장음표시 사용
421쪽
38 CATE cRIS MIdelis populus eiusmodi sacrarum rerum ministros piis et sanctis precationibus a Deo impetret qui ad tanti minieri potestatem reci, et cum Ecclesiae utilitat, gerendam aptiores esse videantur. Creando in sacerdotem morum integritas, cessaria est.
LIV. Primum itaque in eo qui secerdos creandus est , vitae et morum interaritas commendetur magnopere oportet non solum quia, si alicujus mortifieri peccati conscius se initiari curet, vel etiam patiatur , novo se et maximo scelere obstringit; sed etiam quia virtutis et innocentiae lumen aliis praeserre debet. Ea de re, quid Apostolus i Tito et et Timotheo praecipiat, a toribus declarandum erit is simul illud docendum, ea corporis vitia, quae in veteri lege ex Domini praescriptione aliquem ab altaris ministerio excludebant Pi evangelica lege ad animae vitia
Praeeipue transferenda esse. Quare sanctam illam consuetudinem in Ecclesia servari animadvertimus, ut qui sacris initiandi sunt, prius oeni tentiae Sacramento conscientiam purgare diligenter studeant. Scienti eidem quoque necessaria. LV. Praeterea in sacerdote non solum ea cognitio requirenda est, quae ad sacramentorum usum et tractationem pertinet sed etiam sacrarum litterarum scientia ita instructum esse oportet, ut populo christianae fidei mysteria, et divinae legis praecepta tradere, ad virtutem et pietatem incitare, a vitiis revocare Fideles possit. Sace dotis enim duo sunt munera : quorum alterum est, ut sacramonia rite conficiat et administret alterum, ut populum fidei suae eommissum, iis rebus et institutis , quae ad salutem nec Sariaci in Titum. r. c. , im S.
422쪽
CON cILII TRID T. PAR II. 381 sunt, erudiat Malachias evim it testatur, 1 Labia sacerdotis custodient scientiam, legem requirent ex ore ejusci quia Angelus Domini Xercituum est. Ut igitur tu horum altero, si mediocri coguiatione sit ornatus, praestisre , quod debet, po sit : alterum certe non vulgarem, sed exquis, tam potilis doctrinam desiderat quamvis aeque ab omnibus sacerdotibus summa reconditarum rerum scientia non exigatur, sed quae ad suscepti ossicii, et miuisterii sunctionem unicuique salus esse possit. Quod ordinandi non sint veri, friosi, memtes, setatem non habentes.
LVI. Pueris autem, et furiosis , vel ament, bus, quod usu rationis carent, hoc Sacramentum dandum non est quamvis, si iis quoque administaretur, Sacramenti characterem in eorum nimam imprimi certo credendum siti Qui vero aetatis annus in singulis ordinibus sit exspectandus, ex sacri Tridentini Concilii decretis Deile erit coguoscere.
Excipiuntur etiam servi neque enim divino cultui dedicari debet, qui non sui juris, sed in
alterius potestate est. Homicidin.
Viri praeterea sanguinum , et homicidae , quia ecclesiastica lege repelluntur, atque irregulares
Spurit. Spurii quoque et ii omnes, qui ex legitimis nuptiis non sunt procreati Decet enim, ut qui sacris addicuntur, nihil in se habeant quo ab aliis merito contemni ac despici posse videantur.
423쪽
381 CATE cΗIs MICorpori dejbrmes. Ad extremum etiam admitti non debent, qui aliquo insigui corporis vitio deformes aut mutici sunt ea enim foeditus et debilitatio tum ostemsionem hahet, tum vero sacramentorum administrationem impediat necesse est. Sacramenti ordinis sectus.
LVII. Sed iam his rebus expositis, SupereSt, ut pastores doceant, qui sint hujus sacrameuti
Constat vero, quamvis ordinis Sacramentum ut antea dictum est, maxime ad Ecclesiae utilitatem et pulchritudinem spectet, tame in ejus quoque anima, qui sacris initiatur, sanctificationis gratiam essicere : qua idoneus habilisque ad reciἡ munus suum ungendum Sacramentaque administranda reddaturri quemadmodum etiam hamtismi grati quilibet ad alia sacramenta perciapienda aptus essicitur.
Aliam quoque gratiam hoc sacramento tribui perspicuum est, praecipuam videlicet potestatem , quae ad auctissimum Eucharistiae sacramentum resertur , in sacerdote quidem plenum et persectam , ut qui Domini vostri corpus et Sanguinem unus potest couficeres, in aliis vero inferiorum ordinum ministris majorem , minoremve, quo quisque ministerio suo magis, minusve ad altaris sacramenta accedit.
Atque haec potestas etiam character spiritualis dicitur quod qui sacris imbuti sunt, interiori qua sum nota animae impressa ah aliis Fidelibus distinguantur, ac divino cultui mancipentur ad quam Apostolus videtur spectisse, cum ad
424쪽
CON cILII TRIDENT PAR II. 383 Timotheum ait: Q Noli negligere gratiam quae in te est, quae data est tibi per prophetium, cum impositione manuum presbyterii. Et alibi: et
Admoneo te ut resuscite gratiam Dei, quae est in te, Per impositionem manuum mearum. Haec de Orclinis sacramento satis dicta siutri potiora enim tantum rerum capita pastoribus trodere professi. sumus , ut illis ud Fidelem populum docendum, et in christiana pietate erudieudum argumenta suppeditarent.
Virtus continentio omnibus Ῥtanda. I. U ΑΜ pastoribus beata et persecta chris
u iani populi vita proposita esse debet, iis
quidem maxime optandum esset quod postolus se cupere ad Corinthios scribehat his verbis 43 Volo omnes homines esse sicut meipsum nimbrum, ut omnes continentiae virtutem sectarentur nihil enim beatius in hac vita Fidelibus potest eo iungere , quam ut animus, nulla mundi cura distractus, sedataque et restincta omni carnis libidine, et in uno pietatis studio, et coelestium rerum cogitatione conquiescat.
matrimonii sanctitas accurate Proedicanda.
II. Sed quoniam , ut idem Apostolus testatur : έ unusquisque proprium donum habet ex Deo, alius quidem sic, alius vero sic et matrimonium magnis et divinis bonis ornatum est ita ut uter alia Catholicae Ecclesiae Sacramenta ver et proprie numeretur ac Dominus nuptiarum celebritatem praesentia su bonestaritri satis apparet, ejus doctrinisi tradendam esse : cum praesertim liceat animadver- Q r. Tim. 4. 4. ab a Tim. I. 6 43 δε Cor. 7. 7.
425쪽
38 CATE c HIS MItere, tum sanctum Paulum, tum Apostolorum Principem, quae noli solum ad dignitatem, sed etiam ad ossicia matrimonii pertinebant, pluribus locis accurate scripta reliquisse. Divino enim
spiritu assiati optime intelligebant , quanta et
quam multa commoda ad christianam societatem Pervenire possent , si Fideles matrimonii sanctiatatem cognitam haberent, et inviolatam eo rent et contra vero ea ignorat , vel neglecta, plurimas maximasque calamitates et detrimenta in Ecclesiam importari. Quid de matrimonio primo explicandum. III. Primum itaque matrimonii natura et vis explicanda est: nam cum vitia saepe honesti sim, litudinem gerant, cavere oportet ne Fideles salsa matrimonii specie decepti, turpitudine et nefariis libidinibus animam commaculent: cudus rei declarandae causa o nominis significatione ordie
IV. Matrimonium ab eo dicitur, quod semina idcirco maxime nubere debet , ut mater fiat: vel quia prolem concipere, parere, educare matris
Conjugium quoque a conjungendo appellatur quod egitima muller cum viro quasi uno iugo
Praeterea nuptiae. quia . ut inquit sanetus Ambrosius, pudoris gratia puellae se obnuberent: quo etiam declarari uidebatur, viris obedientes
Subjectasque esse oportere. De his nominibus inde August. lib. s. contra must. v. 26. Ambr. lib. t. de Abraham ea . . in suo item id Zo. q. s. v. Iemina et M. q. 5. ωρ mulier Isidor. lis de E l. inicii ov. s. Matrimonu
426쪽
CON cILII TRIDENT PAR II. 385 Matrimonii innitio datur et Vlicatur. V. Ita vero ex communi Theologorum sententia definitur matrimonium est viri et mulieris maritalis coniunctio inter legitima personas .iudividuam vitae consuetudinem retinetisci cujus desinitionis partes ut planius intelligantur cendum est, quamvis haec omnia in perfecto
matrimoui iusint, consensus videlicet interior,
pactio exterua verbis apressa, obligatio et vinculum , quod ex ea paetione essicitur , et coniugum copulatio qua matrimonium consummatur.
Nihil horum tame matrimonii vim et rati nem proprie habere , nisi obligationem illam et nexum, qui conjunctionis vocabulo significatus est. Maritalis.
Additur vero , maritalis, quoniam alia pactionum geuera, quibus viri et mulieres obligantur, ut sibi mutuam opera in praestent, vel pretii vel
alti rius rei causa prorsus aliena sunt a mistrimonii ratioue. Luter legitimas Personas.
Sequitur deinde inter I gitimas personas quoniam qui a nuptiarum conivuctione legibus
omnino exclusi sunt, ii matriinouium inire non possunt et neque i ineant, istum est exempli
enim frutia, qui intra quartum gradum propimquitatu conjuncti Sunt, puerque ante decimum quartum annum , ut puella aut duodecimum quae aetas legibus constituta est, ad inatrimonii justu laedera ineunda, apti esse non possunt. Indissolubilis. Quod vero extremo loco positum est, individuam vitae consuetudinem retinens indissolubilis vinculi naturam declarat, quo vir et uxor obligantur
427쪽
386 CATE cHIs MI In quo Praeo*ue is matrimonii sita sit. VI. Ex iis igitur patet matrimonii naturam et rationem in vinculo illo consistere. Nam quod
aliae clarissimorum virorum definitiones hoc videntur consensu tribuere ut cum dicunt con jugium esse consensum maris et sarminae, hoc ithaccipiendum est, consensum ipsum matrimonii causum effectricem esse : quod Patres in Concilio Florentino docuerunt : etenim obligatio et nexus oriri nou potest, nisi ex consensu et pactione. Consensus,erbis te oris Praesentis exprimendus. VII. Sod illud maxim necessarium est, ut consensus verbis quae praesens tempus significant, exprimaturri neque enim matrimouium est simplex donatio, sed mutua pactiori atque ita sit ut consensus alterius tantum ad matrimonium conjungendum satis esse non possit; sed duorum inter
se mutuum esse oporteatri atque ad declarandum mutuum animi consensum verbi opus Me Perspicuum,St. Consensus interior non est satis ad matrimonium.
VIII. Si enim ex interiori tantum consensu sine aliqua externa significatione matrimonium constare posset , illud etiam sequi videretur , ut, cum duo, qui disjunctissimis et maxime diversis in locis essent, ad nuptias conSentirent, antequam alter alteri voluntatem suam vel litteris, vel nuntiis declarassent, veri et stabilis matrimonii lege eo ungerentura quod tamen a ratione , et sanctae Ecclesiae consuetudine et decretis alie-
Consensus ei bis futuri temporis expressu non suscit. IX. Recte autem dicitur oportere, ut Consensus
428쪽
CON cILII RIDENT PAR II. 38 verbis exprimatur, quae praesentis temporis significationer habeant nam quae futurum tempus indicant, matrimonium non conjungunt , sed spondent; deinde, quae sutura sutit, nondum
esse perspicuum est: quae vero non sunt, Parum,
vel nihil firmi, aut stabilis habere existimandum est. Quare nondum connubii jus in eam mulierem quisquam habet, quam se in matrimonium ducturum esse pollicetur neque statim ab eo impletum est quod se facturum promisit 'ametsi fidem praestare debet quod si non iaciat, violatae fidei reus esse convincitur. At vero, qui matrimonii cedere alteri jungitur , quamvis postea poenitent, tamen, quod iactum est, mutare irritum v et infectum reddere non potest. Cum itaque coniugii obligatio nuda promissio non sit, sest eiusmodi abalienatio , qua reipsa vir mulieri,
et vicissim mulier viro eorporis sui potestatem tradit; idcirco necesse est verbis, quae Praesens tempus designant, matrimonium contrabici quorum verborum vi , postquain etiam enuntiata sunt, Permanet, virumque et uxorem indissolubili vinculo constrictos tenet. Nutus et signa loco perbonum suycere possunt. X. Sed verborum loco tum nutus et Signa, quae intimum consensum aperte indicent, satis ad matrimonium esse possunt tum ipsa etiam taciturnitas, cum puella propter verecundiam non reseondet, ea ero ea parentes loquuntur.
Ex iis igitur parochi fidelibus tradent matrimonii naturam et vim in vinculo et obligatione
sitam esse ac praeter ConMusum eo, quo dictum est, modo expressum, ut verum matrimonium existat, concubitum necessario non requiri: nam et i primos parente ante Peccatum, quo
429쪽
388 Ατx cu Is MI tempore nulla uter eos carnis copula intercesserat, ut Mires testantur, vero mutrimonio iunctos fuisse plane conficit. Quare a sanctis Patribus dictum est matrimonium non concubitu, sed eo sensu existeres quod etiam a sancto Ambrosio, in libro de Virginibus repetitum egimus. De inst. υ,Sin. v. s. Duplex matrimonium, naturale et sacramentati. XI. Jam verb, hisce explicatis, illud docendum erit matrimonium duplicem rationem ha-her .mam vel ut naturalis coniunctio 'oniugium enim non ab hominibus inventum, sed a natura vel ut sacramentum, cujus vis naturalium rerum coli ditionem superat, considerandum est. Ac quoniam gratia naturam perfieitii meque prius quod spirituale est, sed quod animale, deinde quod spiritualeo rei ordo postulat ut de matrimonio
ut natur constat, et ad naturae ossicium pertinet, prius agendum sit tum vero, quae illi, ut aer mentum est, conveniunt, explauanda erunt. Matrimonium naturale a Deo institutum.
XII. In primis itaque Oeendi sunt Fideles,
matrimonium a Deo institutum esse : Scriptum est enim in Genesi et masculum et seminum creavit eos benedixitque illis Deus , et ait CreMcite et multiplicaminici et 3 Non est honum hominem esse solum faciamus ei adjutorium simile sibi. Ac paulo post Ἀέ Adae vero non inveniebatur adsutor similis eius Limmisit ergo Dominus Deus soporem in Adam cumque obdormisset, tulit unam de costis Huc et replevit CBrnem pro ea , et aedificavit Dominus Deus eostum quam tulerat de Adam in mulierem, et
adduxit eum ad Adama dixitque Adam inoc
nunc Sex ossibus meis, et caro de carne meR, c, o Cor. 15 46. ab Gen. r. v. Ob Ibid. x x8 inyiuid.
430쪽
CON cILII RIDENT PAR III. 38s haec vocabitur virago, quoniam de viro sumpta
est quamobrem relinquut homo patrem suum et matrem, et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una. Quae ipso Domino auctore apud sanctum Matthaeum i ostendunt matrimonium divinitus institutum esM. Matrimonium statuit indissolubile.
XIII. Neque vero Deus matrimonium tantummodo instituit, verum, ut sancta Tridentina Synodus declarat, experpetuum etiam et indissolubilem nodum ei addidit siquidem Salvator ait Quod Deus coniunxit, homo non Separet. Duamvis enim matrimonio, quatenus naturae est ossicium, conveniat, ut dissolvi non possit tamen id maxime fit quatenus est Sacramentum qua ex re etiam in omnihus, quae naturae lege ejus propria sunt, summam persectionem consequitur tamen et prolis educandae studio, et aliis matrimonii bonis repugnat, ut ejus vinculum dissoluhile sit. Matrimonii contrahendi non est Omnibus posita lex.
XIV. Quo vero h Domino dictum est: 3 Crescite et multiplicamini ci eo spectat, ut
cujus rei causa matrimonium institutum erat, declaret, non ut singulis hominibus necessitatem imponat: nunc enim auctoriam humauo genere, non solum ulla lex uxorem ducere aliquem non cogit, sed potius virginitas summopere commendatur, et unicuique in sacris litteris suadetur, ut quae matrimonii statu praestantior sit, majoremque in se persectionem et sanctitatem coiit,neatra Dominus enim Salvator noster ita