Catechismus Concilli Tridentini, Pii V Pont. Max. Jussu promulgatus, sincerus et integer... opera P. D. L. H. P. P. de La Haye. Editio nitidissima ad usum Seminariorum

발행: 1829년

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

521쪽

έ8 CATE cHIs est etenim permulti in hac una cogitation curaque versantur, ut pecunias, ut lautum et ampluin patrimonium liberis relinquan : quos non ad religionem, non ad pietatem non ad bovarum artium disciplinam, sed ad avaritiam et ad rem familiarem augendam cohortantur nec de filiorum existimatioue et salute sunt solliciti, dum modo Pecuniosi sint et per divites quo quid dici aut cogitari turpius potest ita sit, ut ad illos non tam rerum copias, quam suu scelera e qagitia transserant quibus tandem non ad coelum seduces praebent, sed ad inserorum supplicia sempiterna. Sacerdos igitur optimis praeceptis parentes instituat, eosque ad i Tobiae exemplum ac similem virtutem excitet, ut, cum filios ad Dei cultum et sanctimoniam proh erudierint ab iis etiam amoris, et observautiae, et obsequii uberrimos fructus capiant.

DE QUINTO PRAECEPTO DECALOGI.

I. Nos occisΕs Magna illa, quae pacificis hominibus proposita est, felicitas et quoniam Filii

Dei vocabuntur , pastores maxime commovere

debVt, ut praecepti nujus disciplinam fidelibus diligenter accuroteque tradaut: nam ad conciliandas hominum voluntates nulla melior ratio iniri potuSt, quam , ejusmodi piaecepti ex recte explicata, ab muibus, ita ut oportet, aucte Serve tur: quouium tum sperare licet, ut summa animi Cousensione conjuncti homines concordiam et pacem maxime colant. Quam n cessarium.

II Sed quam nec me sit praeceptum hoc X co Tob. 4. Q Matth. I. s.

522쪽

CON cILII g IDENT PAR III. 8rplicari ex eo perspicitur, quod immensa illa uui versae terrae in unciatione, acta, hoc unum iu primis est, quod Deus omiuibus intirdixit. 1 Sanguinem , inquit , requiram animarum e trarum de manu cunctarum hestiarum et domanu hominis. In Evangelio etiam, quo Primum veteres leges a Domino explicatae sunt in iis haec prima est de qua apud sanctum Matthaeum ita scriptum est: et mictum est enim non occides et reliqua, quae hac de re eo ipso loco deinceps

commemorantur.

O arudiendum est hoc yraec*tum. III. Fideles praeterea attente libenterque prae ceptum hoc auaire debent psi enim ejus vis spe latur, ad vitam cujusque tuendam valet : quoniam iis verbis, Non occides, homicidium omnino interdictum est. me roremtum auditu jucundum. IV. Itaque singuli homines tanta cum voluptate animi illud accipere debent, prolude sessi, ira Dei proposita, gravissimisque aliis poenis, nominatim prohibitum sit, ne quis eorum laed tu et ergo ut praeceptum hoc audit jucundum est, ita ejus peccati cautio, quod praecepto Pr hibetur, aucunditatem habere debet. Duo hic Praec*iuntur. V. Cum autem hisius legis vim Dominus e plicaret, in eo duo contineri ostendit Alterum , ne occidamus, quod a nobis serivetitum est. Alterum, quod sacere jubemus, ut concordiamicitia charitateque inimicos complectamur pacem habeamus cum omnibus cuncta denique

incommoda patienter seramus. conmi. s. s. ca ruatth. 5. 2I. et d.

523쪽

έ8 CATE c HISMI Quae inde non hic 'rohibeantur. VI. In eo autem, quod caedes prohibentur, illuvi primum docendum est, quae sint caedes ejusmodi quae hae praecepti lege non veteutur.

Nam hestias occidi prohibitum non est qu niam si illis vesci a Deo hominibus est concessum fas item est illas occidi qua de re illi sanctus Augustinus : Cum audimus, inquit Non occidesci non accipimus hoc dictum esse defrutetis, quia nullus est eis sensus nec de irrationabilibus animalibus, quia uulla nobis ratione sociantur. Secunda.

Alterum permissum caedis genus est, quod adeo magistratus pertinet, quibus data est necis Potestas, qua ex legum praescripto iudicioque in Iacinorosos homines animadvertunt et innocentes deseudunt quo in munere dum iuste vereantur, non modo iis caedis non sunt rei; sed huic divinae legi, quae caedes vetat, maxime obediunt. Cum enim legi hui finis is propositus sit, ut hominum vitae salutique consulatur, magistratuum item qui legitimi sunt scelerum vindices, animadversiones eodem spectant, ut audacia et injuria suppliciis repressa, tuta sit hominum vita. Quar i David In matutino, inquit, interficieham omnes peccatores tereae, ut disperderem de civitate Domini omnes operantes inaurationem. August. misi. 5έ. et citat. 23. quoest. 5. ωρ de occidendis. Item Dist. 5έ. et citatur ibid. ων non est iniquitatis. I de adhuc ibid. alia capita et Diri Thomae a. a. quavst.

6έ art. . et quoestione Io8 art. 3. Tertia.

Qua ratione ne illi quidem peccant, qui justo

524쪽

CONCILII TRIDENT PAR III. 83hello, non cupiditate, aut crudelitate impulsi , sed solo publicae utilitatis studio , vitam hosti-hus adimunt. August. de Ciseitate Dei, v. 26. sitatur 23. quaest. 5. vite miles et id item de

bello D. Thomae. 2. . quoest. o. art. Quarta.

Sunt praeterea eiusmodi caedes, quae uominatim jussu Dei fiunt Levi filii non peccaverunt, qui una die tot millia hominum occiderunt, qua caede iacta, sic ad eos Iocutus est Moyses 1

Consecrastis manus vestras hodie Domino. Quinta.

Neque vero hujus praecepti reus est, qui non

sponte neque meditato, sed fortuito hominem occidit qua de re in Deuteronomii thro ita est: αὶ Qui percusserit proximum suum neScienS, et qui heri et nudius tertius nullum contra eum odium habuisse comprobatur, sed abiisse cum eo simpliciter in silvam ad ligna caedenda, et in succisione lignorum securis sugerit manu, serrumque lapsum de manubrio amicum ejus percusserit et occiderit, etc. Hae caedes ejusmodi sunt, quae quia non voluntate, neque de industria inseruntur, propterea non omnino in peccatis numerantur quo S. Augustini e sententia comprobatur Absit enim, inquit, ut ea quae aut Prose ter bonum, aut licitum facimus, si quid per baec praeter nostram voluntatem cuiquam maὶ acciderit, nobis imputetur.

Duo casus notandi.

VII. In quo tamen duabus de causis peccari potest altera si quis in re injusta occupatus h minem occiderit, eXempli causa.

Epist. 54. et citatur a3. q. r. c. de occidendis. Item Vide multa capita dist. 5. D. Thom. a. a. quaest 6 4. a. . Trid

525쪽

Si quis gravidam mulierem pugno vel calce

micuteret, ex quo abortus sequeretur, suisset

quidem illud praeter percussoris voluntatem, noutamen praeter culpam, cum illi non licut ullo modo gravidam mulierem percutere.

Posterior.

Astera, si non omnibus circumspecti , negligenter et incaute aliquem occideriti Sexta aedes non prohibita. Qua etiam ratione, si quis salutis suae desendendae causa, omni adhibita cautione, alterum interemerit, hac lege non teneri satis apparet. Quo credes hi prohibeatur. VIII. Atque hae quidem quas modo commemoravimus , caedes sunt, quae hoc legis praecepto non continentur; quihus exceptis, reliquae omnes prohibetitur, sive homicidam quis spectet, sive qui occiditur, sive modus quibus caedes fit. Quibus occidere prohibitum est. IX. Nam quod ad eos pertinet, qui aedem sa-ciunt, nemo plan excipitur, non divites, noupotentes homines, non domini, non parentes sed delectu omni et discrimiue remoto, occidere vetitum est ominhus. Quos occidere non licitum. X. Si vero ii spectantur, qui interficiuntur, ad omnes haec lex pertinet nec quisquam est tam humilis et abjectae conditisuis homo, quia1 legis hujus vi defendatur. Seipsum occidere nulli licet. XI. Neque vero seipsum interficere cuipiam fas

est . cum vitae suae nemo ita potestatem habeat, ut suo arbitratu mortem sibi consiscere liceat

ideoque legis brius verbis uoti ita praescriptum

526쪽

CON cILII RIDENT PAR III. 85 est ne alium occidas, sed simplicito : Ne occi

libet modus occidendi prohibitus. XII. Sin autem multiplicem caedis aciendae modum attendimus, nemo est qui excipiatur non solum enim suis cuiquam auibus , aut ferro, aut lapide, aut aculo, ut laqueo, aut veneno vitam homini eripere non licet : sed consilio, ope auxilio, vel alia quacumque ratione id fieri prorsus vetitum est. Nota In quo summa tarditas, luporque Judaeorum fuit, qui crederent se lio praeceptum servare, si manus tantum a caede abstiuerent. Nulli irasci, nedum quemquam Occidere, licet. XIII. Sed homini christiano, qui interprete Christo, dedicit hanc legem spiritualem esse nempe quae nou manus solum puras , sed animum etiam castum sincerumque uos hahere docet, illud non satis omnino est, quod illi satis cumulat se praestare arbitrubutitur; nam ne irasci quidem cuiqu9m licere in Evangelio traditum est; cum dicat Domitius : Ego autem dico vobisci i Omnis qui irascitur fratri Suo, reus erit iudicio , qui autem dixerit fratri suo Raca , reus erit concilio; qui autem dixerit Fatue, reus erit gehennae ignis. De tria id Rasin

XIV. Ex quihus verbis perspicuum est eum culpa non carere qui satr succenseat, quamvis iram animo inclusam contineat qui vero eius irae signiscationem aliquit m dederit graviter peccare a multo gravius, qui non vereatur dur fratrem accipere et ei convicium sacere. Ide Aug.

527쪽

Ira non Prohibita, quor' XV. t quidem hoc verum est, si nulla subsit irascendi causa nam irae causa quae a Deo legi' busque conceditur, ea est, ii in eos animadvertimus , qui nostro imperio potestatique pamrent, si in eis sit culpa christiani enim hominis ira non a carnis sensiDus sed a Spiritu Sancto proficisci debet cum nos ι templa Sanet Spiritus , in quibus Jesus Christus habitet, esse

eonveniat.

Perfecta hi jus Princepti obser tis. XVI. Multa praeterea sunt a Domino tradita, quae ad persectam hujus legis rationem pertinent, qualia illa sunt et Non resistere malo sed si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, praebe illi et alteram et ei qui vult tecum tu iudicio contendere , et tunicam tuam tollere dimitte ei et pallium : et quieumque te angariaverit mille passus, vade cum illo alii duo. Vide August. Dist. 5. ad Marcellum se de serm. Domini in monte, Ar 2. v O. Qua m multi Peccent contra hoc yrino tum. XVII. Ex his quae jam commemorata Sunt animadvertere licci quam proclives sint homines ad ea peccata quae hoc praecepto vetita sunt quamve multi reperiuntur, qui, si minus manu, animo saltem caedis scelus committunt. dium Parochi XVIII. Et quoniam huic tam periculoso morbo remedia in sacris litteris adhibita suut, Paroebi est ossicium ea diligenter Fidelibus trudere. Homicidium quantum crimetri XIX. Praecipuum autem illud est, ut intel-

528쪽

CON cILII TRIDENT PAR III. 8 ligant, quam nefarium sit peccatum , homiuis caedes : idque vel plurimis maximisque, an tarum litterarum testimoniis perspici potest ;

usque enim adeo homicidium detestatur Deus in sanctis litteris, i ut a bestiis hominum caedistoenam se repetiturum dicat ac belluam, quae ominum laeserit, occidi jubeat. Iota Neque aliquam ob causam a sanguine ho- miuem abhorrere voluit, nisi ut omni ratione nefaria hominis caede et animum et manus abstineret. Homistam Deto ψsum impetunt. XX. Sunt enim homicidae humani generis, atque adeo naturae hostes acerbissimi qui quantum in eis est, universum Dei opus evertunt, cum hominem tollant, cujus causa comnia, quaecumque procreata sunt, se secisse testatur et imo vero in Genesi cum prohibitum sit hominem occidi, quia illum Duus ad imaginem suam et similitudinem creavit, insignem Deo iniuriam is facit, quasique violentas illi manus asserre videtur , qui ejus imaginem c medio Quum Propensus homo ad indem. XXI. Hoe divina animi cogitatione meditatus David gravissime de sanguinariis hominibus conquestus est illis verbis Veloces pedes

eorum ad essundendum sanguinem, neque Simpliciter dixit Occidunt; sed assundunt sanguitiem : quae verba, ad detestabilis illius sceleris amplificationem , immanemque illorum crudelitatem ostendendam, protulit utque declara-

. et imprimis, quam praecipites illi diabolico quodam impulsu ad id sucinus serantur dixi e

529쪽

έ88 CATECHISMIHnis et scopus hujus Pro uti. XXII. Iam vero, quae in hoc praecepissetvanda esse Christus Dominus jubet, eo spectant, ut Iacem cum omnibus habeamusci inquit enim, cum iunc locum interpreturetur i Si offers munus tuum ad altare, et hi recordatus fueris, quia frater tuus hahet aliquid adversum te, relinque

ibi munus tuum ante altare, et vade prius re-eonciliari fratri tu , et tunc veniens offerus munus tuum et quae equuntur. Charitas catholica raecipitur.

XXIII. Quae ita a parocho explicabuntur, ut doceat , sine ulla exceptione omnes charitate complectendos esse : ad quam in hujus praecepti explicatione Fideles, quam maxime poterit iu- citabit quod in eo proximi diligendi virtus maxime eluceat. Odium,etatur.

XXIV. Cum euum odium hoc praecepto aperte vetetur, a quoniam qui fratrem suum odit, homicida est certe illuci consequitur, ut amoris et charitatis praeceptum detur. Chiaritatis ossici praeciyiuntur. Cumque hac lege de charitate et amore praeceptum sit, tum omnium etiam illorum ossici rum atque actionum, quae charitatem ipsam consequi soleui, praecepta traduntur.

Patientia.

Charitus 3 patiens est, inquit divus Paulus; patientia igitur nobis praecipitur, ψ in qua nos

animas nostras possessuros esse Salvator docet.

Benescentiae inlata. XXV. Beneficetitia deinde charitatis coine 'est ut socia; quoniam Sycharitas benigna est.

530쪽

CON cILII TRIDENT PAR III. 89 Benianitatis autem atque benescentiae virtus late natet, eiusque ossicium in iis rebus maxime versitur ut pauperibus suppeditemus res nece sarios, cthum esurientibus, sitientibus polum cle-inus, nudos vestiamusci et sub quisquis opis nostra magis indiget, eo in illum plus liberalitatis

conseramus.

Beneficentia erga inimicos exercenda. XXVI te henescentiae et honitatis ossicia, quae per se sunt illustria, eo fiunt illustriora , si inimicis praestentur ait enim Salvator si Diligite inimicos vestros, benefacite ras qui oderunt vos quod etiam Apostolus monet illis verbisci et Si esurierit inimicus tuus, ciba illum, si sitit potum da illi; hoc enim faciens, carthones ignis congeres super caput erus' noli vineia malo, sed vince in bono malum. Mansuetudo et lenitas. NHII. Denique si baritatis legem spectemus, quae benigna est; omnia quaecumque ad Inansuetudinem , lenitatem aliasqne id generis virtutes pertinent, ossicia colere, ea lage prae eribi intelligemus. Praecipuum charitatis o tum , injurias con

donare.

XXVIII. At vero longe omnium praestantissi-inu. ossicium , quod charitatis plenissimum est in quo maxime nos exercere convenit, illud

'et injurias quas accepimus, aequo Diniose uiuamus atque condonemus siquod ut plane eniciamus, saepe nos divinae litterae, ut an

SEARCH

MENU NAVIGATION