Politica

181쪽

1go ΠΟΛΙ TIΚnNσεται βιαζεμαι τὰς μη βουλομενους πειΘαρχεῖν, πως ενδέχεται την πην διοικεῖν Ε γὰρ καὶ κατα νωον κύριος, μηδε πράττων κατα τὴν αὐτου βουλη τι παρὰ τον νομον, ἀναγκαῖον υπάσειν αὐτω δύναμιν , ν φυλαξε τὰς νόuους.

Γαχα μεν ουν τα περι τον βασιλεα τον τοιουτον

χαλεπον ιορίσαι δεῖ γὰρ αυτον με εχει Lσχυν εἶναι δε τοσαυτην την σχὐν, ω τε κάστου με καὶ vος και συμπλειόνων κρείττω, τοῦ δε λ ξους εττω κοαπε ο τ αρχαῖοι τα ς φυλακας ἐδίδο

τίς φύλακας, συνεβάλευε τοῖς Συρακουσἱοις δ δόναι

τοσουτους τους φύλακας. ε ια

Περὶ λ του βασιλεως τοῦ κατὰ τὸν αυτ βου

λησιν παντα πράττοντος ὁ τε λόγος φέστηκε νυν καὶ ποιητεον την σκέψιν Ο με γαρ κατανόμον λεγόμενος βασιλεῖς κ εστιν εἶδος καΘάπερ εἴπομεν πολιτειας εν πάσαις se πάρχειν ν ε- χεται στρατηγιαν iδιον, οῖον εν δημοκοατια καὶ ἀριστοκρατία και πολλοὶ ποιουτι ενα κύριον της

διοικησεως ' τοιαύτη γοὶ ἀρχη τ εστι και περὶ Eπιδαμνον, καὶ περι πουντ δε κατα τι μέρος v. λάττων. Περὶ δἰ τοῦ παμβασιλείας καλουμένης λυτη δ εστὶ, αξ '- άρχει πάντων κατα την

182쪽

εαυτου βουλησιν ὀ βασιλεύς δοκεῖ δή τισιν ου κα-

τα φύσιν εινα το κύριον ενα πάG, ων εἰναι των πολιτων, που συνεστηκεν εὐομοίων η πόλις τοῖς

γαρ μοίοις φύσει το αυτ δίκαιον ναγκαῖον κώτην αυτην ξίαν κατ φύσιν ει ναι. Ωςτ, ειμερκαὶ το σην χειν si ἀιίσους τροφην η ἐσΘητα βλαβερόν τοις σωμασιν, ουτως χει και τα περὶ τὰς τιμὰς, ομοίως τοίνυν καὶ το νισον τὰς ἰσου

Διόπερ δε μαλλον ἄρχειν η ἄρχεσΘαι δίκαιον, καὶ το αν μέρος τοίνυν ςαύτως. ουτο δ' ἡδη νόμος ἡ γαρ τάξις νόμος. ὀν ἄρα νόμον αρ-

χειν αἰρετωτερον ἀλλο η των πολιτων να τινά. Κατὰ τον αὐτο δ λόγον τουτον, κα εἴ τινας αρ- χειν βελτιον, τέτους καταστατεον νομοφύλακας καὶ

ὐπηρέτας τοῖς νόμοις ἀναγκαῖον γαρ ἄν- τινας ἀοχἀς, ἀλλ' ὐενα τουτον εἶναί φασι δίκαιον, - μοίων οντων πάντων Ἀλλα μην σα γε μη δοκεῖ δύνασΘαι διορίζειν ο νόμος, δ' ἁνΘρωπος νδύναιτο γνωρίζειν. Ἀλλ' πίτηδες παιδεύσας o Lμος εφίστησι τα λοιπὰ τη δικαιοτατη Ῥωμη κρίνειν και διοι κεῖν τὰς Οχοντας. Κτι δ' ἐπανομοῦ. σθαι δίδωσιν ὁ τι ἀν πειoωμενοις μεινον εἶναι των κειμένων. D με ουν τον νόμον κελευ-

ων ἄρχειν δοκεῖ κελεύει ἁρχειν τον Θεόν καὶ τον νοῦν μονους δ' ἄνθρωπον κελεύων, προςτίθησι καὶ Θηρίον η τε γαρ επιΘυμία τοιουτον, καὶ Θυμὸς αρχοντας διαστρεφε καὶ τὰς ἀρίστους ἀνδρας δι

183쪽

5. περ νευ ὀρέξεως του νόμος στί. o των. τεχνων εἰναι δοκεῖ παράδειγμα ψεύδος ' τι το νατα γράμματα ατρευεσΘαι φαυλον, άλλα καὶ αἱρετωτερον χρησΘαι τοῖς ἔχουσι τὰς τέχνας Οἰ με γαρ δἐ δια φιλίαν παρα τον λόγον ποιουσιν, ἀλλ' ἁρνυνται το μισΘον, τους κάμνοντας Ῥάσαν.

λ οἱ διαφΘείρει διὰ κέμος, τότε την ἐκ των 6 γραμμάτων Θεραπείαν ζητησαῖεν α μαλλον Ἀλ-λα ιii εἰςάγονταί γε ἐφ' ἐαυτίς οἱ ιατροι κάμνοντες αλλου - ους, και οἱ παiδοτρῖβαι γυμναζό- μενοι αδοτρίβας, ως ἡ δυνάuενοι κρίνει το λη- εις οια το κρίνει περί τε οἰκείων καὶ ε πάΘειοντες. . 'Pςτε δῆλον, στι τὸ δίκαιον ζητουντες τομέσον ζητουσι ο γαρ νόμος το μέσον Ἐτι κυριώτεροι καὶ περὶ κυριωτέρων των κατὰ γράμματα νόμων οἱ κατὰ τα Θη εισί ει καὶ των κατ γράμματα ανθρωπος αρχων ἀσφαλέστερος,2 ἀλλ' ὐτω κατα το Θος Ἀλλα μην- άδιον ἐφορα πολλὰ τον να δεησει o πλείονας εἶναιτῶς π αυτοῦ καΘισταμένους ἁρχοντας ' ςτε τί

διαφέρει, τοῦτο ἐξ ἀρχης εὐεις πάρχειν η τὸν

ενα καταστησα τοῦτον τὸν τρόπον; Ετι o καὶ

πρότερον ειζημένον εστιν, εἴπερ ὀ ἀνηρ σπουδαῖ

184쪽

ος. διότι βελτίων, ἀρχειν δίκαος, τοῦ ε ένος οἱ δύο γα θοι βελτίους, τουτο γάρ ἐστι τὸ

ν τε δυρο ερχομένω καὶ ἡ εὐχὴ τοῦ 'Aγαμεμνονος

τοιουτοι δέκα μοι συμφρ' δμονες Γως ἡ Ωχ αρ-

χειν δίκαιον. ..J. ισὶ δε καὶ νυν περ ενιων αἰώρχαὶ κύριαι κρίνειν, ore ο δικασπη , περὶ νόμος αδυνατε διορκειν' πεὶ περὶ ν δυνατος, δεὶς --φισητε πεύ τουτων ω g αν αριστα, νόμος ἄρξειε καὶ κρίνειεν Ἀλλ' πειὸ τ με ε δεχεται περι- . ληφθῆναι τοῖς νόμοις, τὰ δε αδυνατα, ταυτ εοιν, ποιεῖ διαπορεῖν καὶ ζητεῖν, πότερον τον ἄριστον νόμον ἀρχειν απιτωτερον η τον ἀνδρα τονώριστον. Περὶ ἄν γὰρ βουλεύοντα, νομοΘετησα των δυνά- των ε HIL i τοδευν τοῦτό γ' ἀντιλέγουσιν, seri καναγκαῖον ν Θρωπον εἶναι τον κριποῦντα περὶ των τοιάτων, ἀλλ' οτι χ ενα μόνον, αλλἀ πολλάς κρίνει γαρ καστος αρχων πεπαιδευμένος πο ου νόμου καλωρ Ἀτοπον δ' ἴσως αν εἶναι δόξειεν, εἰ s. βελτιον aοι τις δυσὶν ομμασι και δυσὶν ἁκοαι ἈρLνων, και πραττων δυσὶ ποσὶ καὶ χεσὶν ἡ πολλοὶ πολλοῖς ἐπεὶ καὶ νυν ἐφειλμους πολλὰς οἱ μό

ναρχοι ποιουο ιν αυτῶν και τα και χώρας καὶ πό

δας τὰ α τῆ αυτοῖς λους ποιουνται συνάρχους. Mi φίλοι αἰ ου οντες ου ποιήσουσι κατὰ τὴν τοῦ μονάρχου ποοαίρεσιν εἰ δε φίλοι, κα- κειν καὶ τῆς ἀρχῆς ο δε φιλος σος καὶ μοιος

185쪽

Ἐστι γαρ τι φώνει δεσποστον, καὶ αλλο βασιλευτον, καὶ Ἀλλο πολιτικον καὶ δίκαρ καδ συμφέρον τυραννικὸν δ κ σπι κατα φύσιν ' δε των ἁλλων reλιτειωνυσαι παρεκβάσεις εἰσί ταυτα γαρ γίνεται παρα φυσἈν. Ἀλλ' ἐκ των εἰρημένων γε φανε- ρλ ως εν με τοῖς ὁμοίοις καὶ σοι ἔτε συμφέρον ἐστὶ κτε ,αιον ενα κύριον εἶναι με μὴ νομων σν-

των δελ αυτον - νόμον οντα, τε νόμων οντων, τε

δε ο τροπος, λεκτεον Εἰρηται δε πως και a. προτερον. Πρωτο δ διοριστέον, τί το βασιλευ

κόν. Βασιλευτον μεν ἔν τ τοῶτόν ἐστι πλῆ ος, πέφυκε φεοειν γενος περεχον κατ' ἀρετὰν προς η μονίαν πολιτικο Ἀριο τοκρατικον δε πλωος, πεφυκε φερειν πλῆλ άρχεσθαι δυνάμενονJ τηντων λεοέρω αρχὸν πὸ των κατ ρετὸν mi γεμονικων προς πολιτικην ἀρχήν. Πολιτικον δε πλει Θος, - ω πεφυκε γ γίνεσΘω ληεις πολεμικα δυνάμενον ἀρχεσει καὶ ρχειν κατὰ νόμον τον κατ αξίαν διανεμονται τοῖς ἀποροι - αρχας.

186쪽

πιτα, ἔν ἡ γενος λον ἡ καὶ των αλλων ἔνια τιν 1 α συμβη διαφέροντα γενεμαι κατ α ετη τοσουτον,

ως ὐπερέχειν τὴν κείνου της των ἀλλων παντων, τότε δίκαιον το γενος εἰναι τουτο βασιλικον, και κύριον πάντων, και βασιλεα τον να τουτον Καθάπερ se εχηται προτερον, ου μονον τως χεικατὰ το δίκαιον, ο προφερειν εἰωΘασιν οἱ τὰς πολιτείας κα&στάντες, οὶτε-- άριστοκρατικὰς καιο τὰς λοαρχικἀς και πάλιν οι ἀς δημοκρατικάς, παντες γαρ υπεροχὸν ξῶσιν, αλλ' υπεροχὴν ου τὴν αὐτήν αλλὰ και κατὰ το πρό is τερον λεχΘω τε γα κτείνειν ἡ φυγαδεύειν, δ' Arτρακιζειν δήπου τον τοιοῦτον πρέπον εστι, ουτ άξιοῦν ἄρχεσΘαι χατὰ μέρος οὐ γάρ πέφυκε το μερος πεοεχειν τοῦ παντός τω δἰ τηλικαύτην περ- βολην χοντι τλο συμβεβηκεν. 'Pςτε λείπεται

μόνον το πεlΘεσΘα τω τοώτω, καὶ κύριον εἶναι μη κατά μερος τουτον, ἀλλ' απλως Περὶ μεν ουν βασιλείας, τίνας ἔχει διαφορας, και ποτερον συμφέρει ταῖς πόλεσιν ἡ συμφέροι, καὶ Ισι καὶ πλ, διωρίσθω τον τρόπον τοῦτον.

Ἐπεὶ δ τρεῖς φαμεν εἶναι τὰς ρΘἀς πολι

τείας, τουτων ἀναγκαῖον ἀριστην εἶναι τὸν ποτων ἀρίστων οικονομουμενην τοιαύτη δ εστὶν , εν ῆ

συμβεβηκεν Ἀνα ιν συμπάντων ἡ γενος λον

187쪽

πληθος περεχον εἶναι κατ ρετην, των μενάρχεσθαι δυναμενων των δ' ἀρχειν, προς την ιρετωτάτην ζωην, ε δε τοῖς πρωτοις δεαΘ λόγοις, οτι την αυτην ναγκαῖον ἀνδρος αγαΘουJ ἀρετην εἶναι καὶ πολιτου της πολεως της ἀρίστης φανερὰν οτι τον αὐτοὶ τρόπον καὶ διὰ των αὐτων ἀνήρ τε γίνεται

σπουδαῖος κοὐ πόλιν συστε ιε αν τις αἰριστοκρατουμενην η βασιλευομένην 'n ' σται καὶ παιδεία καὶ is ταυτα σχεδον τα ποῶντα σπουδαῖον ἀνδρα καὶ τ ποῶντα πολιτικον καὶ βασιλικον. Διωρισμένων δε τουτων, περὶ της πολιτείας δη πειρατέον λεγειν της ἀριστης, τίνα πέφυκε γονεμαι τρόπον καὶ κοἰστασει πως Ἀνάγκη δη τον μελλοντα περ αυτης ποιησασει την πηοήκουσαν σκεψιν. . ι a M. . ./

188쪽

Κεφάλαιον αE ἁπάσαις ταῖς τέχναις καὶ ταῖς πιστημαις, ταῖς η κατα μόριον γινομεναις, ἀλλα περὶ γένος εν τι τελείαις ἔσαις, μια εστι Θεωρίας το περιεκαστον νος αρμόττον οῖον ἀσκησις σώματι ποία τε ποι συμφέρει, καὶ τίς ἀρίστη Ἀτω γἀ κάλλιστα πεφυκότι καὶ κεχορηγημεν την ρίστην ἀναγκαῖον ἁρμόττει καὶ τίς τοῖς πλείστοις, μίααζῶσι, καὶ - το της γυμναστικης. 'Ετι δεά τις μη της ἱκνουμενης πβυμ μη εξεως μητεπιστημη των περ την ἀγωνίαν, μηδε ηττον τῆ παιδοτρίβου καὶ του γυμναστικοῦ παρασκευάσαι τε καὶ ταύτην τι την δυναμιν. μοίως δε τουτο καιπερ ἰατρικη καὶ περὶ ναυπηγία και σΘητα κώπερὶ πασα άλλη τεχνη Ορωμεν συμβαῖνον. Ωςτε δῆλον, τι καὶ πολιτείαν της λης ἐστιν επιστη-

189쪽

μης την ἀρίστη Θεωσσαι, τίς εστι, καὶ ποία τις αν σα μαλι στ είη κατ ευχην, μηδενος εμποδίζοντος των ἐκτος, και τίς τίσιν ἁρμόττου α' πολλοῖς γα τῆ ἀρίστης τυχεῖν σως δύνατον. Ως-

κειμένων ἀρίστην si δεῖ λεληθέναι τον νομοΘέτην και το ως ἀληΘως πολιτικόν ετ δε τρίτην τὴν εὐυποΘέσεως δεῖ γὰρ και τῆν δοΘεῖσαν δύνα-σΘα Θεωρετ εξ Cχης τε πως α γενοιτο, καὶ γε- νομ ν τίνα ei πο α σωζοιτο πλεῖστον χρόνον. Λεθω ὀ Πν εἴ τινι πόλει συμβέβηκε μητε τῆνάρίστm πολιτεύεοαι πολιτεIαν, χοοηγητόν τε εἶναι καὶ τω αναγκαίων μήτε την v δεχομένην κτῶν παρχόντων, άλλα τινα φαυλοτέραν. Παρὰ πάντα δε αυτ τη μάλιστα πάσαις ταῖς πόλεσιν ἁρμοττουσαν δεῖ Ῥω ζειν' ως οἱ πλεῖστοι τωναποφαινομένων περὶ πολιτείας, καὶ εἰ ταλλα λέγου καλως των γε χρησίμων διαμαρτάνουσιν ' γα μονον την ρίστην δεῖ Θεωρεῖν, άλλα καὶ την δυνατόν ομοίως δε καὶ γν α καὶ κοινοτέραν άπάσαις. υν οι με την ἀκροτάτην καὶ ἐο- μενην πολλης χορηγίας ζητουσι μόνον, οἱ δε ἀλ- λον κοινην τινα λέγοντες τάς παρχουσα ἀναιρουν- τες πολιτείας την Λακωνικῆν ἡ τινα ἄλλην πα-νουσι. ea δε τοιαύτην εἰςηγῖσθαι ταθν, ἡ ἐα-δίως εκ των παρχουσων καὶ πειοεισονται και δυ

190쪽

δε ιλίαν δημοκρατίαν ίονταί τινες εἶναι, και μίαν

τὰς λαφορα μὴ λανΘάνειν τάς των πολιτειων, πόσαι καὶ συντίΘενται ποσαχῶ. μετα δε τῆς αὐ-της φρονήσεως ταυτης καὶ νόμους τίς ἀρίστους ἰδεῖν, καὶ τὰ ἐκάσπιν των πολιτειων ἀρμόττοντας Προς γἀ τας πολιτείας τὰ νόμους δεῖ ἱΘεσΘαι, καιτIΘενται πάντες, αλλ' ου ας πολιτείας προς τους νόμους Πολιτεία μεν γάρ στι τάξις ταῖς πόλεσιν η περὶ τοὶς ἀρχὰς, τίνα τρόπον ενεμηνται, καιτ το κυριον της πολιτείας, καὶ τι το τέλος κίστοις τῆς κοινωνίας στί. Νόμοι δε κεχωρισμένοιτων λουντων τὴν πολιτείαν, καθ' δεῖ τὰς ρ- χοντας αρχει καὶ φυλάττειν τὰς παραβαίνοντας αυτάς ' ςτε δηλον, τι τάς διαφορα αναγκαιον si καὶ το αριυον χειν se πολιτείας κάστης καὶ πρk ας των νόμων Θεσεις si γἀ οῖον τε τὰς αὐτους νομους συμφέρειν ταῖς ὀλοαρχίαις, δε ταῖς δ=lαοκρατίαις πασαις, εἴπερ ἡ πλείους και η μία δημοκρατία μηδε ολ αρχία μόνον εστιν.