Catechismus Concilli Tridentini, Pii V Pont. Max. Jussu promulgatus, sincerus et integer... opera P. D. L. H. P. P. de La Haye. Editio nitidissima ad usum Seminariorum

발행: 1829년

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

361쪽

32 CATE cHIs HI th cuius initium est, omnis utriusque exus, perspicitur neminem consessionis lege adstrictum esse ante eam aetatem qua rationis usum hahere potest: neque tamen ea aetas certo aliquo annorum numero desinita est. Sed illud universe statuendum videtur , ab eo tempore consessionem puero indi tam esse , cum inter bonum et malum discernendi vim habet , in ejusque mentem dolus cadere potest. Nam cum ad id vitae tempus quisque pervenerit, in quo de salute aeterna deliberaudum est, tum primum sacerdoti peccata confiteri debet cum aliter salutem pexare nemini liceat qui scelerum conscientia premitur. Quo te ore sit confitendum. LIX. Quo vero potissimum tempore confiteri oporteat eo canone, de cruo antea diximus, sancta Ecclesia decrevit; 'Laubet enim seine saltem quotannis Fideles omnes peccata sua confiteri. Verum si quid salutis nostrae ratio postulet, consideremus : Profecto, quoties vel mortis periculum imminet, vel aliquam rem tractare aggredimur , cujus tractatio homini peccatis contaminato non conveniat veluti tun sacramenta administramus aut percipimus, toties consessio praetermittenda non est. Atque idem omnino Servare oportet cum veremur ne uos alicujus culpae, quam admiserimus , oblivio capiat. Neque enim peccata confiteri possumus , quae non me minimus ineque peccatorum veniam a Domitio impetramus , nisi ea poenitentia Sacramentum per consessionem deleat. Ue esse debet integra Confessio. . Sed quoniam multa in consessione obse vanda sunt, quorum alia ad Sacramenti naturam Pertiuent, alia non ita necessaria sunt de his

362쪽

CON cILII TRIDENT PAR II. eti accurat agendum erit. Neque enim desunt lihelli et commentarii , ex quihus facile est horum omnium explicationem depromere. Illud autem in primis doceant Parochi, in consessione curaudum esse, ut integra et absoluta sit. Mortalia omnia confieri vortet, etsi occulta. LXI. Etenim omnia mortalia peccata sacerdoti aperire oportet; nam venialia, quae nos a Dei gratia non divellunt, et in quae requontius la- himur, tametsi recte atque utiliter, quod piorum usus demonstrat confitemurri tamen sine culpa praetermitti, multisque aliis rationibus expiari possunt. Quomodo Menialia dimittantur ide gustinum in Enchir. v. 7. citatur de Po nit. dist. . . de quotidianis, et in Conca. Toletan . ., . . At mortifera peccata, ut iam diximus, singula enumeranda sunt, quamvis etiam occultissime lateant, et ejus generis sint, quae duobus tantum extremis Decalogi capitibus interdicuntur. Saepἡ enim evenit, ut ea gravius animam vulnerent, quam illa, quae aperi ac palam peccare homines solent. Ita vero a sΗncta ridentina Synodo ' desinitum, atque a Catholica Ecclesia semper traditum est: quemadmodum sanctorum atrum testimonia declarant. Est enim apud sanctum Ambrosium t

in hunc modum : Non potest quis justificuri .

peccato, nisi consessus fuerit peccatum Sanctus etiam Hieronymus in Ecclesiasten idem planε confirmat inquit enim : Si quem serpens dia- holus occulte momorderit, et nullo conscio eum peccati venera insecerit, si tacuerit et poenitentiam non egerit, nec vulnus suum fratri aut magistro voluerit confiterim magister qui linguam habet ad curandum . Prodesse nou PO 'terit iraeterea sanctus Cyprianus in sermove

' Sess. 14 de poen. e. 5. o can. i xLib. de paradiso o. 4. c. I. super illud : Si mordeat semens. Dissilia πιν Corale

363쪽

de lapsis apertissime hoc docet , his verbis Quamvis nullo sacrificii aut libelli iacinore constricti sint, auoniam tamen de eo cogitaverunt, id psum apud sacerdotes Dei dolenter confiteantur. Deniqu haec omnium cclesiae doctorum communis vox est atque sententia. Singula Peccata mortalia consteriis ortere docent Augustinus lib. de υer et his Poenitentici, V. o. Gregorius mil. io su er Ezechiel Ambrosius lib. de Parad. c . έ. Hieroninm in Ecclesiat. c. o. Prian. de lapsis circa sinem. Vide et de oenit. dist. 3. O . sunt,lures etc., Pluit et ibid. dist. I. c. quem poenit et ibid. ass. P eata ut radicitus in Confessione Mellenda. LXII. Sed in consessione summa illa cura et diligentia adlithonda est quum in rebus gravissimis onere solemus, omneque studium ita eo conserendum, ut sanemus nimae vulnera, et peccati radices evellamus. Neque vero solum peccata gravia narrando explicare oportet, verum etiam illa, quae unumquodque Peccatum circumstant, et pravitatem valde augent vetam,

Circumstantias peccatum gravantes confiteri

LXIII. Quaedam enim circumstantiae adeis graves sunt ut peccati mortiferi ratio ex illis tantum constet quar haec omnia semper confiteri opo tet Si quis enim hominem interemerit, explicandum est utrum ille sacris initiatus, an Profanus fuerit. Itemque, si cum muliere concubuit, matrimoniin lege thera, aut alterius uxore, ut propinqua aut alicujus voti sponsione Deo ConSeervili, apertu necesse est. Haec enim diversa Peccatorum genera constituunt ita ut erimum quidem simplex ornicatio, alterum adul-

364쪽

CONcILII TRIDENT PAR II. 323terium , tertium incestus, quartum sacrilegium a divinarum rerum doctoribus appelletur tum etiam in peccatis numerandum est; verum Si quis aureum nummum uretur, levius omuino Peccat, quam is qui centum vel ducentos, vel ingentem aliquam auri vim praesertim vero qui sacram pecuniam abstuli Quae etiam ratiood locum, et ad tempus pertinet, quorum exem Dia notiora sunt ex multorum libris, quam ut auohis commemorentur.

Nota. Haec igitur, ut diximus enumeranda Sunt quae vero ravitatem rei magnopere non augent, sine crimine omitti possunt. Peccatum celare in Conuessione grande crimen, et iteranda Constessio. LXIV. Sed ad consessionem adeo necessarium est, ut quod ante diximus, integra et absoluta sit ut, si quis dedita opera, alia quideme iis , quae explicari debent, praetermittat , alia

vero tantummodo confiteatur, non solum ex ea consessione is commodum nullum consequatur, sed etiam novo scelere se obstringat neque ejus inodi peccatorum enumeratio consessiouis Onii ne ii qua Sacramenti ratio insit, appellanda est et quin potius poenitenti consessionem rePetere eSt necesse, seque ipsum illius peccati reum facere , quod Sacramenti dignitatem simulatiouo consessionis violaveriti

Ex obliuione, alum omittenti non est iteranda

confessio.

LXV. At vom, si alia de causa consessioni aliquid defuisse videatur vel quia poenituus

nounulla crimina oblitus fuerit, vel quia conS cientiae suae latebras nou ita accurate perquisi velit, cum tamen illud tu animo haberet, ut integre peccata omitia confiteretur , nihil ei opuaerit consessionem iterares satis autem liubebit, i quando peccata, quae oblitus erat in memo

365쪽

3α CATE cΗIsri Iriam reduxerit, ea sacerdoti alio tempore pnfiteri. Menda in examine negligentia. LXVI. In quo tamen animadvertendum est , ne sorte nimis dissolute et remiss conscientiam nostram scrutati simus , adeoque negligenter peccata admissa memoria repetere studuerimus ut ea ne recordari quidem voluisse merito videri possimus id enim si factum fuerit, consessionem Iterare mutno oportebit. si lex et Verta sit. LXVII. Praeterea curandum est ut consessio nuda, simplex, et aperta sit, non artificiosὰ composita, ut a nonnullis sic, qui potius vitae suae rationem exponere , quam peccata confiteri videntur. Ea enim consessio esse dehet, quae noStales sacerdoti aperiat, quales nos ipsos novimus, certaque pro certis , ac dubia pro dubiis

Nota. Quod si vel peccata non recensentur, vel alieni a re quam tractamus sermones inSeruu-tur, perspicuum est confessionem hac virtute carere. Prudens et erecunda.

LXVIII. Vehementer etiam commendandi sunt, qui prudentiam et verecundiam in explicandis rebus adhibent. Neque enim nimis multis verbisageudum est; sed quae ad cujusque peccati naturam et rationem pertinent , revi oratione quae modestiam conjunctam habeat , aperienda

sunt. Semeia.

IX. Illud vero tum constenti, tum face doti maxilue laborandum est, ut eorum Sermo in confessione secreto habeatur.

Otia Quare sit, ut nemini muto neque Pernuntium, uuque per littera. quoniam ea ratione

366쪽

CON cILII RIDENT PAR II. 325 nihil jam occulte agi potest , peccata confiteri

liceat.

LXX. Sed nulla res Fidelibus adeo curae esse debet, quam ut frequenti peccatorum couse sione animam studeant expiare Etenim cum aliquis mortifero scelere urgetur, nihil ei magis salutare esse potest, ob multa quae impendent vitae pericula , quam statim peccata sua conmterici nam ut sibi quisque diuturnum vitae spatium polliceri queat, turpe prosecto est, cum in eluendis corporis aut vestium sordibus tam diligentes simus, non eadem saltem diligentia Curare, ne animae splendor turpissimis peccati maculis obsolescat. Legitimus conuessionis minister sacerdos Ordi

narius.

LXXI. Sed jam de mitiistro hujus Sacramenti

dicendum est Eum autem sacerdotem esse, qui ordinariam aut delegatam absolvendi potestatem habeat, ex ecclesiasticis sanctionibus satis arparet haheat enim oportet non solum ordinis, verum etiam iurisdictionis potestatem , qui hoc munere fungi dehet. Illustre vero hujus ministerii testimonium praebent illa Domini verba apud

sanctum Joannem : Quorum remiseritis e cata , remittuntur eis, et quorum retinueritia, retenta sunt: eque enim omnibus, sed Apostolis tantum haec dicta fuisse constat, quibus in hac functione sacerdotes succedunt idque etiam maxime consentaneum est. 'am uia omne aliae genus, quae hoc Sacramento trihuitur, hhristo capite ad membra derivetur merito debent corpori Christi mystico, id est Fidelibus illud administrare , qui soli verum ejusdem corpus conficiendi potestatem habent : cum praesertim

367쪽

326 CATE c HISMI Fideles hoc ipso poenitentiae Sacramento ad sacram Eucharistiam sumendam apti idoneique reddantur.

Nota Verum quanta olim religione in antiqui sima Ecclesia jus ordinarii sacerdotis conservatum suerit, ex veteribus atrum decretis iacile intelligitur: quibus cautum est ne quis Episcopus aut sacerdos in aterius parochia aliquid gerere auderet, sine ejus auctoritate, qui illi praeesset, aut nisi magna necessitas cogere videretur. Ita vero ab Apostolo sancitum est, cum I Tito praecepit, ut in singulis civitatibus sacerdotes constitueret qui scilicet doctrinae et Sacramentorum coelesti pabulo Fideles alerent et educarent. In articulo mortis quilibet sacerdos est minister

consessionis.

LXXII. Quanquam si mortis periculum imminet, et proprii sacerdotis facultas non datur. ne hac occasione aliquis pereat, in Ecclesia Dei custoditum fuisse, Conculum Tridentinum docet, ut unicuique sacerdoti liceret, non solum omni peccatorum genere, cujuScumque Ot2Statis sit, illa condonareri sed etiam ab excommunicationis vinculo solvere Sess. έ. v. . de poenit. Qualitates ministri conjessionis. LXXIII. Jam , praeter ordinis et jurisdictionis PoteStatem, quae prorsus necessaria sunt inprimis opus est, ut hujus Sacramenti minister tum scientia et eruditione, tum prudentia pra ditus sit laudicis enim et medici simul pers

uam gerit. Doctus.

Ac quod ad primum attinet, salis constat nouvulgarem cientiam necessariam esse, qua et

368쪽

CON cILII RIDENT PA RDII. 327 peccata investigare, et ex variis peccatorum generibus, quae gravia, quae levi sint pro cujusque holninis ordine it genere judicare possit.

Prudens.

Ut autem medicus est '), summa quoque Prudentia indiget. Etenim diligenter providendum est, ut ea remedia aegroto adhibeantur , quae ad illius animam sanandam, et in posterum contra morbi vim muniendam aptiora esse videautur.

Integer itiae.

Ex quo poterunt Fideles intelligere . cuivis

maximo studio curandum esse, ut eum sibi sacerdotem deligat, quem vitae integritas, do triues, prudens judicium commendet, qui, et quantum in eo ossicio cui praeest, Ponderis ac momenti sit, et quae cuique sceleri ponua conveniat, et qui solvendi vel ligandi sint, optime

noverit. Peccata amitentis Gelare strictissime autum.

LXXIV. Sed quoniam item est, qui non vehementer cupiat, scelera et turpitudinem suam occultarici monendi sunt Fideles, nihil esse quod timeant, ne ea quae ipsi consessione patefecerint, a sacerdote ulli unquam indicentur , neve aliquod ex ea periculi genus sibi ullo tempore creari possit sacrae enim sanctiones '' gravissime in eos sacerdotes animadverti voluerunt, qui peccata omnia , quae aliquis eis consessus fuerit, perpetuo et religioso silentio compressano tenuerint. Quaresin Concilio Lateranens magno ita legimus: Caveat omnino fac rdos, ne verbo, vel signo, vel alio quovis modo codat

369쪽

318 CATE cHIs MI mitur negligentia escatorum. LXXV. Sed iam ordo rerum postulat, cum deministro dictum sit, ut quaedam praecipua capita explicentur, quae ad consessionis usum et

tractationem non parum sunt accommodata Magna

enim Fidelium pars, quibus vulgo nihil longius videri solet, quam, ut dies illi, qui ecclesiastica lege consessioni praefiniti sunt, siluant tantum absunt a christiana persectione, ut vix Peccatorum uorum meminerint, quae sacerdoti patefacienda essent, nedum caetera diligenter curent, quae ad divitiam gratiam concili dam vim habere maximam perspicuum esti An poenitens si contritus diligenter obserMandum. LXXVI. Quare cum illorum saluti omni studio succurrendum sit , hoc primum sacerdotes in poeuitente diligenter observabunt, si veram peccatorum suorum Contritionem habeat, certumque illi sit ac deliberatum in posterum a Peccatis abstinere. C- contritus, eritur, ad quid hortandus

LXXVII. Quod si ita animo assectum esse animadverterint, moneant et vehemetiter horte

tur, ut pro lauto et tam iuguluri beneficio maximus gratias Deo agat , ii eoque coelestis gratiae praesidium petere nunquam desinat quo munitus ac tectus facile poterit pravis cupiditatibus resistere ae repuguare. Docendus Stutiam, ut nullum patiatur esse diem, quin aliquid de passionis Domini nostri mysteriis meditetur , ad eumque imitandum, et summa cha ritate amaudum ipse se excitet atque inflammmet : hac enim meditatione assequutur, ut ab omnibus daemonis tentatiouibus in dies se tutionem Me sentiat

deque enim ulla alia est causa, cur tam cito,

370쪽

CON cILII RIDENT PAR s II. 329 vel leviter ab hoste impugnuti animo et virisbus succumbamus, quam quod ex coelestium rerum meditatione divini amoris ignem concia

Pere uo Studemus , quo meus recreari atque

erigi possit.

Si contritus non rideatur, quid agendum. LXXVIII. Sin autem sacerdos intellexerit, eum qui velit coufiteri, duo peccata sua non dolere ut vere contritus dicenclus sit, conetur magno contritionis desiderio eum assicere, ut deindebrius praeclari doni cupiditate incensus, illud a Dei misericordia petere et mugitare tu aut-mum inducat. Cum exeusante Mel minuente eccata quid

agendum.

LXXIX. In primis autem reprimenda est quorumdam superbia , qui scelera sua excusatione aliqua vel defendere, vel minora sacere nituntur. Nam , exempli causa, cum aliquis lateatur, se ira vehementius commotum fuisse, statim hujus perturbatiouis causam in alium confert a quo prius sibi injuriam factam esse queritur. Μωnendus itaque est, hoc elati animi , et hominis peccati sui magnitudinem vel despicientis, vel plane ignorantis, signum esse : tum vero ejuS- modi excusationis gunus , ad augendum potius quam minuendum peccatum pertinere diam qui ita factum suum probare contendit, hoc videtur

Drofiteri se tunc patientia usurum Sse, cum

a nemine injuria laedetur , quo quidem nihil homine christiano indignius esse potes Etenim cum illius vicem dolere maxime debuerit , qui

induriam fecit tamen non peccati pravitate commovetur , sed fratri irascitur ac cui ei praeclarλoccasio oblata inierit, ut Deum patientia colere, et fratrem mansuetudine suti corrigere possit, somlutis materiam ad perniciem suam convertit.

SEARCH

MENU NAVIGATION