장음표시 사용
191쪽
nunti quod probat: & ait figurate dictum esse. Nostri libri nihil
hie a vulgatis discrepant . quainobrem eos sequimur. Is cum terra discessi uel dcc. sic legendum est, non decessisset. de ita legit Nonius in verbo, discedere, quod ille interpretatur, hiare, diuidi, distendi. discessisset igitur . inest, diuisa esset. si enim Plato, unde haec sumta sunt, ραγῆναι τε την γην ,'γ έσται,α Ῥα, dce. hoc est, ruptam esse tetram,oc hiatum facium. Si a Virgil. aen. '. video medium discedere caelum . Quod autem alij qui- . clam legunt, desedisset: etiam illi errant. aliud est enim , teriam desidere aliud, terram discedere. 34 cum in lucem annulum in uerterat) sic edidit Paullus Manutius, de item alij . libri veteres tamen habent, in locum : quos sequitur Langius : ego autem vulgatos . nam haec lectio magis consentanea videtur cum verbis Platonis : ex cuius libro 2. de repu haec sumpta sunt. Sic enim Plato, την σωενδονην τρεψαντα
id est, cum palam annuli extra conuel tiliet. Extra, id est, ad luce. is quamquam non potest id quidem 3 In libris veteribus non est negatio : quae tamen videtur necessaria : dc reperitur in libria vulgatis, hoc modo: quamquam non potest id quidem . sententia autem haec est: negat fieri posse, ut id dijs, hominibusque semper ignotum futurum sit: atque hoc pacto , exemitum hoc Platonicueludunt, atque inane elle dicunt: sed pueriliter, de rustice faciun t. quamquam fateor ita rem est e, ut dicunt: hoc est, fieri non poste, vi facinus aliquod, dijs, hominibusq; sem per ignotum futuru sit. is ut, si ille non reuertisset in libris manuscr. non sunt haec,ad diem, quae reperiuntur in Vulgaris. post verbum reueitisset. 17 Sed quid facere tr nondum enim dcc.ὶ At qui quid ei opus erat hac de dolo malo formula nonne poterat agere, & ius suum experiti, actione ex emto, quae actio bonae fidei est, de doli persecutionem continet Dic nouationein hic cile factam, dc ex emtione sti
is non placuisse maioribus nostris astus) nonnulli ex libris veteribus nostris habent, asturos, pro, astus. . 19 mala bonis anteponitin nostri libri, ut de Langiani habent,ponit ante. . io sed vinculis 3c carcere fatigandi cum libri nostri veteres omnes habeant. dc carcere fatigandi: quo modo de Langiani sic legendum censeo. quamuis vulgata lectio, sed vinculis dc carcere casti. gandi, non sit rei j cienda. 1i homines eiusdem civi tatis potentissimos omnes libri veteres habent i homines eiusdem aetatis potentissimos; quod probo.12 non erat aequum principes civitatis libri Memmiani habent, principes ciuis. Quam scripturam si probabimus i non video autecur improbemusicivis, i cilicet accusandi casus erit, numeri multitudinis.1 3 qui fons est fraudium) sic est legendum idc ita habent libri v
hereditates omnium posse conuertere) sic in sine dubio legen
192쪽
optimis : quomodo & Langius admonet legi in aliquot suorum- Atque ut magis credas i ta legendum . nulli libri habent ad te. 'd- scripta sunt, stilicet, ab aliquo magistro semidocto, cum fortaliso, conuerrere, prius fecisset, conuertere. Est autem tralatio a piscatoribus,qui genere quodam retis quod euerriculum appellat. magnam Vim piscium corripiunt Potest etiam dici tralationem esse ab ijs seritis aut ancillis , quae scopis & verriculis quisquilias α sordeis domus unum in locum conuel runt. ut pollea in unum aceruum congestas paruo negotio auferant. Eadem tralatione V-sus est Horatius fat. . lib. i. Nec satis est cara pisceis averrere me sa,&C. Sic enim scriptum est in libris manu scrip t. atque ita legem Hum : quamuis hic locus in nostra editione prima cum vulgaris. consentiar, culpa operarum. as Iactabatur enim temporibus &c. haec Langius non putat esse Ciceronis: cui allentior. ea tamen reti nui, neque ausus sum tollere, quia in omnibus libris antiquis reperiuntur: tantum iussi dis
smilibus litteris imprimi. 26 Haec sunt, quae conturbant in delib. in nostris libris non est vox, homi nes:& vero videtur ab aliquo semidocto adiecta. αν se conuertat quis in beluam in nihil muto: sic enim habent libri, & quos mihi Memmius suppeditauit, &. alia . quamuis Langius alios libros secutus, ut ait, conferat, ediderit. Praeterea supra ubi idem ille edidit,ut videas, quae sit in ea speeie,&c. nos, species, edidimus, quia sic in nostris libris omnibus antiquis scriptum roperimus . Neque vero Langij sententiam probare possumus, qua. per speciem euentum illum, & factum vel huius, vel illius Mari, tignificari putat. Num apud i uri s consultos nomen . species, hoo interdum significat. aouci Ciceronem, non item. ibi, igitui in ea, 4ubintelligimus, intelligentia tua.dis Hanc cupiditatem siquis honestam esse ducit omnes libri veteres, quos Vidimus habet, elle dicit. nequealiter edidit Langius. Riuius tamen legendum censet, ducita quod probo. Σ' Conera uel tere legendum videtur, auellere : si librorum a liquorum auctoritatem sequi volumus. quamquam nonnulli l bent, diuellere : quod minus probo.3o verbo inter se discrepare, unum sonare videanturin videtur te Sendum, re unum sonare vid. idque ex obscuris duorum Iibr rum veterum litterarum vestigijs. 3i vincat utilitas; quidam libri manuscri rubent, vineat reipuis
utilitas .eiicere de naui velit, quia sua sit. sic legendum t & ita habena
Omnes veteres codices. est autem ratio, quam affert clominus nauis, quale naussantem in alto, e naui eiiciat. quo modo autem linvulgatis legitur, esset ratio Hecatonis propter quam neget . a n uis clomino eum, qui in asto nauiget, e naui eis ci debere. 13 3 Qui venenum fugiens Vendatὶ libri fere Omnes veteres, qui ruus usus sum, habent, venenum fugiens : quomodo & Barnabaa
193쪽
ε Erissonius se in uno item libro antiquissimo scriptu vidisse mihi asseuerauit, Idque litteris mandauit . probat enim antiquam hanc scriptu iam S ait per,venenum, significari bonum di fatu- tare venenum, seu pharmacum : fugiens autem,id est, cuius vis α
34 Haec sunt quasi controuersa iura Stoic sic legendum est, ratione postulante , ac peruincente : quam & Veteres codices ad iu-tiant. Dieunt autem Latini ius cotrouersum, id est, ius ambiguit, quod opponitur certo,& de quo nulla controuertia est. 3s luce palam in foro salteti sic olim restitueram ex Nonio, luce claro in foro saltet . nam cum apud Nonium legissem , quo loco docet veteres usurpasse Vocem .li ,in genere feminino & maseu lino, M Tulta Il.de offic. Et cum prior ire luce, claro non queo. putaram Nonium dot mirasse 5 hupc locum proferre voluisse. Nucsiue Nonius dormitarit, quod verisimile est siue quid aliud sit, Iactionem vulgatam, a qua non dii crepat antiqua, retineo . 36 Promisiste nollem sic habent nostri libri. Langius autem ex vestigijs antiquae cuiusdam scrip urae legit, promissionem . Omnino haec vulgata, & recepta mihi suspecta est . Videtur enim legendum potius, Promisisset nollem. Paullo ante, quod promise-xit illi: non, quod promiserit ille : vel delendum, ille. cuius vocis nulla exstant in libris veWribus vestigia. 37 quae erat talis)has treis voces iussi olim alijs litteris imprimi. approbata Langij coniectura, qui eas putat este alienas .ego tame, quod ille fecit non sum auius eas expungere, Propterea quod reperi in nostris veteribus libris omninus. iidem libri habent paullo post, domui suae . Vtor Lansiam : ubi vulgati, quos iecuti sumus, domi suae, no pugnaturi, siquis huic vulgata anteponat scripturam antiquam .
38 addictaturam gerendam add. sic habent omnes sere nostri libri veteres : quod eo adscripsi, ouod quidam delerunt vocem, gerendam. neque tamen reprehendo factum : nam fieri potest ut fortis illata sit: potest abesse: sed testatum volui, eam in libris manuscr. reperiri.
39 & cum prima luce & prima luee. habent libri omnes vulgati & item aliquot manuscr. neque aliter edidit Langius : sed alij manu scripti,& cum prima luce: quod magis probo. sic enim loquebantur veteres.
o idem acerbe seuerus in filium sie Nonius legit. . di ita habene nostri aliquot libri manuscr. ubi vulgati, cerbus & seuerus. No
i libros veteres sequimur.& Nonium.
1 fraus enim distringit non dissoluit pertur.)hihil muto. sic n. habent omnes libri manu sc de vulg quos vidi. pr. aeterea distringere , est diuersis partibus stringere : longξque aliud sigirificat, quam destringere 6 prope contrarium: ut cum dicimus, destringere ferrum. Langius tamen legit hoc loco, adstringit:& ita olianediderunt operς meo in tu st v, atque adco me inuito. omnibus 1gdomini j a notatosono ulli libri manusc. habet,
194쪽
r 8a ANNO T. IN LIB. III. DE OFF.
omni ignominia annotatos: quod latio nostro iampridem est obseruarum 3 Cum his, viris, equisque,&c Omnes ferξ libri veteres habet, veris, equisque : unde alij faciunt, velis, equisque: ut habent vulgati, ali j, viris, equisque, quos sequimur. si talibus monitis,&c in Sic restitui, libris omnibus inuitis, in quibus & scriptum & impressum est, talibus monumentis.
195쪽
Senectute, ad T. Pompinnium Atticum
, Ecquid erit φ preti, e Licet enim versibus ij dem mihi assari te , Attice , quibus assatur H Flaminium Ille vir, ' haud mug in re , std fidei plenus , quamquam certo scio,
non, Ni Flaminium , follicitari te, Attice, sic no-ko ctesque diesque. noui enim moderationem animi tui,et aequitatem:teque non cognomen solism taetbenis deportasse, jdbuUIanitatem, prudentiam intelligo. tamen si icor,il dein rebus te, quibus meinum interdum grauius commoueri: quarum, consolatio O maior est, in aliud tempus dissere- .da. Nunc autem mihi visum est de Senectute allia quid ad te scribere. hoc enim onere, quod mibi t
cum commune est, aut iam urgentis, aut cert8 at
ventantis senectutis, te, g meipsum leuari vo, o lo. etsi te quidem id h moderi8, ac sapienter , cui omnia, ct ferre, O laturum esse certo scio. S ed
a L.adiurra, b L.& versas in pectore e L Praemitd L. Flamini
sed plenu' fidei.f v.c. Titas r
g ' V. e. Mme etiam ipsum h L. modae i q. ... Ich
196쪽
mihi, cum de senectute aliquiae vellem scribere, tu
occurrebas dignus eo munere, quo νterq. nostrum communiter Ῥteretur. Mihi quidem ita iucunda
huius libri confectio fuit, πt non modo omnese absterserit senectutis violestias, sed secerit mollem setiam, iucundam senectutem. numquam igitur fatis laudari dignὸ poterit philosophia, cui qui ρ Teat, omnes pus aetatis sine mole lia possit degere. Sed de ceteris dixtinuis multa, ct scpe dic t laia an mms . ' hunc Nero librum de senectute ad te mim i q-mua. Omncm aulcm sermonem tribuimua non Tithono, ut Aristo Chius, neparum esset auctoritatis in fabula: sed M. Catoni seni, quo maiorem au- . l. q.: , ctoritatem haberet oratio. Apud quem, Laelium, et Scipionem facimus admiranteis, quod is tam fac, hs Iesenectutem Iera usque eum respondentem. Qui . uditius νidebitur drJutare, quam consueuitia ipse in suis libris, attribuito Graecis litteris, quarum confiat eum perstudiosium fuisse in senectute. Sed quid Opus est plura ia enim ipseM Catonissem io
' .a mo explicabit nostram omnem de senectute sententiam. , L.admira- S C.I PIO.' Saepenumero h mirari soles cum iis c ita hoc .Lalio,ium ceterarum rerum tuam excellentio. al. cum tem, M. Cato, perfectamque sapientiam, tum Nel , -
'ii . . b.a maxim8, quisa senectutem AE tuam numquam tibi b o. v.e. grauem esse senserim: quae plerisque senibus sic ο-diosa est, ut onus sie AEtna grauius dicant siunianere. CAΤO. Rem haud sane dissicilem Scipio, O Laeli, admirari νidemini. quibus enim nihil opis ,
est in ipsi ad bcne, beareque νιuendum, ijs omnis
197쪽
Iravis en alio: qui autem omnia bona ' a stipsis petunt, ijs nihil poten malum ideri, quod natu
ra nectito asserat.quo in genere in primis ensenectus, quam Ni adipiscatur, omnes optante si eano dem accusanth adepti: 7 tanta etiς inconflantia, fultitia, peruersetna. Obrspere aiunt eam citius,quam putassent. Primum, qui coegit eos alsum putare'qui enim ci iis adolescentiae enecturi . quam pueritia adolescentia obrepit e deinde, quiis o minus grauis esset ijs senectus, si octingentesmum annum agerent quam si octogesiimum ζ praeterita
enim sto , quamuis longa uin es uxisset, 4 nulla consolatione permulcere posset pultam senectu tem. Quocirca si sapientiam meam admirari Di s ri quae νtina digna esset opinione Nestra, nostr que cognominebin hoc sumus sapientes, quod natu ram optimam ducem,tanquam deum squim me que parcnru :a qua non Nerisimile eri, cum cietera partcs aetatis bene descriptae sint, extremum actu, 6 r quam ab inerti poeta, isse neglectum .sed tamenecessefuit esse aliquod extremum, tanquam in arborum i baccis, terraisiugibus maturitate tempestiua, quasi Nietum, caducum:6uod ferendum est molliter sapienti. quid enim est aliud, gi- .gantum S more bellare cum diis, nisi natura repu- 'in gnare' LAEL. Atqui, Cat',gratis Am nobis, t etiam pro Scipione pollicear, si ceris,si quoniam Vo
lumua, CP eramua quidem certρυ senes feri, aut multo a te didicerimus, quibM facissimὸ rationi
bus ingrauescentem atatem ferre possim . C AT.
198쪽
tum, H dicis, futurum e β: s C i P . Volumra sancns molestum est, Cato,tanquam aliqua viam lona e . v.e. qua confeceris, ' qua nobis quoque ingrediem nobis quoq- dum sit , istuc, quo peruenisti, videre, qualest. C A T. Faciam,Vt potero, Laeli. saepe enim intersui querella meorum aequalium spaνes autem cupari-ν bms, Neteri prouerbio, facillimὰ congregantur
quae sp. Lbi fulares, nostrifer; aequales, deploraresolebant: M . . tum quod Noluptatibus carerent, ine quibus vita nullam putarent: tum qu)d spernerentur ab ijs, d quibus essent coli soliti. qui mihi non id videbam tur accusare quod esset accusandum. nam si id cuia pa senectutis accideret,eadem mihi usu eueniret, reliquisq. ominibus, maioribus natu: quorum ego multorum cognoui senectutem sine querela: qui sieta libidinum vinculis laxatos esse non moleIU se rent, nec a suis dessiceretur. sed omnium istium di querelarum in moribuσ en culpa, non in aetate. moderati eniminec dissiciles senes, nec inhumani, lotolerabilem agunt senectutem. importunitas autem , ct inhumanitas ' omni aetati molesta en
LAEL. ERνt dicis,cito. stafortasse dixerit qui spiam, tibi propter opes, ct co ias, dignitatem tuum tot rabilem senectutem Nideri: id aute noui, posse multis contingere. CATO . Est istud quiadem, Laeli,aliqu sed nequaquam Ar isto sunt ome I. vi The- nia :ςνt Theminioclem ferunt Seriphio cuidam
Pisi ' in iurgio relodisse, cῖm ille dixisset, non eum siua, sed patriae gloria splendorem assecutum: Nec hem , bcul inquit, Aego Seripbius essem,nobilis: nec tu
199쪽
s Atheiuiensis esses,clarua νmquam fuisses. quod , eodem modo de senectute potes dici. Neque enim in summa inopia leuis esse senectus potest, nesapienti quidem: λψ nec insipienti' in summa copias non grauis. Aptissima omnino fiunt, Scipio, L
li,arma sienectutis,artes, exercitationes q. Nirtutu: quae in omni aetate cultae, cum multu diuque V, b o . e essi
xeris, mirificos h asserunt structata, non solῖm runt tr. quia numquam deserunt, ne in extremo quidema o tempore aetatis, quamquam id maximum es νe - i irum etiam quia rescientia benὰ actae vitae, multorumque benefactorum recordatio, iucudissima est. o ς quidem Qu. Maximum, eum qui Tarentum udἡ 'is recepi adolescens ita dilexi senem, ut aequalem. est v. λ1 3 erat enim in illo νiro comitate condita grauitas: nec senectua mores mutauerat. Quamquam eum colere coepi non admodum grandem natu, sed i Men iam aetate prouectum.Anno enim post, quam primhm consul fuerat, ego vatua sum: cumque eo .ao quartum consule adolescentulus miles profectus sum ad capuam, quintoq. anno pῖn ad Tarentum
'quaestor: deinde aedilis, quadriennio p)n facto jum prator: quem magistratum ges consul b Tuditano, O Cethego,cum quidem ille admodum, , senex suasor legis cinthia de donis, ct muneribus se
fuit. Hic O bella gerebat,ut adolescens,c pla-nἐgrandis esset: O Hannibalem iuueniliter exsultantem i patientia sua molliebat: de quo py clar/familiaris nocter Ennius: Unus homo nobis cunctando restitu i rem . Non ponebat cnim rumores ante salutem. a Ergo
200쪽
a LErgo ma ' Srgo postq. magisque Niri nunc gloria clar 'u. Vii hae Tarentum V 0 qua Vigilantia, quo consilio rec
si ci. al Ergo pite cum quide, me audiente, Salinatori, qui,amise' viqi u hoe sio oppido,fugerat in arce glorianti, atque ita disu centi: Mea opera, Qu. Fabi Tarenti recepisti; sceri inquit ridens:nam,nisi tu amisisses,ego num s quam recepissem. Nec Vero in armis praestantior, quam in toga: qui consul iterum, Sp. Carviliocoul a quiescente,C. FlaMinio tribuno pl.quoad ρο-
h L.Picente, tuit, renitit, agrumh Picenum, Gallicum ri-ritim contra Sena tus auctoritatem diuidenti: au-α ε e οἰωνοe Iisrq. cum esset, dicere ausuri est, ς optimis auspi-cys ea geri, qais pro reipsalute I ererenturi qus contra rompserent,cotra aulpicia feri. Multa iueo Niro praeclara cognoui: sed nihil en admirabi- i , litus quam quomodo ille mortem M. ij tulit, clari Niri, et consularis. Es iu manibus viri laudatior quam cura legimus, quem Philosophum non comtemnimum e nec Nero ille tu luce modo, atque in oculis civium magnus: sed intM, domique praestan iotior. Qui sermo ' quae praecepta' quanta notitia antiquitatis e quae scientia ψ iuris augurijst multae aerum, ut in homine Romano, litterae. omnia memoria tenebat, non semeItica solum,sed etiam e terna bella: cuius sermone ita tum cupid8stuebar, is quasi iam diuinarem id, quod euenit ilo exstincto, - Nn e discerem, iore neminem. Q rsum igitur hsclara re ulta de Maximo' quia profecto videtis, ns
fas esse dictu, miseram fuisse talem senectutem.
Vec tamen omnes possunt esse Scipi0ne , aut Ma- ι GaimhVt Vrbium expugnationes, Ni pedeIIreis, na