Politica

141쪽

3. τρὶς δίκας Ἀλλ' εχει γαρ δι'Θωσιν του πολίτου διορισμός εν γαρ ταῖς ἄλλαις πολιτείαις χο ἀόριστd ἄρχων εκκλησιαστης εστι καὶ δικαστὰ, αλλὰ o κατα τῆν ἀρχην ρισμένος. ουτωHγἀρ παπιν ἡ τισιν ἀποδέδοται το βουλευεμαι καὶ δ κά- ζειν περὶ πάντων η περί τινων ' ις μεν ουν σπιν ο πολίτης, ε τουτων φανερο γαρ ερο α κοινωνεῖν αρχης βουλευπικῆς - πολίτην. Ἐδη λέγομεν εἶναι ταύτης της πόλεως πόλεν sτο τω τρώτων πληΘος, ἱκανον προς αὐτάρκειαν s. ζωῆς ἀπλω ειπεῖν. ρίζοντα δε προς τηνι λσιν πολίτην το ε αμφοτέρων πολrτων, καὶ μηβατερ μόνον ob πατρὸς, μητρός οι δε και τοῦτ επὶ πλέον ζητοῦσιν, οῖο ετ πάππους δύο, τρεῖς η πλείους Οἴτω δ οριζομένων πολιτικως καὶ χέως,

ἀποσσί τινες τον τρίτον κεῖνον η τέταρτον, πως εσται πολίτης Γοργίας μεν ουν ο Λεοντῖνος τὰ μεν σως ἀπορων τα δ' ἰοωνευόμενος φη, καθάπερ αλμους εἶναι τους π των όλμοποιων πεποιημένους, se καὶ ανισσούους τὰς - των δημιουργων πεποιημέν ς' εἶναι γάρ τινας Λαρισσαιοποιους.

Ἐστι δε ἁπλῆν δε γὰρ μετεῖχον κατὰ τον η -

τα διορισμον της πολιτείας, σαν ἀν πολιται καιγαρ δἐ δυνατον ἐφαρμόττει το εκ πολίτου η ἐκ πολίτβος επὶ των πρώτων οικησάντων io. Ἀλλ' σως κῶνοι μαλλον χουσιν ἀπορίαν ὁσοι

142쪽

μετεσχον μεταβολης γνομενης πολιτείας, οῖονἈΘηνησιν ποίησε Κλειμενης μετὰ την - τυράννων κεολην πολλὰς γαρ φυλέτευσε ξένους καὶ δουλους καὶ μετοικους. Mas ἀμφιςβητημα προς τουτους εστὶν, ου τίς πολίτης, ἀλλὰ πότενον ἀδίκως, δικαίως.Καίτοι καὶ τοῦτο τις ετ προμπορησειεν, αρ', ει μηδικαίως πολίτης, ου πολίτης, ως ταὐτὰ δυναμενου

τοῦ τ αδίκου καὶ τ ψευδῆς. - Ἐπεὶ δε ροῦμεν καὶ ἄρχοντάς τινας ἀδικως, ω ἄρχειν με φησομεν.

ἀλλ' ὐδικαίως ο δε πολύτης αρχη τινι διωρ:σμενος στίν ο γὰρ κοινωνων της τοιαῖςδε ἀρχης πολίτης στὶν, ως φαμεν ' δηλον τι πολίτας μιν εἶναι φατεον καὶ τάτους, πεο δε τοῦ δικαίως η μηδικαίως συνάπτει προς την ιρημενην πρότερον ἀμφισητησιν Ἀποροῦσι γαρ τινες,- - πόλις επρα- ξε, καὶ πότε in η πόλι. οῖον ἄταν ξ ὀλοαρχίας τυμ Ioος νηται δημοκρατία τότε γαρ με τασυμβόλαια ενιοι βάλονται διαλύειν ως ἡ της πόλεως ἀλλα του τυράννου λαβόντος ου ἀλλα πολλὰ τωρ

λὶ λὶτο κοιν συμφερον. ἴπερ ἔν καὶ δημοκρα II.

τουνταί τινες, κατὰ τον τοόπον τουτον μοIως της πόλεως φατεον εἶναι ταύτης τἀ της πολιτείας ταυτης πραεεις, ταὶ - ε της ολ ακχιας καὶ της τυρα

νίδος Εοικε δ' οἰκεῖος ὁ λόγος εἶναι της ἀπορίας ταύτης πως ποτε χυ λωιν την πόλιν εἶναι την αὐτην - τὸν αὐτην αλλ ετεραν. μὲν ἔν ἐπιπολαιοτάτη της ἀπο φας ζήτησις περὶ τον τόπον καὶ τὰς ἀνΘρωπους εστιν. Ἐνδεχεται οἰ διαζευ-

143쪽

χΘηναι τον τόπον καὶ τῆς Θρώπους, καὶ τους μενετερον τὰ δ' ετερον ικησαι τόπον Ταύτη μεν ουν πραοτέρα Θετέον τῆ απορίαν πολλαχω γὰρ τὰ πόλεως λεγομενης, στι - - ευμάρεια της τοιαύτης aa. O- ως. μοίως δε καὶ των τον αυτον τόπον κατοικουντων ν' των πότε δεῖ νομίζειν μίαν εἶναι πόλιν; ου γα τοι τειχεσιν εἴη ἀρών Πελο ποννή. σω περιβαλεῖν ν τεγχος Tοιαύτη ἰσως στὶ καὶ Βαβυλών καὶ πασα ἡτις εχε περ γραφήν μαωλον Αθνους, πόλεως, ἡ γε φασi εαλωκυίας τρίτηνημερα si ακοεμαι τι μέρος της πόλεως Ἀλλα περ με ταυτης της ἀπορίας εις ἀλλον καιρον 'η-

σιμος η σκεψις περὶ γὰρ μεγΘους της πόλεως τό

τε ποσὸν κα πότερον Θνος εν η πλείω συμφέρει,13. δεῖ, λανΘάνειν τον πολιτικόν Ἀλλα των αυτων καταικέντων το αυτὸν τόπον πότερον, ως ἀν- τοπινος ταὐτὰ των κατοικέντων, την αὐτη εἶναι φατεο πόλιν, καIπερ α ὶ των μεν Θειρομενω των δε νρμενων ωςπερ καὶ ποταμὰ ειώθαμεν λεγειν τὰς αυτ Ἀαι κρηνας ἀς αύτας, καίπερ αει του μεν πιννομεν νάματος του δ' ὐπεξιόντος. H τὰς μεν οἰνΘρώπους φατεο εἶναι τὰς αυτὰς δια την τοιαυτην Ητίαν την δε πόλιν ἐτέραν Εἴπερ γαρεστι κοινωνία τις η πόλις εστ δε κοινωνία πολι- των πολιτείας - γνομένης τέρας τ είδει καὶ ψεγσης της πολιτειας, ἀναγκαῖον εἶναι δόξειεν ἁ και την πόλιν εἶναι μη την αὐτην δεπερ γε καὶ χορον τε με κωμικον τε δε τραγικὰ ετεηον εἶναί φαμεν, των αὐτων πολλάκις ἀνΘρώπων οντων. 14. μοιως 1 καὶ πασαν ἄλλην κοινωνlαν καὶ σύνΘε-

144쪽

τοῦτο εχει τον τρόπον, φανερον τι μάλιστα λε- κτεο τη αυτην πόλιν εις την πολιτεία βλέποντας. πινομα, δε αλετ ετερον η ταυτὰν ξεστι καιτων αυτων κατοικέντων αὐτη καὶ πάμπαν τέρωνἀ9Θρώπων. ι δε δίκαιον διαλύειν η μη διαλίειν νοτα εἰς τέραν μεταβάλλη πολιτείαν η πόλις λόγος τερος. Κε . . Υων δἰ νυν εἰρημένων ἐχόμενόν εστι επισκέψατ ι, πότερον την αὐτην ἀρετην ἀνδρὸς γαθῶωα, πολίτου σπουδαίου Ῥετέον η μη τη αύτην. Ἀλλα μην εἴγε τουτο τυχεῖν δεῖ ζητησεως την τῆ

πολίτου τυπω τινι πρωτον ληπτέον. 'riςπερ ν πλωτηρ εἶ τις των κοινωvων εστιν, ουτ καὶ ovπολίτην φαμέν. ων δὲ πλωτηρων καίπερ νομοίω οντων την δύναμιν se μεν γάρ στι ερέτης, δε κυβερνητης, ο δε oωρεῖς δ' ἄλλην τινεχων τοιαύτην επωνυμίαν δηλον , ο μεν κqιβέστατος καστου λόγος ιδιος Ἀσται της ἀρετης, ὁμως δ καὶ κοινός τις φακμόσει πασιν η γαζ

145쪽

η σωτηρία της κοινωνίας cio εστιν κοινωνία δἐστιν η πολιτεία διο την ρετην ν καῖον εἶναι τοῦ πολίτου προς την πολιτείαν. Eἴπερ ἔν ἔστι πλείω πολιτείας ε'aη, δῆλον ς 'κ νδέχεται τοῦ ' ππουδαίου πολίτου μίαν ἀρετη ειναι την τελείω.

τελ ιαν. Οτι μεν ου ενδεχεται πολίτην οντα σπουδαῖον, κεκτησΘαι την ρετην, καρο ν σπου- s. δαῖος ἀνηρ φανερόν. Ου μην αλλἀ και κατ ἀλ- λον τρόπον εστ διαπονοῦντας πελΘεῖν τον , αὐτον λόγον περὶ της ἀρίστης πολιτείας. αι γὰρ δύνατον ξ πάντων σπουδαίων οντων εἶναι πόλιν,

δεῖ δε καστον το καί ' αυτον ερροον ευ ποιεῖν,

τοῦτο δὲ αὐάρετης επεδη ἀδυνατον μίους εἶναι πάντας τους πολίτας, κ- αν - μία ἀρετ πολίτου καὶ ανδρος ἀγαθὰ ην με γα τῶ σπουδαι πολίτου δεῖ πασιν πάρχειν ουτω γαρ αριστην ἀναγκαῖον εἶναι την πόλιν την δε τοῦ, ἀνδρὸς του αγα- Θ α δυνατον ει μη πάντας ἀναγκαῖον ἀγαλ εἶ-4- ναι τους εν ' σπουδαια πόλει πολίτας. Eτι ἐπει

ἐξ ἀνομο ν η πόλις, ωςπερ ζωον εὐΘῖς κ ψυχῆς καὶ σώματος, καὶ φυχλε λόγου και ὀρέξεως ανοικία

- ἀνδρὸς καὶ γυνακκος, καὶ κτησις ε δεσπότου καὶ δέλη τον αὐτὰ δὴ τροπον καὶ πόλου ἐξ ἀπαντων τε τέτω καὶ προς τάτοις ξ ἄλλων ἀνομοίων συνέστηκεν ειδων Ἀνάγκτώ μίαν εἶναι την των πο- λιτων πάντων ἀρετην, -πεὐ δε των χορεπων

146쪽

κοροφα καὶ παραττοίτου Διότι με τοίνυν ἀπλως .ου ἡ αυτὸ φανερο εκ τάτων. Ἀλλ' αρα σταιτιν - αυτη ἀρετὴ πολίτου τε σπουδαίου καὶ αν- δροὶ σπουδαίου Φαμεν τὸν ρχοντα του σπουδαῖον αγαθον εἶναι καὶ φρόνιμον, τον δε πολιτικὸν ἀνα καGον εἶναι φρόνιμον. Καὶ την παιδείαν Ρευειου ἐτέραν εἶναι λέγουσ τινες του ἄρχοντος, ῶς- περ και φαίνονται οἱ των βασιλεων ιεῖ' or 3rικrn καὶ πολεμικὴν παβευόμενοι. Καὶ υρι-1s φησὶ Mή μοι τα κόμψ', ἀλλ ων πόλει δεῖ λ ουσάν τινα αρχοντος et αβείαν. E δε η υτ, 6.

147쪽

σΘαι καὶ πηρετεῖ τας λακονικας πράξεις Δουλου δ' εἴδη πλείω λέγομε - γαρ eγασίαι πλείους' ων ε μέρος ατε χου οἱ χερνῆτες ' τοι o Iτὶν, περ σημαίνει καὶ του νομ αυτίς, ο ζωνυς απο των χειρων ε οῖ ὀ βάναυσος τεχνωης εστί ι παρ ἐνίοις ή μετεῖχον οι δημιουργοὶ το παλαιοῖ, ἀρχων, πρινδημον γενέ-αι τον σχατον. α με ἶν εργα των Οχομενων τως si δε τον ἀγαθον δἰ τον πολιτικον δε το πολίτην το αγαΘον μανΘάνειν, εἰ μή ποτε . χρεlας χάριν αυτ προ αυτόν si ἀoi ἔτι συμβαίνει γίνεσ&αι τον με δεσπότην τον δε

λέγομεν ιναι την πολιτικὴν α χην ην δεῖ τον ας-χοντα, αρχόμενον μαΘεῖν, οιον ἱππαρχεῖν ππαρ- χηΘέντα, στρατηγεῖν στρατηγηΘέντα, και τάξι- αρχησαντα καὶ λοχαγησαντα. χι καὶ λέγεται τουτο καλως, ως κ σπιν ευ ρξαι ἡ ρχΘέντα.

μενου

148쪽

μενου με ελευωχου δἰ του οὐ δῆλον ὁτι ἡ μία αν - αρετη, οῖον δικαιοσυνη, αλλ' εἴδη χουσα, κὐ α αρξει καὶ ρξετα ωςπερ ἀνδρος καὶ γυναικὰ ἐτέρα σωφροσυνη καὶ ἀνδρεία Δόξαι ἀραν εἶναι δειλοχ ἀνὴρ, εἰ Θως ἀνδρεῖος - , γυν ανδρεία καὶ γυνὴ λάλος, εἰ λω κοσμια ε',

ετερα, φανευν εὐτάτων. . .

. Κεφ. . Περὶ τον πολίτην τι λείπεταί τις τωναποριων, πότεοσν ως ληΘως πολίτης εστὶν, ω κοινωνεῖν ξεστιν ἀρχῆς, η και τους βαναύσους πολίτας Θευον Ec ρον καὶ τουτους Θετεον, οῖς η --εστιν α χων, χ οῖον τε παντος εἶναι πολίτου

τὸν αὐτην ἀρετη Ἀτος γἀ πολίτης - δε μηδεὶς

149쪽

τον λόγον θε φησομεν συμβαίνειν τοπον κδή - οἱ δοῦλοι των εἰρημένων δεν, δ' ι απελευΘε- α ροι. οῦτο γαρ ληΘες, ως ου πειτα Θετέο πολίτας, ων ἄνευ κ αν si πολις Ἐπει es παῖδες ςαυτως πολῖται και ι ανδρες, άλλ' οἱ μεν πλως, ο εξ ποΘέσεως πολῖται με γαρει Πν, ἀλλ' ἀτελεῖς Ἐν μεν ουν τοι ἀρχαίοις χρόνοις παρ ἐνίοις ἐν δοῦλον τὸ βάναυσον α ξενικόν διοπερ ι πολλοὶ τοιοῦτοι καὶ νυν H Doti Lστη πολις ου ποιησε βάναυσον πολίτην Ε δε καιουτος πολιτης, ἀλλα πολιτου ἀρετὰν η ειπομεν, λεκτέον ἡ παντος δ' ελε Θέρου μόνον, αλλ' ο σοι S. των Gων εἰσὶν ἀφειμενοι των ναγκαίων. ων δ αναγκαίων ο μεν εν λειτουρήντες α τοιαυτα δοῦλοι, οι δε κοινη βάναυσοι καὶ Θητες Φανερον δ' ἐντεῖθεν μικοον επισκεψαμενοις πως χει περι αυτω αυτ γαρ φανεν το λεχΘεν ποιε δῆλον. Ἐπεὶ γαρ πλείους εἰσὶν αι πολιτεῖαι, και Iη πολίτου ἀναγκαῖον εἶναι πλείω, καὶ μαλιστα του αρχομένου πολίτου. Ως εν με τινι πολιτεία τον βάναυσον ἀναγκαῖον εἶναι και τον ἡτα πολίτας, εν τισι δ' αδυνατον, οἱον στίς εστιν, ην καλοῦμεν ἀριστοκρατικην, καὶ ε η κατ ρετην αἱ τιααι δίδονται καὶ κατ αξία γαρ Πν τ επιτηδευσαι ταε τῆς ἀρετῆς ζωντα βίον βάναυσον η Θητικόν 'Eνδε ταῖς ὀλιγαρχίαις Θ τ μεο κ νδέχεται εἶναι

150쪽

των ἀρχων βάναυσον δ' ενδέχεται πλουτουσι γαρ καὶ οἱ πολλοὶ των τεχνιτων. Ἐν Θηβαις νόμος η τον δέκα των η ἀπεσχημένον της γο- ρας μη μετέχειν ἀρχης. Ἐν πολλῶ δ πολιτείαις προςεφέλκεται καὶ των ξενων ο νόμος ογαρ εκ πολ τιδος εν τισι δημοκρατίαις πολίτης

εστι. ον αυτον ὁ τροπον εχει και τα περιτους νόΘου παρ πολλοῖς οὐ μην αλλ' ἐπὴ διενδειαν των γνησίων πολιτων ποιουνται πολίτας τάς

τοιάτους, λα γὰρ ὀλοανΘρωπίαν τω χρωνται τοῖς νόμοις εὐπορῆντες χλου κατὰ μικρὰν παραιρουντα τὰς εὐδάλου ποωτον η δέλης , εἶτα τους ἀπο γυναικων, τελο δε μονον τὰς ξ ἀμφων στων πα-

λίτας ποιουσιν 'Oτι μεν ουν είδη πλεέω πολίτου, αφανερο εκ τουτων, καὶ τι μάλιστα πολίτης ο μετέχων των τιμων, ωςπερ καὶ 'Oμηρος ἐποίησεν ωσεί τι ἀτίμητο μετανάστην ωςπερ μέτοικος γάρ στιν o των τιμω μη μετε-χων ἀλλ' που το τοιουτον ἐπικεκουμένον ἐστὶν, απάτης χάριν των συνοικέντων στίν. Πότήρον

αει εστι καὶ πολίτης σπουδαῖος, δηλον κ των ειρημενων οτι τινος με πόλεως ο αυτὰς τινος δὲ ετερος, κακεῖνος ου πῆς, ἀλλ' ο πολιτικος καὶ κύριος υ δυνάμενος εἶναι κυριος η καθ' αυτον η μετ' ἄλλων της των κοινων πιμελείας.