Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

141쪽

εἰκόνας εἶναι, ους Σαμοθρῆκες Ελλήνων μάλιστα ὁρ- γιάζουσι, καὶ το μυθευόμενον Παλλάδιον, ο φασι τὰς ἱερὰς φυλάττειν παρθένους ἐν ναω κείμενον Ἐστίας, ἔνθα καὶ το αθάνατον διασώζεται πυρ' υπὲρ ἄν ενυστερω λεχθήσεται λόγω. εἴη δ' αν και παρὰ ταυτα b

τοῖς βεβήλοις ἡμῖν ἄδηλα ετερα. καὶ περὶ μὲν τῶν

Πωικῶν ἱερῶν τοσαυτα εἰρήσθω. LXX. 'Aσκανίου δε ὀγδόω και τριακοστῶ ἔτει της βασιλείας τελευτήσαντος παρέλαβε την ηγεμονίαν Σιλουιος αδελφὸς ἀν Ἀσκανίου, μετὰ τον Αἰ- 10 νείου θάνατον γενόμενος εκ Aαυνας της Λατίνου θυγατρὸς, ον φασιν εν τοῖς ὁρεσιν υπὸ τῶν νομέων ἐκτραφῆναι. του γὰρ 'Aσκανίου παραλαβόντος την βασιλείαν περιδεης η Λαυνα γενομένη μη τι δεινὸν υπ αυτου πάθll κατὰ το της μητρυιῆς ὀνομα, ἐγκυ- 1576 μων ουσα δίδωσιν ἐαυτην Τυρρηνῶ τινι συοφορβίωνεπιμελητῆ βασιλικῶν, δν ῆδει Λατίνω γενόμενον ἐν τοῖς μάλιστα προσήγορον. ὁ δ' εἰς υλας ἐρημους ἀγαγὼν αυτὴν ως τῶν επιτυχουσῶν τινα, φυλαττόμενος ὀφθῆναι τοῖς εἰδόσιν ἔτρεφεν ἐν τῆ νάπη κατασκευά- 20σας οἴκησιν ου πολλοῖς γνώριμον καὶ τὸ παίδιον γενόμενον αναιρεῖταί τε καὶ τρέφει Σιλουιον ὀνομάσας απὸ τῆς υλης, ῶσπερ ἀν εἴ τις Ἐλλάδι γλώσσηλέξειεν 'Tλαῖον. χρόνου δὲ προῖόντος, ῶς πολλὴν

ζήτησιν εγνω τῆς γυναικὸς υπὸ τῶν Λατίνων γινομε- 25νην καὶ δι' αἰτίας ἔντα παρὰ τῶ πλήθει τον 'Aσκάνιον, ώς ἀνῖρηκότα την παιδίσκην, φράζει τῶ δήμωτὀ πρῆγμα καὶ την ἄνθρωπον ἄγει μετὰ του παιδὸς εκ τῆς νάπης. τυχy μεν δη τοιαυτη χρησάμενος ὁ Σιλουιος την εἰρημένην ἔσχεν ονομασίαν καὶ τὸ ἐξ 30 ἐκείνου γένος ἄπαν, την βασιλείαν παρδεαβεν, 77 επειδὴ τον αδελφὸν αυτου τελευτῆσαι συνέπεσεν, ἀμ-

142쪽

φίλογον γενομένην προς ἔνα τον πρεσβεύσαντα τωνυσκανίου παίδων 'Ιουλον ἀξιοίντα την πατρωαν αρ-

χην διαδέξασθαι. την δε δίκην ἐπεψήφισεν ὁ δημος ἄλλοις τε ὁπαχθεὶς λόγοις και οὐχ ῆκιστα ὁτι μητοῖς 5 ην ὁ Σιλοέως ἐπικληρου τῆς αρχῆς. γουλω δε αντὶ τῆς βασιλείας ἱερά τις ἐξουσία προσετέθη και τιμὴ τῶ τε ἀκινδύνω προύχουσα τῆς μοναρχίας και τῆραστώνη του βίου, ἐν ἔτι και εἰς ἐμὲ το ἐξ αυτοs γένος ἐκαρποέτο, 'Dύλιοι κληθέντες ἀπ ἐκείνου. ἐγενετο 10 δε μέγιστος ἄμα και λαμπρότατος οἰκων ου ς, ἄνημεῖς ἐζσμεν, ἄνδρας τε διαφορωτάτους ηγεμόνωνήνεγκεν, οις το εὐγενὲς αἱ ἀρεταὶ μη ἀπιστεῖσθαι παρέσχον ' υπὲρ ων ἐν ἄλλω δηλωθήσεται λόγω τὰ

15 LXXI. Σιλουχυ δ' ἐνὸς δέοντα τριάκοντα ἔτη κατασχόντος την αρχὴν Αἰνείας υἱὸς αυτοὐ την δυναστείαν διαδεξάμενος ἐνι πλείω τριάκοντα ἐτῶν ἐβα- l σίλευσεν. μετὰ δε τοὐτον ῖν και πεντήκοντα Λατινος ήρξεν ἔτη. υλβας δὲ μετὰ τοὐτον ἐνὸς δέοντα τεττα- 20 ράκοντα ἔτη. μετὰ δὲ Ἀλβαν Κάπετος δξ ἐπι τοῖς εὐκοσιν. ἔπειτα Κάπυς δυεῖν δέοντα τριάκοντα. μετὰ δὲ Κάπυν Κάλπετος ἄχρι τρισκαίδεκα ἐτῶν κατέσχε τὴν αὐχήν. εξῆς δὲ Tιβερῖνος οκταετῆ χρόνον ἐβασίλευσεν. τελευτῆσαι δ' ουτος ἐν μάχη παρὰ ποταμῶ 25 γενομένη λέγεται ' παρενεχθεὶς δὲ ἡπὸ τοs ρευματος ἐπώνυμον εαυτοs κατέλιπε τον ποταμὸν υλβουλαν καλούμενον πρότερον. Tιβερίνου δὲ διάδοχος 'Λγριππας δν καὶ τετταράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν. μετὰ δὲ 'Aγρίππαν Ἀλλώδιος τυραννικόν τε χρῆμα καὶ θεοῖς 30 ἀπεχθόμενον ἐνὸς δέοντα εἴκοσιν ' ω περιφρονοῶντι τὰ δαιμόνια κατεσκεύαστο κεραυνῶν τε μιμήματα καὶ κτώποι βρονταῖς ἐμφερεῖς, οἷς δεδίττεσθαι τοὐς ἀν-

143쪽

s τον οἰκον αυτοs κατασκηψάντων της τε λίμνης, παρ' ἐν Οἰκων ἐτυγχανε, πλημμύραν Ουκ εἰωθυῖαν λαβούσης κατακλυσθεις πανοίκιος ἀπόλλυται. καὶ νυνδιαλειπούσης τῆς ἡλίμνης ἐν μέρει τινὶ, ὁταν υπο-- οστήση το νῆμα και σταθερὰς ὁ βυθὸς γένηται, παστάδων ἐρείπια καὶ ἄλλα οἰκήσεως ἴχνη φαίνεται. 'Aουεντῖνος δε παρὰ τούτου την δυναστείαν διαδεξάμενος, ἀφ' ου των ωττὰ λόφων τις ἐπώνυμος ἐγένετο των συμπεπολισμενων τη ' μύ, τριάκοντα και επτὰ ἔτη 10την αρχὴν κατέσχεν. Πρόκας δε μετὰ τοὐτον ἔτη at-κοσι και τρία. ἔπειτα Ἀμόλιος ου συν δίκη την βασιλείαν κατασχὼν Νεμετορι προσήκουσαν, δς ην αυ-τῶ πρεσβύτερος αδελφὸς, δύο καὶ τετταράκοντα ἔτη δυναστεύει. 'Aμολίου δὲ ἀναιρεθέντος υπὸ Pωμύλου id καὶ μου των ἐκ της ιερῆς κόρης γενομενων, ώς αὐτίκα λεχθήσεται, μετὰ τον εκείνου θάνατον απολαμβάνει την κατὰ νόμον δυναστείαν Νεμετωρ ὁ των νεανίσκων μητροπάτωρ. τω δ' ἐξῆς ετει της Νεμέτορος αρχης, δευτερω δε καὶ τριακοστῶ καὶ τετρα- 2080 κοσιοστω μετὰ την γλίου ἄλωσιν, αποικίαν στείλαντες υλβανοι ' μύλου καὶ μου την ηγεμονίαν αυτῆς εχόντων κτίζουσὶ ' μην ἔτους ἐνεστῶτος

πρώτου τῆς ἐβδομης ὀλυμπιάδος, ην ἐνικα στάδιον Λαῖκλῆς Μεσσήνιος, ἄρχοντος 'Aθήνησι ροπος ετος 2bτης δεκαετίας πρῶτον.

LiXXII. Ἀμφισβητήσεως δὲ πολλης οἴσης καὶ

περὶ τοs χρόνου τῆς κτίσεως καὶ περὶ τῶν οικιστῶν τῆς πόλεως ουδὲ αυτὸς ωμην δεῖν ἄσπερ ὁμολογούμενα προς απάντων ἐξ ἐπιδρομῆς ἐπελθεω. Κεφά- 30λων μὲν γὰρ ὁ Γεργίθιος συγγραφεὐς παλαιὸς πάνυ δευτερα γενεὰ μετὰ τον γλιακὸν πόλεμον ἐκτίσθαι

i Divisasti Goos s

144쪽

λέγει τὴν πόλιν υπὸ των εξ γλίου διασωθέντων συν Αἰνεία, οἰκιστην δε αυτῆς ἀποφαίνει τον ἡγησάμενον τῆς αποικίας Pῶμον, τοίτον δ' εἶναι των Aινεέου παίδων Τνα ' τέτταρας δέ φησιν Αἰνεία γενέσθαι παμli δας, υσκάνιον, αρυλέοντα, Ῥωμυλον, Ῥῶμον. ει- ρηται δὲ και Λημαγόρα και 'Aγαθύλλω και ἄλλοις συχνοις ο τε χρόνος και ὁ τῆς αποικίας ἡγεμὼν ὁ 18αυτός. ὁ δε τὰς ἱερείας τὰς ἐν υργει και τα καθ' ἐκάστην πραχθέντα συνάγαγὼν Αινείαν φησιν ἐκ 10 Μολοττῶν εἰς 'Iταλίαν ἐλθόντα μετ' 'Οδυσσέως οἰκιστὴν γενέσθαι τῆς πόλεως, ὀνομάσαι δ' αυτὴν απὰ μιας τῶν γλιάδων Ῥώμης. ταύτην λέγει ταις ἄλλαις Τρωάσι παρακελευσαμένην κοινῆ μετ' αυτῶν ἐμπρῆσαι τα σκάφη βαρυνομένην τῆ πλάνy. ομολογεῖ 15 αὐτῶ και Λαμαστὴς ὁ Σιγευς καὶ ἄλλοι τινὲς. ωριστοτέλης δε ὁ φιλόσοφος 'Aχαιῶν τινας ιστορει των 18. ἀπὸ Tροίας ἀνακομισαμένων περιπλέοντας Μαλέαν, ἔπειτα χειμῶνι βιαίω καταληφθέντας τέως μεν υπῖτων πνευμάτων φερομένους πολλαχῆ τοὐ πελάγους 20 πλανῆσθαι, τελευτῶντας δ' ἐλθεῖν εἰς τον τόπον τοὐτον τῆς 'οπικῆς, ος καλειται Λατίνιον ἐπὶ τφΤυρρηνικῶ πελάγει κείμενος. ἀσμένους δε την γῆν ἰδόντας ἀνελκυσαί τε τὰς ναῶς αὐτόθι και διατριψαι, τὴν χειμερινὴν βραν παρασκευαζομενους ἔαρος ἀρ- 25 χομένου πλεῖν. ἐμπρησθεισῶν αὐτοῖς υπὸ νύκτα τῶν νεῶν ουκ ἔχοντας ὁπως ποιήσονται τὴν ἄπαρσιν, ἀβουλητω ανάγκη τοὐς βίους ἐν ω κατήχθησαν χωρίωιδρυσασθαι. συμβῆναι δε αυτοις τοὐτο διὰ γυναῖκας αιχμαλώτους, ἀς ἔτυχον ἄγοντες εξ γλίου. ταύτας δὲ 30 κατακαυσαι τὰ πλοια φοβουμένας τὴν οἰκαδε τῶν

'Aχαιῶν ἄπαρσιν , ῶς εἰς δουλείαν ἀφιξομένας. καλλίας δε ὁ τὰς 'Aγαθοκλέους πράξεις ἀναγράψας ' - is

145쪽

μην τινὰ Πωάδα των ἀφικνουμένων ἄμα τοῖς ἄλλοις Tρωσὶν εἰς 'Ιταλίαν γήμασθαι Λατίνω τῶ βασιλει των ωβοριγίνων καὶ γεννῆσαι τρεῖς παῖδας, 'Pῶμον καὶ Ῥωμύλον καὶ Τηλέγονον οἰκίσαντας δὲ πόλιν, απὸ τῆς μητρὸς αυτῆ θέσθαι τούνομα. Σεναγόρας δε οὁ συγγραφεῶς 'Oδυσσέως καὶ Κίρκης υίοὐς γενέσθαι τρεῖς μον, 'Aντείαν, 'Aρδεων' οἰκίσαντας δὲ τρεῖς πόλεις ἀφ' εαυτῶν θέσθαι τοῖς κτίσμασι τὰς ὀνομασίας. Λιονύσιος δὲ ὁ χαλκιδεῶς οἰκιστὴν μεν ἀποφαίνει τῆς πόλεως Pῶμον ' τουτον δὲ λέγει κατὰ μέν Io τινας 'Aσκανίου, κατὰ δέ τινας 3 αθίωνος εἶναι παῖδα. εἰσὶ δέ τινες οῖ την Ῥώμην ἐκτίσθαι λέγουσιν υπὁ μου τοs 'tiatas, μητρὸς δὲ Λευκαρίας τῆς

Λατίνου θυγατρός.

LiXXIII. Ἐχων δὲ πολλοῖς καὶ ἄλλους των Ελ- ral ληνικῶν παρέχεσθαι συγγραφέων, οῖ διαφόρως ἀποφαίνουσι τοὐς οἰκιστὰς τῆς πόλεως, ῖνα μὴ δόξω μακρηγορεῖν ἐπι τοὐς ' μαίων ἐλεύσομαι συγγραφεῖς. παλαιὸς μεν οὐν ουτε συγγραφεὐς ουτε λογογράφος ἐστὶ Ρωμαίων ουδὲ εἱς' ἐκ παλαιῶν μέντοι πλόγων ἐν ιεραις δέλτοις σωζομένων ἔκαστός τι παραλαβὼν ἀνέγραψεν. τούτων δέ τινες μεν Αἰνείου υἱοὐς γενέσθαι λέγουσι Ῥωμυλον τε καὶ ωμον τοὐς οἰκιστὰς τῆς Ρώμης, ἔτεροι δὲ θυγατρὸς Αἰνείου παῖδας, ὀτου δε πατρὸς Ουκέτι διορίζοντες ' δοθῆναι δ' maυτοὐς ὐπ' Αἰνείου Λατίνω τῶ βασιλεῖ τῶν 'Aβοριγίνων ὁμηρεύσοντας, ὁτε αι πίστεις τοῖς ἐπιχω9ίοις προς τοὐς ἐπήλυδας ἐγένοντο. ἀσπαζόμενον δε αυτοὐςAατῖνον τῆ τε ἄλλρ θεραπεία περιέπειν ευ και ἐγ γόνου ἄρρενος ἄπαιδα τελευτῶντα διαδόχους μέρους mτινος τῆς εαυτοs αρχῆς καταλιπεῖν. ἄλλοι δε λέγουσιν Αἰνείου τελευτήσαντος 'Aσκάνιον ἄπασαν την Λα-

146쪽

τίνων αὐχην παραλαβόντα νείμασθαι προς τους αδελφους μύλον τε καὶ Ῥῶμον την τε χωραν καὶ την δύναμιν την Λατίνων τριχῆ αυτὸν μὲν δη την τε Ιυλβαν κτίσαι καὶ ἄλλ' ἄττα πολίσματα ' ' μον δε5 Καπύην μεν ἀπὸ τοὐ προπάππου Κάπυος, ' χίσηνδε ἀπὸ τοs προπάτορος ' χίσου, Αἰνείαν δε τηνυστερον κληθεῖσαν Τάνικλον ἀπὸ τοὐ πατρὸς, Ρώμην δε ἀφ' εαυτοs, ταυτην δε χρόνους τινὰς ἐρημωθεῖσα ν ἐτέρας αὐθις ἐλθούσης αποικίας, ην 'Aλβανοὶ 10 ἔστειλαν ηγουμένου Ῥωμύλου και μου, την ἀρχαίαν κτίσιν ἀπολαβεῖν ' ἄστε διττὰς εἶναι τῆς Ῥώμης τὰς

κτίσεις ' την μεν ολίγον υστερον των Tρωικῶν γενομένην, την δὲ πεντεκαίδεκα γενεαῖς υστεροsσαν τῆς προτέρας. εἰ δε τις ἀπιδεῖν βουλήσεται τὰ προσω - 16 τέρω καὶ τρίτη τις ἀρχαιοτέρα τούτων εὐρεθήσεται Ῥώμη γενομένη πριν Αινείαν καὶ Tρῶας ἐλθεῖν εἰς Λαλίαν. ταέτα δε οὐ τῶν ἐπιτυχόντων τις ουδε νέων συγγραφεὐς ιστόρηκεν, ἀλλ' 'Aντίοχος ὁ Συρακούσιος,

οὐ καὶ πρότερον ἐμνήσθην. φησὶ δὲ Μόργητος εν 20 Ιταλία βασιλεύοντος ν δε τότε 1ταλία ἡ ἀπό Ἀραν- τος ἄχρι Ποσειδωνίας παράλιος ἐλθεῖν ως αὐτὸν ἄνδρα φυγάδα ἐκ ' μης. λέγει δὲ ἄδε ἐπεὶ δε Λαλὸς

κατεγήρα Μόργης ἐβασίλευσεν. επὶ τούτου δε ἀνὴρ ἀφίκετο ἐκ Pώμης φυγάς ' Σικελὸς ὁνομα αυτῶ κατὰ 2b μεν δη τὸν Συρακούσιον συγγραφέα παλαιά τις εὐρίσκεται καὶ προτεροὐσα τῶν Tρωικῶν χρόνων ἡ Ῥώμη. πότερον δε περὶ τους αυτοὐς ἡκ τόπους , ἐν οις ἡ νυν οἰκουμένη πόλις ἐστιν, ἡ χωρίον ἔτερον ἐτύγχανεν

ουτως ονομαζόμενον ἀσαφὲς ἐκείνου καταλιπόντος 30 Οὐδ' ἐγὼ δύναμαι συμβαλεῖν. περὶ μεν οὐν τῶν παλαιῶν κτίσεων ἱκανὰ ηγοῶμαι τὰ προειρημένα.

LiXXIIII. Tὸν δε τελευταῖον τῆς Ρώμης οἰκισμὸν

147쪽

μαιος μεν ὁ Σικελιώτης Ουκ οιδ' ὀτω κανόνι χρησάμενος ἄμα Καρχηδόνι κτιζομενη γενέσθαι φησὶν ὁγδόω καὶ τριακοστῶ πρότερον ἔτει τῆς πρώτης ὀλυμπιάδος. Λευκιος δὲ Κίγκιος ἀνὴρ των ἐκ του βου- ολευτικου συνεδρίου περὶ το τεταρτον ετος τῆς δωδεκατης ὀλυμπιάδος. Kόωτος δὲ Φάβιος κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδοης ὀλυμπιάδος. Κάτων δε Πόρκιος 'Ελληνικὸν μὲν ουχ ορίζει χρόνον, ἐπιμελὴς δε γενόμενος , εἰ καί τις ἄλλος, περὶ την συναγωγὴν τῆς ἀρ- 10χαιολογουμενης ἱστορίας ἐτεσιν ἀποφαίνει δυσὶ καὶ

τριάκοντα και τετρακοσίοις υστεροsσαν των γλιακῶν.

8 ὁ χρόνος ουτος ἀναμετρηθεὶς ταῖς Ἐρατοσθένους χρονογραφίαις κατὰ τὸ πρῶτον ετος πίπτει τῆς εβ-δομης ὀλυμπιάδος. ὁτι δέ εἰσιν οι κανόνες υγιεῖς, οἷς Ili' ατοσθένης κέχρηται, καὶ πῶς αν τις ἀπευθύνοι τους Ῥωμαίων χρόνους προς τους 'Eλληνικους, ἐνετέρω δεδήλωταί μοι λόγω. ου γὰρ ἡξίουν ως Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης τοσοsτον μόνον εἰπεῖν, ὁτι κατὰ τὁ δεύτερον ἔτος τῆς ἐβδομης ὀλυμπιάδος την 20

Ρώμην ἐκτίσθαι πείθομαι, ουδ' ἐπὶ του παρὰ τοῖς ἡ αρχιερεῶσι κειμένου πίνακος ενὸς και μόνου την πίστιν ἀβασάνιστον καταλιπεῖν, αλλὰ τοὐς ἐπιλογισμους, οἷς αυτὸς προσεθέμην , εις μέσον υπευθύνους τοῖς

βουληθεῖσιν ἐσομένους ἐξενεγκεῖν. ἡ μεν ουν ἀκρί- 2bβεια ἐν ἐκείνω δηλοsται τῶ λόγω, λεχθήσεται δε διὰ τῆσδε τῆς πραγματείας αυτὰ τἀναγκαιότατα. ἔχει δὲ Ovτως' ἡ Κελτῶν ἔφοδος, καθ' ἐν ἡ Ῥωμαίων πόλις εάλω, συμφωνεῖται σχεδὸν υπὸ πάντων ἄρχοντος Αθήνησι Πυργίωνος γενέσθαι κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος 30 τῆς ὀγδοης καὶ ἐνενηκοστῆς ὀλυμπιάδος. ὁ προ τῆς ηgταλήψεως χρόνος αναγόμενος εἰς Λεύκιον γούνιον

148쪽

92 - Λ - Βρουτον καὶ Λεύκιον Ἀρκυνιον Κολλατῖνον τοὐς πρώτους ἡπατεύσαντας εν μn μετὰ την κατάλυσιν liτων βασιλέων ἔτη περιείληφεν εἴκοσι προς τοῖς εκα-τόν. δηλοsται δὲ εξ ἄλλων τε πολλῶν καὶ των καλου-li μενων τιμητικῶν υπομνημάτων, α διαδέχεται παῖς παρὰ πατρὸς και περὶ πολλου ποιεῖται τοῖς μεθ' εαυτὸν ἐσομένοις ῶσπερ ιερὰ πατρῶα παραδιδόναι ' πολ- λοὶ δ' εἰσὶν απὸ τῶν τιμητικῶν οἴκων ἄνδρες ἐπιφανεῖς οἱ διαφυλάττοντες αυτά ' ἐν οἱς ευρίσκω δευ- 10 τέρω πρότερον ἔτει της ἀλώσεως τίμησιν υπὁ τοs' μαίων δημου γενομένην, η παραγέγραπται καθά

περ και ταῖς ἄλλαις χρόνος ουτος ' 'υπατευοντος Λευκίου Οὐαλερίου Ποτίτου καὶ Tιτου Μαλλίου Καπιτωλίνου μετὰ την εκβολην τῶν βασιλέων ενὸς δέοντι

15 εἰκοστῶ και εκατοστῶ ἔτει ῶστε την Κελτικη νεφοδον, ην τῶ δευτέρω μετὰ την τίμησιν ἔτει γενομένην ευρίσκομεν, ἐκπεπληρωμένων τῶν εἴκοσι και εκατὸν ετῶν γενέσθαι. εἰ δε τοὐτο το διάστημα του χρόνου τριάκοντα ολυμπιάδων εὐρίσκεται γενόμενον, ανάγκη τοὐς

20 πρώτους ἀποδειχθέντας υπάτους ὁμολογεῖν ἄρχοντος 'Aθήνησιν 'Ισαγόρου παρειληφέναι την αρχην κατὰ ii τὸ πρῶτον ἔτος της ὀγδοης καὶ ἐξηκοστης ολυμπιάδος.L XXV. Και μην από γε της εκβολης τῶν βασιλέων ἐπὶ τον πρῶτον ἄρξαντα της πόλεως Ῥωμυλον ἀναβι- 25 βασθεις ὁ χρόνος ἔτη τέτταρα προς τετταράκοντα καὶ

διακοσιοις αποτελεῖ. γνωρίζεται δε τοὐτο ταῖς διαδοχαῖς τῶν βασιλέων καὶ τοῖς ἔτεσιν, οἷς ἔκαστοι κατέσχον την αρχην. Ῥωμυλος μεν γὰρ ὁ κτίσας την πόλιν επτὰ καὶ τριάκοντα ἔτη λέγεται κατασχεῖν την δυναστείαν 30 μετὰ δὲ τον Ῥωμυλου θάνατον αβασίλευτος η πόλις γενέσθαι χρόνον ἐνιαύσιον. ἔπειτα Νομὰς Πομπίλιος αιρεθεὶς υπὸ τοὐ δημου τρία και τετταράκοντα ἔτη

149쪽

βασιλευσαι. Τυλλος δὲ υστίλιος μετα Νομῶν δυο καιτριάκοντα. ὁ δ' επὶ τούτω βασιλευσας Αγκος Μάρκιος τέτταρα προς τοῖς εἴκοσι. μετὰ δε Μάρκιον Λευκιος Tαρκύνιος ὁ κληθεὶς Πρίσκος οκτώ καὶ τριάκοντα. τοίτον δε διαδεξάμενοςΣεροέως Τύλλιος τετταράκοντα Sκαὶ τετταρα. ὁ Σερούων δὲ ἀνελὼν Λεύκιος Tαρκυνιος ' ὁ τυραννικος καὶ διὰ την του δικαίου υπεροψίαν κληθεὶς Σούπερβος ως εἰκοστοs καὶ πέμπτου προαγαγεῖν την αὐχην. τεττάρων δε καὶ τετταράκοντα καὶ διακοσίων ἀναπληρουμενων ετῶν, ἁ κατέσχον οι βα- 10σιλεῖς, ολυμπιάδων μιας καὶ εξηκοντα πῆσα ανάγκη τον πρῶτον ἄρξαντα της πόλεως Ῥωμύλον ἔτει πρώτω της ἐβδομης ὀλυμπιάδος παρειληφέναι την βασιλείαν ἄρχοντος 'Aθηνησι της δεκαετίας αροπος ἔτος πρῶτον. τολο γὰρ ὁ λογισμος τῶν ετῶν απαιτεῖ. Ibῖτι δὲ τοσαὐτα ἔκαστος τῶν βασιλέων ῆρξεν ἔτη δι' εκείνου δηλοsταί μοι τos λόγου. N μὲν δη περὶ τοs χρόνου καθ' ον η νῶν δυνα -

στεύουσα πόλις ωκίσθη τοῖς τε προ εμos γενομένοις εἰρημένα κἀμοὶ δοκοῶντα τοιάδ' ἐστιν. οἰκισταὶ δ' 20 αυτης οῖτινες ησαν καὶ τίσι τύχαις χρησάμενοι τηναποικίαν ἔστειλαν ὁσα τε ἄλλα περὶ την κτίσιν ταυτην ἱστόρηται πολλοῖς μὲν είρηται καὶ διαφόρως τὰ πλεῖστα ἐνίοις, λεχθήσεται δὲ κἀμοὶ τὰ πιθανώτατα τῶν μνημονευομενων. ἔχει δὲ ώδε' 25 LiXXVI. 'Aμόλιος ἐπειδη παρέλαβε τηνωλβανῶν, βασιλείαν τον πρεσβύτερον αδελφὸν Νεμέτορα τῶ κατισχῶσαι της πατρίου τιμης απείρξας, τά τε ἄλλα κατὰ πολλην υπεροψίαν τῶν δικαίων ἔδρα καὶ τελευτῶν ἔρημον γένους τον οἶκον τοὐ Νεμέτορος ἐπεβού- 30λευσε ποιησαι, του τε δίκην υποσχεῖν φόβω καὶ ἐρωτιμη παυθῆναί ποτε της αρχης. βουλευσάμενος δὲ ταῶτα

150쪽

ἐκ πολλοs πρῶτον μὲν τον υιον του Νεμέτορος AD γεστον αρτι γενειάζοντα φυλάξας ἔνθα ἐκυνηγέτει, προλοχίσας του χωρίου το ἀφανέστατον, ἐξελθόντα ἐπὶ θήραν ἀποκτείνει καὶ παρεσκευασε λέγεσθαι μετα5 τὸ ἔργον ώς υπὸ ληστῶν ἀναιρεθείη το μειράκιον. Oυ μέντοι κρείττων ἡ κατασκευαστὴ δόξα τῆς σιωπωμένης ἀληθείας ἐγένετο, ἀλλα πολλοῖς καὶ παρὰ το ἀσφαλὲς ἐτολμῆτο λέγεσθαι το πραχθέν. Νεμέτωρῆδει μὲν το ἔργον, λογισμῶ δὲ κρείττονι τοs πάθους I0 χρώμενος ἄγνοιαν ἐσκήπτετο εἰς ἀκινδυνότερον ἀναβάλλεσθαι χρόνον την οργὴν βουλευσάμενος. υμό- lλιος δὲ τὰ τοs μειρακίου ὁπολαβὼν λεληθέναι δεύτερα τάδε ἐποίει ' την θυγατερα τοs Νεμέτορος χλίαν, ώς δε τινες γράφουσι μαν ἔνομα, Σιλουῖαν δ' ἐπίκλη- 15 σιν , ἐν ακμῆ γάμου γενομένην ἱέρειαν ἀποδείκνυσιν 'Eστίας , ώς μη τάχιον εἰς ἀνδρὸς ἐλθοῶσα τέκη τιμωροὐς τῶ γένει. πενταετοῶς οὐκ ἐλάττω χρόν ἔδει τὰς ἱερὰς κόρας ἀγνὰς διαμεῖναι γάμων, αἷς ἀνατέθειται τοὐ τε ασβέστου πυρὸς ἡ φυλακὴ καὶ εἴ τι

20 ἄλλο θρησκεύεσθαι τῶ κοινω διὰ παρθένων νόμιμονήν. ἔπραττε δε υμόλιος τοὐτο μετ' ονομάτων καλῶν,ώς τιμὴν τῶ γένει καὶ κόσμον περιτιθεις οὐτε αυτὸς εἰσηγησάμενος τον νόμον τόνδε οἴτε κοινω ὁντι πρῶτον ἀναγκάσας τῶν ἐν ἀξιώματι χρῆσθαι τον ἀδελ- 25 φον, ἐν ἔθει δε τοῖς 'Aλβανοῖς και ἐν καλῶ ον τὰς εὐγενεστάτας ἀποδείκνυσθαι κόρας τῆς Ἐστίας προπόλους. ὁ δὲ Νεμέτωρ αἰσθόμενος ταῶτα οὐκ ἀπὸ τos lβελτίστου πράττοντα τον ἀδελφὸν οργὴν φανερὰν οὐκ

ἐποιεῖτο, ἶνα μὴ τῶ δήμω ἀπέχθοιτο, ἀπόρρητον δὲ

30 καὶ τοὐτο ἐφυλάττετο το ἔγκλημα.

LXXVII. Tετάρτω δ' ἴστερον ἔτει τὴν γλων ἐλ- θοῶσαν εἰς ἱερὸν ἄλσος 'Αρεος υδατος αγνοῶ κομιδῆς