장음표시 사용
381쪽
est reservata, non tam n excommunicationem roservatam Bullae Coenae , ut docent probabiliter cum Pignatelli; quia ad eum incurrendam requiritur, ut etiam ipso auctor damnatus sit ut haereticus, vel nutus ex secta liuorelica il). item neque illum in. curroret qui legeret librum pagani, tureae, judaei , vel alterius insidelis , licet errores contra fidem contineret; quia infideles non sunt lia rotici, eum sidem nunquam suSceperint. Sciondum est tamen, Taluiud l2 et similes ΗΡhraeorum libros Sic esso prohibilos por Bullus Pii V, et Clementis Vlli. 2. Ut lectio libri nucioris haeretici fiat
seienter. Unde qui ex ignorantia elium vincibili nescit librum esse haeretici, vel hue resim continere, aut de Religione tractare, non incurrit excommunicationem. Exi usuiu ut 'in a censura noti Solum ignorantia invincibilis, sed setiam crassa: imo juxta plures Pilam allactata, quia in hac adhuc clepsisset dolus formalis, qui censurae contemptum
5. Ut libρr ha retici vel haeresim contineat; et satis est. Si unum continstat err rem contra fidem; vel ιracleι eae professo de Religione , etiamsi tutic nullum continuat Mrrorem , nam Bulla loquitur disjunctive. Dicitur autem liber de religione ιraetare ,
si contineat sacram doctrinam, sive Sit exponendo Scripturum, sive scholasticum, sive conciones, sive casus conscientiae, Sive
ulla quae ad cultum Dei aut Sunctorum v lnd salutem animarum spectant. aut de Clericis set monachis disserunt, et similia. lla Suarea et Sanch'Z i4J - Dicitur vero ιractare eae Professo , Si in fronte vel litulo Praeseriat materium religionis ; aut in de- ursu ita suse rationibus eam stabiliat, ut jam legentibus persuadere velle videatur. Ita Volt. natio communis est, quia ba res-lici solent talia scribere vel in odium siduini,Sirae , vel aliquid veneni inserendo , vel
ex epikeia bene exeusantur legentes librum haereticorum, si necessario iudigeant ad con, intendum haereticum ex suo vel allerius haeretici libro, puta in euiendo eontradictiones. modo periculnm sit in mura, nec pateat rccursus numani. vel ad Epise Dum. Liguori, is. JIor. l. 7. n. ma. isti Corpus Esi totius juris sacri et mυralis Iudaeorum labellis ae salsitatibus plenum. II, Nos adhaeri mus sententiae eo muniori quae docet offectatam iguuracitam con excusare Icε eum
4. Ut lectio sit in maloria nolubili ;communiter enim v d mittunt hau in re materiae parvitatem 5 . Sed quaena insit habenda uti materia parva ves nutu bilis, inter diversas Sententias sic melius distinguunt Croix, Ubel, Hol Eman, Sporcretc. ut lendendo ad sinem prohibitionis. Si ci perieudo
librum ossendis in doctrinam, quae directe fidei adversatur, excommunication 'm nuneffugies etsi paucas lineas legas; quia perieulo perversionis jani te xponis, vel cor lovgis contra sinem prohibitionis, qui est non tantum ut tollatur periculum in particulari, sed etiam in commiani, ut auferatur ansa scribendi edendique libros Pravos. Secus esset, Si lihi r haeretici ogeret de re indis furenti, et in loco quem l gis, nullam advertas propositionem erroris Suspectam: sorte a mortali excusaris, etsi legas ud tu tegram paginum. Altamen bene poterit incurri censura Eliam legendo Stilum proemium aut iudicem Iibri, si bit tu notabili quantitate , ut docet Luyman.
ccusent cum croix libris in iugi posse; quia non amplius hauri SimeontinΘt: sod multi alii cum Suureg nogant: quia illa particuluris abrabio non tollit communem prohibilionem libri. Verum melius distinguondum cum Sporer: si liber ex professo de Religione tractet, non obstante labrasione, remanet prohibitus juxta Bullum, quae probibet
omnes libros nae relicorum de Roligi ouutra lantes. Secus vero , si liber ueteret duindisserentibus, ut de philosophia. historia;
sed excipe illam Centuri utorum aut hujusmodi, quae in Substantia agit ei iam de ne-ligione.
Quid laddes si ligatur tantummodo haeretici concio, uel epistola seorsim ediιu, veι folia libri errantiu Negant plerique cen- Surum incurri; quia concio vel epistola noupotest dici liiar, et hac in re interpretatio stricia facienda est. Sed nos cum Salman licensibus observamus in expurga torio Rumae edito jussu Tridentini expresse prohi- heri sub excommunicatione snon tamsen re-les libros primae elassis- V. Uguori, Opus Mor. l. 6. n. 1124; l. 7. n. 4η et 296. 4ὶ α lino si libri alieni etiam a religione argu menti. de philo,ophia v. g. et jure civili, tales
Sini, ut liaeresefi plures saepius inculeeut . vel uitam ea rademque erebro inseram , ac persus dero cuneiatur. Siculi pa,si in usu venire sule L n. atori
hus. ii habentur pro libris de religione tractanti bus, inquii doetissimus i . Grelserus M. ita Ferra. ris. Bibliot. v.' Libri prohibiti.
382쪽
servata ) omnes scripturas ab ha reticis compositas,etiamsi breves et haeresim non continentes, donec examinentur et approbentur. Et S. Concilii Congregatio apud Ferraris, in causa simili interrogata, quid comprehenderetur nomine libri, respondit comprehendi conciones, lectiones, disputationes et similes parvae scripturae i , licet
Quid de haeret leorum manuferiplis Sunt qui tenent censuram non incurri ob talem ieetionem ; quia nomine librorum manu scripta non intelliguntur, nisi improprie. Probabilis fortasse erit sententia ista ; Sed magis adhaeremus sententiae contrariae , quae est setiam communior cum Croix, Η0lZman, Sanchez, SuareZ etc. Ralio, quia uς uvulgari manu scripta saepe librorum nomine insigniri solent: sic appellabantur omnia Seripla, antequam lyp0graphia esset invonta: sic etiam in Rituali R. appellantur manuscripta, ubi adnotantur bii pii Smata, matrimonia et funera fidelium. Hinc Benedic-lus Xlv quotquot prohibuit libros , etiam
Quid addest de audiente iselionem libri
haereιiet2 Communius et probabilius negant cum Crnix, Pignatelli. Sylvester etc. hanc censuram incurrer0: imo Conini hius , Νι-Vurrus et Palatis. adhuc probubiliter ipsum ab ea Oxcusant bicet non a precato ratione periculi por versionis . etiamsi ad legendum induxerit: imo Sporer Pt Susa eum etiam a Peccato excusant, si nullum timeat periculum perversionis posito tamen in utroque casu, quod ille qui legit. licentiam habeat: S cus inducens peccaret contra charitatem, utpote lilium provocans ad actum prohibilum . Balio est, quia ex una parte nullus est praevaricationis timor ; ox ultera lex prohibitionis loquitur solum de legentibu , retinentibus, imprimenιibus, vel quomodoli- ωι defendentibus; non vero de uudienlibus. Q. I . Quid de libris , quos romanenses
n. Narrat Nicephorus primum librorum romanensium invPntorem fuisse quemdam Heliodorum Episcopum Trioenssem in Thes- Salia, qui tompore suae juventutis talem librum conscripsit, cujus lectio facile poterat juvenρs imppili re ad amores texitiosos. Synodus Provincialis, periculo cognito, le- 1ὶ V. Bralist. Voe. Libri prohibili n. 33.l2ὶ Dissertatio in si Detal. praecep. sal Talis est Iiber hodie ex preme damnatus i seriplns Pastor fidus: lalis est .imo et peruitiosior liber Novellarem Ioannis Boccaeei etiam qui dieitur opurgatusὶ; hie enim , nostra quidem fiententia , plus iuvenibus noeere potest, quam opera
gem imposuit Heliodoro, ut vel opus suum traderet flammis , vol Episco p itui renuu-liarsel. Quid ille3 mentu captus maluit suaqdignitati eedere, quam lethisorum illud opus destruere superbissimus homol - Quia lamen non omnes libri, qui nomen istud prae- Seserunt, gravis damni periculum continent, hinc duae istase regulae prae oculis habendae sunt cum Boii vier 2).
Scaenos, mortalitor poccant; multis enim praebstnt occasionem ruitiau spiritualis: itum mortaliter poccant librarii, qui eos in Olficina sua detinent, Oxponunt ol occurrentibus vendunt. Libros autoni hujus genstris etiam ex levitate , curiositat , vol recreationis ausa legere, est regulariter mortale: quia ex Se nati sunt sensus commoustre et nammas impuras accender'. et Eos vocabat Ori. genes culices Rahylonis venena propinanius: d. Auquilinus ranas ascendentes de ore bestiae. Et Slops ait: per talem lectioni in tota imaginatio conspurcari, stimuli animales Succendi, atque corda ellae minata perversissimis associi bus imbui sol sent, Simul vero omnis religionis sensus extinguitur, et ipso intellectus a verilat se misere detorquetur s)s - Diximus regulariter, qui nolumus do sinite mortaliter peccare, qui ex sola curiositate tales libros legunt. si ob uuiatem provectam, complexionem frigidam aut confusetudinem do rebus venPreis tractandit grave periculum non incurrant.
licitos d scribentes, qui ad libidinem graviter non excitant, nec senSus commo ent,
nec periculo nota hili exponunt, ut sunt multa tragediae, comaediae. alia quo P0emata. Qui, Seclusolgravi periculo et aliorum scandalo,ejusmodi libros ex sola curiosi tale legunt, mortaliter non pecconi. Si v ro Ob causam legitimam, v. g. ad dise nilum, ad acquirendam aul perlici 'nd im et u sentiam id faciant, tunc nulli mode peceani. Attamensi agatur de Clericis raro istiusmodi lectioni vacare possunt Sine peccato, quia vel onficia sua communiter negligorent, vel Scandalum aliis praobprent: ud mimis enim inde Sequuntur, ut ex exportentia constat, taedium pietatis, incapacitus labori continuo ineum bendi. extinctio spiritus ac servoris, ete. -Qui autem praedictos libros non gra-Lntheri et Calvini: quem quidem ipsemet auctor reprobavit in quadam sua Epistola ad Mait ardunt. ut refert ei. De Lues, Annali religiosi, T. 11 -Τassovi. Pensieri, l. Roberti, Dei tenere li. Di di divertimento - Opus , La loro boeea ἡ ιιιιεπυlero aperto, Paragi isti.
383쪽
DE Fi DE IRI viter obscaenos componunt, saepe mortaliter peccavi; quia mullis pruo ut o castu-n m ruinae, Sim: ratione suffcienti. Non ita peccare videntur qui eos vendunt; cum e vim, ex dictis, multi eos absque peccato saltem mortali legere possint, eo ipso aut nullat nus, aut venialiter iantum pDoeunt pos emendo: ergo librarius, qui eos habet Pt petontibus vendit, cum discretione la-mseu, inquietari non debet is . 0. 35. An Ileeat dominis hospitiorum quae vulgo culle dicunturi quaevis folia publiea hospitibus legenda eambere R. Cum Gury: possunt ulique exiber quae de rebus mere politicis tractant, n cvidentur teneri ad rejiciendum solium aliquod ex eo, quod interdum n liquid minus
xectum ratione fidei contiueat, modo g ne-i a lim cpligioni non ud versetur. xt admittere non possunt ea, quae evidenter et ordinarie sunt religiuui et moribus adversu, etiamsi propterea hospites ad ipsos constiture desinant. Agitur sane de damno gravissimo spirituali ae publico; scripta enim malasdem ac religionem subvertore nata Suni: unde publicae oriam diffiisioni cooperari non licet, quaecutuque tandem causa haberi possit.
Q. 16. Ouid de legenιibus a. Biblium in
R. Vel agitur de iis Bibliortim in lingua
vulgari versionibus, quae a Sede Apostolica suerint approbatae, aut editast cum adnotationibus de Sumptis a sanctis Ecclesiae Patribus doctisve ac catholicis viris;v iugitur de ullis tuli qualitate carentibus - Si 3, versiones hujusmudi coni: duulur, uti vides. re est in Decretos. Congregatio uis indicis
omnes qui euram aliorum habent, inseriores a Ie-etione librorum romanensium quantum Possunt B veriant, e que piis. sanetis ac grav:bus studiis amoeneiant: hae enim sola via lormantur viri eruditi, pensati, virlulibus praedili, religionis ae weietatis defensores, ad regendam propriam familiam idonei, et nulli negotio impares. Sane nou d fiunt aetate nostra optimi libri. qui obieetant animum. quin vilium insinuent: imo is eo toti sunt. ut virtutem extollant, ad eamqui allieiam : quos porro praestat prae manibus adolestentium ponere, si hisce arti sitiose e sarei natis historiis delectentur. V. Smilli. Raeeonti. Ad rem orator David in quadam Conserentia :. Pigi late un romanro moderno, anali 2Ialelo; che
de' sanit eostumi; la tonsacrarione deli' adulterio; la virlia posta in ridieolo. Meo te idee di eui si alimentano fra mi it giovane, la sposa, la madre, illanti ullo medesimo. I a logica . quest' inllessibile divinita . non indieir ggia : Ia corruatone passer, dat libro vel euore. Ua ulcere Rebis o si turmeta-ium suPrit, ut rus lota solius Episcopi, imo et Confossurii judicio definienda relinqueretur 3l; hodie tamen propter abusus ex Bl
blicis soci statibus praesρrtim provenientes non lieset fidolibus laleg versiones istgore aut retinere sine licen ιia Sedis Apostolicae: et qui contra sacere praesumpserint, absoluti no non Prunt donandi nisi prius Biblia
hanc facultatem sibi Pt successoribus suis reservavit. Ηine ad quaesitum: utrum per . mittenda impressio rersionis antiqui et no. Di I stamenti e Taratae per Rev. Antonium Mariim sine Daesu latino, el sine nolis. S.
Congrρgatio rs spondit : negative la) L . 0. 17. Ad quid tenetur qui habeι libros prohibito 'R. Iuxta Bullam Iubi Ill cum meditatio..i Constitutionem Dii l V Dominici Gregis
tenetur qui habet libros prohibitos cujusli-hol speciei, eos sub obedientia ' praecepto, ideo sub gravi tradere quamprimum inquisitoribus vel Episeopis i'. Et Alexa tuor Il hanc n. 45 duinuavit propositionem: libri prohibiti, donec eaepurgentur, possunt
Diximus: l tradere: nam licet communiter a censura excusetur qui lihrum vetitum comburit, quia sic cessat illum habere: praeestptum est tum n, ut tradatur: quod quidem semper etiam nostris hisce diutius, praecipitur, quoties prohibentur libri. ld- quo mserito; interest ut superiores sciant quae fidelibus propinentur venena, ut antidotum praeparent 7 ;-2 quamprimum:
celsrum liberant a mortali, ideoque a censi dilatera in seno alla sopiet, . il male gigant eg gera renidi piis, e la prima volla elie una manaeoraggiosa lever, questo velo, voi and rete spave tali alla vedula di questa incanerenata plaga v.
2ὶ Εtiat in additione ad Regulas 4 Clementis vlii jussu laeta.
3ὶ v. Benedictus XIV: De Syn .moee. l. 6. t. X. 4l V. Synodus Nieaeensis, 1840, p. 60. illi V. Animo cattolleo, vol. I. pag. 279. Nil no 1844. Ouod pari ratione dicendum est, etsi simul eum versione adsit latinus textus , sed siue
6ὶ Sullieit etiam tradere habenti lieentiam, ut
7ὶ Episeopi tamen Provinetae Taurinensis Eneyelica ad Clerum et populum sui, die 29 jun. 18.4 habente Brueiate eome i primi sedeli tulit gli seriι-ti e libri ealtivi l Aet. 1s : eontulerunt libros . et
384쪽
sur:i, qui scienter hi culpabiliter uno vel ullom dio librum retinet: ot hoc satis probabilitor; quia siculi maloriae, ita temporis parvitas excugant. imo Dyman. Pignati lii, Sancti 'χ. et alii plures apud Croix xcusant omnino qui librum rei inet etiam
longiori tempore, nempe ex peelans Oppo tunum occasionem ad illum tradendum superiori, vol alii habenti licentiam. Non tam n oxeufiatur neque qui librum retinet etiam uli 'no nomine, v. g. in deposito, mutuo nut pignore, quia de facto retinet; neque qui librum dat alteri retinendum, cum P0S- sit arbitrio suo illum repetere. Excipe sido poneret apud eum qui habet licontiam cum pacto expresso non repet ndi, nisi vel post libri sex purgationem vel post licentium impetratam: hunc non damnarem, ait S. M- onsus; et tanto minus damnarem, si d
narot librum habenti licentiam sub conditione, ut Sibi adhuc reddat, si deinde ipso
licentiam obtineat l. in quaerest libri prohibiti sint dominor/ddendi. si eos resinendi facultatem non habeaι, easu quo illos petaι' Negative, ne deintur occasio transgr disendi legem: excipe si nequeunt deusegari sine gravi incommodo, ut si indo rixae, blasphemiae etc.; tunc illo videat. Attamen levis contristatio vel oliam timor dissolvendae amicitiae nou censeretur ratio, saltem plerumque, pravos libros amico reddendi. Gury.
Scitolaum l .- De fidei impedimentis seneratim I . 0. 1. Quaenam sunt fidei impedimenta*n. Fidei impedimenta diversa serupersu ro pro di versi tale temporum, ut patet 'x historia Ecclesiasticat licet enim sidpi hostis unus sit semper et idem. Princeps
videlicet tonebrarum; non una tamen nPe eadem semper sunt arma, quibus utitur. Quaenam autem praeeipua sint aetate no
Sira, vix in sublimi Prineipis Apostolorum cathedra collocatus Pontifex Maximus Pius IX. quasi o culmine Turris Davidicae subjectum sibi orbem attento circumspiciens,
Sapientia plano singulari Eneyc. Qui pluribus 18l0ὶ indieavit omnibus Patriarchis, Primatibus, Arthiopiscopis et Episcopis,
ut iv sta oliminanda studia simul omnes enixe intonderent.1. Est raιionalismus: rationalismum hic dicimus Porum conatum ut verbis utamur
ne et Lillacissimo argumentandi genore
nunquam dos inunt humanae rationis vim et excellentiam appullaro, et exi Ollere contra sanctissimam Christi fidem, atques audacissime blatserant eam humanae refragari rationi. Quo nihil certe dempntius, nihil magis impium, nihil contra ipsam ration m magis repugnans singi, vel excogitari potest M. . Et sane, etiamsi fides sit supra
rationem, non est lamen contra ipsam, neque ulla vera dissensio interutrumquP; eum utraque sit ab uno , eodemque principio immutabili, Deo nempo, qui utriquo scopum suum praefixit, ut sibi mutuum s r rent opem: rationi quidem in fidei veritatibus aperiendis, tuendis et propugnandis fidei vero in ipsam nationem ab omni errore liberando, et rerum divinarum cognitionem mirifieo illustrando, confirmandQ, per
. Semirationalismus: sicut olim a Pelagianismo originem habuit rem pelagianismus : ita a Rationalismo recenter emuxit semirationalismus; quo indicamus doctrinas quorundam pseudocatholicorum et sunt
praesertim in Italia , qui licet viduantur
Rationalismum. ut in se est, palam rPjicere, tales tamen sententias promulgant, quae Silogice et allente evolvantur, ad Eu,dem consequentias trahunt. isti videlicet, tametsi talpuntur sidem catholicam non adversari naturali hominis rationi. ita lampn quibus dam novis et resonantibus verbis hanc Secundam describunt, ut huic primatum Super fidem concedere non erubescant. Eccle stam Catholicam non negant, sed eam no
bis exhilient talem, cui frontem ruga senilis aret, et ideo volunt ad praesentes populo' rum consuetudines esse suis in doctrinis tam moralibus quam dogmaticis accommo dandam lil evitolieismo ammodernato P qua' si nempe sapientissimus ejusdem Auctor et Pater Christus Iosus non sit idem heri ei hodie, ipse et in saetula, et frustra de sua Ecclesia pronuntiaverit: portae inseri non
Praevalebunt aduersus eam. Λdmittunt Su premum veritatis tribunal; sed illud in opi' nione hominum, quam dicunt universalem, collocandum esse doeent: vitam aeternam tanquam ultimum i insem nostrum non dissi tentur; sρd volunt sejus quasi viam et initiationem habendum ess felicitatem ei vilem, materialem atque terrenam , licet comper tum omnino sit felicitatem , ad quam eo' cliti sumus . talem osse quam mundus dare non potest. Et alia similia, quae in recentio
385쪽
Hbus quibusdam Scriptoribus t praecipue ivilis) quos liberales appellant sed melius dixeris ιibertinosi legere est il.
ne. ut est fidei impedimentum l2 , eorum
intΡlligimus insaniam, qui divinae revelatio. ni bello indicio, humanum progressum laudibus esserunt, et hune tu Religionem ipsam Catholicam ausu sacrilego inducere nituntur, perinde ac si fides nostra non Dei, sed hominum opus esset, aut philosophicum inventum , quod huuiauis modis perfici possit: et abominabiles facti in studiis suis iudrim Pius IX humani progressus obtentulidem destruere , eamque ratioui subjiceruae Dei eloquia iuvertere contendunt, Summopere Deo ipsi injurium inferre non rE- formidant qui coelesti sua religione homi- uiam bono, atque saluti clementissime consulere est dignatus v quae verba tanti Pontificis retulis,e, progre,sismiim radiculi ier conlutasse e l. Adde : cum Religio nostra non suscit a ratioue hominum inventu, Sed a solo Deo nobis revelata, facile est tutelligere ex sola Dei loquentis auctoritate Om-uem elu dem vim oriri b).4. Massiniamus: complectimur hoc vocabulo omnes sectus illas clandestinas quomodocumque lundem nuncupentur. Cum tumore habeant nomen sibi in dies diversum imponere, ut facilius latescanii quarum Sc viis est divinam Ecclesiae auctoritatem, et leges acerrime oppugnare, legitimum Principuni etiam saeculurium potestatem eve tere, omnia uno verbo tum Sacra tum civilia conculcare. Eas porro sectas damnarunt
Pontifices sere omnes a Clemeuta Xil ad re-gavntem Pium lx, tunicia a poena excom-
ac municationis ipso facto . ei reservatae tam
et in eum , qui uti ii,dein societatibus , ea-
deseriptionem .adeat egregium opus La Civitta μι- totiea. Vol. 8, anu. 3, P. 385. 2ὶ Est enim et alius progressismus , quem noureprobamus: est progreMus in servore devotionis; progressus in solido amore proximi; progressus iuscientis optimis, in artibus utilibus, in villulibus: quo sensu aeeipitur illud Apostoli 1 Tim. 4 : pro .
feel us tuus manifes ua u. a cave tamen . monet
ad rem Stapi S ais, ne ea quae hucusque usitata
fuerunt, ex malesano nova moliendi pruritu indi aerela reiicias. Deceι equidem ut in negoti s. quae nobis ineumbunt, expediendis, semper perlaetiora meditentur; ast plurimi nostra aetate hoe prinei pio pessime abusi fiunt. dum nempe studio uo, itatis clueti omnia miseere, et quidquid antiquum vel ustiatum sint. jam ex hoe solo titulo eliminare Lentarunt: qui quidem auliquitalis eontemptus nobis nimium quantum lanestus accidit l. V. Bellissima Theol. Dost. Inm ii. T. I. P. 493.
a rum caelibus , conventiculis et aggrega -κ tionibus non se abstinet, vel easdem quo a quomodo juvat ac lavet; quam in eum . et qui illos non denuntiat, quos noverit his
a societatibus nomen dedisse vel consilium. a auxilium aut favorem praestasse. Iterum a sub eaeeommunicviione ipso facto in r-u renda ac reservata prohibentur omnes li- a bri, statuta, manuscripta codices harum a societatum . Sicut etiam illos vel l ges rosi vel relinere: quod item valet de omni hii
a libris ad illorum defensionem exuratis ι .Quue omnia legitimo superiori bub gravi
5. Biblismus: nemo ignorat per totum
orbem induetus suisse i Lugduni primum
anno circiter 180ιὶ, et uudaeissim vuguri quasdam hominum societat 's,quas Biblicas, utit etiam Biblismum appellant. uae veterum haereticorum ariem renovantes contra
Ecclesiae regulas libros S. Scripturase vulgaribus quibusque linguis translatos et saeis De etiam perversis explicationibus praeditos, non cessant ubicumque o. Dudere sine iumero , vel gratis elargiondo vel minimi vendendo. Quorsum haect Non alio profecto suae, quam ut omnes fideles a SSuescant sacras Paginas privato judicio tuterpretari , sic lues se a Divina truditione , u Patrum doctriua et ab Ecclesiae catholicae sensu
pede leutim, subducere et mure luthemanorum uocalvini Starum Emauci pare in iis qua avd fidem et aeternam Salutem perii uent. II inc valde pertimescendum, ne vel corruinptione vel interpretatione perversa Evangelium Christi Domini, hominis βαι Eoangelium, auι, quod pejus eιι, Enanoelium diaboιi ut verbis utamur Doctoris Maximi 5 .
Deus nempe ipse, ne sdeles Sui circumsecantur omni uenιο uocιrinae tu nequilia ho-
- A Protestantibus maxime praedicatur verti Diodati idial mistae; sed mendaciter faue. tum Leptem libros S. Scripturae penitus omiseri , et plures textus adulteraverit. v. Intorno viis Traduis
386쪽
3so T ΓΤ. vlIL DEP. I. manum ad eircumventionem erroris, vivam et tuta libilem constituit auctori latem, quae Iegitimum sensum suas revelationis doceret: quae quidem viva et in lallibilis auctoritas non in privato cujusque sensu residet, sed in sola Romana Ecclesia, cujus solius est judicare de vero sensu set interpretatione sacrae Seripturae 1 . In Biblieas porro societates oliminandas toti fuerunt recentio
6. Indisserentiamus, nilo nomine tolerantismus ib), est quorundam systρma, qui in Religionis negotio ladiunt unicuique li- Berialem, vi quae si hi vortor sententia visa fuerit, eam teneat 4 . Hoc obsurdissimum est; cum enim veritas una sit et indivisibilis, quicumquct cum ipsa non est, lalsitatem Secta lur. II nc Apostolus monet, unum e338 Deum, unam fidem unum baptisma IJ; ei habemus ex ipsius Servatoris testimonio . eos esse eontra Christum, qui cum Christo non sunt 6 et infeliciter diqγrgere qui cum ipso non colligunt. Hinc Hieronymus , Cum in trμs partes se hismate scissa esset clesia, narrat se tenacem propositi. ' uando aliquis rapere ipsum ad se nitebatur , Constanter exclamasso e si quis Cothedrae Petri jungitur, meus erι I). Falso autem sibi quis blandirotur, quod et ipse in aequa Fit rygen ratus; opportuno enim responderet Augustinus 8): ipsam formam habeι etiam sarmentum. quod praecisum est de vita; sed quid illi prodest forma, si non vivit de radice i9 8 Hoc ergo systema non eStaliud quam turpissima spretes insidet italis
privativa', et error psesti serus aetatis nostrae, contra quρm oportet Ecclesiae Ministros viri litor dimicare: id onixe commen
gunni: alia est mitis. qua prineeps omnium retiagiorum exercilium permittit: de hae hahet Angeli. eus 2. 2. q. 10. 2. 1: Quamvis insideles in tuis ruse a pecteem, leserari possunt, vel propter aliquod homum guod eae eis provenit, vel propter aliquod malum quod vilatur. AIta est religiosa. quae ominnes religiones aeque probat ad salutem : alia ph losophica , quae omnes religiones indisserentes ti het , et euilibet permittit eam Eequi religionem. quae in civitate viget. De religiosa el philosophiea ext sermo Praecipuus - V. Parmis. Oueriti - Da Lesb. Adnot. Ruh iat. Y- R-lli. Compendium
convertatur in deismum, imo in allii ismum ac materi u lismum. Rognans autem Pius lxvocul ind Greutismum sy tema horrendum se vel ipsi naturalis raιionis lumini maae iis me repugnana 10). Si quis ergo nos hie de intolerantia audacter accuset, et quaerat cur Parem nolumus in rebus fidei nostrae cum sectis advorsariis, sicilem pi dabimus r sponsionem
illis Tullii verbis i si lamon ipsis hac in re uti liceat, eur parem nolumusρ quia turpis
est; quia periculosa est; quia esse non P
lest il). Quia turpis eat: quid enim magis
inrps. quid magis in uin in homine sine re catholico. qitam veritatem eum errore manisoste et novortentor pati vel etiam solumis modo segst indisserenter erga illum habere Quia perieulam est: qui enim veritalem agnoscens non abhorret ub errore contrario in rebus quae aeternam Salutem respiciunt, evidμnlissimum incurrit perieulum a fide paululini discedendi et errorem ipsum am- Plexandi, eum, teste experientia, tam lapillsit errantium corruptione eor hominis eo rumpi, et porum tenebris mentem obvolvia Tandem quia esse non potest; quae enim participalio clamat Apostolus) justulae eum
iniquitaιεῖ aut quae meietas lucis ad tem bras quae eonoentis Christi ad Buta It aut
quas para fideli eum infideli ite in p
0. 2. Ouidnam agendum est paroeho ad fidei impεdimenta eliminanda in Paroreiasua stll. Parochus haste peragal diligρntissimo: - i sibi commissas opere, Sermone et Pxemplo in fide confirmet, religionis apol giam undequaque adstruendo IIS : et ab iis vitiis studiose avertat, quae fidem pedetentim extinguunt, uti sunt superbia, impudi-
4J V. Camnlga. Praeleetiones Theol. T. 3. d. 2. e. a. - Bergier, Dialonario. V . indifferenta religiosa - Saggis Mementare di diruto pubbliea Mel. Tom. I. e. 2 et B.
13) Augustinus, De moribus eath. mel , mira habet de Catholi eae nostrae Eeelesiae Muis quae numeral Pius IV in Eneye. Nostia. Hue etiam ut niunt quae tradidimus de fidei eredibilitat Pe rone, It prose/tanterim', eee. Diseo, preliminam.
387쪽
DE FIDE MIeitia, lilasphemia, etc. ἔ- 2 populum interis dum commoneat de obligatione gravi denuntiandi inereticos , vel suspectos in ira tempus statutum: - ocum idicente Sancto
impiorum, et ipsum in eis, cui inserinunt,
diabolum debellare, omni opera Parochus delegat multiformes inimicorum errores et machinationes, ut sibi caveat, - 1 caute invigilet, ne in Paroecia sui lihri perversi circumferentur: et si quos invenerit dam. natos, curet ut quam primum demrantur ad Episcopum, ut a Piol V praeceptum est; 5 nitatur superstiliones Pliminars, uti sunt sortilegia, veni fieta, divinationes set aliasi vanae observationes, quibus innixi quidam jaclitant se scire praedicere sutura. morbos curare, thesauros dei gere: quae quidem fidem non parum labefactant; -6 curet ut a
Paroecia arceatur implorato, si fuerit opus, judicis saecularis auxilio) lam improbum illud hominum genus, quos Zingar V cant 2 , quam garruli cireulatores, qui indulgentias apocryphas, salsa miracula. ineytas orationum formulas promulgant lal; - si quos habeat Parochia nos, qui mercaturae exercendae, vel addiscendae artis causa ad loca haereticorum conferre se soleant, xtudeat avertere plusquam poterit, vel sal-t m eos acturrate doceat quae a Clemento VIll tradita sunt circa eommunionem fidelium eum haereticis. Valde nutem commen. danda consuetudo, ut ad Poeniten iam et Eutharistiam accedant, tam cum discedunt quam cum ad patriam isti revertuntur. Sinotauri l I. - De rerentiori et peraliari
Summus Pontifex feliciter regnans Eneyeliea Nosι is data.ad Archiepiscopos Italiae 8' decembris 48 9, Npapoli in Suburbano Polliei solertissime indicat recens qu0M clam et peculiare fidei impedimentum in
Italia inique serpens. Est autem nudaeissimus Pravorum conatus , qui diabolieum inere consilium de Italis populis tradurendis ad Protestantium placita el conventie
la 4 . Praesulum idei reo omnium curas Ea de re impensius excitando Christi Vicarius
si Sem. R. e. I. 2ὶ v. Supra De Virtute Relis. Disp. 3.i3l Si qui eleemosInam emendieando e ire umeant
asserentes, se ad fidem Catholicam eonversos, eo sisteνe hosce in Paroeeia non sinat Parethus, nisi iteras eommematiis M ab Episeopo probatas rem moverit; et ubi Meum habeant mulieres, requira
tostimonium conjugii. si eonjuges se dixerim: vel sdem Baptismi, si eιeml pamules.
remedia praebet ad tantum periculum eliminandum, et sunt:
I. Populum de paratis sibi insidiis eere, et diligentissime in doctrina ctristi na instruere, ut vitam ad illius normam
2. Ecclesiasticorum omnium spraeser tim qui in animarum cum Eelum accende re. ε ut majori usque alacritate, prout te mina porum ratio postulat, in dietam christia-α nae plebis instructionem incumbant, illud a speciatim dogma singulis inculcantes, sincta fide catholica impossibile esse plaeere Deo
a et aeternam consequi sallitem. 23. in orationibus publicis fideles laicos unaeum ClΗro peculiares identidem Deo gratias agere pro accepto Catholicae Religionis beneficio, et suppliciter una simul om-gilare, ut rjusdem professionem in regioni bus nostris ιueri et inviolatam eomer vard digneιur. . Confirmationem tempestive suscIpe re ad sortiter pugnandum, et saepius di nitentia expiari atque 3s. Eucharistia inu niri. 5. Par horum aliorumque Sacerdotum
studiis inordinario praedicationis ministerio adjungere interdum extraordinaria Spiritualium Exerciliorum et Sacrum Missionum subsidia. 6. Blasphemiarum in Dei nomen et ita
Sanctos horrorem eunetis inspirare, et alia graviora scelera eum magno scandalo conjuncta eliminare, uti sunt concubinatus notorii, violatio dierum sestorum et praece ti ecclesiastici circa jejunia, ciborum .dele tum si similia. I. Viros insignes it sana doctrina praestantes impense ad hoe inflammare, ut eo tra libellos impios. ephemerides et pagellas illas mendacii, ealumniarum et seductionis plenas, quos meae artis librariae prano usucaserrimi Gelasiae inimici in xulgus ederset muJliplieare quotidia non intermiι sunt, alia ipsi parvae item molis scripta de ΕΗ- scoporum voto et approbatione in lucem edant, et prout locorum et p rsonarum ratio suggesserit, inter fideles ditandant 5l.
8. Tandem pietatem , venerationem a que observantiam in christiano populo insinuare, fovere, tueri et alte defigere erga
εὶ V. ThWineri Deli'Introduxione δει Protestam ismo in Balia, Roma 18M - Annali Religiosi,
e 'bvini libri, it. Lvitura milesieλε , quas semni studio divulgare oportet pro Melesiasticis, Biblia Ol. Gel. vid. L 1. p. 386.
388쪽
SCIIoMuri IlI.-m studio dilatandae fidei. Q. 4. In nro fidei nostras dilatatione
sollieiti esse debeamus' ll. Assirmalive: praestat, ut non tantum fideles amoveamus a periculo insdelitatis, sed ut pro nostro posse s 13 vel ipsos infide- es addustamus ad fidem. a Quisquis enim
sad rem Siops. g 166ὶ praesentem hominis
Conditionem , utque absolutam religionis christianae necessitatem perspectam tθnet,
proseclo nihil magis in votis habere potest, quam ut Regnum Dei quaquaversus dilaletur. Quod ut eveniat. non tantum quotidia orare, Bed etiam pro viribus conferre iube. mur; si enim Deum vere diligimus, quid nobis prius esse potest, quam ut ipse et quem misit desiis Chri tus, ab omnibus cognoscatur adoreturque, et ut nignissima ejus consilia in provμhenda hominum Antiata Per neminem frustrentur' ldi m ossi tum ex charitale fraterna resultat, cujus i ad Ies est ut alios destinationis nostrast eo sortes reddamus. Cum igitur ad dstsi inutio. nem nostram feliciter cons u ndam religio necessaria sit, quis non videt, hujus dilatationem inter omnia charitalis obsequia
locum facile primum obtinere v '.
DE MATURA, DIUTIO , ORIECTO, EsBJECTO, ET PROPRIETATE
Q. 1. Quid est πυγn. Spes desinitur eommuniter e virtus1hoologica divinitus insu a, per quam certaeum fidiaeta beatitudinem aeternam, et ejus media per auaeilium Dei expectamus. Diciis tur: - utrιux, quia bonum est, ex R. Psal-
te, sperare in Domino ibi; -2 theologiea divinitus infuso: quia est supernaturale Dei clonum juxta illud; Deus autem spei repla vos omni gaudio et pace in eredendo. ut a--nd tis in sp , et virtute Diritus San-eιi 4); - 5 per quam certa eum fiducia , quia sp's ex parte Dei, id est prout innititur Dei auxilio, est certa; nam in Dei au. oeliis inquit Tridentinum firmi33imam spem collocare,eι riponere omnes debent 5l. Cum
vero salus aeterna pθndeat a nostro etiam nrbitrio, quod polost deligere, idΡO spvs ex surte nostri non est certa; - 4 beatitudinem aeternam, et ejus media per suritium
IIoe vaIent omnos orationiling. et ele m U. na. Sed praeeipue studii m religionis dilatandae noliis Eeelesiasticis ineumhit. Quis sane dixerit il- Inm Clerieum spiritum ieel fiasileum possidere, qui indifferens es sive propagetur Beligio, cujus minister est. sive non male eogimur opinari de illo, quem Zelus Domus Dei non comedit. l2ὶ V. Limori. op. mor. l. 2. n n. m. Et Reqq.; et Hom. Apost. n. IV. nn. s. et aeqq. Spes generatim sumpta est motus oppetilivae partis in bo-
Dei e retamus, quae quidem verba decla. rant duplex spei Objerium. Symnutem alia est habitualis, alia actualis; utraque vero vel viva est usi mortu ut id ost formata usti tu formis. Habitualis est habitus per so iniugiis actuum spei ex nuxilio gratiae elici tu , qui perdurat q tumdiu per vitium dρ porationis, vel Praesumptionis non Oxppilutur; de hac habet Ap Riolus: nune aut/m maneat fides, spes eιeharitas, tria hare 6J-Aetualis est quae detus, elicit, quibus aeternam beatitudinem expectamus. Do hac nit R. Psaltss: in Domino spera II -Fiva est quae cum gratia sanctificante conjungitur, et invenitur in solis justis ivortua tandem est quae caret gratia sanet ineante, et ideo eSSe γ- tost etiam in peccatoribu . 0. 2. Quodnam est vel obieelum' R. l. Objectum spWi materiale primarium, nempe quod primo sperare debemus,Bst ns torna beatitudo , quae est Deus ipSestuendus juxta illud Domini : ego protector tuu1 sum. et merces tua mogna nimis si, Unde Augustinus : praemium Dirιυι is eriι ipse, qui virιutem dediι 9 -Maιeriale se
num laturum. ardirum, sed adeptu possibile r in
bonum, secus esset limor; futurum . nam ei a Praesens est gaudium; arduum, nam quod matim est in nostra potestate, toncupi qeimn , non pera mu8: possitu te, Meushaberetur desperatio, u sives.
389쪽
DE sPLeundarium sunt auxilium divinae gratian, alque ipsa opera nostra divino isto auxilio perugenda ; haec enim ad Deum possidendum perducunt juxta illud Apostoli: bonumeertamen certari , cursum consummari, fidem serravi; in reliquo reposita est mihi eo-rona justitiae si . Hinc merita nostra spei nostrue landamentum dici possunt quatenus sunt ronditio, ine qua non.
B. 2. Objectum sormale sive motivum , proptρr quod sperare tenemur, tilii dicunt sesso Dsti misericordiam, alii onnipntentiam, alii denique promissionem et fidelitatem Nos estnsemus haec simul accepta constituore objρclum spei formale : miserieordia nempes nos movet. et allicit ad Dei dosidorium; omnipotentia, seu irtus auxiliatrix diluuat erigitque animum ad prossequendum bonum arduum; promissis denique atque Ad litas emetunt, ut ipsis utpote ceristis innixi certa cum fiducia salutem aeternam ejusque media expectemus 2 . Objieies: non est objecιum spei Christianae quod paucis Christionis resereatur; nι- qui talis est beatitudo aeterna eae Seriplura: multi sunt voculi, pauci vero eleeli l5l: omnes quidem currunt, Sed unus accipit
n. Testimonia objecta minime adversantur. Non e . Multi sunt voeati, muri rem electi. Ut hoc testimonium aliquid evincat , oporteret ostenderct nomine eleetorum non venire , nisi qui fututem aeternam consequi n-tur; atqui hoe incerium ost. Praetermissis innumeris interpretationibus, unam proserimus cpleberrimi Cornelii a Lapide qui dicit mullos vocatos ad gratiam ordinariam rotate ad observantiam legis divinae , electos ad gratiam extraordinnriam rρlate ad observantiam consiliorum Evangμlii: qualii re profert interpretes multos i5 - Nire magis probant verba eadem cum sermo essset de invitatis ad nnplias qui iro noluerunt: nam hic de Solis Hebraeis Evangelium loquitur, qui omnes quidem vocati fuerunt, sed pauci vorationi adhaeserunt. Ipsi Bq-hraei perspexerunt ea verba ad se suisse
gitur de adolescente. qui eum rogasset a christo quid sibi peragendum esset, ut perveniret ad statum perlaetionis, audito ejus responso. abiit trimis, et voeationem Luam non est semius; tune D minus: multi sunt laeati, pauei vero eiecit - F.
2. Omnes quidem eurrunt, sed unus ac ripit bravium. Ilio audiatur s. AnselmuS . currunt ethniet, haeretiei, reprobi: sed unus rarisιianorum eι eleetorum popuIus me ubravium. Ergo si Apostolus intelligendus si de toto Christianorum populo; eius Ver-ha potius nobis favent . quam obsint Fl. Ut tamen status quaestionis plenius dignOSCatur , quatuor praecipue hypotheses hio consciendae sunt: - si quaestio est de ominnibus omnino hominibus, qui sunt, suerunt ac suturi sunt: tunc est certum, multo plures damnari; quot enim sunt ethnici, ludaei, mphumetani, haeretici, indisserent istae , i heistae . peccatores t Quo sensu habemus illud Christi: areta via esι, quae duriι ad vitam, et pauei runt qui indeniunι eam IT);-2 si sermo est de omnibus christianis si-vo catholici sint sive non , et tam adultis quam pueris, vel etiam de solis ea tholicis ,
iterum tam adultis quam pueris: tunc viditur certa sententia, quae docet multo plures salvari; nam exploratum est, adultos et insantes numero fere aequali e vita dec
dere. Unde insantibus haptigatis, qui salvantur, sunt addendi adulti illi, qui in justitia moriuntur; - 2 si qua oritur de solis
adultis christianis sive catholicis. Sive a 3-iholieis, et lunc dicunt probabilius plures
esse, qui damnantur. nam haereticis, a fila lis, ac schismaticis, mali catholici adjungendi sunt; l si tandem quaestio est de solis adultis catholicis, tunc duae sententiae. Prima docet ex adultis catholicis plures damnari; nam pauci servant tota vita inno. centiam, paucique post pereatum agunt dignam poenitentiam, quae autem fit in morte, admodum dubia est: pro hac sententia non immprito citantur Gregorius M., Augustinus . Chrysostomus ete. Sed aliis magis arridet sententia eximii Suareet, qui tenet multo plures salvari: hoc quippe Dei cist- mentiae, Christi meritorum virtuti, ac Sacramentorum emeaci tali plane conssentaneum est l8l. Et congruit magis v0rhis Λγ- lypsi c. 7 : vidi ιurbam magnam , quam
εὶ Sane. si aeeiperetur liberaliter de una lanis
tum Persona , eoneludendum solam B. Virginem esse salvam: lune irrisorie Apostolus omne ad tu sum animose eapst endum ita ibidem excitavet: me eurrue, ut eomprehendatis.
pugnata. para lx . a s. 2. in Apoc. c. 3. qu est.
390쪽
3M TI m. villilinumerare nemo poterat. Et licet major Pars adultorum saΡpius mortialiter peccet, tamen saepius resurgit: et in fine vitae pauci sunt, qui per Sacramenta non Prapparentur ad mortem; ut semel justificati saeile solent illo parvo agonis tempore perseverare sine novo peccato li). 0. 3. An spes Theologica su in beatis, ad damnati. γR. 3: Spes non est in beatis: ait enim Apostolus: Ue ... quae videtur, non est pyes:
nam quod videt quis, quid speraι 2 2 Sane
beati jam perfruuntur felicitate illa aeterinna. quae est materiale spei objectum. R. 2: Neque spes est in damnatis ; nam, mortuo homine impio, nulla erit ulιra νpes b . Damnati enim semel ac poenis inferni se addiclos eonspiciunt, jam ab illo Pu lo certo agnoscunt nunquam soro Iinerandos , neque supplicia illa finem esse
An spes quaeres sit in Onimabus purissantibus . in justis viatoribus. atque in peeratoribuat Assirmative: ac -- 1 in unimabus purgantibus; cum in ipsis adhuc maneat fides, quae est sperandarum substanιia rerum, est spes admittenda; - 2 in justis via. loribus : quia isti habent habitum trium virtutum 'Ihstologicarum; S in peccatoribus, nam ex Tridentino peccatores ad eoninaiderandam Dei miserisordiam se eonver-lendo in spem eriguntur, fidentes Deum MN
γ nisi in istis adsit vitium desperationis vel praesumptionis: quia per haec vilia spes perit et Fxtinguitur, cum haec illi directe
esιγB. Hoc sensu spos theologica certa est, quod ex parte Dei innitatur insallibili ejus promissionρ. inlinita omnipotentia, misericordia ae fideli in te tali obiecto suo formali; ideo nulli mode potest deficere. Quare Canobat David: in ιe, Domine . speravi, non
3pea non eonfundit T . Non est autem certa in sensu haereticorum, quod nempe ex parte
anni di asperienga, ete. e. 3.
de praeeepto fidei: u In v bis tuis 3upersperari: Ps. 118. Non solam veras. sed supersperas, Pr
ne eogitari potest; Supra id, quod dixerunt Stri.
hominis exeludatur timor Ille salutaris et moderatus, qui nascitur ex opinione propriae infirmitatis, et quo Deus voluit no
1 tram non salutem operari, clamante Apostolo : eum metu et tremore vesιram galutem operamini.
Quare Tridentinum merito damnavi t Pr testantium errorem: et siquis dixerit homi-2 nem a ppecalis absolvi ae justineari, exa eo quod se absolvi et justificari certos Sciat , aut neminem vere esse justifica v ium , nisi qui credat esse justificatum ;s et hae sola fide absolutionem et justifica. a tionem perstet, anathema sit l8J s. Hoc
sensu inquiebat Salesius: timorem sine spe esse desperationem, spem vero sine limora esse praesumptionem. Verum nedum hic timor spem destruat vel ejus perlitudinem laedat, imo eandem maxime lavet, uti explicat s. Rprnardus: apst autem is ipse ti-n mor firmissima quaedam et emeax maten ria spei, si quis prudenter advertat: si in η quidem maximum quoddam Dei donum v timor iste, et ex perceptione praesentium a firma est ex ctatio futurorum s)a. u. 5. An spes Theologiea siι neeessaria Il. Spes theologicii necesSaria omnino est in adultis necessitate tam medii quam praecepti: - l necessitate medii nam si agitur de justis, spe indigent, ut recte posSint gratias ad perseverandum necessarias Postulare; qui enim haesitat . ait Iacobus, non
aestimet homo iιle, quod accipiat aliquid a Domino li 0 . Si agitur de ps' caloribus, ea indigent, ut se ad justificationem disponant; nam Tridentinum ad justificationem fine inoler cetera requirit, ut spe erigantur fidentes Deum sibi propter Chrisιum propitium fore; 2 necessitate praecepti; nam legitur: speraιeint Deo omnia emetreqviis popuιi 1l :am se in eam , quae offertur vobis . πα-tiam ii 2 . uine Alexander Ill hinc n. 1 clamnavit propositionem: . homo nullo unquam a vitae suae tempore tenetur elicere actus . fidei, spei et charitatis ex vi praecept . rum divinorum ad eos virtulos perline a lium B. Elcl. Augustinus: de fide nobis quam mulla mandata sunt,quam mulsa de spe talipturae ; supra id, quod praedixerunt prophetae:
supra id, quod Saneti unquam annuntiaverunt. Su persperavi in miserieordia. quae eum infinita sit, Epem omnem longe excedit. Supersperavi in verbis luis supra eoelum et terram duraturis, uti promi-Εerunt. Supersperavi in promissis tuis merita excedentibus et vola; quia licti magna sint quaa Pe misit, majun lamen est quod laturum est.