장음표시 사용
471쪽
Alter vero aculeus, eteius ipse divinus est nonnunquam enim homines putaui Deum humana non curare, ne illud quidem legem ipsius serve mus, an negligamus' ex quo equitur magna vitae consusio cum autem Deum Eelotem credimus, ejus rei meditatio actu nos in ossicio contineti Zelus Deo tribuendus quisqXLV. Zelus vero , qui Deo tribuitur, nullam animi significat perturbationem; sed divinum illum amorem et charitatem, qua Deus nullam a se animam patitur impune fornicarici 1 quoiquot autem ab eo fornicautur perdit. Zelus dioinus desinitur. XLVI. Est itaque gelus Dei, tranquillissima ejus sincerissimaque justitia, qua anima salsis opinionibus pravisque cupiditatibus corrupta repudiatur et a Dei coniugio tanquam adultera re
Zelum Dei quando' erimur. XLVII. At vero gelum hunc Dei suavissimum ac dulcissimum experimur , cum Summa ejus atque incredibilis in nos voluntas etelo ipso demonstratur nec enim aut amor ardentior inter homines, aut major arctiorque conjunctio, quam eorum qui conjugio copulati sunt, reperitur. Nota igitur quam nos valde diligat, ostendit Deus cum crebro se vel sponso, vel marito com-
Parans, Zelotem vocat. Quanto zelo Deus colendus.
XLVIII Quamobrem doceat parochus, hoc loco sic divini cultus, atque honoris cupidos homilies esse debere, ut etelantes, potius quam amantes,
472쪽
CON cIMI TRIDENT PAR III. 31 iure dici possint illius exemplo, qui de seipso: i Zelo, inquit, etelatus sum pro Domino Deo exercituum, imo ver Christum ipsum imitentur, cujus illud est et Zelus domus tuae comedit me. Transgressores mandatorum non imPuniti.
XLIX. Est autem comminationis explicanda sententia inultos peccatores passurum Deum, sed eos vel tanquam parentem castigaturum, vel tanquam judicem acriter ac servere in eos animadversurum. Quod alio in loco significans Moyses 3 at scies, inquit, quia Dominus Deus tuus ipse est Deus sortis et fidelis, custodiens pactum et misericordiam diligentibus se, et his, qui custodiunt praecepta ejus, in mille generationes et reddens odientibus se statim. Et osue: έ Non poteritis , inquit, servire Domino. Deus enim
sanctus et fortis aemulator est, nec ignoscet sceleribus vestris atque peccatis, si dimiseritis Dominum et servieritis diis alienis, couvertet se et assii get vos, atque subvertet. Locus explicandus. L. Docendus autem populus est, comminationis poenam ad tertiam, quartamque impiorum et facinorowrum generationem pertiuere non quod posteriore majorum scelerum poenas Semper luant:
sed licet illi liberique eorum impune tulerint;
non omni tamen eorum posteritas iram Dei Poenamque vitabit.
Quod Iosiae Regi accidit huic enim propter singularem Pietatem, cum pepercisset Deus, dedissetque , 5 ut tu pace in sepulcrum majorum
suorum inferretur , ne videret consequentium temporum mala, quae propter Manassis avi im-
473쪽
-3α . CATE c HISMI pietatem, Judae et Hierusalem erant eve ira , eo mortuo, in posteros ejus est ultio Dei consecuta sic ut ne siliis quidem Iosiae pepercerit. Objeotio sol tur. Qua autem ratione haec legis verba sententiae illi, quae est apud Proplietam , non adverSentur: a innima, quae peccaverit, ipsa morietur; sancti Gregorii auctoritas, cum reliquis omnibus ant, quis Patribus consentiens, aperte ostendit inquit enim suisquis pravi parentis iniquitatem imitatur, etiam ex ejus delicto constringitur 'uisquis autem parentis iniquitatem non imitatur, nequamquam delicto illius gravatur.
Und fit ut iniquus filius iniqui patris non solum sua , quae addidit, sed etiam eatris peccata
Persolvat, cum vitiis patris quibus iratum Dominum non ignorans, etiam suam adhuc malitiam adjungere non sormidat et justum est, ut qui sub districto judice vias parentis iniqui non timet imitari, cogatur in vita praesenti, etiam culpas Parentis iniqui persolvere Exstat locus Gregor. lib. 15 Moral. o. 31 md August. Dis. S. D. nom. i. a. q. 7. Γι. . Bonitas Dei justitiam' erat. LI. Commemorabit deinde Parochus, quantum Dei iustitiam superet eiusdi m ouitas ac misericordia : irascitur tertiae quartaeque generation Deus; misericordiam vero in millia impertit.
LII. In eo autem quod dictum est: orum qui Oderunt me, peccati magnitudo ostenditur. Uuia enim stagitiosius ac detestabilius , quam Summam ipsum honitatem, summam veritutem odiMe ὀHoc vero ad omnes peccatores idcirco pertinui,
474쪽
Co Ne ILII TRIDENT PAR III. 33 quod quemadmodum, et riui habet mandata Dei et strvat ea Deum diligit cita qui legem Domini
contemnit et mandata ejus non servat, Deum odisse merito dicendus est. Amore legi parendum. LILL Quod vero extremum est Et iis qui diligunt me, Servandae legis modum ac rationcm docet necesse est enim eos qui gem Dei servant , eadem cliaritate atque amore quo tu Deum sunt, ad ejus obedientiam isdduci, quae deinceps in singulis praeceptis commemorabuntur.
CAPUT III. α ros AssvMEM NOMEN DOMINI DEI Tu in VANUM. Hoc praeceptum is rimo cur distinguitiam Quanquam primo divinae legis praecepto quo Deum pie sancteque colere jubemur , ioc,
quod secuna loco sequitur, necessurio continetur nam qui sibi honorem tribui vult, dein postulat ut se summo verborum liouore Prosequamur , prohibetque contrari ; quod et illa Domiui apud Malachiam verba aperie indicant : 3 Filius honorat patrem et servus Dominum suum; si ergo Pater ego sum, hi est honormcus Deus tamen pro rei magnitudine, hane usu ipsius divino et sanctitatis pleuissimo nomine honorisnuo, legem separatim ferre idque nobis disertis et perspicuis verbis praescribere voluit. γὰm diligenter ea licundum sit hoc Proecutum. ll. Quod saue Harocho ipsi argumento imprimis csse dubet nequaquam satis ore si de hac re u- Deratim loquatur; sed ejusmodi locum hunc eme,
475쪽
έ3 CATE cΗIsΜIi quo ipse diutius commorari et quaecumque ad hanc tractationem pertinoni distincte dilucide accurateque pud Fideles explicare necesse sit. De
Quam sar e et temere jurent homines. III. Neque vero nimia haec diligentia censenda est , eum non desint, qui adeo errorum tenebris obcaecati sitit, ut quem Angeli glorificant, ei maledicere non vereantur : neque enim lege semellata deterrentur, quominus Dei maiestatem quotidie imminuere, imo singulis petie oris ac momentis, impudentissime audeant. Quis enim non videat omnia jurejurando assirmari omnia imprecationibus et exsecrationibus referta essessusque adeo ut nemo sere vel eudat aliquid, velemiat, vel negotium aliqHod gerat, qui non juris jurandi religionem inieri ou ut, eique sanctissimum nomen millies, vel in re levissima et inaui,
tu. Quo major parocho cura et diligentia adhibenda est, ut saepe Fideles admoneat quam grave hoc scelus sit et detestabile. Unum hic praecipitur, aliud Prohibetur. IV. Jam vero in huius praecepti explicatione id Primum constet, cuin eo quod lex fieri prohibet,
evrum etiam rerum praeceptionem conjunctame-σ, quas praestare omines debent: utrumque autem separatim docendum est.
In hoc raromto quid vinclytatur. V. Primum quidem , ut ea quae tradenda Su .isucilius exponatitur, quid iubeat lex, mox etia
quid Vetet nisi quae imperat, illa Sunt, DL Dei me otiora 1.dum, ac per illud Sancte jurati duin Haec rursus quae proh the : Nemo divinum DUInera Contemitat, emo illud in auum assu mat, nuVo Per ipsum aut salso, aut frustra, aut temere uret.
476쪽
CONCILII Tn IDENT PAR III. 35 men Dei quomodo honorandum. VI In exituque parte , qua iubemur divino nomini honorem tribuere, purochus Fidelibus praecipiat Dei nomen, ipsius, inquam, litteras et
syllabus, aut omnino per se Dudum verbum tantummodo attendendum non essem sed tu eam cogitationem veniendum quid valeat illa vox, quae omnipotentem ac Sempiternam majestatem uuius et triti numinis significut. Nota. Ex his aut in acile colligitur inanem esse nonnullorum Judaeorum superstitionem, qui uod scriberent Dei nomen pronuntiare nou au-erent, quasi in quatuor illis litteris, nou i redivina vis 3Set. Singulis Dei nominibus Par honor detur. VII. Sed quamvis singulari numero prolatum sic: Non assumes nomen Deia id noti de uno aliquo nomine, sed de omnibus, qua D -o tribui solent, intelligendum est multa enim Deo imposita sunt nomina, ut Domini omnipotentis, Domini exercituum, Regis regum, Fortis et alia id genus, quae in Scripturis leguntur, quae Parum, eamdemque venerationem habent omnia. Scire diMinum nomen et honorare tenemur.
VIII. Deinde docendum est quomodo divino nomini debitus honor adhibe utur neque enim christiano populo cujus orc Dei laudes assidue
celebrandae sunt, cin utilissimam ct eruccessariam ad salutem guorare sacest.
Quamvis autem multiplex sit ratio laudandi divini nominis tamen in iis de quibus deinceps hic dicetur, vis et pondus omnium videtur
Dei nomen quibus modis laudandum.
m. Primum igitur laudatur Deus, cum in m Dium conspectu Deum , ac Dominum ostrum
477쪽
436 CATE cRIs MI fidenter confitemur, Christumque salutis nostras auctorem quemadmodum agnoscimus, ita etiam
Itemque cum verbo Dei , quo voluntas ejus enuntiatur, aucte et diligenter operam damus, in eius meditatione assidue versumurri studiose illud addiscimus, aut legendo, aut audiendo , perinde ut cujusque personae et muneri aptum et
Deinde divinum nomen veneramur et colimus, cum ostici et religionis causa divinas laudes cele-hrtimus, ac de omnibus rebus tum prosperis, tum
adversis illi singulares gratias agimus inquit euini Propheta es t fenedic, anima mea, Domino et noli oblivisci omnes retributiones ejus Exstantque plu
rimi David psalmi, quibus egregia quadam urga
Deum pietate illius divinas laudes suavissime decantat. Exstit admirabile illud patientiae exemplum Jobri qui cum in maximas illus horribilesque a lamitates incidisset, Deum tamen excelso et invicto animo laudare nunquam intermisit. Nos itaque cum animi corporisque doloribus cruciamur , cum miseriis et aerumnis torquemur, statim ad Deum laudandum omne studium et animi nostri vires convertantus, illud Job dicentes a Sit uomen Domini benedictum.
Neque vero minus Dei nomen honoratur, si fidenter onem ejus imploramus, quo scilicet aut nos ab illis liberet, aut ad eade in sortiter perserenda constautiam et robur largititur. Hoc enim seri vult Dominus: O lnvoco, inquit, me in die tribulationis et eruam te , et otiorificabis me; cujus implorationis, clivi multis aliis in locis, tum
478쪽
CON cILII TRIDENT. An s. III. 3 praecipuἡ in Psalinis 26. 3. et ii 8. illustria reperiuntur exempla. Quintus.
Praeterea Dei nomen honore prosequimur cum Me faciendae ausa testamur cum qui modus a superioribus valde differt. Nam quae supra enumeravimus, ita suapte natura bona sunt, atque expetenda, ut nihil heatius, nihil homini optabilius possit esse, quam si in illis sedulo exsequendisse ipsum dies noctusque exerceat. I Benedicam, inquit David Dominum in omui tempore semper laus ejus in ore meo. Usus iurandi frequentior cur improbatus. X. At, jusjurandum licet bonum sit, ejus tamen requens usus minime est laudabilis. Hujus autem discriminis ratio in eo posita est, quod iusiurandum ea tantum de causa institutum est, ut usset tanquam remedium quoddam humanae imhecillitatis et ad probandum quod dicimus, necessarium instrumentum.
Similitudo. Ut enim corpori medicamenta adhibero non expedit, nisi Decesse sit eorumdem vero frequen- tatio perniciosa omnino est ita etiam, nisi cum gravis et justa causa subest, iureiurando uti non est salutare : quod si saeptis adhibeatur, tantum abest ut prosit, ut magnu in detrimentum asserat.
XI. Quamobrem praeclare docet sanctus Chrysostomus, non nascente, sed jam adulto mundo eum mala longe lateque propagata universum terrarum orbem occupassent, nihilque suo loco et ordine consisteret; sed perturbata et permixta
omnia, sursum , deorsum magna rerum cous sione ferrentur et quod malorum omnium graci) Ps. 35. a. coe ad populum Antioch hom. 26.
479쪽
έ38 ΑΤΕ c HIS MIvissimum est, mortales sere omnes in foedam idolorum servitutem seipsos abiecissent tum denique longo sane intervallo ausjurandum in iominum consuetudinem irrepsisse : nam cum in tanta hominum perfidia et iniquitate nemo sacile ad er dendum adduceretur, Deum testem invocabant. Primus jurandi modus.
XII. Verum cum in hac praecepti pari praecipua sit illa ratio docendi Fideles, quomodo jusjurandum pie sancteque adhibere debea ut primunt dicendum est jurare nihil aliud esse, nisi De uni
testari, quactimque id verborum sorma et conceirtioue fiat uam et testis est milii Deus, et per Deum, idem suut. Secundus jurandi modus.
XIII. Est etiam illud jusjurandum, cum a Ps
ciendum fident pes res creatas iura inuc ut per sacra et Evangelia, per crucem, per Savetorum reliquias et nomen, et caetera id genu et neque
enim haec ipsa per se juriiurando auctoritatem nut robur ahquod asserunt, sed Deus ipse hoc praestat, cuius divinae majestatis splendor illis in rebus elucescit. Ex quo sequitur, ut per Evauselium iurantes, per Deum ipsum iurent, udus veritas vangelio continetur et declaratur. Simi- Iiter et per Sanctos , qui templa Dei sunt, quique
evangelicae verituti crediderunt, eamque omni ol Servanti coluerunt, et peraeutes et nationes latissime disseminarunt. Tertius jurandi modus.
XIV. Eadem ratio est illius urisiurandi quod
De exsecrationem profertur quale est illud sancti Paulici 1 Ego testem Deum voco tu animam mi m ; etenim hoc pacto aliquis Dei iudicio tanquam ineuduei ultori subjicitur. Neque Propterea
480쪽
CON cILII TRIDENT PAR III. 3s negamus nonnullas ex hisce soranulis ita accipi posse , quasi iurisiurandi vim non labeant dtamen utile est, quae de jurejurando dicta sunt, in his etiam servare , atque ad eamdem prorsus normam et regulam dirigere. Duplex juramentum.
XV. Duo autem sunt iurandi genera : Primum quidem, quod assertorium appet a turri Diniarum cum aliquid de re praesenti aut praeterita religiose assirmamus, ut Apostolus ti epistola ad G latas i Ecce coram Deo, qui nou mentior.
Alterum vero promissorium dicitur , ad quod etiam comminationes referutitur, futurum tempus spectans, cum aliquid ita for pro certo pollicemur et confirmantusci cuiusmodi est illii Davidis, ahqui Belaisbeae coniugi jurans per Dominum Deum suum, promisit Salomonem ejus filium regni haeredem fore, atque tu ipsius locum
Ad legitimum iuramentum quo requisita. XV l. Verum enim vero licet ad jusjurandum satis sit Deum testem adhiberes tamen ut rectum sanctumque sit multo plura requiruntur, quae sunt diligenter explicanaa ea vero reviter i stedivo ' Hieronrino Jeremias enumerat, dum inquit: 3hJurabis: Vivit Dominus in veritate et in judicio, et in justitia. Quibus sane verbis illa breviter summatimque complexus est, quibus omnis iurisiurandi persectio coutinetur, veritatem, timquam, iudicium et justitiam. Quid sit jurare in Meritate asserenia. XVII. Pilinum itaque in jurejurando locum