Catechismus Concilli Tridentini, Pii V Pont. Max. Jussu promulgatus, sincerus et integer... opera P. D. L. H. P. P. de La Haye. Editio nitidissima ad usum Seminariorum

발행: 1829년

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

fio CATE cu Is MI novitate spiritus ambulare sanctitatem illam, ac mentis integritatem custodire, quae homines spiritu Dei regeneratos maxime decet hac enim ratione sanctae hujus Filii Dei conceptionis et nativitatis i imaginem aliquam in nobis ipsis exprimemus, quam fideli animo credimus, et credentes a Dei sapientiam in mysterio, quae abscondita est. suscipimus, et adoramuS.

CAPUT V. Necessaria hujus articuli frequens e licatio. I. DAssus su PONTIO PILATO CRUClFIXUS, OR-IL UiIs, ET SEPULTUs. Quantam haheat necessitatem hujus articuli cognitio, et quam diligenter Parochus curare debeat , ut Fideles Dominicae Passionis memoriam saepissime animo re Pelaut, docet Apostolus. 3 qui uihil aliud se scire testatus est, si Iesum Christum, et hunc crucifixum. Quare in hoc argumento omne studium, et opera adhibenda est, ut quam maxime illustretur, Fidelesque lauti beneficii commemoratione excitati, totos se ad Dei erga nos amorem, et bonitatem suspiciendam convertunt. si hoc articulo quid credendum Ποροniatur.

I Fides itaque priore articuli parte nam de altera postea dicetur illud nobis credendum proponit, Christum Dominum, cum Pontius Pilatus Tiberii Caesaris jussu Iudaeam provinciam administraret, cruci assisum esse : nam captus, ir Sus, variis iv juriarum et cruciatuum generibus assectuS, demum iu crucem sublatus est . Nec vero

cuiquam dubitandum est, ejus animam, quod ad inferiorem puriem attinet, ab iis cruciatibus libe-

co a Cor. S. 12. a 4. Cor. a. 7. 5 I. Cor. a. a.

92쪽

CON cILII TRIDENT. An I. rram non fuisse; nam quod humanam naturam vere Mumpsit, neceMe est sateri, animo etiam

gravissimum dolorem sensisse. Quare, inquit, i tristis est anima mea usque ad mortem Nam etsi personae divinae humanu natura conjuncta fuit, tamen propter eam conjunctionem nihilominus, passionis acerbitatem senati; quam si ea conjunctio 1actu on suisset, cum in uua Iesu Christi persona , utriusque naturae , divinae et humanae proprietates servatae sint atque idcirco quod erat passibile et mortale passibile et mortale permansit rursus cro quod impassi hile et immortale erat, qualem esse divinam naturam intelligimus,

Suam proprietatem retinuit. Cur tem us Passionis sic notetur.

III. Quod autem hoc loco tam diligenter observari videmus, Jesum Christum eo tempore passum esse, quo et Pontiustilatus Iudaeam provinciam procuraret, id ea re factum esse docebit Parochus, qui tantae rei et tam necessariae cognitio exploratior omnibus esse poterat, si rei uestae certum, quod et ab Apostolo Paulo factum legimus, tem-Ρus describeretur tum etiam, quia iis verbis declaratur, illam Salvatoris praedictionem exitu comprobatam esse : 3 Tradeut, inquit, eum gentibus ad illudendum, et flagellandum, et crucifigendum.

In cruce cur Christus moritur.

IV. Sed quod potissimum in ligno crucis mortem pertulit, hoc etiam divitio consilio tribuendum est ut scilicet unde mors oriebatur, inde vita resurgeret Serpens enim qui tu ligno primos parentes vicerat, victus est a Christo in ligno crucis. inures eius rei afferri rationes possunt, quas Sancti Patres latius persecuti sunt, ut ostendamus Onsentaneum fuisse, Redemptorem nostrum mortem

93쪽

52 CATECHISMI crucis potissimum subire Verum satis esse Paroochus cimoneat , si Fideles credant illud genus mortis a Salvatore delectum esse , quod quidem ad humani generis redemptionem aptius, atque accommodatius videretur , quemadmodum certe nullum turpius, atque indignius esse potuit. Non solum enim apud Gentiles crucis supplicium exsecrandum, et dedecoris ignominiaeque plenissimum

semper existimatum est , verum etiam in lege

Moysis, 1 maledictus homo appellatur, qui pe det in ligno.

Huyus articuli explicatio cur sc ius inculcanda. V. Neque vero Parochus hujus articuli hist riam praetermittet , quae diligentissim a sanctis Evangelistis exposita est, ut saltem, summa ejus mysterii capit , quae ad confirmandam fidei nostrae veritatem magis necessaria videntur. Fideles cognita habeant. Hoc enim articulo, veluti fundamento quodam , Christiana religio et fides uititur eoque posito , reliqua omnia recte constituta sunt. Nam si quid aliud humanae menti, et intelligentiae dissicultatem affert, certe crucis mysterium omnium dissicillimum existimandum est :vixque percipi a nobis potest, salutem nostram ex Cruce ipsa , et ex eo, qui pro nobis ligno illi astixus est, pendere. Sed in hoc, ut docet Apostolus, Summam Dei providentiam licet admiraris a iam quia in Dei sapientia nou cognovit mundus Pur- Pientium Deum placuit Deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes. Quare mirandum Hori est, si prophetae ante Christi adventum, Ap toli post ejus mortem, et resurrectionem aut per laborarunt , ut hominibus persuaderent nunc esse mundi redemptorem, eosque in crucifixi potestatem atque obedientiam redigerenti

94쪽

CON cILII TRIDENT PAR L 53 Figurae et proρhetio mysterii crucis. VI. Quare Dominus, cum nihil tam ab humana ratione remotum esset, quam crucis mysterium ι statim post peccatum nunquam destitit tum figuris, tum Prophetarum oraculis Filii sui mortem significare. Atque ut de figuris pauca quaedam attingamus, et Abel primum, qui fratris invidia occisus est; deinde et Isaac sacrificium praeterea 3 Agnus, quem Judaei, cum e terra AEgypti egrederentur immolarunt; tum serpens aeneus, quem Moyses in deserto exaltavit, Christi Domini passionis acri mortis figuram praemonstrabant. Quod autem ad Prophetas pertinet, quam multi existiterint, qui de ea vaticinati sunt id vero multo notius est, quam ut explicari hoc loco oporteat. Sed prae caeteris, ut 5 Davidem omittamus, qui omnia praecipua redemptioni nostro mysteria in Psalmis complexus est, S Isaiae oracula tam aperta et clara sunt, ut recte dici queat, ' eum potius rem gestam exposuisse , quaan futuram praedixisse.

Christus Mere mortuus est.

VII. Monaeuus, ET EPULTUS. His verbis Parochus credendum explicabit, Iesum Christum

postquam crucifixus est, vere mortuum ac Sepultum eSe. Neque vero sine causa hoc separatim Fidelibus credendum proponitur, cum non desuerint, qui eum in cruce mortuum negarent : illi

igitur errori hanc fidei doctrinam sancti Apostoli merito opponendam censuerunt de cujus articuli veritate, dubitandi nullus nobis locus relinquitur;

nam omnes Evangelistae consentiunt Iesum spiritum emisisse. Praeterea cum Christus , verus et

95쪽

5 CATECHISMI persectus homo fuerit, vere etiam mori potuit:

nioritur autem homo, cum anima separatura Corpore. Christi mortui animia et corpori separaris Deus uniebatur.

VIII. Quare cum Jesum mortuum esse dicimus, id significamus, ejus animam a corpore divisam esse; teque tamen concedimus divinitatem seiunctam a corpore quin potius constanter credimus et confitemur, anima ejus a corpore divisa divinitatem tum corpori tu sepulcro , tum animae apud inferos coniunctam semper suisse Decebat autem Filium Dei mori 1 ut per mortem destrueret eum qui habebat mortis imperium, id est dia-holiam, et liberaret eos qui timore mortis, per totam vitam obnoxii erant servituti. oris Christi sui Moluntaria non coacta. IX Sed illud in Christo Domino singulare suit. quod tunc mortuus est, cum ipse mori decrevit, et mortem non tam aliena vi illatam, quam O-Iuntaria in obiit. Nec vero mortem solum , sed locum etiam, et tempus, in quo moreretur, ipse

sibi constituit; ita enim Isaias scripsit: et oblatus est, quia ipse voluit. Atque idem Domiuus de se aut passionem dixit: 3 Ego pono unimam

meam , ut iterum sumam eam nemo tollit eam a me, Sed ego pono eam a me ipso et potestatem habeo ponena eam, et potestatum habeo itertim sumendi eam. Quod aurum ad tempus et locum altinet, cum Herodes ejus vitae insidiaretur , ipse

inquit έ Dicite vulpi illi, ecce ejicio daemouia

et Sanitates perficio hodie, et cras, et tertia die CouSummor verumtamen oportet me hodie, et cras , et sequenti die ambulares quia non capit prophetam perire extra Ierusalem. Ille igitur niuil

96쪽

CON cILII RIDENT PAR s. I. 55 invitus, aut coactus fecit, sed ipse sese volens obtulit, atque inimicis suis obviam procedens, dixit: i Ego sum; et sponte sua ea omnia supplicia pertulit, quibus illum injuste et crudeliter assu-

cerunt.

Vehemens ineentivum amoris in Christum.

X. Quo quidem nihil ad commovendos animi

nostri sensus majorem vim habere potest, cum poenas, tormentaque ejus omnia cogitatione perpendimus. Nam si quispiam nostra causa omnes dolores patiatur, non quos ipse sua voluntate suseipiat, sed quos vitare nequeat hoc vero haud magni enetici loco a nobis ponetur verum si noStro tentum nomine mortem , quam defugere Poterat, lilaeuter occumbat profecto hoc beneficii genus tantum est, ut omnem non solum reserendae, sed etiam ahendas gratiae facultatem vel gratissimo cuique eripiat , ex quo Jesu Christi Summa, et eximia cliaritas eiusque divitium et immensum in uos meritam perspici potest. Cur se ultus Christus Arvouatur credendias. XI. Jam vero quod sepultum fuisse constemur, hoc quidem veluti orticuli parsuo constituatur, quod novam aliquam dissicultatem habeat praetere', quae jam de morte dicta sunt. Nam si Christum mortuum credimus, facile etiam nobis e Suaderi potest eum sepultum esse Verum hoc additum est, primuin, ut mitius dubitare de morte liceat, cum maximo argumento sit , aliquem mortuum esse, Si eius corpus sepultum probemus: deinde ut resurrectionis miraculum mugis declaretur, atque eluceat. Neque vero hoc solum credimus, Christi corpus sepultum esse, sed illud praecipue his verbis credundum proponitur, ' Deum Sepultum esse, quemadmodum ex fidei Catholicae

97쪽

56 CATE c HISMI regula verissi e etiam dicimus, Deum mortuum, et ex virgine natum esse : nam cum divinitas nunquam divisa suerit a corpore , quod in sepulcro conditum est, recte conutemur Deum sepultum esse. Ac de genere quidem, et loco sepulturae illa Parocho satis erunt, quae a sanctis Evangelistis dicta sunt. Duo alde notanda. XII. Duo vero imprimis observanda sunt; alterum, Christi corpus in sepulcro titilla ex parte Corruptum esse me quo Propheta ita vaticinatus eruis 1 Non dabis Sanctum tuum videre corruptionem. Alterum est, quod ad omnos hujus artibculi partes altinet, sepulturam scilicet, pussionem etiam , et mortem Christo esu, ut homini, non ut Deo, convenire; nam pati et mori tu humanam tantum naturam cadunt quamvis Deo etiam haec omni tribuuntur, quoniam de illa persona, quae simul persectus Deus, et perfectus homo suit, recte dici orspicuum est. His cognitisci ea de Christi passioli et morte Parochus explicabit ex quibus tanti mystcrii immensitatem si non comprehendere, contemplari saltem Fidelesio

sint.

De Passione Christi quid Primis meditandum. XIII. Ac primum quidem considerandum est, quis ille sit, qui haec omnia patitur. Et quidem nullis verbis ejus dignitatem explicare, aut mente

comprehendere possumus Sanctus Joannes Verbum esse dicit, et quod erat apud Deum Apo totus magnificis verbis describit tu hunc modum Esse eum , 3 quem Deus constituit haeredem uni-Vursorum, Per quem iacit et seculi qui est splendor gloriae, et figura substantiae ejus, qui portat omnia verba virtutis suae. Hic igitur purgationem

98쪽

CON cILII n IDENT PAR I. 5 peccatorum faciens, sedet ad dexteram majestatis in excelsis. Atque, ut uno verbo complectamur patitur Jesus Christus Deus et laomo patitur Creator pro iis, quos ipse condidit patitur Dominus pro Servis patitur is, per quem Angeli,' mines, coeli, elementa iacta sunt ille , inquam in quo , per quem, et ex quo Sunt Omnia. Quare mirandum non est , si eo tot passionum tormentis commoto, totum etiam aedificium concussum est, nam, ut inquit Scriptura , cet Terra

mota est, et petrae scissae sunt tenebrae etiam factae per universam terram, et sol obscuratus est. Quod si mutae etiam res, et sensu carente Creatoris sui passionem luxerunt, cogitent Fideles qui

bus lacrymis ipsi, tanquam 3 vivi lapides hujus

aedificii, dolorem suum declarare debeunt. Quid secundo. XIV. Iam vero causae etiam Passionis exponendae sunt, ut eo magis divinae erga nos charitatis magnitudo, et vis appareat. Si quis igitur quaerat, quae causa fuerit cur Filius Dei acerbissimam passionem subierit, hanc potissimum fuisse inveniet praeter haereditariam labem primorum Parentum , vitia, et peccatas quae homines a mundi origine usque ad hunc diem admiserunt, ac deinceps usque ad consummationem seculi admissuri Sunt, hoc enim in passione et morte Filius Dei

Salvator noster spectavit, ut omnium aetatum Pec cata redimeret, ac deleret, et pro eis Patri abunde, cumulateque satisfaceret.

Quid tertio. XV. Illud etiam accedit ad augendam rei dignitatem, quod non solum Christus pro peccatoribus

Passus est, sed etiam poenarum omnium qua pertulit, peccatores et auctores, et tuistri fuerunt:

99쪽

58 . CATECHIs MI de quo Apostolus nos admonet, ita ad Hebraeos scribens r Besogitate eum, qui adem sustinuita peccatoribus adversus semetipsum contradicti nem , ut ne satigemini animis vestris deficientes. Nota Atque liac culpa omnes teneri iudicandum est, qui in peccata saepius prolabuntur diam cum peccata nostra Christum Dominum impulerint ut crucis supplicium subiret, profecto, qui in flagitiis et sceleribus volutantur, et rursus , quod iri ipsis est, crucifigunt in semetipsis Filium Dei, et ostentui habent.

Foia. Quod quidem scelus eo gravius in nobis videri potest, quam fuerit iu Judaeis, quod illi

eodem Apostolo teste 3 4 cognovisserat, nun- quam Dominum gloriae crucifixissent. Nos autem et Ahnosse eum profitemuri, et tamen factis negantes, quodammodo violentas ei manus videmur

inferre.

Quid quarto. XVI. Sed a Patre etiam, et I semetipso Christum

Dominum traditum esse sacrae Litterae testantur;

inquit enim apud Isaiam 45 Propter sculus p puli percussi eum; et paulo ante idem Propheta, cum Dominum plagis, et vulneribus affectum spiritu Dei plenus videret, dixit: f Oniuus nos

uasi oves erravimus, unusquisque in vicim suam eclinavit et posuit Dominus in eo iniquitatem omnium nostrum. De Filio autem scriptum est: 7 Si posuerit pro peccato animum suam, videbit Semen longaevum. Sed eam dein rem Apostolus gravioribus etiam verbis expressit, cum tamen e almtera parte vellet ostendere quuntum nobis de immensa Dei misericordia et honitate sperare liceat;

inquit enim : 8 sui etiam proprio Filio suo non Pepercit sed pro uohis omnibus tradidit illum quomodo uon etiam cum illo omnia Ohis ouaviti

100쪽

Quid quinto.

XVIL Sequitur nunc , ut quanta fuerit passionis acerbitas Parochus doceat , quanquam si, moria teneamus, i sudorem Domini sactum ut guttas sanguinis decurrentis in terram, cum illa tormenta et cruciatu animo perciperet, quibus paulo post assiciendus erat Iacile ex eo unusquisque intelliget, nihil ad illum dolorem addi potuisse: nam si malorum imminentium cogitutio tam acerba fuit, id quod sanguinis sudor deel ravit, quid ipsam perpessionem fuisse existimandum est 'Quid sexto. XVIII. Sed tamen Christum Dominum summis tum animi , tum corporis dolorihus assectum esse constat. Ac primum quidem nulla fuit ejus corporis pars , quae gravissimas Poenas non senserit nam et pedes et manus clavis cruci assixae , caput spinis compunctum, et arundine percussum , a cies sputis foedata , lapis caesa , totum corpus stagellis verberatum eSt.

Quid septimo.

XIX. Praeterea omnium et generum, et ordinum homines et conveneruti in unum adversus Dominum, et adversus Christum ejus Gentes enim et Judaei passionis suasores, auctores , miniStri

fuerunt. 3hJudas eum prodidit, ψ letrus negavit, Sycaeteri omnes deseruerunt. Quid octain. XX. Jam vero in cruce ipsa acerbitatemne auignominiam au utrumque simul queremur Ac Prosecto nullum aut turpius genus mortis , aut tacerbius excogitari eo potuit, quo assici nonuisi nocentissimi, et sceleratissimi homines consuove-

SEARCH

MENU NAVIGATION