Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

241쪽

192 Bτῆς περὶ τα θεῖα σοφίας, τα δὲ κατὰ μερος υπέρ τε

τῆς κατασκευῆς του νυν οντος ιερου και των θεραπευουσῶν τὴν θεὸν παρθένων ἡγνοηκέναι. ουτε γὰρ το χωρίον τοὐτο ἐν ω το ἱερον φυλάτΤεται πυρι Ῥωμύλος ἐν ὁ καθιερώσας τῆ θεῶ μέγα δε τούτοιτεκμήριον οτι τῆς τετραγωνου καλουμένης Pώμης ἐν ἐκεῖνος ἐτείχισεν εκτός ἐστιν, εστίας δὲ κοινῆς τίερὸν ἐν τω κρατίστω μάλιστα καθιδρύονται τῆς πόλεως ἄπαντες, ἔξω δὲ του τείχους Ουδείς) Ουτε διά isa παρθένων τὰς θεραπείας κατεστήσατο τῆ θεῶ μεμνημένος ώς ἐμοὶ δοκεῖ του περὶ τὴν μητέρα πάθους, ἡ συνέβη θεραπευουσητὴν θεὸν τὴν παρθενίαν ἀποβαλεῖν, ώς ουχ ἱκανος ἐσόμενος, ἐάν τινα των θυηπόλων εὐρρ διεφθαρμένην, κατὰ τοὐς πα- 15 τρίους τιμωρήσασθαι νόμους διὰ τὴν ἐπὶ ταῖς οἰκείαις συμφοραῖς ἀνάμνησιν. διὰ ταυτα μεν δὴ κοινὸν ἱερὸν ου κατεσκευάσατο τῆς Ἐστίας ουδε ἱερεως ἔταξεν αυτῆ παρθένους, ἐν ἐκάστη δὲ των τριάκοντα φρατρῶν ἱδρυσάμενος εστίαν, ἐφ' ἐς ἔθυον οἱ φρα -

20 τριεῖς, θυηπόλους αυτῶν ἐποίησε τους των κουριῶν ηγεμόνας τὰ παρ' Ἐλλησιν ἔθη μιμησάμενος, ἁ παρὸ ταῖς ἀρχαιοτάταις των πόλεων ἔτι γίγνεται. τά γέ τοι καλούμενα πρυτανεῖα παρ ' αυτοῖς Ἐστίας ἐστιν ἱερα. καὶ θεραπεύεται προς τῶν ἐχόντων τὸ μέγιστον iis 25 ταῖς πόλεσι κράτος.

LXVI. Νόμας δὲ τὴν αρχὴν παραλαβὼν τὰς μεν

ἰδίας ουκ ἐκίνησε τῶν φρατριῶν εστίας, κοινὴν es κατεστήσατο πάντων μίαν ἐν τω μεταξὐ του τε M-πιτωλίου καὶ του Παλατίου χωρίω, συμπεπολισμέ-30 νων ήδη τῶν λόφων ἐνὶ περιβόλω καὶ μέσης ἀμφοινουσης τῆς αγορῆς, ἐν ἡ κατεσκεύασται τὸ ἱερὸν, τροτε φυλακὴν τῶν ιερῶν κατὰ τον πάτριον τῶν Λατι-

242쪽

νων νόμον διὰ παρθένων ἐνομοθέτησε γίνεσθαι' ἔχει δε τινας απορίας καὶ τὸ φυλαττόμενον ἐν τῶἱερῶ τί δη ποτέ ἐστι και διὰ τί πρόσκειται παρθένοις. τινὲς μεν ουν ουδεν ἔξω του φανερου πυρὸς εἶναι φασι τὸ τηρουμενον, την δὲ φυλακὴν αυτοs παρθέ- bνοις ἀνακεισθαι μῶλλον η ἀνδράσιν o&νται κατὰ τὸ εἰκὸς, ὁτι πῶρ μὲν αμίαντον, παρθένος δ' αφθαρτον, τῶ δ' ἀγνοτάτω των θείων τὁ καθαρώτατον των θνητῶν φίλον. Eστία δ ἀνακεῖσθαι τὸ πυρ νομίζουσιν, ὁτι γη τε Ουσα η θεὸς και τον μέσον κατέ- 10 z χουσα του κόσμου τόπον τὰς ανάφεις του μεταρσίου ποιεῖται πυρὰς ἀφ' εαυτῆς. εἰσὶ δε τινες οι φασιν ἔξω του πυρὸς απόρρητα τοίς πολλοῖς ἱερὰ κεῖσθαί τινα ἐν τῶ τεμένει της θεῆς, ων οῖ τε ἱεροφάνται την γνῶσιν ἔχουσι και αἱ παρθένρι, τεκμήριον ου Id μικρὸν παρεχόμενοι του λόγου τὸ συμβὰν περὶ την ἔμπρησιν του ἱερos κατὰ τον Φοινικικὸν πόλεμοντον πρῶτον συστάντα Pωμαίοις προς Καρχηδονίους περὶ Σικελίας. ἐμπρησθέντος γὰρ του τεμένους καιτῶν παρθένων φευγουσῶν ἐκ του πυρὸς τῶν ἱερο- 20φαντῶν τις Λευκιος Καικίλιος ὁ καλούμενος Μέτελλος ἀνηρ υπατικὸς, ὁ τον αοίδιμον ἐκ Σικελίας απὸ Καρχηδονίων καταγαγὼν oκτὼ καὶ τριάκοντα καὶεκατὸν ἐλεφάντων θρίαμβον, ὐπεριδὼν της ἰδίας

ασφαλείας τοὐ κοινη συμφέροντος ἔνεκα παρεκιν- 2bδυνευσεν εἰς τα καιόμενα βιάσασθαι καὶ τὰ καταλειφθέντα υπὸ τῶν παρθένων ἀρπάσας ἱερὰ διέσω - σεν ἐκ του πυρός ' ἐφ' ω τιμὰς παρὰ τῆς πόλεως ἐξqνέγκατο μεγάλας, ως ἡ τῆς εἰκόνος αυτου τῆς ἐν Καπετωλω γενομένης ἐπιγραφὴ μαρτυρεῖ. τοὐτο δὴ 30 λαβόντες ὁμολογουμενον ἐπισυνάπτουσιν αυτοὶ στο-78 χασμους τινας ἰδίους, οί μὸν ἐκ τῶν ἐν Σαμοθρακρ

243쪽

λέγοντες ἱερῶν μοῖραν εἶναί τινα φυλαττομένην τροἐνθάδε, Βαρδάνου μεν εἰς την ὐφ' εαυτos κτισθεῖσαν πόλιν ἐκ τῆς νήσου τα ἱερὰ μετενεγκαμενου, Αἰνείου δὲ, οτε ἔφυγεν ἐκ τῆς Tρωάδος ἄμα 5 τοῖς ἄλλοις καὶ ταυτα κομίσαντος εἰς 'Ιταλίαν, οἱ δὲ το διοπε ἐς Παλλάδιον ἀποφαίνοντες εἶναι το παρ' γλιεsσι γενόμενον, ώς Αἰνείου κομίσαντος αυτο δι ἐμπειρίαν, Ἀχαιῶν δὲ το μίμημα αυτοὐ λαβόντων κλοπῆ ' περὶ Ου πολλοὶ σφόδρα εἴρηνται ποιηταῖς 10 τε και συγγραφεὐσι λόγοι. ἐγὼ δὲ το μὲν εἶναί τινα τοῖς πολλοῖς ἄδηλα ιερὰ φυλαττόμενα υπὁ των παρθενων καὶ ου το πυρ μόνον ἐκ πολλῶν πάνυ καταλαμβάνομαι, τινα ταυτ' ἔστιν Ουκ ἀξιῶ πολυπραγμονεῖν οὐτ' ἐμαυτὸν οὐτε ἄλλον Ουδενα τῶν

15 βουλομένων τὰ προς θεούς ὁσια τηρεῖν. XVII. Aἱ δε θεραπεύουσαι την θεον παρθενοι τέτταρες μὲν ἐσαν κατ' ἀρχὰς τῶν βασιλεων αυτὰς αἱρουμένων ἐφ' οἷς κατεστήσατο δικαίοις ο Νόμας, ἴστερον δὲ διὰ πλῆθος τῶν ιερουργιῶν δς ἐπιτελου- τ20 σιν εξ γενόμεναι μεχρι του καθ' ημὰς διαμένουσι χρόνου δίαιταν ἔχουσαι παρὰ τρ θεῶ, ἔνθα δι' ημερας μὲν ουδεὶς ἀπείργεται τῶν βουλομένων εἰσιέναι, νυκτωρ οὐδενὶ τῶν ἀρρενων ἐναυλίσασθαι θεμις. χρόνον τριακονταετῆ μένειν αὐτὰς ἀναγ- 25 καῖον ἀγνὰς γάμων θυηπολουσας τε καὶ τἄλλα θρησκευούσας κατὰ νόμον, ἐν ω δεκα μὲν ἔτη μανθάνειν αὐτὰς ἔδει, δέκα δ' ἐπιτελεῖν τὰ ἱερὰ, τὰ δὲ λοιπὰ δεκα διδάσκειν ετέρας. ἐκπληρωθείσης δὲ τῆς τοια - κονταετίας Ουδὲν ην το κωλῶσον τὰς βουλομενας 30 ἀποθείσας τὰ στέμματα καὶ τὰ λοιπὰ παράσημα τῆς

ιερωσυνζς γαμεῖσθαι. καὶ ἐποίησάν τινες τοὐτο πάνυ

ὀλίγαι, αἷς ἄζηλοι συνέβησαν αἱ τελευτάὶ τῶν βίων

244쪽

- B - 195 καὶ ου πάνυ ευτυχεῖς, ἄστε δι' οἰωνοὐ λαμβάνουσαι τὰς ἐκείνων συμφορὰς αἱ λοιπαὶ παρθένοι μένουσι παρὰ τῆ θεω μεχρι θανάτου, τότε δὲ εἰς τον της ἐκλιπουσης ἀριθμὸν ἐτέρα πάλιν υπὸ των ἱερο*αν- των ἀποδείκνυται. τιμαὶ δὲ αὐταῖς αποδέδονται παρὰ 1της πόλεως πολλαὶ καὶ καλαὶ, δι' ἶς ουτε παίδωνιο αυταῖς ἐστι πόθος ουτε γάμων, τιμωρίαι τε ἐπὶ τοῖς άμαρτανομένοις κεῖνται μεγάλαι, ων ἐξετασταί τε καὶ κολασταὶ κατὰ νόμον εἰσὶν οἱ ἱεροφάνται, τὰς μὲν ἄλλο τι των ἐλαττόνων ἀμαρτανουσας ἐάβδοις l0 μαστιγοῶντες, τὰς δε φθαρείσας αἰσχίστω τε καὶ ἐλεεινοτάτω παραδιδόντες θανάτω. ζῶσαι γὰρ ετιπομπευουσιν ἐπὶ κλίνης φερόμεναι την ἀποδεδειγμένην τοῖς νεκροῖς ἐκφορὰν, ἀνακλαιομένων αυτὰς καὶ προπεμπόντων φίλων τε καὶ συγγενῶν, κομισθεῖσαι II μέχρι της Κολλίνης ni λης, ἐντὸς του τείχους εἰς σηκὸν υπὸ γης κατεσκευασμένον ἄμα τοῖς ἐνταφίοις κόσμοις τίθενται καὶ Ουτ' ἐπιστήματος ουτ' ἐναγισμῶν Ουτε ἄλλου των νομίμων ουδενὸς τυγχάνουσι. πολλὰ μεν ουν καὶ ἄλλα δοκεῖ μηνύματα εἶναι της 20ουχ ὁσίως υπηρετουσης τοῖς ἱεροῖς, μάλιστα δὲ ησβέσις του πυρός, ἐν υπερ ἄπαντα τὰ δεινὰ Pωμαῖοι δεδοίκασιν ἀφανισμου της πόλεως σημεῖον υπο-i λαμβάνοντες, ἀφ' ης ποτ' αν αἰτίας γένηται, καὶ πολλαῖς αυτὸ θεραπείαις ἐξιλασκόμενοι κατάγουσι 25 πάλιν εἰς τὀ ἱερόν ' ὐπὲρ ων κατὰ τον οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ. LX III. Πάνυ δ' ἄξιον καὶ την ἐπιφάνειαν ἴστορῆσαι τῆς θ εῶς, ῆν ἐπεδείξατο ταῖς αδίκως ἐγκληθείσαις παρθένοις, πεπίστευται γὰρ υπὸ Ρωμαίων, 30 εἰ καὶ παράδοξά ἐστὶ, καὶ πολυν πεποίηνται λόγονυπὲρ αυτῶν οἱ συγγραφεῖς. ὁσοι μὲν ουν τὰς ἀθέους

245쪽

196 Bἀσκουσι φιλοσοφίας, εἰ δὴ καὶ φιλοσοφίας αυτὰς δεῖ

καλεῖν, ἀπάσας διασυροντες τὰς ἐπιφανειας των θεῶν τὰς παρ' Ἐλλησιν η βαρβάροις γενομένας καὶ ταυτας εἰς γελωτα πολυν ἄξουσι τὰς ἱστορίας ἀλα 5 νείαις ἀνθρωπίναις αυτὰς ἀνατιθέντες, ως ουδενὶ θεῶν μέλον ἀνθρώπων ουδενός. ὁσοι δ' Ουκ ἀπολυουσι της ἀνθρωπίνης ἐπιμελειας τους θεους, ἀλλa καὶ τοῖς ἀγαθοῖς ευμενεῖς εἶναι νομίζουσι καὶ το κακοῖς δυσμενεῖς, διὰ πολλῆς ἐληλυθότες ἱστορίας 10 ουδὲ ταυτας υπολήψονται τὰς ἐπιφανειας εἶναι ἀπίστους. λέγεται δή ποτε του πυρὸς ἐκλιπόντος δι' ολιγωρίαν τινὰ τῆς τότε αυτὁ φυλαττουσης Αἰμιλίας

ετέρα παρθένω των νεωστὶ κατειλεγμένων καὶ ἄρτι νμανθανουσῶν παραδουσης την ἐπιμέλειαν ταραχη15 πολλὴ γενέσθαι κατὰ την πόλιν oλην καὶ ζήτησις υπὸ των ἱεροφαντων, μή τι μίασμα περὶ το πυρ τῆς ἱερείας ἐτυγχανε γεγονός ' ἔνθα δη φασι την Αἰμι - λίαν ἀναίτιον μεν ουσαν, ἀπορουμένην δ' ἐπὶ τά συμβεβηκότι παρόντων των ἱερέων καὶ των αλλων 20 σωρθένων τὰς χεῖρας ἐπὶ τον βωμὸν ἐκτείνασαν εἰπεῖν ' 'Εστία τῆς Ῥωμαίων πόλεως φυλαξ, εἰ μεν ὁσίως καὶ δικαίως ἐπιτετέλεκά σοι τὰ ιερὰ χρόνου ὀλίγω δέοντα τριακονταετους και ψυχὴν εχουσα καθαρὰν καὶ σωμα αγνὸν, ἐπιφάν θί μοι καὶ βοήθησον 25 καὶ μὴ περιωρς τὴν σεαυτῆς ἱέρειαν τον οἴκειστὴ μόρον ἀποθανοὐσαν' εἰ δὲ ἀνόσιόν τι πέπρακταί μοι ταῖς ἐμαῖς τιμωρίαις τὸ τῆς πόλεως ἄγος ἀφάγνισον. ταῶτ' εἰποὐσαν καὶ περιρρήξασαν απὸ τῆς καρπασίνης ἐσθῆτος, ἐν ἔτυχεν ἐνδεδυκυῖα, βαλε, τον 30 τελαμῶνα ἐπὶ τον βωμὸν μετὰ τὴν ευχὴν λέγουσι καὶ ἐκ τῆς κατεψυγμένης προ πολλοί καὶ οὐδένα φυλαττουσης σπινθῆρα τέφρας ἀναλάμψαι φλόγα πολλὴν

246쪽

BI97 διὰ τῆς καρπάσου, ἄστε μηδεν ἔτι δεῆσαι τῆ πόλει μήτε ἀγνισμῶν μήτε νέου πυρός. LXVIIII. 'Ετι δὲ τουτου θαυμασιώτερόν ἐστι καὶ μυθω μἀλλον ἐοικὸς ο μέλλω λέγειν. κατηγορῆσαί

τινά φασιν αδίκως μιας των παρθένων των ἱερῶν GTυκκίας ἔνομα, ἀφανισμὸν μεν πυρὸς Ουκ ἔχοντα προφέρειν, ἄλλας δέ τινας ἐξ εἰκότων τεκμηρίων καὶ μαρτυριῶν αποδείξεις φέροντα Ουκ αληθεῖς' κελευ- σθεῖσαν δ' ἀπολογεῖσθαι τὴν παρθένον τοὐτο μόνον εἰπεῖν, ὁτι τοῖς ἔργοις ἀπολυσεται τὰς διαβο- tu λάς' ταὐτα δ' εἰπουσαν καὶ τὴν θεὸν ἐπικαλεσαμένην ηγεμόνα τῆς odos γενέσθαι προάγειν ἐπὶ τονοβεριν ἐπιτρεψάντων μὲν αυτῆ των ἱεροφαντων, τοὐ δε κατὰ τὴν πόλιν ἄχλου συμπροπέμποντος γενομένην δὲ του ποταμοs πλησίον τὸ παροιμιαζό- lli μενον ἐν τοῖς πρώτοις των ἀδυνάτων τόλμημα υπομεῖναι, ἀρυσαμένην ἐκ τοί ποταμοί κενω κοσκίνω

καὶ μέχρι τῆς αγορὰς ἐνέγκασαν παρὰ τοὐς πόδας i των ἱεροφαντων ἐξερῶσαι τὸ υδωρ. καὶ μετὰ ταυταφασι τον κατήγορον αυτῆς πολλῆς ζητήσεως γενομέ- 20νης μήτε ζῶντα ευρεθῆναι μῆτε νεκρόν. ἀλλ' υπερ μὲν των ἐπιφανειῶν τῆς θεὰς ἔχων ἔτι πολλὰ λέγειν καὶ ἄλλα ταυτα ἱκανὰ εἰρῆσθαι νομίζω.L.XX. Ἐκτη δὲ μοῖρα τῆς περὶ τα θεῖα νομοθεσίας ἐν ἡ προςνεμηθεῖσα τοῖς καλουμένοις υπb ra μαίων σαλλις, ους α υτὸς ὁ Νόμας ἀπέδειξεν ἐκ

gων πατρικίων δώδεκα τοὐς ευπρεπεστάτους ἐπιλεξάμενος νέους, ύν ἐν Παλατίω κεῖται τὰ ἱερὰ καὶ αυτοὶ καλοίνται Παλατῖνοι. οἱ μεν γὰρ 'Aγωναλεῖς, υπὸ δέ τινων Κολλῖνοι καλούμενοι σάλιοι, ύν τὸ Ω- 30 ooφυλάκιόν ἐστιν ἐπὶ τos Κολλίνου λόφου, μετὰ Νόμαν ἀπεδείχθησαν υπὸ βασιλέως οστιλίου κατ'

247쪽

ευχὴν, ἐν ἐν τῶ προς Σαβίνους εἴξατο πολεμω. --τοι πάντες οἱ σάλιοι χορευταί τινές εἰσι καὶ υμνηται κτῶν ἐνοπλων θεῶν. εορτη δ' αυτῶν ἐστι περὶ ra Παναθήναια ἐν τῶ καλουμένω Μαρτίω μηνὶ δημο-5 τελὴς ἐπὶ πολλὰς ημέρας αγομενη, ἐν αἷς διὰ της πόλεως ἄγουσι τους χορους εἴς τε την αγορὰν καὶ τοὐπιτώλιον και πολλους ἄλλους ἰδίους τε και δημοσίους τόπους, χιτῶνας ποικίλους χαλκαῖς μυτραις κατεζωσμένοι και τηβέννας ἐμπεπορπημένοι 10 περιπορφυρους φοινικοπαρύφους, ας καλουσι τραβέας ἔστι δ' ἐπιχώριος αυτη Ῥωμαίοις ἐσθὴς ἐν

τοῖς πάνυ τιμωθ καὶ τὰς καλουμένας ἀπίκας επικείμενοι ταῖς κεφαλαῖς, πίλους υψηλοὐς εἰς σχημα συναγομένους κωνοειδὲς, ας Ἐλληνες προσαγορευ- Ib ουσι κυρβασίας. παρέζωσται δ' ἔκαστος αυτῶν ξιφος και τρ μεν δεξιὰ χειρι λόγχην ἡ ράβδον η τι βτοιουθ' ἔτερον κρατεῖ, τn δ' εὐωνύμω κατέχει πέλτην Θρακίαν ' η δ' ἐστι ρομβοειδεῖ θυρεῶ στενωτέρας ἔχοντι τὰς λαγόνας ἐμφερης, οῖας λέγονται φέ-20 ρειν οἱ τὰ Κουρητων παρ' Ἐλλησιν ἐπιτελουντες ἱερά. καί εἰσιν οἱ σάλιοι κατὰ γουν την ἐμήν γνῶ- σιν Ελληνικῶ μεθερμηνευθέντες ὀνόματι μυοητες, υφ' ημῶν μεν ἐπὶ τῆς ηλικίας ουτως ἁνομασμένοι παρὰ τους κούρους, υπὸ δὲ Ῥωμαίων ἐπι τῆς συν- 25 τόνου κινήσεως. το γὰρ ἐξάλλεσθαί τε καὶ πηδῶν σαλῖρε υπ' αυτῶν λέγεται. απὸ δὲ τῆς αυτῆς αἰτίας καὶ τους ἄλλους πάντας ὀρχηστὰς, ἐπεὶ καν τούτοις πολῶ το ἄλμα καὶ σκίρτημα ἔνεστι, παράγοντες απὸ τῶν σαλίων τοὐνομα σαλτάτωρας καλουσιν. εἰ 30-ὀρθῶς ὐπείληφα ταύτην αὐτοῖς την προσηγορίαν ἀποδιδοὐς ἐκ τῶν γιγνομένων υπ αυτῶν ὁ βουλόμενος συμβαλεῖ. κινουνται γὰρ προς αυλὸν ἐν si υθμῶ

248쪽

τὰς ἐνοπλίους κινησεις το ὲ μὲν ὁμου, το ὲ δεπαραλλὰξ, καὶ πατρίους τινὰς δμνους αδουσιν ἄματαῖς χορείαις. χορείαν δὲ καὶ κίνησιν ἐνοπλων καὶ τὰν ἐν ταῖς ἀσπίσιν ἀποτελούμενον υπὸ των ἐγχειριδίων ψόφον, εἴ τι δεῖ τοῖς ἀρχαίοις τεκμηριοὐσθαι bλόγοις, Κουρητες ησαν οἱ πρῶτοι καταστησαμενοι. τον δὲ περὶ αυτῶν μυθον ουδεν δέομαι προς εἰδότας ολίγου δεῖν πάντας γράφειν. LXXI. Ἐν δὲ ταῖς πέλταις, ας οι τε σάλιοι φορουσι καὶ ας ὐπηρέται τινὲς αυτῶν ηρτημένας απὸ 10 κανόνων κομίζουσι, πολλαῖς πάνυ ουσαις μίαν εἶναι λέγουσι διοπετῆ, ευρεθηναι δ ' αυτην φασιν ἐν τοῖς

βασιλείοις τοὐ Νόμα, μηδενὸς ἀνθρώπων εἰσενέγκαντος μηδ' ἐγνωσμένου πρότερον ἐν Λαλοῖς τοιούτου σχηματος, ἐξ ων ἀμφοτέρων ὐπολαβεῖν -- Ibμαίους θεόπεμπτον εἶναι τὰ ὁπλον. βουληθέντατον Νόμαν τιμῶσθαί τε αυτὸ φερόμενον υπὸ τῶν ω κρατίστων νέων ἐν ἱεραῖς ημέραις ἀνὰ την πόλιν καὶ

θυσιῶν ἐπετείων τυγχάνειν, δεδοικότα δὲ ἐπιβουλας τε τὰς απ' ἐχθρῶν καὶ ἀφανισμὸν αυτοs κλο- 20παῖον oπλα λέγουσι πολλὰ κατασκευάσασθαι τῶ διοπετεῖ παραπλησια, Μαμορίου τινος δημιουργοῶ τὸ ἔργον ἀναδεξαμένου, ἄστε ἄσημον γενέσθαι καὶ δυσδιάγνωστον τοῖς μέλλουσιν ἐπιβουλευειν την τos θεοπέμπτου φυσιν διὰ την ἀπαράλλακτον τῶν αν- 25θρωπείων ἔργων ομοιότητα. ἐπιχώριον δὲ ' μαίοις

καὶ πάνυ τίμιον ὁ κουρητισμὸς, ῶς ἐκ πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων ἐγὼ συμβάλλομαι, μάλιστα δ' ἐκ τῶν περὶ τὰς πομπὰς τάς τε ἐν ἱπποδρόμω καὶ τὰς ἐν τοῖς θεάτροις γινομένας ' ἐν ἀπάσαις γὰρ αὐταῖς πρόση- 30βοι κόροι χιτωνίσκους ἐνδεδυκότες ἐκπρεπεῖς κράνη καὶ ξίφη καὶ πάρμας ἔχοντες στοιχηδὸν πορεύονται,

249쪽

200 Bκαί εἰσιν ούτοι τῆς πομπῆς ηγεμόνες καλουμενοι προς αυτῶν ἐπὶ τῆς παιδιὰς τῆς υπὸ Λυδῶυ ἐξεο- ρῆσθαι δοκούσης λυδίωνες, εἰκόνες ώς ἐμοὶ δοκεἶ

των σαλίων ' ἐπεὶ των γε Κουρητικῶν ουδὲν ἄσπερ N5 οἱ σάλιοι δρῶσιν ουτ ἐν υμνοις Ουτ' ἐν ὀρχήσει. χρῆν δε τούτους ἐλευθέρους τε εἶναι καὶ αυθιγενεῖῖ

καὶ αμφιθαλεῖς, οἱ ὁ ' εἰσὶν ἐξ ὁποιαςδήποτε τύχης, τί γὰρ δεr τα πλείω περὶ αυτῶν γράφειν; LXXII. N δ' ἐβδομη μοῖρα τῆς ἱερῆς νομοθε-io σίας τῶ συστήματι προσετέθη τῶν καλουμενων φετιαλίων. οἶτοι δ' αν εἴησαν κατὰ την Ἐλληνικην καλούμενοι διάλεκτον εἰρηνοδίκαι. εἰσὶ δ' ἐκ τῶν ἀρίστων οἴκων ἄνδρες ἐπίλεκτοι διὰ παντὸς ἱερωμενοι τοs βίου, Νόμα τos βασιλέως πρώτου καὶ τολο15 Ρωμαίοις το ἱερὸν ἀρχεῖον καταστησαμένου ' εἰ μέντοι παρὰ τῶν καλουμενων Αἰκικλῶν τὸ παράδειγμα

ἔλαβεν ἄσπερ οἰονταί τινες, ῆ παρὰ τῆς 'Αρδεατῶν πόλεως ώς γράφει Γέλλιος οὐκ ἔχω λέγειν, ἀπόχρη δέ μοι τοσοsτο μόνον εἰπεῖν, ὁτι προ τῆς Νόμα

20 αρχῆς οὐπω τὸ τῶν εἰρηνοδικῶν σύστημα παοὰ -- rμαίοις ἰν. κατεστήσατο δ' αυτὸ Νόμας ὁτε Φιδηνάταις ἔμελλε πολεμεῖν ληστείας καὶ καταδρομὰς τῆς χώρας αυτοs ποιησαμένοις, εἰ βούλοιντο συμβῆναι δίχα πολέμου προς αυτὸν, ὀπερ εἰς ανάγκην κατα- 25 στάντες ἐποίησαν. οἴομαι δ' ἐπειδήπερ οὐκ ἔστιν ἐπιχώρι- Ἐλλησι τὸ περὶ τοὐς εἰρηνοδίκας ἀρχεῖον ἀναγκαῖον εἶναί μοι πόσων και πηλίκων ἐστὶ ποαγμάτων κύριον διελθεῖν, ῖνα τοῖς ἀγνοοὐσι την Ρωμαίωνευσέβειαν, ἐν οἱ τότε ἄνδρες ἐπετήδευον, μὰ παρά-30 δοξον εἶναι φανη τὸ πάντας αὐτοῖς τὸ κάλλιστον λαβεῖν τους πολέμους τέλος. απάντων γὰρ αυτῶν τὰς ἀρχας καὶ τὰς υποθέσεις εὐσεβεστάτας φανήσονται

250쪽

ποιησάμενοι καὶ διὰ τομο μάλιστα τους θεους ἐσχηκότες ἐν τοῖς κινδυνοις ευμενεῖς. ἄπαντα μὲν οὐνῖσα ἀνάκειται τούτοις τοῖς εἰρηνοδίκαις ἐπελθεῖν διὰ πλῆθος ου ράδιον, κεφαλαιώδει δ' υπογραφst δηλῶσαι τοιάδ' ἐστι' φυλάττειν ἶνα μηδένα Ρωμαῖοι 5m1 πόλεμον ἐξενέγκωσι κατὰ μηδεμιῆς ἐνσπόνδου πόλεως ἄδικον, ἀρξάντων δε παρασπονδεῖν εἰς αυ- τοὐς ετέρων πρεσβεύεσθαί τε καὶ τὰ δίκαια πρῶτον αἰτεῖν λόγω, ἐὰν δὲ μη πείθωνται τοῖς ἀξιουμένοις, τότ ἐπικυρουν τον πόλεμον. ομοίως δὲ κῶν ἀδικεῖ- 10σθαί τινες υπὸ Pωμαίων ἔνσπονδοι λέγοντες τὰ δίκαια αἰτῶσι, τούτους διαγινώσκειν τους ἄνδρας εἴ τι πεπόνθασιν ἔκσπονδον καὶ ἐὰν δόξωσι τὰ προσήκοντα ἐγκαλεῖν τους ἐνοχους ταῖς αἰτίαις συλλα- βόντας ἐκδοτους τοῖς ἀδικηθεῖσι παραδιδόναι τά τε 15 περὶ τους πρεσβευτὰς αδικηματα δικάζειν και τὰ περὶ τὰς συνθήκας ῖσια φυλάττειν εἰρήνην τε ποιεῖσθαι καὶ γεγενημένην, ἐὰν μη κατὰ τους ἱεροῖς δόξll πεπρῆχθαι νόμους, ἀκυρουν καὶ τὰς τῶν

στρατηγῶν παρανομίας, ἴσαι περί τε ὁρκους καὶ 20 σπονδὰς ἐπιτελοίνται, διαγινώσκοντας ἀφοσιοὐ-

σθαι, περι ων κατὰ τους οἰκείους καιροῖς ποιῆσομαι τον λόγον. τὰ δε περὶ τὰς ἐπικηρυκείας ὐπ'αυτῶν γινόμενα, δτε την δόξασαν ἀδικεῖν πόλιν αἰτοῖεν δίκας ἄξιον γαρ μηδὲ ταυτ' ἀγνοεῖν κατὰ raio2 πολλὴν φροντίδα τῶν οσίων καὶ δικαίων γινόμενα τοιαυτα παρέλαβον' εἷς μὲν ἐκ τῶν εἰρηνοδικῶν, ον οἱ λοιποὶ προχειρίσαιντο, κεκοσμημένος ἐσθῆτι καὶ

φορήμασιν ἱεροῖς. ῖνα διάδηλος ἡ παρὰ τους ἄλλους,

εἰς τVν τῶν ἀδικουντων παρεγίνετο πόλιν' ἐπιστὰς 20

δὲ τοῖς ὁρίοις τόν τε ista καὶ τους ἄλλους ἐπεκα λεῖτο θεους μαρτυρόμενος ὁτι δίκας αἰτῶν ῆκει περὶ