Catechismus Concilli Tridentini, Pii V Pont. Max. Jussu promulgatus, sincerus et integer... opera P. D. L. H. P. P. de La Haye. Editio nitidissima ad usum Seminariorum

발행: 1829년

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

581쪽

5έ CATE cla Is MI Nota. Habent autem haec singula praecepta illud cum caeteris commune , ut partim aliquid vetent, Purtini jubeant. . Non omnis concia iacentia hic elatur. IX. Quod ad prohibendi vim attinet ne quis sorte arbitretur concupiscentiam illam , quae vitio caret, aliquo modo vitium esse , ut i concupiscere spiritum adversus carnem vel et expetere iustiticationes Dei in omni tempore id quod David summoper cupiebat, parochus doceat quae concupiscentia illa sit, quam hujus legis praescripto sugere oporteat. Quid sit cono iacentia. X. Quare sciendum est concupiscentiam esse commotionem quamdam ac vim animi, qua impulsi homines, quas non habent, res jucundas RPpetunt

Conc iacentia non malin.

XL Et quemadmodum reliqui animi nostri motus non perpetuo mali sunt ita haec concupiscendi vis non semper in vitio est ponenda neque enim propterea malum est, si cibum, aut si potum appetimus aut cum frigemus, si

calescere aut contra, cum alemus, si frigiscere cupimus. Conc iscentia peccato intiata.

XlL Et quidem recta haec concupiscendi vis, Deo auctores, nobis a natura insita est sed Primorum parentum nostrorum peccato factum est, ut ilia naturae siue transiliens, usque adeo depravata sit ut ad ea concupiscenda saepe in citetur, quae spiritui ac rationi repugnant.

Recta concuniscentia utilitas.

XIlI. Quin etiam hae vis, si moderata St,

suisque

582쪽

CON cILII TRIDENT PAR III. 5έi suisque finibus continetur, Saepe etium non Inc-diocres utilitutes praebet.

Prima.

Nam illud primum essicit, ut assiduis precibus Deum oremus, Suppliceriue ab eo petianius quae maxime cupimusci ratio euriti cupiri tatis nostrae interpres est quod si rectu liorc concupiscendi vis abesset, uo tam inultae preces e,seu tu Ecclesia Dei.

Secunda.

Essicit praeterea ut cariora sint noliis Dei munera inuo uim Vellemetitiori alicujus rei cupiditate agramus, eo carior illa nobis res cst atque jucuudior, cum eam adepti sumus.

Tertia.

Ttim veris delectatio ipsa, quam e ru concU- pila sentimus, tacit, ut majore pietis te gratias Deo agamus citaque, si concupiscere aliqudia dolicet, sateamur neceMe est non omnem Oucupiscendi vim prollibitam esse. Et quoia quam divus aulus i concupiscentiam peccMtum esse dixit, id in eam taleii seu leutio in acci Piendum est, in quam Moyses et clocutus est, cujus ille testimonium affert, id quod ipsius Apostoli oratio declarat: nam illam carnis concupiscentiam Vocati Epistola ad Galatas: 3 Spiritu, inquit, ambulate et desideria caruis non perficietis.

. Duo bono concuPiscentice.

XIV. Natiiralis igitur illa cupiditatis vis et

moderata, quae sues suos non egreditur, non vetatur, mulloque minus spiritualis illa recte mentis cupiditas, qua ad eorum appetitionem incit mur, quae carni repugnant ad hanc ipsam enim sacrae litterae nos aditoriantur: o Concupiscito

583쪽

5έα CATECHISMI sermones meos; et i Transite ad me omnes, qui concupiscitis me. Quo con Piscentia luc elatur. XV. Itaque hoc interdicto non ipsa concupiscendi vis, qua tum ad bonum, tum ad malum uti licet, sed usus pravae cupiditatis, quae carnia concupiscentia et peccati omes vocatur: ac si animi asseusionem adiunctam habeat, semper in vitiis numerandis est, omnino prohibetur.

Concviscentia carnis Vlicatur.

XVI. Ergo ea tantum concupiscendi libido vetita est, quam carnis concupiscentiam vocat Apostolus, illi scilicet concupiscendi motus , qui nul- Ium rationi modum habent, neque uibus a

Deo constitutis continentur. Prima racio cur Metetur hinc cono iacentia.

XVII. ae cupiditas damnata est, vel quia malum appetit, veluti adulteria, ebrietates, homicidia et alia eiusmodi nesaria scelera, de quibus ita Apostolus: et Non simus, tuquit, concupiscentes malorum, quemadmodum et illi concupierunt. Secunda ratio.

Vel quia, etsi res natura sua malae non sunt, causa tamet aliunde exstat, quare illas concupiscere nefas sit quo in genere sunt ea, quae neoossideamus, Deus, aut Ecclesia prohibet non enim ea nobis appetere licet, quae possidere m nino nefas sit, qualia olim in veteri lege fuerunt aurum et argentum, ex quihus idola constata erRut, quae Dominus in Deuterouomi vetuit, 3yne quis concupisceret. Tertia ratio. Ob eam praeterea causam haec cupiditas btios Probibetur quoniam, quae RPPetuntur,co Eccl. 4. 16 ca Cor. io G. 3b Deut et 45.

584쪽

CON cILII TRIDENT PAR III. 543 aliena sunt, ut domus, servus, ancilla, ger, uxor, hos asinus et alia multa, quae cum alienusint, ea concupiscere utat divina lex.

Hinc concuPiscentia grai e eccatim et quando committitur.

XVIII Rerumque ejusmodi cupiditas nesaria est, et in peccatis gravissimis numeratur, cum illis concupiscendis animi praebetur assensus: uam tum peccatum natura existit, cum post malarunti cupiditatum impulsum animus rebus pravis delectatur, atque his vel assentitur, vel non repugnat id quod divus Jacobus, i cum peccati originem et progressionem ostendit, illis verbis doce : Unusquisque tentatur B Concupiscentia sua abstractus et illectus deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum

Peccatum vero, Cum consummatum suerit, ge-uerat mortem. Vide diseum Thomam I. a. q. 4. N. 7 et . item August. lib. I de Trinit. P. 2. item de serna Domini in monte, cap. 23. Greg. hom. 9 in Mang. eel. . MOTH. CV 27. et in Revons. i. ad inter g Aug. Hieron in

Sco us noni et decimi Arceo tomm. XIX. Cum igitur lege ita caveatur : Non Ou- cupisces haec veri, ad eum sensum reseruntur, ut nostras cupiditates a rebus alienis cohibeamus : alienarum enim rerum cupiditatis sitis immensa est atque infinita, eque unquam Satiatur, ut seriptum est: et Avarus non implebitur pecunia ide quo ita est apud Isaiam: a, b qui

consutigitis domum ad domum et agrum agro copulatis. Verba e enduntur. XX. Sed ex singularum vocum explictitione sa-

585쪽

cilius tutelligetur hujus peccati foeditas et magni.

Domus quid hac signim cata XXI. Quare parochus docebit, domus Ocu-hulo non locum modo, quom incolimus, sed universam haereditatem significari, ut ex divinorum scriptorum usu consuetudineque cognoscitur. In Exodo scriptum est: i Obstetricibus a Domino domos esse aedificatasci sententia eo spectui, ut illarum facultates ab eo auctas esse atque amplificatas interpretemur.

ρetendae domus alienoe rohibiti quid Hointendit.

XXII. Ex hac igitur interpretatione animadvertimus, hac praecepti lege vetitum uobis esse ne divitias avide expetamus, neque alienis opibus, potentiae, nobilitati iuvidevinusci sed statu nostro, qualis ille sit, sive humilis, sive excolsus, contenti simus alienae deinde gloriae appetitionem vetitam esse intelligere debemus, Dum hoc item ad domum pertinet. Per fovem et asinum quid hic intelligatur. XXIII. Quod vero sequitur : Non ovem, non asinum, id ostendit non solum, quae magna Sunt, ut domus, nobilitas et gloria, ea cum aliena si ut coiicupiscere nobis non liceroci sed etiam parva, qualiacumque illa sint, animata, sive

inanimata.

Quid per serWum. XXIV. Sequitur deinceps meque servum, quod inteIligendum est tam de captivis, quam

a reliquo genere servorum quos ut caetera re terius bona, concupiscere non debemus Qui liis se iunt, non sunt a riendi.

XXV. Liberos vero homines qui voluntate.

586쪽

CON cILII TRIDENT. An III 5έS serviunt, vel mercede conducti , vel amor o servantiaque impulsi, nullo modo, neque verbis, neque spe, neque pollicitationibus, eque aemiis quis eorrumpere, aut sollicitare e- et, ut eos deserant, quibus se ipsi sponte addixerunt.

Nota. Ιm verb, si ante id tempus, quo se in illorum famulut fore promiserant, ab illis recesserint, hujus praecepti uetori ite admonendi sunt, ut ad eos ipsos mutuo revertantur. Mentio proximi cur tuo fiat. XXVI. Quod autem in praecepto metitio stproximi, id eo pertinet, ut hominum vitium

demonstretur, qui vicinos agros, aut proximaSdoinos aut aliam rem ejusmodi, quae Secum con tinens sit, appetere Solent.

Nota Vicinitas enim, quae in parte amicitiae ponitur, ab amore ad gium cupiditatis vitio

tradueitur. Res alienas emere cimiens non Peccat.

XXVII. Hoc vero praeceptum ii minime vi lant, qui res, quas proximi venales habent, emere de illis cupiunt, aut justo pretio emuot; ii enim non modo proximum non inlunt, Sed valde adjuvant, cum ei pecunia majori commodo usuique futura sit, quam res illae quas ipse vendit9t.

Lex de non concultiscendia uxore Proximi seplicatur.

XXVIII. IIane de re aliena non concupi cenda legem altera sequitur , quae prohibet ne alienaim concupiscamus uxorem qua ego concupiscendi libido non ea quidum tantum prohibita censetur, qua adulter alterius uxorem appetit, sed etiam, qua flectus aliquis alterius MXorem in matrimonium ducer concupiscit: uo enim tempore, cum repudii permittebatur

587쪽

5έ6 CATE cu Is MI lihellus, illud facile evenire poterat , ut quae

ob uno repudiata esset, eam alter uxorem acciperet. Haec lex cur lata sit.

XXIX. At hoc Dominus vetuit ne aut mariti ad uxores relinquendas sollicitarentur , aut lixores maritis dissiciles se ac morosas ita prae-horent, ut eum ob causam quaedam quasi uecessitas viris imponeretur illas repudiandi. Uxorem alterius con Piscere ς Me peccatum. XXX. Nunc vero gravius est peccatum, cum mulierem , etiamsi a viro repudiata sit, niteri in matrimonium ducere non lic at, nisi marito mortuo. Itaque qui alterius uxorem concupi

cit, facili ex uti in aliam incidet cupiditatem. Nota Arit enim illius virum mori, aut adulterium admittere cupiet. Alteri sponsatam cupere nefas. XXXI. Atque hoe idem de iis mulieribus di eitur, quae alteri desponsatae sunt neque enim has item concupiscere licet, cum ii, qui haec pacta resciudere student, violent sanctissinnim fidei foeduS.

Item Deo consecratam.

XXXII. Et quemadmodum , quae alteri nupta

est, eam concupiscere omnino nefas est, sic, quae ad Dei cultum religionemque est consecrata, nullo pacto licet illam uxorem appetere. Nota hunc casum. Si vero quis mulierem quae nupta est, cum eam innuptam esse opinetur, uxorem sibi dari Concupiscit neque, si in matrimonium alii Collocuta in intelligeret, eam nuptam sibi dari

cuperet id quod i Pharaoni et Abimelech

contigisse legimus , qui Saram in matrimonio

588쪽

liabere concupierunt, cum eum minime nuptam , Abrahaeque sororen , non ux0rem rhitrarentur ille certe, qui eo animo est, ejusmodi praecepti legem violare non videtur. Remedia adMersus noxias conci piscentias. XXXIII. Sed ut parochus remedia patefaciat quae ad tollendum hoc cupiditatis vitium accommodata sunt, explicare alteram praecepti ratiouem debet quae in eo consistit, ut, i si divitiae affluant , cor nou apponamus, easque pietatis et diuiuarum rerum studio abjicere parati simus, et in sublevandus pauperum miserias libenter pecuniam rogemus : si desint acultates, egestatem aequo et hilari animo seramus. Et quidem si rebus nostris dandis theralitate

utemur , rerum alienarum cupiditates restinguemus. De paupertatis autem laudibus, divitiarumque despicientia in sacris litteris et apud sanctos Patres sacile erit parocho multa colligere et fideli populo tradere. Altera pars principiens. XXXIV. Hac item lege praecipitur, ut ardenti studio summaque cupiditate optemus id potissimum essici, non quod nos concupiscimus, sed quod Deus vult, quemadmodum Domini oratione

eaponitur. Vbluntas Dei erga nos usu.

XXXV. Voluntas autem Dei in o maxime est, ut nos singulari quodam modo sancti essici Psalm. r. r. 'DVido Iter Epist. I. ad Heliod sit B ad Demetriadem , et Iso ad Bedehiam quaest. I. et 6. ad Pammaeh. Item Basil in regul fusius disputatis interrog. 9. Chrys. in Epist ad Rom. ad haec verba Osa- Iutate Priscam a Cassian lib. de institui. Μonach. c. 3. et 33. et Collat. cap. 6. Greg. om. 8 in Eech. Amh in o. 6. Luc. Leo mag. in serm de omnib. Sanctis. August. Iib. 7. de Civitate Dei et Epist. s. ad ilar at

589쪽

5έ CATECHIs MIeiarmar animumque nostrum sincerum atque ab omni labe purum an toxiumque UMServi tuu&et exerceamus nos in iis Inciatis ac spiritus os sciis , quae corporis repumant setis thus V liorumque edomitis oppetitionibus, ratione ac spiritu duce, rectu in vitae cursu ut toneamus inui vel iraetcrea costis ateriam cupiditatibus nostris, ibi limque praebent, eorum vim maxime repri-

Prasere cupiditatis antidota. XXXVI. Sed ad linii cupiditatum ardorem restiuguendum, plurimum etiam lio potest si qua iliconin1od ex illis accidunt , ea nobis b

Primum ver illud incommodum est, quod quonium eiusmodi cupiditatibus paremus, in

auima nostra regnat summa peccatis vis ac potestas qua mohrem monuit Apostolusci si dori regnet ecculum in vestro morti di corpore, ut obediatis concupiscentiis ejus. Nam quemadmodum, si cupiditatihus resistimus, pcccati vires concident ita, si iisdem succumbimus , Dominum a regno suo expellimus, et in ejus locum peccatum introducimus.

Secundum.

Alterum praeterea incommodum est, quis ab hac concupiscendi vi veluti sonte quodam, mnia peccata manant, ut divus et Jacobus doce Divus item 3 Jonnnes Omne, inquit, quod ει in mundo, concupiscentia carnis est, et concupis centia oculorum et superbia vitae.

Tertium.

Tertium incommodum in eo est , quoniam rectum nimi iudicium his cupiditutibus obscu-

590쪽

CON cILII TRIDENT. Ans III. 549ratur : homines enim iis cupiditatum tene hrisOhcoecati, honesta et praeclara putant uiuia, quaecumque ipsi concupiscunt.

Opprimitur praeterea concupiscendi vi verhum Dei, quod in animis nostris a magno illo gricola Dei iti situm est sic etiam apud divum Marcum scriptum est Alii sunt, qui in

spinis seminantur ; hi sunt, qui crhum audiunt, et aerumnae seculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae introeuntessu cant verbum et sine fructu efficitur. Cupiditatis Mitio laborant. XXXVII. Iam vero, qui prae caeteris hoc eu- puditatis vitio laborant, quosque propterea Parochus ad colendum hoc praeceptum diligentius cohortari debet. Primo. Ilii sunt, qui lusionibus non honestis de eclautur, aut qui ludis immoderate abutuntur. Secundo. Mercatoresque item, qui rerum penuriam annonaeque caritatem expetunt, atque id aegre 1 runt, ut alii praeter ipsos sint qui vendant, aut e mant, quo carius vendere aut vilius emere ipsi

Qitia in re item peccant, qui alios egere eu-Piunt , ut aut vendendo, aut emendo ipsi lu

crentur.

Quarto. Peccant etiam milites, qui bellum expetunt, ut furari ipsis liceat. Quintis. Medici item qui morbos desiderant.

SEARCH

MENU NAVIGATION