Catechismus Concilli Tridentini, Pii V Pont. Max. Jussu promulgatus, sincerus et integer... opera P. D. L. H. P. P. de La Haye. Editio nitidissima ad usum Seminariorum

발행: 1829년

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

31 CATEcHIs MI tantum doleamus, ficta et simulata, neque salutaris poenitentia a nobis suscipiatur. Nam, ut a sancto Iacobo Apostolo dictum est: i Quicumque totam legem servaverit ostendit auum in uno, factus est omnium reus.

Secundum.

Alterum est, ut ipsa contritio, confitendi et satisfaciendi voluntatem conjunctam habeatri de quibus postea suo loco agetur.

Tertiunt.

Tertium est, ut poenitens vitae emendandae certam et stabilem cogitatiouem suscipiut. Hoc vero Propheta his verbis aperte nos docuit: et Si impius egerit poenitentiam ab muibus peccatis suis quae operatus est, et custodierit omnia praecepta mea, et secerit judicium , et justitiam vita vivet, et non morietur omnium iniquitatum ejus, qua operatus est, non recordabor pet Paulo post Cum averterit se impius ab impietate Bua, quam operatus est, et secerit judicium et justitiam, ipse animam suam vivisicabit. Ac paucis interiectis Convertimini, inquit, et agite Pinnitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris, et non erit vobis in ruinam iniquitas projicite a vobis omnes Praevaricationes vestras, in quibus praevaricati estis et tacite vobis cor novum idem etiam Christus Dominus mulieri quae tu adulterio deprehensa est, praescripsit 3 Vade, inquit, tuam fmplius noli peccare. Item Paralrtico έ illi quem ad probaticam piscinam curaverat: Ecce ait, Sanus factus es, jam noli peccare.

XLI. Sed natura quoque ipsa et ratio plene ostendunt, duo illa ad contritionem esse in pri

352쪽

CON cILII RIDENT PAR IL 3 inis necessariari dolorem scilicet peccati admissi, et propositum cautionemque, ne quid hujusmodi in posterum committatur Nam qui amico reconciliari velit, quem injuria aliqua affecerit, et doleat oportet, quod in eum injuriosus et contume- Iiosus fuerit, et diligenter reliquo tempore pro videat, ne qua in re amicitiam laesisse videatur: quae duo obedientiam adjunctam habeant necessa est hominem enim legi, sive naturali et divinae, sive humanae, quibus subjectus est, parere convenit. Quar si quid poenitens alteri per vim aut per fraudem ahstulit, restituat oportet itemque alicujus aut commodi, aur ossicii compensatione illi satissaeiat, cujus dignitatem aut vitam dicto, factove violavit, tritum enim est omnium se mone, quod apud sanctum Augustinum ' legimus : Non remittitur peccatum, nisi restituatur

ablatum. Quartum a

Neque vero inter caetera quae ad contritionem maxim pertinent, minus diligenter et necessario curandum est ut quidquid injuriarum ab oltero acceperis, id totum remittatur ac eon- donetur. Ita enim Dominus et Salvator noster monet atque denuntiat i Si dimiser tri hominibus peccata eorum, dimittet et vobis Patefvester coelestis delicta vestra si autem non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet Iobis peccata vestra Baec sunt, quae Fidelibus in contritione observanda sunt, caetera quae ad lianc rem colligi a Pastoribus iacile poterunt, efficient quidem, ut in suo genere contritio sit magis persecta et absoluta. Verum adeo nece saria existimanda non utit, ut sin his verae et lutaris poenitentiae ratio constare non poMit.

Fructus contritionis securus.

XLII. Sed quoniam non satis esse astoribus ' Epist. 4. r Matth 6. 4.

353쪽

312 CATECHIs HI debet, si ea doceant quae ad salutem videntur Γertinere, nisi etiam omni uia et industria I orent ut Fideles ad eam ipsam rationem, quae illis praescripta est, vitam actionesque suas dirigant, vehementer proderit , contritionis vim et utilitatem saepius proponere. Nam cum pleraque alia pietatis studia, veluti beneficia in pauperes, jejunia, preces et alia id genus sancta et honesta opera, hominum culpa, a quibus promciscuntur, a Deo interdum repudientur : ipsaeerte contritio nunquam illi grata et accepta esse nou potest. Nam, inquit Propheta: a Corcontritum et humiliatum, Deus, qu despicies.

Quin etiam statim ut eam mentibus nostris concepimus, peccatorum remissionem nobis a Deo

tribui, alio loco ejusdem Propheia verba illa declarant et Dixi, confitebor adversum me iniustitiam meam Domino, et tu remisisti impietatem peccati mei. Atque eius rei figuramin 3 decem leprosis animadvertimus, qui a

Salvatore nostro ad sacerdotes missi, antequato ad illos pervenirent a lepra liberati sunt. x quo licet cognoscere, verae contritionis, de qua supra dictum est, eam vim esse, ut illius eneficio omnium delictorum veniam statim a Domino

impetremuS. Ad Praxis contritionis ut sunt inducendi Fideles.

XLIII. Plurimum etiam valebit ad Fidelium

mentes eScitandas, si Pastores rationem aliqu3m

tradiderint, qua se quisque ad contritiovem Ser

cere pomit. Primis. Monere autem oportet ut omnes conscientiam Suam frequeuter excutientes videant num quae a Deo, sive ecclesiasticis sauctiouibus praecepta

sunt, SerVaverint

354쪽

CON cILII TRIDENT PARA II. 313 Secundo. Quod si quis alicujus sceleris reum se esse cognoverit, Statim seipsum accuset, supplexquo

a Domino euiam exposcat. Tertio.

Et spatium tum confitendi, tum satisfaciendi sibi dari postulet. Qua res. In primisque divinae gratiae praesidio se adiuvari petat, ne in posterum eadem illa peccata admittat, quae admisisse vehementer poenitet. Odium peccati unde concitandum. XLIV. Curandum erit praeterea Pastoribus , uti peccatum summum Fidelium odium concitetur, tum quia summa est illius sceditas et turpitudo, tum quia gravissima damna et calamitates nobis affert nam Dei benevolentiam, a quo maxima hona accepimus, longeque majora exspectare et consequi licebat, a nobis abalienat et Summorum dolorum cruciatibus perpetuo afficiendos sempiternae morti nos addicit. Hactenus de

contritione.

Consessio quam utilis. XLV. Nunc ad consessionem, quae est altera poenitentiae pars , veniamus. Quatitum vero curae et diligentiae in ea explicanda ouere Pastores debeant, ex eo facile intelligent, quod omnibus fere piis persuasum est quidquid hoc tempore sanctitatis , pietatis et religionis in Ecclasia summo Dei beneficio, conservo tum est, id magna ex parte consessioni tribuendum esse, ut nulli misrandum sit humani generis hostem, cum fidem catholicam funditus evertere cogitat per minista impietatis suae et satellites, hanc veluti christianae virtutis arcem totis viribus oppugnare conatum

355쪽

CATE c AISMI Quam necessario instituenda erat Confessio. XLVI Primum itaque docendum est, conseS-sionis institutionem nobis summopere utilem atque adeo necessariam fuisse Ut erum hoc concedamus, contritione peccata deleri, illa adeo vehementem , acrem, incensam SSe oportere, ut doloris acerbitas, cum scelerum

ti nitudine sequari , consemque possit, at quoniam pauci admodum ad hunc gradum pervenirent, fiebat etiam ut a paucissimis hac via

s Trum venia speranda esset neceme

tuit ut clementissimus Dominus facilior rutione communi hominum saluti consuleret, quod quidem admirabili concilio effecit cum claves regni Melestis Ecclesiae tradidit. Contritionem perficit Confessio, XLVII. Etenim ex fidei atholicae doctrina, omnibus credendum et constanter affirmandum, qui ita animo affectius sit, ut peccata

admissa oleat, simulque is Det'-- T

care constituat etsi eiusmodi dolore non alucia

tamen est peceat sacerdoti riu confessus 1 uerit vi clavium scelera omitia remitti ac mu donat is inerit, sinetissimis viri Patribus e etsi is celebeatum sit Ecclesiae clavibus adi umin coelum aperiri de quo nemini dubitare fas est, eum a Florentiu Couellio decretum legamus, poenitentiae effectum esse ablutionem a peccatis. Emendandi mores medium certissimum Consessio. XLVIII. Verisin ex eo praeterea licet cogoscere, O quantam auerat cousessio utilitatem, quod iis 9 um corrupta vitae consuetudo, hil tam

9 4mh aar. i. do quadias citatur de Poenit dist. I. occo nunc August. lib. a. de adest conrug. q. si mi sacerd. lib. s. in Decreto Eusenu. IV ab de uenit

356쪽

CON cILII RIDENT. AasIL is prodesse ad mores emendandos experimur , quam si interdum occultas animi sui comtationes, facta dictaque omnia prudenti et deli amico patefaciant, qui eos opera et concilio juvare possi Quare

ad eamdem rationem maxime salutare existimandum est iis qui scelerum conscientia agitantur, ut sacerdoti, tanquam Christi Domini vicario, cui perpetui silenti severissim lex proposita est, animae suae morbos et vulnera aperiaut statim enim parata sibi medicamenta invenient, ae non solum praesentis aegritudinis sanandae, virum ita praeparando animae coelestem quamdam vini habent, ut deinceps sacile suturui non sit in ejusdem morbi et vitii genus recidere. Malos exercet Confessio. xLIX. Neque vero illa consessionis utilitas praetermittenda , quae ad vitae societatem et conjune-tionem magnopere pertinet constat enim, si sa-erninentalem consessionem e christiana disciplitia exemeris, plena omnia occultis et nefandis sceleriabus futura esse : quae postea, et alia etiam multo graviora, homines, Peccati consuetudine di pravati , pulam committere non verebuntur eleuim

conniendi verecundia, delinquetidi cupiditati et Iicentiae tanquam frenum iniicit, et improbitatem coercet.

Confessionis sacramentalis descr*tio. L. Sed jam consessionis utilitate expost se, quaesit ejus atura et vis, pastoribus tradeucium erit. am igitur definiunt esse peccatorum BC-cusationem, quae ad sacramenti genu pertinet, eo susceptam ut veniam virtute clavium impe

Peccata quo animo in Confessione declaranda. LI. Recte utem accusatio dicitur , quod peccata ita commemoranda non sunt, quasi Maera z

357쪽

3iε ΑΤΕ in Is MI nostra ostentemus, ut ii iaciunt, i qui aetantur sim malefecerint aut omnino narranda in si rem aliquam gestam otiosis auditorihus dele

tandi causa eaponamus. Verum accusatorio animo ita enumeranda sunt, ut ea etiam in nobis vindicare cupiamuS.

Ob Maniam impetrandam consitendum. LII. Venis autem impetrandae causa , Peccatis confitemur e quoniam hoc judicium longe di simile est forensibus capitalium rerum quaestionibus, in quibus consessionis poena et supplicium, non culpae liberatio et errori venia constituta est: in eamdem sere sententiam, quamvis aliis verbis, sanctissimi atres ' videntur consessionem definiisse, veluti cum sanctus Augustinus inquit Consessio est, per quam morbus latens spe reniae speritur set sanctus Gregorius it Confessio est Peccatorum detestatio quarum utraque , quod tu superiori definitione continetur facile ad eam referri potarit. Consessi a Christo instituta.

LIII. Sed jam quod omnium maxim faciem dum est, docebunt Parochi, ac sine alia dubitatione Fidelibus tradent, en hoc sacramentum a Christo Domino, qui henh omnia, et unius salutis

nostrae causa fecit, o ejus summam honitatem et misericordiam institutum esse . Apostolis enim Post resurrectionem unum in locum congreuatis

insumavit, dicens : 1 inccipite Spiritum Sanctum quorum remiseritis peccata remittuntur eis: et quorum retiuueritis , retenta sunt.

id Trident sess. 14. de poenit. α 5 et can. . Aug. Iis 5o..hom homiI. O. et citatur de poen diat. I. c. g te orig. hom in Psal. Si Chrysost de sacerd. lib. . o

358쪽

CON cILII TRIDENT PAR II. 31 Sacerdotibus facienda Confessio. LIV. Cum igitur Domihus potestatem retinendi et remittendi paccata sacerdotibus tribuerit, perspicuum est ipsos etiam ea de re judices con titutos suisse. Atque idem significare visus est Dominus, eum Apostolis id negotii dedit, i ut Laaearum a mortuis excitatum a vinculis solverent, quibus constrictus erat : nam S. Augustinus Deum locum ita explanat Ipsi, inquit, sacerdotes plus jam possunt proficere, phas consiti tibiis parcere quibus crimen remittunt Dominus scilicet per ipsos postolos Laetarum, quem jam suscitaverat, obtulit dicipulis solvendum , stetidens

potestatem solvendi esse concessam sucerdotibus.

Quo etiam pertinet quod iis qui ad ira in itinerΘeurati sunt, praeceperat, 3 ut sacerdotibus se ostenderent illorumque judicium subirent. Cum igitur Dominus potestatem remittendi et retineu-di peccata sacerdotibus tribuerit, perspicuum est ipsos etiam ea de re judices constitutos fuisse. At quoniam, ut sancta ridentina Synodus et Ysapienter admonuit, de quali het re verum judicium fieri, atque in repeteudis criminum poenis justitiae modus teneri non potest, nisi plane coguita

et perspecta causa suerit ex eo sequitur ut Poenitentium confessione singulatim peccata omui sacerdotibus patefacienda siu Sacerdotes esse P calorura iudices docent Augustinus lib. o. de Cloitate Dei c. s. Hieroninm. is x. ad Heliod. Choesostom. lib. . de sacerd et Hom. . de υerbis Isaiae Gregor. Hom. 62. in Mang. --bros libri de Cain eam4. Tria sess. I . de ρι

nitent. v. b. an. 7. x Ioan. r. 44. ' De vera et falsa pinnit. e. t et aerm. 8 de verbis Domini ob Luc. r. 4. ora Gesa. Q c. b. et cis et de poenit.

359쪽

318 CATE cHIs Μ Proedictorum confrmatis. LV. Haec igitur Pastores docebunt, quae a sancta Tridentina Synodo decreta, ac perpetuo a CallioIis ea Ecclesia tradita sunt. Si enim sanctissimos Patres attente legimus, nusquam, non apertissima testimonia occurrent, quibus confirmetur hoc Sacramentum o Christo Domino institutum esse, et con Mionis sacramentulis legem quam illi exomologesin, ei exinore in graeco vocabulo appellant, tanquam evungelicam accipiendam esse 9uod si etiam veteris testamenti figuras exquirimus, sin dubio ad peccatorum confessionem videntur pertinere varia illa sacrificiorum genera , quae ad expcanda diversi generis peccata a sacerdotibus fiebant. De coeremoniis ad Confessionem adhibendis. LVI. Sed quemadmodum confessionem a Domino Salvatore institutam esse Fideles docendi Sunt: ita etiam mouere eos oportet quosdam ritus et Solemnes caeremonias Ecclesiae auctoritate additas esse quae etsi ad Sacramenti rationem non spe tant, ejus tamen dignitatem magi aut oculosi nunt, et confitentium animos pietate accensos, ad Dei gratiam facilius consequendam PraeParant. Cum enim aperto capite ad pedes sacerdotis abiecti, demisso in terram vultu, supplices manus tendentes, aliaque hujusmodi christianae humilitatis signa dantes, quae ad Sacramenti rationem necessaria non Sunt, peccata confitemur, ex his Perspicue intelligimus, tum in sacramento coelestem vim agnoscendam, tum h nobis divivam misericordia in summo studio requirendam, atque efflagitandam eMe.

Confessionis necessitas.

LVII. Jam vero nem existimet consessionem Domino quidem institutam, sed ita tamen' ut ejus usum necessarium esse nou edixerit Etenim

360쪽

CON cILII TRIDENT PAR II. 319 sic statuant Fideles, oportet, eum qui mortali

scelere premitur, Coniessionis Sacramento ad spiritualem vitam revocandum esse : quod qui-ciem pulcherrima translatione a Domino aperte significatum videmus cum hujus SacrAmenti administrandi potestatem, i clavem regni comIorum appellavit. Ut enim locum aliquem ingredi

nemo potest, in ejus opera, cui claves commissae sunt, sic intelligimus neminem in coetum admitti, nisi sores a sacerdotibus quorum fidei claves Dominus tradidit, aperiantur. Aliter enim nullus plane clavium usus in Ecclesia esse vide, bitur : ac frustra is cui clavium potestas data est, quempiam coeli aditu prohibebit, si tamen alia via introitus utere queati Hoc vero prae clare a sancto Augustino cognitum est, eum inquit Nemo sibi dicat, occulte ago apud Dominum poenitentiam: novit Deus qui mihi ignoscat, quid in corde agora ergo sine causa dictum, et quae solveritis in terra , soluta erunt in celes ergo in causa claves datae sunt Ε clesiae Dei Atque in eamdem sententiam sanctus

Ambrosius et in libro de poenitentia scriptum

reliquit, cum Novatianorum haeresim convellerci, qui soli Domino potestatem peccata remittendi reservandam asserebant 'cquis Deum

. inquit, magi veneratur, a qui maudatis illius obtemperat, an qui resistit meus nobis ussit ejus ministris obtemperare, quibus cum area

mus , honorem Soli eo delerimus. Θ oetate cositari teneatiar.

LVIII. Sed cum minime dubitari possit, Ou- sessionis legem ab ipso Domino latam et constitutam esse : sequitur , ut videnduin sit quinam, o aetatis et uni tempore ei urere debeant. rimum itaque ex Lateranensis Concilii cunone

18 et Lib. I. de Poenit. c. a.

SEARCH

MENU NAVIGATION