Quaestionum criticarum de dialecto Herodotea libri quattour scripsit Ferd. Iul. Caes. Bredovius

141쪽

De dialecto Herodotea lib. II.

eorreptam servant ultimam, eum quibus hic conjungendum esse videtur nomen proprium Ἐρέτρια VI. 106. 'μέτριαν I. 61. VI. M ubi cod. F. Ἐρέτρειαν . 94 bis. 98. 99. 102.

Nomina in ρα exeuntia etiam apud Herodotum correptam habent ultimam ea, quorum antepenultima est diphthongus quaedam, excepta αυ αυρη Herod. II. 27) vel quorum vocalis untepenultima. longa est. Sic Αἴγειρα I. 145. Καειρα V. m. σωτειραν II. 156. διαπειραν Ι. 47. II. 15. 28. 77. αποπειραν Vlu. 9. προπειραν IX. 48. αρουρα II. 168. αρουραν II. 14. V. 92, 6. Βουρα I. 145. Κυνοσουραν Uu. 76. σφυραν I. 68 ubi quidem alii male σφυρών . Κέρκυραν III. 48. 52. 53 ter. VII. I S. μαχαιραν VI. 75 bis. VIII. 137. αγκυραν lX. 74 bis. γέφυρα IV. 8b bis. 87. γέφυραν I. 186bis. III. 134. IV. 87. 88. 98. 118. 133 bis. 134. 136. I 39. 141.

201. VII. 10, 2. Etiam IV. 97 nunc vulgo recte cum codd. S. V. Κ. F. γέφυραν seribitur, ubi alii male γεφυρην scriptum exhibent. - Ρraeterea μοῖρα VII. I 57. μοῖραν lV. 1 5; aliis autem in locis alii ab hae legitima scriptura ad perversam quandam aberrarunt, ut I. 146 ubi μοῖρα omnes praeter Schaec, qui male μοίρη repo fuit. IV. 133 μία μοῖρα nunc vulgat. cum F. S. Olim falνὶ μοίρη .- I. 73 μοῖρΔν Bekk. alii cum codd. M. S. F. n. e. μοίρην Ald. al. 1. 7b μοῖραν Bekk. ul. cum codd. M. F. a. e. μοίρην Ald. - 91 μοῖραν nunc Vulgui. cum eodd. F. a. e. Alii olim μοIρην. - 157 μοῖραν Vulgat. , nisi quod Schaec male μοίρην.

20 ἐλαχίσmν μοιραν Beis. al. μοψην Gst. alii cum S. II. 17 ἐλαχίστην μοιραν Bekk. μοέρην Gs s. alii. III. 142 μοιραν BAL.al. eum S. Olim μοίρην. IV. 128. μοῖραν Bexv. ni. μοέρην S. - 120 μία μοῖρα nunc cum S. Olim salii μοιρη. - Ι6I μίαν μοῖραν nunc eum S. Olim μοίρην. - 164 μοῖραν μοιραν F. S. . Olim μοέρην. V. 57 Ἀναγρικην μοῖραν sic F. S. olim vulgat. ioἱρην; item cap. 69. - Bekkerus igitur ubique recte μοῖρα et μοῖραν praetulit; neque ad Herodotem dialectum pertinet, si quidam veteres grammatici χωρη et σπείρη vel φη et σφαίρη composuerunt es. Greg. Cor. d. d. Ion. p. 390 το α εἰς η τρεπουσιν Ηρα φη, σφαῖρα σφαιρη D. Grammat. Meerm. P. 650 τα εἰς α ἐν- θεέας εἰς ri τρέπουσιν CIωνες) οἷον φη, χώρη, ωρη, σπεῖρα, σπειρη 'γ. - Αlia autem omnia in ρα exeuntia α longum habere, ideoque Ionice in ρῆ terminata esse, notum est: θυρην II. 2. 96. 12. -- σα δύην VII l. 33 Ald. Schaes. alii recte, sed χαραδρον Μ. P. K. S. Ρaris. Σαρανdραν F. IX. 102 χαραδργὶν recte vulgat. χαραδραν F. S. I. 4 ωρην Vulg. ωραν S. V. IV. 135 χωρην vulg. χώραν S. Etiam Ἀναγρην noster dixit IX. 15, ubi quidem malo

codd. S. V. ' Ἀναγραν, quamquam alii Ἀναγρα Proparoxytonon dicere solebant cf. Thucyd. III, 91. IV, 9I. 97. VII, 29. - Ηerod. III. 109 vulgo leguntur haec διεσθὰι τὴν μητραν, Sed quum iήτραν non Herodoteum eSse pateat, et μητέρα S. et ValI. exhibuerint, Bekkerus recte secisse videtur quum hoc μητέρα in ordinem

recepit, qui idem III. 108 Pro vulgato τῆ μητρη reposuit vii μητρι.

142쪽

De dialecto Herodotea lib. Il.

Ea autem nomina, quae non in a Purum, neque in ρα exeunt, te brevem et apud alios' scriptores et apud Herodotum retinuisse constat, excepto 'Aνδρομέδη, 'Aνδρομέδην VII. 61. Ibo. - Unde patet quam perverse olim I. - Oσσην scriptum fuerit pro nunc vulgato Oσσαν, quod omnibus in libris est VII. I 28. 129; quam perverse praeterea I. 193 in cod. S. παση scriptum exstet pro πα-σα; et III. 97 Nυσην vulgatum sit pro μων, quod jam supra correxi p. 97. - et III. 59 Αἰγινην exhibeatur a codd. S. V. pro nunc recte edito Αἴγιναπι, nam aliis in locis sine varietate nune scribitur Αἴγινα et Αἴγιναν es. lII. 131. V. 80. 84. 85. 87. VI. 50. 85. 89. VII. 147. VIII. 41. 60, I. 64. 131. 132 bis. 8 . 92. IX. 75. 76. - Εtium Καμαρινα et Καμαριναν VII. 154 sola vera est scriptura, a Bekkero jure merito recepta, Pro Καμαριναν Gsf. al. καμαριναν S. Vide enim Thucyd. Ill, 86 Καμαρινα. VI, 5 Καμαριναν. Strab. VI, p. 266. luterppr. Pind. Olymp. V, 4. Suid μὴ κίνει Καμαριναν. Quare accentus etiam in Schol. Aristoph. Acharn. 590 corrigendus erat: Καμαρένα scribe Καμαριναὰ καὶ Πλα πολις Σικελίας. - Sed 'Αρέσβαν I. 151 sic recte seribitur, rectequo ab omnibus retinetur; nam Steph. Byz. s. v. tradidit rφοδοτος δὲ και ἰαζων Αρωβαν καλεῖ ἐν πρώτy sic enim 'Αρμύβαν apud Steph. Byz. pro vulgato 'Αρισβην ut reponatur, totus sententiarum nexus Postulat, vide interppr. ad hunc locum , vide et Strab. XIII, p. 590; et Eust. ad Il. β p. 357 - 270 ad Homerica Ἀρίσβην et 'Aρισβηθεν discernit disertis verbis ex Strabonis libr. XIII hane 'Aρίσβην in Asia minori inter Percoten et Abydum sitam, et per η scribendam, ab Ἀρέσβα in Lesho insula sita. Alia autem apud alios in ri apud alios in ta breve desinunt. Herodotus enim πρυμνη et πρυμνην dixit ut interdum etiam tragi ei poetae es. Butim. ad Soph. Philoct. 48I quod alii πρυμνα et

πρυμναν, vide Herod. I. I. I94. VIII. 84 bis. cs. Suid. s. v. ἐπὶ πρυμνην ανεκρουοντο. Praeterea σμυρνη Ill. 107. Σμυρνη I. 149. Σμυρνην I. 14. 16 et his ex locis Suid. s. v. Γυγης. l. 94. Ibo bis. l. 106. - Quae autem vocabuli forma τολμη vulgo cum isto Ionico πρυμνη comparatur cs. Lob. Phryn. p. 331 sq. ea non est Herodotea, et VII. 135 omnium librorum auctoritate si τολμα munitur, ut apud Xenoph. Cyrop. III, 3, 30 τὴν τολμαν. Thucyd. III, 82 τολμα, quamquam alias Atticis maxime Proprium est, quibusdam in nominibus vi pro ci pronuntiare, ut θοίνη, ρίνη, θέρμη ete. et imprimis in nominibus in λα, per unum 1 scriptum, exeuntibus es. Ρiera. Moer. p. 183. - Neque offensioni esse potest, quod Dores τολμα ultima producta dixerunt cs. Boeckh. Pind.

aliaque id genus usurpasse conStet. Sunt autem permulta alia vocubula, quae α suum, quamquam id longum esse inter omnes constat, tamen nunquam in ῆ muta

143쪽

m dialecto Herodotea lib. II. 146. 171. 174. II. 6I. 152. Ib4. III. II. V. 117-121. VI l. 93. VIII. 22. Καρικος I. 172. 173. ἐαω, ἐασας et aliae hujus verbi formae. μαλλον. θασσον. πασα. καραδοκέειν VII. 163. Ιω). Κραθις I. I S. σαρος II. 122. IX. 109 et alia permulta.

Sed, quod fortasse minime exspecimeris, etiam pro di brevi quibusdam in vocibus Iones Herodotusque dii posuerunt, ut inverso modo pro xi quorundam vocabulorum ci breVe. Prioris generis ex

cum codd. Ρ. Κ. V. F. παραπλήσια Gs s. et S. πολληαλησία pe verse editiones veteres cf. Lob. Parerg. P. 663, ubi quidem pro I. 155 scribendum erat III. 135. Quod autem Gaissordiis credidit, Iones, quum antepenultima vocis hujus corriperetur, πολλαπλασια non πολλαπλησια dixisse, manifestum est, ignorasse illum in hae et similibus vocibus Herodoteues Ionumque usum. . Iv. 50 πολλα- πλησια Behkerus. Alii cum cod. S. πολληπλήσια. Sed cod. F. recte πολλαπλήσμt. Gais . al. male πολλαπλασια. V. 45 πολλαπλήσια Bevh. vi. cum S. V. Ρ. F. Ρaris. πολλαπλασια Ald. Gaiss al. VII. 160 Behker. recte nouemλησίης reposuit Pro vulgato πολλαπλασίης. VIII. 10 πολλαπλησιας Bekh. al. cum codd. M. P. R.

πολλαπλασιας Gs . al. cum F. S. Sed omnes summo consensu

VΙ. 13. - Falso autem atque ineptissime quosdam in locos Η

rodoteos πεντηκοσιοι et τεσσερηκοντα Pro πεντακοσιοι et τεσσερακοντα illata, atque usque hunc ad diem hie illic servata sunt. Sie IV. 90 male vulgo legitur τεσσερήκοντα, quod tanta recte scriptorum exemplorum multitudine I. 14 τεσσερακοντci. I. 3 . I . I 66. II. II. 15. 29. 127. 142. 155. III. Io. 44. 56. M. 95. Iv. 15. M. 73. 159. V. 52. M. M. VI. ib. I I9. VII. 187. VIII. I. 115. IX. 27 obruitur, ut nihil relictum sit dubii, quin statim in τεσσεράκοντα mutandum sit, utque illud perversum τεσσερήκοντα in similitudinem

ultorum numeralium τριηκοντα, τριηκοσιοι, διηκοσιοι corruptum

fuerit; quod idem et de altero perverso πενταγιοσιοι valet. m. I 3πεντηκοσιας ανέας male nunc vulg. cum Ρ. F. Paris. Alii eum S. reete πεντακοσιος. VII. I 86 πεντηκοσίας μυριαδας male vulgat. Sed eod. S. πεντακοσίας. IX. 28 χιλιοι καὶ πεντηκοσιοι nunc Vulgo, quum Ald. vl. eum cod. S. verum πεντακοσιοι; ibidem 'Aμπρακιητέων πεντηκοσιοι et Αἰγινητέων πεντηκοσιοι nunc vulg. cum P. F., sed edd. Vett. cum eod. S. πενxακοσιοι utrobique. In aliis nutem omnibus locis omnes consentiunt in vera sorma πεντακοσιοε

praebenda, veluti Ι. 32. 95. III. 90. 92. H. 92. IX. 29. 39. 99.

Ρossis quidem unum Homericum viserre exemplum formae πεντηκοσιοι, Odyss. III, 7, ubi Nitrachius hac sorma offensus πεντηκο- στυς reponere maluit; sed etiamsi tibi coneedam, ibi πεντηκo aio genuinum esse, quamquam πεντaκοσιοι, quum ci in ursi sit posi-

144쪽

De dialecto Herodotea lib. II.

lum, metro haud disconveniat, tamen hune Homeri usum prore nego ad Herodoteum valere, aut ex hoc ad illum transferendum

esse

Alterius autem generis exempla sunt: μεσαμβρίη Proes. Eust. ad Hom. Od. p. 1714 - 478. Herod. I. 6. 142. II. 8 bis. m. m. 158. IV. 20. 33. 43. 93. 99 bis. 113. 181. VI. 33. VII. 108.113. 199. 200. Praeterea III. 104 μεσαμβρίης vulgat., ubi codd. S. V. Ρ. Κ. F. male μεσημβρίης. Ibid. τῆ μεσαμβριη vulgat. με- S. et τῆς μεσαμ -ς vulg. μεσημβρίης S. . III. 107μεσαμβριης vulgo μεσημβ. S. . - II μεσαμ)ρέης vulgo μεσημβρίης S. . VII. 20 προς μεσαμβρίης vulgo cum eodd. M. P. K. V. S. Paris. μεσημβρίης F. . - 129 μεσαμβρίην vulgo

F. . - 201 μεσαμβρίην vulgat. cum P. F. Paris. Alii male μεσημβρίην. - Vide et firrian. Peripl. Pont. Eux. p. 17 μεσαμβρέα. - ἀμφισβ-έων IX. 74 nune recte vulgatur cum eodd. M. Ρ. Κ. F. cf. Suid. s. v. sed Ald. al. cum S. V. d. ἀριπισβητεων. Neque debebant IV. 14 omnes libri in vitiosam scripturam αι -

σβητέειν ἀμφισβητεῖν S.) consentire, pro qua jam dudum vera ἀμφει βατέειν, etiam ab Origene ctr. Cels. ΙΙΙ, Ρ. 126) ex nostro loco exhibita καὶ τουτον μὲν ἐντεταμένως ἀμφισβατέειν) recipien-- da erat. Eodem autem in loco IV. 1 ) omnes recte retinent ἐς ἀμφισβασι ς, et sic Origenes t. l. VIII. 81 αμφισβασίη nune

vulgat. eum codd. P. K. F., sed edd. vett. male ἀμφισβησέη.- Futuri verbi λαγxάνειν Herodotea forma est λαεομαι VII. 144 utique retinenda, quamquam cod. v. vulgare λήξομαι, et eod. S. λέξομαι praebuisse dicitur. Et illius verbi nomen substantivum est λαξιν IV. II, paroxytonon scribendum, quum λαξιν Doricum sit pro λῆξιν codd. S. V. ταξιν). et ibidem λαξιων. - Ηue etiam duriores illae Ionieae formae verbi λαμβάνειν trahendae esse videntur λαμφομαι, λελαβηκα, ἐλάμφθην, λαμπτέος III. 127, vide

locos a Schweigh. lex. Herod. s. v. laudatosin imprimis persecti passivi λέλαμμαι pro λέλημμαι sive εἴλημμαι, quod ειλημμαι nonnuum quam male cum persecto verbi εἰλέω confusum est, vide Interppr. ad IX. 31. 70 unde διαλελαμμένος Herod. III. 117. IV. 68. ἄπο- λελαμμενοι IX. 5Iω Vide Butim. gr. gr. II, P. 231.

α praeterea Iones in ε mutarunt, quum jρσην dixerunt, υελος aliaque, summa eum constantia Herodoteis in libris servanda. Sic

ἔρσην Herod. U. 35. 38. 41 bis. 45. 46. 65. 66 bis. 93 ter. Ul. 66.102. 105. 109 ter. IV. 23. 69. VI. 71. 135. VII. 57 bis. 61. 205.

Etiam I. Ioe vulgatum ἔρσενος retinendum est cum eodd. F. R. c., ubi eodd. V. S. h. d. male αρσενος. - 192 ἐρσένων Vulgat. αρσ. S. Κ. B. b. c. d. - 193 τους ἔρσενας vulgo, sed αρσ. S. d. quὶ iidem codices mox αρσενες salso praebuerunt 'o recte vulgato ἔρσενες cum codd. F. n. c. et Athen. XIV, p. 651. - Porro τέσσερες constanter apud nostrum est scribendum pro vulgari τέσσαρες,

et scribitur nunc omnibus in exemplaribus II. 8. 110. III. 83. IV. 37. 85. 123. 189. 195. V. 52 quater. 55. 69. VII. 20. 36 ter. 117. Diqiti eo by Corale

145쪽

De dialecto Herodotea lib. II. 184 bis. 210. VIII. 25. 46. 73. IX. 66. 70. Etiam aliis in Iocis ubi

eodd. Mss. vel omnes vel plurimi vel deniqne singuli quidam vulgarem krmam Praebuerant, nunc sere ubique recte Herodotea est substituta sie VI. 41 τῆσι τέσσερσι nunc recte vulg. τέσσαρσι F.

S.; vide et Ι. 51 τέσσερας Bekk. τέσσαρας Gaiss. alii et codd. praeterea I. 60. 142. 192. ID. II. 29. 30. 31. 68. I 38. 157. 158. 168. III. 10. 103. IV. 28. 163. I97. V. M. VI. 93. VII. 2. 100. 185. VIII. 1063, unde patet quam malo adhuc omnibus in libris Ι. 50 τέ

σαρα vulgatum sit, et procul dubio Herodoteum τέωσερα restituendum eme. - τεσσερεσκαίδε ια II. 175. IV. M. VII. M. Etiam I. 84 recte nune cum cod. b. τεσσερεσκαιδεκατη scribitur pro olim Vulgato τεσσαρεσκαιδ. et I. 86 ἔτεα τεσσερεσκαίδεκα nunc vulg. cum F. et Gronou. Sed τεσσαρεσκαIδ. Ald. S. Paris. Ibid. τεσσερεσκαιδεκα ἡμέρας nunc vulg. cum solo cod. d. Alii τεσσαρεσκαίδ. mBle. - τεσσερακοντα II. 11. 29 τῆσι τεσσερακοντα). 1 2 ter. III. 44. 56. m. 95. N. 73. 90. 159. V. 52. 54. M. VI. 15. VIII. I. 115. VII. 187. IX. 27. Sed I. 14 pro nunc recte Vulgato τεσσεράκοντα habent Ald. et codd. S. A. F. male τεσσαρακοντα. - 31 τεσσερακοντα nunc vulg. cum M. e. ; sed plerique alii τεσσαρακ. - 106 τεσσερακοντα nunc vulg. cum M. K. Olim τεσσαρακ. vid

et Var. Lecti. ad Ι. 166. 202. II. 15. 29. ἡμερέων τεσσερακοντα IN. 155. III. 10. IV. 15. 53. VI. 119; quibus quidem in locis nunc

recte Herodoteum τεσσερακοντα praelatum est; ut II. 148 omnes τεσσερακοντοργυιος exhibuerunt. - υελος, quae sorma etsi ex

Atticistarum sententiis es. Lob. Ρhryn. p. 309 sq. Plers. Moer. P. 373. Philemon. lex. s. v. Bekk. Anecd. I, p. 68, 223 ipsorumque scriptorum testimoniis jure merito optimo cuique Attico scriptoria udicanda est, tamen et Theophrasti aliorumque 'ὶ auctoritate, haud dubie illam ex recenti Iade in usum recipientium, nititur, et est genuina apud Herod. III. 24-υέλου bis; sic enim Ald. Gss.

Bekh. vi. cum codd. M. a. c. ξυλου Κ. P. F. cum vnov. υάλου S. v. et sic mox S. - ψεκαδι ΙΙΙ. 10 praebent recte codd. S. a. b., quodammodo etiam codic. R. V. A., η εκασι exhibentium, auctoritate confirmatum et Eustathii ad D. ae 248 testimonior ora

δε καὶ περὶ τους τοιουτους τοπους υετος ου κατα9ρ ὶγνυται λοῖ o θαυμαζων, οτι ἐπὶ ναμμηνίτου του υλυ 'Auασιος υσλὶ- σαν sic pro ησέλασαν rescribendum est αἱ Θῆβαι ψεκαδι, unde patet etyεκας solum esse Herodoteum, neque recte recentiores quosdam editores secisse, quum e codd. M. Ρ. Κ. F. e. d. alterum φώκαδι reposuerint. Vide Wesset. ad nostr. Ioc. Ρiers. Moer. S. V.

TOnem suα υελινα τα ἰατρικα oecurrunt. - Diod. Sicul. II, 15 ταριχευ- σαντες τα σωματα καὶ περιχευσανeες αυτοῖς πολλὴν υελον ἱστῶσιν ἐπὶ στηλης, eo τε τοις παριουσι φαίνεσθαι δια τῆς υελου τo του τεΤελευτη

146쪽

De dialecto Herodotea lib. II.

p. 419. Interppr. ud Aristoph. Nub. 579 ψεκάζω . - Alia autem quaedam hujus generis non sunt Herodotea; non γεμμα Pro γάμμα es. Eust. ad Il. γ' initio p. 370 - 280: ἰστέον δε, ο τι το γα ιμα

cf. et Maiit. Stura p. 122. - Neque χλίερος pro χλίαρος es. Su-Pru P. 122. neque μιερός pro μιαρός l. 47) neque μυσερόν pro ιw3αρόν II. 37 . Etiam βάραθρον VIL 133 omnium librorum auctoritate munitum est, quamquam βέρεθρον bis in Homeri carminibus legitur Od. I 2, M. B. 8, 14 .

Sed quibusdam in vocibus Herodotus Ionosque a longum in aita mutarunt, ut, si vocalis illud secuta brevis est, hane producerent; sic dixit Herodotus 'Λμυθέων, -θέωνος ΙΙ. 49 pro Attico 'A-μυθαων, -θαονος. Etiam pro λάονα VIII. 11 omnibus nostris in libris retento Herodotus ipse φιλέωνα dixisse videtur; cf. Butim. gr. gr. I, p. 38 Not. 12. Eustath. ad Il. λ' p. 859, 18. - Etiamo τεωνες IX. 50 plerique omnes recte ediderunt, ubi quidem cod. S.

Oπαῶνες, Schaes. ὀπάονες minime verum. IX. 51 οπέωνας editiones pleraeque cum codd. F. n. o παῶνας S. ωτάονας Schae . Sed V. III et 112 omnes libri in vitiosam scripturam οπίων concordare videntur; neque enim aliud e codd. Mss. adnotatum est,

nisi quod posteriore in loco Gais . aliique pro ὀπαων posuerunto Κάρ, quod glossemati haud dissimile videtur cs. Interppr. ad h.

l. . Verum etiam his in locis o πέων Herodoto restituendum esse pro certo habeo. - Porro Ποσειδέων IV. 59. IX. 81. Ποσειδέω- νος II. 43. 50 ter. IV. 180. VII. 192. VIII. 123 et 129. Ποσειδέωνι I. 148. IV. 59. I M. VII. 192. Ποσειδεωνα VII. 129 ter. VIII. 55. Huc etiam pertinet λεως IV. 94, quod Herodoto eum vulgari At- icoque sermone commune est; et 7λεων VI. 91, ubi quidem eod. S. male ad ιλεον, ultima corropta, aborravit. Sed IV. I 26 αξιοχρεος nunc vulgo editur eum codd. F. S., qui quidem hic non magis quam cod. S. in ιλεον, modo notato, audiendi sunt, quum eosdem codices etiam vero χρεών plerumque χρεον non Herodoteum substituisse sciamus cs. Naeh. Choeril. p. 160 sqq. Sch Neigh. lex. Herod. s. V. χρεών et iis etiam substantivum χρεος I. 138. ll. 136ter. III. 140. Lob. Phryn. p. 391 sq. verbique sormae Herodoteae χρεόμενος, χρέονται etc. aliorum scriptorum risus fraudi fuisse

Potuerint. verum autem ἀξιόχρεως retinent Ald. alii; ut est χρεων προφασιν I. 156 omnibus in libris, et αἰτίη αξιοχρεφ III. 3b et 36 et ια αξιόχρειο V. 111. Sed quod V. 65 nunc vulgatum

est ἀξιδερεα cum codd. M. Ρ. Κ. F. S. v. b. c. d. Pro Scriptura Aldinae, Wesseling. αξιόχρεω, id non dubitandum esse videtur quingenuinum sit, quum Ρlatonicum ιλεα Phaedon. p. 95 a. aliaque id genus apud posteriores scriptores constent. Hippocrateum autem Vide et Plat. Phaedon. p. 83 d. ἀεὶ ανάπλεα του σωματος ἐξ

ιεναι.

147쪽

De dialeeto Herodotea lib. II. δεξιοχρεοι es. Mati h. gr. gr. I, p. 30 ud posteriorum usum pertinet, quem quamquam barbarum veteres quidam grammatici appellarunt, tamen haud rarum fuisse ipsis ex vituperationibus concludi posse videtur. Vide Suid. αξιοχρεως, ἐν τω ω μεγαλω λέγουσι, καὶ Ου δετερως ὁμοίως, το δε αειοχρεον βάρβαρον. cc Elymol. Nag. p. H6. Zonari p. 229. Lex. Rhet. p. 209. SchoI. Aristoph. Ecele-aiRE. 100I. East. B. . vs. 746. χρεος τ συνθετα δε

- 222 .... ομοιως καὶ ga παρα το χρέως, ώς δηλοι καὶ IIo λυβιος ἐν τω' κἄτάχρεοι ἐγένοντο. ec et Ροbaen. VI, 51, Io ἡρων - ἔπεισεν - λαβειν ἐγγυητὰς αξιοχρέους. - Praeterea dixit Herodotus 'Aμφιαρεως VIlI. 134, sic nunc vulgo eum codd. K. F. Paris. ubi olim 'Ampιάραος vulgatum erat, et in cod. S. rursus 'Aucyt αρεος. Ibidem ἐς 'Aμφιαρεω cum codd. M. S. V. P. Κ. F. a. b. d. 'Aμφιάραον male cod. c. Bl. I. si 'Aμφιάρεων nune recte vulgat. 'Aμ μαρεον Ald. e. ' Ἀμφιάρηον F. Vide pra terea I. 49. 52. 92. III. 91 et Greg. Cor. d. d. Att. p. 42 Schaes. - Et λεως pro λαος et nomina propria in λεως exeuntia. Multum quidem variatur in nomine λεως seribendo, sed λεωσφέτερον IX. 33 ab omnibus praebetur et λεων VIII. 136. - I. 22 τον λεων

vulgat. est et repetiit hoc ex loco Priseian. XVIlI, 24 Fol. II, p.

200 Κrehlin unΩων -. τον λεων τετρυσθαι ἐς το ἔσχατον κακου. Sed νεων habet eod. F. pr. m. λεων correxit et superscripsit λαον. - I. 187 λεωφορων recte vulgat. cum eodd. S. V. b. d. λαοφο- ρων M. K. F. R. e. s. II. 129 λεων vulgat. cum S. V. F. Paris. λεω M. Ρ. Κ. λαον Ald. al. - Omnes nutem male λαω praebent Il. 124; et λαον IV. 148. Etiam V. 42 λαον male vulgatum est eum eodd. S. V., quo quidem deterior etiam scriptura est in eodd.

illi Ioel eo magis corrigendi esse videntur, atque λεω, λεων re stituenda , quo certius Herodotum semper terminationem λαος nominum Propriorum in λεως mutasse constat; et λαος poetis tantum

relinquendum esse μί. Ρind. Olymp. IX, 66 Boeckh. . Pyth. VIII,

5 denique λεώς et Ionum suisse et Atticorum aliorumque cc Greg. r. l. l. - Μενέλεως igitur noster dixit et Μενέλεω, λεω, λεων II. 113. 118 quater quo ex Ioeo Greg. Cor. d. d. Ion. β 60 salso Μενελαω Attice exhibuit: στρατιὰν πολλην βοηθευσαν Μενελαω . II. 119 bis. VII. 171. Etiam II. 116 Μενέλεως nune vulgat. est cum codd. S. V. F. Paris. Μενέλεος M. Ρ. Μενέλαος edd. vett.

sed totum illum locum pro spurio habendum esse jam supra demonstravimus. V. 91 Μενέλεω nunc vulgat. cum codd. M. Ρ. K. F. Paris. olim Μενελώω. VII. 169 Μενέλεω τιμωρηματων sic nunc eum S. V. olim Μενελαω. Μενελαου F. a. - ΡraetereuDuitiaco by Cooule

148쪽

- De dialecto Herodoten lib. II. 13s

ἀρκεσίλεως d. 181. Ιv. 159. IM 'Aρκεσιλεω et Ἀρκεσέλων; sed ibidem paulo supra habent Ald. al. pro nunc vulgato 'Αρκεσίλεως υιετα δὲ 'Αρκεσέλεως κ. τ. λ. 'Aoκεσίλαος, et pro παις ' Αρκεσίλεως nunc vulgat. Βαττεω παῖς 'Αρκεσίλαος, ex quibus tribus verbia ne ianum quidem Herodoteam praebet formam. - II. 161. 162. 163 quater. 164 ter. 165 ter. 167. 200. - Moέλεως III. I45. 146. 'Aναξίλεως VI. 23. VII. 165. 170. VUL IM. - Στησίλεως ο θρα- συλεω VI. 114. - Ἱππολεω ἄκρη IV. 53. - Πρωτεσέλεως VIL M. IX. 116 et 120, ubi quidem pro nunc inde ariesset. vulgato Πρωτεσέλεω eum codd. M. S. V. Ρ. Κ. F. Paris. Πρωτεσιλάν Ald. ni. exhibuerunt. - Περίλεως DL 103. . Πρηῖἰλεως IX. 107. 'Αρχέλεω του Ἀγησίλεω VII. 20 et φησι λεω VIII. 131. - Etiam genitivi Armam Nικολεω VII. 13 ad nominativum κολεως referen dam esse censeo, unde patet vulgatum Nικολαν VII. Is non Herodoteum esse, sed Nικολεων reponendum; quamquam Thucyd. - II, 67 aliique suo e more Πικολαος, Ni κολας, usurParunt. Sed ' χ οι V. 38 non mutandum esse iam supra vidimus; neque etiam Μενελαῖος λιμήν IV. 169 ubi quidem cod. S. Μενέλεος. codd. P. K. F. a. Μενέλαος nec Aαχυ, . AMον V. 43. 59 60. nee μοδάμαντος IV. 152. nec μου VI. 21, aut Ἀργίταον, Ἀργι-ταου Ιv. 5. I, aut Ταλαου V. 67, quorum nominum a breve est. Etiam αείναος, αείναον I. 93. 145 noster dixit. - Sed διανεως V. 77 a . Plurai., hoe accentu notandum, ut 'Aρκεσέλεως IV. 163 'Αρκεσέλεως τέaσερας neque, quod vulgo lactum esse Video, Par oxytonon scribendum. Et δίμνεως ipsum edd. omnes et plurimi codd. vis. praebuerunt, sed διμναιας codd. S. V., qua in Voce genuinam scripturam διμναίους latere Schweigh. auspicatus est; sed διμναίας, διμναιους nihil nisi interpretamenta sunt. Vero propius accessit Hemsterh. ad Poll. IX, 57 58 quum δίμνως proposuit; sed Attieam formam hie non locum habere manifestum esse videtur; ut enim Attiee dieitur μνα, Ionice μνεα μναα, μνέας He rod. I. 51ὶ, sic Attice μνωςὶ διμνως, τρίμνως, Ionice μνέως διμνεως, τριμνεως; quae forma δέμνεως nostro in loco et necessaria et sola est vera. Vide et Lob. Parerg. p. 554. Sed quamquam apud Atticos composita cum nomine γη rin vulgo in γεως terminantur, tamen Herodotus neque hstne termina tionem recepit, nec γειος nec γεος Lob. Phryn. r. 297 sqq. sed nolum roraoς. Sic υπογαια ορυγματα Iv. 200. υπογαιον οικημα II. 100 ωπογεον S. V. . υπογαια Οικήματα II. 148 bis. - Η. 150 καταγαέοισι Vulgat. καταγέοισι S. V. III. 97 καrαγαια Vulg. κατα- νεα S. V. item IV. 95 bis. 96. 175. 192 . - μεσογαιος I. 145. 175. II. 7 μεσογαιαν vulg. μεσογεαν S. item II. 9. 15. 150. IV. 12. 100. 101 ter. l.81. 18b μεσογαιαν sine enotata varietate et R

149쪽

Do dialeeto Herodotea lib. II.

M. VI. II 3. VII. 110. 121 et Suid. hoc ex loco S. v. Τριτηνε ορις. Ηροδοτος. λέρη δὲ ἡῖε του στρατου τριτημορὶς την μεοογαῖαν. Sed μεσογαιαν reponendum est . VII. 124. lX. 89. II. 125 τὰ ἐπίγαια vulgat. ἐμίγεα S. V. - II. 12 μελαγγαιον nunc recte vulgat. pro quo Ald. al. cum codd. S. V. salso μελαγγεον exhibuerunt. IV. 198 μελάγγιος viligat. μελάγγεος M. K. S. F. - Etiam βαθυναιος optime Behkerus restituit nostro IV. 23, ubi codd. S. F. βαθυνεος, aliae editiones βαθυγεως exhibuerunt. α et υ Permutantur; quum Herodotus et ἐκαλινδέετο dixerit III. 52, et κατακυλισθn V. 16. es. Popp. Thucyd. I, Ρ. 21 I. Pha-vorin. p. 94 Dind. et p. 280. Aliu utriusque sormae exempla vide infra in libro quarto sub III.

α in αἰ Herodoteo ex usu transit quibusdam in vocibus, ut αἰει constanter sic apud nostrum scribendum; et seribitur etiam permultis in locis sine ulla varietate, etiam ubi variatur, aut omnes alii diis, non Herodoteum, praebuerant, reete Behkerus nunc ubi que Οἰia reposuit: I. 54 αἰia Bekk. ni. cum F. d. αu Gs s. al. 171 cilia BeLk. α ι vulgo cs. Thom. Mag. s. V. διαχρωμαι .

I8b cilia Bokh. al. αia vulgo. II. 8 αἰti vulgo, reti S. item 15.53 αἰεὶ ἰσαν sic F. α ι M. Ρ. Κ. - 79 αω κοτε Behk. αia vulgo. V. 63 αἰia vulgo. α ι S. V. VII. 10, 5 cilia nunc vulg. cia Ald. vl. - 106 alti Vulgat. nunc, αἰέν Ald. ul. cum cod. S. -- αἰετος I. 195 vvlgat. αετος b. . αἰετῶ II. 73. Οἰετον III. 28. - ἐλαίη I. I93. IV. 34. 195. V. 82 quater. VII. 19 bis. VIII. 26. 55 bis. 124bis. ἐλαίης II. M. ἔλαιον II. 40. VI. 119 bis II. 62. 94 ΙΙΙ. 23. I. 193. - καίω, κα&σθαι 1. 86. II. 40. 62 quater. 66. 107. III. 104 bis. IV. 5 bis. VII. 198. V. 101. M. M. IV. 18 . 187 bis. - ανακαIειν II. 39. IV. 61. 145. V. 19. VIII. I9. IV. 28. - ἐκκαίειν VII. 18. - κατακαίειν I. 50 bis. III. 16..M. IV. 69. V. 92, 7.

Sed λυχνοκαλr II. 62 et πυρκαιῆς II. 66 es. Pollue. VII, 368 et

IX, 684, 17 quae ad aoristi formam ἐκσην sormata sunt. - κλαίειν IV. 127. III. 14. 119. - ανακλαίειν III. 114. - αποκλαίειν III. 64. 65. - Ut καω καιω, κλαρο κλαίω, sic etiam αγαομαι Ηe siod. Theog. 6IR ἀγαέομαι sese habent, cujus participio αγαιομιενοι, invidentes, Herodotus VIII. 69 usus est, ubi quidem codd. S. V. ἀγεομενοι ex errore et crebro et noto omnibus exhibuerunt. cf. Hom. Odyss. 20, 16 ἀγαιομενου. Hesiod. Opp. vs. 333 Metti. ἀγαίεται. Valek. ad Herod. VI. 61. Eust. ad Hom. Il. r 957, 20αχῶ γαρ ου μονον το σέβομαι αλλα καὶ το φθονω καὶ μέucyoμαι. Ου παράγωγον το ἀγαι eo, ubi quidem medii verbi formas ανωμαι et ἀλαίομαι ponendas fuisse patet. - Sed de Φωκαιευς et σλωκαευς haereas fortasse utrum hoc an illud dicast Herodoteum, an utroque usum esse nostrum, praesertim quum ne grammatici quidem ipsi certa de his tradiderint cf. Steph. ByE. s. v. Φωκαια - Ο πολίτης Φωκαευς καὶ σJωκαιευς. Lob. Paralipp. gr. gr. I, 9 6 P. 27. Diuiti eo by Coosli

150쪽

- Si enim a nostris codd. ms. standum esset, qui quidem mox

Φωκαιευς sine scripturae varietate, mox Φωκαευς eodem modo praebuerunt, utramque formam noster usurpasse putandus esset. Sed Φωκαιευς, quod Herodoteae consuetudini comenientius esse patet,

plurimis in locis omnes libri retinent, ut e coκαευς facile conjicias hic illi e ex aliorum usu nostro ineulcatum esse. Sic εὐωκαιδες l. 166 et Φωκαιευσι. I. 163 ter. 16 quater. 165 bis. 167 Οἱέες et paulo post των Φωκαώων, et sic Thom. Mag. p. 82 hoc ex loco, quamquam ibi alii codices vide Ritsch. ad h. l. cr ωκαεων

habent; et Suid. s. v. chaχρωιam exhibet Φωκαέων. - Sed Herod.

I. 152 Φωκαέα vulgatum est, et VI. 8 Φωκαεες Φωκέες Κ. F. et eodem eapite σωκαδες δὲ τρεις et Φωκαέων. VI. II Φωκαευς idem

e. 17. Φωκαέi cap. 12. Quae nullus dubito quin in Herodotea σω- κωευς, Φamaui, Φωκαιέω, Φωκαιέες, Φωκαιεων mutanda sint quamquam Longin. περὶ triν.. c. 22 ex Herod. Iibr. VI. 11 eodem

modo Φωκαευς repetiit: ωσπερ λέγει ὁ Φωκαευς Λιονυσιος παρατῶ Ηροδοτιο κ. τ. 1. Alii quidem aliam dicendi rationem secuti Φωκαευς dixerunt, ut Longinus, Suidas, locis laudatis, Thucyd. I, 13. Xenoph. Anab. I, 10, 12 Φωκαῖδα. Plui. Artaxerx. 26 σωκαὶς το γένος αn' ' Ιωνίας. cf. Maiit. Sturg P. II. Plui. de Viri. Mulier. p. 45. - II. 5 τοὐ Θηβαιέος Αιος recte Vulgat. , neque recipiendum cum cod. S. Θηβαέος. cc praeterea I. 182. lI.

Sed 'Aχαλον, quod VIII. 73 vulgatum est, non mutandum esse videtur, cf. Lob. Phryn. P. 39 sqq. Paralipp. I, p. 25 β 5. - Iστιαιευς VIII. 23. - Ut modo supra vidimus pro αἰετος 1. I95 eod.

b. αετος non Herodoteum substituisse, sic V. 95 pleraeque editiones poeticam formam εταρω immerito exhibent, quum codd. S. V. P. F. verum ἔταέρφ servaverint, neque usquam alibi illa se eoi d. Μss. adnotetur, Sed ἐταιρη rq V. 7I. λαιρηως I. 44 alia. - De

Παραιβατης V. 46 vulgato, et II αβατης codic. S. V. Vide Lob. Parerg. p. 699; eundemque de vitiosa codic. H. seriptura I. - ἐξαπαλαστα, τριπαλαστα, καὶ παλαστιαῖα, ad Phryn. p. 296; ubi tamen vir ille praestantissimus nescio quo ex errore scripsit isquae ethio in ceteris codd. et II. I 49 in omnibus Jota destituuntur pro non destituuntur. Vernm ἰθαγενέα II. 17 Herodoteum est non ἰθαγενέα quod est in cod. S. et poetis relinquendum, cf. Lob. Parem. p. 6 8. Praeterea α et ω inter se permutantur; quum alii παιωνίζω

alii παιανίζω dixerint; apud nostrum quidem V. 1 exhibent omnes ἐπαιων. ν et παιωνίσασι; sed Eustath. ad Hom. II. p. 359 - 272Disiligod by Go le