장음표시 사용
401쪽
36 CATE c HISMI . munere indignum proponant inui quidem locus eo diligentius tractandus erit, quo gravius hoc tempore ea in re peccare Fideles solent. Mala intentio. V. Mi enim eo consilio ad hanc vivendi rationem se convertunt, ut quae ad victum, vestitumque necessaria sunt parent cita ut praeterxaestum, nihil aliud in sacerdotio, quemadmo-um vulgo caeteri omnes in quovis sordidi artificii genere; spectare videautur. Nota Quamvis enim ex Apostoli sententia natura, et divina lex jubeat, ut i qui altari servit, ex altari vivat, tamen quaestus , et lucri causa ad altare accedere, maximum sacrilegium eqt. Altera mala intentio. VI. Alios honorum cupiditas et ambitio ad sacerdotalem ordinem ducit. Tertia mala intentio. VII. Alii vero ut divitiis assiuant initiari volunt, cujus quidem rei illud argumento est, quod nisi opulentum aliquod Ecclesiasticum henencium iis deseratur, nullam sacri ordinis cogitationem habent hi vero sunt, quos Salvator noster a mercenarios appellat, et quos Eetechiel dicebat 3 Semetipsos, et non ove Pawere et quorum turpitudo, et improbitas non solum sacerdotali ordini magnas tenebras olludit, ita ut jam nihil fer a fideli populo haberi possit contemptius et abjectinc verum etiam essicit ut ipsi nihil amplius Sacerdotio consequuntur, quam Iudas ex Apostolattis munere , quod illi sempiteruum exitium a tulit. Vera et recta intentio ordinandorum. VIII. Illi autem ostio in Ecclesiam introire me rit dicuέtur , qui a Deo legitime vocati Eccle-
402쪽
Cosci LI TMDENT PAR II. 361 3 siastica munera ejus unius rei causa suscipiunt ui Dei honori inserviant. Nota Neque tamen hoc ita accipiendum est, quasi eadem lex aeque omnibus non sit imposita.
Homines enim ob eam rem conditi sunt, ut
Deum colant, quod praecipuὸ Fideles, qui Bain
tismi gratiam consecuti sunt, ex toto cordes, ex tota anima, et ex totis viribus praestare debent. Ordinandorum intentio sublimior esse debet
IX. Verum qui ordinis Sacramento initiari volunt, hoc sibi proponant opus est, ut non solum Dei gloriam in omnibus rebus quaerant,quodquidem cum omnibus, tum maxim/Fiuelibus commune esse constat sed etiam ut aliqui certo Ecclesiae ministerio addicti. 1 in sanctitate et i titia illi serviant. Nam ut in exercitu omnes quidem milites imperatoris legibus parent, sed inter eos tamen alius centurio, alius praefectus est, alii alia munera obeunt cita quamvis mues Fideles pietatem et innocentiam sectari omni studio debeant, quibus rebus maxime Deus colitur , ea tamen, qui ordinis Sacramento sunt initiati, praecipua quaedam munera et sunctiones in Ecclesia exsequi
oportet. In quibus sacris initiati ceteros Verant.
X. Nam et Sacra pro se ipsis, et pro onmii pulo faciunt, et divivae legis vim tradunt cadeamque prompto et alacri animo seruaudami, deles hortantur et instituunt et Christi mini Sacramenta, quibus omnis gratia impertitur et augetur, administrant et ut uno verbo complectumur, a reliquo populo segregati in omnium longe maximo et praestantissimo ministerio
403쪽
XI. His igitur explicatis, accedent parochi ad
ea tractanda, tuae propria hujus sacrii menti sunt, ut intelligant Fideles, qui in ecclΘsiasticum ordinem cooptari voluiit, ad quodnam osset genus vocentur, quantisque ipsi Ecclesiae , ejusque ianistris potestas divinitus tributa sit. Ea autem duplex est ordinis et jurisdictionis ordinis, testas ad verum Christi Domini coreus in sacrosancia Eucharistia refertur Jurisdictionis vero potestas tot in Christi corpore mystico versatur ad eam enim spectat christianum populum gubernare et moderari, et ad aeternam coelestemque heatitudinem dirigere. Potestas ordinis ad quo se extendat. XII. Verum ordinis potestas non solum con-erandae Eucharistiae vim et potestatem continet: sed ad eam accipiendam hominui antinos praeparat, et idoneos reddit , caeteraque omnia
complectitur quae ad Eucharistiam quovis modo
referri possunt. Hinc potestas comprobatur.
XIII. Eius vero plura ex sacris litteris testimonia asserri possunt, sed illa praeclara, et Eravissima sunt, quae apud sanctos Ioannem et asethaeum leguntur inquit enim Dominus: i Sicut misit me Pater, et ego mitto vos occipite Spiritum Sanctum quorum remiseritis peceat , remittuntur eis, et quorum retinueritis, retenta sunt. et Amen dico vobis , quaecumque alligaveritis super terram , iunt ligata et in coelo et quaecumque solveritis super terram erunt soluta et in coelo. Quos quidem loca uia toribus ex sanctorum atrum doctrin et u
404쪽
CON cILII TRIDENT P a II. 363toritate explanata, maximum veritati lumen afferre
Hinc Potestas ordinis quanta ρXIV. Haec autem potestas plurimum illi praestat, quae in naturae lege caeteris homiuibus, qui res sacras curarent, tributa est. Vide de consecr. disti et cap. Nihil in sacrificiis, Concia. Trid. sess. 23. caP. 1 Deu lib. . v. 3έ. Aug. lib. s. de eicit Dei P. 23. In lege naturae fuere Sacerdotes.
XV. am et illa aetas, quae scriptam legem
antecessit, suum Sacerdotium, Suamque potestatem spiritualem habuerit necesse est, cum legem habuisse satis constet. Haec duo enim ita conjuncta esse testatur ApoStolus, ut eorum altero translato, simul etiam alterum transferri necesse sit. Cum igitur naturali instinctu homines agnoscerent Deum colendum Meci consequens erat, ut inquavis republica aliqui sacrorum et divini cultus procurationi praeficerenturi, quorum potestas alia quo modo spiritualis diceretur. Christi sacerdotium Mosaic sublimius. XV. adem etiam potestate populus Israeliticus non caruit quae tametsi dignitate superior fuit, quam illa, qua tu lege naturae sacerdotes praediti erant , longe tamen inserior quam legis evangelicae spiritualis potestas , existimanda est.
Potestas sacerdotalis Mangelica.
Haec enim coelestis est, omnemque Angelorum etiam virtutem Superat i . A Christo ortum habet lues potestas. XVII. Neque a sacerdotio osaico , sed a Christo Domiues et , qui non secundum Auron sacerdos suit, sed secundum ordinem Melchisedech ortum habet os enim, qui summa potestate
405쪽
36 CATEGRIS MIgratiam tribuendi, et peccata remittendi pra ditus fuit, hau potestatem quamvis virtute de-. finitam, et Sacramentis adstrictam , Ecclesiae suae reliqui LEcclesias ministrorum consecratio Mocatur ordinis
XVIII. Quare ad eam exercendam certi ministri instituti sutit, et solemni religione consecrati quae quidem consecratio Ordinis Sacramentum, vel sacra Ordinatio vocatur Placuit autem sanctis Patribus hoc vocabulo uti. quod latissimam signis ficationem habet, ut dignitatem et excellentiam ministrorum Dei indicarent.
Quid sit ordo. XIX. Est enim ordo, si propriam ejus vim
et notionem accipiamus, dispositio Superiorum, et inferiorum rerum, quae inter se ita aptatae sunt, ut una ad alteram reseratur. Hoc sacramentum cur ordo dicatur.
XX. Cum itaque in hoc ministerio multi sint gradus, variae functiones, omnia vero certa ratione distributa sint et collocataci recte et commode ordinis nomen ei impositum videtur. Ordo est Sacramentum. XXI. Quod autem inter caetera Ecclesiae Sacramenta sacra ordinatio humeranda sit , sancta
Tridentina Synodus e ratione illa quae saepius
repetita est, Ormorobavit nam cum Sacrameu-
tum sit rei saebete signum id vero, quod hac consecratione extrinsecus fit gratiam et potestatem significet, quae illi tribuitur, aut consecratur omnino sequi perspicuum est, ordinem verε ac
proprie Sacramentum dicendum esse ordinem esse Sacramentum inde Trid. sess. 23 de ordine c. r. et 3 et can. 3. . . Concit Florent in
406쪽
Greg. in v. o f. I. m. . . Quando et a quo hinc potestas conferatur. XXII. Quare piscopus ei calicem cum Mao et aqua, et patenam cum pane porrigens, qui sacerdos ordinatur, inquit occipe potestatem offerendi sacrificium , etc.; quibus verbis semperdocuit Ecclesia, dum materia exhihetur , pote
ιatem consecranda Lucharistiae, charactere animo
impresso tradi, cui gratia adjuncta sit ad illud munus rite et legitime obtundum, quod Apo totus his. verbis declarat: i Admoneo te, ut
resuscites gratiam Dei quae est in te per impositionem manuum mearum non enim dedit nobis Deus spiritum timoris, sed virtutis et dilectionis, et solirielatis. Sacramentum ordinis Marios habet sui exercendi
XXIII. Jam vero, ut sacrae Synodi verbis ut mur, cum divina res sit tanti sacerdotii admi nistrati , consentaneum sui , quo dignius et majori cum veneratione exerceri posset, ut in Ecclesiae ordinatissima dispositione plures cssent, et diversi ministrorum ordines, qui sacerdotio ex ossicio deservirent atque hi quiuem ita distributi, ut qui jam clericuli tonsura insigniti essent, per minores ad majores medidererit. Ordines ministrorum modestae quot sine, ex quinam Z XXIV. Docendum igitur erit hosce omnes o diues si ptenario umero contineri, semperque ita a Catholica Ecclesia traditum esse, quorum nomina haec sunt, Ostiarius, Lector, Exorcisis,
407쪽
366 ΑΥΕcHIs MI Aeolytus , Subdiaconus, Diaconus, Sacerdos Hor - Ordiniam meminerunt Dionrsius lib. Eces. hier. v. 3. Cornet Papa, in 'ist ad Fab. isco'. Antioch exstat apud Euseb Histor. moles II 6.ων. 35. Conca Carthag. . an. . et seqq. Ignatius Distol ad Antioch. Cur tot sint 'XXV. Hunc autem ministrorum numerum recto ita definitum esse probari potest 3 propter ea ministeria, quae ad sacrosanctum Missae sacrificium , et Eucharistiam vel conficiendam, vel administrandam, cuius causa praecipue sunt in
Ordines alii majores, alii minores, et qui utrique ρXXVI. Ex his alii majores, qui etiam sacri dicuntur, alii minores sunt. Majores vel sacri sunt Ordo Sacerdotalis, Diaconatus et Suh- diaconatusci ad minores reseruntur Acolyti, Exorcistae, Lectores , Ostiurii ; de quorum singulis pauca dicenda sunt, ut habeant parochi undo eos potissimum iustituant, quos noverint aliquo Ordine initiandos esse. Prima Tonsura quid sit. XXVII. Ineipiendum est autem a prima Tonsura, quam quidem docere oportet quamdam praeparationem esse ad Ordines accipiendos. Ut enim nomines ad baptismum exorcismis, ad matrimonium sponsalibus praeparari solentri ita, eum, tonso capillo, Deo declicantur tanquam aditus ad Ordinis sacramentum illis aperituro de-elaratur enim qualis esse debeat, qui sacris imbui cupit. Clerici nomen unde deductum. XXVIII. Nam elerici nomen , quod ei tune primum imponitur, ab eo deductum est auod
Dominum Sortem et hereditatem suam habere
incipiat, veluti qui in Hebraeorum populo, si
408쪽
Corec ILII TRIDENT PAR II. 36 vino cultui mancipati erant quibus vetuit Dominus aliquam agrorum partem in Terra promissionis distribui, cum inquit Ego pure et hereditas tua. Ac quamvis id omnibus Fidelibos
commune sit, praecipua tamen ratione eis conveniat necesse est, qui se Dei ministerio consecrarunt. V de Hieronym. Dist. a. ad Ῥot et citatur Ia. q. . . Clericus.
Capilli cur tondentur ad coronae vectam pXXIX. ondentur vero cnpilli ad coronae speetem et similitudinem, quam perpetuo conservare oportet, et ut quisque in altiori deinceps ordinis gradu collocatur, si qua orbis sorma latior circumscribi debet. Usus tonsuro a quo'
XXX. Quod quidem ex Apostolorum traditione acceptum esse docet Ecesesia , cum de hujusmodi tondendi more S. Dionsius Areopagita Augustinus, et Hieronymus, ri vetustissimi
et gravissimi utres meminerint. Cur coronam germe tericis raeceptum p Prima ratio. XXXI. Primum autem omnium seriint, po tolorum principem eam consuetudinem induxisse ad memoriam coronae, quae ex spissis conteSta
Salvatoris nostri capiti sui impositari ut, quod impii ad Christi ignominiam et cruciatum excogitarunt, eo Apostoli ad decus et glorium uterenturo simulque significarent curandum esse ministris Ecclesiae, ut omnibus in rebus Christi Domini nostri speciem et figuram gerant.
Quanquam nonnulli asserant, hae nota,
409쪽
368 CATE c HIS MIgiam dignitatem declarari , quae iis maximδ, qui in sortem Domini vocati sunt, videtur convenire. Quod uim Petrus Apostolus fideli populo tria huit i Vos estis genus electum , regale face dotium , gens sancta, peculiari quadam, et magis propria ratione, ad ecclesiasticos ministros pertinere factu intelligimus.
Elsi non desunt, qui vel persectioris vitae pro- sessionem a Clericis susceptam circuli figura, quae
omnium persectissima est, significari existit nent, vel ext urum rerum contemptionem, nimique ab omnibus humanis curis acuitatem declarari
putent quod capilli, supervacaheum quiddam in
XXXII. Post orimam onsuram ad ostiarii ordinem primus gradus fieri consuevit Elus munus est, templi claves et januam custodire, et aditu templi arcere eos, quibus iugredi interdi
tum erat. Ad functum etiam Missae sacrificium aSSistebat, curaturus ne quis propius, quam Paresset, ad Sacram aram accederet, et sacerdotem
rem divinam facientem interpellaret. Alia etiam ministeria illi commissa erant ut ex ritibus qui ad ejus consecrationem adhibentur , perspici potestidium Episcopus claves ex altari occeptas ei tradens, quem ostiarium vult institueres: Sic age, inquit, quasi redditurus Deo rationem pro iis rebus, quae nis clavibus recluduutur. Ostiarii dignitas. XXXIII. agnam autem in antiqua Ecclesia hujus ordinis dignitatem fuisse ex eo intelligitur quod his temporibus in Ecclesia servari animad-
410쪽
CON cILII TRIDENT PAR U. 36syertimus. Nam Thesaurari ossicium, qui erat idem sacrarii custos , quod ad Ostiarios fiertinebat, inter honestiores Ecclesiae sunctiones etiam nunc habetur. L toris ordo et sicia. XXXIV. Secundus ordinis gradus est Lectoris munus. Ad eum pertinet , in eclesia veteris et novi testamenti libros elara voce et distincte
recitare , praesertim vero eos, qui inter nocturnam psalmodiam legi solent. Mus quoque partes erant, prima religionis christianae rudimenta fidelibus tradere Episcopus itaque praesente populo, in ejus ordinatione librum, quo descripta sunt, quae ad hanc actionem attinent, illi tradens, inquit: Accipe, et esto verbi Dei relator, habiturus, si sideliter et utiliter impleveris ossicium tuum, a tem cum iis qui verbum Dei bene ministrarunt ab
XXXV. Tertius est ordo Exorcistarum, ut quibus potestas data est nomen Domini invocandi in eos qui ab immundis spiritibus obsidentur.
Quare Piscopus, cum eos instituit, librum in quo exorcismi Continentur, eis porrigit, usus ea 1ormula verborum occipe et commenda memoriae, et habe potestatem imponendi manus super Energumenos, sive aptietatos, sive Catechumen OS. - De ostiar vide Trid. sess. S. de reform. cap. 7. Cone Tolat eap. 6. et citatur dist. S. Ostiar Isid. lib. de ecl. e. 4 et dist. 5. . Perlectis, et apud Baton. Annal. EccI. an. 34. num et an M. num. 78. et num. 8o I Vide Cyp Epist. 35. et Tertuli de praescript eaP.
6i et apud Baron. M. Icci anno 34. num. 287. et an . 4. 8 et 79. n. 53. num. 93. an. 456. num. o. ΦΦxDoEx rcist vade supra citat auctores et apud Baron. ann. Eccles anno 34. num. 287. an. 44. num. 78. et num BO. an. 37. num. 89. n. 56. num. 5. et num 8 9. o. II. a.