Politica

발행: 1809년

분량: 629페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

15 ΠΟΛΙΤ IKnNδὲ γίνεται, οταν ἀ ψηφίσματα κύρια , ἀλλα μη νόμος συμβαίνει δε τοῦτο δι τους δημαγωγάς 'εν μεν ἀρ--τ νέκον δημοκρατουμεναι ἡγινεται δημαγωγός, αλλ' ο βελτιστο των πολι- των εἰσιν ε προεδρία ' που γ σι νομοι- εισι κύριοι, νταὐθα γίνονται δημαγωγοὶ Mόναρχος ἀρ δημος γίνεται σύνΘετο εις - πολλων οι ἀρπολλοι κυριοί εἰσιν, ἡ ως καστος, ἀλλα πάντες. χμηρος δε ποίαν λεγει - - εἶναι πολυκοιρανίην, πότερον ταύτην η ταν πλείους σιν οἱ 5- χοντες, ως καστος, ἄδηλον ἔν τοιουτος

δημος, τε μόναρχος ων, ζητε μοναρχεῖν, δια τομη ἀρχεσλιι πο νόμου, καὶ γίνεται δεσποτικός'

ω ε οι κόλακες εντιμοι. Και εστιν ὁ τοιουτο δ

μος ἀνάλογον των μοναρχιω τη τυραννίδι διὰ καὶ το Θος το αυτὸ καὶ ἀμφω δεσποτι- των βελτιόνων καὶ τ φηφέσματα, ςπερ κεῖ, επιτ ματα κοὐ ο δημαγωγος καὶ ὁ κόλαξ ναυ-- τοὶ καὶ ἀνάλογον και μάλιστα εκάτεροι παρεκατέροις ἰσχυουσιν, οι με κόλακες παρά τυράννοις,

ο δ δημαγωγοι παρὰ τοῖς δημοι τοῖς τοιάτοις. 6. ἴτιοι δέ εισι του εἶναι- φηφIσματα κύρια αλ-λἀ μὴ τὰ νόμους τοι, πάντα ἀνάγοντες εἰς τονδημον συμβαίνει ἀρ αὐτοῖς γίνεσει μεγάλοις, διὰ το τον μεν δημον εἶναι κύριον της δε του δήμου δόξης τέτους πείΘεται ἀρ το πληΘος τάτοις. πιι δε οἱ ταῖς ἀρχαῖς εγκαλουντες το δημόν φασι

202쪽

tira κρίνειν νδ ασμενως δέχεται την πρόκλησιν' - ε καταλύονται πασαι αἱ α*χαί Ευλόγως δ' αν r. δόξειεν πιτιμα Ο φάσκων την τοιαυτην εἶναι δημο- κοατείαν, πολιτείαν σπου γαζμη όροι ἄρχουσιν, sin ἔστι κολιτεία δε γὰρ τον με νόμον ἀρχειν πάντων των δε καΘ εκασπα τα ἀρχὰς κα τῆν πολιτείαν κρίνειν 'rior', εἰπερ εστ δημοκρατία μύατων πολιτειων, φανερον, ως η τοιαυτη κατάστασις,

εν η ψηφίσμασι πάντα διοικε7ται, δὸ δημοκρατια

- ως' ὐδὸν γαρ ενδέχεται ψήφισμα εἶναι κοὐ λου. α μεν ἔν της δημοκρατίας εἴδη διωνσΘω

τον τρόπον τοῦτον. . 1 ε . .

Uλ γαρχίας δ' εἴδη εν μεν το ἀπὸ τιμημά

των εἶναι τὰς ἀρχὰς τηλικουτων ωπε τὰ ἀπορος μ ροτεχειν πλείους ἄντας - ξεῖναι δε- κτωμέ-νω μετεχειν της πολιτείας Ἀλλα δε οταν ἀποτιμημάτων μακρων σιν αἱ χαὶ, καὶ IFνταιαυτοὶ τὰς ελλείποντας , μεν ουν ε πάντων τάτων ἔτα ποιωσι, δοκεῖ του εἶναι μαλλον αρι- στοκρατικον εα δ' εὐτινων ἀφωρ σμενων, λιγαν αικον Ἐτερον ν Πος λιγαρχίας, ταναντ πατρος homoέταρτον δ', οταν ἴπο ρχi τοι τε νυν λευες καὶ ἄρχ', o νομο αλλ' ο αγχοντες καὶ ε οπιν αντίστροφος αυτ εν ταὰ λι-

ως περ ἡ τυραννὶς is ταὰ μοναρχί-, -

203쪽

περὶ se τελευταίας εἰπομεν δημοκοατίας εν ταδεδημοκρατIαις καὶ καλοῦσι δὴ την τοιαυτην ὀλιγαρα χίαν δυναστείαν. λ αρχίας μεν ουν είδη τοσαυ- τα καὶ δημοκρατ ας Ου δε δε ἀνΘάνειν, Ἀπιπολλαχοῦ συμβεβηκεν, ςτε την με πολιτείαν την κατὰ τὰς νόμους, δημοτικην εἶναι λα δε το ἔθος καὶ την γωγὴν πολιτεύεμαι δημοτικως ομο ως δε πάλιν παρ' ἀλλοις την με κατ τίς νωους εῖναι πολιτείαν δημοτικωτεραν τῆ δ' αγωγη και τοτ ηΘεσιν λιγαρχεῖσει μαλλον Συμβαίνει δε , τοῦτο μάλ στα μετὰ τάς μεταβολάς των πολιτει- ων ' ου ἀρδευΘω μεταβαίνουσιν, αλλ' ἀγαπῶσι ταπστα μικρὰ πλεονεκτουντες παρ αλληλων' ςFοι με νομοι διαμενουσιν οι προὐπῆχοντες, ζατοῦσι S δε α μεταβάλλοντες την πολιτείαν. 'Uτι ' σπὶε η δημοκρατIας καὶ λιγαρχίας, ξ αυ- των ων εἰρημενων φανερόν εστιν ἀναγκη ἀρ γε πάντα τα εἰρημένα μέρη του θυμου κοινωνειν τῆς

πολιτείας, ἡ ταχεν, τα δε η 'Οταν με ουν τογεωργικον καὶ το κεκτημενον μετρίαν σίαν κυριον της πολιτείας, πολιτευονται κατὰ νόμους εχουσι

γὰρ εργαζόμενοι ζην, ἡ δύναντα δε σχολάζειν

ἰοςτε τον νόμον επιστησαντες εκκλησιάζουσι τ ἀναγκαια εκκλησLς. οῖς δ' άλλοις μετεχεινεξεστιν, ταν κτησωνται το τίμημα το διωρισμενον

204쪽

δυναμενοι μεντα σχολαζειν διόπερ ε τῶ τηιαλτη δημοκρατία οἱ νόμοι ἄρχουσι, διὰ το μη εἶναι πρόςοδον ρίτον δ' εἶδος το πασιν ξεῖναι ὁσοι

τον δ' εἶδος δημοκρατίας η τελευταία τοῖς χρόνοις εν ταῖς πόλεσι γεννημένη. χια γαρ το μείζους . γονεναι πολ τάς πόλεις των ἐξ παρχης, καὶ προςόδων πάρχειν εὐπονας, μετέχουσι με πάντες

της πολιτείας δια την περοχην του πληΘους, κοινωνοῦσι δε καὶ πολιτεύονται δια το δύνασει σχολάζειν καὶ τὰς πόρος λαμβάνοντας μισειν Καιμάλιστα δε σχολάζει το τοιουτον πληΘος- ου γαρεμποδίζει αὐτὰς ει η των δίων πιμελεια, τὰς δε πλουσίους εμποδίζει ' σε πολλάκις ἡ κοινωνουσιτης Ἀλησίας in τοῦ δικάζειν διὰ γινεται το των ἀπόρων πληΘος κύριον της πολιτείας, αλλ', οἱ νόμοι. ἀ μεν ουν της δημοκρατίας εἴδη τοσαύτακα τοιαυτα διὰ ταύτας τὰς ἀνάγκας σπI α 6. της ὀλ αρχίας,οταν ἐν πλείους χωσιν ουσίαν,ελάττω δε κα ὶ χ πολλην λίαν, τὸ της πρωτης

205쪽

ολιγαρχίας εἶδός ἐστι ποῶσι γὰρ ξουσέαν μετε-

χειν τω κτωμενω καὶ δια το πλῆΘος εἶναι των μετεχόντων του πολιτεύματος, ἀνάγκη μὴ τους ἀν- Θρωπους αλλἀ τον νόμον εἶναι κύριον 'Uσω γὰρ αν πλῶον ἀπέχωσι τῆς μοναριας, καὶ μήτε τοσαυτ=l εχωσιν ουσίαν, ρῆ τε σχολάζειν μελοῦντας,μηF τως λίγην, ωςτε τρέφεμα ἀπο της πόλεως, νάγκη τον νόμον ἰξῶν αὐτοῖς άρχειν, αλλἀ 7 μη αυτάς. ἀν δε δ ελάττους σιν οἱ τάς δε ιας εχοντες η οι το προτεοον, πλείω δε, το της δευτέρας λιγαρχιας γίνεται εἶδος μαλλον ἀρἰσχυοντες πλεονεκτεῖν ἀξιουσι δι αυτοὶ μεν I- ρουνται , των ἄλλων τὰς εἰς το πολίτευμα βαδιζοντας δια δε ο μηπω τως σχυροὶ εἶναι, ςτε ἄνευ νόμου ἄρχειν, τον νόμον τίενται τοιουτον. ἀνδ' ἐπιτείνωσι τω λάττονες οντες μείζονα πίας εχει:υ η τρίτη πίορσις γίνεται της ὀλιγαρχίας, τοδί αυτων με τὰς ἀρχὰς χειν κατὰ νόμον aτον κελευοντα των τελευτωντων διαδεχεοαι τους

υιεῖς. πιταν δ' ηδ πολ ὐπερτείνωσι ταχἈσίαις καὶ ταῖς πολυφιλίαις, ἐγγύς η τοιαύτη δυναστεία μοναρχίας ἐστὶ καὶ κ'ιοι γίνονται ι ἀν ωποι, αλκ sic νόμος καντο τετ τον εἶδος της λιγαρχίας του ἐστὶν ἀντίστροφο τῆ τελευταίω της

si δημοκρατίας 'Eτι Τ εἰσὶ δύο πολιτεῖαι παρὰ δη-- μοκρατία τε καὶ λιγαρχίαν β την με ετ ραν λέχουσί τε πάντες, καὶ εὐτα τω τεττάρων πο-

206쪽

λιτειων εἶδα εν λέγουσι δε τέτταρας μοναρχίαν, ὀλιγαρχίαν, δημοκρατίαν, τέταρτον δε τη καλουμε- την ριπτοκρατίαν. Πέμπτη δ εστὶν, η προςαγο

ρεύετο το κοινον νομα πασων πολιτείας γαρ κωλῆσι αλλα λὰ το μη πολλάκις νεο Θαι, λανΘάνει τους πειρωμενους Οι εῖ τὰ των πολιτειων βη, καὶ νωνται ταῖς τετταοσι μόνον, ςπερ Πλατωνεν ταῖς πολιτείαις. Ἀριστοκρατία μεν ουν καλως Q.

ἔχει καλεῖν, περὶ λ διώλΘομεν εν τοῖς πρώτοις λόγοις την γὰρ εὐτων ἀριστων πλως κατ ρε- τὴν πολιτείαν και μὴ πρὰ ποΘεσιν τινα λαβωνανδρ- μόνην δίκαιον προςα Οεύειν ἀριστοκρατ αν 'εν νη γαρ πλω τος ἀνηρ vi πολίτης ἀγαΘός εστιν οἱ δ' εν ταῖς ἄλλαις αἰγοοὶ προς

την πολιτείαν εἰσὶ τη αυτων. Ο μην si εἰσί τινες, α ποός τε τἀ ὀλιγαρχουμενα εχουσι διαφορὰς και καλουντα ἀριστοκρατία, καὶ 'o την --λουμενην πολιτείαν ' που ν η μόνο πλουτίνδηκἀλλοὶ καὶ ἀριστίνδην αἱρονται τοι ἀρχάς. -- - πολιτεία διαφεοει τε ἀμφοῖν καὶ ριστοκρατικῆκαλε ται Καὶ γαρον του ποιουμεναι κοινην επιμελεια ἀρετης εισι ομως τινες οἱ εὐδοκιμουντες καὶ δοκουντες εἶναι ἐπιεικεὶ πιπου πολιτεία, βλεπε εις τε πλουτο και δεετη κοὰ δημον, Πουε Καρχηδόνι αυτη ἀοιστοκοπιικη ἐστι κώ ε α

ει τὰ δύο μόνον . Ax η Λακεδαιμονίωv εἰς ρε- την τε καὶ δημον, καὶ ἔστι μίξις τωι - του aes

207쪽

δημοκρατιας τε καὶ ἀρετης. Ἀριστοκρατίας μεν

Λοιπον ' στὶν ἡμῖν περί τε της νομαζ μενης πολιτείας ειπεῖν καὶ περὶ τυραννIδος 'Tτα. ξαμεν δε τως κίσαν τε ταύτην παρεκβασπύτε - οτι ηΘείσας ἀριστοκρατίας, τι το μεν Ἀλη, πασαι διημαροήκασι της μοτάτης πολιτείας ' πειτα καταρι ουνται μετ τουτων εἰσι τ αυτων αὐται παρεκβασεις, ωςπερ εν τοῖς κατάρχην εἴπομεν. ελευταῖον δε περὶ τυραννίδος ευλογόν εστι ποιήσασΘαι μνείαν, δι το πασων ἡκιστα ταύτην εἶναι πολιτείαν, ημῖν δ την μQοδον εἶναι πεοὶ πολιτείας Δι'-μεν ἔν αιτίαν τέτακται τον opoπον τουτον ειρηται ' νυν δ δεικτεόν πινs περὶ πολιτείας Φανερωτέρα γαρ η δυναμις --της, διωρ σμενων ων περ ὀλιγαρχίας καὶ δημο- κοατ-s εστ γαρ η πολιτεI ως πλως εἰπεῖν

μίξις ολ αρχίας καὶ δημοκοατίας Εἰ ασι ἐ

καλεῖν τὰς με ἀποκλινέσας, προς την δημοκε τια πολιτείας, τλ ει πιος τυ λιγαρχίαν μαλ- λον ἀριστοκρατίας, δι το μαλλον ἀκολουΘε7 παιδείαν καὶ εὐγνειαν τοῖς εὐπορωτεσοις ἔτι δ δο- ῶσιν ἔχειν οἱ ευποροι, ν ἔνεκεν οἱ ἀδικουντες ἀδι-

208쪽

τουτους προς ορευουσι. Ἐπεὶ ου ἡ αριστοκρατ α βουλεται την ἶπεροχὴν ἀπονεμειν τοῖς ἀρίστοις των πολιτων, καὶ τ Ἀλ αρχIας εἶναι φασιν κ των καλων καγαειν μαλλον Δοκεῖ δ' εἶναι τω αδυνάτων τ ευνομεῖ Qv τὸν ἀριστοκρατουιαένην πόλιν, αλλὰ τὸν πονηροκρατουμενην ) μοίως n και ἀριστοκρατεῖ-αι τὴν α εὐνομημένην Οὐκ εστ δε εὐνομ - ευ κεῖσΘαι τὰς νόμους, iἡ πει- Θεμαι δε διὰ μίαν με εὐνομίαν ποληπτεον Lναι το πείΘεσΘαι τοῖς κειμένοις νόμοις, τερα δετὰ καλως κεῖσει τῶς νόμους, οἶς εμμένουσιν σπιγὰρ πεPεμαι καὶ κακως κειμενοις Τοῦτο δ εν-

πτοκρατI με συα μάλιστα τὸ τὰς τιμὰς νενεμῆμα κα ἀρετην ἀριστοκρατίας με γαρ ερος αρετηλ. λιγαρχίας δὴ πλουτος, δημου δ' ελευΘερία.

Tὰ δε ο τι αν δόξη τοῖς πλεlοσιν, ε πάσαις ὐπάρχει καὶ γαρ εν λιγαρχl καὶ ε ἀριστοκρατία καὶ ε δημοις , τι αν δόξα τω πλείονι μέρει των μετεχόντων τῆς πολιτείας, τοῦ ἐστὶ κύριον. Ἐν μεν ουν ταῖς πλεIσταις πόλεσι τ της πολιτείας Lδος καλετται μόνον γαρ ,que στοχάζεται των

εὐπορων καὶ των ἀπορων, πλουτου και λευΘερίας'

σχεδὸν ἀ παρ τοῖς πλείστοις οι εύποροι των καλων καγαΘων δοκουσι κατέχειν χωχαν Σπι δὲ -

209쪽

αφα στὶ τὰ ἀμφιςβητουντα της ἰσότητος τῆς πολιτείας, ἐλευΘερία, πλουτος, ἀροτή θ γαρ τεταρ. τον, o καλουμν εὐγενειαν, ἀκολουΘεῖ το*ς δυσίν Ἀγαρ ευγένει- στιν αρχαῖος πλουτος καὶ στήθφανερον, τι - κεν τοῖν δυοτ μίξιν των υπορωντων πορων, πολιοιαν λεκτέον την δε των τριων, ἀριστοκρατίαν μάλιστα τῶν λων παρὰ τὴν λη νῆν - πρώτην 'Oτι με ουν eam καὶετερα πολιτείας εA παρὰ α ν χίαν - καὶ δημοκρατία καὶ λ γαρχίαν, εἴρητα, καὶ ποῖα ταυ- τα και τί λαφεροσί αλλήλων α τ ὰρ στοκρατίαι dimis πολιτεῖαι τῆς ἀριστοκρατίας, καὶ λ ου ποραυτα αλλήλων, φανερόν.

καὶ λιγαρχίαν ἡ καλουμένη πολιτεIα κα πως - την δε κα&στάναι, λεγωμεν εφεξῆς τοῖς εἰρομέ

δημοκρατ ν καὶ τὴν ὀλοαρχίαν ληπτεον γαρ τὴν τουτων αἱρεπιν, εἶτα εὐτάτων ἀφ' κατερας ςπερ συμβολον λαμβάνοντας συνθετεον. ισὶ - οροι τοῖς της συνεισεως καὶ μίξεως η γαρ αμφοτεραληπτεον, ' ἐκάτερα νομοΘετοῦσι, οἷα πεφ του δικαoo δε με γαρ τα ολ γαρχίαις τοῖς εὐποροις ζημίαν τάττουσιν, ἄν- δικάζωσι, τοῖς δ ἀπορροις ἀδένα μGον ιν δε ταῖς δημοκρατίαις τοῖς μεν

210쪽

Κοινον Η καὶ μέσον τουτων αμφοτερα ταυτα διο

καὶ πολιτικόν μέμικται γαρ ξ φολ. ali μενουν τος τῆ συνδυασμου τροπος Ἐτερος ε' το με- σον λαμβάνειν ων κάτεοοι τάττουσιν, οῖο εκκλησιάζειν οι με απο τιμηματος οενος η μικροῦ πάμπαν, οι δ ἀπο μακρου τιμήματος κοινον δέ γε δεδέτερον, ἀλλἀ το μέσον κατέρου τιμηματος τάτων. Τρίτον δ εκ δυοῖν ταγμάτοιν τα μεν εὐτοῦ λι

γαρχικου νόμου, τα δ' εὐτgra κρατικg λέγω λ, οῖον δοκεῖ δημοκρατικὸν .., εἶναι το κληρωτὰς

ναι δε αρχ , το δ' αἱρετὰς, λιγαρχικον κώδημοκρατικοὶ μεν το μη ἀπο τμήματος, ὀλιγαρχι- κον δε τὸ ἀος τιμηματος. Ἀριστοκρατικον τοίνυν καὶ πολιτικον, ἐξ ἐκατένας ετάτερον λαβεῖν, ἐκ με της λιγαρχίας το αἱρετὰς ποιε7 τὰς ἀρχὰς, εὐθύ τῆς δημοκρατίας το μη ar τιμηματος. μεν ουν Οοπος της μίξεως τος. si δ' υ μεμὰ 4. Θαι δημοκρατίαν καὶ λιγαρχία ορος, ταν δεδε- χηται λέγειν την αυτην πολιτεia δημοκρατίαν καὶολιγα χίαν δηλον γαρ, ο τι τοῦτο πάσχουσιν es λέγοντες διὰ το μεμίχΘα καλως Πεπονθε δε λ καὶ το μεσον ἐμφαίνεται ἀρ κάτερον εν αυτ τωνακρων οπερ συμβαμει περὶ την Λακεδαιμονίων πολιτείαν, Πολλοὶ γὰρ ἐγχεισσι λέγειν ω δη- sμοκρατία ἔσης, α το ημοτικὰ πολλὰ την τάξιν ἔχει λοῖον πρωτον το περὶ τὸν τροφὴν των

SEARCH

MENU NAVIGATION