Commentaria cum quaestionibus in duodecim libros Metaphysicae Aristotelis. ... Per F. Michaelem Zanardum Bergomensem, ..

발행: 1615년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 철학

361쪽

Prin)o. Per Arist. 3. de anima, ne- presentatus a ouo gignitur.Sed quaeri-εesse est intelligente phantasmata spe- Ndit species inteli io ibissis primo gigniturcillari. Sed specillari plian intrata non a singularibus. Ergo. est nisi ea intelligere, ut sunt quaedain Decinaminio. Intellectias possibilis

singularia materialia. Ergo. &meniora a intellectiva vim sunt. Sed Secundo. Foramare sellogi sinum ex. memoria niuneratoinnia singulari . positoriuin est actus intellectiis discur- Ergo& intellectin ea intelligu. rentis. Sed metum in tali Sullogismo Decina uario. Intret lectur, directe, est singulare. Ergo. & instine inue speciein intelligibilem

Tertio. Inte lectus per inductim intelliolt. Sed species intelligibilis estnein a lingulari ad uniuersale proce- singularis, cunilit haec,&in li subiectit. Ergo prius directe cognoscit siu cto, s. in intellectu, & hoc representat, gulare. s. Obicctuna. Ergo.Qtrario. Ii uellestiis cognoscit reris Decit acquintg. Intellectus noster seminos huius propositionis Sortes est parariis singillaria cognoscit. Ergo dc Iioino. Sed Sortus est quoddam singu- constinctus, lita est eiusdena pratein lare. Ergo. ctionis. Quinto. Quicquid pertinet ad per- Iin cimosexto. Moralis scientiae verfinionein polentiae inscrioris,laoc santur circa singularia. Ergo.

tiun repentiar in poteria superiori. Sed Decimose nio. Donutriri praecipiecognoscere singidare ut singulam' est nobis, fiat res tioli ros diligere. Sed inpertinet ad perfectionen sensus. Ergo cognita ne*iaqua diligere possumus, ct sic ipsum cognoscitantellectiis. per August. 9. dccivit. Dei. Ergo. Sexto. Intellectus ponit distrinam . DccinioOct tuo. Arsuinentarii r FG inter unitiersale,& singulare. Ergo cin seca I. MCt. q. 3. intellectilSproprium

maxime intelligibile. Sed singulari , sit uniuersalia, ua& directe cognoscit niaxime sun in aetia, & quoad essem singularia. tialia, & ouoad existentiana. Ergo. incit nonono. Propria nomina sinis Oetatio. Si ab ii Hella ctu non intel- gulata una stintan voce. Ergo &ini lioerentur, singularia essent si ustra.At tellectit. Paret, quia voccs fiant sign nillil in rcbus est finisti a. Eigo. eoi una, quae fiant in antino conc Nono. Habens quidvitatem est SL puluin. finibile, & conscquenter per se intelli Vi esimo. Intellectus non soluin mgmile. Sed indiuiduuin habet qliiddi gnoscit singularia in uniuersalibus, v

Declino. Intellectus res non nonai vigestitiopi lino. Ubi desinit pote nat,nisi prius eas co noscat. Sed intcl- tia interior, ibi incipit superior. Sed laetiis in ponit nonaina lingularibus, sensus deficit incognitione sinoularis. iuxta eoruin proprietatram passiones. Ergo ibi incipit coonitio intcIlectus,&Ergo. Sic singultare co noscit. 'iuiecimo. Si intellectus singularia Vigustinosic. ivso. Abstractioni,n

362쪽

nes.

det intellectum,quia aettones sunt sin- stractim , quia non valet abstratam asularium. Ergo pruno,& per se cogno pilantasinaret singulare sub ratione lin.

scinu. gularitatis, sed tantilna uniuersilitatis, vioesini rario. Ars priuientia, Sc seci minen a it qia H possimus cognovirnatre morales sunt habitiis intelleis scere sinoulare cognitione illiu uiua .i.ctus,&circa singularia versantur. Erg. non quoa cognoscanalis quid istatem Ad completam cognitionem prae- singularis ut intelligitur separiua ab ac sentis quaestionis, quae a me Iam tacta cidentibus, quoniam denapin soriri , est in i . Phvsic. & 3. de anima, Minia figura,&alty accidentibus ιpsorum praTe senti quςstione,multa sunt prae- singularis , singularia non possunt inlibaiula. relsigi sub ratione singularitatis, cilim Primo enim p ponemus fundam ea nulli in ea appareant , sed tantiatri na ra, ex quib colligemus quom clo in- riua communis , unde si dicatitur coistellectius vicanii cognoscere singulare. oni in inti inire soc erit in accidetibus, Secundo videndum erir,Palii sic & in principiis viantiuitis tria tinia lignoscere reflexe singulare. bin, & tamen in A. clist. ΑΙ l. 6. ar. 2. Tertio, quomodo intellectus liuel- docet quo tintellectita dire e cogno-ligendo singulare rei ex e de eo pro- scit singillaria, unde non videtur sibi

prium conceptiun forina t. constare.

tiario,*iomodo intellectus quan- Altina iginu est sentenitia S. Din

doque propriam speciem dicitiarita- risin praesenta loco, & p. p. q. 8 Lar. I. re sit gularis. & pluribus aliis in locis, qua in seciuun Qiunto, ponenda erit Una conclusio rire Henrici quod lib. . cl. II. Egid.& probanda , S: tandein soluenda erit in 1. dist. 3.& in tracti aemgnu. Αn-

non sol una lacu qiaod intellectus cm Piari inihoc 7. diluci Uatione I 3. Scgnoscat immediate, Sper se singula- alij plii res, tenentes quod si noulare diis Tia, veru metiam negat intellectum, recte non cognosicitur ab intellectu nosenten , nana tenet quod singilla Naia stro, sed tantiitra reflexe .rnanaeinate in uent intellectu,&quod Secundo igitur notandi im,qvius Ille FundamRintellintu priino, &chrecte ea cogno- non loqttimur ile singulari liminateria ta scat. Et quoad prii nam partena, nanc li, quia cum tale non habeat materia,

rnino I. sent. 3.q r. Oct am, Bur- re sit species, duecte ab intellectit no leus ut supra, Iandunus s. de anima , stro co nosci potest. Nec serirndo i q. 22. Toletiis 3. de an inaa. Benedic in quinuir de singulari, seu inclitii diiova Pereritis de principiis reruna natilin- go, qltra tale habet rationem uniueisaialium. c. l6. Petrus Fonseca I. Met. q. s. ira ut quo, etsi non ut quod, vG ocii i- Scoriis vero a. clist. 3 qu. I i. ad a. natis in praedicamentis. Nec loquinaurHenrici, in . diit. s. q. s. ad s. prin- tertio de lino utari materiali rata On cipale, in s. inst. lo. q. s. Mi vir. prin- sorinae, inina laa 'o sit principi uiri Conicipale,&7. Metapli. q. ii tenet, qilod tionis, & esse singulatas. Nec quarto liuellestiis noster pro laoc stat hi non lootii natar de cognitione reflexa, sed ditest intelligere singulare sub ration. recta. Nec de secundaria f. de cogni sin uilaritatis, cognitione cui scinal - tuone reflexilia, secide prisna, Quae ola

363쪽

fundantenta, & distinctiones a ine ali- intellect eoonoscit singulare, & i-hi cliffusius sunt explicatae. Quaerimus dem furit potentia sensitiva, e Veriam α' o, an singulare singillarizatum per est quod intellectiis ipfuna etiam c principia ista materelasia, s per lias car- gnoscit in seipso, sed renexe, et poten. nes, & per liaec ossa, ptimo, & directe tia sensitiva ili recte. Priino igitur inis

ab intellestu nolim cognosciitui ,vtest tellectus rem uniuersi tetra repraesen liic , & nunc, An vero percipimur se rata in per speciem cognoscit. Secundo conclario, & re nexeran aciti exercito,& supra se reflectitur, et suuna actum

non in actu si 'nato, qtna singularitas percipit. Tertio, speciem intelligibi- omnibus singularibus conueniens v- lena, quae est principi hirn illius actus

niuersale quoddaira est, unde desin- intuetur. Quarto cognoscit plaantas-gulari, &non de singularitate dispu- mata , et tandem cognoscit sin illare

Singulare Quoad se n&riri,cquid sit cogno- prius antequain elicii erit speciena -- quoniodo sce refl e singulare. Caiet. ut su- dio pilantasnaate intellectui praes Ent reflexe H- pra) vicit, quod intellectiri dicit; co tuni fuit singulare in res exione cons,

gnitum. ivln proprio conceptu non cognoscit Ouoad tertium principale, duae 2 Wς qin se, sed in alio, id est, in uniuersisti, sunt opiniones. Prima est ilioriani tui I

& ut subi uniuei sali cominetur. Nam tenent quod intellectus directe cogno V r V m v. g. Petriani non coonosco ut quod scit singulare, qua in male amplexancla in singulare est, nili quoad qilla est, thir quida in ex Tliisna istis, ut Ferarien . idest, quoad existentia ira, sed nono primo con .gent.cap. 63- circa Octauam qiloadquid est . i.quoad diffinitioncin, rationein in solutione ad tertium du- nisi quatentia stita conceptu conaria u- bium,et Bannes loco supra citato,qua ni continenlr . Nam impossibile est uis non discorii et a Caiciano niti in nredis inire Petruiu , nisi ipsuin dif- verbis, s quod dum intellcctiisces exuniani qliod sit homo, seu an inratra- monoscit ilia gillate, cu cognoscit Ieae

tenentitnu quod ab uniuercilioribuis Alteia est D. Cautant loco citato,et

plicalidi traiic rena nec Soto si sentit, s. quod intellectus non cognoscit sin- in prin)o lurysic. quaest. 2. art. a. nec gulare nisi conceptu alterius, & non Capr. in prinio, ubi sit pra, quan uis per propriuin concepturn. Rationes

Bannes loco citato faciat eos diti siri, alitein priinae opinionis ilia: si int. decep Is in opinione Caietani, dumia Prina a. Ita tellectus eo inodo debet pittat Caietan una asscrere cinod intel- co nos cre singulare, quando ponit lectiis non dica uir attingoe pcrpio- discrin cn Inici Ipsum,et uni ita leo, pilana actioncna si noulare, sed naecli M. cl uo pacto sc n sus conannin is facit, ci unipotentia sensitiva, aes intellccius non ponit dis inien inter albuna, et dulce. st ille, qui reflexe sinoulare intelli- Scit sensus coinna unis ci)gnosdit distingat, sed potoitia sun litiua, supra die, ct proprio conc tu album, et dul- qtiani reflectitur, qtroci quant lina sit ce. Eigo et intelleiotiis ita cognoscit et ahenii in ab intentione Caieta iri nul- uniueri te, ct singulare. liis est qui non ilitelligat, qui 'psunta, Secundo. S. Dc ch. de veritate, q. I legit, tui sit in sic incipit dicere In , art. s. Mi aerii unac ceditqtio satel- hac villicultate dicenduna rn Ilii vi- lectus Gr at lianc propolitioneardetur, Sc Verum cst anacia, qti Od a Ju propriu, s. Socies est horno. Er o

364쪽

- Terrio. Quia non datur aliqua intel- tia in essentiae . Secudo, quoad ciuici est, lectio alicia ius exterioris, quae non prus .LPload Solet ei Metu praecise Ptaintrin

tellectionis sectantina S. Thon , p. p. tra Mim in praesenti loco asserentena, quaest. 17. ariae. pDino. Ses propta in Pasad singul- ut singulare est, &vt

Qtiacio. Intellectus praehicus distin est.

cte circasfigulate operatur, siciit lauatam Issiri r notariclum,quod ad- Dereptis priuientia,&ata. Ergo distinete ipsum ucria Π Lx aliquibuS iecipi intur . ne iiii, remo cognoscit. Priino Quia pittat nos dicerrimi Quinto. intra S. Din. aperie vitae, singulare .non cognoscariir ab intelle- intur loqui loco cuato de cognitione uia ciu, .ltiod extra ex pol Cratiani vi se Iir.

stincta, & non cle conlata, quia loqui- bed nos hoc noli dicinitas, sed qliod pritur de cognitione Soci aus in sua singu. imo non cognoscit tu abis tellectu, sciri

latitare. . recte, b c i lccultato. s. reflexe, ut con- Et a prius At ad trabemlain harae veritatem. , liuetur stat natura irrana uni. conceptus. secundo est notanduim mi od simula- , ululo. Quia non inritentu lita rma non laal eant propriumconceptiann ia . . , miae in singulata Hic ludunt ir, Poteli cluplκuerintlli qui ino, vetaia Pia Uinn Sabeadein potentia non per iis conceptim praeci. e, ori lucrin θ' cipiuntur,nan v. g. video Nure ita alia

priana specien , Q propria in Pi idcirra- Vpk i utanta Sorii S percipi vnnua cogi telia, distine anna quid clitare uniuersa- tativa. Arql uiditas cinia ad serisui inritissim quo continetur, & sic laaberet puit incat, sed acl intellectulit,ab ita tel- proprian repraesentationena sine viii -- licitur in Allecta. uersali na tira, quam intrinsece clau- Turia O. tales acciena intellintridit, quod nullus acina urere potest, mala non dii lingust circa duas intret lectio- conceptus propritis non potuit esseta ne eius, non uillingitencio inici in re. iii intrinsecis rei coiiceptae. intelle- l ti m I quulciliatis lingularis,& in eius ergo cognoscit singni arearotiatiue inni pi Ciueit singulari Eata in lata , per conceptu appropriatu,quae ideo vo S in lilia lingulari, vinde siciu in prina acatur collisa cognitio,sed n5 in rigore, intcsccius naouebatur aphanias male, sed prout ulein lignificat quod cogni- in citia illac uiduitas i eluciabat, ua in tiolaabita non per propritalia conceptu sucili da inOnetur ad eadem platuit ac praeci iuna, qtne oleriit mihi clari; lana naata, sicci non ibi uni ut reprelei vatiua doctrina i'. Caiet. ut si pin. - sunt clindvitatis,A ii viresia iniit gentis Ouoad Tertio. Notastis uin seriindunt eun- iiuclligibili uni, v liniet intra prout Iut

m,o ad ad pere singulare proprio taceptu, potest ritim naateitatium. dupliciter intelli i. Pranio,quoad quia Quarto, quia intellectus intelii iteIt, sciuoau singularitatena, re exilien- qui dena lingularitate lauius , vel illius,

365쪽

non tamen sub' ratione huius singula. directe,&primo, it disputamus,ses ritatis, quod non sinetularitatis, sed renexe,&s indaris .i. prout sub vin huius singularitatis sub singularietate, uiueristibias continentur.& ista sunt naaxiine antimaciuertenda, Ad quintum, non negamas quod quia lais hene inretieeus , excluditiar cognitio Sortis non sit aliquo modo dion nis fallacia, & eiTor. stincta, sed negamus quod praecise sit Ad primuin ergo Bannesii negarniis distincta , & ptaino, & sit opus inteli Tnaiorem, quia alia est ratio senistis co- ctus ut est separatus a cogitativa. triti iris,& alia est ratio intellectis, nam Quoad quartum , s. An sint adnuta μὴ μ' sensim coinmunis directe ipsa sensibi- tendae propi c., dc ad equatK species sin bὸhεαν, Ita respicit', sed intellestiis directe tan- gulari uiri in intellectu. Aduersari j S. tu inqMidditate in uniuersalε inspicit, Doct. id coiicedunt,& diipliciter prin&singularia habentia quid ditatern re bant. flexe, unde miror quod cum Banne. Primo. Singularitasnsi impedit inlatis talein responsionein ad septimum Pellectionem, nec inaterialiura, cum

aduersarior iura dederit,ea postea sit G materia sit paci qindditatis rei. Eigosus tan*Iam ratione contra c arcta - possunt habe re proprias species. Nuiri. γ Secundo. Phantasima est causa re-Αd secundum dicendum, quod S. mota reprosentis singularia. Ergo pro Din. concedit intellectum per proia pDa species erit ponenda tantian primm actuna lianc propositionem sota propria, & adaequata causa. inare, Sortes est homo, sed ex hoc de In contrari una tamen sunt Onines ducimiis contra ipsiura arguentcin , Q, Thom istae, neqtie haec opinio est aliter non proprio conceptu, quia hanc for- refellenda, quam rationibus ponendisinat prout Sortes contineriar sub horni pro Conclusione nostra. ne, & consequenter sub uniuersiali. SN Ad prinitim autem istor una clicitur, ndo diei nitis, qiuae etsi eana sorinet q Vi mamma innata impedit cogia

per propi tu in activra reflexum, non ta- Lionem directina, non autena uniuersa

inen de Sorte format proprium conce- lis, quae est illa quae ponitur pars quid-ptuna praecisium ut supra. diratis.

Ad tertium, quicquid sit de maiori Ad stoendum dicitur, quod species

ditanam ad ni in orctra, quod intelligens Vniuertalium repraesentatu singularia Cona o qtio intelligit, metian nrudo in mediate, prout continentur in viai

veristin producit', 5 suia singularo uersalibus, ochoc siisticit. non intelligit nisi stib alio,vel citim alio, Quoad qmniurn Conclusio est. Sinia Probatur

Ha&de eo producit conceptiam cuin gulate directe, de prinao non cognosci- conclusio. allo, vel in alio, & haec sit altera ratio tur ab intellectu, ut est intellectus sepacoiitra Baianes. ratus a cogitativa. I)robatur. Prinio.

Ad quartu ira respondet idem Ban. Illud directe ab intellcctu cognoscitur,nes ad iactaturin adii ersariorum, quod quod directe,& immediate per specie

in arte,&prti dentia reotilae, rationes, intelligibilena representathir, cuna spe

& praecepta sunt uniuersalia,& h co cies intelligibilis sit id quo intellectus

gnoscitia nar ab intellectit directe, re de Intelligit. 5ed species intelligibilis clicis directe est scientia, scd applicatio- recte non representat singularia, pernes ad sin hilaria coo noscuntur a cin Arist. in 3. de anima, ubi dicit. Quod gitativa, ct etiam ab intellectu ut est species intelligibilis est denudata a linia coniunctus cogitantiae. Vel secundo di ularitate,& condirionibus inaterialios, quod sinoularia in oralia cogno- bus,quae suiu de intrinseca ratione sin-scuntur quidem ab intellectu, sed non ularis. Ergoe

366쪽

Seciando. Si intellectus possibilis iti- ristot. non negat quod etsi limellectus

recte, &primo intelligeret singulari , sit uniuersali una, quod non sit&sin iitriistra daretiar intelleistus agens. Pro- pari v. Quia qt 'ro, nuna primo,intel-batur, qlisia ad hoc ponitur, ut id clinia lectus sit uni ucisaltu, vcl singulari uni. intellio itura materia, singillaritat , Siptam est uniuerealiuin. Eroo secisi & a conditionibus niatem alibias con- diario tantiana, &renexectat singula-kouentibiis singulare ut est singulare rium, quod est quod docentus. Secun- abstratari. Vel dicetuluin ellet, chaod do. Quia accusentia sensibilia chiae subintellectus pini bilis ilitelli ciet anteo temura sinstilare consequuntur, nisi inperationem intellecitis agentis, quae .columirni intelliguntur, nana sensia blinnia sunt contra Arist. 3 de an iura. lia ut scias bilia ἀ sensu percipiunttir. Tertio. Inter agem,& patietis, id & non ab intellectu ut palet. conseqlleriter inter intellectuin,& re huellectani oportet qlaod detur m portio. Sed singiuare in nrateriale, &coir tibile, c intellectiis dicitur esse

uniuersalium, & incolita piabilitaria. Em Eo necesse est via sinu ularitate abstra-Octatio. De singulari is non est scientia, ex I. Post.. p. 7. Igidii r nec

Nono. Arist. contra Platonon est, quod singularitam est scicntia non in particinari, scii incommuni. Ergonsiliatur , dein uniuersat intellio atur ad cognoluuntur directe in particulari., u , qtiod non est ipssi Ad primum dicinam, citrod plian-

alto. Obiectu ira intellectiis est duna retra est singulare, non tanten se- quod Quil est. Sed singulare non ha- cunduna Iellicent lana, quiri in eo rclu- Vbet proprie quod quid etsi, cum per Α- cet Pud datas rei naterialis, quae est via Φ -'rist. llic, ne*le sit distini bile, iam; scia niueIsalis,Vt docuimus in 3. de an inra. bile nisi in uniuersui. Ergo.Onanes,P Secsido dicitur,quod intellectiis primpositiones sunt Aristotelis. noscit Iema per speciein intelligibi- Qtiinto. Si singulare ab intellectia lem, deinde reuertiuir ad consideran- directe cognosceretur, sequereriir P dulN pla Masina, a quo orioinata cit spe. posset ex illa cognitione distincta illi- cic S, dc sic cognoscit singulare relJexe nici sine uniuersali. Sed hoc est falsum, Tertio dicitur, quod effectus primo rc-& impossibile, etiain si fingendi cleriar prestinat caiisa ira principalem, & non licentia ) s. quod co noscam Sorifiesse instruinentu in , unde non est necessa- hominein, & non cognoscuin emn ut rimn clii ut species representet pia antas liabentem nariaram laumanam. ima a qllo non depudet, nisi siciu ab in, Sexto. Arist. 3. de anima, c. q. t. ro. struinento, sed opus est ut ostendata-

ait, quod intellectus cognoscat quid di . ctionem ii tellecta, agentis,qui est pruta tena carius ita in diu uiuo existentena naa causa.

reflexione qua di supra seipsinn, sicut Ad secundtina mandum , quod c otiando linea fuerit 1lexa sit pra seip- gitarii in aquae&iatio particularis dicμiam. Eroo tur,'illa quae forinat Sullogis inunx, Septimo. Idem Aristot. I. Playsic. t. expositori uin, scdii Hellectiis coniun-q9. dc 2. de anima, tex. 6C. & I. N 2. cius cuna cogitatiua ipsain conclusionullast. docet, ouod intellectus est via L format. Cogitativa autem ex naaxima uersatrurn,'S sensus sinu ularium, ita , propinqtritate ad inelleditani liabet laque discursiim,circa particularia, unde ut dixit nus vocatur cita in ratio particularis. Secundo dicitur , quod non est inconueniens quod intellectus sol nata

ut singularia, a solo sensu attingantur, in accidentibus singularia consequen tibias, ut sunt quantatas, qualitateS,&c. Nec valet respondere Mod Α-

367쪽

tellectus ficit i luetiones prout supra ad ita uiuiuin frictu , Uri ci pota 'tia cogitatiuam reflecti tui', si Excius V ,& senuitu solum accusentur cGgnoscit, et tam se ulo,ut singularia cognoscit & stita ancia in nun attinou, loquit

gnoscit, sed inedia potentia sensititia , , pG fiancnuiteriaria snPilarem,& per quia idqi ioci sensus cognoscit , cogno- laaec principiat si diuiduantia,& tale est scit & intellectus, sicciniectiante sensu, climnabile , & pei e scibile. 1ecundo quia sensti si innae citate singulalcat cin- contractana, & finitana per ham. ma-gu, S intellectus reflexe . uni uel sale a tet itan,& per i ita principia ita uiditavero cli recte inciretur, di haec dicitiir tia, uti Iat,et singulare, Stale non est prima res exio. Seii acidinatis S alia in distini bile. Secundo dicitur, quod sin- proin intellectus considetat nativam , g L laic laarit iniuiditate ira, proin sub uniue alciri teperiri in singulari, V. g. Vnniersali continet hir, ut Sortes sub hocpiod Sortes sit nonao. mine, & ulco non cst nisi sic scitate. Ad Qtinnim dici irius ad maiorem, Ad dccinaum diceruliani, quod in ci uici quicqvul potest potetia instrior, telleclusi es nona inat, Pro tu eas rese potest& superior, sicci excelle lotana, Xecognoscit, scol S de Ada Iara, qiath do, sesus alitem cognoscit singulare ta- in re scKntia in insu sena,&non acqui tu ut est nisiemale, & intellectris ut est sitaini a rebris pcrpirantasnaata, Δ ill materialesiala i ininatcriali. Secttilo cir, strationcna iιucllcctiis a entis, qiiiiiis

quod ad peri ectione potetiae suificu P taincia in usu potuerit& ipse singularia

cognoscat, quod & inscrior cognoscit, co nosce1e ic exc, di per conuersio cluancio laalbet relena Cl ,ectu in prι ina- nena ad pilantasma ara .rium, modo inrellectita, S senstis non Ad vius minuim dici iniri, quod adia habe tu idern obiectiun ptan ai itimis, Vcri arrit clEcipiunt tir , quia nos nonne iaci directu & uico cognoscitair reneXe. amri quod ii Hellectus non cognoscat Ad sexti ina lana diximus, qti Q si usi. singillaria , sed biene Procidi et eco cit ut singillare cognosca uir reflexe, vel gnoscat, ct non rςflaxe. per cogitatu ain. Ad duodecimuin dicenduna, quod Ad septi intina negatiir imaior deesse nraior est falsa, uico sciendit in , quod actualis existentiae, di conceditur de s effecti is sunt in dii plici dissi retua. Qhii ession actu quoa s est Uani. Sectincto daria cnina oriit nati sunt ut ostendant negatur minor in singularia ration tila Π S csse,& Opcrata , sicii incen-ina Ieriae signata'. initim 'gneu Olim iii. Qiitaiana vero is Aci cici uti ni pridio dicitiir, quod luna pwoiicunt ι r non ad reprcsentan- sinoularia etiamsi pci se non intelligς- dana Laxisam, sed quid aliud, ut inrago rutam: non est mi liunia, quia no Ilint caesis risin xi e representat Cesarena &orcs:iuata sic vii Riersalia ad hoc ut non artificcna, A sic species causania.

368쪽

enod effectus in aliquibin ostedit ou- Ad vigesitruanuertium vi ci nclitui se iam principalem, scis non in strii men- qti ut imouere stat dii pliciter. Pra

talem, ut sunt phantasnaata. mo effectiue , & sic sangulari a m Decimuintercium concilitari cogni- uent efficiendo uniriersae. Si cun-tioncin reflexain. do obiective, sie m et qui cliis Αddα imum quam Irri cli risum , ras letiacens in phantasinate, quae s qilOd species est una numero, nonnu- cilii uin relucentiam , dicitur esse mero in ateriali , sed forina t. Seouulo cu darei uniuersale, & ab hoc mou 'clicitur, quod species non est itaqticulcognoscitur directe Ge 'quo intellectinintelligit. Terim dicendum,quod sp oes est singularis inessendo, .i. Vt acta dens, sed ut species moriar uniuersalis hi representando, lata representia v- niuersiliter. Ad clinii nutri aintiam dicendum , cpa Al est cli sipar ratio, cpita inrellectus separatus non intelligit per abstractionein, sed per species tunc insucta, quaernaeorem quidem Perfectionein cauia sani quoad intellectionem, & si non , quoad esse completum in specie. Decimumsextum, & declinu in septi

Ad decimurnoctauum negari r mainior , nec Fonseca eam probat,conta explicationem nostram. Decimumnonum probat moniti neni r flexatra,c vigesinu supponit Gnia in falsum,Plia etsi intellectus cognoscat singularia,non tamen ea cognoscitc per proprios conceptus privos , unde aduersarii non pene aiieriant nostram

sententia IT .

Ad vigesimum prirnum ultra supra- in pricedenti quaestione negatur maior,si haec parricula ponatur, ibi incipit superior cognoscendo esse in f Doris nam ab aratro albedinem a laete non percipiendo dulcedinem, & nihil

aliud est abltiataeIe unum ab alὲO,nisi unum intelligere sine alio. Ad vi peti uin secundum negata rnaaior ab in it te. Secundo dicitur,*Ioc abstrali ita noto, sed per altari potentiam, scilicet, per cogitatiuam. Vel di

Las rctato a noto, vela cognostibili t

LECTIO XLII LQuaestio X XI.

Vtrum totum realiter distinguarur

guitari realiter a suis partibus. E llo per aliquam murateiri. Vel ergo saec eluitas facit coinpossitionena clina partibus, vul non. SI non, ergo tresentitates erunt in resso nunO laatruor, duae paritum, una totius, dia altera qua tori in distingit itura partibus. Si alitem facit con positioneni. Ergo duae compositiones erunt in toto , re partibus, mrod est inc num enS.

Secundo. Omne absolutiana potest Deus separare, & seorsum conserua re. Si erio tonam realiter distinguitur a pari mirS, posset Deus ta n soruare totum sine partibiis. Sed hoc est impossibile, scilicet, P od deri r i riam eona positum ex partibus, & absq; parti trita existat. Nec valci respondem re, quod ni a Ior est vera quando to . tum , parim, seu aliquod ab sol

tuna reale non habent necessa iram connc Monem cunn alio, sicut est In

proposito. in omne illud, qui quid sir, emtaoto, partibus P Ieterius. Ergo non potin facere Qistinctionem, quia posteri non disti guil priuS Tertio. Si totum e .st tricia entitas.. st ita cla a partibus , Vel Crit diuis

369쪽

sibilis, vel incliuisibilis , non indiui-titas, totum esset quidditasa.dicens nastalis, clam totum sit mrporeum, turam quidduatiuam. conielienter diuisibile,si erit diuisitam Duodecimo sic haec en tuas totivi salis. Ergo in illas paries, & consequen- parata ab entitate paruum faceret ter non erit entitas distincta ab illis par compositionein cum partimus, &u ut M. praeter cimpositionein materiae,& fo Quarto. Vel illa enti esset substΞ- imae in con posito adhuc daretur cor tia, vel accidens. Non potest esse aαi- posituo entitatis totius, ciun entitate dens,cum i tinnitar de toto essentiali, partium.& subitantiali. Non siibstantia, qtua , Decimotertio. Si haec entitas totius sic partes essent priores toto secinusum est separata ab entitate partitim, aut naturam,si denim reater iam csse simul haec entitu i ludu paries, aut non ..c in forma. At si paries essent toto prio Seciandum implicat, s. quod detur πι- es , sequeretrur quod totuna esset enti- tum sine parti is . Si ptainum, laianistas acciden uilis, quia adueniret parti- mas liuentiam. bus inesse constitutis. Decimoqirario. Sic esset irriplex na- Qinnis. Nihil apparoe per 'timidi- ΠIra, L naatem, forma, &entitast instinguatur Illa entia ab omnibus par Ilus , QI in clicatur substantia Pitysica.ribus sinuit silmpus Ergo non est po- Sed hoc est falsium, quia non Polliimusnetusaia assignare quoinc so ei conueniret dis- Sexto. Aristotelas inquis loquendo finitionaretrae, & Piomodo esset prinde anima,quod malus est pupilla, α cipium motus, & Dieci, actiuuativa visius, i. torum, & partes. Ergo non PMIitium, &ta se

distinguunturi Pro dixisione Iriaius quaestionis uix

Septimo. Sitoriam distinguitur rea- agemasia Primo, ponemus alichia funis liter a suis paruinas et distinguitur se. clamenta,deinde conchasionem Et ter eundum se torum, vel secundio ali- Iio, Solutiones ars umentorinn. quam sui partem - Si primum ergo se- Primo ergo notandum, quod tota TH qtita cunctam omnes pavim suas minν,- quὲ quem iS sumturilyrimo nimia oue modis tur ab Oiddiibus sitis parissim, quod vi- sumὸtur pro toto Vnitiei sali, Quo pacto sumtinia denarimplicare. Si secundiun, vel eric enus dicitur totin respectu suaru sp ipassio,vel pars totius.Sed passioest in cicium, Plia sub se continet plures speriatior.&pars non potest distingui ab Oes, tanquain partes scibiectuias. Se- omnibus pari tu, Piter etiam.disti, cu lo sinnitur pro toto potetigit, sicut tuere ira seipsiα anima dicitur istuna respectu suarum Octauo . Sic Iernan esset quater- Potentiariimritiae sunἶ Intellectus,tra narius .iis praeterarmunitates partiales, inoria, &voluntiis. Tertio modo suci uir unatas ternartiti quae Merna- nutur Protomintegrali, constiuito exrium constitareta ciuersis partibus quantitat nita, & hoc Nono. Sic tota aliquatianthas ec duplex est. Quoddain enim vocatur set maior Oinnibus suis parilbux sinaut totum omo neum .i. similium pania Daraptis, qtila quantitas totam praeter uum, ut tota aqua taliter dicitur toti, chlamitatem partia habetet enania cu qu libet pari aquae, aqua sit. Aliud quantitatem totius. Vero vocatur totum Heterogeneum .i Decimo. Sic genetiitionis duo essent classimiliuin partiun , ut ellanimal, inter ni,ssorina,&entitas toti ,quae componitur Uxcliuersis partibus, Lex sunt contra Aristotelem. n ara, narus lincarnibus, & ossibus

370쪽

ius essentialibus, sed & MK duplex est, paries no clistinguuntur realiter a tota. Priiniam clicitur tonam essentiale dii E- secundo modo, sed bene pri O modo. nitii iuna,quia constat ex proprio gene- Sed profecto hoc nidati est, ctim vire, & propria differentis,qMHi de ideo deatur in excogitabileqtiod parict pos- poterit vocari totum Metapitysicum. sint fures inquanthiin ira ni talem

Aliud vero vocariu totum essentiale unionein, N: quod non intellisantur P sicilira,constans ex materia,& for- Ornnes Iaal cre talem collectione. Quid Ina, ut est compositum naturale. Quin- enina citisuimere arateriarn esse si iri ultoniodo sumitur pro toto per accidis, cunasoriam, nisi ci ioci ex ills duabus seu per aggregationem, siciu est lao no partibiis coiriponitur totuin Nain altuas, & aceruus lapiduni. Hlcain rn rebiis realibris ad figinenta non est re- loquimur de tauo integrali,dc essent ra- cilrrendum.

Ii Playsico, alibi de tractii turi. Quarto notandum, quoΠVRIo dica.

on do Seciando notand nim , quod duplex tur totum distingui a parissitis. Ferraiaeotiam dia est distinctio. Prima enini dicitur Ia- riensis igitur ita rem explicat, s. quodnse natur tionis, seu socinalis, quae est per diuer- alimia distingiti realiter potest triplicia Distinctio a laniatιs fas raciones ex opere intelletitis adin- ter intelligi. Priino, quia tota essentia riplex rataenias, in duabus rebns, vel in ea dein unius totali rer dici uir esse mine a ab tionis, Ore. Secunda vocatur illinctio realis, essentia alterius, sta Vivnuin nullo mo realis. qua aliquam cuntur essem istincta rea docticarii res se aliquid alteritis, siciat liter, vel aliqti arcaluate. Primo enim es lentia substantiae totaliter distingitim octo non disputamas, an totu distin- tur ab essentia accidariis, ita ut nullustiatur se mici in rationem a suis par- accidens sis stubstantia, nec ulla substa- tibiis, hoc enim ab Omnibus coceditur, tia ac lens. Secundo modo inquantavndecsi certatio est de clis inclide reali. adclit aliqti id partiale ad aliud qhio clio, hi a Tertio ergo notanduin, quod circa stino uitur,ut albi ina distinguittir ab ho hanc quaestione insunt duae opiniones, naine ut sic, quia Ciallaeci incin addit. Qiii clana enim tenentqinrit totum ,& Tertionὶodo,quia es lentia unius non partes non m stinguantur realiter, quae est eslantia alterius, & urn ex sua n opinio vulcuir fuisse orn nitriis Graecis tura & non tantii in ex opere intelle- conuinis, ut d licinistio, Plallopono,A. ctus) laaber, quod non sit altersi. Tunc lexandro, & Euclenao, quanactin se- dicit, quod toturn,& partes non istinis piuntur plures Thornis M. guuntur prinaonaodo,quia partes sunt Secunda sententia itiit D. Tlaomae aliquiae totius,& non sunt Murciae tota in primo Playsic. dc in hoc 7. Opr. 3. Taliter a toto. Nec siccundo nrOcio, tan-sent. dist. 2. Scoli 3. sent . diit. a. qu. 2. quain tot uiN per alis Quam partem par-

ει Ferrariensis in i .PhJ sic. s. qtrini to- tibus addita ab ipsis sistinguatur. Sed tu realiter distinguatur a suis partibiis. tertio modo la intelligi naus, v. quod Franciscias auteni ToletuS in inedio toturn ut toruna ex sila natura, quat horum se ponit, adducens unana distIn nus toti in ei , habet et ioci non lit paristionem, ex qua imaginat tirona nenia tes, dc partes quatenus paries habent quaestionem eIse solutana. Habet ergo ex sua iratura, quod non sint tot una. quod partes si iniit suimptae citi plici- Secundo tamen notat, quod toria terdiciantiar. Pri Ino moclo per onmisi dicatur distinctuna a suis partitis, parti una collectionem, nulla Carum ex non per aliquod ad suun , Pioc potest cepta. Secundo modo per quan lain v. diipliciter intelligi. Prinam itii vi illudnionem secundum se, v. g. quatenus ad sit una sit ali lita entitas diliancta a

m a coniungitur imateriae praeter illa toto,dc hoc fessiunn est vi iam tot uiri collectionem. Tuncs infert, quod non distinguitur per aliam enotatori

SEARCH

MENU NAVIGATION