장음표시 사용
631쪽
sso CATEgRIsΜI impellimur et incendimur, ut mus reti gratia iis certamen salutis sortiter descendamus quo sapienter constanterque consecto decursoque rius vitae spolio iustum coronae praemium capimus accelesti arentes, omnibus qui eumdem cursum tenuerint, constitutum. Non enim, ut ait Apostolus, iniustus est Deus, ut obliviscatur operis nostri et dilectionis. Ex animo eus incandus est noster. Cur pXXVIII. Quam vero hanc ex animo vocem NOSTER proferre debeamus , sancti Chrysostomi sententia declaratur, qui Deum inquit libenter Christianum audire, non solum pro se , sed pro altero deprecantem: quod Pro se orare naturae est, pro altero gratia : ero se necessitas cogit, ero ultero fraterna charitas hortatur , quibus 1lla subiunxit. ta. Iucundior est Deo, quam charitas fraterna commendat, quam ea , quae necessitate Pronuntiatur Chι ost imm xέ o eris i erfecti in Matth. Admonitio magni momenti. XXIX. In hac tanta materia salutaris orationis monere et hortari debet parochus omnes omnis aetatis , generis ordinis, ut communis huius raternae necessitudinis memores, comiter et fraterne εο erant, neque se aliis alii praeserant insolentius. ea. Nam etsi in Ecclesia Dei diversi sunt officiorum gradus tamen illa varietas graduum et munerum fraternae necessitudinis conjunctio nem minime tollit Similitudo. quemadmodum in hominis corpore varius usuSet diversa sanctio membrorum nihil agit, quam
632쪽
CON cILII RIDENT PAR s IV. si rem haec, vel illa orporis pars membri munus et nomen amittat. AEqualitas inter Christianos.
XXX. Propone tibi eum, qui regia sit potestate an is igitur , si fidelis est, frater non est omniurn qui christianae fidei communione continenturi Maxime quid ita quia non est Deus alius is , A quo divites, et reges nati sunt, ab eo quo Pauperes , et qui in regum potestate sunt exstiterunt sed unus Deus, et parens, et Dominus
Christianorum par nobilitas. XXXI. Itaque una spiritualis ortus omnium nobilitas , una digniras, unus splendor generis, eum omnes ex eodem spiritu, ex eodem fidei sacramento nati simus filii Dei, et ejusdem haereditatis cohaeredes Nec vero alium Christum Deum habent copiosi et potentes homines, alium tenuiores et in s miri non aliis sacramentis sunt initiati, nec aliam haereditatem regni coelestis exspectant. Fr tre Sumus omnes, et, ut inquit Apostolus ad Ephe-εios, i membra sumus corporis Christi, de carne
eius et de ossibus eius. Quod idem in Epistola ad Galatas significat Apostolusci et omnes filii Dei
estis per fidem in Christo Iesu quicumque enim in Christo baptietati estis, Christum induistis: noues Judaeus neque Graecus: non est servus neque liberri non est masculus neque seminari mues
enim vos unum estis in Christo Iesu. meo doctrina Christianis sci ius inculcanda. XXXII. Haec autem accurate versanda res est pastoribus animarum , et scienter illis in haesententia commorandum est enim accommodatus locus non minus ad confirmandos et excitandos inopus et abjectos homines, quam ad coercuri
633쪽
592 CATE cHIs Μ Idam deprimendamque arrogantiam locupletum atque Potentium. Cui hominum incommodo uti med retur, urgebat postolus fraternam hanc charitatem, et inculcabat Fidelium auribus. Quo assectu recitari debeat PATER NOSTER. XXXIIl. Cum igitur has Deo preces facturus es, christiane, memineris te tanquam filium ad Patrem Deum accederes itaque cum precationem ordiris, et illud later noster pronuntias, cogita, quem in locum te summa Dei benignitas extulerit, qui non ut servum ad dominum adire invitum ac timidum, sed ut ad patrem filium voluntarium
Securumque confugere usserit. Quant Pietate sit orandum.
XXXIV. Qua in memoria et cogitatione quo vicissim studio Et pietate lihi raudum sit
considerari danda enim est tibi opera , tu ut talem Praebeas, qualem esse decet Dei lilium id est, ut oratio et actiones tuae noti indignae sint divino genere, quo te dignari voluit beneficentissimus Deus. Ad hanc osticii rationem nos Apostolus c hortatur , cum ait: i instote ergo imitatores Dei,
sicut sibi charissimi ut vere de nobis dici possit, quod ipse Apostolus scripsit ad Thessaloniceuses
et Minues vos filii lucis estis et filii dieL
Quomodo sit Deus ubique. XXXV. UOLES IN coeLIs Constat inter omneS, qui recte de Deo sentiunt, ubique locorum et gentium esse Deum, quod non ita intelligendum est, quasi ipse distributus in partes, una Parte locum unum , alia alium occupet ac tueatur Num Deus spiritus est, omnis expers divisionis. Quis enim audeat Deum tanquam tu vestigi PD- situm, loci alicujus finibus circumscribere, cum
ipse u se dico 3 diutiquid nou coelum et ter ram ego impleoq
634쪽
Co Ne ILII RIDENT PAR IV. 593 Deus est tibique totus. XXXVI. Quod rursum sic accipiendum est, Deum coelum ac terram, quaeque coelo ac terraeomprehensu sunt , vi sua ac virtute complecti, Iio autem ipsum ullo loco contineri adest enim rebus omnibus Deus, vel creans ipsas, vel con Survans creatas, nulla regione, nullis finibus, vel circumscriptus, vel ita definitus, quominus et naturam et potestatem suam praeseus ubique constituat. Quod beatus David expressit illis verbis L 1 Si ascendero in coelum tu illic es. August. lib. I. Conj. v. 3. D. Thom. . . . .
Cur Deus in coelo esse dicatur.
XXXVII. Verum etsi praesens adsit Deus in locis et rebus omnibus, nullis , ut diximus , terminis definitus, tamen in divinis Scripturis saepe dicitur habere domicilium suum in coelis.
Prima ratio. Quod ideo factum videmus, quod coeli, quos suspicimus, sunt nobilissima mundi pars, iciemque manciat incorrupti, praestantes vi magnitudine ac pulchritudine caeteris corporibuS, certisque ac stabilibus motibus praediti. Secunda ratio. Ergo ut excitaret hominum animos Deus ad contemplandum infinitum suam potestatem ac majestatem , quae maxim elucet in opere coelorum se in divinis Scripturis habitare testatuestu coelis saepe etiam, quod res est, declarat nullis esse mundi partem, quae nou praesenti Dei natura et Potestate comprehensa sit. Tertia ratio. Quanquam in hac cogitatione Fideles non tum communis omnium paretitis imaginem sibi
635쪽
oraturi meminerint, mentem animumque esse
reserendum ad coelum, quantumque spei ac fiducia asser eis Patris nomen , tantum christianae humilitatis ac pietatis adjungat praestans illa natura ac divina majestatis Patris nostri qui est in coelis. Quarta ratio. Quae verba praefiniunt etiam orantibus, quid petendum sit omnis enim postulatio nostra quae ad hujus vitae usum ac necessitutem pertineat, nisi cum coelestibus sit conjuncta honis , et ad illum finem dirigatur, inanis est et indigna Christiano. ta. Quare monebunt pios auditores parochide hae ratione precationis, et ad monitionem illa Apostoli auctoritate comprohahunt i Si consurrexistis cum Christo, quae sursum sunt quaerite, ubi Christus est in dext. ra Dei sedens
quae Sursum sunt sapite, non quae super terrania
CAPD X. Quand3nam recte ordinetur oratio. I. I a Deo petendum, quove ordine id agen- d dum sit, magister ipse ac Dominus omnium docuit et imperavit. Nam cum studii etd siderii nostri nuntia sit et ni rpres oratio
tum recta et ratioue petimus, cum Postulationum ordo sequitii ordinem rerum expetendarum. Orae charitatis. II. Monet autem no vera charitas totum ut animam ac studium conseramus in Deum : qui quoniam solus est, in seipso summum bonum
636쪽
CONc II RIDENT PAR IV. 595jure est praecipuo quodam ac singulari amore diligendus.
Verus amor Dei quis III. Nec vero animo et unice potest amari Deus, nisi rebus ac naturis omnibus ejus honore gloria praeponatur Bon enim, et nostra, et aliena , et omnino omnia quaecumque honi vocabulo nominantur , ab illo prosecta summo ipsi hono cedunt. Hinc etitio quare Prima. IV. Quare ut ordine procederet oratio, Salvator petitionem hanc de summo hono principem et caput constituit petitionum reliquiarum.
Docens nos , ruisquam ea quae nobis aut proximo cuique opus sitit, postulemus, quae propria sint Dei gloriae, petere debere, ipsique eo studium et desiderium ejus rei nostrum exponere.
Quo sueto manebimus in ossicio charitatis quo
docemur, et plus Deum, quam nos ipsos diligere, et primum petere, quae Deo cupiamus, deinde quae nobis optemuS. Inrado petitione quid cupiatur. V. Et quoniain desiderium et petitio sunt ea-Tum rerum, quibus caremus , nec vero Deo, id est, ejus naturae fieri accessio potest aut augeri ulla re divina substantia , quae inexplicabilem in modum est omni persectione cumulatu, intelligendum est extra haec esse, quae a Deo , ipsi Deo petimus, et ad externam eius gloriam pertinere. Nota hinc tria. Cupimus enim, et petimus, ut Dei nomen notius sit gentibus, ut ejus regnum amplificetur, ut plures quotidie obediant divino numini, quae xi , nomen, regnum , obedientia non in i
637쪽
596 CATE c HISM ipso sunt intimo Dei bono, sed assumuntur extrinsecus. Verum ut hae petitiones quam vi in
haheant et quid valeant , planius titelligatur
pastori erunt partes, monere fidelem populum
veri, illari Sicut in coelo et in terra, ad singulas
reserri posse primarum trium postulationum ut: Sanctificetur nomen tuum sicut in coelo et in terra item : Advinia regnum tuum, sicut in eoelo et in t ira similiter : Fiat bluntas tua sicut in coelo et in terraia Primo inratio etitione quid Petitur. VI. Cum autem petimus ut sanctificetur nomen Dei, id sentimus, ut augeatur sanctitas et gloria divini nominis. Quo loco parochus animadvertet ac docebit pios auditoris, non id dicere Salvatorem, ut eodem modo auctificetur in terra, quo et in coelo, id est, ut amplitudine terrestris Eauctificuti colostein exaequetra hoc enim fieri nullo pucto potest, sed ut ex charitate, ex intimo animi studio id apatur.
Sanctifciare Dei nomen qui stat. VII. Etsi verissimum illud est, sicuti est d,
vinum nomen per se sanctificatione uou egere, et cum sanctum et terribile sit, quemadmodum ipse Deus suapte natura sanctus est, neque ei ulla san titas, qua ab onini aeternitate praeditus nou suerit, possit accedere : tamen quod in terris longe minori honore assicitur, quam par est, nonnum quani etiam maledictis et nefariis vocibus viola- turn Propterea cul'. mus ac Petimus, ut laudibus, honore, Horia, celebretur a exemplum laudum,
honoris et gloriae quae illi in coelo tribuuntur
id est, ut sic honor, et cultus in mente , in Ruimo, in ore versetur, ut omni veneratione H intima et externa prosequamur, omnique e
lebritate excelsum , purum et gloriosum Deum
638쪽
CON cIMI TRIDENT PAR IV. 597 ad imitationem supernorum ac coelestium civiu
Similitudo. Ut enim Coelites summa consensione , gloria et praedicatione esserunt Deum, sic precamur, ut idem contingat orbi terrarum pet omnes geuteSDeum cognoscant, colant et venerentur , ut nulli plane mortales repermntur , qui non et SuScipiant christianam religionem , et se totos Deo dicantes , credant ex eo omnem sanctitatis sontem existere neque quidquam esse purum aut Sanctum, quo non a sanctitate divini Dominis oriatur. Nota. Testatur enim Apostolus, i mundatam esse Ecclesiam in lavacro aquae in verbo vitae: significat autem verbum vitae, nomen Patris, et
Filii, et Spiritus Sancti, in quo baptizamur et
Quid secundis. VII Itaque quoniam nulla cujusquam expiatio, nulla munditia et integridis esse potest, Super
quo non sit invocatum divinum numen , NPi- .mus et petimus a Deo, ut omne hominum genus
relictis impurae infidelitatis tetaehris, a radiis divini luminis illustratum , hujus vim Dominis
agnoscat sic, ut in eo veram quaerat auctitalem, et in nomine sanctae et individus a rinia talis aptismi sacramentum suscipitius, ipsius Dei dextera Persectam vim sanctitati consequatur.
Quid tertio. IX. Perlinet ver optatum ut postulati nostra non minus etiam ad eos, qui flagitiis et sceleri hus contaminati, puram apti Amiciti tegritatem, et innocentiae totam amiserunt quare factum est, ut in illis miserrimis suam iterum fidem impuriS- simus spiritus collocarit Opitiinus igitur et re camur a Deo, ut in ipsis etiam sanctificetur nomen
639쪽
CATE cHIs MIejus, ut ad cor et ad sanitatem redeuntes, Sacramento poenitentiae redimant pristiuam sanctitatum, seque ipso Purum ac sanctum Deo templum ac domicilium praebeant.
X. Orahunt denique, lumen ut suum Deus praeserat omnium mentibus quo videre possint i omne datum optimum, et omne donum persectum descendens a Patre luminum, ad nos divinitus esse delatum , quo temperantiam , iustitiam , vis tali, salutem, omnia denique animi, corporis externa vitalia ac salutaria bona illi accepta reserant, a quo, quemadmodum priedicat Ecclesia, et bona cuncta proceduut is quid lucesila sol, si quid reliqua sidera motu et cursu prosunt hominum generici si circunsus hoc alimur spiritu , si terra frugum et fructuum hertute vitam sustinet omnium 4 opera magistratuum, quiete ac tranquillitate fruimur : et haec et hujus generis bona innumerabilia nobis suppeditatimmensa Dei beniguitas. Quin etiam, quas philosophi secundus causas appellant, interpretari debemus mirabiliter effectas quasdam et ad usum nostrum accommodatas Dei manus, quibus nobis
sua bona distribuit, ac longe lateque diffundit Quid denique quintis. XI. Quod autem maxime rem continet in hac
petitione, illud est, ut omnes agnoscant et v uerentur sanctissimam Iesu Christi sponsam et Parentem nostrum Ecclesiam, in qua una est solis ille amplissimus atque perpetuus, ad eluenda et expiaudas omnes peccatorum sordeS, unde hauriuntur universa salutis et sanctificationis sa erumeuta : quibus quasi coelestibus quibusdam fistulis in nos a Deo ille sanctitatis ros et liquor offunditur is quam solam et ad eo , quos uo
co'ac. r. 7. cla Dom. v. Post Pascha.
640쪽
CON cILI TRIDENT. An IV. 593 sinu et gremio complexa est , pertiue divini illius imploratio nominis, i quod unum sub caelo datum est hominibus, in quo oporteat nos
salvos fieri. Vide Aug. sermon. I 8 I decie Ore et Greg. lib. 35. Μ Dad. v. 6. Nota, Pastor, et doce.
Verum Parochi maxim hunc locum urgere debebunt, boni esse filii non solum Patrem Deum orare verbis, sed re etiam et actione covari, ut eluceat in ipso sanctificutio divini nominis. Masertim inta huic Petitioni quia ad nsetur. XII. Utinam non essent, qui cum oratione have Dei nominis sanctificationem assidue postulent, factis, quantum in ipsis est, illud viosunt atque contamiuant, quorum culpa interdum ipsi etiam Deo maledicitur, in quos dictum est ab Apostolo: Nomen Dei per vos blasphematur inter gentes. Et apud Ezechielem legimus Mugressi sunt ad gentes, ad quas introierunt, et pollueruut Domin Sanctum meum, cum diceretur de eis, populus Domini ista est, et de terra ejus egressi sunt.
m. a. 24. Ezech. 37. O. Nota Qualis enim est vita, et ut sunt eorum
mores , qui religionem profitentur, sic de religione ipsa, deque ejus auctore religionis multitudo imperit judicare solet. Ad quo teneantur Christiani fido in parte . XIII. Quare qui vivunt ex christiana rei gione, quam susceperunt, et ad jus regulam orationem et actiones diriguti suas, magnam facultatem praebent aliis laudandi nomen coelestis parentis et Omni honore et gloria celebrandi. Nobis enim ipse has partes imposuit Dominus, ut illustrihus virtutis actionibus excitemus homines ad laudem et Praedicationem divini nominis, ad quos loquitur