장음표시 사용
351쪽
quod Ecclesia nonnullus approbaverit , ut alios ud illam mittat. ut ejus preeibus se Sanctarum Birgiliae ue Catharinae Senen- commendent. imo ostendat Sp illam non la-SiS; cum enim Ecclesia id agit, nunquam cere majoris quam ceteras, Sicque in hu- easdem revelationes nobis credendas pro- militate et timore eandam contineat; -3 si ponit uti dogma ea tholicum; sed sua appro- percipiat ipsam in persectione prolicere ,hatione solum intendit declarare nihil in ip- adjuvet, et animosiorem faciat, uti historia Sis lontineri contra fidem, uut bonos mo. Ecclesiastim nos docet secisse s .Franeiscumrra: nempe tanquam pias et absque ulla
superstitione prudenter recipi posse, licet Ddhuc, salva fide, ab iis possit recedi , si
sat, ut ait Benedictus Xlv , eum de υια
Ex quo recte concluditur, generaιim IO-
revelationi: nec si credat, talem assensum posse esse fidei catholicae aut divinae, cum non inuitatur divino li'stimonio, sed testimonio humano, id est perennae cui revelatio sacta est. Diximus generatim loquendo ; etenim non tantum persona cui lit revelatio. sed etiam persona ad quam dirigitur revelatio ut si Deus alicui revelet quod talis Praelatus non recte se gerit , Si proponatur cum sum lentibus argumentis rite probatis, eam credere debet; Deus enim illi loquitur per alium, et proinde ab eo exigit
Quomodo quaere se gerere debeι Confessarius eum poenitenιε, qui sibi a Deo μειιas revelationes asrmanι PR. Consessarius caute hic proeedat, maxime cum mulieribus, ita ut non sit nimis credulus , lsed neque omnino incredulus: praemonendus laetor est , inquit doctissimus Blositis, ne perversum quorundam ho minum iudicium sequatur, qui rerelationes
eι visiones eeu vanissima εOmnia eontemnendo se parum spiriιuaIes esse ostentant.
En regulae generatim in hac re:- 1 jubeat poenitenti, ut sibi rpserat omnia. quae Et videt audit sive vera sive salsa: ipse lamenni que de iis cognoscendis do siderium ostendat, nec quae sibi manifestantur. aliis aperial;-2 caveat, ne peculiarem νxistimati nem animae illius manifestet: multo minus
il L. 3. e. nit. De Servorum mi beatifieat. , et
2) imo quod petit net ad illum ent sit revelatio
sunt qui tum l otii docent hane eredi debere fide divina theologicti et eonsequenter quaecumque ipsi revelantur a Deo esse obaeetum materiale fidei divinae; eum prima Veritas sit ratio propria et
roxima assentiendi omnibus quae revelantur qui inuscumque revelantur. Sed negant alii ipsum posse privatae revelationi eredere ex fide catholica , qua thristianus est: tum haec revelatio non ton in lineatur in ambitu objecti formalis eatholieae s- dei, sed ex alio speciali lumine superuo eruatur.
Borgia, et b. de Λlcantara cum S. Thermia, quam tutam secerunt supernaturalia dona quibus effulgphat, vere esse a Deo; -4 eam
hortetur, ut initio orationis uli praeludium prae oeulis sibi ponat aliquod vitae et pa
sionis Christi Domini caput R .
Q. T. Quodnum esι Adei subjeesumen. Subjectum fidei aliud est proximum,
aliud remotum. Proximum est ipsa facill-tas, Seu potentia personae, in qua fides residet: haec nihil aliud est, quam intellectus;
credere, ait d. Augustinus, est eum ossensu
eogitare: alqui cogitatio residet in intello-ciu; ergo et credere, ac proinde etiam si . des. Adde ex Apostolo: fidoi sueredit visio
patriae: videmus nune per speetiIum in aenigmate, tune autem meis ad suriem; n quivisio est in intellectu, orgo et fides la , Subjectum fidei remotum est persona fidei ea pax o eam porro habuerunt et fingoli et homines in eorum prima ronditione ἰ cum enim homo et Angeli in prima sui conditione donati quidem sustrint gratia , sed haec in ipsis non esset consummata, ita ut Deum per esSentiam vidstre possent; oportuit in iisdem quamdam suisse inchoationem Speratae beatitudinis. Quae quidem inchoatio Iocum habet in voluntate per spem et charitatem, in intellectu per fidem. Quid iquaerest de Matis, damnatis, an mabus purgantibus . aιqvi insidelibus ' habenιne veram fidem 3- Qui ad beatos dicimus: cum fides ex Apostolo sit argumentum non apparentium , id ost certa appre-h nsio eorum . quae non videntur, ut DTyOnit Angelieus il), beati vutem jam facie ad
faciem contemplentur quae nos non videmus, nisi per speculum eι in aenigmate n.
Sequenter aperta res est, fidem in beatis
3ὶ 1. Cor 13. Verum ad illius assensum requi ritur etiam pia in nobis liberae voluntatis assectio.
et ideirco, dieimus iidem esse etiam penes voluntatem: et Apostolus Rom. x habet: eor ... eredi tur ad justitiam, ora autem ' eonfessio ad salutem. Sane mens nosi a nunquam ad assensum determinatur, nisi vel ab ipsa veritate por suam evidentiam. vel a voluntate per liberam sui mulionem. Atqui in rebus fidei non potest mens nostra determiuari ad as sensum per veritalis evidentiam, cum res fidei non sint apparentes; ergo determinatur per liberant ac piam voluntatis molionem: ideo sides est meritoria apud Deum S. Thomas.
352쪽
i inei. cum ex eodem Apostolo fide, sit 3perandarum substans ia rerum, et donum valis
des insigne gratiae divinaρ, cumque damnali nulla amplius spe recreari possint in eorum suppliciis sine fine duraturis, iis divina fides non competit; - 3 idem vulsi dodaemonibus : etsi enim , dicente Iacobo ,
daemones credunι ει eontra mireunι, haec Porum sides non est supernaturalis, sed naturalis, coacta, et orta ε x evidentia rerum;
- 4 quod pertinet ad animus purgantes, cum ipsae nondum videant Deum facie ad faciem eι sirini ειι, patet in iis adhuc fidem mavere;-5 tundem ad infideles quod spectat , ut ipsum per se nomen sonat, fidem
Quid i dici s) de haeretiso, qui guos m
articulos credi ι, et quosdam rhieiι' R. vel vgitur de haersetico mali rivii, qui nθmpe credere paratus est quidquid Ecclesia Cn-ihi lica credit, et ex ignorantia tantum in quibusdam sidet dogmulibus errat, quia
nondum Ecclesiae fiensum PSt asseculus.
Vel agitur de haeretido formali, qui ni mye
post assPculum Ecclesiae sensum adhuc in quibusdam assentiri recusat. Si haerse licus ille lotam et inti'gram fidem habet in hubiiu; nam non errut DPrtinaciter; sic ni mii negavPrit veram iidem habuissse Ν. Cyprianum etiam a lu. quo Baintisma ub haersetieis collatum reii fiebat uti invalidum Si 2 . Durandus aliique pauci existimant vera ui sidom in haereticis sorma libus bliqua lilser adhuc manere relate ad eos articulos, quos cri dunt. Communis tamen et verior sententia cum d. Thoma negat; etenim sicut peccatum mortale conirnriatur charitali, ita discredere linum brticulum contraria iur fidi i : utqui charitas non remanet tu homilie post unum peccatum m
late; orgii nee fidos in so qui discredit unum urticulum fidei. Addet qui nonnullacrydit, Pt nonnulla r jicit, ngit ex proprio judicio, ideoque non νx fide, ut argumeniatur d. Augustinus l2 . Adde: fides habet
unum medium crudoudi. sellist propter veritatem primum proposiιam nobἰs in Seripturis secundum doetrinam Ecclesiae in.ιelligentia avne; et ideo qui ab hoe medio de-eidit, totaluer siue earet: ita Angelicus lJl. Huic Apostolus di quibusdam, qui tau-
tum negabunt corporum resurrectionem,s J Sed quomodo seiunt quae nondum fiunt, ut sutura resurreelio. judietum generale, aliaeque ritales suturae R. commvnius doeent Theologi. alo haee non seire per fidem di tuam vieuli nos Fed illa in Deo idere inluilite.
Plures sunt fidei divinae proprietales, seu conditiones , ut ea genuina sit; en praecipuas: - .' est ejus libertas ; lρgitur enim: qui eredideriι et baptizatus fuerit, salvus eriι; qui vero non crediderit, condemnubitur 53: quae verba evidenter supponunt possibilitatem credendi et non credendi; 2. ejus honestas: sane si laudabilis est n. des humana , mullo magis divina luxta illud: si ιν stimonium hominum aeripimus, ιestimonium Dei majus esι is); .' ejus supernaturali las, fides enim haec nostra tendit ad Deum supernaturaliter cognitum: ergo ejus actus supernaturialis est; - 4.' ejus unitas juxta illud Apostoli: unus Dominus, una sides , unum baptisma l7ὶ: et vero una est tantum Tatio formalis credundi. scilicet Dei veracitas; -5. ojus meritum: hine Tri-dpntinum doeel fidem praeparare hominΡmud justificationem 8J : st Apostolus de Iudicibus, et Prophetis dicit: per fidem Dieerunι reona , veraιi lunι jusιitiam . adepti sunι repromissiones i9 ;-6. eius obseuritas ex parte rei revelatae : alioquin de ea non haberetur fides, sed scientia. Revelatio quidem fidei existentiam insulti hi liter aperit , sed naturam Plus non manifestat: hoc tamen non impedit quominus omnimodam habeat certitudinem, credibilitatem, et necessitatem.
ls. Tunia est ndei certitudo quanta ost ipsa Dei revelantis auctoritas: huic enim solitam quam objecto suo formali innititur; atqui Dei auctoritas in revelando certissima est; ergo et fidμs nostra. Major a nemino impugnatur: minor rejici ilur a Priscillianistis, a Manichaeis et u quibuSdam aliis, quieontendebant Deum mendacii QSse Cupacem. Sed est ulrox blasphemia; auctoritas enim Dei in revelando est quaedam quasi complexio tum ex inlinita sapientia, qua, rus
353쪽
uti sunt ita novit ut tali non possit, tum ex infinita bonitate, qu:i res illi sunt, ita nobis vult revelare, ut non possit salier . Hinc in
Si ripturis legitur: non est Deus quasi homo, ut mentiatur: est autem Deus vernae, Omnis
autem homo mendam si . Unde tuti exclamare debemus cum Apostolo: 1ci .... cui credidi, et eertus sum ist).Λccedit ratio: Deus est summa vorito A; atqui si in revelando mentiri poss0t ive de potestate ordinaria Sive de sextraordinaria jam non esset summa veritas; 2 Deus estens persectissimum, ideo eiusdem naturae omnino repugnat agere malum; quia seminpser est contrarietas boni et mali. veri et salsi: I fides Aupernaturalis set utilis ad salutem rΡquirit assensum curtum ne tirmum; sed hic assensus haberi non potest sine cerista ac firma revelationμ: hinc innocentius X lhanc n. 0 21 damnavit propnsitionem: assen. sua fidei supernaturalis et utilis ad saluιem stat eum notitia solum probabili reuela ιi nia: imo eum formidine, qua quis formidaι, se loetiιus sit D us. Q. 2. An assensus fidei siι eertior eogni. ιione naturali R. Fides innititur veritati divinast, cognitio vero naturalis rationi humanae ; ergo concludit Angelicus, multo magis homo eertior est de eo, quod audit a Deo qui falli non potest 3). Unde ait d. Petrus: habemus Armiorem propheticum εermonem s). Sed n intelligondum de certitudine fidei secundum
appretiationem, non secundum intenιionem. Nam sa pe contingit, ut Seleulia clarius percipiatur ab intellectu atque ut connexio scientiae cum veritate magis appareat, quam connexio fidei cum eadem; cognitiones enim naturales utpote capi vi nostro accomodata magis animum quietant, oblectant uc veluti satiant.
Q. 5. An fides major vel minor esse pos- au in uno. quam in alioZR. Cum Conten sonio: non ideo fides p test dici major vel minor, quasi ipsa possit aliquem articulum repudiare; tunc enim fides foret infidelis, quod absurdum est. Ne que dicitur major vel minor ex parte objecti formalis, cum hoc sit unum et simplex, nempe prima Veritas. Quare ex parte solius n*ocii materialis potest diei fides major vel minor, quatenus nempe unus prae alio haberρ potest majο- rem vel minorem fidei explicationem, et
43 Ep. 2, t. l. plumnum vi l paueariam verilalum notitIam. Vel etiam sociandum majorem vol minorem subjecti participationem, tum ex parte in- tWllectus oh majorem vel minor in muritis udhaesionem ; tum sex parist voluntati v , propter mnjorem vel minorem promplitudinem, devotionem et .pietalom. Hinc recte usurpatur precatio illa: eredo. Domine: ad
pruseter quam nos robus ro velatis assynsum
nostrum exhibemus. Duplex evidentiaΗ genufi Oportet distinguem : aliud, quod rem aliquam os tondit evidonior esso Veram. Pidici potest evid/ntia veritatis; aliud, quod evid senter ostendit rem illu msesse credibilem, et potest appellari evidentia eredibilitatis. illud est evidρnter vorum, quod ab intrin- secis rei principiis evid senter cognoscitur hoc modo eortum est duo ot duo efficere quatuor. illud uutem est quidonter crodibile, quod probatur argumentis P trinsecis, nsempe testibuq monumentis. signi R et similibus tam fide dignis. ut illud evidenter appareat s rmo assensiam omnino dignum, neque in dubium amplius revocabito citisque imprudentiae censura: hoc modo certi Sumus existere Romam , licet ibi non sue
0ai. Quaenam eridentia sidei nostrae eon. v nu 'R. Fidei nostrae non convenit ovidontiaveritatis: si onim fides hab rot hanc evidentiam, sam frustra diceretur ab Apostolo argumentum non apparentium. Conu nit ta-mon evidμntia crodibilitatis . qua fit rationabile obssequium nostrum ἰ non enim crederet homo . vit Λngelicus, ni i rideret ea esse credenda , vel propter evidenι iam signorum, vel propter aliquid hujusmodi 6 . Sic evidentia crocli bili luti A cognoscimuS mysterium SS. Trinitalis suisse nobis a D Orevelutum, et ab Ecclesia propositum, quin tamen mysterii naturam perspiciamus; namhoe illi tempori resorvulur, cum D um nonnmplius videbimus in spe is , et in aenigmate, sed saeia ad faelem, sicuti est. Fidesinostrae evidentiam credibilitatis revora convenire, Reptem praecipue argumentis solontostendorst Apologistae : qua8 quidem sunt
totidem quasi sigilla, ut ait Scara melli T ,
quibus sides nostra obsignatur. Haec cele-
Tὶ Dirritoria Aseri. D. rv. e. l. - v. Liguo
354쪽
DE FIDE adabris Gaglium paulis extemplo contraxit
Credite. Sunt vobis praesto reptena sigilla , Ut sit tuta Fides. Sanetorum oraeula Fatum;
Portenta aeterna semper rutiliantia luee ; a Sanela; immensi famae laudumque Triumphi; Firmantes vertim deuoto sanquine Test 3. Gloria, qua mundus lute patet. inelyta et et usque Firmumque et eertum ιοι pυst diserimina Poenum.
nem nostram rρSpiciunt, adimplementum :quae nedum a christianis postmodum confictae sint, ab adversariis nostris Iudaeis religiosissime pluribus ante sventum annis asservabantur: M Iutura contingentia praedicere est solius Dei l l .
2 Est numerus prope infinitias Miraculorum, quae in Religionis nostrae confirmationem patrata sunt; et quorum praecipuum est ipsa gloriosissima Christi resurrectio. Miracula enim esse nequeunt, ni Sin vero Deo. et quidem in testimonium vexitatis, ac Deum ipsum testem salsitatis sa-
3' ΕΑt sanesilas et Meelimsiae coe trinae Catholicae Religionis; puritas enim de- eurrentis aquae puritatem senturiginis te
4 Est omnium doetissimorum atque
ipsorum adversariorum testimonium, qui fidem scrutantes defecerunt in investigationibus suis: at non ipsa de si ut fides in sua firmitate. Ex quo illud contigit, ut quo fides habeat adversarios . habeat laudato.
5 Est Marsyrum constantia et multitudo, qui Religionem Catholicam proprio
sanguine obsignarunt: neque enim nisi phrvirtutem divinitus infusam evenire potuit ut hilariter lot omnium uirtutum. Sexu S, et
conditionis vitam prodigerent 5 .
13 V. Pus, Iineredulit4 eonvinta eolla proseis xie Murra relli. Γ Emilis di sannulo. T. 1. Diat. 14. 15. - Iai cordaire, Confer. 41: della pre .esistenta di G. c. 2ὶ V. 1Ioui ex ille, La verita della Religione eri
6 Est Catholicae Beligionis in ortistiti universum propagatio , quippe quac facta
fuerit summa cum celstritate, maximis obstaculis contra nitentibus, ct instrumentis ex so omnino ineptis ad tantum sinem obli nendum. Quare nihil humani hic osse po-tρst s6ὶ ; adeo ut sexclamandum sit cum Tertulli uno: ineredibile ergo diuinum 73. - Εςt ipsa nuliquitus et nunquam interrupta perseveranιia 8ὶ , qua catholi eaneligio lot inter procellas et persecutioni sΕΡmper invicta conserva ip est, ut merito pussimus exclamare: digitus Dei est hie. Sane serror non habet, quod Sit perma
Sed id istes si tot ni quinentis innititur
nostro e si dei eredibilitna, non erit virtu di. vinitus infusa, rnec donum Dei superna lural/ R. Tametsi argumentis a ratione pelitis ad catholicam Religionum adducamur; tan-la tamen cst imboeillitas intellectus humn ni, ut nemo divina fido credere actu valent, nisi lumine etiam supernaturali ejus m qns illustretur; nam cum credibilitatis moliva extrins ca sint ot ab haereticis impugnata, non penitus tollunt roi credendae obscuritatem; neque ideo tantam pariunt evidentium ut intellectus illico ac necessario rapiatur ad assentiendum. Quare motio requiritur voluntatis, et quidem ex gratiae uuxilio juxta illud quos ust Lydiue conversionglegitur: Domitius cperuit cor Lydi u intendere his, quete dicebantur a Paulo l0ὶ.IIaec
nempe divina illustratio: mentem roborat ad divinam ro velationstin altentius con siderandam; 2 pium excitat in voluntatens num erga rovolatam Iiseligionem: et eo Vix cone plo, voluntas imperat menti, ut veraci testimonio Dixi revelantis innixa, licet revela lis rebus non intrinsece perceptis, firmiter tamen iis assentiatur. ideo motiva
expoliantes debellare putant, ad rem Samiis in torno at socialis uia. pag. sTI : . Uomini di ungiorno di vita si e redono di vindere la Clitesa ed illi ero te he quando h a Iei unito, e partante e OP ranio a nome suo Mei stes a. eiohia pari pensante e reggente di Iei , nomini di un giorno Ri pred no di xinterla, quando te hanno rapito un qual-ehe diritto, enmpressa lina qualelie liberth. rapita qualelie soslanra in iano ei quei pietoli anguli delmondo che si ehi amano Stati. in uno di quei momenti elie si chlamatio et, e generatione. Oh i miseri l Emi son vermi elimeri di angusta terra, e laChiesa si universale di tempo. di luogo, dinsistiter
1 Aet. 16. Si Semper. hodie maximo pretibus instandum. ut fidem servemus, imo sdes nostra Fupercrescat, in tanta iniqnorum eontra e m Pugnantium, multitudine.
355쪽
IM TRACT. vilerodibili lat is hoc lanium praestant. ut as- Sensus, qu m nnstrae Religioni praebemus, sit utique prudens; sed non supernaturalis, atque uli par est omnino firmus ac meri-lorius. Hinc ub innocentio Xl dum nata est liaec n. 25 propositio: fides late dicta eae testimonio erenturarum , simili re moli
ad justificationem susticit. Articulus Il. - De fidei necessitate Duplρx hoc logo dis linguitur nocessitas quast distinctio in re Thstologica esl qtiam-max lino altendendu): alia medii, ulla pra .cepti. Nec 'ssarium necessitate medii illudost, sinst quo etiam inculpabiliter omisso, finis oblinori non potest; et ideodie itur tium necessitas sinis: necessarium necessita. te praecepti est illud, quo inculptibiliter o misso, si uis adhuc obtineri polost. Unde quidquid ost necessarium necessitate medii, est etiam necessarium necsessitate prae- copli, si in nostra sit potestate; nam eo ipso praecepto, quo tenemur nostrum nobis salutem procurare, ten 'mur eliam nobis i p. sis illa comparare m pdia, quae ad salute ni Stant necessaria. -llinc non loquimur de fi.d-i liubilia; fidem enim habitualom ad salutem omnibus esse necessariam nocessitate medii clarum est: nomo enim pol est sul vari sinu gratia sanctificante; at gratia san-etificans est a fide habituali inseparabilis. Est igitur lota quai stio de sit Ρi uctu, et
quidem respectu adultorum: nam insantes illius sunt in paces: unde salvantur per sdsem habitualem, quae per Baptismum iisdem consertur. 0. l. An siι de necessitate medii aliquid eredere fide supernaturali fit. Certum est omnibus ad ullis ratione utentibus nocsessarium esse supernaturalem et interiorem sidet a tum ni' essitate medii, adeo ut sine eo veram justificationem oblinere non possint. Est contra Wθga et eos qui putant hominem in vincibili mysterio. rum side ignorantia laborantem salvari p0 se sola naturali cognitiono Dei. Probatur catholica veritas: 1 ex Seriis pluris; Apostolus enim expresse docet: si et ne fide. . . . impossibile est placere D o; creder 'enim oportet decedΡnt m Id Detini, si Hebr. 11. 2ὶ In Ps. 37.
4ὶ Sess. g. c. I et η - Ille vid. Bourdaloue, Dominieales. sermon sur Ia Fol. II Omnino rejicienda singularis opinio Andreae Vegae, aliorumque paveorum, qui doeent retensita testimonia posse intelligi de lide etiam in holo .el non tantummodo in re; ideoque adultum invineibiliter ignorantem misi eria fidei posse iusiiliea- . Di SP. I.
quin est, et inquirentibus se romunor' inrbit v l ); Apostolum autem loqui de fide super naturali constat, quia loquitur de Pa si de , quam definivit, quod sit sperandarum
rerum substantia, et argumentum non P parentium: quae p0rro fides certe Supsernaturalis est, eum res Sperandae humani ingenii captum superent, et res nou npparentes humana ratione investigari ii qui ant;
2 ex Patribus: a fides, inquit s. Ambrosius. est salutis nostrae pretium. Sine quo uou milur regnum coelorum I l. Fideς est. inquit s. Fulgenι ius, bonorum omnium suu- lumenium, humanae salutis initium: sin μliai: nemo nd filiorum Dei num strum pol est pervenire: quia sine ipsa nec in hoc saeculo quisqtiam justificationis gratium, nec insuturo vitam consequitur ueternam 5):η- A ex Ecclesiae decretis: Trid n litium nye te asserit sine fide nulli unquam conligisse justificationem; et addit: et fides est humanae salutis initium, fundamentum et radix omnis justificationis, sine qua impossibile est placere Deo, et ad filiorum jus onsortium pervenire 4 l. a Confirmaturi x proposition', quam Sub n. 25 innocentius X l pros ripsit 57. Sed silicosi si ita est, ergo adultus Iicit in insuntia jam baptizatus, si de rebus fidei
nec audivit unquam, nee audire quidquum potuit, aeternis inferorum suppliciis addi cereιur ob omission m actus qui fuit ip ii inpossibilis: atqui hoc repugnat dininae bo nitati. Non desunt Seholastici, quibus persuasum est saltΡm eos ad ullos, qui p'r Baptismum in infantia susceptum justificati sunt. posse sine fidei actu salvari 6 . Sed nos id quoque rejicimus; quia in alta lis oraculis
nullum occurrit ejusdem vestigium. - Ad pro Dositum autem argumPntum nygamus majorem: cum enim amicis suis Deus in
necessariis non desit, nisi prius ipsi desuerint, neque eos deserat nisi prius des ratu tub ipsis; provides iisdem media nucstssaria, quibus pervenire possint ad sidem, ita ut Demo eorum pereat ob des clum fidHi sibi-mpi impossibilis. Ita argumentatur An
Q. 2. Quaenam eredenda sunt de mee si
ri. Nam fides est dispositio interna, omnis iustificationis radix: nihil proinde supponit, in quo vo lum ejus ineludatur. Suarer censet absque errore in fide id negari non POMe. 6ὶ v. de Lugo. Trael. De fide. 7ὶ duaest. 14 de ver. a. 1. - Bibhiadi Vene . Vol. 6 Disseri. Sulla elerna salute dei gentili risori di eonfidenaa di Dio.
356쪽
DE FIDE 353 R. Ad ulli de necessitale medii alia credoro debent side supranaturali implicita, aliati de supra naturali explicita. Ac primo fide supprnalia mili implicita saltem taliori sensu
viedure debent omnia a Deo revelata nempe necessarium eSt, ut generatim credant vera es Se omnia, quae a Deo revelata sunt et
per ecclesiam proposita l; ita enim quae
rit Dei revelantis auctoritas. Verum sola haec implicita fides non susticit ad salutem; sive enim agatur de tempore ante sumetentem Evangelii promulgationem, sive de tem PQ re post promulgationem illam, aliqua s-cles explicita ac determinata nonnullorum articulorum semper fuit de necessitate medii. . Q. 5. Ouaenam erant de necessisale media cxpliei se eredenda ante Gangelii promuι sationemγB. Ilaec duo serunt omni tempore de necessitate finis determinute et explicite credenda lide supernaturali, nempe Deum exi- Stere, atque Justos in vita sutura esse remunerandos: Patet ex Apostolo sic dicente i 2 : eredere enim opori et aecedentem ad Deum, quia est; eι inquirentibus se remune-
rotor si ι 5 . Hinc propositio: nonnisi fides
tinius Dei neeessaria videtur necessitate medii non autem explicita Remuneratoris, ab innocentio XI damnata est n. 22. Et sane i quis vitam aeternam mereatur, modo
Supra naturali vivere debet; quod non p0
3ὶ Diximus ne eessario esse eredendum artu plieito et supernaturali Deum existero et in vita sutura esSe remuneraturum opera hominum. Nam de existentia Dei ut auctoris naturalis. plures nequeunt habere lutem; eum ratio naturalis evidenter eam jam demonstret: nine Deum esSe non dieitur articulus fidei, sed praesupponilur ad artieulos; seu est 1idei praeam hulum, ut ait Angelicus1. P. q. 11. a. 2, sive eonditio. sine qua fides non existeret; vel reelius sundamenium est totius religionis re elatae, ut supponitur in omnibus sidei professionibus; nam prius tredimus Deum existe
re, quam revelasse. Dismistae.
Quamquam nihil videtur obstare quominus eirea idem objectum scientia et fides existat, et fides rationi accedat , ut naturae gratia. Sane quidquid est in libris eanoni eis ab auctorihus inspiratis nar ratum ad sidet objeetum pertinet; et tamen in iis plura narrantur quae ad seientiam spectant, et viis naturalibus eognosci possunt: V. g. miraeula Moysis, Christi, Apostolorum a testibu oeulatis evidentia MDsuum eognoseebantur. Adde, dicere unusquisque tenetur: Credo in Deum. . . OmnipOrentem, Creatorem Coeli et terras i quae tamen per vias naturales optime eognoscuntur. Adde: non repugnat, quod firmus praebeatur assensus Deo re elanti, sive objectum sit elarum. Sive obseu
rum. Et lime duplex distingui pol est aetus adhae-Sionis, unus evidentia innixus, et pertinet ad selen test, nisi Deum remunerator in cognOSi at.
Communissime uulem doeetit fidem explicitam Dei bonos remunerantis, importare etiam iidem explicitam Dei malos punientis. - Non nutem necessaria fuit utile Evangelium fidos explieita in Trinitatem; sed satis erat fides implicita, et quidem latiori si: isti;
si Secus esset, Deus Τrmitatis revelationsem
Judaeorum vulgo non denμgasset 4): quod tamen merito secit, ne scilicet ipsi tu eullum idolorum iam proni Deorum pluralitatum suspicarentur ex ecili noli ita M.
Utrum autem post Adae peccatum lintepromulgatum Evangelium fuerit necΡssitale medii necessaria elium aliqua fides tuearnationis, Seu in Christum, asstrina: homo enim lapsus reparari non potest, nisi aliquo modo uniatur Redemptori et p r Re demptorem Deo; quod fieri nequit, uisi per aliquam fidem. Hi ne in Scriptura: non est in aliquo salus, nee aliud nomen est sub ea datum hominibus in quo oporteat nos sal
ribus legis. nisi per fidem Iesu Chrissi II .
Fides autem haec ante sussieientem Evangu lii promulgationem, non requirebatur e X-plicita; sed sussciebat implieita, in sen Sutamen stricto. Hinc Apostolus loquens dum ysterio Incarnationis a jebat l8ὶ: quod ob. aeonditum fuit a saetulis eι gene Itonibus is fi), nune autem manifestatum est sauccis ejus. ita generatim cum f. Thoma il0l.
liam naturalem : BIter revelatione sun datuq . qui ideo est aeiuς fidei - V. Bouvier, Da side art. 3.- Benedictus xlv, De M. Canonizatione. L. 3.
4ὶ Diximus Iudaeorum vulgo; patriarchis enim et prophetis nolisseata fuit, licet non ita Haret imo Trinitatis vestigium vel apud ipsos gentiles inv
plieitae in Christum; et gradus, si et edatur Deum homines salvaturum esse per media sibi nota : Σsi eredatur suturum esse Redemptorem seu Mediaiorem inter Deum et homines; a si credatur hune Media lorem suturum esse Deum, licet ignorentur media quibus operanda git redemptio. Fateantur tertium gradum necessarium non esse: quidam volunt Secundum gradum requiri, sed alii eommunius dieu ut primum gradum susscere; lumquia hie gradus videtur proportionatus imbecillitati hominum lumine revelationis positivae destitutorum ; tum quia durius esset dicere omnes Iu daeos Messiam temporalem tantum expellantes et aliunde recte viventes, vel ad Deum sincere redeuntes. salutem eo equi nou potuisse.
357쪽
u. 4. Quaenam sunt de necessitate medii
eredenda fide eaeptieita hodie posι Gangelii promulgationem R. Multi cum Golii, La yman , Lugo et Sylvio probabiliter contendunt, etiam post
sumetentem Evangelii praedicationem, adultos in infantia hapti gulos salvari posse . Si fide supra naturali credant Dei Redemptoris, et alterius vitae existentiam, parati cetera credere, si ea cognoScant; neque ob flare ignorantiam in vincibilem mysteri rum Trinitatis et Incarnationis , quae proinde essent tantum credenda de necessitate praecepti, non vero de necessitate medii. Verum alii probabilius et communius docent , hodie explicite esse credenda de necessitate medii etiam mysteria cum Trinitatis , tum incarnationis i sub qua comprehenditur Redemptis; etenim post Evangelium stultis gratiae factus est persectior . unde persectior requiritur nolitia Christi ac Trinitalis . Utriamque confirmatur; ac primo de inearnatione legitur: haec est auιem vita
aeterna , ut cognoscant te solum Deum verum , et quem misisti I sum Christum il);
vl qui solus verus Deus est credendus explicite; ergo et missio Iesu Christi. Et d. Augustiuus habet; a damnatione se non libero bunt qui dicere poterunt, se non auditisse Et angelium christi. Neque sullieitcognitio incarnationis Jesu Christi solitario occepi a ; sed insuper coniungi debet cum
ejus morte et resurrectione, quibus humaritim genus a peccato et morte liberatur, utuit s. Thomas M. -Huc autem ossi non potest sine explicita Trinitatis notitia; nam ut ait idem Doctor: e in mysterio incarnationis hoc continetur , quod Filius Disi ea Nem dSsumpserit, quod per gratiam Spiritus Sancti mundum renovaverit, quod de Spiritu Sancto conceptus fuerit. Hine in symbolo Athanasii legitur: fides catholica haec e St, ut unum Deum in Trinitule et Tri-
2 2. 2. q. 2 a. T. - V. Ferraris. BJI. V. vides. 3 Nolant pro praxi: - 1 si quis adeo sit rudis.
ut ea mIsteria perei pere nequeat, excus8l urrali O- ione impotentiae, et tomparatur insantibus , ae
aluis: unde bene ahsol i potest in necessitate illa sub conditione; - 2 aliud est credere, aliud me
moriter stire mysteria . nempe rationem de eis reddere, seu respoudere. Unde cingent. omnes adul
tos leneri necessitate medii aliquando hujusmodi mΤsteria eredere; necessitate vero praeeepti ea seire : a quo Scientiae praetepto excusari mente ob - usos: et concludunt eum Gabriele, qui dieit: Suo fleera eis Iscilieet rudibus), quod singulos artieu-loa explieila eredant, dum eis proponuntur; - 3 in illa mysteria explieite eredamur, non requiritur perlaeta eorum notitia quoad eireumSistitias, . g.
nitatem in unitate veneremur. . . . S ld n cessarium est ad aeternam salutem, ut Incarnationem quoque D. N. I. c. fideliter credui .... R iec est ii deS catholim , quum nisi quisque fideliter firmitΡrque crediderit, fulvus esse non poterit 5J s. Quidquid tamen sit certum est absoluti nis esse incapacem . qui ea mysteria ignorat. Hinc damnata est ab Innocontio Xl ha n. 6, propositio : α absolutionis capax sest homo, quantumvis laboret ignorantia mysteriorum fidei. et etiamsi per negligi ut iumoliam culpabilem nesciat mysterium SS.
Trinitatis et incarnutionis 4js. Sed quid quaerest si a poenitente in bo
na fide eum laIi ignorantia jam peracta sileonfessio' Alii dicunt illam consessionem non esse repetendam ; nam sulis probabile est eam fuisse validam. Unde qui sic recepit Sa-
ramentum, post factum u0u tenetur repetere , quia quod bona side actum est, post
laetum supponitur recte factum quoadusque contrarium non sit omnino certum. Propositio autem damnata l0quitur non de collato, sed de Sacramento conserendo, atque de eo qui laborat ignorantia etiam culpa-b li. xlii volunt Consession 'm PSSe rope tendam; nam obligatio certa Consessionis nouadimpletur, nisi per certam satisfactionem - Verum nos dicimus: generatim quidem verum est non esse repetendum opiis , cui bona s de, et ex sussicienti ratione salissa -ctum est; quia revera supponitur rstete sactum, nec praesumitur velle legislator iterum obligare cum tanto incommodo. Ηue tamen alia occurrit ratio : non enim sulf cientur salis factum esse videtur ab ignorante ea mysteria, Saltem si ignorabantur quoad
substantiale illorum s 5 . Et merito; vel quia
.gitur de valore Sacramenti; vel quia agitur de mysteriis longe maximis. Si d potior ratio est i quia absurdum videtur, quod poenitens Poenitentiam recipiendo ubi Salvato.
personas proprietatibus relativis tonstitui. humanitatem Christi propria carere subsistentia ; sed sumeit, inquit Sylvius, a quod rudiores eredant Patrem, et Filium. et Spiritum Sanctum esse unum Deum, etiamsi distincte non sciant quod sit una essentia tu tribus personis; et similiter quod eredant Filium Dei. verum Deum et hominem, esse passum et mortuum pro nobis; etiamsi non noverint distinguere quod sint duae naturae et ulla
at V. Benedictus xiv Brevi, Etsi minime - V. Liguori, Op. Mor. l. 2. D. 2.lοὶ Substuntiate mysterii esset juxta aliquos, si quis v g. ignoraret Deum factum sui me hominem: seeidentata vero mysterii. Si illud se irei quidem . sed neseiret. quod qui homo laetus fuit, secunda Trinitatis permna est.
358쪽
DE FIDE 35 ris merita communicantur, non debeat illis explicite credere,et suam fidem exercere 1 .Q. 5. Quaenam sunt discenda de necessi.
n. Quilibet fidρlis ut vitam instituat ehriastianam, eum ad usum rationis pervenerit, praeter ea quae spire di bet necρssi lute medii , lenetur necessitule praecepti et sub
mortali ered 're explicite ac scire erasso Sal.
tem modo . et quoad substantiam . nisi impotentia aut in vineibilis Unorantia eaecu. set: - 1 Symbolum Apostolorum: quod exigit vel ipsa professio christiana; quae in eo compendiose continetur : idque confirmat praxis s delium et Calochismus R. ;-2Orn-tionem Dominicam : haec enim a Christo praecepta est, continetque omnia a Deo petenda. Addunt Salutationom Angelieam ex usu fidelium; - 1 praee pia Decalogi , et
Ecclesiae: ut enim singula observentur, singula cognoscenda sunt; 4 Saeram Ρnta maxime necessaria, ut Baptisma. Eu haristia et Poeni lentia: reliqua vero cum Suscipere velit, ut digne suscipiat. Diximus 1 erasso salι em modo, et quoad substantiam. Da s. Carolus bl ; non enim omnes tenentur sub mortali praedicta se ire memoriter, aut eo ordine et verbis quihus proponuntur in Calethismo. Spit quoad Simbolum, praecepta Decalogi et EcclΡsiue ac Sucramenta susscit, si quis rogatus de Singulis recte respondeat: quoad orationem Dominicam sussieit. si sciat omnia bona petenda esse a Deo: aiunt enim ex honsuetudine, non esse nisi veniale ea memoriter non habere, si aliunde quis interrogatus seit in genere respondere; - 2 nisi impotentia. aut inuineibilis ignorantia eaecuset 2 nam excusantur communiter ii, quibus aut defuit doctor, aut nunquam venit in mentem obligatio similia addiscendi, aut qui nimis sint rudes , ita ut non possinr ullo modo eadem
comprehΡndere aut memoria relinsere; nam
impossibilium in re praeeρpla nulla obligatio; - 1 eum ad usum rationis pervenerit; nam lunc incipit obligatio ea addiscendi , cum tune incipi ut obligatio se ad finem ulli
si in V. Lignori, Nomo Apost, Tr. IF. n. a. iat V. Liguori. Opus. Mor. l. 2. n. 3.
t J Addenda Ossicia proprii status, quae quisque
scire debet. V. Liguori. opus. IIor. l. 1. nn. 170 et seqq. Nolamus eum d. Tlioma 2. 2. q. 2. 6: Beelesiastici lenentur ad magis explici iam nolitiam re
rum quae ad sidem perlinent, quam latet. Si eutenim superiores Angeli, quia inferiores illuminant, habent pleniorem notitiam de rebus divinis; ita superiores homines, qui alios debent erudire , teneatur habere pleniorem nolitiam de eredendis.
0. 6. Consessarius tenetur poenitentem interrogare de aetentia si ipn. Ne se gravi peccato commaculet confossarius Sacramentum sex ponendo periculon ussitatis, tonetur utique sub gravi poenil senti m interrogare do scientia si dei. si ha bstat rationabilo molivum dubitandi quod sit ignarus: quod quidem culliget ρx modo conssilendi ipsius pnenii sentis, Ux conditione, Si alii , V. g. si sit rudis. 0uamquam non raro in v niuntur, ut observat Bouxi 'r, homines in humanis litoris sat expoliti, qui circa religionem crussa laborant ignorantia: cavendum porro , no pr0pi r damnabilem rev rentiam in ea relinquantur l5). Igitur poenitentis ignorantia respicit quae credenda sunt et scienda vel nec ssitate medii, vel necessitate praecepti - Si l , poenit sens instrui di bρt unte absolutionem; uli patet ex damnata illa proposition : absolutionis eapax est homo. quamvis Ioboret ignorantia mysteriorum fidei et c. - Si 2 . de hsel Consessurius interrogare de neglig n-lia in iis addiscendis, quia per eam plurimi Pseccaro solent : si doleant cum proposito discendi . nequ8 alias monili negloxerint . poterit illi eo eos absolvere; tunc enim recte praesumitur ipsos velle operam impense dare, qua divinae gratia/ prcsesidi ea distant
uti uit Bonsidietus XIV Constitutione, Etsi
Quid dieest si poenitens sit in mortis
articulo' Si ignorantia in rebus fidei rospicit quae scilia necessaria sunt necessitate
medii debet Consessarius talem poenitenalem docere primo quae respiciunt vitam suturam; dρhinc mysterium SS. Trinitalis, et incarnationis, pt Passionis D. N. d. C.; ac sic clarare ut, Dei opitulante gratia , in
eo exeitetur dolor peccatorum eum Propo- Silo non pi'ccandi de celero, cum ni iter non sii capax absolutionis Si vero ignorantia ista respicit quas scitu neces Saria Sunt ne-eessitate praecepti, non deb*t impμndero tempus in eo du liis instruendo: Sed potius ad dolorem excitet, et adjuvet in oliciendisnctibus sidet. spei et charitalis. Nam adhuc valet absolutio, si ipsum praeteritae negli-Ηoe tamen non de neeessitate fidei, sed de neee sitate ossicii ae flatus. Il V. Gonsset, Giust sentione delia Teologia Morale di s. A sonso, e. vlt. Theol. Mores. 'm. 2.lsὶ Celebris ille et doctus Missionarius P. Le nardus industrium edoeel modum. quo agendum est eum poeni lenii hus ei vilis conditionis . qui res fidei ignorant. sed eontumeliae haberent . se de iis interrogari direete: ait enim decere consessarium, ut invitet et una simul tum poenitetite et, ristiano' aelus elleiat - V. Ligustri, Prari cons.
359쪽
gentiae poeniteat promittendo necessaria discere, si convaluerit.
Q. 7. Ouandonam obligaι internum fidei
praeceptum I l. internum fidei praeceptum quatenus negativum obligat ad nunquam dissentiendum vel dubitandum de revelatis a Deo ;secus injuria ipsi irrogaretur gravissima , quasi falli aut sallere possit QuatenuS PO- sitivum obligat aliquando per se, aliquando per accidens: Obligat per se : - l pueros inter sidples educatos, quando rationis usum perfecte consecuti mysteria fidei audiunt, et mente apprehendunt sibi ad salutem necessarium esse illa credere , nam adulti ubi primum possunt, tenentur debilum mentis obsequium praestare Deo, ad quod fides requiritur. Unde peceant mortaliter id omittendo, nisi excusentur ob inadvertentiam, aut in vinci bilem ignorantiam, quemadmodum eorum compluribus solet evenire li):-2 adultos ins deles, quando ratio dicture incipit res
sidHi nostrae sussicienter iisdem esse DPO- Silas, et sectam suam esse salsam. Hinc ab innocentio XI damnata est haec n. 4yrO-
positio: ab infideliιate exeusabitur infidelis
non credent duetus opinione minus proba
bili;-5 obligat non semel in vita, quia jussus eae fide viniι 2 ;-4 in mortis articulo;
tunc enim maxime urget obligatio in sinem ullimum nos dirigμndi , cum illius cauSatu ne perpetuo dijudicetur. Obligat vero pser accidens : - η quando urget tentatio contra fidem, quae aliter Superari non possit, dummodo non agatur de Serti poloSis: quia isti facilius superant tentationem convertendo mentem ad alia ob-j reta; - 2 quando ea urget etiam contra alias virtutΡs et superari non potest, nisi per actum fidei; - 3 quando facienda est professio fidei exierior . vel ex praecepto eliciendus ost actus alterius virtutis, v. g. Spei, charitatis et poenitentiae, quae fidem supponai. Sed quaeres quoties tenemur in vita eli-eere netum fidei' Ille nos praemittimus pro- Dositiones ab Alexandro Vll et Innocent in Xl proscriptas , et sunt : - homo nullo
unquam uitae suae tempore tenetur elicere
ocium si dei spei eι charitatis eae vi praeceptorum dirinorum ad eas virtutes pertim n-ιium; 2' fides non eensetur eadere sub praeceptum speciale, et secundum se; - 3' satis est actum fidei sem ει in vita elicere ; - 4'
suseiι ista mysteria Trinitatis et Incarnationis semel credidisse s3 . Hoc posito.
R. Non satis convenit inter Thologos quoti0s in vita teneamur ex vi praecepti actum
fidei elicere. Alii qui docent, ad id nos teneri singulis diebus si stis. Alii quoties mi steria in Ecclesia celebrantur. Alii quoties id sunsistit ad profitenda mysteria noς trae ne ligionis. Sal probabiliter Constina, FranZoja, Salmanli senses et Sancheg cum communi tradunt, nos teneri saltem semel in anno. Quidquid sit, ad tollendas anxietates, advertimus huic praecepto fieri satis etiam per exorcitium aliarum virtutum, v. g. audiendo Missam , adorando Cruei fixum Orundo ele., quamvis enim haec non fiant directe ex motivo fidei, ex illo tamen motivo radiealiter oriuntur, et fidem ipsam specialius continent. Quare qui semel amplexus est silem et christiane vixerit, Pascali saltem praecepto Satisfaciendo, non debet dubitare , quin satisfecerit ei iam praecepto fidei ex Sapientissimo Lugo - Cμterum parochi et sacerdotes qui in Ecclesiis turalibus in se-stis Missam celebrant meminerint eorum,
quae Benedictus X lV Constitutionem Et si
minime anno l742 sancivit: vult nempe ut post Missam die festo eelebratam, statim an te aram provoluti. elara et intilli; ibili me , dictos virtutum ae ιus fidei. sysei et ch iritalis) eliciant, et praeire salagant populo verba ab ipsis prolata deuote reudituro; hoc enim pacto sideles sensim illos memoriae mandabunt, eι assuescent nedum fessis, eduliis etiam diebus in pia erercitatione ver
de tenemus, exterius etiam profiteri lingit debemus juxta illud Apostoli: corde. . . credi tur ad jussiliam, ore autem sit consessio od alutem 6J: otenim honor D. o do bitu; exi' git, ut ei adhaereamus spiritu et veritate uod Praeceptum quatenus olbi mastrum praecipit Consessionem extμrnum pro cer io tempore: qua tonus neqatinum probi belomni t mpore negationem fidei etiam mv
re externam. 4ὶ v. I.iguori, Op. M'. l. 2. n. I. i5ὶ De fid. et sIm. e. s.
360쪽
terius profitendi tR. Obligretio tidem Oxterius prosit ridi :iliqv:indo vigot jure naturali divino; vliqua udo juro Ecclesiastico et quidem vel generali pro loto orbe catholico, vel particulari pro qualibet particulari Dioecesi. I. Iure naturali Divino viget obligatio fid0m exlerius prostendi: 1 cum honor Di odebitur; 2 cum utilitas proximo impendenda privative, vel eontrarie t fidem videlicet non profitendo subtraherentur. Privative subtraherentur, si inde cessaret magnus honor in Deum, vel utilitas in proximum. Contra .rie, si Deus Sine eo ne tu mugna limelendu esset injuria, vel proximus in grave malum essset prolapsurus. Ralio, quia actus virliatis jurs naturali divino tune e Si praece Plud , quando ii secessarius ost ad praeceptum ipsum servandum atqui ita currit in duplici casu proposito. De primo dieitur: qui me er huerit ει meos sermones, hune lilius homi.
2. Iure Leclesia sileo generidi, praeter ha-ptitandos qui scilicet tenentur vel per sρ, si ad ulli; vel pstr patri nos, si insantest, si-dstm exterius pro sileri una cum juramento obedientiast orga Ecclesiam Romanam tenentur et quidem p 'r seipsos, non autem Derproeuratorem ): - 1 provisi de bono fieto Curato. intra duos menses a die possessionis coram Episcopo, vel ejus Vicario Ceustrali
aut Omnia ii; - 2 provisi dμ Canonicatu vel Dignitate in Cathedrali let hane proru sionem semittere debent olium in Capitulo :addita semper poena, ut alioquin non faciant fructus suos δ); - 1 Patriarchae, Primates, Archiepiseopi et Episcopi ante literas propriae provisionis expeditas. Quae insu. per ah ipsis emittenda est in prima Provinciali Synodo unaetim juramento Tridentinum observandi si); - 4 Pius lV hanc obligationem ex lendit ad Superiori s Religio-
a Uine eatholieus videns eueharistiam, vel M. eras imagines eontemni, obsistere debet, si valeathoe impediret est de honore Dei. Qui vero aliquid agit. unde alii eonjietant ipsum negasse fidem. tenetur st laeto desistere: est de tharilate proximi. l4ὶ V. Benedictus xlv. Noliflevitone lix : tonstat ex deelaratione S. C. C.
notant Saneher ac Bouvier. non fuerunt v v re. eepla, vel desuetudine desierunt.
8) Tridentinum in Synodo Dioeeesana quamvis nulla sit obligatio ut juramentum praestet Episcopus: id tamen in usu est in Dioecesi Novari
num etiam militarium. Plus vero V ad om nes promovendos in Doctores, Magistros,
Regentes, Prosessores cujusvis scientiae li. heralis, addita excommunicatione latue seu
lentiae et privationem omnium dignit alum, Beneficiorum et omelorum in eos. qui promovent ad tales gradus sine dicta sidei professione, et in Episcopo interdicto ab in .gressu Ecclesiae ir); - 5 omnes qui in Synodum Dioecesanam convenire debent 8); - 6 tandem haeretici ad Ecclesiam redeuntes, qui tenentur et haeresim abjurare et expressam fidei professionem emittere,
prout passim fit, et ratio suadet atque jus
Dioecesano generatim lenentur : provisi etiam de Beneficio simplici, vel Canonicatu
vel Dignitate etiam in Collegi ala ; 2 novi Consessarii et Concionatores 9 .Q. 5. Quid prohibeι praeceptum fidei. qua. ιenus negatiuum 10)Τl; . Tria maxime prohibet praμest plum n- dei negativum : fidem negare , salsum religionum simulare.
. Fidem negare. Est contra Basilidia nos, Pi iscillianistas et Dulcinum, qui dixerunt saeculo li. IV et XlV fidem sine culpa
negati posse eorum hominibus. Sed adversatur Christi verbis: a Omnis .... qui constebitur me coram hominibus , confitebor et ego eum coram Patre meo, qui in eoelis est: qui autem negaverit me coram hominibus. negabo ego eum coram Patre meo li . Quare Apostolus: si negaverimus, et ille negabit nos 2). Et Augustinus: quanta est vita
confiteri Christum , tanta mors est iistgare Christum a. Accedit ratio : vel enim sex terior sidei negatio correspondet internae; vel non. Si correspondet, est infidelitas, quae
suapte natura mala est: si non correspondet, est mendacium in re gravissima, quale
2. Falsam religionem prosit ri. Hoc essi ita Synodus No Variensi . p. l. e. l. 10ὶ V. Liguori, is . Mor. l. 2. n. 12.l 1lὶ Mailh. 10. 12, 2. Tim. 2. 13ὶ . Si priueeps, si e Bouvier . vel magistratus
infidelis. aut haereticus praeciperet, ut catholi et nonnullis induerentur veStimentis. quibuς ah illis distinguerentur, hi obedire non tenerentur: nimi enim vagum laret praeteptum . ut inobedienteseenserentur Christum erubescere, et diei non posset honorem Deo debitum et utilitatem proximo impendendam per hanc inobedientiam subtrahi: sie etiam communiter theologi. item si per ediis elum praeeipiatur, ut omnes fideles sese prodant. eum multi sint occulti, nullus leuetur . praeciso
vi hujus praecepti, se palam facere. Tandem licitum esse potest uti praecilius vel peeunia ad impediendum, ne quis a magistratu de iide sua iv -