγμοῖς η κανθωμένοις, εἰς ας οἱ εἰσερχόμενοι αἱμάσσονται τους ἰδίους πόδας. P. b

ε πίστιχον φυτείαν παρα το ερχεσθαι. και 'Αριστοφάνος το με- ταξυ των φυτῶν μετόρχιον εκάλεσεν εν τοῖς Γεωργοῖς, και Πσίοδος ορχον λέγει τον επίστιχον τῶν αμπέλων φυτείαν. l- l Φοιτ ῆ: ορμῆ. παρὰ το πόρος πορῶ τυ πορευομc , Ibo υτω καὶ παρα το οδος γίνεται ὁδῶ, τροπὴ του θ εἰς τ οτω,

πλεονασι - του φ καὶ ι φοιτῶ το πορεύομαι και ὁρμῶ .l l Hi αν' ορχως: τους διδυμους τῆς αμπέλου, qγουν τους κλάδους. - Πάντα δόλον τευχοισα: l κατασκευάζουσα. t

135쪽

56 οἶμαι, φησὶ τον resto των βρωμάτων κόρον τε καὶ μεθην. υλλως. οἱ μέλλοντες πολεμεῖν πρωως ἐτι Ουσης oλίγον τινὰ ησθέον ἄρτον καὶ ἄκρατον οινον ἐπινον, ώς θερμοὶ ωσι καὶ μη δειλιῶσιν, o καὶ ἀκρατισμον κάλουν. ἐνταυθα δε ἀκρή-b τιστον ἀντὶ του ἄγευστον. - Καθιξεῖ: γράφεται καὶ κα - θίξst βαρυτόνως λεκτέον τα γαρ υποτακτικὰ των ρ μάτωνομοίως οἱ Λωριεῖς ἐμῖν προφέρουσιν. Re r. υλλιος. 'Aμφι δέ μι ν δυο αλώπεκες ἡ μεν ἀν' ορχως φοιτῶ : σχημα ώς υμ ρος ' 'l0 οἱ δὲ δυο σκόπελοι, ο μεν l εἰς l ουρανον εt ρυν ἱκάνει. τοίτο δὲ τὸ σχημα ODκ ἔχει κίνδυνον, ου γὰρ ἀφ' ἐτερου προσώπου ἐφ' ἔτερον ἡ μετάβασις γίνεται, ῖνα δέν αι πλαγιασμου, ἀλλ' ἀπο ῖλου εἰς μέρη ταυτον δὲ το ολον τοῖς μέρεσιν. ἔχει δὲ το πῆν οὐτως ' di)ο δὲ ἀλώπεκες περι αυτόν. la V μὲν ανὰ τους ἄρχους, ηγουν τὰς συστοιχέας τῆς ἀμπέλοι , στρέφεται βλαψοt σα et ν σταφυλην την εἰς βρῶσιν ἐπιτη

δεία μ' η δὲ ἐπὶ τῆ πῆρα, ηγουν κατὰ τῆς πῆρας τῆς τον ἄρ

τον ros παιδος ἐχουσης, παντα δολον καταθκεροάζουσα τοπαιδίον οὐ πρότερον εάσειν φησί, πρὶν αν καθίσst αὐτὰ ἐπι20 τοῖς ξηροῖς, αντὶ του ἐπι τοῖς κενοῖς απο μεταφορῆς τῶν μ) Tην συστοιχίαν. 2. τους κλάδους τῆς συστοιχως τῆς αμπέλου.

ῖκα νει oua. Lipa. Ilo δυναμιν pro

136쪽

ἀνt1δρων τόπων, ἀκράτιστον, qγουν ουδενος ἐγγρατες. οτιδε ἀπο του κρατῶ συνετέθο το ακρατιστον, δῆλον μὲν sἀπό τῆς εννοίας, δῆλον καὶ ἀπὸ του βραχυ εχειν τὸ κρα. το 'δε ο ρὶν ενίοτε μὲν μετὰ ἀπαρεμφάτου λεγεται, οιον , πρὶν γενεσθαι τοδε, εγένετο τόδε, ενιοτε μετὰ οριστικου, οἷον b, , πρὶν ποιήσω τόδε, ἐποίησα τοδε. I δοκεῖ δε μετὰ ἀπαρεμφάτου μεν λεγεσθαι - του ποιουμενου πράγματος, μετὰ οριστικου δε ἐπὶ του ποιουντος αδεό.l - Πωκτον το ἐδητρυγηθεν καὶ εἰς βρωσιν παρατεθε, λαμβάνεται δὲ ἐπὶ των ἀκροδρυων. τρώξιμος σταφttλη η το στυφος του ομφακου l0 μεταβαλουσα εἰς γλυκυτητα καὶ την γευσιν ἡδυνουσα. ἡ

ἀλωπηξ πάντα δόλον κινουσα, ὁπως τὰ ἐν τῆ πῆρα φαγουσα αυτον ξηρόν εάσst καθίσαι. t . - Ο δε μὴ γευόμεa ος καὶ ξq- r

52-54. .

IV. 9 υτ ὰρ ῖγ' ἀνθερίκεσσιν : ἀνθερικος ὁ τῆς ἀσφοδελου καρπός. ύλλως. Aσφόδελος βοτάνη τίς εστιν ἐς τὰ φυλλα ώς πράσου ἀγρίου, μείζω δε καὶ πλατυτερα. o δὲ stαυλῖς ἀνθερικος καλεῖται, ἶσον πηχυαῖος ων καὶ μείζων. 20

137쪽

b ρῶμεν. καλεῖται καὶ κίβισις καὶ Ουλάς. 3. 5. Ρ. cn. Viilc. η προς το τηρεῖν καὶ φυλάττειν τὰ παρ' αυτῆς κατεχόμενα ειργασμένη, τηρα τις ουσα. ητοι σακκίον μικρόν.

καλαμαίαν φασί. - Ἀλλως. νθέριξ v του σίτου καλάμη απὸ μέρους, ην οἱ κοινοi καλαμαίαν φασί. Gen. 'Aνθέρικες τὰ προβαλλόμενα των ἀσταχυων καὶ οἱ καυλοὶ των ἀσφοδέλων- και εἰσὶν ἄθραυστοι ἀλληλοις ἐπιπλεκόμενοι. 61. in Ib - Σχοίνω ἐφαρμόζων, ἀντι του συναρμόζων , συνδώπι σχοἰ- νος το παρὰ τοις κοινοις βρυλλον. - Ἐφαρμόσδων τω σχοίνω, οἱονεὶ ἐπιτιθεμένους ε κείνο υς συνδει διὰ σχοίνου. 6.ὶ

Vet. I Καλάν: ἐπίθετόν ἐστι παρὰ το κάζω si μα, ο δη- 20 λ os το κοσμῶ, ὁ μέλλων κασω, αφ' ου ρηματικὸν ὁνομα καλός , τὸ θηλi κὸν καλη. η παρὰ τὰ καλῶ ρημα ἐγένετο κα-

Diuitiaco by Corale

138쪽

ο αγαν θεομεν. lRec. Μέλεται δε αυτψ, αντὶ του μέλει, ηγουν φροr τίς εστιν, ουτέ τι πήρης, τουτέστιν ουδεν ουτε τῆς πήρας, ουτε των φυτῶν, ηγουν τῆς ἀμπέλου, κατα τοσοὐτον - τοίτο bγαρ το τοσσῆνον - καθ' Oσου γ θεῖ, αντὶ τοὐ γήθεται,

. ῆγουν χαίρει, περι τῶ πλέγματι, ἀντὶ ros ἐπι τῶ πλέγματι.

' s. 55. 56. I et. Παντῆ δ' ἀμφι δέπας: πανταχου δε περὶ ro πο- τῆριον περιπέπταται καὶ περικέχυται υγρός τις ακα i/θος καὶ loμαλακός, ὁπερ ἐστιν εἶδος φυτοὐ ἀκανθῶδες χαμαίζηλον, εις μῆκος ἐξαν Γν λίαν. υγρος δὲ ο εὐκαμπὴς καὶ νεόφυτος. 1, . . l. t ῆ υγρῖς ἄκανθος ὁ ευκαμπτος καὶ νεόγονος. A ixo λικό ν τι θάγγμα : ῆγουν θαὐμα, οἷον αἰπόλος αν

139쪽

τητικόν, ποικίλλον, Ιἐκπληκτικον καὶ ο ἄν τις διὰ κάλλος θαυμάσst i ταυτα γὰρ δυναται τὸ αἰολίζειν. in Αἰολικῶς απατῶν Gon. )' οἱ γὰρ Αἰολεῖς ἐπὶ απάτη διαβάλλονται, κώς εν τῶ Λοκροὶ τὰς συνθήκας ταυτοι δε εἰσι Λο-5 κροὶ τοῖς Αἰολευσι. tken. ὶ - Αἰολίχον θέαμα: ἀντὶ του Αἰολικὸν παρὰ Θεοκρίτs. η γαρ Καλυδων Αἰολὶς ἐκαλεῖτο. Hos3aeli. in Rec. Aλλως. Πάντy δε περὶ το δεπας, ηγουν τὸ ποτήριον, περιτέταται απαλη ἄκανθος - ειδος φυτου φασὶ i/ εἶναι

10 την ἄκανθον - αἰπολικόν τι θάημα, ηγουν θαυμα, ἀπό του θεέω, θεώ, θεήσω, θέημα καὶ τροπὴ του ε εις α Λωρικῶς θάομα. Vet. Τέρας καί τυ θυμὰν ἀτυξαι : ἀντὶ του ἐκπλῆξαι δυνάμενον. καὶ Ομηρος

H τομο τὸ θέαμα τεράστιον δν την σὸν ἐκπλήξει διάνοιαν.ὴ ἀτυξαι : καταπλῆξαι σου τhν ψυχήν, καὶ δι' υπερβολὴν

κάλλους τεράστιον αν νομισθείη. .

Rec. 'H i τερως, Vγουν υαερφνες εργον Gen. ' Lips. 20 ἀτυξαι ἄν, τουτέστι σείσαι, ἐκπλῆξαι σε κατὰ τ ν ψυχήν. - Τέρας καί τι : ωστε διασεῖσαι τὸν θυμόν, του ορῶντος δηλονότι. 6'.

ἁπαλὴ J E. I. M. Y., i inde Galli un

140쪽

Vs. 57. 58. Rre. Του μεν ἐγώ: ἔνεκα μεν τουτου ἐγαο α γά τε εδωκα ωνον τω πορθμεῖ τω ἀπο τῆς Καλυθο/ος καὶ τυρόμεντα, αντὶ του τὶ Τρόν, μέγαν ἀπο γάλακτος λευκου. ωνιατα πωλουμενα, ωνος δε ο δι δωσί τις, ἴνα λαβρὶ τι τῶν πω - 5λουμένων. - ὐτο δε το δέπας ωνησάμην παρα του πορθμέως αἰγος καὶ τυρου λευκου γάλακτος. καὶ εστιν ἡ συνταξις 'Aττική. ουτω φαμεν πλὰξ μαρμάρου. το δε λευκου γάλακτος το ινδιον τιθησιν. ουτω καὶ μέλαν σκότος. G. γ νιον το πραγμα, ωνη η ενέργεια, ωνος τὐ διδόμενον τι- tu μημα. εκ δε του διδομένου τιμηματος καὶ ε υωνος. 6.3I V. Πορθμεῖ Καλυδωνίω: η ονομα κυριον, η τῶὐπo Καλυδῶνος εἰς Πελοπόννοσον αυτο μετακομίσαντι ' αντίκεινται γὰρ ἀλλήλων τὰ χωρία. υλλως. Πορθμεῖ : ἴσως διαπορθμευοντι εξ Αιτωλίας εἰς Πελοπόννησον. γράφουσι os Ibτινες καὶ Καλυδνίω, αγνoom/τες ώς Καλυδναι ἐγγυς της