Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

121쪽

τελευτήσαντος και αυτόθι Μισήνου των ἐπιφανῶν τινος, ἀπ ἐκείνου τον λιμενα ἁνόμασαν, νήσω τε Προχυτn καὶ ἀκρωτηρίω Καιήτs τυχu προσορμισάμενοι κατὰ ταυτὰ τίθενται τὰς ἐπικλήσεις τοῖς τόποις, γυναικῶν ἀποθανουσῶν βουλόμενοι μνημεια ποιῆσαι βτὰ χωρια. τουτων η μεν συγγενὴς Αἰνείου λέγε - θ ται γενέσθαι, η δὲ τροφός. τελευτῶντες δὲ ἀφικνουν- ται της 'Ιταλίας εἰς Λωρεντὸν, ἔνθα της πλάνης παυσάμενοι χάρακα ἔθεντο, και το χωριον ἐν ω κατεστρατοπεδευσαντο εξ ἐκείνου Ποία καλεῖται, απέχει 10δε τῆς θαλάττης ἀμφὶ τους τέτταρας σταδίους. ἔγραψα δε ταυτα καὶ την παρέκβασιν ἐποιησάμην τουαναγκαίου χάριν, επειδὴ των συγγραφέων οἱ μεν ουν ἐλθεῖν Αἰνείαν εἰς 'Iταλίαν φασὶν ἀμα Πωσιν, οἱ δ' ἔτερον Αἰνείαν, ου τον ἐξ 'Aφροδίτης καὶ 'Aγχίσου γε- Ibνόμενον, οἱ δὲ σκάνιον τὸνΑἰνείου, οἰηἄλλους τινάς. εἰσὶ δ' or τον ἐξ 'Aφροδίτης Αἰνείαν λέγουσι καταστήσαντα τον λόχον εἰς 'Ιταλίαν ἀνακομισθῆναι πάλιν οἴκαδε και βασιλευσαι τῆς Ποίας, τελευτῶντα δε καταλιπε ιν υσκανω τῶ παιδὶ την βασιλείαν, καὶ το ἀπ' 20 ἐκείνου γένος επὶ πλεῖστον κατασχεῖν την αρχήν ' ως μεν ἐγὼ εἰκάζω τοῖς 'Ομήρου ἔπεσιν Ουκ ὀρθῶς λαμβανομένοις παρακρουσθέντες. πεποίηται γὰρ αυτῶ ἐν γλιάδι Ποσειδῶν προλέγων την μέλλουσαν ἔσεσθαι περι τον Αἰνείαν καὶ τους ἐξ ἐκείνου γενησομένους 257 ἐπιφάνειαν ωδέ πως '

νυν-δὴ Αἰνείαο βίη Πώεσσιν ἀνάξει

καὶ παῖδες παίδων, τοί κεν μετόπισθε γένωνται. υπολαβόντες ουν τόν πιμηρον ἐν Φρυγία δυναστευ- οντας εἰδεναι τους ἄνδρας, ῶς δὴ ου δυνατον ἐν 30'Ιταλία οἰκουντας βασιλευριν Τρώων, την ανακομιδηντου Αἰνείου ανέκλασαν. ἄρχειν δὲ δὴ των 'ωων

122쪽

ους ἐπηγετο καὶ ἄλλο πολιτευομενων οὐκ αδύνατον ην ' εχοι δ' αν τις της απάτης καὶ ἐτέρας αἰτίας λαβεῖν. LIIII. Εἰ δέ τινας ταράττει το πολλαχη λέγεσθαί 5 τε και δείκνυσθαι τάφους Αἰνείου αμηχανου ἔντος ἐν πλείοσι τον αυτον τεθάφθαι χωρίοις, ἐνθυμηθέν- τες ὁτι κοινόν ἐστιν ἐπὶ πολλῶν τοὐτο γε το ἄπορον και μάλιστα των μεν επιφανεῖς τὰς τύχας, πλάνητας δε τους βίους ἐσχηκότων, μαθέτωσαν ὁτι χωρίον μὲν l10 εν το δεξάμενον τὰ σωματα αυτῶν ην, μνημεῖα δε- παρὰ πολλοῖς κατεσκεύαστο δι' ευνοιαν τῶν ἐν ἀφελείαις τισι δι αυτοὐς γενομένων , μάλιστα εἰ του γένους αυτῶν τι περιῆν η πόλεώς τινος ἀπόκτισις ηχρόνιοι τινες καὶ φιλάνθρωποι μοναί' οἱα δη καὶ περὶ 15 τόνδε τον ηρωα μυθολογουμενα ἴσμεν. γλίω μὲν γὰρ τὸ μη πασσυδι διαφθαρηναι κατὰ την ἄλωσιν παρασχών, τy δὲ καλουμενῖ Βεβρυκία τὸ επικουρικὰν δια - σωθηναι παρασκεύασας, ἐν Φρυγία δε τον υἱὸνυσκάνιον βασιλέα καταλιπών , ἐν Παλληνη πόλιν ἐπω- 20 νυμον κτισας, ἐν 'Αρκαδία δε θυγατέρας κηδευσας,

ἐν Σικελία δε μέρος της στρατιῆς ὁπολιπόμενος, πολλοῖς δε ἄλλοις χωρίοις φιλανθρώπους τὰς διατρι βὰς δωρησασθαι δοκῶν ἐκουσιον εἶχε παρ' αυτῶν την ευνοιαν, δι' ην τον μετ' ἀνθρώπων βίον ἐκλιπὼν 25 ηρώοις ἐκοσμεῖτο καὶ μνημάτων κατασκευαῖς πολλαχI. ἐπεὶ φέρε τίνας αν αἰτίας ἔχοι τὶς ἡποθέσθαι τῶν ἐνγταλία αυτοs μνημάτων, εἰ μητε ῆρξε τούτων τῶν χωρίων μητε καταγωγὰς ἐν αὐτοῖς ἐποιησατο μηθδλως ἐγνώσθη προς αυτῶν; ἀλλ' υπὲρ μεν τούτων καὶ 30 αὐθις λεχθησεται, καθότι αν ὁ λόγος ἐφ' ἱκάστου καιροὐ δηλωθηναι ἀπαιτύ.

LV. Tου δὲ μηκέτι προσωτέρω της Mρώπης

123쪽

πλευσαι τον Πωικον στόλον οἶ τε χρησμοὶ αἴτιοι ἐγένοντο τέλος λαβόντες ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις και τοδαιμόνων πολλαχῶς την εαυτοὐ βούλησιν ἐνδεικνύμενον ' επειδη γὰρ ὁρμω χρησάμενοι τω Λωρεντῶ σκηνὰς ἐπήξαντο περὶ τον αἰγιαλόν, πρῶτον μεν πιεζο- dμένοις τοῖς ἀνθρώποις υπὸ δίψης ουκ ἔχοντος υδωρ του τόπου λέγω α παρὰ των ἐγχωρίων παρέλαβον λιβάδες αυτόμαται νάματος ἡδίστου ἐκ γης ἀνελ-θosσαι ώφθησαν, εξ ών η τε στρατιὰ πάσα υδρεύσατο καὶ ο τόπος ἐπίρρυτος γέγονε μέχρι θαλάνσης κα- 10ταβάντος απὸ των πηγῶν του ρεύματος. νῶν μέντοιουκέτι πλήθουσιν ῶστε και ἀπορρειν αἱ λιβάδες, ἀλλ' l0 ἔστιν ολίγον ἴδωρ ἐν κοίλω χωρίω συνεστηκὸς, λεγόμενον υπὸ τῶν ἐγχωρίων ιερὸν ηλίου ' και βωμοὶ δύο παρ' αυτῶ δείκνυνται, ὁ μεν προς ἀνατολὰς τετραμ- id μένος, ὁ δε προς δυσεις, Tρωικὰ ιδρύματα, ἐφ'ύν τον

Aινείαν μυθολογοῶσι πρώτην θυσίαν ποιήσασθαι τω θεῶ χαριστηριον τῶν υδάτων. ἔπειτα ἄριστον αυτοῖς αιρουμένοις ἐπὶ του δαπέδου σέλινα μεν ώς πολλοῖς ἀποδέδοται υπέστρωτο και ὴν ταῶτα ῶσπερ τράπεζα 20 τῶν ἐδεσμάτων ' ώς δέ φασί τινες, ἴτρια καρπου πεποιqμένα πυρίνου, καθαριότητος ταῖς τροφαῖς ἔνεκα. ἐπεὶ αι παρατεθεῖσαι τροφαὶ κατανάλωντο, τῶν υπεστρωμένων αυτοῖς σελίνων εἴτε ἰτρίων ἔφαγέ τις καὶ αυθις ἔτερος ' ἐν τούτωτυγχάνει τις εἰπὼν εἴτε τῶν 25

Αἰνείου παίων, ώς λόγος ἔχει , εἴτε τῶν ὁμοσκηνων, 'Aλλ' ημῖν γε ἡδη και η τράπεζα κατεδήδεσται ' ώς δὲ τοὐτο ἡκουσαν ἄπαντες ἀνεθορύβησαν, ώς τὰ πρῶτα του μαντεύματος ηδη σφίσι τέλος ἔχοι. ην γάρ τι θέσφατον αυτοῖς, ώς μέν τινες λέγουσιν ἐν Λωδώνη 30 γενόμενον, ώς δ' ἔτεροι γράφουσιν ἐν Ἐρυθραῖς σχεδίω τῆς Ἱδης, ἔνθα ωκει Σίβυλλα ἐπιχωρία νύμφη 5

124쪽

εως αν εἰς τομο το χωρίον ἔλθωσιν, ἐν ω κατέδονται τὰς τραπεζας' οταν δὲ τοὐτο μάθωσι γενόμενον, ἡγε- iμόνα τετράποδα ποιησαμένους, ὁπου αν κάμs τού ζωον, ενταθα δείμασθαι πόλιν. τοsτο δη τὸ θεοπρόπιον ἀναμνησθέντες, οἱ μεν τὰ ἔδη των θεῶν Αἰνείου κελευσαντος εἰς τὸ ἀποδειχθέν χωρίον ἐκ της νεὼς ἐξέφερον, οἱ δε βάθρα καὶ βωμοὐς κατεσκευα- ζον αυτοῖς, αἱ δε γυναῖκες ὀλολυγῆ καὶ χορείαις χρω- 10 μεροι παρεκόμιζον τὰ ἱερά, οἱ δε ἀμφὶ τον Αἰνείαν παρασκευασθείσης θυσίας ἔχοντες τοὐς στεφάνους περὶ τὸν βωμὸν ἔστησαν. LVI. Ἐν ω δε ουτοι τὰς ευχὰς ἐποιησαντο, ημέλλουσα καθιερουσθαι υς ἐγκυμων Ουσα και ΟυIb πρόσω τόκου καταρχομένων αυτῆς των θυτήρων διασεισαμένη καὶ ἀποφυγουσα τοὐς κατέχοντας ἄνω θαλάττης ἔθει. Αἰνείας δε μαθὼν ὁτι ταυτην ἄρα τηνηγεμόνα τὸ θέσφατον αυτοῖς ἐδήλου παρηκολουθει l σὐν ὀλίγοις μικρὸν υπολειπόμενος, δεδοικὼς μη υπὸ 20 θορυβου των διωκόντων ἀποτραπείη τῆς κατὰ δαίμονα οδοs. καὶ ἡ μὲν ἀμφὶ τοὐς εἴκοσι και τέτταρας σταδίους ἀπὸ θαλάττης διελθοῶσα λόφον τινὰ προσανατρέχει, ἔνθα υπὸ καμάτου μοχθήσασα καθέζεται. τω δὲ Aινεία τέλος γὰρ τὰ μαντευματα ἐφαίνετο ab ἔχειν) ὁρῶντι τὸ χωρίον γης τε Ουκ ἐν καλῶ και θαλάττης πρόσω καὶ ουδε ταυτης ἐνορμίσασθαι ἀγαθῆς, πολλὴ παρίσταται αμηχανία, πότερα χρὴ τω θεσφάτω

πειθομένους αυτοs κατοικεῖν, ἐνθα λυπηρὸν εἰσαει

βίον τρίψουσιν ουδενὸς χρηστοs ἀπολαυοντες, ἡ προ- 30 σωτέρω χωρητέον ἐπὶ γης ἀμείνονος μάστευσιν. ταυτα δὲ αὐτω διανοουμένω καὶ τοὐς θεοὐς ἔχοντι δι' αἰτίας ἄφνω λέγεται φωνή τις ἐκ τῆς νάπης αφανοῶς

125쪽

- Α - οντος του φθεγγομένου προσπεσεῖν κελευουσα με νειν τε αυτόθι και πολίζεσθαι διὰ ταχεων και μη τβ

ἀπόρω της παρουσης δόξης ἐπιτρέψαντα, εἰ μη ἐν ευ- βότω γη τον βίον ἱδρυσεται, την μέλλουσάν τε καὶ

ὁσον ουπω παρουσαν ευτυχίαν ἀπώσασθαι. εἶναι γὰρ 5 αὐτω πεπρωμένον εκ ταυτης ὁρμώμενον της λυπρῶς και ολίγης το πρῶτον οἰκησεως πολλην καὶ ἀγαθην ἐπικτήσασθαι γην συν χρόνω ' παισι δε αυτου καὶ ἐγγόνοις ἔσεσθαιJ αρχην μεγίστην και ἐπὶ πλεῖστον χρόνου ἐκμηκυνθησομένην υπάρξαι. ταυτην μεν ουν 10 ἐν τβ παρόντι καταγωγην ἔσεσθαι τοῖς Πωσί μετὰ δε τοσουτους ἐνιαυτους ὁσους ἀν η υς τέκy χοίρους κτισθήσεσθαι προς των εξ ἐκείνου γενησομένων πόλιν πέραν ευδαίμονα και μεγάλην. μαθόντα τον Αἰνείαν και δαιμόνιόν τι νομίσαντα το χρημα της φωνης Ibεἶναι ποιεῖν ώς ὁ ἐκέλευεν. ετεροι λέγουσιν ἀδημονουντι τβ ἀνδρὶ και παρεικότι τὸ σῶμα via λυπης καὶ ουτε ἐπι του στρατοπέδου καταβάντι 0υτε σιτα προσενεγκαμένω, αυτου δε ώς ἔτυχεν αυλισθέντι την νυκτα ἐκείνην, ἐπιστῆναι μεγάλην τινὰ 20και θαυμαστην ἐνυπνίου των θεῶν τινι των πατρίων

εἰκασθεῖσαν ἔψιν τὰ λεχθεντα μικρ* πρότερον υποτιθεμένην ' ὁποτέρως δε τἀληθες ἔχει θεοῖς ἀν εἴη γνώριμον. τη δ' ἐξης ημερα τριάκοντα λέγεται χοίρους η υς ἐκτεκεῖν, καὶ τοσουτοις ἐνιαυτοῖς υστερον 25vxὁ των Πώων ἐτέρα κτισθῆναι πόλις κατὰ το θέσφατον, υπερ ης ἐν οἰκείω τόπω διαλέξομαι. L. H. Αἰνείας δε της μεν υὸς τον τόκον ἄμα τΠγειναμένll τοῖς πατρώοις ἀγίζει θεοῖς ἐν τω χωρίωτῶδε , ου νυν ἐστιν η καλιάς, καὶ αυτην οι Λαουινιά- 30ται τοῖς ἄλλοις ἄβατον φυλάττοντες ἱερὰν νομιζουσι ' τοῖς δε Tρωσὶ μεταστρατοπεδευσαι κελευσας ἐπὶ τον

126쪽

λόφον ἰδρύεται τὰ ἔδη των θεῶν ἐν τῶ κρατίστω καὶ αυτίκα περὶ την κατασκευην του πολίσματος ἀπάσηπροθυμία ἄρμητο ἐλάμβανέ τε καταθέων ἐκ των πέριιχωρίων ὁπόσα εἰς τον πολισμὸν αὐτῶ ἐν χρησιμα καὶ 5 μάλιστα ἔμελλε λυπηρὰ τοις ἀφαιρεθεῖσι φανησεσθαι, σίδηρον καὶ ξύλα καὶ τὰς γεωργικὰς παρασκευάς. Λατίνω ος ην τότε βασιλεὐς, πολεμοῶντι προς ἔθνος ὁμορον τοὐς καλουμενους Ῥοτόλους καὶ δυσημερ0sντι κατὰ τὰς μάχας αγγέλλεται τὰ γινόμενα 10 ἐπὶ τὸ φοβερώτατον, ως ανάστατος αυτοὐ γίνεται πῆσα η παράλιος ὐπερορίω στρατιὰ, καὶ εἰ μη σὐν τάχει κωλύσει τὰ δρώμενα οχυρὸς αυτω φανήσεται ὁ προς τοὐς ἀστυγείτονας ἀγων. ἀκούσαντι δὲ τω ανδρὶ δέος εἰσέρχεται καὶ αυτίκα τοὐ παρόντος πολέ- 15 μου μεθέμενος ἐπὶ τοὐς Πῶας ἐλαύνει πολλa στρατιῆ. ορῶν δὲ αυτοὐς ωπλισμένους τε ώς Ελληνας καὶ ἐν τάξει ευκόσμω ἀκαταπληκτως τὸ δεινὸν υπομένοντας , της μὲν αὐτίκα παρακινδυνεύσεως, ως οὐκ ἀνἐξ ἐφοδου αυτοὐς ἔτι χειρωσόμενος, ην ἔσχε δόξαν 20 οἴκοθεν ὁρμώμενος, ἀποτρέπεται ' στρατοπεδευσάμενος δ' ἐπὶ λόφου τινος τὸ πρῶτον ἀναλαβεῖν ωετο δεῖν την δύναμιν ἐκ του παρόντος κόπου, πολῶς ἐκ μακρὰς οδοs καὶ συντόνου διώξεως αυτοῖς ἐγένετο. αυλισάμενος δὲ διὰ νυκτὸς αυτόθι γνώμην 2b ἐποιεῖτο ἀρχομένης ει συμφέρεσθαι τοις πολεμίοις. ἐγνωκότι-αυτω ταῶτα λέγει τις ἐπιστὰς καθ' υπνον ἐπιχώριος δαίμων δέχεσθαι τοὐς Ἐλληνας τn χώρα συνοίκους ' ηκειν γὰρ αυτοὐς μέγα ωφέλημα Λατίνω Ι καὶ κοινὸν ' οριγίνων ἀγαθόν ' Αινεία τε οἱ πατρῶοι

30 θεοὶ της αυτῆς νυκτὸς φανέντες παρακελεύονται πείθειν Λατῖνον εκόντα παρασχεῖν σφίσι την οἴκησιν ἐνω βούλονται χωρίω , καὶ χρήσασθαι δυνάμει Ἐλληνι -

127쪽

AT 1κd συμμάχω μαλλον η διαφόρω ' ἀμφοτέρους δὲ τοοναρ ἐκώλυεν ἄρχειν μάχης. ώς δὲ ημερα τε ἐγένετο,

και διεκοσμηθησαν εἰς μάχην αἱ δυνάμεις, κηρυκες ηκον ώς τους ηγεμόνας εκατέρωθεν τὸ αυτὸ ἀξιosντες, συνελθεῖν ἀλληλοις εἰς λόγους ' καὶ ἐγένετο τοὐτο. 5L HII. Πρῶτος δε ὁ Λατῖνος ἔγκλημα ποιούμενος τον αἰφνίδιον τε καὶ ἀκατάγγελτον πόλεμον ὴξίουτον Αἰνείαν λέγειν, ὁστις ῶν καὶ τί βουλόμενος ἄγει καὶ φέρει τα χωρία πεπονθώς τε οὐδεν δεινὸν πρότερος καὶ οὐκ ἀγνοῶν ὁτι τον ἄρχοντα πολέμου πας ὁ 10

προπαθὼν αμύνεται ' παρασχόν τε δν αυτῶ παν, εἴ 47 τινος ἐδεῖτο μετρίου, προς φιλίαν καὶ παρ' εκόντων ευρίσκεσθαι των εγχωρίων, παρελθὼν την απάντων ανθρώπων δικαίωσιν αἴσχιον η κάλλιον ήξίωσε βίαν προσφέρων τα αυτὰ λαμβάνειν. τοιαῶτα δὲ αὐ- 15 του διαλεχθέντος ἀπεκρίνατο Αἰνείας ' υμεῖς γένος

μεν Τρῶές ἐσμεν, πόλεως δε οὐ της ἀφανεστάτης ἐν Ελλησιν ἐγενόμεθα ' ην ἀφαιρεθέντες υπὸ 'Aχαιῶν δεκαετεῖ πολέμω χειρωθεῖσαν, ἀληται περιερχόμενοι πόλεώς τε και χώρας ἐν η τὸ λοιπὸν οἰκησομεν απορία, 20 θεοῖς δέ κελεύουσι πειθόμενοι δεsρ' ἀφίγμεθα ' καὶημῖν ώς τα θέσφατα λέγει λιμην της πλάνης ηδε ηγη μόνη λείπεται. ἐποριζόμεθα δὲ ἐκ της χώρας ἄνημῖν δει δυστυχέστερον μῆλλον η ευπρεπέστερον, ώς ηκιστα τέως γε ἐβουλόμεθα. ἀμειψόμεθα δὲ αυτὰ 25 πολλαῖς και ἀγαθαῖς ἔργων ἀμοιβαῖς παρέχοντες

vμῖν και σώματα και ψυχὰς ευ προς τὰ δεινὰ πεπαι-I 8 δευμένας χρησθαι ὁπόσα βούλεσθε, την υμετέραν γην φυλάττοντες ἀδρωτον, την δε τῶν πολεμίων προθύμως συγκατακτώμενοι. ἱκέται δε υμῶν γινόμεθα μη 30

πρὸς οργην τὰ πεπραγμένα λαμβάνειν, ἐνθυμηθέν- τας ώς ου συν υβρει ἀλλ' ὐπ ανάγκης ταῶτα βια-

128쪽

σθέντες ἐποιοὐμεν ' ἄπαν δε σύγγνωμον το ἀκουσιον. και δει υμῆς μηδὲν ἐναντίον βουλεῶσαι περὶ ημῶν χεῖρας προεχομένων, εἰ μη, θεους καὶ δαίμονας

οῖ κατέχουσι τηνδε την γην παραιτουμενοι συγγνώμb μονας ημῖν γενέσθαι καὶJ ών ἡναγκασμένοι δρῶμεν

πειρασόμεθα πολεμου ἄρχοντας τμὰς ἀμύνεσθαι. ovγὰρ αν νυν πρώτου ουδε μεγίστου πολέμου τοὐδε ἀπολαύσαιμεν. ώς δὲ ταῶτα ὁ Λατῖνος ηκουσεν ἀπεκρίνατο αυτόν' 'Aλλ' ἔγωγε ευνοιάν τε προς

10 ἄπαν το 'Eλληνικὸν γένος ἔχω και συμφοραῖς ἀνθρώπων ἀναγκαίαις πάνυ ἄχθομαι, σώζεσθαί τε υμῆς ii περὶ πολλοs αν ποιησαίμην, εἴ μοι δηλοι γένοισθε οἰκησεως δεόμενοι ηκειν εν ἀποχρώσἴ τε γης μοίρσκαι προς φιλίαν των δοθησομένων μεθέξοντες, ἀλλ' Id ου την ἐμην δυναστείαν ἀφαιρησόμενοι προς βίαν. εἰ δ' ἐπαληθεύεται υμῖν ὀδ' ὁ λόγος πίστεις τούτων ἀξιῶ δοῶναι και λαβειν, αῖ φυλάξουσιν ημῖν ἀδολους τὰς ομολογίας. LVIIII. Αἰνείου δε ἐπαινέσαντος τὰ λεγόμενα γί- 20 νονται συνθηκαι τοῖς ἔθνεσιν ἐφ' ὁρκίων τοιαίδε υβοριγῖνας μεν Tρωσὶ δοῶναι χώραν ὁσην ηξίουν ἀμφὶ τοὐς τετταράκοντα σταδίους πανταχοs πορευο μένοις απὸ τοs λόφου ' Tρῶας δὲ 'Aβοριγῖσι τοὐ τ ἐν χερσὶ πολέμου συλλαβέσθαι καὶ ὁπου αν ἄλλη παρα-

25 καλῶνται συστρατεύειν' κοινη δε ἀμφοτέρους τὰ κράτιστα ἡπερ ἀλληλων πράττειν και χειρι και γνώμss. συν θέμενοι δε ταὐτα καὶ τέκνων ὁμηρείαις τὰς πίστεις βεβαιώσαντες κοινη στρατεύουσιν ἐπι τὰς πόλεις των Poτόλων δι ολίγου δε τἀκεῖ πάντα χειρωσάμενοι παρ' 30 ῆσαν ἐπὶ το πόλισμα το Tρωικὸν ημιτέλεστον ον και s μια προθυμία πάντες χρώμενοι τειχίζουσιν αυτό. ὀνομα δὲ τω κτίσματι Αἰνείας τίθεται Λαουῖνιον, ως

129쪽

μεν αυτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν απὸ τῆς Λατίνου θυγατρὸς, Π Ααυναν εἶναι φασι τουνομα ' ως δ' αλλοι τινες των 'Ελληνικῶν μυθογράφων ἔλεξαν, απὸ της Ἀνίου του Aηλίων βασιλέως θυγατρὸς, Λαύνας καὶ τηςδε ονομαζομενης, ἐς ἀποθανούσης νόσω περὶ τον liοἰκισμὸν της πόλεως πρώτης καὶ ἐν ω ἔκαμε χωρίωταφείσης μνημα γενέσθαι την πόλιν. συμπλευσαι δ' αυτὴν τοις Τρωσὶ λέγεται δοθεῖσαν υπὸ του πα- , τρος Αἰνεία δεηθέντι μαντικην ουσαν καὶ σοφήν. λέγεται δε κατὰ τον πολισμὸν του Λαουῖνίου σημεῖα 10 τοις Πωσὶ γενέσθαι τοιάδε ' πυρὸς αυτομάτως ἀναφθέντος ἐκ της νάπης λύκον μὲν κομίζοντα τω στό- ματι τῆς ξηρῆς υλης ἐπιβάλλειν ἐπὶ το πψρ, ἀετὸν δεπροσπετόμενον ἀναρριπίζειν τῆ κινησει των πτερύγων την φλόγα ' τούτοις δὲ τἀναντία μηχανωμένην Idαλώπεκα την ουρὰν διάβροχον ἐκ του ποταμοs φέρου-ύαν ἐπιρραπίζειν το καιόμενον πυρ, καὶ τοτὲ μὲν τοὐς ανάπτοντας ἐπικρατεῖν, τοτὲ την ἀποσβέσαι βουλομένην ' τέλος δὲ νικῆσαι τους δύο, και την ετέραν οἰχεσθαι μηδεν ἔτι ποιεῖν δυναμένην. ἰδόντα δὲ τον 20 Αἰνείαν εἰπειν ώς ἐπιφανὴς μὲν ἔσται καὶ θαυμαστὴ καὶ γνώσεως επὶ πλεῖστον ῆξουσα ἡ αποικία, ἐπίφθονος τοῖς πέλας αυξομένη κώ λυπηρὰ, κρατησει δ'ομως των ἀντιπραττόντων κρείττονα την ἐκ του θείου Ivχην λαβουσα του παρ' ἀνθρώπων ἐναντιωσομένου 25 φθόνου. ταυτα μὲν δη ουτω περιφανῆ μηνύματα λέ- γεται γενέσθαι των συμβησομένων τῆ πόλει, και ἐστιν αυτῶν μνημεῖα ἐν τῆ Λαουῖνιατῶν αγορῶ χάλ- ηεα εἰδωλα των ζφων ἐκ πολλου πάνυ χρόνου διατηρ0ύμενα. 30

LiX. 'Eπειδὴ δε κατεσκευάσθη τοῖς Πωσὶν ἡ πό- ἐπιθυμία πάντας ἔσχεν ἰσχυρὰ του παρ' ἀλλη-

130쪽

τοι αρχουσι μίξαντες του τε ἐπιχωρίου και τοs ἐπήλυδος γένους την ἀξίωσιν ἐπι συναλλαγαῖς γάμου, δόντος Λατίνου την θυγατέρα Λαsναν Aινεία γυναῖκα. ἐπει-b τα καὶ οἱ ἄλλοι την αυτην τοῖς βασιλεόσιν ἐπιθυμίαν λαβόντες και δι' ολίγου πάνυ χρόνου συνενεγκάμενοι ἔθη και νόμους καὶ θεῶν ιερὰ, κηδείας τε συνάψαντες ἀλλήλοις καὶ κοινωνίαις πολέμων ἀνακεράσθέντες, κοινy σύμπαντες ονομασία προσαγορεύοντες 10 αυτοὐς απὸ του βασιλέως τῶν 'Aβοριγίνων Λατίνους, ουτω βεβαίως ἔμειναν ἐπι τοῖς συγκειμενοις, ωστε

οὐδεὶς αυτοὐς ἔτι χρόνος ἀπ ἀλλήλων διέστησε.

Tα μεν δη' συνελθόντα ἔθυη καὶ κοινωσάμενα τοὐς βίους, εξ ἄν το ' μαίων γένος ἄρμηται, πρὶν ἐν νυν Ib ἔχουσιν οἰκισθῆναι πόλιν, ταὐτά ἐστιν' 'Aβοριγῖνες μiν πρῶτον, οῖ Σικελοὐς ἐξανέστησαν ἐκ τούτων τῶν χωρίων, Ἐλληνες ἔντες το ἀρχαῖον ἐκ Πελοποννησου τῶν σῶν Οἰνώτρω μετενεγκαμένων την οἴκησιν ἐκ lτης καλουμένης νυν 'Aρκαδίας, ώς ἐγὼ πείθομαι 20 ἔπειν οἱ μεταναστάντες ἐκ τῆς τότε μὲν Αἱμονίας, νυν δε Θετταλίας καλουμένης, Πελασγοί ' τρίτοι δεοί σὐν μάνδρω παραγενηθέντες εἰς 'Ιταλίαν ἐκ Παλλαντίου πόλεως ' μετὰ δὲ τούτους τῶν σῶν Ἀρακλεῖ στρατευομένων Πελοποννησίων Ἐπειοί τε και 2b Φενεῆται, οἷς και Τρωικόν τι ἐμμέμικται ' τελευταῖοι

δε οἱ διασωθέντες σὐν Αἰνεία Τρῶες ἐξ 'Iλίου τε και Λαρδάνου και τῶν ἄλλων Τρωικῶν πόλεων.L.M. Dτι δε και το τῶν Tρώων ἔθνος ' Ελληνικὸν ἐν τοῖς μάλιστα ἐν ἐκ Πελοποννησου ποτε ώρμη-30 μένον, εἴρηται μὲν καὶ ἄλλοις τισι πάλαι, λεχθήσεται δε και προς ἐμοὐ δι' ολίγων. ἔχει ὁ λόγος περιαυτῶν ὐδε' Ατλας γίνεται βασιλεὼς πρῶτος ἐν τῆ