M.T. Ciceronis Philosophicorum librorum pars prima tertia, id est, Academicarum quaestionum editionis secundae, liber primus, ad Varronem. ... Ex Dionysii Lambini Monstroliensis emendatione

발행: 1579년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

DE O PFI C. LIB. a II. I spse in inuidiam falso crimine adduxerit. Nec no- av.e. Ne noster quidem Gratidianis ossicio boni viri functiis 'ς est tum, cum praetor esset, collegii que praetorum tribuni plebis adhibuissent, ut res nummaria de

communi sententia connitueretur.

xs lactabatur enim temporibus illis nummus , sic, ut nemo posset scire, quid haberet.

conscripserunt communiter edictum cum poena, a ito que iudicio: conflitueruntque, Ni omnes simul in Rostra post meridiem V descenderent : ceteri quidem alius alio: Marius a subsellijs in Rostra re- ' m: idque, quod communiter compositum fuerat,

solus edixit. O ea res si quaerisI ei magno h nisi fuit. Omnibus vicis saluae ' factae sunt, ad e hae duae

eas tud, ct cereι. Quid multa F Nemo sequam delendae. multitudini fuit carior. ε Hac sunt, quae contumbant d homines in deliberatione nonnumquam cum H,in quo violatur aequitas, non ita magnum: perituri lib. ,- illud autem, quod ex eo parιtur, permagnum Nid

iuravi Mario,praeripere collegis, ct tribunis pleb. popularem gratiam, non ita turpe : consulem ob eam rem feri, quod sibi tunc proposuerat , valde mille ridebatur Aed omnium Nna regula est, quam cupio tibi esse notissimam E aut illud, quod utile vi in detur , turpe ne sit: aut, si turpe est, ne vide tur esse πtile. suid igitur e possumtisne aut illum Marium, virum bonum iudicare, aut hunc ρ ε plica , atque excute intelligentiam tuam, ut via. t. deo, qus sit in ea, ecies,forma,et notio νiri boni. adit ergo in virum bonum, mentiri emolumenti

172쪽

sui causa, criminari,praecipere,fallere'nihil profecto minus. En ergo Hra res tanti, aut commodum Nilum tam expetendum, ut viri boni oesplend rem, nomen amittaae quid est quod asserre tantum utilito ina,quae dicitur,post, quantum au- sferrest boni viri nome eripuerit' fidem,tu nitiamque detraxerit ρ Quid enim interen, virum ex homine 7 se conuertat quis in beluam, an in bominis figura immanitatem gerat beluae avide qui

omnia ricta, O honesta negligunt, dummodo po- i citentiam consequantur, nonne idem faciunt, quod is, qui etiam socerum habere voluit eum, cuius ipse audacia potens esset ' Virile ' ei videbatur plurimum posse alterius inuidia.id quam iniustum in patriam, qham inutile, quam turpe esset, no Videbat. i s Ipse autem socer in ore simper Graecos Nersus Euris, dis de Phaenio habebat, quos dicam Vt potero, incondite fortasse, sed tamen vires post intelligi. Nam si violandum en ius,regnandi gratia Violandum e B: albis rebus pietatem colas. et o capitalis Eteocles, Nel potius Euripides, qui id Ῥnum,quod omnium sceleratissimum fuerat, exceperit. Quid igitur minuta colligimus, hereditates, mercaturo, Nenditiones fraudulentas e Ecce tibi, qui rex populi R.domiosque omnium gentium esse concupierit, idque perfecerit. 3 Hanc cupidit tem se quis bonenam esse V dici amens e B.probat enim legum,ct libertatis interitum: ears que opprsionem latra: , ct detenabilem,gloriosam pu-

eu rat. Qui autem fateatur, bonenum non esse in ea . o

173쪽

sed ei, qui id facere possit, esse Ῥtile:qua hunc o,

Iurgatione , aut quo potius conuicio a tanto errore

' coner δ auertere' potes enim, dis imm0rtales, cuiquam esse villefoedissimum, Oraetemrimum h 3 parricidium patriae: quamuis eo qui se obstrinxerit ab opprespis ciuibus Parens nominetur'Honestate igitur dirigenda utilitas en, o quidem sic, νthec duo 30 Nerba inter se discrepare, sed tamen πιnum sonare νideantur. Nunc mi abeo ad vulgi opito nionem. Quae maior Nillito, quam regnandi, esse possit'nihil contra inutilius ei, qui iniuste consecutus sit, inuenio, clim ad Neritatem coepi reuocare rationem. possunt enim cuiquam esse Ῥtiles angores,sollicitudines,diurni, ct nocturni metus, a tra

ue insidiarum, periculorum que plenissima e

-Multi iniqui,atque infideles regno,pauci sunt boni, inquit Accius. At cui regno' quod a Tantalo, Pelope proditum iure obtinebatur. Navi quanto plures ei regi putas, ' qui cum exercitu

populi R.populum ipsum R. oppressisset,ciuitatemque non modo liberam, sed etiara gentitas imper. 3.tem, seruire sibi coegisset e Hunc tu quas conscientiae tabes fanimo censes habuisse ' quae vulnera 'cuius autem vita ipsi potest τtilis esse, cum eius. E. Nitae ea condicio si ν qui illam eripueri in maxi

' ma O gratia futurus si O gloria φ Quod si hae

tilia non sunt, quae maximὸ ν dentur, quia pleni sunt dedecoris , ac turpitudinis r satis persuasum esse debet, nihil esse Ῥtile, quod non honestumst Quamquam id quidem,cῖm sepe alias,tum Pyrrhi bello a C. Fabricio, consule iterum, o asenatu no

174쪽

riro iudicatum es. Cum enim Rex Drebus Topulo R.bellam ultro intulisse ci que de Imperio cretamen esset cum rege generoso, ac potente, perfuga ab eo Oenit in cani a Fabricij, eique est posticitust praemium sibi proposivisset,se, Ni clam Venis isset, sic clam in PVrbi castra rediturum, eum Nemeno necatur . Hunc Fabricius reducendum c

rauit ad Drrhum: idque eiu sfactum,a senatu laudatum eII. Atquisispeciem utilitatis, opinionemque quaerimus , magnum illud bella perfuga νnus, iper Drauem aduersarium Imperii ustulissetisied magnum dedecua, ct flagitium,quicum laudis certomen fuisse eum non virtute, Ied sicelere superatati rum igitur Hilius vel Fabricio, qui talis in hac urbe , qualis Aristides Athenis fuit, πel fenatui i snofro, qui numquam utilitatem a dignitate seiun- . ait, armis cum hoste certare, an venenis e Sigi ria causa Imperium expetendum es, scelus absit, in quo non poten essegloriasin ipse opes expetun- tW- quoquo modo, no poterunt Hiles esse cum in- 1

famia. Non igitur xtilis ista L. ilippi, Qu. fili,

sententia: quad ciuitates L. Sylla, pecunia accepta, ex Senat consulto liberauisse νt hae rursus vectigales essent: neque bis pecuniam, quam pro liber tute dederant, redderem . V et fenatra assensius. 1 . turpe Imperio.piratarum enim melior fides, quam Senatus. At aucta Nectigalia: νtile igitur. Qu usque audebunt dicere quidquam Ῥtile, quod non honenum e Toten autem viri Imperio, quod gloria debet fultum esse, et beneuolentia sociorum, Uti -

is esse odium , o infamia quo etiam cum Catone

175쪽

meo saepe disiens. nimis ' enim mihi videbatur prasi actὰ aerarium, vectigaliaque defendere omnia publicanis negare, multa focijs: cum in hos benefici

esse deberemus: cum illis sic agere,ut cum colonis 3 nonrisfoleremus: eoque magis, quod illa ordinum coniunctio ad salutem rei .pertinebat. Male etiam curio cum causam Transpadanorum aequam esse dicebat: semper autem addebat, vincat νtilitas. Totius h diceret, non esse aquam, quia non set utito lis reip. quam, com aquam esse diceret, non esse τtilem fateretur. Plenus est sextus liber de osciis Hecatonis, talium quaestionum, Sitne boni νiri,maxima caritate annonae, familiam non alere . in νtramque partem

is disputat: sed tamen ad extremum utilitate putato secium diriyi magis, quam humanitate. Quaerit, se in mari iam facie sit, equine pretiose potiusia cturam faciat, an seruuli vilis. hic alio res familiaris, alio ducit humanitas. Si tabulam de nausia, o gio fultus arripuerit, extorquebitne eam sapiens, spotuerit ' negat, quia sit iniurium. quid dominus nauis, eripiisne suum ' minim8: non plus, quam si

nauigantem in alto,ejcere de naui Nelii 'quia sua non set. quoad enim peruentum sit eo, quo sumta natu uisen, non domini eri nauis, sed nauigantium. ς.

suid, si v na tabula sit, o na ragi, bique sapiem

tes, sibine ν terque rapiat, an alter cedat alteri e cedat Nero: bed ei, cuius magis intersit vel sua,vel re . causa,Niuere. Quid, si haec paria in utroque enusium erit certamen,sed quasi forte, aut micando

τictus. alteri cedat auer. auid si pater fana expi-

a enim abestabo. v. c.

4 v. e. quia sua sit. e q.V.c. Quia fi in una in

buta sint

176쪽

tcq . h. T. Ic y n osti gle cuniculos agat ' in aerarium indicetne id magnsratibus filium' nefas id quidem est. quin etiam de fendat patrem, se arguatur. non igitur pareia prae -' Ialit omnibuου ossiciis' h immῖνerd: sed ipsi pa tria conducit pios ciueis habere in paret eis.Quid, Is tyrannidem occupare, si patriam prodere conabitur pater' silebitne filius' immὸ vero obsiecrabit patrem, ne id faciat si nihil proficiet: accusabit minabitur etiam: ad extremum se ad pcrniciem patriae res θectabit, patriae salutem anteponet sa-'I Iluti patris. Quaerit etiam, se sapiens adulterinos nummos acceperit imprudens pro bonis: cum id rescieri soluturusnesit eos, sicui debeat, pro bonis. Diogenes adi: Antipater negat: cui potius a sietior. 33 Quiς vinum fugiens vendat sciens, debeatne di i seere. Non neceste putat Diogenes: Antipater viari boni existimat. 3 β Hae fiunt quasi controuersis

in iure Stoicorum. In mancipio mendendo, dicendane vitia, non ea, quae nisi dixeris, adhibeatur mancipium iure ciuili d haec,mendacem, esse alea a o torem,furacem ebriosum. Alteri dicenda videtur, alteri non videntur. Si quis aurum Ventilis, ori- , chalcumse putet Nendere, indicetne ei vir bonus,

aurum illud esse, an emat denario, quod sit mille marium e Perspicuum iam es , ct cuid mihi vi, i, deatur, O quae sit inter eos philosephos, quos no

minaui, controuersia. Tam , ct promissa Iemperne seruandasint, qua nec vi, nec dolo malo, νti putores lenis dicere, facta sint. Si quis medica- imentum cuipiam dederit ad aquam inter cutem,

perderitque, ne illo m dicaruento umquam postea

177쪽

teretur, si eo medicamento sanis factuta fuerit: O annis aliquot pon inciderit in eundem mor: bum: nec ab eo, quilicum pepigerat, impetret, Vt ' item eo liceat uti, quid faciendum sit, cum sit iis inhumanus, qui non concedat uti, nec ei quidquam fiat iniuria, ita, ct saluti consulendum est. Quid's quis sapieηs rogatus sit ab eo, qui eum heredem faciat, cum ei testamento sesertium millies relinquatμr, Ut ante, quam hsreditatem adeat, Π h lu-

to cepalam in foro saltet, idque se facturum promiserit , quod aliter eum heredem scripturus ille non . esset aciat, quod promburit illi, nccne' Promissse nollem,oe tu arbitror fuisse grauitatis. sed quo- promisit, si saltare inforo turpe ducet, h

et ue nenira mentietur, 1; ex hereditate nihil ceperit,' si ceperit: nisi forte eam pecuniam in reip. magnum aliquod tempus contulcrit:νt Nel saltare eum,cum patriae consulturus si, turpe non sit. Ac

ne illa quidem promissa siruanda sunt, quae nonia sint i s ipsis utilia , quibus illa promiscrit. Sol Thaethonti filio H redeamus ad fabulas I facturum se esse dixit, quidquid optasset: optauit,

Ni in currum patris tolleretur: d sublatus est me ra, atque qua confitit, ictu fulminis deflagrauit. suanto melius fuerat, in hoc, promissum patris non is seruatam' suid, quod Theseua exegit promissum d Neptuno ' Cui cum tres optiones Neptunus ecdi siet, optauit interitum Hippobti, mlis sui, cum is patri suspectus esiet de nouerca: quoὸς optato impetrato, Theseus in maximis fuit luctibus. uuid c Agamemnon cum deuouisita Dian

ctus esset ne

178쪽

quod in suo regno pulcherrimum natum esset illo anno, immolavit Iphigenia, nihil erat eo quiadem anno, natum pulchrius. promissum potius non faciendum, quam tam taetrum facinus admittendufuit.Frgo promissa non facienda nonnumquam s . ' η 'μchmper deposta reddenda 'sunt. Si gladium' ' RR' ' quis apud tesurrae mentis deposuerit, repetat insiniense reddere,peccatam sit: non reddere, icium.

Vid ζ si is, qui apud te pecuniam deposuerit, bel

lum inferat patriae,reddasne depositum ' non, cre- rodor facias enim contra remp. quae debet esse carissima. Sic V ulta, quae natura honesta videntur esse, temporibus sunt non honesia. facere promissa δ re conueniris, reddere deposita ; commutata νtilia rate, fiunt non honeID. Ac de ijs quidem quae νι i s. p ei - dentur esse νtilitates cotra iustitiam simulatione, prudcntiae, satis arbitror dictum. Sed quoniam a quattuor fontibus honestatis primo libro ossicia duximus,in eisdem versabimur, cum docebimus, ea, b Br.vimui qua ridentur esse νtilia, neqJunt, quam sint V Nim tutis inimica. qc de prudentia quidem, quam Vult

imitari malitiaritemque de tui litia, quae semper es utilis,dssutatum est. Reliqua sunt duae partes bonenatis, quarum aia

teram animi excellentis magnitudin O praestan- Σωtia cernitur: altera in conformatione, O moderatione continentiae, O te perantiae . vitile videbatur massi, νt quidam pocla tragici prodiderunt

nam apud Homerum, optimum auctorem, talis de

m se nulla sussicio est: sed insimulanteum trai Sαdia, simulatime insania militiam subterfugere

179쪽

svoluisse.non boneIlum consilium. At Ntile νt at quis fortasse dixerit 9 regnare, O Ithaca iueme otiose cum parentibus, cum νxore,cam filio. Ullum tu decus in quotidianis periculis, et laboribus cum tranquillitate hac conferendum puto e lao Neroi flam contemnendam, O abjciendam: quoniam , quae honesta no sit, ne utilem quidem esse arbitror.

Guid enim auditurum putas suisse H .m, si in it

ia simulatione persevcrasset e qui cum maximio io res gesserit in bello, tamen haec' audiuit ab Aiace: um' ipse princeps iurisurandi fuit, uuod omnes sciris , solus neglexit Iam .r Furere assimulauit,ne coirct, institit. Quod ni Palam edis peroicax prudentiat 1 Ii ius perce et malitiosam audaciam: h Fidei sacratae ius perpetuo falleret. Illi vero no modo cum hostibus, verum etiam cum fumibus, id quod fecit, dimicare melius fuit, quam deserere cosentientem Greciam ad bellum barbaris eo inferendum. Sed dimittamus.fabulaό, et extemnar ad rem factam, nostramque Neniamus. M. Atilius Regulus, cena conflui iterum in Astica ex insindi s captus es et, duce Xantippo Lacedaemonio, Imperatore autem patre Hannibalis, Hamilcare: ima 1 ratus misius est ad Senatum, ut, nisi redditi essent Poenis captiui nobiles quidam,rediret ipse Karthaginem. is cum Romam Nenisset, utilitatis speciem Nidebat,sed eam, ut res declarat, albam iudicauit 37 qua erat talis, manere in patria, esse domi sua. o cum Uxore, cum liberis: quam calamitatem accγ

cratum ius perpetuu La r. ad rem nostraq. Ve

niamus. al-

veniamus.

180쪽

- tem,tene e con alaris digritatis gradum. quis bHe . neget esse utili quid censes'magnitudo animi e fortitudo negat. An locupletiones quaeris auctores'Haris enim en virtutum proprium, mi extime. scere,omnia humana despicere: nihil, quod homini saccidere postit, intolerandum putare. itaque quid fecit' In senatum Nenit:mandata exposuit ente tiam ne diceret, recusanit: quamdiu iureiurando hostium teneretur, non esse sesenatorem. Atque i lud etiam C Uultum hominem, dixerit quispiam, iuo repugnantem utilitati μου reddi cuptiuos, negaric esse utile: illos enim adolescenteis esse, σι bonιs duces,' es e se iam confectu senectute. cuiustum Nuluisset auctoritas, captiui retenti sunt:ipse Karth inem rediit:ncque eum caritas patriae re- i s tinuit, nec sinum. Neque Nero tum ignorabat, stad crudeli num hostem, ct ad exquisita supplicia proficisci ed iusiurandum conseruandum putabat. Itaque tum,ctim Nigilando necabatur, erat in meliore caisa, quam se domisenex captiuus, perise horus , O consularis remansisset. influitὰ, qui non

modo non censuerit captiuos remittendos, verum

etiam dissua ferit. suomodo stulte etiamne si reip. conducebat ' poten autem, quod inutile reip. sit,

id cuiquam ciui Ῥtile esse 'Peruertunt homines ea, i squae suntfundamenta naturae, cum Nillitatem ab honestate seiungui.omnes enim expetimus utilitatem, ad eamque rapimuranec facere aliter Nilo modo posseremus. nam quis est, qui utilia fugiat ' aut quis psius, qui ea no studiosissime persequatur fles in quia nosquam fossumus iis in laus decore, hone.

SEARCH

MENU NAVIGATION