장음표시 사용
241쪽
, 18 ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. a. δε της αὐλων προς λύραν κοινωνίας, ἐπὰ πολλάκις και αυτη ἡ μῆς συναυλία ἔθελγεν Eφιν-πος ἐν Ἐμπολη Qησίν - Κοινωνεῖ γὰρ, ὼ μειράκιον, R Mλν αὐλοῖς μουσικη καν τη λύρα
τοῖς ἡμετεροισι παιγνίοις. σταν γαο si συναρμοση τις ' τοῖς συνοῖσι τον τρόπον,
τόθ' ἡ μεγίστη τέρψις εξευρίσκεται. πην δε συναυλίαν τί ποτ' ἐστὶν , ἐμῖανίζει Σημος οΔηλιος ἐν πεμπτω Δηλιάδος, γρατων ού ς Aγνοουμένης δε παρά πολλοῖς της συναυλίας,3 λεκτέον. ἡντις ἄγων συμφωνίας αμοιβαῖος αυλοῖ και ρυθμου , χωρις λόγου του προσμελωδοῖντος. 'Αστείως δε αυτην Ἀντιφάνης Oανερὰν ποιεῖ, εν - Αὐλητη, λεγων bΠοίαν, Cράσον -ο, ηδε την συναυλίαν
9. De Tutumn vero raran Lyra eoniunctione quoniam saepe hic etiam nos delectavit concentiis Ephippus in fistula Optiira ali :- mane, adolsens, convenit vel tibiarum eantus vel re dissis eiran nosnis sis ludicris r utramque enimeonis pii adsunt in nio si eonsonat,
ea demum magnam ω voluptatem pavi.
Tibiarum eoneentus alitem ἡ συναυλιαὶ quid sit, declarat Semus Delius quinto libro Deliadis, isti sic sol hit: n Quum vero ignorent multi συναυλια quid sit, et cetulum est nobis. Erat aliquod ceriamen symphoniae tibiariam vicissim & ctyllinii, nullo sermone modos ti-hiae comitante. α Lepide vero eam declarM Antiphanes, in Turicine, uta ait: aum, dic ρα o, cecinia onausiam
242쪽
ταυτην; εμίσταται γὰρ, ἀλλ' ηυλουν ἔτι μαθοντες ζωστε τους . . ' αὐλους, σύ τε αὐτη τελετη ιεθείθαμεν συντυγχάνεις λων πέρα νε. δεξεται δε τ' ἄλλα σοι sMυ τι κοινόν 3 ἐστι νου χωρις ' πάλιν ἔσυννάματ' ου προβλημας ois si σημαίνεται
,, Λίβυν δε τον αὐλον προσαγοράουσιν οι ποιηταν, τη- tibia
βυς ρο των Νομάδων , ος και κατηυληρο τα μητρωα πρωτος. Αὐλησεων δ εἰσιν ονομασίαι , β - φησι Modo nTρυφων ἐν δευτέρω ονομασιων, -ς Κωμος, βω- notana. κολιασμὸς , γίγγρας, τετράκωμος, ista αλλος, χορειος, καλλίνικος, πολεμικον , ἡδύκωμος, σιπιυννοτυπ
n Libyeam vero totam vocant poenie, ut ait Duris secundo librorum De Rebus Agathoclis. quoniam Siri- , qui perihibetur primus invenisse artem tibia eanendi, Libycus fuerat e Νor dibi: s : qui etiam carmina in Matrem Deorum primus cecinit. α M somm vero, qui sinis peraguntur , nomina sunt, ut ait Τ pho s eundo libro Nomenclaturarum, haecce : N Comus, βω- colia Inus, MnΓωβ , ω acomins, Fi Iassiu, choreus, catilia
243쪽
μος, μόθων. Tαὐτα δε πάντα μιτ ορώσεως ηὐλεῖτο.
X- Καὶ Gre δε ἐνομασίας καταλέγει ὀ Tρύφων
...i h. ,, μαῖος, ἡ ἐπιμύλιος καλουμένη , ην παρὰ d--. τοῖς ἀλετρυς ηδον' ἴσως ἄπο νς ιμαλίδος. l μαλις δ' ἐστὶ παρα Δωριέ ιν ἡ Νόστος, καὶ τα ἐπίμετρα των ἄλλων. λ η δε των ἱστουργουντων ω- ελιγος 3 ώς Ἐπίχαρμος ἐν Ἀταλαπαις ἱστορεῖ. η σε ταλασι 'γων, μυλος. Σημος δ' i Δηλιος, ιν τω Περι Παι νων, φησι is Τα δράγματα των κριθων αὐτὰ καθ' αὐτὰ προσηγόρευον αμαλας' ' συναθροισθέντα δε καὶ ἐκ πολλων μίαν γεινόμενα δέσμην, αλους και ista
λω. ἀπο Τ των ουν της Δημητρος εὐρημάτων τάς τε eκαρπούς , και τοὐς μνους τοῖς Gς την Θεον, ου - καμλοῖσι, καὶ ἰούλους. δημητρουλοι ,' καὶ καλλίουλοι. καὶ,
rara, ρolemitam, hedycomus,sic no Ue, Myroco cum, quod& erothyron, i. e. cum pulsentur sores ,ὶ Mamus, mothon. Qui omnes molli mini saltatione tibiis canet cantur. αxo. Iain & Camuiam nomina recenset Tryphon haeccern Himaevs. qtri etiam e mlius i. e. molendinarius in vo- cur Ir, qtiem inter molen j ii in canebant. Fortasse ab Hi malide. Hirnalis vero Doriensibus est Nostus, & auctaria farinae. tantus telas texentiunn, .ianus; iu Epicha Ora in Atalantis docet: lanificium exementium, Attio. αSemiis vero Delius, in libro De Paeani b his , ait: n Manipulos hordei singulos per se amolas vocabant; soli ctos vero & ex pluribus in uniini lasciculum colliolos, tilos & trulos: & Cererem nunc cilota adpellabant, nil ne
244쪽
καλέιται. και των μισθωτων δε τις ἡν ωση των ἐς τους
Alii vero aiunt, esse canthun illum eorum qui Ianam tractant. Iam nutricum hictantium cantilenae, καταβαυκαλήσεις vocantur. Fuit vero etiam aliqua oscillor inifestis diebus ἐπὶ ταῖς ' μεις in honorem Erigonae rquatri Alriin vocant cantilenἔini. Aristoteles qui de ira incolophoni oritur Republica ait : Moriuus vero est deinde ipse etiam Theodoms violenia morte. oestire autem sesse homo luxuriae indulgens, quod etiam ex eius eamnis Ius yam. Nam etiam nune mulieras earmina talas eanunt Omllorem festis die uas. Messoriim cantilena, Lityes vocariar. Est vero etiam niercenarioriam cantilena mis euntiiun, ut
ait Telectam in Amphictyonilnis : & alia balneatoriam, ut Crates ait in Aius ac sis: ' item alia pinsenmiun , ut Aristophanes in Thesmophoriaetusis, & Nicochares in Auen. Val. V. Q
245쪽
κλεῖ χορηγω. ην δε και τοῖς ἡγουμένοις των meme - μάτων, ἡ βουκολιασμος ' καλου μενος. Δίομος δερο, ό. βουκόλος Σικελιωτm, a πρωτος εὐρων το εἶδος μνημονεύει δ' αὐτου Ἐπίχαρμος ἐν Ἀλκυόνι κα is b'O irmi ναυαγα. - tari τοῖς Θανάτοις καὶ λι-
ῶς Ερμιππός φησιν ἐν ἱκτω Περι Νομοθετων. 'Α . σποτάνης δ' εν Ἀττικαῖς σι Λεb M ., Ἱμαῖος, ἀδὴ μυλωθρων' ἐν σε γάμοις, ωίναιος' ἐν δε πένθεσιν, ἰαλεμος. Λίνος δε καὶ αἱ λινος, οὐ μόνον ἐν πιν- cθεισιν, ἀλλα καὶ ἐπ' εὐτυχεῖ μολπῶ, ' κατἁ τον Εὐριπίδην.
I eictile cliorago. Εω rursus alia eoriam qui pecora in pascua agunt, quae vocabariir Meta naud quod genus primis reperit Dion iis, bubulcus Siculus: me asinu autem illius Epicharinus in Halcyone & in Ulnia naufrago. Cantus fit nebris & in rebus tristibus, Mophranus dicitur. Quae vero iasi vocantiir cantica . Greri & Proscrpinae dicata sunt: in Apollinem alitem hymnus, ph Iesias vocatur, ut docet Telesilla: visio vera , hymni sunt in Dianam. Cauebantur vero Athenis etiam ci rondae leges inter pocula; ut Hermippus ait sexto libro De Legumlatoribus. α Aristophanes vero, in Dietion bus Atticis, scribit: n Bunares, cantus moli riun: in nuptiis vero , hymenaeos: in luctu . ial M. LInus vero& aellara, non inodo in rebus tristit iis , veritin etiam in laeto cantat, secundum Euripulem. ἀ
246쪽
Κλεαρχος δ' ἐν πρωτω Ἐρωτικων, νόμιον καλεῖ σθαί τινα, φησὶν, ωδ, απ Ἐριzανίδες, γραῖων ω- Sin laria τως , ,' Ηρι 2ανις ἡ μελοπρία, Μενάλκου κυν υ ετοῖν - an i. - τος ερασθεῖ , εθηρευε μεταθέουσα ταῖς ἐπιθυμίαις. sun 3. φοιτωσα γαρ κω πλαιωμένη πάντας τους ὀρείους
δρόμους ' ωπιε μη μόνον των ανθρωπων τους ἀστοργίαδαῖέρωτας, ἀλλα και των θηρῶν τους ἀνημερωτά-d τους συνδακρυσαι τω πάθει, λαβόντας αισθησιν ερωτικης ἐλπίδος. όθεν εποίησε τε, καὶ ποιησασα περι ει κατα την ἐρημίαν, ως z- ν, ἀναβρασα και αδρυ- σα το καλούμενον νόμιον, ω εσπι' ,.Mακοπι δρύας,
r. Cearchus vero , libro primo Eroticorum. nomiam i. e. pastorale Vocari ait canticum quoddam , ab Eriplaani de ductiim. Scribit amem in hunc inritum: n E pianis poetria melica , atriore capta Mei alcae Venato ris, Venabatur & ipse, sua persequens desideria. Di currens igittar & errans omnia montana nemora eme tiebariar, ita tu falaulae sint us .ii dieiintur cursiis , utqtie non im clo hominu in si etiam qui natiaralis omnis amoris maxime experies erunt, ver in etiam belluariam serissimae triviis illius illacrymarentur, sensu quo clam an atoriae spei tactae. Itaque etiam carmina fecit. cum illisque per cleserta o riavit. tu aiunt, alta voce clamans, cantansure nomium Prod Vocatiar carmen, in quo est istud, Inonteν qtremis, o Menalca. α Aristoxentis vero qia arto libro De Musica scribit: n Canebant priscis tenipori is mulieres C, ciun qti anulam cantilenarri. Stesichoriis caminis auctor fuit; in quo puella, cui Gly-
247쪽
κη τις ἄνομα , ερωσα Εὐάθλου νεανίσκου , - όνως ευχεται Η Αφροδίτη γαμηθηναι - τω. επὰ δε ὐπερεῖδεν ο νεανίσκος , κατεκρημνπιν ἐαυτην. εγίνετο A ra e πάθος π Λευκάδα. σωφρονικον δε πάνυ κα-σκεύ
σεν ο π&ητης το της παρθένου ηθος , οὐκ ἐκ παντος τρόπου θελουσης συγγενέσθαι τω νεανίσκω' ἄλλ' ευ- χομενης, εἰ δυναιτο, γυνη του Ευάθλου γενεσθαι κουριδία, η, εἰ τοῖτο μη δυνατον, απαλλαγηναι του βίου.
Ἐν δε τοῖς κατὰ βραχυ Υπομνημασιν ἡ Αριστόξενος', Izικλος, φησἈν, Ἐρπαλυκην ερασθεῖσαν ὐπερεῖδεν. δε ἀπέθανε , και γίνεται ἐπ' αὐτη παρθενοις ἀδης ἄγων, ητις Ἀρπαλυκη, φησι, καλεῖται. Nύμοῦις δ' ἐν πρωτω Περι υρακλείας, περι Mαρυανδυνων διν γουμενος , φησίν Uμοίως δε και των ωδων ενίας
καταπη αν αν τις, ας ἐκεῖνοι κατά τινα επιχωριαζομένην παρ' αὐτοῖς συνηθειαν ἄδοντες, ανακαλουνται
ea nomen, arrans iuVenem Euathlum, modeste precatur Venerem, ut sibi contingat ei nistere. Spreis vero a iuvene, voluntario strepenssio vitam finiit. Modestos amem admodum poeta mores depingit vi nis; quae non omnino P.lolibet pacto nubere vult iuveni; sed precariIr , tit, fieri si possit, fiat Euathli sponsa ; sn fieri id
non possit, ut vitae sitae imponatur finis. ti In brevi as vero Commentariis idem Aristoxeniri ait: v Iphiclus Harpalycam, amore ipsius Captan , sprevit. Quae cum ino rore moritia esset, institutum est in initis memoriam vi sinthus cantionis ceriamen; quod canticum Ha θωυΟcam r. α Nymphis vero, primo libro De Hemurtea. de Maryandinis vecta faciens, ait: n Similucr Vero et-lain animadvertat aliquis apiui eos cantica quaedam,
quae illi ex patrio institiuo canentes invocant priscum
248쪽
τινα-των αρχαίων, προσαγορευοντες Bωρμον. τeυτονδε λεγαυσιν υἱὸν γεώσθαι λιδρὸς ἐπ ανοῖς και πλου-a σίου, - δε καλλει και rii κατα την ακμην ψα, πολυτων αὐών δανεγκειν' ω ἐφεστα ra ἔργοις si οις, καὶ βουλόμενον τοῖς Θερίζωστ δουναι πιῶν, βαδίζοντα εῖῶδωρ ἀφανισθήναι. 6πῶν συν αὐτον τους ἀπο της χώρας μετα τινος μεμελωδημενου Θρπου καὶ ἀνακλησεως , is και νυν πι πάντες χρώμενοι διατελοῖσι. Τοιοῖτος δ' ἔστι και o παρ Αἰγυπιίοις καλουμενος MLερως.
ἄλλος οὐδε εὶς, ῶς ληρον ἁποταίνειν Κάσσανδρον τον Honaei M. Mακεδονίας βασιλεύσαντα, περὶ ου φησι Καρυττιος εν ἱστορικοῖς 'Υπομνημασιν , ἔτι ἀτως ην τιλόμηρος , ῶς διὰ στόματος ἔχειν των ἐπῶν τα πολλά και 'Iλιας
aliquem Bonnum, quem vocant. Hunc aiunt filium fuisse viri illustris & opulenti, forma & aetatis flore insignem, S longe aliis omnibus praestantem. Εum rebus suis intentum, & opus facientes inspicientem, mi uiu vellet potum dare inessori is, ad aquam prosectvin evanuisse. Hunc igitur quaesivisse, aiunt, cunctos illius r Onis.ctim lamentatione & invocatione, musicis in is comprehensa: qua etiam nunc omnes frequenter ini co sit everunt. Eiusdem modi est AeΠptioriani illud cantiis cum, quod Manems non inaturiti a. Porro conviviis nostris ne Rhama quidem deerant.
Homericis enim camini biax ira delectabariir Larensius. tu sit nemo qui cum eo conlatii possit: ut prae illo nugas egisse Cassan triana Macedoniae regem putes δ quem, in Historicis Gnimentariis tradit Grystius, adeo studi suin suisse Honreri, ut maiorem caminum eius parten
249쪽
ν αυτω και Uδυσιαία ιδίως γεγραμμέναι. in δεκαλουντο οἱ ρα αδοι και Uρ ρισταὶ, Ἀριστοκλης εἴρηκεν ἐν τω Περὶ Xορων. τρυς δε νυν Uμηριστας ὀνομαζομένους πρωτος εiς τα Θέατρα παρηγαγε Δημητριος ο Φαληρευς. Σαμαιλέων δ' ἐν τω Περὶ Στησι. eχόρου καὶ μελωδηθναί Pησιν, οὐ μόνον τα Uμηκυ, αλλὰ και τα Hσιοδευ καὶ Ἐρχιλόχου. ετι δε Mi νέρμου και Φωκυλίδου. Κλέαρχος δ' ἐν τω προτερω Περι Γρα ων' ' - τα Αρχιλόχου , ' σηδν, ὀ Σιμωνίδης o Ζακυνθιος ἐν τί. θεατροις ἐπι δπρου καθήμεινος i=ρα- δει. Λυσανίας δ' ἐν τα πρωτω Iuρι qαμμοιων, Nνασίωνα τον ραψωδον, λέγει, ἐν ταῖς δειξε τι των Σιμωνίδου τινας ιάμβων ὐποκρίνεσθαι. τους δ' Ἐμπεδοκλέους Καθαρμους ερρα δησεν λυμπιασι Κλεο- dμένης ο ραψωδος, - τη Δικαίαρχος εν τω ολυμπικω. 4άπων δ', ἐν τρίτω Περι των Ἀλεξἀνόρου Ἱμ
constanter in ore haberet: qui etiam Iliadem atqtie OdvLseam proprio stlutio sibi ipse descripserat. R. Dpsodos vero etiam Homeristas esse adpellatos, Aristocles ait in libro De Uioris. Qui autem nunc Homeristae dicuntur, eos primas in theatris produxit Demetrius Phalereus Chamaeleon vero in sermone De Stesichoro scribit, iustis in dulis decantari etiam solita esse non imodo Homeri Cammina, sed & Hesiodi, & Archiloclii, item Mimnermi &Phoeylidis. Cearchus vero, priore libro De Picturis , aur is Archilochi carinina in theatris decantavit Sit rotades Zacynthius, super sella sedens. M Lysanias Vero, Primo libro De Poetis Iambicis, Mnasionem rhapsodum , ait. in publicis recitationitriis iam hos Simonulis quosdam agere. Empedoclis vero Purpationes decantavit Olympiae Cleomenes rhapsodus, ut ait Dicaearchus in
250쪽
e ἡμῖν ἐπιταινονται. καταλέγει σε ὁ Ἀριστοκλης κώτουσδε ἐν τω Περι Mουσικης , γρατων ωδε' Η ΛΙαγω- δός' οὐτος δέ εστιν ἡ αὐτὸς τω λυσιωδω. Ἀριστο:ενος δέ Cησι, τον μεν ἀνδρεῖα και γυναικεῖα πρόσωπα 3. ποκρινόμενον, μαγωδον καλεῖσθαί τον δε. γυναικεῖα ἀνδρείοις, λυσιωδον τα αὐτα δε μελη Mουσι, Naτἄλλα πάντα δ' εστιν ὀμοια 'O δε a niti ς λόγος
τα Σωταδου, και τα προ τουτου Iωνικα καλουμενα
nssius Saerificiis, sis, De Alexandri Templis J ala, Alamandriae in magno theatro Hegesiam comoedum Historias Herodoti, Hermopirantum Vero Holneri carinina, recitasse egis Iue. I 3. Etiam Hilurori qui vocantiu Pios nunc modos nonntillii adpellant, tu ait Aristocles primo libro De Ca ris, eo et loci Uinus Magnes inter Onanes, qui hoc geniis hilarium caminaran trastiriant, unxinie excelluerat stequenter notas sese Ofierihlat. Recenset amem etiam hos Arastocles, in Ebro De Musica, ita scribens. : is Magodus: hic veru idem est atque ' M.ta Aristoxenus vero ait, eum qiu & visoriim & initarem personas agat, mravadum vocari; qui vero mulierit in partes sub persona virili, *- do: eadem uero camina hi canunt; & reliqtra omnias milia sunt. Ionicus vero sermo exhibet Sotadis po inara, &, Piae ante trunc Ianua camina victa laut. Αlex. MIL