Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

161쪽

ταμιεύσομαι, συ δε τεως προς τον αδελφον απόρρητον ἄπασι τοῖς ἄλλοις αγγελίαν πέμψον, ὁτι σώζst τε δηλῶν καὶ διαταχέων αυτόν ῆκειν αξιῶν. ἐκ δε τούτου πέμπεταί τις ἐξευρεθεὶς, δς ἐδόκει ὁπηρετήσειν καὶ περιτυχὼν οὐ πρόσω τῆς πόλεως ἔντι Ῥωμύλω bδιασαφεῖ τὰς αγγελίας ' ο περιχαρὴς γενόμενος ἔρχεται σπουδῆ προς Νεμετορα καὶ περιπλακεις ἀμφοῖν ἀσπάζεται μεν πρῶτον, ἔπειτα φράζει την ἔκθεσιν σφῶν καὶ τροφὴν καὶ τἄλλα ἴσα παρὰ του Φαιστύλου ἐπύθετο. τοῖς δὲ Ου πολλῶν ῖνα πιστεύ- Ioσειαν τεκμηρίων δεομένοις βουλομένοις τε καὶ καθ'

ἐδονὰς το λεγόμενον ἡν. ἐπεὶ ἀνέγνωσαν ἀλλη-λ0υς αυτίκα συνετάττοντο καὶ διεσκόπουν ὁστις ἔσται

τρίπος ἡ καιρὸς εἰς τὴν ἐπίθεσιν ἐπιτήδειος. ἐν ωδε ουτοι περὶ ταῶτα ἡσαν ὁ Φαιστύλος ἀπάγεται id πρ0ς 'Aμόλιον. δεδοικὼς γὰρ μὴ ου πιστὰ δόξη τῶμμετορι λέγειν ὁ μέλος ἄνευ σημείων ἐμφανῶν Α μεγάλου πράγματος μηνυτὴς γενόμενος, τὸ γνώρισμα τῆς ἐκθέσεως τῶν βρεφῶν τὴν σκάφην ἀναλαβὼν ολίγον ἴστερον ἐδίωκεν εἰς τὴν πόλιν. διερ- 20χόμενον δ' αυτὸν τὰς πυλας ταραχωδῶς πάνυ καὶ περὶ πολλου ποιούμενον μηδενὶ ποιῆσαι καταφανὲς τὸ φερόμενον τῶν φυλάκων τις καταμαθών ὴν δὲ πολεμίων ἐφοδου δεος, καὶ τὰς πύλας οἱ μάλιστα πιστευόμενοι προς του βασιλέως , ἐφρούρουνὶ συλλαμ- 2bβάνει τε καὶ τὸ κρυπτὸν ὁ τι δήποτ' ἡν καταμαθεῖν αξιῶν, αποκαλύπτει βία τὴν περιβολὴν. ώς δὲ τὴν σκάφην ἐθεάσατο καὶ τον ἄνθρωπον ἔμαθεν ἀποθου- 'μενον, ήξίου λέγειν τίς ἡ ταραχὴ και τί τὸ βουληματον μὴ φανερῶς εἰσφέρειν σκεέος ουδὲν δεόμενον κηπορρήτου φορῆς. ἐν δὲ τούτω πλείους τῶν φυλάκων συνέρρεον καί τις αυτῶν γνωρίζει τὴν σκάφην αυτὸς

162쪽

106 Aἐν ἐκείνη τὰ παιδία κομίσας ἐπὶ τον ποταμὸν και φράζει προς τους παρόντας. οἱ δε συλλαβόντες τον Φαιστύλον αγουσιν ἐπ αυτὸν τον βασιλέα καὶ διηγουν- ται τα γενόμενα. 'Aμόλιος δε απειλη βασάνων κατα- 2ld πληξάμενος τον ἄνθρωπον, εἰ μη λέξει τὰς ἀληθείας ἐκών, πρῶτον μὲν εἰ ζῶσιν οἱ παῖδες ἐρετο ' ώς δε τουτἔμαθε τῆς σωτηρίας αῶτοῖς ὁστις ο τρόπος ἐγένετο ' διηγησαμένου δε αυτου πάντα ώς ἐπράχθη Ἀγε δή, φησιν ὁ βασιλεὐς, ἐπειδὴ ταυτα ἀληθεύσας ἔχεις

10 φράσον ὁπου νυν αν εὐρεθεῖεν. ου γὰρ ετι δίκαιοί εἰσιν εν βουκόλοις καὶ ἀδόξω βίω ζην ἔμοιγε ὁντες συγγενεῖς, ἄλλως τε και θεῶν προνοία σωζόμενοι.

LXXXIII. Φαιστύλος δὲ τῆς αλόγου πραότητος υποψία κινηθεὶς μη φρονεῖν αυτὸν ὁμοια τοῖς λόγοις 15 αποκρίνεται ἀδε' οἱ μὲν παῖδες εἰσιν ἐν τοῖς ὁρεσι βουκολουντες , ὁσπερ εκείνων βίος , ἐγὼ δ' ἐπέμφθην παρ' αυτῶν τῆ μητρὶ δηλώσων ἐν αἷς εἰσι τυχαις ταύτην δὲ παρά σοι φυλάττεσθαι ἀκούων δεήσεσθαι τῆς σῆς θυγατρὸς ἔμελλον, ῖνα με προς αυτὴν ἀγάγοι. 20 την δὲ σκάφην ἔφερον, D' ἔχω δεικνύναι τεκμήριον

ἐμφανὲς ἄμα τοῖς λόγοις. νυν ουν ἐπεὶ δέδοκταί σοι 2llτους νεανίσκους δεsρο κομίσαι χαίρω τε, καὶ πέμψονουςτινας βούλει συν ἐμοί. δείξω μεν ουν τοῖς ἐλθουσι τοὐς παῖδας, φράσουσι δ' αὐτοῖς ἐκεῖνοι τὰ παρά σου.

25 ὁ μὲν δὴ ταῶτ' ἔλεγεν αναβολὴν εὐρέσθαι βουλόμενος τοῖς παισὶ του θανάτου καὶ ἄμα αυτὸς ἀποδράσεσθαι τοὐς ἄγοντας , ἐπειδὰν ἐν τοῖς ὁρεσι γένηται, ἐλπίσας. υμόλιος δε τοῖς πιστοτάτοις τῶν οπλοφόρων ἐπιστείλας κρυφα , οὐς αν ὁ συοφορβὸς αὐτοῖς 30 δείξη συλλαβόντας ώς αυτὸν ἄγειν, ἀποστέλλει διαταχέων. ταυτα δε διαπραξάμενος αὐτίκα γνώμην ἐποιεῖτο καλέσας τον αδελφὸν ἐν φυλακῆ ἀδεσμω

163쪽

ἔχειν, εως αν ευ θῆται τα παρόντα, καὶ αυτὸν ώς ἐπ' αλλο δη τι ἐκάλει. ὁ δὲ ἀποσταλεὶς αγγελος ευνοίατε του κινδυνεύοντος καὶ ἐλέω τῆς τύχης ἐπιτρέψας κατήγορος γίνεται Νεμέτορι τῆς 'Aμολίου γνώμης. ὁ δε τοῖς παισὶ δηλώσας τον κατειληφότα κίνδυνον dαυτους και παρακελευσάμενος ανδρας ἀγαθους γενέσθαι παρῆν αγων ἄπλισμένους ἐπὶ τα βασίλεια

των τε αλλων πελατῶν καὶ εταίρων καὶ θεραπείας

πιστῆς χεῖρα ουκ ολίγην. ἡκον δὲ καὶ οἱ ἐκ των αγρῶν συνελθόντες εἰς την πόλιν ἐκλιπόντες την αγορὰν 10 ἔχοντες υπὸ ταῖς περιβολαῖς ξίφη κεκρυμμένα, στῖφος καὐτερόν. βιασάμενοι δὲ την εἴσοδον ἀθρόα ορμῆ πάντες ου πολλοῖς ὁπλίταις φρουρουμένην ἀποσφάττουσιν εὐπετῶς Ἀμόλιον καὶ μετὰ τοὐτο την ἄκραν

καταλαμβάνονται. ταυτα μεν οὐν τοῖς περὶ Φάβιον id είρηται.

LXXXIIII. Ἐτεροι δὲ Ουδὲν τῶν μυθωδεστέρων ἀξιουντες ἱστορικῆ γραφῆ προσήκειν την τε ἀπόθεσιν την τῶν βρεφῶν Ουχ ώς ἐκελευσθη τοῖς υπηρέταις γενομένην ἀπίθανον εἶναί φασι, καὶ τῆς λυκαίνης τὸ 20 τιθασὸν, ἡ τους μαστους ἐπεῖχε τοῖς παιδίοις, ώς δραματικῆς μεστὸν ἀτοπίας διασύρουσιν ' ἀντιδιαλλαττόμενοι δὲ προς ταυτα λεγουσιν ώς ὁ Νεμέτωρ, επειδὴ

την Τλίαν ἔγνω κυουσαν, ετερα παρασκευασάμενος

παιδία νεογνὰ διηλλάξατο τεκουσης αυτῆς τὰ βρεφη ab καὶ τὰ μεν ὀθνεῖα ἔδωκε τοῖς φυλάττουσι τὰς ἀδῖνας ἀποφέρειν εἴτε χρημάτων τὸ πιστὸν τῆς χρείας αυτῶν πριάμενος εἴτε διὰ γυναικῶν την υπαλλαγὴν μηχανησάμενος, καὶ αυτὰ λαβὼν 'Aμόλιος οτω δη τινι 8 τρόπω αναιρεῖ ' τὰ δ' ἐκ τῆς γλίας γενόμενα περὶ 30 παντὸς ποιούμενος ὁ μητροπάτωρ διασώζεσθαι δίδωσι τῶ Φαιστύλω. τον δὲ Φαιστύλον τομον 'Aρ-

164쪽

108 - Α - κάδα μὲν εἶναί φασι το γένος απὸ των συν Mάνδοω, κατοικεῖν δὲ περὶ το Παλλάντιον ἐπιμέλειαν ἔχοντα των Ἀμόλιου κτημάτων. χαρίσασθαι δὲ Νεμέτορι τηνἐκτροφὴν των παίδων ἀδελφω πειθόμενον ἄνομα

d Φαυστίνω τὰς περὶ τον Αὐεντῖνον τρεφομενας του Νεμέτορος ἀγέλας ἐπιτροπεύοντι ' την τε τιθηνησαμένην τὰ παιδία καὶ μαστοὐς ἐπισχοίσαν οὐ λυκαιναν εἶναι φασιν, ἀλλ' ἄσπερ εἰκὸς γυναῖκα τω Φαιστύλω συνοικοὐσαν Λαυρεντίαν ονομα, Π δημοσιευούση ποτὲ 10 την του σώματος ἄραν οἱ περὶ το Παλλάντιον διαποίβοντες ἐπίκλησιν ἔθεντο Λοὐπαν' ἔστι δὲ τοὐτο Ελληνικον τι καὶ ἀρχαῖον ἐπὶ ταῖς μισθαρνούσαις τὰ αφροδίσια τιθέμενον, αἶ νυν εὐπρεπεστέρα κλησειέταῖραι προσαγορεύονται. ἀγνοosντας δέ τινας αυτὸ Ili πλάσαι τον περὶ της λυκαίνης μίθον, ἐπειδὴ κατὰ την γλῶτταν, ην το Λατίνων ἔθνος φθέγγεται, λου- :πα καλεῖται τοsτο το θηρίον. ἡνίκα δὲ τῆς ἐν τω γάλακτι τροφῆς ἀπηλλάγη τὰ παιδία, δοθῆναι προς των τρεφόντων εἰς Γαβίους πόλιν ου μακρὰν απὀ τOs' 20 Παλλαντίου κειμένην, fg Ἐλλάδα παιδείαν ἐκμάθοιεν, κἀκεἶ παρ' ἀνδράσιν ἰδιοξένοις τοs Φαιστύλου τραφῆναι γράμματα καὶ μουσικὴν καὶ χρῆσιν ὁπλων

'Eλληνικὴν ἐκδιδασκομένους μέχρις ἡβης. ἐπεὶ δὲ

ἀφίκοντο προς τους νομιζομένους γονεῖς συμβῆναι 2b την διαφορὰν αὐτοῖς προς τους Νεμέτορος βουκόλους περὶ των συννομων χωρίων ' ἐκ τούτου πληγὰς αυ-

τοῖς δοντας ώς αυτούς ἀπελάσαι τὰς ἀγέλας, ποιῆσαι δὲ ταsτα τῆ γνώμη τοὐ Νεμέτορος, D' αρχὴ γένοιτο

ἐγκλημάτων καὶ ἄμα παρουσίας εἰς την πόλιν τω νο-

30 μευτικω πλήθει πρόφασις. ώς δὲ ταsτ' ἐγένετο Νεμέτορα μενωμολίου καταβοῶν, ώς δεινὰ πάσχει διαρπαζόμενος υπὴ των ἐκείνου βουκόλων , καὶ ἀξιοsν εἰ

165쪽

μηδενὸς αἴτιος των εκείνουJ ἐστὶ παραδουναι τον βου- ορβὸν αυτῶ καὶ τους υἱους ἐπι δίκη ' 'Aμόλων δεν ἀπολύσασθαι βουλόμενον την αἰτίαν τούς τε αἰτηθέντας καὶ τους αλλους ἄπαντας, ὁσοι παρεῖναι τοῖς γενομένοις εἶχον αἰτίαν, ἐκειν κελευειν δίκας υφέ- bξοντας τῶ Νεμέτορι. πολλῶν δε συνελθόντων ἄματοῖς ἐπαιτίοις ἐπὶ τη προφάσει της δίκης φράσαντα

τοῖς νεανίσκοις τον μητροπάτορα πῆσαν την καταλαβοῶσαν αυτους τύχην και φήσαντα τιμωρίαν νυν εἰ ποτε καιρον εἶναι λαβεῖν, αυτίκα ποιήσασθαι συν 10

τῶ νομευτικῶ πλήθει την ἐπίθεσιν. περὶ μὲν ουν γενέσεως και τροφης των οἰκιστῶν της Ῥώμης ταυταλέγεται

LXXXV. N δὲ κατὰ την κτίσιν αύτην γενόμενα τοὐτο γὰρ ἔτι μοι το μέρος της γραφης λείπε - Ibται) νυν ἔρχομαι διηγησόμενος. επειδη γὰρ 'Aμολίου τελευτήσαντος ἀνεσώσατο την αρχην ὁ Νεμέτωρ ολίγον ἐπισχὼν χρόνον, ἐν ω την πόλιν ἐκ τῆς πρότερον ἐπισχούσης ανομίας εἰς τον ἀρχαῖον ἐκόσμει τρόπον,ευθὼς ἐπενόει τοῖς μειρακίοις ἰδίαν αρχὴν κατασκευ- 20άσαι ετέραν πόλιν οἰκίσας. ἄμα δὲ και του πολιτικοί 1 πλήθους ἐπίδοσιν εἰς εὐανδρίαν ἐσχηκότος ἀπαναλῶσαί τι καλῶς ἔχειν ωετο, και μάλιστα το διάφοροναυτῶ ποτε γενόμενον, ως μη δι υποψίας αυτους ἔχοι. κοινωσάμενος δε τοῖς μειρακίοις, ἐπειδὴ κἀκεινοις 2b ἐδόκει δίδωσιν αυτοῖς χωρία μὲν ων ἄρξουσιν, ἔνθα παῖδες ὁντες ἐτράφησαν, ἐκ-του λεὼ το τε δι' υποψίας αυτῶ γενόμενον, ο ἔμελλε νεωτερινοῶ εἰσαῶθις ἄρξειν, καὶ εἴ τι εκούσιον ἀπαναστῆναι ἐβούλετο. ὴν δε ἐν τούτοις πολὐ μεν ἄσπερ εἰκὸς ἐν πόλει κινου- 30μissi το δημοτικὸν γένος, ικανὸν δε καὶ τὸ ἀπο του κρατίστου γνώριμον, ἐκ δὲ του Πωικοὐ τὸ ευγενέστα-

166쪽

110 Aτον δη νομιζόμενον, ἐξ ου καὶ γενεαί τινες ἔτι περιῆ-

, σαν εἰς ἐμὲ, πεντήκοντα μάλιστ οἶκοι. ἐχορηγεῖτο τοῖς νεανίσκοις καὶ χρηματα καὶ ὐπλα καὶ σῖτος καὶ ανδράποδα καὶ υποζύγια ἀχθοφόρα καὶ εἴ τι ἄλλο 5 πόλεως ἐν κατασκευῆ προσφορον. ώς δὲ ἀνέστησαν ἐκ της υλβας οἱ νεανίσκοι τον λεὼν μίξαντες αυτῶτον αυτόθεν, οσος ην ἐν τω Παλλαντίω καὶ περὶ την Σατορνίαν ὐπολιπής, μερίζονται το πλῆθος ἄπαν διχῆ. τοsτο δὲ αυτοῖς δόξαν παρέσχε φιλοτιμίας, Da

10 θἀττον ἀνυηται τn προς ἀλλήλους ὁμίλλη τὰ ἔργα,

αἴτιον δὲ τοὐ μεγίστου κακοs, στάσεως, ἐγένετο. οι τε γὰρ προσνεμηθέντες αυτοῖς τον εαυτῶν ηγεμόνα ἔκαστοι κυδαίνοντες ως ἐπιτηδειον απάντων ἄρχειν

ἐπῆρον, αυτοί τε Ουκέτι μίαν γνώμην ἔχοντεε ουδε 15 ἀδελφὰ διανοεῖσθαι ἀξιοsντες, αυτὸς ἄρξων έκάτερος θατέρου, παρώσαντες το ω'ν τοὐ πλείονος ἀρώγοντο. τέως μὲν ουν αφανη τὰ πλεονεκτηματα αυτῶν

ὴν, ἔπειτα δὲ ἐξερράγη συν τοιαδε προφάσει. τὀ -- ρίον ἔνθα ἔμελλον ἱδρυσειν την πόλιν ου τὸ αυτὸ 20 ρρεῖτο ἐκάτερος. Ῥωμύλου μεν γὰρ ην γνώμη τὸ Παλλάντιον οἰκίζειν των τε ἄλλων ἔνεκα καὶ της τύχης τos τόπου, η τὸ σωθῆναί τε αὐτοῖς και τραφῆναι παρέσχε' ' μω δε ἐδόκει την καλουμένην νει απ' ἐκείνου Ῥεμορίαν οἰκίζειν. ἔστι δὲ τὸ χωρίον ἐπιτηδειον

25 ὐποδέξασθαι πόλιν λόφος ου πρόσω τοs δεβέριος οκείμενος, ἀπέχων τῆς Ρώμης ἀμφὶ τους τριάκοντα

σταδίους. ἐκ δε τῆς φιλονεικίας ταύτης ακοινώνητος εὐθυς υπεδηλοsτο φιλαρχία. τω γὰρ εἴξαντι τὰ κρατῆσαν ἄπαντα ομοίως ἐπιθήσεσθαι ἔμελλεν. ad LiXXXVI. μόνου δέ τινος ἐν τουτω διαγενομένου, επειδὴ ουδὲν ἐμειοὐτο τῆς στάσεως, δόξαν αμ-φοῖν τω μητροπάτορι ἐπιτρέψαι παρῆσαν εἰς τὴν Αλ-

167쪽

βαν. ὁ δὲ αυτοῖς ταῶτα υποτίθεται ' θεους ποιησασθαι δικαστὰς, ὁποτέρρυ χρη την αποικίαν λέγεσθαι καὶ την ηγεμονίαν εἶναι. ταξάμενος- δὲ αυτοῖς ημεραν ἐκέλευσεν ἐξ εωθινου καθέζεσθαι χωρὶς ἀλληλων, ἐν αἱς έκάτεροι ἀξιουσιν ἔδραις ' προθυσαντας δὲ τοῖς 1

θεοῖς ιερὰ τα νομιζόμενα συλάττειν οἰωνους αἰσίους ὁποτέρω δ' αν οἱ ορνιθες προτέρω κρείττους γένωνται, τουτον ἄρχειν της αποικίας. ἀπyεσαν οἱ νεανίσκοι ταυτ' ἐπαινέσαντες καὶ κατὰ τα συγκείμενα παρ-

ησαν ἐν τν κυρία της πράξεως ημέρα. ην δε Ῥωμυλω 10 μὲν οἰωνιστηριον, ἔνθα ηξίου την αποικίαν ἱδρυσαι,τὀ Παλλάντιον, Ῥωμω δ' ο προσεχης ἐκείνω λόφος Αυεντῖνος καλουμενος, ως δε τινες ἱστορουσιν η 'μμορία 'φυλακη τε ἀμφοῖν παρην οὐκ ἐπιτρέψουσα ὁ τι μη φανείη λέξειν. ως δὲ τὰς προσηκουσας ἔδρας ἔλαβον ὁλμ 15γον ἐπισχὼν χρόνον ὁ Ῥωμυλος υπὸ σπουδῆς τε καὶ τουπρος τον αδελφὸν φθόνου, Γώς-καὶ ο φθόνοςJ ἴσως

δε καὶ ὁ θεὸς ουτως ἐνηγεν, πρὶν καὶ ὁτιουν σημεῖον θεάσασθον πέμψας ως τον αδελφὸν αγγέλους ηκεινηξίου διαταχέων, ώς πρότερος ἰδὼν αἰσίους οἰωνους. 20 ἐν ω δὲ οἱ πεμφθέντες υπ' αυτου δι' αἰσχυνης ἔχοντες την απάτην ου σπουδsi ἐχωρουν, τω ' μω γυπες ἐπισημαίνουσιν ri απὸ των δεξιῶν πετόμενοι. καὶ ὁ μὲν ἰδὼν τους ὀρνιθας περιχαρης ἐγένετο, μετ' ουπολυ δὲ οἱ παρὰ του Ῥωμυλου πεμφθέντες ἀναστη- 25σαντες αυτον ἄγουσιν ἐπὶ τὸ Παλλάντιον. ἐπεὶ δὲ ἐν τω αυτω ἐγένοντο ηρετο μὲν τον Ῥωμυλον ὁ Ῥῶμος, ο τινας οἰωνους ἴδοι πρότερος, ό-ἐν ἀπόρω γίνεται ὁ τι ἀποκρίναιτο. ἐν δε τουτω δώδεκα γυπες αἴσιοι πετόμενοι ἄφθησαν, οἶς ἰδὼν θαρρεῖ τε και τω 30

μω λέγει δείξας τους οἰωνους, Π γὰρ ἀξιοῖς τὰ πάλαι γενόμενα μαθεῖν; τουςδε γὰρ δη που τους οἰω-

168쪽

Aνους αὐτὸς ὁρῆς. ὁ δε αγανακτεῖ τε καὶ δεινὰ ποιεῖται, ώς διηρτημένος ἡπ αυτοs, τῆς τε αποικίας θυμεθήσεσθαι αυτω Κησιν. LXXXVII. 'Aνίσταται δὴ ἐκ τούτου μείζων τῆς 5 προτέρας ερις εκατέρου τὸ πλέον ἔχειν ἀφανῶς διοικουμένου ' τὸ δε μὴ μεῖον ἀναφανδὸν ἀπὸ δικαιώσεως τοιῆςδε ἐπισυνάπτοντος. εἰρημένον γὰρ ἐν αυτοῖς υπὸ sτου μητροπάτορος, λω αν προτέρω κρείττους ἔρνιθες ἐπισημήνωσι, τοὐτον ἄρχειν τῆς αποικίας. γένους δε 10 ὀρνίθων ἐνὸς ἀμφοῖν ὀφθέντος ὁ μεν τω πρότερος, 2:ό-τω πλείους ἰδεῖν ἐκρατύνετο. συνελάμβανε δεαυτοῖς τῆς φιλονεικίας και τὸ ἄλλο πλῆθος ῆρξέ τε πολέμου δίχα των ηγεμόνων ὁπλισθέν, και γίνεται

μάχη καρτερὰ καὶ φόνος ἐξ ἀμφοῖν πολύς. εν ταυτy15 φασί τινες τῆ μάχη τον Φαιστύλον, δς ἐξεθρέψατο

τους νεανίσκους, διαλsσαι την ἔριν των αδελφῶν βουλόμενον,ώς οὐδεν οἱός τ ὴν ἀνύσαι, εἰς μέσους ἄσασθαι τοὐς μαχομένους ἄνοπλον θανάτου τοὐ ταχίστου iτυχειν προθυμούμενον, ὀπερ ἐγένετο. τινες δε και 20 τὸν λέοντα τὸν λίθινον, ὁς ἔκειτο τῆς αγορὰς τῆς των ' μαίων ἐν τω κρατίστω χωρίω παρὰ τοῖς ἐμβόλοις,

ἐπι τω σώματι τοs Φαιστύλου τεθῆναί φασιν, ἔνθα ἔπεσεν υπὸ των ευρόντων ταφέντος ἀποθανόντος

δ' ἐν τῆ μάχη τos Ῥώμου νίκην οἰκτίστην ὁ μέλος

25 από τε τοs αδελφos και πολιτικῆς ἀλληλοκτονίας ἀνελόμενος τὸν μεν ωμον ἐν τῆ Ῥεμορία θάπτει, ἐπειδὴ και ζῶν τοs χωρίου τῆς κτίσεως περιείχετο, αυ τὸς δὲ ἀπὸ λύπης τε καὶ μετανοίας των πεπραγμένων παρεὶς εαυτον εἰς ἀπόγνωσιν τοs βίου τρέπεται. τῆς 30-Λαυρεντίας, ἡ νεογνοῶς παραλαβοῶσα ἐςεθρέψατο και μητρὸς Ουχ ἡττον ήσπάζετο, δεομένης και παρηγο- 2ρούσης, ταύτΠ πειθόμενος ἀνίσταται ' συναγαγὼν δὲ

169쪽

A113 τοὐς -τίνους, ὁσοι μη κατὰ την μάχην εφθάρησαν,

ὀλίγω πλείους οντας τρισχιλίων ἐκ πάνυ πολλοs κατἀρχὰς γενομένου πλήθους, ἔτε την αποικίαν ἔστελλε, πολίζει το Παλλάντιον. ὁ μεν ουν πιθανώτατος των

λόγων περὶ τῆς ' μου τελευτῆς Ουτος εἶναί μοι δο- Sκεῖ. λεγέσθω δ' ομως καὶ εἴ τις ἐτέρως ἔχων παραδίδοται. φασὶ δή τινες συγχωρῆσαι αυτὸν τῶ μυ- λω την ηγεμονίαν, ἀχθόμενον δε καὶ δι οργῆς ἔχοντα την απάτην, ἐπειδὴ κατεσκευάσθη τὸ τεῖχος φλαῶρον ἀποδεῖξαι τὸ ἔρυμα βουλόμενον, 'Aλλὰ τοὐτο γ εἰ- 10 πεῖν, οὐ χαλεπῶς αν τις ἡμῖν ἡπερβαίη πολεμιος, ῶσπερ ἐγώ ' και αὐτίκα ἡπεραλέσθαι ' Κελέριον δέ . τινα των ἐπιβεβηκότων τοs τείχους, δς ῆν ἐπιστάτης των εργων, 'Aλλὰ τοὐτον γε τον πολέμιον οὐ χαλεπῶς αν τις ημῶν ἀμύναιτο, εἰπόντα, πλῆξαι τῶ σκαφείω 15 κατὰ τῆς κεφαλῆς καὶ αὐτίκα ἀποκτεῖναι ' τὸ μεν δὴ τέλος τῆς στάσεως τῶν αδελφῶν τοιοsτο λέγεται γε -

ι νεσθαι.

LiXXXVIII. Εαεὶ δε οὐδεν ἔτι ἐν ἐμποδὼν τῶ κτίσματι προειπὼν ὁ Ῥωμύλος ημέραν, ἐν η τοὐς θεοὐς 20αρεσάμενος ἔμελλε την αρχὴν τῶν ἔργων ποιήσασθαι, παρασκευασάμενός τε ὁσα εἰς θυσίας και ἡποδοχὰς

ros λεὼ χρησίμως ἔξειν ἔμελλεν, ως ήκεν ὁ συγκείμε-

ν0ς χρόνος αυτός τε προθυσας τοῖς θεοῖς και τολαλλους κελεύσας κατὰ δύναμιν τὸ αὐτὸ δρῶν ὁρνι- α μὲν πρῶτον αἰσίους λαμβάνει ' μετὰ δὲ τοὐτο πυρ-καῶς προ τῶν σκηνῶν γενέσθαι κελεύσας ἐξάγει τον λεών τὰς φλόγας υπερθρώσκοντα τῆς ὁσιώσεως τῶν μιασμάτων ἔνεκα. ἐπεὶ δε παν, ὁσον ἐν ἐκ λογισμοs θεοῖς φίλον, ωετο πεπρῆχθαι καλέσας ἄπαντας εἰς 30τον ἀποδειχθέντα τόπον περιγράφει τετράγωνον σχῆμα τῶ λόφω, βοὸς ἄρρενος ἄμα θηλεία ζευχθέντος

170쪽

υκ ἄροτρον ελκύσας αυλακα διηνεκῆ την μέλλουσανυποδέξεσθαι τὸ τεῖχος ' ἐξ ου μαίοις τὸ ἔθος τοὐτοτῆς περιαρόσεως των χωρίων ἐν οἰκισμοῖς πόλεων παραμενει. ἐργασάμενος δὲ ταῶτα καὶ των βοῶν έκα-d τέρους ἱερευσας αλλων τε πολλῶν θυμάτων καταρξάμενος ἐφίστησι τοῖς ἔργοις τον λεών. ταυτην ἔτι και 2 εἰς εμε την ἡμέραν Ῥωμαίων ἡ πόλις εορτῶν οὐδεμιῆς ῆττονα τιθεμένη καν ἔκαστον ἔτος αγει, καλosσι δε Παρίλια. θυουσι δ' εν αυτῆ περὶ γονῆς τετραποδῶν 10 οι γεωργοὶ καὶ νομεῖς θυσίαν ευαρεστήριον ἔαρος ἀρχομένου. πότερον δὲ την ημέραν ταυτην ἔτι παλαίτερον ἐν ευπαθείαις διάγοντες ἐπιτηδειοτάτην οἰκισμῶπόλεως ἐνόμισαν, ἡ την του κτίσματος ἄρξασαν ἱερὰν ἐποιησαντο και θεους ἐν αυτῆ τους ποιμέσι φίλους 15 γεραίρειν ωοντο δεῖν οὐκ ἔχω βεβαίως εἰπεῖν.

LXXXVIIII. 'A μὲν ουν ἐμοὶ δυναμις ἐγένετο συνπολλῆ φροντίδι ἀνευρεῖν Ἐλλήνων τε καὶ Ῥωμαίων συχνὰς ἀναλεξαμένω γραφὰς υπὲρ τοs Ῥωμαίων γένους, τοιάδε ἐστίν. ἀστε θαρρῶν ήδη τις ἀποφαινέ- 20 σθω πολλὰ χαίρειν φράσας τοῖς βαρβάρων καὶ δραπετῶν καὶ ἀνεστίων ανθρώπων καταφυγὴν την' - μην ποιοῶσιν Ἐλλάδα, πόλιν αυτὴν, ἀποδεικνυμενος μεν κοινοτάτην τε πόλεων καὶ φιλανθρωποτάτην, ἐν- τθυμουμενος-ὁτι τὸ τῶν 'Aβοριγίνων φῶλον Οἰνω- 2b τρικὸν ἡν, τοsτο δὲ ' καδικόν ' μεμνημένος δὲ τῶν

συνοικησάντων αυτοῖς Πελασγῶν, οῖ Θετταλίαν καταλιπόντες υργεῖοι τὸ γένος ἔντες εἰς 'Ιταλίαν αφίκοντο ' μάνδρου τε αυ καὶ 'Αρκάδων ἀφίξεως, οῖ περὶ τὸ Παλλάντιον ωκησαν, υβοριγίνων αὐτοῖς παρασχόν-30 των τὸ χωρίον ' ἔτι δὲ Πελοποννησίων τῶν συν μα- κλεῖ παραγενομένων, οῖ κατωκησαν ἐπι τοs Σατορ- βίου ' τελευταῖον δὲ τῶν ἀπαναστάντων ἐκ τῆς Τρωά-