장음표시 사용
231쪽
- του χορου αὐλειν μέλευσεν ἄμα πάντας. των δεδιαπορευομένων τας κρουσεις μεται της ἁρμοζούσης κινησεως, προσπέμψας, Οὐκ εφη καλως αὐτους αὐλεῖν, ἀλλ' ἀγωνί σθαι μαλλον εκέλευε. φ των δε διαπο- cρουντων, ὐπέδειξε τις των ραβδουχων, ἐπιστρέψαντας ἀπαγαγῶ 3 ἐπ' αάτους , και ποιεῖν ώσανῶι μάχην. χὐ δε συννοησαντες οἱ αὰληται, και λαβοντες θικείαν κίνησιν ' τά. ἐαυτων ἀσελγείαις , μεγαλην εποίησαν σύγχυσιν. συνεπιστρεψαντες δε τους μεσους χορους προς τους ἄκρους, οι μεν αὐλητὰ φυσωντες αδιαι--τα, και διαφεροντες τους αὐλους , ἀπηγον ἀνα μίοος ἐπ' ἀλλήλους. ἄμα δε τούτοις επικτυπουντες οι χοροι,
και συνεπεισιόντες την σκηνην ἐπεφεροντο τοῖς εναν- d
τίοις , καὶ πάλιν ἀνεχώρουν ἐκ μεταβολης. ὼς δε και
περιζωσάροός τις των χορευτων εκ του καιρου Τ στρα-
tes eum choro tibias inflare simiai omnes. Qui quum nimios suos exsequerentiar cum con eniente motu, misit ad eos .ii admoneret, non recte illos tibiis canere, iuberet pie ma*s contendere. Dubitantes vero illos il cuit unus e lictoribus . conversione facta denuo adve sus se invicem pe gere debere, & veluti pugnam con imittere. Mox Nam intelligentes sibicines, & capientes Inoriis perariatiae suae convenientem, ingentem fecere confusionem. Medios eptippe choros convertentes Rd-Versus extremos, ipsi quidem insana quaedam ac ita nantia tibiis canentes, in se mutilo alternis vici hira insepetum faciebant. Simul vero peritrepentes chori, & in scena in pr timentes, in adversos ruebant, ac rurias Quasi terga dantes recedebant. Sed ubi etiam aliquis cichoro, praecincta veste, de improviso sese converiens,
232쪽
φεις, P τας χίδαο ἀπο πυγμης προς τον επιφερόμμυον αὐλπην, τοτ' ηδε κρότος ἐξαίσιος ἐγένετο , - κραυγη των λυμένων. Ετι δε τουτων εκ παρατά ξεώς ἀγωνιζομένων, ορχηστά δυο ει γοπο μετα συμφωνίας εἰς την ορχηστρον και πυκται τέσσαρες αν - λσαν ἐπι την σκηνην μετά σαλπιγκτων καὶ βυκανιστων. ὀμά δε τούτων πάντων ἀγωνιζομενων , αλε- e κτον ην το συμβαινον. Περι δε των τραγωδων , φησιν e LIeλυβιος, ο τι εαν επιβαλωμαι λέγειν , Abὐ τισὶν δαχ'υαζειν. Ταῖτα του Οὐλπιανου δεξελθοντος , καὶ πάντων ἀνακακχασαιτων επι ταῖς ἀνικίοις ' ταύταις Θέαις , ἐγίνοντό τινες λόγοι καὶ περὶ των καλουμένων πλάνων' και ἐλαῖτο, εἰ μνημη τις καὶ πεμ τούτωνεγενετο παρὰ τοις παλαιοτέροις περὶ γαρ Θαυματο-ποιων ηση προειρηκαμεν. Και ό Mάγνος ἐφη' Διονύ-
manus sit trulit adversus stili occur rentem tibicinem, ran miam pugilatu dimicathiriri . tiam vero in Manis plausus clamorque spectantium excitatus cst. Dum vero illi adhuc inter se veluti conserta acie dirnicant. in o h stram prodieriant duo saltatores main symplaonia. & qua-ruor pugiles cum tubicinibus & Hiccinatoribus scenam conscenderimi: qtu duni simul omnes contendunt, dici non potest quale id fuerit spectaculiim. De tragoedis vero ait idem Polylsus si quid dicere adgrediar, vereor ne illudere velle videar nonnullis. αs. Haec postquam narravit Ulpiantis , in disiun effusis Onnibus super AnαΓs istis Destiuusis. sermones qlioque nonnulli habiti sunt de Planis qiu vocantiar: quaerebatiarque . an hori m etiam mentio aliqua apiid vetusti res auctores occurrat nam de praelitatoribus iani ant disinus. Tum Magnus ait: Dionysius quidem Sinopen-
233쪽
mος μεν ο Σινωπευς , ο της κωμωδίας ποιητης, ἐν τω Cephisodo- επιγραφομενω ο νυμοι , μνημονεύει Κηφισοδώρου et Πλάνου διὰ τουτων Κηφισοδωρον φασιν, ' επικαλουμενον fΠλάνον, τιν ἐν 'Mηναις γενέσθω, την σπλην
εις τουτο το μερος τα Πισυ καταχρωμενον. τουτον εντυχόντα προς το σιμον ἀνατρέχειν,
η συγκαθεῖναι τη ἐπι τν βακτηρία. μνημονευει δ αυτοῖ και Νικόστρατος , εν Σύρω' Κηφισόδωρον οὐ κακως, μα τον Δία, Γ τον -
φασι στενωπον εἰς στενον σ σαί τινας
αγκαλίδας εχοντας , ωστε μη παρελθεῖν μηδένα. Pan eon. Πανταλέοντος δε μνημονευει Θεόγνητος , εν Φιλοδε- aσπότω ο Πανταλεων μεν αυτος αυτους τους ξένους,
λ , comicus poera, in i ita quae inscribitur Homonymi. Cephisodori meminit plani, his vectis rcephisodorum aiunt quintam , eognomine Planet n. fuisse Atheias; qui otis Uitae hane in parem si abusus. Hunc aiunt, quoties ad a Min aere Uet locum , cissuasseendisse , tum in planitiem risem e victum Meuti. Eius lem meminit Nicostratus, in Syror hisodorum non mali, per Iovem , planum aiunt in an oo angiportu quosdam eonstituisse lignorarin fasces gestant . ut nemo transire posset. Pantaleontis Vero memnit Theognetus, in Philiniespotor Servo - domini - amante: Pantaleon i e pzιdem non nrs pere noε, ia eo by Cooste
234쪽
τως τ' ' αγνοῶντας αὐτον, επλάνα' καὶ σχεδον ὰπεκραιπάλα τα πλεῖστα, τῶ γε ται χαρινιδίαν τιν αυτω θέμενος ἀδολεσχίαν. Και Xρυσιππος δ' ἡ φιλόσοφος, εν πέμπτω Περὶ του λοῖ και os Ηδονης , περὶ του Πανταλεοντος ταδεγρά ει' ,,U δε πλάνος Πανταλέων τελευταν μέλλων, ii ἐκάτερον των υἱων κατ' i δῖαν εξηπάτησis, φησας μόνω
ἀυτῶ λέγειν οπου κατορωρυχοι το χρυσίον ωστε μάτηνυστερον κοινῆ σκάπτοπας, αἰσθεσθαι ἐξηπατηρονους. .
λοσκωπτουντων. περὶ δε τοιούτου τινος πάλιν a Xρυ
O qvi ipsum non nossent, derepite .re ferela erapuia evomuit plera re, quum πυvenes risus e sidpropriam quamdam Mi finxisset loquaci em. G sippus etiam philosophus, mainto libro De Honestate di Voluptate, de Pantaleonte haec scribit: B Planiis Pa taleon , inim morituriis esset, utrumque suo riina filioriin seorsim decepit, dicens utraque, se solii illi indicare uta auriam defossum haberet. Itaqtie deinde communi opeua frustra scaentes, deceptos se esse intellexeriint. α6. Nec vero deerant convivio nostro homnes, qui more aeuius ιμυλ feommara Graeci dici ni lassis E alios amarit. De huitis generis mi iam rursiis Oirysippus eodem libro scribit: BDerasor aliquis eum in eo es eiu a carnifice iugularetiar, dixit mori se velle velat eum emera ea M. Cui qluun ille permisisset. nil nisi seoniurata & ludibria proslusit. ει Ab ei dein generis homi-
235쪽
λος σκωφθεις, και ἀγανακτησας, .lἶπεν, καλως Λυ- cσίμαχον τον βασιλ- πε οιηκέναι. Τελεσφορον γαρ, ἔνα των υπάρχων αὐτου, επειδη ἔσκωψέ ποτε εν συμ
ποσίω την Ἀρσινόην , γυ- δε ην του Λυσιμάχου, θ
Κακων κατάρχεις, την δε μουσαν εἰσάγων ο Λυσίμαχος ακουσας, ἐμβληθηναι αυτον μέλευσεν εἰς γαλεάγραν , και δίκην Θηρίου περιφερομενον καιτρεzόμενον , κολαζομενον ' ρυτως εποίησεν ἀποθανεῖν.
γενετο, αποστάντος ἐκείνου της συμμαχίας. το
3 ππ-. 4 Ταχὼ e mla. nibus cum saeptias trifidereriir Myrtiliis. indignariis ait, recte fecisse issimachum. Nam Telesphoriam, unum estis praesectis, cum in convivio luctificatus esset Arsi1
noen . uxorem regis, tamquam vomere solitani, dicens e Malorem auctUr es. την δε μουσαν introducens:
amitto hoc cavillo Lysiniachiis cavea incivis hominemuissu, & veluti seram eii cum vectum nutritumque, itaeniciatum mori passus est. Tu vero, Ulpiane, si Gra ci vocabuli γαλεάγρα auctorem requiras. habes illud aptus Hyperidem oratorena: quonam aurem loco, tu ipse quaere. Atque etiam Tachaos sive, Tachos rex Aeguptiorum, luctificatus Agesilaum tacetaenioni ortini regem, cum advenisset suppetias ei laturiis, essetquel revi statura, regno excidit, deficiente ab illius societate Agesilao. Erat alitem iacterium ei ita hoc :Disitiroci orale
236쪽
oπεο ακουσας o Ἀγησίλαος , και ὀργισε εις, εχ si Φαν σομαί σοι ποτε και λέων. υσπερον γὰρ ἀφισταμενων των Aiγυπrιων, ως φησι Θεοπομπος, καὶ Λυκεας ' i Ναυκρατίτης ἐν τοῖς Αιγυπτιακῶς, οὐδενe αυτω συμπράξας , εποίησεν κπεσόντα της αρχνς φυ
Πολλων οὐν πολλάκις οντων των α κροαμάτων, καὶ των αυτων οὐκ αἰει, ' ἐπε - πολλοὶ περι αὐτων
γενοντο λογοι, - ονοματα των fiιποντων παραλπων,των πραγμάτων μνησθησομαι. Illai μεν γαρ αυλωνο μέν τις εφη, τον b Ιελανιππώην καλως ἐν τω M - συα , διασυροντα την αὐλητικην, εiρηκέναι πεμ της Ἀθηνας
Quo audito iratus Agesilaus an : Ego vero tui aliquando in or O leo. Deinde deficientibus ab illo Aegyptiis, ut Theopompus narrat. &Lycos sive, Lynceas in Naucrat ira in Aeguptiaciq. nti fratri ei opem serens Agesilaus eo adegit, ut amisso regno apud Perias salinem peteret. . Cum igitur multa fuerint ac amata, nec illa seniis per Eadem , quilinthie mitti sit per his agitati sint sermo. nes, nomina omittetra eorum qui verba fecerunt, res ipsas commentorabo. Igitur de Tibi is dixit unus e conis vivis r recte Melanippitlein in Marsya , calumniantem tibicinum artem , Sixisse de Minerva:- Athene quiaran is mota prore ι sandia manu, HI.
237쪽
μαι νόω δρυμοῖς ὀρείοις οργανον διαν Ἀθαναν, εδυσόφθαλμον ααχος εκφοβηθεῖσαν, αυθις ἐκ χερων βαλεῖν, ri φαγενεῖ χ ροκτύπω φημναρσυα κλεος. τί γάρ νιν εὐηράτοιο κάλλως a 4 ερως ἔτειρεν,' ἁ γ- 7 πυθοιαν ἄγαμον -
και απαιδ' ἀπένειμε Κλωθώ; ὼς ουκ αν ευλαβηθείσης την αισχρότητα του . ἴδας λατην παρθενίαν. εξηρ τε ίησίν
-itque: Abite probra, 'dum eor ἀ dede si ego-m hula tu*intani me tradam pGn contradicens ali ita, ait: At Selinuntius Telestes, repugnans Melanippidi, in Argo dixit: agitiir autem de Minerva:
se, Nympha - genito mandus - perstrepenti Sileno MarsyM gloriam. γέ enim Ulam optabilis pulmω-
ῶ -hraneas amor vexasses, mi virmirarem abs
pie nuptiis cierique lavit Gotho pSignificans non verariarii in illam lacte indecoram formam , ob viis nitatem. Deinde ait: Diuitiam by Cooste
238쪽
Sed temere haee Hororem - inhnisa fama pervolavit Graeciam , ramicum mastare huius sapientis an is inridios n hominibus. Deinde lautans tibicinum artem, dicit: Hane igitur maxime divinam Bronuo dedis venera dae Diae elanu spirarus e m volabulam splendι--
Scite vero etiam in Aesculapio idem Telestes ictiam mussim his vectis declaravit: Phrman regem, qui Dorir-pesna ι sarearum
8. marinas vero Philiasius, quum mercenarii tibicines& ehora occupassent orchestras, indiginari ait nonnu
239쪽
κτεῖ, τινας επὶ τω τους αὐλητας μη συναυλεῖν τοῖς χοροῖς , κοδαπερ ην πατριον, ἀλλα τως χορους συνδδειν τοῖς αὐληταῖς. ον ουν εἶχε Θυμον κατά των ταυ- C
Per montes aestare tranciis Naiassibus,
emit ad instar, pera num , Disit eo by Coosli
240쪽
ποικιλόπτερον μέλος. Ταν λισαν
κατέστας συ Πιεὴς ' βασίλεια ἡ δ' αὐλος τερον χορευέτω. Is και γὰρ ἔσθ' ὐπη τας ' κω ν ε μόνον Θυρα μάχοις τε μ πυγμαχίαι ν γεων Θεα,β εις πάροινον εμμεναι στρα λάτας.LIαῖε τον Ἀναίου ποικίλου προανέχοντα,
φλέγε τον ὀλοσίαλον κάλαμον, ' a λαλοβαρυπαραμελορυθμοβάταν δ' Θυπαροπτάνω δέμας πεπλασμένον ηνιδοῖ l αδε σοι δε ια, και πολος διάρεφα αμβοδιθύραμβε κι-οχαίτ 3 άναν, ἄκουε ταν εμαν Δώμον ' ' χοροίαν. as
Canum n sane tu es, Musa, reginartiata Mem post te pams suM agat. Es eritan famula comisationum solum his pia ad fores puDant, O qui puris comendunt. . . uι ferox sat belΓ dax.