Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

. 272

SCHOLIA ET GLOSSAE.

βάλλετο μηδενὶ θέλουσα γαμηθηναι διὰ το περιμενειν τονυδυσσεα τον ἄνδρα αυτῆς. πάντες ουν συμφραξάμενοι συγγεγόνασιν αυτῆ, καὶ ἐγκυμονήσασα ετεκε τον Πάνα. διο καὶ Παν καλεῖται, ὁτι ἐκ stάντων ἐσπάρη. ετεροι δε λεγουσιν,

, ὁτι πάνυ ευμορφος καὶ σώφρων ἐν ἡ Πηνελοπη καὶ διὰ τομο ἡράσθη αυτῆς ὁ Ἐρμῆς, καὶ μετεβλήθη εις τράγον καὶεκνοήσας αυτην μαγεία ἡράσθη τοὐ τράγου καὶ ωχεύ υπ'

αυτos καὶ συνέλαβεν ἐξ αυτοs καὶ ἔτεκε τον Πῶνα. ουτος δέ ἐστιν ο Παν ο τραγόπους. I. .) - Και εν κνιίδαισι

κῶν. ἔστι δὲ ἀγρια κνίδη, ης τον καρπὸν συλλέγουσιν, ὀταντον πυρον αλοῶσιν. ἔστι δὲ καὶ ἄγριον λάχανον. Vs. lil.

Vet. Εἴης δ' 'Hδων. ἐν Ουρεσιν : ἔθνος Θράκης.

i5 οὐτω δὲ ψυχροτάτη ἐστὶν ἡ Θράκη, ώς τρόπον τινὰ ἐργαστήριον ἀνεμων κλη ναι. καὶ μηρος Βορεζς καὶ Ζέφυρος, τώτε Θρήκηθεν Γλητον.

Aλλως. Οἱ υδωνοὶ ἔθνος Θρακικόν, ἔνθα κ' χος πολὐ γίνεται' δυσχείμερον γάρ ἐστι. παρὸ καὶ τους ἀνέμους ἐν

re αὐτω κατοικεῖν ἐμυθεύοντο. I 10) Κεντουμενος. M. ξαινομενος. E. - Αυπηθήση. M. κατακνάσαιο. M. Lips. κατατμηθείης. Ε. N. κατακοπείης. Ρ. - Tαῖς

σάμενοι Nonia. , φραξάμενοι L. , δρα

dam de Pane Aegyptio interserta sunt, quae apud Nonnum alio loco

352쪽

ante edenti soliolio ad inerrent, puncto post Ba. posito, quod elim P. de

353쪽

ἐς ἐρασθεις ὁ Καυνος ἀπέλιπε Mίλητον. ἐκείνη δὲ μὴ φέ

354쪽

2σιώνας : γ ηρουν τῆς IIρας. E. N.) - Βάλλετε μοι τό - ροισι : βάλλετε τοῖς et μετέροις τοξοις, ηγουν τοξευετε δι' χαριν τον ἐπιραστον Φιλῖνον , ἐπει τον ἐμόν φίλον ουκ

. ελεεῖ ο δύσμορος, ξγουν ὁ κακῶς ἀποθανουμενος ; ὁ κακῶς 5

ἀπολουμενος.

νεστερος, νενοιτο δηλονότι ὁ Φιλινος.

τῆς προσθκOυσης πεπανσεως πεπανθέντων οπωρῶν και διὰ τοὐτο σαπέντων καὶ χαυνωθέντων. E. L. N. Q. Vs. 12 l.

Rec. Μηκέτι τοι φρουρῶμες: ἀπεστρεψε τον λόγον προς τον Αρατον καί φησι 'J μηδαμῶς εις το εξῆς 'Αρατε ἐπιτοις προθυροις τῶν ἐρωμένων καθήμενοι σκοπῶμεν. Μηπόδας τρίβωμες:J μηδε τους πόδας ημῶν κατατρίβωμεν, 20ῆγουν καταπονῶμεν, επὶ τqν ζήτqGιν αυτῶν δηλονότι κι

στρεφει τον λογον προς τον ,1ρατον καί φησι ' μηκετι αὐτον φυλάσσωμεν. ἐπι τῶν προθυρων τοὐς πόδας κατατρίβοντες. 25 Il9 ν φίλον μου Αρατον. M. - O δυσμόρους ἄλλους ποιων. Iu . . im) M 9ιμωτερ0ς. 6. C. χαυνότερος, ῶσ,ενεσrερος , γένοιτο δηλονOzι. 6. ειθε απελθοις διαλελυμενος. ωχρότερος γενοιτο υπὸ του ἔρωτος. E. N. .

μεντερος B., -ότερος C. 3 l) περεσσον a Gallio male ad μηκέτι relatum.

355쪽

κτρt όνας αδειν παραγενόμενον καὶ φρου9ουντα τον Φιλῖνον.

υ νους τοmὐτος ' ημεῖς μὲν μέχρι καὶ τοιῆσδε τῆς r/υκτῖς φυλακῆς τοῖς αυτοὐ προθυροις ἐπεμείναμ επι κατα δὲ τονο ορθριον αλέκτορα καὶ αλλος ἐραστης τοῖσδε τοῖς προθυροις ἐπιμείνll. Li. Rec. N ὁ δε αλέκτωρ κοκκυζων ορθριος, ἀντὶ του κατατον Oρθρον, αλλον διδότω απραξίαις αλγειναῖς. τολο δέ - φησιν, ἐπεὶ μετα τας φωνας τῶν ἀλεκτόρων διεγειρομένων l0 ῆδη τῶν ανθρώπων ἐπὶ τα ἔργα ἐν α πραξια γινονται οι τας κρυφίους ζqτοὐντες ομιλίας. Vs. 125.

Vet. Εἰς δ' υπο τας δε φέριστε Μόλων : ἀλλὰ εἷς ἐξ ημῶν, ο Μόλων - ο μολών -- ἐπὶ ταὐτος τῆς παλαίστρας

5 τῆ φυλακῆ κακοπαθείτω. πάλην θε εἶπε την κακοπάθειαν, ἡτοι TVν προς τον Γρωτα πάλην. - ωλλως. Eip θ' υπῖ τῆσδε: ixen. ' ) ημῶν, φησίν, hi ς καὶ μόνος ὁ Μόλων ἐπιταύτης τῆς παλαίστρας απαγχωθυ. R. ι . υλλος δε υπῖ τῆσδε τῆς παλαίστρας τῆς ἐρωτικῆς 20 ἀγχέσθω, ' II. P. G. 'Lips.) μεταδιώκων αυτὴν δηλονότι.

I. t. Λέγει δὲ ξ τ ν παλαίστραν κυρίως, ἐν ί ἐγυμνά

ζετο Φιλῖνος, προσλιπαρούντων αυτῶ ' η μεταφορικῶς, ως καὶ ημεῖς φαμεν ὀρθίαν την παλαίστραν. Μόλων και Σίμων I 23ὶ O πρωινός. M. - Aλλον:J τινα τῶν ἐοί, των. u. αλ-

deinceps post praecedentia. - αν

356쪽

Mράτου ἀντερασταί. παλαίστραν δε λέγει τον ἔρωτα του παιδος καὶ την κακοπάθειαν. - Ο Μόλων ὀνομαστικῶς εἴρqται ' την προσκαρτερησιν παλαίστραν εἶπε. ἰon. 'st δυναται καὶ μολών μετοχ' εἶναι αντὶ του μετερχόμενος. - Ἐξωθεν Τολο επιφωνουσιν ' εις απο ταυτVς τῆς παλαίστρας θ

πρώτο συλλαβ' οξυνεται, ' δὲ δευτερα μηκυνεται. 4. I .. GOD. - Α τις ἐπιφθυσδοισα: η τις δι ἐπαοιδων τα καθ' ημῶν i5 αποδιοπομπήσαιτο. φθυζειν δε το πτύειν Λωρικῶς L. . Gen. ' ). εἰώθασι αἱ γραῖαι, ὁταν ἐπ*δωσιν, ἐπιπτυειν. τινὲς δέ ολθω χρόνω συμπαρουσα. φθυδιον γὰρ το ὀλιγοχρόνιον

Us. l28. I 29. 20 Ree. Τόσσ' ἐφάμαν: τόσα ἔφην.IH. Ο δέ μοι το λαγωβόλον άου γε λάξας ως πάρος : αυτὸς δέ, φησίν, ηδυ γελάσας, ως πρότερον ἐπηγγείλατο, δια την μουσικην ωδήν, ῆν ρσα, δῶρόν μοι ἔδωκε τολαγωβόλον εἶναι, ὁπερ ἄνωθεν κορυνην εἰπερ είρηται δε παρὰ 25eὁ βάλλειν τοὐς λαγωους. i 25 υλλος δέ τις. E. - Τῆς σπουδῆς. E.

358쪽

ΘΕΝ: τό δέ μετα τάσεως ώς ἐπὶ διαιρέσεως γὰρ σχοματιζει 15

νόμενοι q. 1ὶ ἐπὶ στιβάδοςJ I., έπὶ

359쪽

Reo. υροδάμνους λεγουσι κυρίως καὶ οροδαμνίδας τους εν ορει θάμνους. ἀπό τούτου δε λέγονται απλῶς οἴτω καὶ οι κλάδοι των δένδρων, ως ἐν τούτοις

πάντας δ' ἀκρέμονάς τε καὶ ε ἰθαλέας ὀροδάμνους

5 κέκλασμαι. Vet. Αἰθαλίωνες : οι τέττιγες παρὰ το α θεσθαι ὐπὸ καύματος. ὀταν γάρ ἐστι νότος και καυμα, μὰλλον φθέγγονται. η αἰθαλίωνες οι αἰθαλώδεις διὰ το αἴθεσθαι υπότου ηλίου.

10 Rec. Οἱ δὲ τέττιγες οἱ αἰθαλωνες, ηγουν οι τu θε uri τοs ηλίου χαίροντες, πόνον εἶχον, ηγουν ἐπόνουν, αδοντες ἐπὶ τοις κλάδοις τοῖς σκιεροῖς, δασέσι, τοις σκιὰν ἐμποιο ὐσιτρ συνεχεία των φύλλων. - 'A δ' ὀλο λιγω ν: η αηδων ητον Ἀτυν ὀλοφυρομένV. 15 Vet. 'H ὀλολυγών: ειδος ορνέου. οἱ δὲ ζωόν τι ἐν βορβορώδεσι τόποις μάλιστα διάγον, v αηδών. - υλολυγὼν

απὸ tos ὀλολύζειν. ὁ γὰρ 'Αριστοτέλης φησὶ πάνυ ὀλολύ)ζειν τὸ ζωον ἐν τοῖς ελώδεσι τόποις καιJ κατὰ την νύκτα. ἔχον πόνονJ πολλὰ των ζώων απὸ φωνης ἔχει την κλησιν ' Oλο20 λύζω ὀλολυγών, στάζω σταγών,J ἀείδω αqδών, τρύζω τρυγών, πλάσσω πλαγγών,J κοκκύζω κόκκυξ.

IM) Παντοίων δένδρων κλάδοις. M. . τοῖς ὀρεινοῖς κλάδοις τοῖς

δασέσι. E. N. - Οἱ υπὸ του ηλίου αιθόμενοι, οθεν καὶ ωδικώτεροι γίνονται. M.

τουτέστιν ωλόλυζεν. M. Lips. τουτέστιν ωλολυζεν εν ταῖς ακανθαις.

reli tua in mur . Ailliaerent. 12 ἐπὶ γὰρ τοῖς κλάδοις Lips., ἐν τοῖς Gκ.

360쪽

28 l

μη μίγνυσθαι φασιν, ἀλλα καὶ ταt τα διαφωνειν. Glii. 'Vule.) - Καὶ ἀκανθίδες : ἀκανθις δὲ ορνεόν ἐστι ποικί- θλον καὶ λιγυρόπι καλεῖται καὶ ποικιλὶς διὰ τqν χροιάν. ἄριστοτέλης δὲ καὶ 'Aλεξανδρός φασι διατρίβειν ἐπ ἀκανθῶν. ἀφ' ου την ὀνομασίαν εἴληφε. Vule.) τοὐτο νυν Θεόκριτος ἀκανθίδα εἶπεν. - ΙΙ ἀκανθίδες ἔρνεα νεμόμενα ἐπ' ἀκανθῶν. λέγονται θε καὶ ἀκανθυλλίδες. ει'σι ποικίλοι την χροιάν, 10ῖθεν καὶ ποικιλίδες λέγωνται. φησὶ δε 'Αριστοτέλης τὸ αἷμα αἰγίου καὶ ἀκανθίδος μο μίγνυσθαι. Vs. 142.

De. H περὶ καὶ ἡ ἀμφὶ ἐνταυθα εκ παραλλήλου λαμ

κάρπου. - II μάλα πίονος . μεγάλως λιπαρου, λαμπροὐJ. Ωσδεν : μεταφορικὸν τὸ ρῆμα ἀπὸ τῶν εις αἴσθησιν πιπτόντων ὀσφραντικῶν. ὴ πίονα ειπε τὸν καιρὸν του θέρους διὰ 20

I . ) Oσμην επεμπε. Lips. οσμῆν και ευωδίαν επεμπε. E. Καρπῶν. Lips. τῶν καρπῶν κατα ἄθροισιν καὶ μερισμόν, ον καιεπάγει. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION