장음표시 사용
461쪽
sibi delatum libentissime suscipiunt. Exstant divinae Scripturae testimonia huius invocationis. 1 Jacob enim ab Angelo, quocum luctatus fuerat, petit, ut sibi benedicat, imo etiam cogit: se enim nou dimissurum illum profitetur, nisi enedictione accepta neque solum sibi ab eo Vibui quem intuebatur, sed ab eo etiam, quem maxime videbat tum cum dixit: a 'ngelus qui eruit me de cunctis malis, benedicat pueris istis. Sanctis exhibitus Dei gloriam non minuit. XX. Ex quibus etiam colligi poterit tantum esse ut Sanctis, qui in Domino dormierunt, ii nore assiciendis atque invocandis et sacris eorum reliquiis, cineribusque venerandis Dei gloria minuatum ut eo maxini augeatur, quo magis ho- mitium spem excitat, confirmat, et ad Sanctorum
imitationem cohortatur, quod ossicium Nicaeno altero et u Gangreusi, uesul Tridentino Conciliis et sanctorum '' Patrum auctoritate comprobatur. Idem confimatur ex Patribus. XXI. Quo autem si ad refutandos eos instru tio parochus, qui huic veritati adversantur sanctos Hieronyinum contra Vigilantium, et Damascenum potissimum legat Libro . de Orthod. fide V. I 6. Idem probat Apostolica traditio. XXII. Ad quorum rationem , quod caput St, accedit consuetudo ab Apostolis accepta et ni
clesia Dei perpetuo retetit et conservata. Dion. P. . mersu Eccles fretia lib. . contra inres.
462쪽
CON cILII TRIDENT PAR III. at o . s. Athanas sem. mam de sanoldminarci Euseb. lib. 3. Pro Q. Nam can. 7. Cornel. P . Dist. I. Hilar in Psal. 26. Ambr. in lib. de Vidias. Idem attestantur Scr*turiae.
XXIII. Cuius rei quis firmius aut clarius requirat argumentum divinae Scripturae testimonio quae Sanctorum laudes celebrat admirabiliter rExstant enim quorumdam 1 Sanctorum divina Iraeconia, quorum laudes eum Sacris litteris celerantur, quid est quod illis singularem honorem non habeant hominesqSancti suis meritis nos a luseant. XXIV. Etsi ob eam causam etiam magis colendi et invocandi sunt, quod pro salute hominum preces assidue faciunt multaque eorum merito et grati tu nos Deus confert beneficia.
XXV. Si enim et gaudium est in coelo super
uno peccatore paenitentiam geut , nonne Coele,tes cives, . poenitentes adjuvabuntqrogati peccatorum veniam et impetrabunt, et cou. ciliabunt nobis Dei gratiamqSue acaneun non est Sanctorum Patrocinium. XXVI. Quod dicatur , ut a nonnullis dicitur, supervacaneum eSSe Sauctorum patrocinium quod Deus sin interprete, precibus nostris occurrat has impiorum voces it a sancti Augustini ' facile convincunt, multa Deum non concedEre, nisi mediatoris , ac deprecatoris opera et ossicium
Exempla confrmant. XXVII. Quod illustribus Abimelech et Joh ami
463쪽
CATE cu Is MIcorum confirmatur exemplisci quorum peccata nonnisi Abraham et ob precibus concionavit.
Objectio solMitur. XXVIII. Si sero etiam asseratur fieri inopia et imbecillitate dei, ut sanctos internuutio et Patronos adhibetimus inuid ad illud respondebunt Centurionis i exemplum , qui vel tu singulari illo fidei praeconio , quod Dominus Deus impertivit , seniores tamen udaeorum ad Salvatorem misit, ut laboraui puero salutem impetrareuit Unitati Mediatoris non oscit inυocatio Sanc
XXIX. Quare si alendum est unum nobis a)mediatorem propositum Christum Dominum , qui scilicet unus nos per 3 sanguiuem Patri coelesti reconciliavit, et qui , aeterna rudemptione iuventa, semel tu Sancta ingressus, pro nobis interpellare non cessat ex eo tamen nullo modo sequi potest, quominus ad Sanctorum rati3m confugere liceat. Nam si propterea subsidiis auctorum uti non liceat, quod unum Patronum habemus Jesum Christum; nunquam id commisisset Apostolus , έ ut se Deo tanto studio fratrum viventium precibus commendari et adiuvari vellet. Nota Neque enim minus vivorum preceS, quam eorum, qui in coelis sunt, Sanctorum deprecatio Christi mediatoris gloriam et dignitatem immisnuerenti si cationem Sanctorum comprobant tot mi
XXX. Sed cui fidem non iaciunt et honoris, qui auctis debetur, et patrocinii, quod nosti i causa Suscipiutit, mirabiles st)ctae res ad eorum sepulera ut oculis, ct manibus, membrisque omnibus
464쪽
CON cILII RIDENT PAR III. 23 eaptis, in pristinum statum restitutis, mortuis adyttam revocatis, ex corporibus hominum ejectis daemoniis quae non audisse , ut multi, nou le- fisse, ut Plurimi gravissimi viri, sed vidisse, testes ocupletisimi sancti Ambrosius 'het Augustinus in litteris prodiderunt. Idem confirmat,irtus reliquiarum. XXXI. quid multa si vestes, si i sudaria, si umbra Sanctorum , prius quam e vita migrare ut, depulit morbos, viresque restituit inuis tandem negare audent, Deum per Sacro cineris, ossa, taeterasque Sanctorum reliquias eadem mirabiliteressiceret Declaravit id et cadaver illud quod sorte illatum in sepulcrum Elisaei, eius tacto corpore subito revixit.
Haec Merba distinctum Parc tum non continent.
XXXII. Quod vero sequitur L 3 Mnfacies tibi
sculptile , neque omnem similitudinem , quae est in coelo et quo in terria deorsum, nec eorum quin sunt in aquis sub terr Non adorabis ea, neque
coles e quidam hoc alterum praeceptum eAistimautes , duo postrema ipsa unius praecepti vi contineri voluerunt ut sanctus Augustinus ito illa extrema dividens, haec ipsa verba ad primum praeceptum pertinere voluit quam sententiam , quia in Ecclesia celebris est, libenter sequimur. Etsi tu promptu ratio est illa verissima, conseutaneum luisse praemium et poenam cujusque cum primo Praecepto conjungi. Vsus imaginum huic rinceyto non contradicit. XXXIII. Nec vero quis existimet, omnino pin-
465쪽
έα CATE cri Is MIgendi fingendi, aut sculpendi artem hoc praecepto prohiberi. Nam in Scripturis, iussu Dei simulacra et imagines effectas legimus, i Cherubim, ac a serpentis aenei. Superest igitur , ut imagines ob eam rem vetitas interpretemur, ne quid si ulacris, quasi diis colendis, de vero Dei cultu detraheretur. Duo Ho,rohibentur. XXXIV. Dupliei autem potissimum ratione, quod ad hoc praeceptum attinet, Dei majestatem vehementer laedi perspicuum est.
Altera, si idola et imagines, tanquam Deus, colantur', aut credatur inesse aliqua in his divis Diras , vel virtus propter quam sint colendae belquod ab eis sit aliquid petendum, vel quod fiducia in imaginibus sit figendaci veluti olim fiebat agentibus quae in idolis spem suam collocabant, quod passim sacrae litterae reprehendunt. Posterius , Dirinitatis formam arte Ingere. Altera , si quis conetur divinitatis formam aliquo artificio effingere, quus corporeis oculis con Pici, vel coloribus, aut figuris exprimi possit: ' quis enim Deum, ut inquit Damascenus, qui Fub aspectum non cudit, qui corporis expers est, qui nullis termiuis circumscribi, nec ulla figura describi queat, possit exprimere 'quae res in altera i Nicaena Synodo uberius explicatur. Praeclare igitur Apostolus , 3 eos mutasse Dei incorruptibilis gloriam in similitudinem voluerum , quadrupedum ac serpentum , dixit et haec enim omnia tanquam Deum venerabantur, Cum illi harum rerum imagines ponerent : quocirca Israelitae, qui ante vituli simulacrum clamabant:
466쪽
CON cILII RIDENT PAR III. 25 i Hi sunt dii tui Israel qui te eduxerunt de tora AEgypti, Idololatrae sunt appellati, quia et mutaverunt gloriam suam in similitudiuem vituli comedeutis senum.
Ultimo Mjus artis Praecuti sensuS. XXXV. Cum igitur Dominus deos alienos coli prohibuisset, ut penitus idololatriam tolleret, imaginem divinitatis ex aere duci, aut alia quavis materia fieri prohibuit; quod Isaias declarans inquit: et Cui similem secistis Deum, aut quam imaginem ponetis eici Atque in hoc praecepto hunc sententiam contineri, Praeter sanctorum Patrum Scripta, qui eam, quemadmodum in septima Synodo expositum est, sic interpretantur, illa etiam Deuterononiti verba salis declarant, ubi Moses populum avertere ab idololatria cum vellet, aiebat r έ Non vidistis aliquam similitudinem in die qua locutus est vobis Dominus in Horeb de medio iguis. Quod sapientissimus legislator ideo dixit, ne quo errore ducti divinitatis imaginem fingerent, Deo que debitum honorem rei creatae tribuerent. Trinitatem aliquibus iguris adumbrare licet. XXXVI. Nemo tamen propterea contra religionem eique legem, quidquam committi putet, ctim Sanctissimae Trinitatis aliqua persona quisbusdam signis exprimitur, quae tam in veteri, quam in novo testamento apparuerunt : Nemo enim tam rudis est, ut illa imagine divinitatem credat exprimici sed illis declarari doceat pastor proprietates aliquas, aut actiones quae Deo trishuunturci veluti cum ex Daniele pingitur b antiquus dierum in throno sedere, ante quem libri aperti sunt, Dei aeternitas et infinita sapientia significatur, qua mae hominum et cogitationes et actiones, ut de iis judicium ferat, intuetur.
467쪽
έα CATE cΗIs ΜΙ-gatos ingendi modus a Probatur. XXXVII. Angelis etiam tum humana species, tum alae maguntur sui intelligant Fideles, quam
propensi sint tu humanum genus et tauquam parati ad ministeria Domini exsequendaci I omneSenim administratorii spiritus sunt propter eos qui haereditatem capiunt salutis. iritus sanctissum.
XXXVIII. a Molumbae vero species et 3 Iinguae tanquam ignis in Evangelio, et Actis Apostolorum, quas Spiritus Sancti proprietates significent, multo notius est, quam ut oporteat pluribus
verbis explicari. Usus imaginum Christi et Sanctorium amrobatur. XXXIX. At vero eum Christus Dominus ejusque sanctissima et purissima Mater, caeterique omnes Sancti, humana praediti natura, humanam speciem gesserint, eorum imagines pingi, atquellonorari non modo hoc praecepto interdictum non fuit, sed etiam sanctum et grati animi e tissimum argumentum semper habitum est quod
et Apostolicorum temporum monumenta, et cucumenicae Synodi, et tot sanctissimorum doctissimorumque Patrum inter Se consentientium scripta
confirmant. Non solum autem licere in Ecclesia imagines habere et illis honorem et cultum adhibere, ostendet arochus, cum honos qui eis exhibetur reseratur ad prototypa et verum etiam maximo Fidelium hono ad hanc usque diem sactum declarabit, ut ex Damasceni libro, ' quem
de imaginibus edidit et septima Synodo , quae est secunda Nicaena. t intelligitur Verum quia
Sanctissimum quodque iustitutum hostis human Lgeneris suis fraudibus et fallaciis depravare con
468쪽
CON cILII TRIDENT PAR III. et tendit; si quid sorte a populo hac in re Peccatum fuerit parochus Triclentini u Concilii decretum secutus, 3aoad eius fieri poterit, iudibit
corrigere , ac decretum quidem ipsum, cum res tulerit, populo interpretanitur. Legitimus imaginum usus. XL. Tum rudes et qui imaginum ipsarum in titutum ignorant . docebit inagives iactas ad utriusque testamenti coquoscondam historiam atque ejus memoriam identidem renovandam ua rerum divinarum memoria excitati, ad co-endum, atque amandum ipsum Deum veheme tius insamme mur Sanctorum quoque imagines in templis posit, demonstrahit, ut et colantur,
et exemplo moniti, ad eorum vitam ac mores nosipsos Ouformemus. De cultu et usu imaginum
inde Concιl Nicaen. Act. 7. Histor tri art. lib. 6.c . I. Euseb. lib. 8 hist. Eccles. ωρ. έ Cyrinlib. 6. contra Iulian Augustin. lιb. I. de Consensu Ex mel ca Io. Mide item sextam Srnod can. 82. et Concit Romanum sub Gregoriora et Co . Gentillac item et aliud Romanum sub Ste hario 3 inde etiam lib. de Romanis Pontimibus in ita SuMestri item iactant eam de Passione Omini : Basil orat in . Barlaham Gregor. ssen. Orat in Theod. Hud bm de S. Ges. et firm de S. Rivo t. idem apud Baron. Ann. Ecclesim anno 57. num II 6. et desaeus. Vide uerum August. contra Faust. lib. 22. v. 73.
Amendis ad singula roec ta. Ego sum Dominus Deus tuus , ortis , zelotes Nisitans iniquitatem utrum in filios , in tertiam
et quartum Senerationem eorum qui Oderunt me:
et Iaciens misericordiam in millis iis qui diligunt
469쪽
XLI. Duo sunt in extrema parte huius praecepti diligenter explicanda.
Primum est, quod etsi ob summum sceIus Prae-v3ricationis primi praecepti, atque hominum ad id committendum propeusionem, pia hoc loco Poena proponitur et communis amo est mutum Rppendi praeceptorum. Omnis uim lex ad praecepta servanda homilies poena et praemio inducit: Hinc illa tam frequentes in sacris litteris et crebrae Dei promissione : ut enim innumerabilia Peue testamenti veteris testimonia Praetermittamus, in Evangelio scriptum est i Si vis ad Miam iugredi, serva mandata. t alibi : et Quincit voluntatem Patris mei, qui in coelis est, ipse intrabit tu regnum coelorum tum illud 43 nis arbor, uae non iacit ructum bonum, excidetur et in ignem mittetur; et έ Omnis qui irascitur fratri suo, reus erit judicio, atque alibi: 5 Si non dimiseritis homiuibus, nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra.
Alterum est, quod longe alia ratione persecti, alia carnales homines hanc appendicem docendi
Poena erfectis non dis licet. XLII. Persectis enim 'ut 6 spiritu Dei aguntur, eique prompto et alacri animo parent, iuStar est Rusdam laetissimi nuntii et magnum argumentum propensae in eos divinae voluntatis :nguoScunt enim sui amantissimi Dei curam, qui nunc Praemiis, nunc poenis ad sui cultum et venerationem homines prope compellat, agnoseuut
470쪽
CON cILII TRIDENT PAR s III. as ejus immensam in semen evolentiam, qui sibi im- Perare , suaque opera, ad divini nominis gloriam uti velit neque solum agnoscunt; sed in magna spe sunt, illum cum quod vult jubeat, etiam ciaturum vires , quibus legi ipsius parere possint.
XLIII. At carnalibus, qui nondum spiritu se vitutis liberati sunt magisque metu Poenarum quam amore virtutis abstinent a peccatis ejus appendicis sensus gravis et acerbus est Parocnus autem , quoties alicujus explicunda praecepti occa si inciderit, eadem haec sibi habeat proposita. Nota uitamobrem sunt piis exhortationibus sublevandi et quo lex spectat, quasi mauu deducendi. Duo ac dei.
XLIV. Carnalibus perinde tamen ac spiritualibus, duo in primis quasi aculei sunt admovendi qui ad legem observondum hac ipsa in appendice positi homines maxime incitetit. Prior est Deus fortis. Nam qnod Deus sortis dicitur , ideo diligentius
est explicandum, quo curo saepe, quae terroribus divinae comminationis minus commovetur, varias
sibi ipsa rationes flagit, quibus iram Dei effugere, ac propositam poenam vi ture possit ni autem certo Persuasum est, Deum fortem esse, illud magni Davidis usurpat: i Quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua fugia metiaden quoque divinis interdum dissis promissis, tantas hostium vires esse credit , ut ad sustinendum minime parem se esse existimet. At firma et stabilis fides, tithil titubans, cum divina vi ac virtute nitatur, homines contra recreat atque confirmat inquit enim L et, Dominus illuminatio mea et salus meris quem