장음표시 사용
661쪽
S timo quid hic etimus. Quanquam non id modo petimus, ne conc datur nouis a Deo , quod ipsi nostra sponte cupis
mus , eum studium nostrum depravatum esse constet sed ne id etiam detur, quod suasore et impulsore daemone simulato lucis angelo, tauquam bonum interdum postulamus. Nota ex Plum.
Rectissimuni illud principis Apostolorum studium videbatur, pietatisque plenissimum, cum Dominum a consilio proficiscendi ad mortem avocare conabuturri et tamen eum, qui humanis sensibus, non divina ratione ducebatur , Dominus acriter objurgavit. Aliud exempliam. Quid amantius in Dominum videtur eo postulari potuisse, quod sancti viri Iacobus et Joannes illis truti Samaritanis, qui magistrum hospitio accipere noluissent, ab eo petierunt, ut iuberet ignem e coelo descendere, qui duros illos et inhumanos absumeret At a Christo Domino reprehensi sunt illis verbisci tyNescitis cujus Spiritus estis . Filius uim hominis no venit animas perdere, Sed Salvare. Octaseo quid hic etitur. Neque vero solum, cum quod cupimus , malum est, aut mali speciem habet, Deum procari debemus, ut si it voluntas ejus, sed etiam cum re-Vera malum non est, veluti cum voluntas sequitur Primam illii naturae inclinationem is appetate quae naturam conservant, et rejiciat quae ei contraria videatitur. Exemplum stagulare. Quocirca, cum in eum locum ventum St, ut
aliquid petere velimus huius generisci tum uro
662쪽
CON cILII TRIDENT PAR IV. etidieamus ex animo : Fiat voluntas tua, imitemur illum ipsum, a quo salutem et salutis disciplinam accepimus, qui eum naturaliter insito crucia- tuum et acerbissimae mortis timore commoveretur , tame in illo horrore summi doloris suam ad Dei Patris retulit voluntatem. i Non mea, inquit, voluuias, sed tua fiat. Sine gratici Peccata itans nequimus. XXV. Sed mirabiliter depravatum est hominum genus, qui cum vim etiam suae attulerint cupiditati, eamque divivae voluntati subjecerint, tamen siue Dei auxilio, qui a malo protegimur et in bonum dirigimur , peccata vitare on
Ergo eonfugiendum est ad hanc precationem, et petendum a Deo , ut in nobis ipse iustitute
persiciat. Decimo. Ut exsultantes cupiditatis motus comprimat. Undecimo.
Ut appetitus rationi obedientes esticiat.
Duodecimo. Ut nos deniqu totos ad suam conformet voluntatem. Dee ι-tertio.
Precamur etiam , ut Dei voluntatis cognitionem totns orbis terrarum accipiat quo divinum mysterium , absconditum a seculis , et generationibus, notum ac pervulgatum sit apud
Formam praeterea et praescriptionem hujus obedientiae postulamus, ut videlicet ad eam regu-M, S
663쪽
M CATE cRIAMI gulam dirigatur, quam in coelo et servant eati Angeli, et colit reliquus celestium animarum chorusci ut quemadmodum illi sponte et summa eum voluptate obediunt divino numini, sic nos Dei voluntati quomodo ipse maxime vult, libentissime pareumus. Quomodo Deo serMiendum.
XXVI. Et vero in oeera et studio, quod Deo
navamus , summum a nobis amorem Deus et
eximiam haritatem requirit ut etiam si spe coelestium praemiorum toto uos ei dicaverimus, tamen ideo illa speremus, quod, ut in eam spem ingrederemur, placuit divinae majestati. Quare tota nitatur illo in Deum amore nostra spes, qui mercedem amori nostro proposuit aeterm beatitudinem. Amor imperfectus. XXVII. Sunt enim, qui amanter alicui serviant, sed tamen pretii causa , quo amorem
Sunt praeterea, qui tantummodo charitate et pietate commoti, in eo, cui dant operam , nihil spectant, nisi illius honitatem atque virtutem cujus copnitione et admiratione se heatos arbitrantur, quod ei suum officium praestare possint. Et hanc habet sententiam illa appositio : Sicut in
coelo, et in terra. Μοdus nostrae obedientiae. XXVIlI Maxime enim nobis enitendum est, ut Deo simus bullientes, quemadmodum beatas mente esse diximus, quorum laudes in illo summae obedientiae munere obeundo eo Salmo
persequitur David i Benedicit Domino, omne virtutes ejus, ministri eius, qui tacitis volvu-
664쪽
CON cILII TRIDENT PAR IV. 6α3 Explicatio sanctii rianta XXIX. Quod si quis sanctum Cyprianum secutus, sic illa interpretatur, ut dieat , in coelo, in bonis et piis , in terra , in malis et impiisci nos
vero etiam ejus sententiam eomprobamus, ut pro coelo spiritus, pro terra caro intelligatur, ut et omnes, et omnia in omnibus Dei voluntati o diant. In licio petitione est et gratiarum actio. XXX. Gratiarum item actionem continet haec petitio Veneramur enim ejus sauciissimam voluntatem et maximo persuis, iudi , summis a dibus, et gratulatiouibus omnia ejus opera et bramus, qui certo scimus eum omnia henysecisse,
eum enim constet esse omnipotentem Deum , necessario sequitur , ut omnia eius nutu tacta esse intelligamus : cum vero etiam ipsum sicuti est, summum bonum esse affirmemus, nihil ex ejus operibus tio esse bonum, cum omnibus ipse suam impertiveri bonitatem, confitemur. ρt,an linteuect/ιs in obsequium Dei.
XXXI. Quod si tu omnibus divitiam rationem non assequimurn in omnibus tamen, et ambigui
causa neglecta, et teiecta omni haesitatione, illud Apostoli profitemur. et iuvestigabiles esse vias
Nota Sed ob id maxim etiam Dei voluntatem colimus, quod ab eo coelesti lumine dignati s mus. et inreptos enim de potestate tenebrarum, transtulit in regnum filii dilectionis suae. Cum hino sit petitio quid meditandum. XXXII. Sed ut extremo loco id explicetur, quod ad meditationem pertinet hujus petitionis ou deundum est ad id quod initio attigimus, debero
fidelem populum in hujus pronuutiatione peti
665쪽
εα CATE cΗIs MItionis esse demisso et tumili animo, reputantem Secum eam , quae in natura est insita cupiditatum vim divinae voluntati repugnantem , cogitantem, se in eo ossicio vinci a naturis omnibus, de quibus ita scriptum est: i omnia serviunt tibi maxi-mἡque inbecillem esse, qui uultum opus Deo gratum non modo non perficere , sed ne instituere quidem possit, nisi Dei adjumento sublevetur. Maxima homintim gloria in quo sita sit. XXXIII. Quoniam vero nihil magnificentius est, nihil praestantius, quam, ut diximus, De se vire, et vitam ex elus lege ac praeceptis agere quid optabilius esse potest homini christiano quam ambulare in viis Domini, quam nihil agitare ammo, nihil actione suscipere, quod a divitia
voluntate abhorreat. Deo non se subdentibus omnia male cedunt.
XXXIV. Ut vero eam exercitationem capiat, et illud institutum teneat diligentius, petat ex Lvinis libris exempla eorum, quibus , cum illi con Siliorum suorum rationem non retulissent ad Dei voluntatem, omnia male ceciderunt. moueantur postrem Fideles, ut in simplici et absoluio Dei voluntate acquiescant. Quomodo homo contentus Dat. XXXV. erat aequo animo couditionem suam cui sibi in inseriori loco videtur esse quam ejus Mignitas postulet. me deserat ordinem suum , et sed in ea voe
Et proprium judicium subjiciat Dei voluntati qui uobis melius consulit quam ipsi opiar PQ
Si augustia rei familiaris, si corporis valetudiue, si persecutionibus, si aliis moleotiis et angoribus
666쪽
Co Ne ILII RIDENT PAR IV. 625 remimur, certo statuendum est nihil horum sinδ ei voluntate, quae summa omnium ratio est, nobis accidere posse, ideoque non debere nos gravius commoveri, sed in icto animo ferre : Semper
illud in ore Iiahentes: i Domini volutitas ut, et illud beati Joh aDSicut Domino placuit, ita factum est Sit nomen Domini henedictum.
PANEM NOSTRUM QUOTIDIANUM DA NOBIS HODIE.
CAPUT XIII. Ratio ordinis se tem petitionum. I. c, UARTA petitio, et reliquae deinceps quibus d animae et corporis subsidia proprie ac nominatim postulamus, ad superiores petitiones referuntur chahet enim hunc ordinem ac rationem precatio dominica, ut postulationem rerum divinarum consequatur earum petitio, quae ad corpus et ad hanc vitam tuendam pertiuet. Ad Deum refferenda sunt omnia nostra. II. Nam ut ad Deum, tanquam ad ultimum finem, referuntur homines, sic humanae vitae bona ab divina eadem ratione diriguntur, quae quidem ideo optauda ac petenda sunt vel quod ita divinus ordo postulat, vel quod illis adiumentis ad divinorum bonorum adeptionem indigemus, ut iis adminiculis propositum sanem Consequamur, qui regno et gloria coelestis Patris , atque iis praeceptis colendis sΡrvandisque continetur, quae Dei voluntati esse nou ignoramus. ta. Quare omnem vim et rationem huius Petitionis ad Deum ejusque gloriam referre de-
667쪽
III. Praestabunt igitur suum ossicium parocha fidelibus auditoribus, ut intelligaut , in iis petendis, quae ad usum ac ructum pertinent rerum terrenarum esse tu tendeudum animum ac studium nostrum ad Dei praescriptionem nec inde ulla ex parte declinandum : nam in eo quod scribit Apostolus: i Quid oremus, sicut oportet, nescimus, maxim peccatur his postulationibus
terrenarum et caducarum rerum.
Nota. Ergo etenda sunt bona haec ut oportet . ne perperam aliquid postulantes, responsum illua is Deo seramusci et mescitis quid petatis. An bona et rasea si petitio, qu dignoscatur-IV. Erit autem certa judicaudi nota, quae prava sit, quaeve recta petitio, consilium et propositum postulantis. Nam si quis terrena petit eo animo, ut illa omuiuo hon existimet, et in illis tanquam in optato fine conquiescens, nihil praeterea requirat, sin dubio non orat sicut oportet. Non enim, inquit saucius ' Augustinus, petimus temporalia
haec tanquam hona uostra se tanquam uece-ria noStra.
Nota Aeostolus etiam tu Eoistola ad Corinthios docet omnia quae spectant a usus vitae necessa rios, ad Dei gloriam reserri oportere 43 Sivo enim mandueatis, inquit, sive nihilis, sive aliud quid facitis, omui tu gloriam Dei facite. Necessitas hujus petitionis unde ostendenda. V. Sed ut videant Dei fideles quantam habeathaeo Petitio necessitatem, commemorabunt Paro chi quanta ad victum et ad vitam colendam, indigentia sit externarum rerum quod magis
668쪽
CON cILII TRIBENT PAn IV. a intelligent, si comparatio fiat eorum quae primo ilIi parenti nostri generis, et reliquis deinceps h
minibus fuerunt ad vivendum necessaria. Status innocentiae et naturo larso disserentia. I. Nam etsi illa in amplissimo innocentiae statu, unde et ipse , et eius culpa omnis posteritas corruit, necesse habuisset adhibere cibum ad reficiendus vires tamen inter illius et nostrae vitae necessitates multum interestri non enim ei vesti .hus ad tegumentum corporis opus suisset, non tecto ad perfugium, non armis ad defensionem, non remediis ad valetudinem, non aliis multis quorum subsidio nos ad hanc naturae imbecillitatem ac fragilitatem tuendam egemus : satis ei fuisset, ad immortalem vitam ille fructus, quem felicissima vitae arbor , nullo eius aut posterorum labore praebuiSSet. Adam in paradiso laborcisse. VII. Neque vero futurus erat homo in tantis paradisi deliciis otiosus, quem ad agendum Deus in eo voluptatis domicilio collocarat: verum nullaei opera molesta, nullum ossicii munus non jucuncium fuisset tulisset illo perpetuo suavissimos Iructus ex cultur felicium hortorum, nec eum unquam opera aut spes felellisset.
Posteror m Adae quanta miseria.
VIII. At posterorum proles non solum fructu privata vitalis arboris, veruin etium horribili illa sententia condemnata est: i maledictu terra in opere tuo, laboribus comedes ex ea cunctis diebus vitae tuae, spinas et tribulos germinabit tibi, teomedes herbas terrae, in sudore vultlis tui vesceris pane tuo, donec revertaris tu terram, equa sumptus es, quia pulvis es, et in pulverem
669쪽
illi et posteris contigisset, si Dei dicto audiens
fuisset Adam itaque versu sunt omnia et amitata in deterrimam partem. In quo illud gravissimum est , quod maximo Sum Pius , summum laborem ac sudorem saepissime nullus ructus cousequitur, cum fruges alae in deteriorem segetem, vel succrescenti agrestium lierharu in asperitate opprimuntur , vel nimbis, vento, grandiue, uredine, rubigine perculsae et prostratae antereunt, ut omnis anni labor exiguo tum pore aliqua coeli vel terrae calamitate recidat ad nihilum, quod accidit immanitate nostrorum scelerum , quibus aversus Deus nostris in inime enedicit operibus. Sed horrenda manet sententia , quam de uobis initio pronuntiavit. Genes. 3. Inanes hominum labores , nisi Deus iis benedicat. X. Ergo pastores in hujus loci tractationem incumbent, ut sciat fidelis populus , sua culpa Itomines tu has angustias et miserias incidereri ut intelligat desudandum quidem et elaborandum esse in parandis iis, quae ad vivendum sunt necessariari verumtamen nisi labori hus nostris benedixerit Deus, fallacem spem et inauem soromnem contenti ovem. i rixam Deque qui plaut est aliquid, neque qui rigat, sed qui incrementum dat Deus. Et et Nisi Dominus aedisca- Verit domum, tu vanum laboraverunt qui aedifi
orationis necessitas unde robabitur.
XI. Docebutit igitur parochi, ess res enuinnumerabiles, quae si uobis desint, vel vitam amittimus, vel agimus insuavem. Hac enim cognitis rerum necessitate, naturaeque imbecillitate
670쪽
CoscILII TRIDENT PAR IV. 629ehristianus populus coelestem Patrem adire cogetur, et ab eo terrena et coelestia bona supplicitur petere. Exemylum asserendum.
Imitabitur prodigum i alum filium qui eum
in regione longinqua coepisset egere , nec Sset cum esuriret, qui ei siliquas daret, aliquando ad se rediens, intellexit, malorum quibus premebatur, nusquam nisi a Patre esse expetendum
Orantibus unde duci dabitur. XII. Quo loco accedet etiam fidentius ad orandum fidelis populus . si in cogitatione divinae
benignitatis recordabitur, paternas aures Perpetuo patere filiorum vocibus jam dum hortatur nos, ut Panem Petamus, ea se recte et Dii hus
abunde largiturum pollicetur docendo enim quomodo petamus, hortaturri hortando impellit, impellendo spondet , spondendo nos in spem certissimae impetrationis inducit. In fido petitione quid oretur. XIII. xcitatis igitur et iussummatis animis fidelis populi, sequitur ut quid hac petitione postuletur, declarandum sit primum, quis sit ille pauis quem petimuS. Panis nomine quid intelligendum. XIV. Sciendum igitur est in divinis litteris hoe Panis nomine multa quidem significari , sed illa duo praecipuὐ primum quidquid in victu caeterisque rebus, ad corpus vitamque tuendam adhibemus deinde , quidquid nobis ad stiiri ius et animae vitam ac salutem Dei munere tribulum est.