Theologia Moralis Universa

81쪽

Bie pro Ioeo sacro intelligitur quilibet locus

ad divina ossicia, aut ad mortuos tumulandos destinatus a ieeto ad solum, etiamsi interdietus et pollutus. 5. Reale est indigna tractatio rpi xaerae distinctae a loco et persona. Res dicitur sacra vel quae sanctitatem producit. ut Sacramentum; vel quae Sacrum significat, ut verba Scripturae; vel quae Saera repraesentat, ut imagines Sanetorum set caerimoniae sacrae ueι quae est Sanctorum particula ut reliquiae; vel quas ad cultum et Ecclesitie ornamentum pertinet, ut sunt bona ab Z clesia jam possessa; veι quae ud ministrorum sustentationem deputata est, intellige

cum S. Thoma, quae talis est natura sua,

ut ecclesiasticum benesulum l. Hinc sacrilegium reale est: - 1 uti vorbis Seripi v-xao ad scurrilia, sabulosa, vana, adulatorio, detraetoria, etc. l2ὶ: Tridentinum hanc ilia

surpationem vomi ιemeritatem. Et eam puniri jubet 5 ; - 2surari reliquias, contradicente domino; - 5 ao Sacrifieium adhi-h re vasa Sacra, corporalia Ptc., Pnormiter

immunda, vel permittere ut in pSxide corrumpantur particulae etc., s4 .

An quaeres omne furtum in Eeelesia sit

suerilegium. Legitur in jure canonico: si is militer sacrilegium commiιι itur auferendo

saerum de sacro, vel non sacrum ae sacro,

sive sacrum de non sacro bl. Dubium esse potest de surto rei, quae per accidens in i .psa Ecclesia reperiatur, ut si quis alterius crumenam vel horologium subtiliter in Eeclesia surripiat. Alii negant hoc larium sacrilegium esse, ut Lugo et Lessius quia nihil Eeelesiae in turest de niterius crumena

vel horologio. Sed alii probabilius affirmanteum Luraschi, Loγman, Libel, Salmanticun-

rates. Aliqua autem moderata deambulatio in Eetlesta, aut privata eomestio etiam sine necessitate. non videtur grave peteatum , si absit standaIum,elamor et totilem plus.

Liguori, opus mr. l. a. n. 37. 1ὶ 2, 2, p. 99 a. 3. 2ὶ α Quoad ejusmodi lusus et laeetias eirea s

era praeeipue nos Saeerdotes ea utos esse oportet. Prae reliquis in hae materia valet, quod aliquis ex SS. PP. ait: nugae lateorum aura in ore Saeerdotis blasphemiae. Conei l. Tridenti sess. 4 n. Slaps, S 227. α Fragmenta autem , ait hie E p. Bouvier , librorum in quibus verba satra inseribuntur ad prolanos usus adhibere sine contemptu . non est acrae Scripturae prosa natio, Dec proinde sat rilegium n. Item de Sanetorum imagiuibus non bene-uietis dieendum est.

at Sess. 1 in sine. 4ὶ Reale merilegium est profanatio vasorum et

instrumentorum Sacrorum, v. g. si quis ea lice utatur tu convivio, fruamenta altarium vel Saeer-

0. 5. In vasa saera eι uestes in usum profanum mnCerti queant. B. Si res Sucra totaliter immutari possit atque ad communem materiam rμduci, v. g. si ccilicem argenteum igne vel Drro re.

Utiquq ud D, ita profanos converti potest; quia amissione tarniae et bμni dictio amitti tur . ac proinde illa ros . nihil externi retineret, quod indecens appar al. - Secussi res non totaliter dissormetur : hine non licet sex veteri casula vestes profanas re-Sarcire; sed casula illa ost comburonda: ita

docet s. Thomasir . Unde patet non licere

hujusmodi vestes ad usus profanos Vendi're, v. g. v d earlum conficiendum, aut oppi di

0. 4. Quaenam sunt poenae in sacrile. yos 'R. Sacrilegi jure canonico varie olim puniebantur '. nunc excommunicantur : quae

poena ipso facto let reservata incurritur tantum a percussoribus Clericorum 9l; a

frangentibus Ecclesius simulque eas rebiis Sacris expoliantibus; a violantibus Ecclesiasticam immunitatem, nem po tributa impunendo, aut Ecclesia bona usurpando l0). luceteris excommunicatio est solum serendae

sententiar.

In tripli x sacrilegii genus , personalis, localis, et realis gravissime quoque animadvertit jus poenale Neapolit . art. 92 et seq. Dec. dici I Maii 182 : nempe damnatione in opus publicum ergastulo, vel etiam morte pro circumstantiarum discrimine.

dolum ad usus profanos applieeti intellige de iis .

quae consecrari vel saltem benedi ei solent; nam ad nuptias . vel eommunem usnm adhibere tapetes, candelabra, pelvim . imo et inanulergium et telera quae mediate serviunt ministerio Merct . non esse Meeatum doeel Tuniburini, nisi sal ex aliquo tontemplii saltem implicito . ut si semper et indisserenter sie utaris supradictis. Atque idem affirmat de candelis. ramis, aqua. incenso et simi Iibus benediciis. quod in modicis istis benedielionibus Don agatur tum tanto rigore nh Elelesia, ui Patet in pane. ligno earbonibus , eli., hei,edietis. - Liguori, opus Mor. l. a. n. 40.

i5ὶ Can. ouisquis, eaus. 17. q. 4, e. 21. 6ὶ Certum est autem sacrilegium non esse tur tum iu claustris. vel in Oratorio domus privatast. Liguori. Opus Mor. l. 3, n. 39. 7, P. a. q. 83. a. a. d a.

8 V. Benedi elus XIV. Νοι eatione rat. si Ex dictis de Censuris. in C.Conquest. 22 de sevi. ρος ε

82쪽

Articulus IV. - De simonia l . S l. - De simoniae natura et divisione 0. 3. Ouid est simonia

li. Nomen simoniae a Simone Mago Meeptum est de quo Iessitur Aetorum VIII, quod ObtuIit Ap istolis poeuniam ad spiritualem

P0sestalem emendam, uι sciliceι quibuscum. que munus imponeret, reciperenι Spiritum Sanctum: itas. Thomas 2 . De linitur uulom simonia a Thoologis:atudiosa rotunias emendi, vel vend-ndi prelio temporali aliquod spirituale vel spirituali adnexum. Unde tria

ad rius naturam necessaria sunt: - ut

materia sit spiriIualis, vel spirituali adn aea: - 2 ut prelium sit temporale; - 5 ut intercedat emptio, vel venditio : quae quidem necesse non est, ut executioni mandetur, sed sufficit ut malitiose tantum inton- datur ; voluntas enim peccatum facit, ideo dieitur studiosa voluntaS. Simonia grave peccatum est; nam graviter prohibetur a jure tum naturali, quod volat omnino vendere rem impretia bilem;

tum divino juxta illud: gratis acceptis, gratis date 3ὶ; tum ecclesiastico, ut constat ex toto titulo de simonia, in quo ea appellatur ereerabile flagitium , tum civili communi sit. - Simonia opponitur religioni; imo quaedam species sacri logii est, cum sit indigna rei sacrae tractatio: opponitur justitiae,

quia res Spirituales sunt supra omne pretin m. lino et haeresis vocari solet a canOnico iure, non quidem proprie; sed lute, vel quia qui illam exercet, primum haeresiarcam novi Testamenti imitatur, vel quia

qui eam frequenter committit, haeresis Suspicionem assurre solset. et poenas aliquomodo Similes meretur. Merito ergo ait Paschalis Papa: simoniaeos eomparandos esse

Iudae prodiιori, qui Iudaeis Dei ocelsoribus

christum vendidit: et omnia cet imina ad comparationem simoniacae haeresis quasi

pro nihilo reputari 5 . O. 2. Quid significat in simonia illud emendi, vel vendendi'

vis exemplum exhibent Protestantes, ut refert Diar. La Cis. Call. Ser. 2. v. 2. p. 21T: u Iu Direrisne

significat quemcumque colitra tum onerDSum, Si P voluntatem alterum obligandi ad dandum spirituale pro temporali, aut vicis-Sim; tola enim simoniae malitia sila est iv irreverentia, quae committitur, dum res spirituales instar tomporalium aestimantur et contractibus subjiciuntur. Illuc simonia non erit aliquod temporale gratis alteri tradere pro Beni ficio Ecclosiastico jam accepto. Neque spirituale cum spirituali pΡrmutare, puta Missa cum Ilosario lsi excipiatur materia beneficiaria, quae jure canonico prohibetur ; nam res eiusdem ordinis

bono invicem aestimantur.

Quid dieesὶ si quid temporale tradatur

pro omissione rei spiritualis Si detur quid temporale pro omissione rei spiritualis . quam quis tenetur ponere vi potestalis spiritualis ut est v. s. omissio absolutionis, sest Simonia; cum vendatur Oxercilium rei spiritualis pro temporn li 6l: eorreeιiO... est

spiritualis actus . . . unde simoniam committiι qui peeunium accipit, uι peccatum quod

tenetur reMelare auι punire, non revelat nee

puniaι, ait s. Thomas I). Idem dicendum,

si ob tuam omissionem culpabilem alter spirituale conSequatur; tunc enim Omissio illius actus ultimo resolveretur in actum ipsum ς ossct si quis ideo consequatur Beneficium Ecclesiasticum, quia tu pecunia m tus cessas contra ipsum prosequi justam accusationem. Si vero rem spiritualem semirutere pendeat tantum n libertate, poterit turpe peccatum esse, non tamen Simonia; cum nihil sacrum tune vendatur, sed solum usus liberi arbitrii, ut esset omissio ortandi, celebrandi etc.

0. 5. Quid sibi vuIι um illa pretio tem

pornii in simonio8 R. Vox illa pretio temporali in re simoniaca indicat munus quodcumque temporale,

quod s. Thomas revocat ad munus a manu; ad munus a lingua; ad munus ab obsequio. . Munus a manu est pecunia, seu bonum quodcumque temporale pretio aestimabile: Sic v. g. eMet munus a manu in me,

testanii non brueiano di Sagro suoeo . avidi tona sono di eum perare a lanio prerro it eampo dei loro apo tollet sudori l islsii Deer. Greg. l. 5. t. a de simon e. 14 r nemo Prosist.

is i in . . D. 23, q. a. a. 2. q. 11 ill

83쪽

82 TRACT. V. M darem aliquam rem spiritualem irum pacto ut ulter remittat milii debilum; vel ut solvat pecuniam licet alias milii ephilam; vol etiam ut mutuam eam suppeditet in suturum; spiritualia enim gratis et sine ullo resppetu ad temporalia danda sunt juxta illud Christi: gratis aeeepistis, gratis date

si secus, simoniacum est. - llem simonia

est si detur alicui Boneficium Ecclesiasticum ciam pacto, ut subeat aliquod novum

onus, licet spirituale, quod prius ipsi Buno fidio adnexum non eral; pula onus dorendi, canendi, pluries colebrandi. aut diverso loco ubeo, de quo loquuntur Beneficii ta-

ne pholiam in Benes eiis ecclosiasticis superadditum uti simoniacum hahetur: imo vel ipsa permutnlio Spiritualis, qua se in aliis re-hus spiritualibus permitti potest, V. g. 2yplico pro te Missam, ut mane applices promo, in re benPsciaria omnino vetita est. 1 . Allamon si ab Episcopo una cum Capitulo imponatur Beneficio vacanti sempor subit tellige eeelesiassico) onus aliquod l o testum, v. g. infirmis a Ssi Stendi, bene sustinetur in

2 Munus a linguae hoc nomine intelliguntur laudes. favores, intercesSiones etc.; quia haec quoque solent in eommuni hominum sensu aesti muri. Sic esset v. g. munus

a lingua in Episcopo, si beneficium alicui

conserret, ut ab sto laudibus exorno tur ac favoribus ainciatur, vel ne illius odium incurrat; quia vitalio ac fuga mali quod timetur, PSt tempora tu et prelio ne stimabile. Vel etiam si dicat: non eonferam tibi benesi cium, nisi taIis me roget: conforret enim motus favore humano, qui aestim bilis est. S cus esset, si simpliciter conferret beneficium Id preces alterius, sed nullo habito respoctu ad favorem humanum nequirendum: lianc Pnim nulla interveniret venditio rei spiritualis pro temporali. 5. Munus ab obsequio est omno, quod pertinet ud serviliales. quae Ρxhibentur ad suom obtinendi quidpiam spirituale: sic munus esset ab obsequio, si praelatus Benμficium Leclesiasticum famulo, vel famuli s-

lio conserret, ut gratis sibi serviat; vel ut ejus famulandi munus sic com semetur. P. riter Clerici, qui tempoialiter insserviunt

EpiScopo expectantos pro retributione aliquid spirituale, simoniaci sunt: Serus si seriaviunt in spiritualibus, v. g. in munere pruEdicaloris; nam eeelesiasticis utiliιatibus desudantes, eeelesiastica dignum est rem muneratione gaudere l5J. Et Apostolus habet: qui bene ministranerint; gravum bonum sibi acquirent sol. Dicunt otium communissime

moniam non esse, Si quis inserviat Episcopo primario ad captandam i jus hen 'volentium, secundario ad obtinendum beri fietum, ut nempe sic Episcopus factus bone volus gratis Bem ficium conserat ibi. Verum hoc valde periculosum est, imo si alius litulus deest, recte supponitur intentio Saltsem virtualitor simoniaca 6). 0. 4. Quid intelligitur nomine rei spiri-luulis in simonia R. Nomine rei spiritualis in simonia intelligitur omne, quod vel ex se, vel ex institutione Dei aut Ecclesiae pertinet ad salutem unimae, atque ad ordinem honorum spiritualium. Alia porro sunt spiritu ulla insε ipsis et formaliter, uti dicunt. v. g. dona Spiritus Sancti et gratia sanctificans; aliaeuusaliter, quatenus nPmpe sunt causa donorum spirit unlium, v. g. Sacramenta PtSa ram n talia; alia seestre, quae a causa

spirituali procedunt, ut dispen Sationes um

Q. 5. Quid intelligitur per illud spiri

tuali ad nox um in simonia R. Per illud spirituali adnexum in simonia intelligitur quidquid cum re spirit utili conjungitur. Temporale autem potest Sui. riiuuli adjungi: - anteeedenter: et est quod ordinatur ad spirituale iiii v. g. Sunt

vasa sacra, quae ordinantur ad Sicramen istorum usum; - 2 concomiιamer ; et est quod intrinsece conjungitur cum re Spirituali. quod proinde ab ip a separari non potest, V. g. labor corporalis, qui nec S-sario insumitur in Missae celebratione ;

5ὶ Quo in easu nullum intervenit paetum ne qus implieitum. aut aequi' aiens ς nullaque intenditur eompensatio, neque ulla proprie die la intentio dimete obligandi donantem adest: quod quidem omne damnηlum esset ab Innoeentio XI subprombitione 45, uti notati et explicat Viva. l6ὶ Non tamen est damnandus de simonia Episeopus . qui Benefletum eonfert Clerit: o in reeo. gnitionem gratitudinis ob praestitum obsequium: quia, ut ait Suarer, non dat tanquam determinal debitum Et quodeumque Benefietum licet manoat

gratuitum . de Re ismen se n per natum est ad cxtinguendam obligationem gratitudinis aulea contractum

84쪽

DE vITIIS PELlGIONI OPPOSITis 83- I eons quenter: set efit tuui praesuppo. citur pure eonventionalia: si ab una tantunanitur aliquid spirituale lamquam causa et parte consensionalis nilata, quia Participatradix; sic jus percipiendi reditus ecclesia- aliquid de reali. sticos praΡsupponit ossi tum ecclesiasticum I. R alia est cum pactum ipsum peruli sui lausam atque radicem. rpei procum rei spiritualis et temporulis ira Porro per se licitum est vendera tempo- ditionem Oxecutione donatur, v. g. si nOrale, quod antecedenter adnexum est spiri- minatio ad benoficium in ullato exemplo tuali, ut argentum calici; nam illa res Sem - pro famulatu jam praestito contigerit. per retinet suum vulo rem intrinsecum a re 4. Considentialis est quae consistit in spirituali independentem. Hinc in jure ca- Bono liciorum Ecclesiasticorum proviSione, nonico legitur: si Ecclpsiu) habeaι super- si fiat tamen quatuor sequentibus modis: qua casa... inι gra vel aliis socis v nerabi- per accessum, cum nempe quis procurat libus oblata dentur, vel eonssalaeuilibeι GIii ulteri Beneficium eo pacto, ut ipse di inde vendantur sit: nulla tamen in pretio habita id om resignare epheni vel procuranti uel ratione cons 'crationis.. Daunus per se; ju- ulteri ut, ipso designato; 2 per ingressum,

re μnim Scel si isti o excipitur Beneficio- si beneficium cultatum, sed uoi duit POSSus rum commulatio, Chrisma, oleum benedi. sum quis resignet cum pacto illius posses clum et caemeterium etc. - uuae vero stonsem adipiscendi sive in bdneficium reip. sunt ad nox a spirituali concomitanter, ne- sa ingrediendi in d. to caSu, et tempore; Squeunt vondi: secus res Spiritualis vende- per regressum, eum quis renuntians Peneretur, eum sint ob ea inseparabilia , sine sicium sibi reservat jus illud iterum conse- quibus nseque res ipsa subsistat: hinc tem- qnendi in aliquo determinato casu; 4 stipia. pus, quod necessario inSumitur ad conse- lutione pensionis aut fructuum, quando quis otionem Sacramenti; non est pretio aPsti- procurat alteri Beneficium ea Spe, ut hicniabile. - Pariter nec ea, quae consequun- sibi vel alteri a se designando omnes Bune-ιur rstm spiritualem: vendi possunt; quod sicii fructus, vel eorum partem tribuat, aut enim est udn xum conSPqu nter alicui rei, pensionem ex eo persolvat. Haec simonia

rem ipsum supponit, ut se habet veluti illi- locum quoque habet in Ecclesiasticorumus accessorium: Si ε reo principale no luit benelleiorum permutationibus, rusiguati vendi. neque quod ex illo necessario Sequi- nibus, ne pρnsionibus Ox Pio IV et V. lur. Hinc simonia est vendere jus vivendi 5. Simonia jurisdicini est quae probi de bonis monasterii: eum id sit necessario hetur jure divino ob iutrinsecam Sui mali- adnexum conSequenter proseSsioni, quae liam, quando scilicet pro temporali datur spiritualis est. ros vel in se, vel νx Christi institutione Q. 6. Quomodo diuiditur simoniu8 spiritualis: uti gratia sanctificans, Sucrat . Simonia vol consideratur ratione mo- menta et Ordines Sichi. di, quo committitur: et alia est mentalis, G. Sim ma juris humani dicitur quae vita conrenιionalis, alia realis, alia considin. non est intrinsece mula, sed solum malatialis.Vel ratione juris, quo prohibetur: et est, quia ab Ecclesia prohibetur ob reve- est juris divini eι humani. ren lia m erga res sacras; lex enim habet . S monia mentalis est. cum quis dat vim sessiciendi, ut suum objectum sit mate- temporale animo alterum obligandi ad red- ria illius virtutis, ex cuius motivo sertur,

dendum sibi spirituale,nut e converso quin ut recte notat Anto ine. Sic communio facta tumen ullum exprimatur pactum extorius: ub homine non jejuno sine cauSa excusante, ideoque includit quidem actionem vere ex. ost sacrilegium; quia Ecclesia ex molivo ternam, sed exterius non lippa rei intentio, reverentiae vetuit sumptionem cujuscuma qua actio illa procedit. Sic simoniae men- que rei per modum cibi vel potus ante com talis reus esset qui Episcopo praestet sa- munione in . Talis est etiam permutatio hemulatum ρx intentione oblinendi canoui. neficiorum pectesiasticorum inter se. in qui- calum. hus non habetur, nisi prohibitio Ecclesiae; 2. Conrentiona Iis est, cum extat pa- cum aliund servetur in illis aequalitas re-etum Ρxplicitum: v. g. si quis de praestan. rum commutando spirituale cum spirituali.

clo famulatu convoniret cum Beneficii pa- 0. I. 1n possit in simonia dari maleriad cono addito pacto expreSso, ut ad idem parciias 'nes opticium Suo tempor nominetur. Si R. Si agitiar de simonia juris divini, sen- pactum a n utra parte sit executum, di- lentia communis est nullam dari materiae 3 c. IIbu G29 l, e. 10, q. 2.

85쪽

parvitatem quia gravis semper est in res sacras irrevereni ta easdem aestimare instar rerum temporalium, et utpote tules contractibus subjicere. Hinc d. Petrus Simonem Magnum criminis hujusmodi reum sic vehementissime increputet pecunia tua letum sit in perditionem, quoniam donum Dei eae- istimasti pecunia possideris quae verba indicant piaculum valde insandum. ideo Simonia juris divini non potest esse venialis ob muteriae parvitatem, sed tantum ob imperfectionem actus, aut ignorantiam. Si vero sermo sit de simonia juris humani tantummodo. admittenda est materiae Parvitas cum Croix ac Navarro; quia quando nec accipitur nec datur praecise temp

rate pro pretio rei spiritualis, sed traditio vel acceptio prohibetur dumtaxat ad cavendam simoniae labem, non sit injuria rei ipsi spirituali, sed peccatur tantum contra Ecclesiae praeceptum, in quo omnes materiae parvitalem admittunt ). 0. 8. Quoι modis eommittitur simonia

juris Dieinist

it. Simonia juris divini committitur praesertim: - I dando aliquid temporale inn- quam pretium rei spiritualis: itu Sinion Mais guS pecuniam Osserebat pro donis Spiritus Sancti. Sic esset Simonia juris divini aliquid tomporale dare vel acci pore ut pretium

Sacram n lorum, Sucramentulium, Sacrarum

reliquiarum, vel pro quavis potestate spiritualis ordinis aut iurisdictionis, V. g. proupplicanda indulge ultu, pro divinis osticiis,

concione pronuncianda et c.;-2 dando spirituale principaliter ob temporale, vel contra; quando enim datur res in 're spiritualis, uti Sunt Sacramenta, principaliter propter rem tempstralem gravis momenti, quae Dpta Sit ad mentem uti serius pervertendam, spirituali, disti iliter concipitur ut potu da tum omnino gratis; sed practice dari cen- Sutur cum pacto aliquo implicito imponendi novam ultiri obligationem, et sic motivum

convertitur virtualiter inpaelum, qilod quidem idem est ac pretium le).

Ceterum quoad Beneficia Ecclesiastica notandum: simonia est juris divini promittere, dare vel accipere tum porale aestimabilo pro ips ollatione , electione , praeSentu itone, conssrmatione ad heneficium; commutatur enim res temporalis cum spirituali. Item illud permutare cum penSione Pure laicali, licet Pontifex ut supremus dispen-Salori praese indendo a mutationst, possit a beneficio partem fructuum du trahere. item vendere jus percipiendi fructus ; nam cum tale uis esssentialiter detur ob olscium spirituale, ab illo nequit dividi. An quaeresὶ uendi possiι jus praesentandi ad ecclesiastieum ben sicium la)8 Si talo

jus est affixum rei, vendita re. jus transfertur simul eum re in emptorum ι sicut

etiam transferri potest donatione aut titulo haereditario. Extra hos casus vendi nequit

lale jus sine simonia de jure positivo 5ὶ :

hinc est Simonia, si patronus vendat pluris rem ratione talis juris, vel imponat prae-Sentalo, v. g. ut suis expensis litem Sustineat, et probet jus ad illum patronum Syectare 6 . An vero venditio talis juris patronatus sit vetita etiam jure divino. assi r-mant Lessius, La Finan et c.; quia hoc jus est quid spirituald, cum procedat a potestate jurisdictionis ecclesiasticae. Negant vero Sane hegi Sylvius, Solus ei alii; quia potius tale jus est quid temporale, cum Sitiem p0ralis favor concessus a b Ecclesia ,quatenus ipsa exercet potestatem. non jam jurisdictionis ; sed politicam, emineuter iuilla contentam , ad quam spectat favorestsemporales distribuere Ti. Ouid de illo, qui beneficium ecclesiasticum eonfert ob earn et lem oss ctionem , ν Ne obparente iam' iste simoniacus non est. nisi

conserendo intondat bonum aliquod sibi, vel

miliae inde obventurum. v. g. ut ditPscat.

Ait euiui lingeticus: si aliquis aliquid spi-

1ὶ V. I.iguori op. luor. l. 3, n. 51. 2l Quare merito ab Innoeentio Xl damnatae sunt istae r n. 45. et 46 propositiones: 1 dare lem-

portile prυ spirituali non est simonia . quando temporale non datur tanquam prelium, seu dum-taaut tanquam molivum conferendi, vel esciendi Epirituale. vel et hum quando temporale sit solum stratuita rompensatio pro spirituali. aυι eontra :2 et id quoque ιDeum habet, etiamsi temporale sit principaleni olivum dandi spirituale, imo etiamsi

sit sinis ipsius rei spiritualis sie , ut illud pluris

Nestimetur. 'Num res spiritualis.

ia ude ius quoad honores o sub entiones, quae

Patroui debemur, bene te uili pule,l; quia queadilla non dieitur spirituale. s4ὶ S. Thomas 2. 2. q. 100. a. d. 5ὶ C. G jure, et e. praeterea de jure p.

6ὶ Dieunt Salmani ieenses: quod, herlonle litigio eis ea jus patronatus, potest apponi eonditio, ut si

intra list menses praesentatus praesentationem Ruam Lon fuerit prosecutus. patrouus POSSil alium prae-Εentare ; quia tunc ille remanet in sua lilii rtalo .

nec obligatur ad probandum jus patroni pro illo,

Seu pro se, si holuerit consequi Beneficium. Uerum in hoc magnum perieulum est . quod nempe hiris lualiter , is datur tali, pra Fontatio Pro e Pe is , quae ite jure a Patrono fieri debebatit.

86쪽

sanguinitatem vel quamcumque earnalem mercedem suum: non autem sunt pro ipsis

rameelionem , eει quidem illieita eι ea malis operibus spiritualibus, quae legato vel uli- collatio, non tamen simoniaca quia nihil ter percipiuntur. Hinc a Martino V illa Wi-ihi accipitur: unde hoe non perιinet adeo ι- clesi propositio utpote nimis generalis dam-ιrcieιum emptionis , et venditionis, in quo nata est: omnes sunt simoniaci. qui se obli-

fundatur simonia . sanι orare pro aliis , era in ιemporalibus id vero de illo, qui dat eleemosynam subvenientibus 5 .Pauperi, ut pro se orenyllic Simoniacus non Ouid i addes resolnendum , si quis pro-OS : imo ordinem sequitur divinae provi- miιιαι pecuniam in eleemosynam paupericlentiae, quue vult, ut faciamuS nobis ami- bus erogandam , si tu illi obtinebis beneficos de divitiis 2). Neque intendit sic ora- cium sttiones emere; sed tantum per gratuitam be- Salmanti censes eum a Simonia excusani, Nebeentiam pauperum animos promeare ad Si pecuniam omnino gratis tribuat et in elee- hoc quod, pro eo gratis, et eae charitate o- mosynam, quae est titulus Pxcusans largi

renι, ut ait Angelicus i 3 nempe dat sim- tionem a simonia 6 . Simonia nempe in eo pliciter ad alliciendum, ae quasi ratione sti- consistit. quod detur temporale in pretium Do Ddii. Hoc sensu licet alicui promittere rei spiritualis , quando ergo datur ullis licionum in spiritualem ejus utilitatem, v. g. tulis honestis. ut in stipendium laboris, in si Missam audiat, si Sacramenta suseipiat, Sustentationem, in gratiarum actionΘm, si- si Nonasterium ingrediatur; quia haec est n onia non committitur: unus porro ex le- Simplex donatio sub conditione, quae danti gitimis lilutis Est eleemosyna, et hanc uni nihil proficit, et nullum accipienti addit o- respieit illa promissio l73. Simoniacus nus; neque enim adstringitur ad ea facien- tamen esset qui alteri Beni liuium procuracla, sed optio illi datur l. . Si secus esset, ret ea intentione, ut Sibi lanquam pauperi vel ipse Deus simoniacus est, qui etiam tem- fructus superflui dentur nam esto quod Dorale praemium nonnunquam bene ope- isti s clus Sint jam pauperibuA distribuen-rantibus promittit. Sed esset simonia , si di, attamen quod debeantur tali pauperi estu licui simpliciter imponeretur obligatio , Onus Superadditum, ideoque Simoniacum.

vcli conditio esset de praestando aliquid in Ouid de eo, qui dat mediatori pecuniam utilitatem dantis ; adesset enim quaedam ut sibi benefletum obtinem' Veι pecunia da

Commutatio. tur pro labore a mediatore suscipiendo, In tEx his colligitur simoniaea non esse le- damno subeundo seu lucro emittendo. Vel gutu, aut eleemosynas pro Missarum cele- pro mediatione ipsa, et cum pacto, ut in- brutione datas; quia iis neque implicite ne- tercedat ad Beneneium illud sibi obtinenque explicite intenditur commutare spiri- dum. Si 1, non erit Simonia, si pecunia siti uale eum temporali, sed quae logantur, vel lab0ri Proportionata; quia haec remote se oleumosyna traduntur, sunt ad Ministrorum habet ad consecutionem rei spiritualis 8). Sustentationem ipsis dubitam ex Christi Si 2, Simonia erit; nam licet daretur tem -

1 2 2. q. 100. a. d. ente Episcopo, ut ampliorem habeat sustentalionem 23 Lue. 16. Pro se et pauperibus, et melius evangeliret; quia 3ὶ 2. 2. q. 100. a. I; et in a. D. 21. q. a. a. 2. reipsa non lit commutatio temporalis pro spiritua- εὶ Unde non obstaret, si quis, semel voluntarie li. Sed non laudandus est, et certe vituperandus ,

peracla optione, ad sua promissa praestanda iura- si lautiorem vitam vel fortunae suae aut familiae mento se adstringeret; v. g. ad Uissam audien- augmentum quaerat: imo a stimonia mentali saepedam , ad orandum etc., eum enim res licita Sit, extu ari non potest Iloe Redulo attendatur. Bouvier.

poterit juramento firmari. si Alii tamen dissiculter id excusant; quia . in-

5ὶ u Reete observat Deus, non inquietandos e quiunt, est verum pretium temporale pro spirituali se simplices , qui probos homines imitantes ali- oblinendu inani nomine eleemosynae velatum. quid temporale pro spirituali aeeipiuut, quamvis sTὶ imo licet periculosa res sit, ex Angelieo la- oh ignorantiam legitimos discernere non valeant men Simonia non est. Si quis F. g. eleemosyna tituloΑ. Sic eautores . sacristae et parvuli missae monasteriu eroget, ut facilius. sed ex gratitudine ser lenies aliquid tuta tonsetentia pereipiunt lieet in illud admittatur i2. 2. q. 100. a. 3l; nam nullo explieare nequeant qua ratione id Iegitime saeiaut . jure prohibetur bene mereri modo honesto de eo. Qui promissionibus vel praemiis pueros allieit qui potest uobis aliquando benefacere. Neque tune ad ealeehismum et eonsessionem, non repulandus tribuens obligat ad aliquid determinate, sed vulteia simoniacus; quia temporale non dat. ut pate , tantum generalem obligationem, quae necessario tamquam spiritualis pretium, siquidem ipse nihil sequitur ex quolibet obSequio. recepit. A simonia exciamtur parochus . qui pin- ηὶ π Nec eliam esse simoniam ilicet Rit perieii guturem parochiam desiderat et eligit , eouseuti- losum) dicu ut Salmantieeuses eum Bonaeius , t a -

87쪽

M TRACT. porale immediate pro temporali, uti ebi illa mediatio, attamen intenditur spirituale; sic enim per pecuniam, ait Angelicus, puraret sibi viam ad rem spiriιualem obtinen

0. 9. γοι modis eommittitur simonia juris humani 'R. Sequentibus modis committitur simo. nia juris humani 1. Besneficia commutando, in alterius favorem resignando, in iis paciscendo, transigendo, Vel pensiones licet spiritualses reis servando sine licentiu 2 . Ratio est periculum, ne fiat intuitu rei temporalis. 2. Aliquid dando vel accipiendo oecasione, qua intexunt en pro Parocho eligendo

ex Tridρui ino la): quod quidem Concilium

prolithuit sive detur et accipiatur ante, Suves post sexamen: et merito id flatuit ad umovendum Omnes humanae allectionis periculum in examinutoribus. Diximus oceas usqua fit examen, seu D asione exami uis; nam pro examine ipso aliquid d ire vel accipere, tit illud nempe prospere cedat, esSet Simonia juris divini.

3. Aliquid accipi 'ndo sellam xponte Dinblatum oecasione tolluttonis Ordinis. veι Iiterarum ad Ordinem ipsum, vel eliam primus tonsurae ex Tridentino l. l. Verum s. Congregatio 8 Oct. anno l6 8 permisit Epi. scopis. ut candelam reciperent, et mappam a presbyterandis l5 : inio eadem Congrega lio do putata ab In noeentio Xl taxavit ε tiamrmolumenta, quae exiguntur pro dimissoriis et testimonialibus etc. 4. Vendendo vel emendo ossicia procura loris, sacristae, oeconomi defensoris mclesiae l6l: quod quidem prohibitum est intuitu religionis. 5. Vendendo partem caemeterii l7l: et erit simonia juris divini, si vendatur illi lO.cus sacer. Potest tamen emi ius sepulcri , ut quis in tali loco sepeliatur; quia non ven.

Iaus, Azor, Sanehet, Filii uetus. ete . . Si des alleui Pecuniam, ut tua merita simplieiter Episcopo proinponat ἰ quia ad simoniam requiritur . ut obtentio rei spiritualis sit immediatus sinis praestationis

Pecuniae. Non autem sussieit . quod sit quid eon equens ex alio immedialo. nullam habens connexionem eum illo . ut dieunt Salmanlicenses eum SuareΣ , Nauartus , Gareia. Sed valde timendum est. De alter relinquat ossietum informantis et ossitium sumat inle edentis .. Ita s. Alphonsus, OP. Mor. l. s. n. 54. 1ὶ 3. 2. q. 100. a. 2. 2) C. 4. de sim. ἰ o. 3.ds rer. Perm. e. 8. Ofran3 ; e. ult. de pari. V. Be dieius X lv , δελιμ fieationibus xcili, ri xc .

ueretur sepultura ne ratione quidem torrae, sed prolium exigeretur ratione oneris

alios ihi non sepeli rudi. Quod quidem est quid temporalis: et usus probat i8 . 6 Vend. ndo oleum benedictum l9ὶ; vel

sacrum Chrisma Ptia in secundum suam Syl-

elem physionii 40). Usus tamen in aliquitius Ecclρsiis Cathsedralibus invaluit ut aliquiaub Ecclesiis particuluribus accipiatur pro rompensandis sumptibus lactis in maturia

comparunda.

T. Exuclio pecunia o pro admission se in religiti nem ratione sustentationis , nisi Ce ιlei vel consuetudo τel tenuitas monasteriis

niulibus, cum S. c. congreg. experientia didicρrii nullum monasterium reperiri adeo opulentum, quod pluribus incommodi non sit obnoxium , ampli'xata est s. Caroli decreta, quibus a singulis indiscriminatim Monialibus statuitur tradendam esse dolum. Unde satis est Episcopo , si modum imponat sumptibus fieri solitis occasionse ingres-Sus, etc., uti monet Biraedictus X lV s M.

S lI. De poenis quibus Simonia punisurit a).

0. l. An omnes simoniae species injure puniantur γR. Certum est 3: nulla poena injure puniri simoniam pure mentalem ; quia cui se temere in ιerna' legibus Ecclesiae non subliciuntur, vel certe ab ea non puniuntur l4 :quapropter eo in casu susticit, ait Gregorius IX, per solam poeniιαι iam suo satis

Certum est 2: nullam incurri poenam ob Simoniam pure conventionalem ; nam jura loquuntur de jam acιu eommissa, et essecturo lata. imo incommuniori et probabilio. ri sunt Mntia non incurritur posena ne in Eo quidem casu, quo truditio rei spiritualis secuta fuerit ex uua lautum parte iseu ob si-

I sit C. Salvator 2. laus. 1, q. a.

7ὶ c. 13. et 14 de sepul. 8ὶ idem est. si plus exigatur ad deserendam

joris benedictio uis una prae alia ; Sed hie honor mundanus est, qui potesv vendi. si C. Dictum 105. c. i. q. 1.

88쪽

I E VITIIS RELlGl l OPPOSITIS 3Imoniam conventionalem mixtam); quia Externum peccatum debet essὐ completum ex utraque parte ad poenam incurrendam, cum odia semper sint restringonda. Atque hune esse stylum Curias' testuntur Navarmis vliique, nempe non judicaudi incursas psi nas, nisi ex utraque parte completa simonia rhinc dicunt, quod bi nescium ecclosiasticum necipiens cum pacto praestandi pecuniam,

non tonetur ant' pucuniae solutionem n

que beneficium resignare, noque fructus aberio scio perceptos rostituere. Excipse nisi simonia sit eonfidei tialis; tunc enim ex Bulla Intolerabilis s. Pii V poenae incurruntur

etiam per simoniam eonventionalem mixtam scilicet νY una tantum parte completum. Cortum sest 3: solam Simoniam , quae

committitur tum in Religionis ingrsessu tum in Ordine , ιum in Beneficio poenis in jura puniri; nam Paulus il poρnas a P pdecessoribus suis constitutas ref rens, eonfirmansae renovans, non est loeutus . nisi dH ingressu in Religion m , de ordine et de B norio

Gelesiastico. Quare in .imonia Sacramen-lorum nut sacramentalium et similium, prit quidem gravissimum Simoniae peceu tum ἰsed non orit ulla poena juro constituta. Ex quibus tria deducuntur, quae apud omnes in consesso sunt: - 1 ob simonium realem in religionis ingressu, in ordine, ac Beneficio poenas canonum incurri;- 2 eas insuper incurri ob simoniam conventiona lem mixtam, si agatur de beneficiorum collationst pDr simonium confidPntialem ; - 5hus quoque incurri, quamvis simonia sit occulta, modo lam n externa; quia semper est realis simoni u ll. Q. 2. Quaenam sunt pomae eontra simoniaeos in ingressu Religionis' ll. Propter Simonibin pro ingressu in Religionem communitas incurrit sit sponsionem, et particulares id agere praesumentes

excommunicationem papalem i2 . Sed haec probabiliter tantum incurritur in professio-n0 imo multi dicunt illam in desuetudinem

abiisse. Ubi advertendum . quod omnPs plectiones simoniacae ad Ceuera latu ui, neci

si in An vero pnenae in nrrantur . si simonia sit tantum de jure eeelesiastieci , et expresse lex ee-elesiastica id non statuat. alii assirmant: quia iura generiee loquuntur. Alii non minus probabiliter negant: quia jura quae poenam imponunt . sunt odiosa. ideoque restrigenda: et revera de sola sim nia juris divini loquit tr. Extrat . 2 de 3imon. Ll-guori . inus Mor. l. 3. n. 108. 2 in C. 1. Extr. derim.

rutum, et quodlibet ossicium spirituald in religio no sunt irritae l5l.

niaeos in B-noietis' R. PraΡmittendum est i r Benhficium in hac materia intelligi verum Benefletum Ee-elesiasticum , quocumque nomine appelletur 43. Hinc: - 1 non urniunt ossicia inquisitoris, vel legali, vel cujuscumque habentis jurisdietionsem spirituat in ad tempus , ut Vicariatus Episcopi, omnium procuratoris rerum Ecclesiae, etc. quia Boni ficia non sunt, quamvis jure γ,itivo sit prohibilum

sub simonia ea vendere, quia Sunt ossiciaecelesiastica; - 2 neque veniunt Coadjutore Bqneficii, quae nihil aliud sunt, quam quaedam saeuilut 3 exercendi ossicium proprietarii, etsi roncedantur cum sutura Successione; -I neque Vicariae amovi biles ad nulum , nut Copvlla nive non collativae , seu pure tui ales ; nam ecclesiastica Beneficia non sunt. imo nydum incurratur aliqua poena , absque ullo Simoniae reatu possunt vendi; cum n quo ollicia ecclesiastica sint; quamvis enim hubstant onus spirituale ad- iv xum, non tumsen reserunt ecclesiasti min, ii ullonomi porro ubi verba l0gis non veniunt nequo μjus dispositio locum ha bset,

et ita tertio R imae judiculum fuisse refert Gonetales O . Hisce nune PDSitis, en poenae ob simoniam in B'neficiis Leci si asticis:

Primo: poena contra Simoniam realem in Bstili selis sunt ex constitutione s. Pii V: l eaeeommunicatio, quae incurritur ipso suiseto etiam a cooperatoribus, et ost Ponti siet reservata; - 2 nulIisas elaesionis. praesentationis , et eanonicae institutionis, ita ut sic promotus et institutus nequeat stultus Benoficii facere suos, etiamsi pecunia data fuerit a tertia perSona, ipso prorsus ignaro.

Exi ipse nisi sorte vel per triennii spatium bona fida Beneficium possedisset; τρι si illo

contradixerit, et tamen eo inscio alius pro . miserit aut contulerit: vel si tertius si monium commiserit eo fino, ut illum reddero t

tinenda non fit inhabilis, nisi post sententiam , ut trobabilius et eommunius doeent explieantes Bolam Pii V subi eontrarium ,idetur innuit de soro x emo: eum Bulla revera loquatur de reis eonvia etia. imo si alia Beneseia jam habeat, ea retinet potest . quia nulla lex expre go hane poenam ipso laeto de eernit V. Lisuori, OP. r. I. 3, n. 110.

89쪽

M TRA T. V. Meundo: propter simoniam considentia-lcm squae completa censetur statim ac Minneficium datvm fuerit et acceptum . licet occipiens promissionem suam implere non coeperit ultra poenas impositas adversus realem, ex Decreto cum primum f. Pii V, incurritur elium privatio Beneficiorum omnium antea etiam justa Obtentorum ; non tamen probabiliter ante sententiam saltemeriminis declaratoriam. - Si tamen simonia sit commissa ab ipsis e minatoribus synodalibus, qui nempe occasione examinis

ad Paroeciam aliquid recipiant, ipsi pri-

antur ante omnem sententiam Benseficiis iam obtentis ex Tridentino, adeo ut neque inant a Simonia absoIri, nisi dimissis Ben-β-

0. 4. Quaenam sunt poenae aduersus 1ia moniacos in Ordine 2 n. Poenae udversus Simoniacos in Ordina sunt contra ordinantem; contra mediatores et praesentvior es ; demum contra ordina

. Quod portinet ad ordinantem , ex Constitutione Merum Sixti V : l pst ipso

jure suspensus tum a collatione ordinum Etiam Primae ionsurae, tum ab executione punii sicalium; 2 est interdictus ab ingressu Ecclesiae: et si interdictum violavurit, praeter irregularitatem suspenditur etiam ab Ecclesiae regimine, et privatur Perceptione lauri imm ; 3 remanet excormn unicatus. 2. H. me excommunicationem ineurrunt tiam mediaιores p praesentatores vero in- eurrunt praeterea suspensionem ad trien

nium idi.

5. Tandem ordinatus simoniace praeter excommunicationem privatur Spe aScendendi ad alios Ordines. item ab Ordinibus

Suspenditur, etsi illos sexerceat, privatur

omnibus Beneficiis, et sit inhabilis ad alia

aequirenda. - Lessius aliique docent su- Syensionem accipiendam tantum quoad Oc-dines scienter simoniace susceptos , Cum

nemo debeat puniri sine culpa ἰ tamen Benedictus xl V Constitutionc Pastor bonus tribuit m9jori Poeni tentiario lacullatem cum inscio disponsandi, non quod peccaverit, sed quia illegitima fuit ordinis susceptio. 0. 5. Ouinam obsoluere potest a poenis in simoniaeos latis 'n. Quoad exeommunieationem et suspen-1senem ob collationem ordinum, vel benelu

1ὶ Sem. 2. e. 18 de R. 2l llae non incurrucitur ob eollationem primaelonsurae

ciorum, vel ob admissionem in religionem incursas, solus Papa potest absolvero , Ripublicae sint; si occultae, possunt etiam Κ-piscopi ut docent communiter, ex capita Liciωρ Sed quoad inhabilitatem, distinguendum est: Bel ugitur de dispensando ad habenda alia, vel idem Beneficium. Si potest Ε- piscopus ex eodem Tridentino M dispensare, modo simonia non sit considentialis ,

ut excepit Pius V ; neque deducta sit ad sorum contentiosum, quia tunc adesset notOrietas infamiae. - Si 2, adhuc poterit Episcopus dispensare, si simonia sit commissa, boneficiario ignorante: et quidsem in illa vacatione. 1i beneficium sit simplea Et antea renuntietur 5ὶ, in alia vero vacatione , si Beneficium sit euratum is). 0.s. An simoniace perempta sint restituenda.

n. Allimatiee: simoniace aecepta restituenda sunt, cum Omnis contractus simois niacus sit suapte natura nullus. Unde cum communi resolvimus: l pretium acceptum

pro simoniaca collatione ordinum, beneficiorum . aut Sacramentorum si excedit quod poterat a ministro exigi pro sua sustentatione, loquendo de Sacramentis . iuro naturae restituondum est illi. qui illud tradidit, si sit dominus. Hoc tamen in tylligo ante traditionem rei spiritualis; nam si jam res spiritualis tradita sit, tunc licet probabiti sit pretium posse iterum Domino suo restitui, nihilominus probabilius est cum s. Thoma atque ex sensu Doctorum, illud restituendum esse Melesiae aut pauperibus idque in punitionem excipe nisi dominus

sit in hona fide; quia tunc non videtur Duniendus amissione suae pecuniae);-2 fru-esus Beneficii simoniaeo acquisiti restituendi sunt Ecclesiae; Sed probabiti est eos posse etiam dari pauperibus l8), aut successori in Beneficium t imo potest etiam obtineri compositio a Papa, si equo legi lime retineria possessore ; -5 quod accel tum est pro admissione in religionem . non est ri'stituendum , nisi post sententiam , set intorim potest jure retineri pro alimentatione com

munitatis ist.

S III. - De eausis a simoniae labeeaecusantibus. 0. l. Quaenam sunt eausae a Simoniae labe eaecusantes Il C. 27 desim.

90쪽

DE VITI REL lGIONi OPPOSlTIS κs Il. Etiamsi nunquam lici ut ii 'c per Pon- qui nem po per aeridens tantum conjungatur lineis dispi nsationem aliquid tempora in pro cum re sacra, ita ut etiam Sini 'o mini sim spirituali dare vel accipero, fieri tamen po- rium saerum sive lanctio spirituali, villinei est, ut aliquando temporale quid piam reci- in se possit cxerceri; tunc potest separari, piatur oceasione spiritualis, videlicet ex ti- Prgo set vestimari. Esset v. g. cantus in Mistulis simoniae prorsus extraneis. Hinc ver- su, longum iter susceptum pro Sacro Celesus: hrando in dato templo et c. 4 . 5. consuetudo legitima. quae vim l eismne fratis εχhibitum, dona es stipendia obtinet: hinc Benedictus XIV uit, prase la- coita : tiones, quas Cunonici ad possession m ad--nc usus, tubor; hunc eι justa redempιio misSi solvunt, si antiquas. non si iist impro-oouunt. baudas, ad majora mala vitanda l5ὶ.6. Excusat r demptio ab injasin v xa-4. Est quando temporale pro spirituali, tione; enim circa jus nostrum ebi quid tein Vel contra datur omnino straιis eι sine ullo porale, qui id inde temporaliter redimi po- sine explieito, sive implicito paelo tam ex trat. uua, quam ex altera Partu; nam illud stra. 0. 2 Anemusetur a simonia qui a l rem ιonter recipi potest quod fuerit sine taraia spiriιualem sibi comparandum uicil: ego time gralis obtutum ti). Excipe quod reci- ero tibi gratus; gratias ruales reseram. Ditur occaSione exuminis ad Durochiam, vel R. lituo formulae dicendae cruat labe si-Urdiniani collationis ict). moniaca insectae: - 1 Si per eas formulas 2. Uududo post acceptum spiritualo exprimatur intentio sese obligandi alium datur aliquid temporale ex sola animi gra- Sibi ad spirituale pro temporali , - 2 sititudine tamquam merum donum, quod promittatur, accipiatur, out detur tempo-

nullam Polii 'rit vim exercere in animum rate tanquam proportionala com Pensatio Conredi'ntis rem spiritualem: motivum e- pro spirituali: ut non vero in Siguum purao

Nim gruit ludinis Ρst molivum virtutis, un- gratitudinis; - 3 si promittatur, aut detur de Simonia non est. Hinc simoniucu ii ou Spiritualu pro temporali aut vicissim, nouliunt mi nura a parontibus praestita Pa- quidem ut pretium, sed ut motivum princi-rochis aut eorum Vicariis, qui ipsorum pale dandi temporale. aut vicissim . in hiscissilios in iidu erudierunt, ad primam eouiis quippe casibus Semper adest aeStimatio in-tii unionem Sollicite panarviat: sed excipo ter temporale et spirituale. Num Per, Si etiam Sponte oblata Ecclesia Q. 5. In sit simoniacus qui eelebrat, M. Dris bibunt accipere, ut contingit ex j.im diis cramenis minisιrat, contionatur, choro iu-ciis in Ordinum collatione, et Benineti pa- ιerest principaliter ob emolumen ιum tempo-roci inlis exumine. rate γ3. 0uando aliquid temporale datur E, R. in sententia probabiliori, quam ii sen-clesio 3 Ministris per modum stipendii ad tur Salmanticenses, Sanchua, Sylvius, So-hOneStam sustentationem pro sacris iunctio. lus, SuareZ, aliique u pud Cruix, a Simonianibus, MiSsis, laneribus, etc.; nam Dominus excusatur; nam sicut excusatur qui cluisti ordinavit iis qui Evangelium annuntiant, penditim principaliter propter utSSum, quae de Exaηρelio Oivere M. Et licet Sacerdos, corte res est spiritualis: ita excit Randus Vi vivus ante Stipendio, se obliget ud celebran- detur qui Missam celebrat principatiterdum, non id o commutat temporale in spi- propter Stip ndium: non tamen tuu qua inrituale; sed in paulum deducit tantummodo pretium. Sod taliquam eleemo Synam ad Su-justum stipendium a Deo et Ecclesia sibi stentationem upprobalam , alioquin esset ConceSsum. simo uia mentalis. Et senim tune lautum com- . Quando temporale datur pro labore mittitur Simonia, cum temporale accipitur eαι rinseco. Dicimus pro labore ea trinseeo pro spirituali , non vero quando accipitur

lin C. 30 desim. simonia. 3 1. Cor. s. 2j Diximus sine ullo sina explieito siue impli- 4ὶ Aliter vero dicendum esset , si ageretur daeuo pGeto , ad simoniam enim sumeeret paetiim labore ipsi rei sacrae intrinseco . sine quo nempo fliam i ii ritum ab una lanium parte, neque ab alis ministerium spirituale exerceri non posset . uti di te a cognitum: imo etiam absolute rejecium, prout Set v.g. vocabulorum pronuntiatio in Saerament onligit in laeto Simonis Magi . in dubio an gratis rum eonseelione et cultatione, oblatio pani3 et initempurale sit trihulum . pensandae sunt eireuntis in Saerificio missae; quia latior iste non distingui-hi uitae tempuri'. personae. ae dotii: si enim v. g. tur ab ipsa re, sed quid unum tum ipsa eonnat. tribuatur res ingens, a persona lenaei. ante Bene. 5ὶ De Syn. Dioec. l. 1 . e. 6. ieii roilationem. mortio judicari potest in erveniri