장음표시 사용
161쪽
III 3 8. N. 78. 81. 155. IV. 123. 154. 163. V. 15. 20. 5I. VI. 125. VII. 36. 41. 42. 46 ἐσῆλθε S. V. P. a. c. d. Stob. Trinc. 98, 73. εἰσῆλθε F. b. Stob. vulgat. . VII. 50, 1. 197. IX. 102. - κυπρος noster dixit IV. 71 pro κυπειρος 'γ. Vide Interppr. ad Hom. Ηγm. in Merc. 107. Heyn. ad Il. II, 351. Et κυπειρος Aristoph. Ran. 2 3 ibique Sehol. et Interppr. - Theocrit. I, I . V, 45
Similiter variat usus inter οστρεον et οστρειον, vide Heind. Plat. Craiyl. p. 424 D. - Praeterea μέζων et κρέσσων constanter Pro ριείζων, κρεέσσων es. grammaticorum locos a Maitt. p. 1 7 laudatos. Sic coν l. II vulgat. μειζων S. . 26 bis. 68. 137. 183. 19 . 202. II. M. M. 137. 148 ter. 67. 68 bis. 48. ID. III. 14. 127. IV. 50 μείζων S. . VII. I T. VIII. 38, 61. IX. 78. αεων III. 60. 129. VII. 235. μέωνος VIII. 22. μέζονα IlI. 102. μέζω III. 106. μεζόνως II. 49. 161. III. IAE. V. 92, 7. VI. 84 μεζονως vulgat. μειζόνως S. P. V. - 107 αεγνως vulgat. μέζον S. V. Ρ. μειων Eust. ad Od. p. 1831. μειζονως F. - Praeterea μέζω II. I 8. IV. 3. 57. V. 64. II. 137. III. 14. VII. 1 b. VIII. b. μέζονες V. G. μέζονας IV. 61. V. M. VII. 150. μέωνα VIII. 37. - κρέσσων et
σονας et sic Stob. Serm. III, p. 42 Gesn. . Ibid. κρέσσον vulgat. κρεῖσσον F. - V. 18. VI. II κρέσσον vulgat. κρεῖσσον S. . VII. 50, 1. 236. VIII. 19. 68, 1. 83 bis. III. 100 κρέσσον vulg. κρεῖσσον P. V. S. - 136 κρέσσων vulgo. κρεέσσων S. - IX. 41 κρέσσονα. 17 κρέσσον et sic Suid. s. v. παρέχοντας ' 'Moδοτος ' κρέμaoν γὰρ ποιευντας τι καὶ aμυνομένους κ. g. λ. - Futura, noristi, persectum passiv. verbi δεέκνυμι hanc habent Herodotem formam:
δέξειν, διό εοθρα, δέεαι, δέξασθαι, δεχθῆναι, δεδέχθαι. Et δέξειν quidem est III. Ita. N. 179 δεί ιν Ald. S. V. 21. VII. 8, 3. 17.
50, 1. - διῖεσθαι VIII. M. - δέξαι I. 3I. 32 υποδέξας et sic Stob. 103 p. 564). 60 73 διέδεξε vulgo cum F. a c. ἔδεξε e. ἔδε- ξεν b. ἔδειξεν d. . 127 απέδεξε vulg. cum M. K. F. S. v. e. d. Alii ἀπέδειξε . I36. 160. 163. 171. 189. II. 42 ἐπιδεξαι vulgo cum
Μ. Ρ. Κ. anodέξαι F. Alii cum S. male ἐπιδειξοαὶ. 133 αποδέξαι vulgo. αποδεῖξαι S. Κ. V. . III. 134 δέξαι vulgo. δεῖξαι S. V. P. . II. 134. 143 bis. III. 63. 82. 130 ἐπέδεξε et sic Suid. s. v. Λημοκηδης . 133 ἐπέδε a vulgo cum S. V. F. Paris. Alii ἐπέδειξ
cf. Suid. I. l. - . 135. - lV. 10 προδέξαντα vulgat. προδείξ. S. V. προσδεέξ. ceteri . 42. 76. 92. 167. V. 21. 25 bis. 29. 32 bis. 64. 67 bis. 89 bis. 97. 99. 124. VI. 27 προέδεξα nunc vulg. cum P. F. Paris. προσέδεξε S. V. προέδειξε M. προσεδε olim Vulgat. . 9 . I 15. I21. 123. 124. VII. 2. 3. 4. 81. 118. 128. 171. 178. VIII. B. 35. II8. IX. 58. - dfecisθαι I. 16 απεδέξατο et sic Suid. s. v. Gγης . b9. 170 bis. 174 bis. 18 . II. 10. 21. 101 his. III. 137 bis.178. III. 67. 74. 134. Ib5. 160. IV. 76. VI. I. 43. 55 VII. - ἀπ- ὶ κυπέρου dixit etiam Aelian. Nat. Animal. XII, 43. XIV, 14. Diuili od by Cooste
162쪽
De dialeeto Herodotea lib. II. 153εδέξατο et sic Stob. 96 p. 5353. 99. 139 bis. IM αποδεξαμενος et sic Stob. Serm. I9 p. 17I . VIII. 17. 68, 1. 9l. IX. 58. 67. 71. 72- δεχθῆναι, ἀποδεχθῆναι etc. I. Prooem. I. 16. 12 gποδεχθω nunc vulg. αποδειχθῶ Ald. S. b. d. sed gnoδεμεω scribendum erat . lV. 98. VI. 95. 104 124 ανοδεχθῆναι et ανεδέχ re nune vulgo cum F. e. Alii euin S. ἀνεδείχθη). VII. 154. - δεδέχθοι I. 136. 153. II. 43. 65 bis. 77. 124. I 6. III. 88. 157. N. 92. 132. VII. 215. VIlI. 8. IX. 72. 27 αποδεδεγμένον nune vulgo cum Ρ. Κ. S. V. F. Paris. olim αποδεδειγμένον. - His omnibus positis nihil dubii relictum est quin vulgatum δειξαντα II. 30, nulla scripturae varietate e codd. Mss. adnotata, δεἰξω IV. 79. δεῖξm VI. 61 bis et
εmdum, δεξας, ἐπιδέξαντα sola Herodotea mutanda sint; quod Schaeserus solus VI. 61 jam recte fecit. - ἔργω dixit noster sem-Per Pro εἰργω. quod e omnibus in formis ac temporibus servandum est. απεργμένου Ι. 144. II. 99 bis et απέργει cf. Greg. Cor. d. d.
Etiam I. 72 nune vulgatur recte ἀπέργει, ubi codd. F. S. απειργει. - 174 απέργει nunc vulg. cum K. P. a. Alii ἀπειργει. - Ιωδιέργει nunc vulg. eum F. Alii cum S. διείργει. - 204 απέργε Vulgo cum F. S. πείργει Κ. a. d. V. 18 ἔργεσθαι vulgat. et sic Origen. ctr. Cela. V, p. 254. sed ε γεσθαι M. K. F. S. e.
III. 51 ἐξέργειν nunc vulgo eum F. a. Edd. vett. cum S. ἐξειργ. - 136 ἔρξε vulg. eum F. Paris. εἶρξε S. V. K. Ρ. IV. 146 ἔρ- κτήν bis vulgat. Πρκτην S. V. et infra S. V. 63 κατερξαν vulgo. κατειρξαν S. P. VII. 96 ἐξέργομαι vulgat. ἐξέρχομm d. ἐξείρρο- μ αι S. V. P. - 197 ἔρνεσθαι vulgat. ἀργεσθαι F. ειργεσθαι b. VIII. in ἔργει nesses. BAh. al. cum S. P. εἴργει V. ἐέργει edd. vett. et Gaia. aed neque Atticum ε γει neque Homericum ἐέργει
in genuinu Herodotea oratione serendum est; unde et vulgata κατειργνυσι IV. 69. κατατεIνουσι S. V. . ἐξεῖργον V. 22. ἀπειργουσα IX. 68, in sola Herodotea κατεργνυσι, εζέργον, ἀπέργουσα mu tanda esse, nemo nunc facile sit qui neget. - De L θα, ἐωθεα, ἔστήκεα, ἐργασθαι aliis hujusmodi vide infra. - Ut Herodotea αδελφεός, ἀδελφεαὶ, πλέος, πλέη, πλέον δένδρεονὶ ex Homericis αδελφειος, πλεῖος, debilitata extenuataque esse arbitror, sic multis in nominibus proparoxytonis in Πιος vulgo desinentibus, et Omnibus seemininis adjectivorum in υς εος haee permutatio apud Herodorum occurrit. Et cidελφεος quidem est I. 3b ἀδελ-εos vulg. αδελφον e. . 45. 92. 171. 173 αδελφεου nunc cum M. F. edd. vett. cum c. αδ ελσου). II. 10o. 107. I 08. 120. 121, 2 bis. 3, 4, 5 bis. 127. 153. III. 30 bis. 31. 32 bis. 39. 6I duo αδελφεοι vulgat. αδευνοι Diqiti eo by Cooule
163쪽
De dialecto Herodotea lib. II.
S. sed ibid. ἄδελφεος et αδελφεον sine enotata varietate . 62. 63. 64. 65 bis. 68. 88. H9 tor. 135 bis. I M. I 40. 143. 145. IV. 5. 76. M ter. 83. 1 3. 147. 153 bis. 160 bis. V. 13. 25. 27. 30. 55. 67. 99. 104. VI. 23. 38. 39 Στησαγορεω - αδελφεον omnes; sed Paulo post Schaec B-k. al. male voν α δελτον Στησαγορεα, quum Ald. Gctiss. M. verum αδελφεον praebuerint; e codd. Hss. nihil ad notatum . VI. 52. 103. 127. VII. 7 10, I. 11. 39. 67. 82. 97. 154. 155. IM. 205. 224. 225. 227. 236. VIII. II. 7I. 89. 137. IX. 33. 34. 58.
πλεως exhibentes . ἐπιπλεαι I. II9, sic recte cum codd. V. M. K. F. R. d. - ἐπιπλειαι e. τραπεω ἐπίπλεια Ald. b. Alii τράἐπιπλέα. - VI. I 39 ἐπιαλέην et sic Suia. s. v. ἐπιπλέα. - VII.
υποπλεος Vi I. 47 υῆοπλεως S. . - IV. 3i αναπλεον, sic recte Behk. al. cum S. F. Gais s. al. immerito ad Allieum ἀναπλεων aberrurunt. cf. Matth. gr. gr. I, p. 303 sq. - Comparativi formas aleetivi πολλος eontendo Herodotum constanter per E, nunquam Per H scripsisse et quamquam enim libros et manuferiptos et editos mox viderimus subinde neglexisse hanc Herodoteam consuetudinem, tamen mecum illud contendente etiam hoe iacit, quod tam sa eliis in sormis contractio in si saeta cernitur, quam non nisi Focn-libus to subjectis fieri potuisse notum est. Quare non Mis Meurata est explicatio Suidae: πλευνος αντὶ του πλεIoνος pro πλέο
V. πλέον F. al. . IX. 41 his. - Etiam I. I92 πλέον Bekk. al. scri-PSerunt, ubi vulgo male πλεῖον. πλευνος I. M.' II. M. III. Q. i V. Q. V. 34 es. Suid. I. l. . - πλέονος apud nostrum non invenitur. - II. 25 πλέονι λογεν recte vulgat. , ubi cod. S. male πλώονι. - πλιυνι VII. 49, 2. Stob. 52 , 364. Alii πλέονι.
164쪽
De dialecto Herodotea lib. II.
2II. II. M. III. 71 bis. IV. IV. 17o. V. 69. M. VI. 15. 23. 78. VII. 49, I et sic Stob. l. l. . 103. I 9. l86 bis. 233. IX. 31. 41.
- πλέους II. 8 recipiendum erat e codd. F. a. pro vulgato πλείους. - πλέοσι II. 53 sed Athenag. πρεσβ. n. Xρ. P. 19 κλεωσί . VII. 224 πλέοσι Ald. al., πλέοισι alii, πλεονεm male S. V. et vulgo. - VIII. 69 τοῖσι πλέοσι vulgat. cum P. F. Paris. πλείοσι S. V. IX. Ira πλέοσι vulgat. πλεέοσι male P. K. F. - πλεονων I. Iob. II. 84. VII. 139. 201. πλευωωυ VII. I M. VIII. 42. Ιx M. πλεόνως III. M. πλευνως V. 18 πλεο-ς S. V. Ρ. u. e. . - His igitur
exemplis, quamquam nonnunquam libros non omnes Vidimus lanam vera serma exhibenda consensisse, pxtra omnem dubitationem
positum est, quid ait Herodoteum, ut nullo modo πλείους I. 167. II. 120. I2l, ab omnibus adhuc inale servatum, genuina in Herodotea oratione ferri possit, sed vel invitis omnibus codd. Mss. iv πλεους Vel πλευνες, πλευνας mutandum sit. Etiam Ctesiam, ut alios praeteream, hunc Ionismum admisisse, doeet Baehr. Ctes. Reinliqq. p. 22. - Praeterea τελέti noster dixit pro τελειο V. 20, ubi quidem codd. S. V. male ad τελείη aberrarunt. I. I2I τελέην. τελεως I. Im. τελεόω I. 120. 60. III. M. V. HI. Sic et τελιωτατος habet Democritus apud Stob. p. 4. Unde, praesertim quum etiam Platonem se am τέλεος usurpasse notum vit cf. Heind. Plat. Craiyl. p. 403 E. Rueckert. Ρlat. Sympos. p. 208.C. male vulgata τέλει- VΙ. 67 et IX. 110, quamquam nihil e codd. Mas. adnotatum est, tamen haud dubie in Hsrodotea enεου utrobique mutanda sunt. ἐπιτήδεος constanter noster dixit es. Greg. Cor. d. d. Ion. p. 473: του ἐπιτήδειος vo ι υπεξαιρουσι καὶ ἐπιτηδεος λέγουσιν.
165쪽
De dialecto Herodotea lib. II.
nunc. υαωρειης male S. V. - IV. 23 omnes legunt οἰκέουσι υπα ρεαν ουνεων υ νηλων, ubi formam υπωρεαν, quum Herodoteum Eservatum sit, ac retractus accentiis notioneis substantivi defendi possit es. Lob. Paralipp. gr. gr. II, p. 357ὶ non mutandam esse Ce seo, quamquam II. lin et VII. 199 eadem notione υπωρέην vulgo
acriptum exstat. - Porro ἐπετεος, ἐαετεον etc. constanter RPud
nunc vulgat. cum M. Ρ. Κ. S. V. Olim αἰγείησι. - αἰνHρσι F. αἰγένσι b. - I. 188 ημιονεαι e codd. S. V. sine haesitatione nostro restituendum erat pro vulgato ημιονειαι, quamquam ab Atheu.
II, c. 23. 171 SchWeigh. et Eustath. ad Od. IV, p. 173, 22ὶ hoc
ex loco repetito. - Etiam pro vulgato μηλείων κρεῶν I. IIs μηλίων Ald. procul dubio μηλεων scribendum est. - τα ἔπεα τα 'Aριμάσπεα N. 1 recte vulgati, quae alii 'Aριμασπεια vel 'Αριμάσπιa voearunt: cs. TZeta. Chil. II, 724 sq. Origen. ctr. Cela. VI,
AM. Strab. I, 21 D. XIII, 589 Α. Ρaus. I, 24, 6 et Suid. s. V. ed. Bernhδ. - Tπερβόρεοι, IV. 26 et ' Tπερβορέων es Eusti ad D. Per. vs. 31. Suid. a. v. 'Αριστέας . IV. 13 Τπερβορέους et Τπερβορέων. IV. 32 'Tπερβορέων bis, id. 33. 34. 35. Τπερβο-
ρεους IV. 33 bis et ibid. - Υπερβορεοισι. - Et haec Per g seri-Ρtura nostro cum aliis permultis communis est, omninoque vulgaris
166쪽
De dialeeto Herodotea lib. II.
lhol. septim. in Crei E. meleti. I, p. 76 sq. Plat. Charmid. p. 158 B. ος του Τπερβορέου. Plui. Camill. 22. Clemens Alex. Strom. I, p. 305. p. 334. In Strabonis libris ed. Casaiab. tantum non tibique Τπερβορεος, - βορεοι etc. per a scripta inveniuntur, veluti I, p. 62 a. et b. 6I d. 507 c. 711 c. Sed 595 Τπερβορειους vulgatum est, ut Eust. ad D. P. vs. 31 Bernhardy Τπερβορείους.
Hinc intelligi potest, quomodo Steph. Byg. s. v. Hellanici rationem per ii hoc nomen scribendi, ut singularem, referre debu rit c SturΣ. Ηellanic. p. 50. Schol. Apoll. Rhod. II, 675. - VIII. 132 omnibus in exemplaribus recte seriptum Ηρακλέος στοηλος, legitur
item IV. Ib2, nisi quod eod. d. ibi Ηρακλέος habet et II. 33 Ηρα
Ion. β 36 et grammat. Meerm. p. 649. - Sed de Uμηρειος etcride infra in hujus libri eapite de solvendis et contrahendis diphthongis et vocalibus. Iam supra p. 13I vidimus Meminina adjectivorum in υς εος
exeuntium summa cum constantia apud nostrum et in nominativo et in accusativo singulari ultimam retinuisse correptam; hie demonstrandum est, penultimam Herodoteo e more constanter F nonii suisse es. Greg. Cor. d. d. Ion. f 4I p. 440: τῆς Miλείας το
III. 85, sie nunc vulgat. eum S. P. Κ. F. Paris. Greg. Cor. l. l. Eust. Hom. p. 546. sed Ald. male θηλει, quod non est Herodo-teum; es. enim Eust. ad Hom. Ιl. ε vs. 269 p. 546: το δὲ θηλεας or μὲν προπαροξυνουσιν ως orno του η θῆλυς, οἷον κοὶ το
167쪽
De dialeeto Herodotea lib. II.
xstat. VIII. 18 ἡμίσωι vulgat. ημίσεες S. ἡμIσεε F. os. Lob. Phryn. l l. - τας ἡ υσέας II. 10 paroxrtonon scribendum, aier te Behh. Vulgo male ἡμίσεας cum Eust. ad D. P. vs. 431. aedVIII. 27 omnes τας ἡμισέας. - τρ αεa IV. 23 Bekk. Vulgo male τρηχέη cum Ρ. Κ. F. Paris. τρηχεῖα S. Alii τρναεleti. Sed VII. 33 oinnes ακτη τρηχέα. - IV. 23-vulgat. τρηχείης S. 99 χερσονησου τῆς τρηχέης καλεομένης sine Variet. -- τρηχέαν I. 71 Bekk. recte reposuit. τρηχείην vulgo. IX. 122 τρηχέαν Bekk. τρηχέην male vulgat. τρηχεῖαν S. - βαθέα Ι. 178 nune vulgat. eum cod. b. βαθεῖα S. K. F. a. c. βαθεη d. - Vll. 23 βαθέα Behk. βαθεῖα male vulgat. - βαθεν II. 156. III. IIo. - μαθέαν Bekk. I. 75, ubi male flαθέην scribitur ses Schol. Aristoph. Nub. 18M. βαθεlην S. - ευρεω ΙΙ. 7. 8. Etiam I. 178 ευρέα vulgatum
est eum codd. S. b.. sed eod. d. ευρέη. Codd. Κ. F. u. c. ευρεῖα. - ταφρον ευρεαν omnes lV. 3. ευρεαν II. 11 Beis. vulgo eum
β. male ευρέην. Alii ευρείην. Iv. 20I ευρέαν Behk. cum S. vulgo ευρέην. quo ex loco Suid. a. V. ταφρος item male ευρείην exhibet. - ἰθέα II. 17 nunc vulgat, ἰθεῖα a. et F. in ora. ἰθειέα S. --
usurpasse, notavit Baehr. Ctes. Reliqq. p. 22. - Ηue etiam trahendum est nomen insulae Πλατεα, apud nostrum constanter Pera seribendum. Et sic habes mανέα IV. 156 cum codd. Ρ. Κ. F., ubi alii cum S. IΠαταια. IV. 169 Πλατέα nunc vulgat. Πλαταια S. v. Ιbid. Πλατέης. - Πλατέαν N. 151 bis, sic M. Ρ. Κ. F. IIaαταίαν Ald. S. u. c d. - 152 Πλαταιαν edd. veit. . Ib3 Πλωταων edd. vett.). Haec Herodotea sorma II τέα etiam vulgari Πλατεῖα confirmari potest es Steph. Byz. Π απεῖα, νῆσος Αιβυης. - Etiam nominis χείρ quidam casus, qui vulgo Per ε. scribuntur, in nostris quidem Herodoteis editionibus per i tantum scripti l
veniuntur; quam scripturam quum male nostro iuculcatum esse contendam, hoc exemplorum recensu opus esse videtur: χειρός I. 5I.
168쪽
De dialecto Herodotea lib. II.
75. II. 30. 121, 5. 141. IV. 34. 172. VI. 31. VII. 209. χειρέ l. 174. II. 137. IlI. 54. 87. IV. 113. 155. V. 72 item Suid. s. v. ἄγηλαtεῖν).
II. 36. 80. 121. b his. III. 87. VI. 114. - χειρες I. 39. VI. 9l. - I. II9. 2I3. III. 8. V. 72. VIII. 89. IX. 48. χειρος l. 35. 45. 119. 126. 138. 208. II. 2. 60. 131. III. 144 χειρα S. V.). IV. 79. 94. 136. VΙ. 44. 68. 91. VII. S. 16, 3. 101. I 3. 209. 2I2.233. Et sie etiam nomina a χείρ derivata vel compositur χειρίδι VI. 72 vide Hesset. ad h. l. . χειρ idco τους VII. 61. χειρόμακτένοr IV. 64. χειροποίητος l. 195. χειροη ὶς III. m. anoχειροβίωτος ill. 42. αυτοχειρίη I. 123. 140 et alibi. ἐγχειρίθετου V. I . Sed ex isto lo eo II. 3o, ubi nostri Herodotei libri omnes χειρος Praebent, attulit Steph. Byzant. s. v. Aυτομολοι χειρός ut Herodoteum: Ηροδοτος δευτέρα. λῖσι δὲ Αυτομυλοισι τουτοισιν Herod. τουτοισι ονομα Herod. ουνομα) 'Aσμαχνην Herod. 'Aσμαχ. o ἐστιν Ηerod. δυναται δε τουτο et o Bτος κατα την Ἐλληνων γλῶσσαν) οί ilἀριστερας Herod. ρῆς χερος Herod. χειρος παριστάμενοι βασιλεῖ Herod. λέι . Quo in loco si Stephanus ipse χερος ex Suo ex emplari Herodoteo posuit, id corruptissimum hic fuisse patet, neque majorem ei tribuendam esse suem, quam nostris editionibus.
si eubi has per i seriptas sormas exhibuerint: II. I69 χερος nunc vulgat. codd. R K. S. V. F. III. 78 χερέ vulgo. χειρί S. IV. 64 τας δεξιας χέρας vulgo. χεῖρας S. - 69 χέρας vulgo. χει ρας S. V. 77 αριστερῆς χερος vulgo. χειρος S. VII. 42 χέρα vulgat. χεῖρα S. V. Ρ. Κ. F. - 112 vulgat. χειρος S. F. II 5-vulgat. χειρος F. S. vlli. I χέρας vulgat. χειρας - 12I χερι vulgat. χειρι F. S. IX. 72 χερι vulgat. χειρι S. P. K. F. - Ad vulgatum antem χερέ II. 106 et χερος IV. 71 nihil eeodd. Mas. Rdnotatum est. Sed quum primo in libro aemper recte sine ulla librornm dissensione χειρος, χειρι, χειρες, χειρῶν, χεῖρ ς legi videas, statim suspicio cuique oboriatur necesse est, si alia reliquis in libris inveniatur sorma, hane immerito a librariis inve-etam esse. Neque aliter rem se habere, docet id, quod et plerisque in locis omnes libri in formis Per ει scribendis consentiunt, et in iis, ubi nostrae editiones aliam exhibent formum, unus aut alter, interdum etiam plures eodd. Μss. veram praebuerunt scripturam, ut magis nostri editi libri quam manuscripti emendandi esse videantur I tum id, quod poetarum tantum proprias suisse formas τερος, χερί etc. sere constat es Bekk. Anecd. II, p. 1 30 neque ferendas in genuina Herodotea oratione; denique quod derivata ac composita cum voee χείρ constanter hanc per ei actiptam somam npud nostrum servarunt. Quae quum ita sint vel quibusdam Telomnibus invitis codd. Mss. ubique χειρός, χειμ, χειρες, χειμρων. χειρας ut sola Herodotea restituenda esse censeo. - δειρῆς
169쪽
De dialeeto Herodotea lib. II. inserendum. Me magis serendum est ζεας, quod II, 36 edd. vett. Praebent Pro nunc unlgato ζειας eum eod. S. et Erotiano et Galeno s. v. μετεξετεροι.
Praeterea ii in I quibnsdam in voeabulis mutant Iones; si e dixit Herodotus sua e ratione rκελος pro εἴκελος : III. 8Ita λος vulgat. εἴκελος F. VIII. 8 ἴκελα Be h. cum cod. S., ubi quidem plerique alii εἴκελα male exhibuerunt. - ΙΙΙ.Il0 προσίκελα Bekk. et S. noo σεέκ. vulgo. IV. 6l προσικέλους BeLk. προσεικ. Gaiss. alii. IV. 177 προσίκελος Bekk. προσείκ. Gaiss. alii. cs Elym. Hag. P 297 , 28 εἰκελος. τουτο ἐν μὲν τια πλorητι γραφεται διφθογγον, no Δάκις καὶ ι. ἐν δὲ τῆ συνθέσει αεὶ δια του i. Quo ex praecepto satis patet, Bekkerum recte secisse, quum istis in locis sormas per i scriptas restituit ae servavit; ne patet, nec Bekkerum neque alios recte secisse, quod II. 12 προσεικέλην, non Herodoteum, retinuerunt, sed προσικέλην reponendum fuisse. Vide et ἰκέλως Hipp. de Gland. T. II, p. 49 496. - Εtiam mi, ut multi alii γ, sic etiam noster, ac constanter quidem, usurpavit pro εἴλη. I. 73 tari Ald. Bekk. alii eum v. b. d. nai c. e. sed Gaist ulli cum M. F. εζλη. I. 202 κατὰ iacie Bekk.
λαδον. - Praeterea τοὐς ἰρενας IX. 85 et ibid. οι ἰρένες. quas log timas Herodoteasque formas pro eodd. Hss. scriptura ἱρέας et ἱρέες a Valckenario cs Plui. Lycurg. c. 17) nostro restitutas componere possis eum quodam Homerico loco Il. 18, MI ubi pro nunc vulgato εἰραων alii ἰράων vel ιράων legi voluerunt. Vide Goetu . ad Hesiod. Theog. 38 et 804. - Ποσιδη&υ VII. IIb legitima est adjectivi paragogi correptio, cujus generis etiam Συρηκόσιος, μοριον, esse mox iuisa videbimus. Vide Triclinium ad Soph. M. vs. 293 αἱ παραγωγαὶ των πρω rorυπων Μαχύτεραι et Lob. Aj. p. 194. - III. 9I habetur in cod. S. IIoσιδηχυ πολιος pro vulgato Ποσειδητου ' ἐυ Iones in i mutant, quum dicunt ἰθυς, ἰθυνω; quam seri
pturam apud nostrum constanter retinendam esse contendo; et aer
Ρ. Κ. S. V. F. a. b. d. Olim cum cod. c. ευθέως. Ibid. ἰθέως γ Xenopta Cyrop. VI, 2, 36 κατ' nας. Anab. I, 2, 16. Arrian. Anab. III, 12, 7. I 3, I. Plui. Lycurg. 16 κατ' nnν. Polyaen. IV, 9, 6 nης. 4, 3 bis. 5, I et alibi; cf. esset. Diod. Sic. XUII, 33. - ΗΟ-
170쪽
De dialecto Herodotea lib. II.
καλέειν sine varietate. - ἰθυ I. 207. II. 119. IV. M. Im bis.136. VI. 95. VII. 179. IX. 69. 89 et VIII. 38 AH; Boiorτων vulgat. εὐθυ M. Ρ. Κ. F. A. B. b. - κατιθυ IX. 51. - ἰθυτριχες VII. D libri Herodotei, qnamquam Eust. Oil. α' p. 1386, 17 - 13,-24ευ τριχες hoc ex loco attulit. ἰθυuαχίη IV. 102. 120. ἰθαγενέα it. 17. ἰθαγενδες VI. 53 c . Greg. Cor. d. d. Ion. g 161 p. 551 n. - ωυσαν IV. 122. ἰθυσειε Ι. 204. III. 39. ἰθυοντα VII. 8, 2. ἰθυνεται I. 194. ἰθυνεσθαι θανατω II. I77. κατιθυνα
o eum α Permutatur in Ionico verbo αρρωδδειν 'i; quae mutatio apud nostrum constanter est servanda. I. 9 αρρωδέων et sic Elymol. Mag. p. 633, 43. - I. 111 αρρωδέων nunc recte ml-gat. ορρωδ. S. - I. 156. III. I. 119 ubi quidem cod. S. Ορρω-IM. 137. V. 35 bis. 98. Vii. G. 5 I. VIII. M. D. N. 144. IX. 46. 58. -- κα-omu δησας 1. 34 nune vulgat. Cum eodd. n. e. Alii libri κατορρωδ. I. - καταρρωδήσας vulgut. κατορρωδ. male S. - Ι. 169 κemrρρω ησαντες omnes es. et καταρρωδήκεε VIII.
Pro o pronuntiarunt Iones a in voce πεντηκόντερος similibusque, eonstanter sie per i apud nostrum scribendis: I. 152 πεντηκοντέρ' retinent omnes; 163 πεντηκοντέροισι. 164 τας πεντηκον- Ψέρους. III. 39 πεντηκοντέρινυς. IV. Ib3 πεντηκοντέρους. 156 πεντηκοντέooi σι id. VII. 163. VII. 36 πεντηκοντέρων id. 184. VIII. 2. 48. VIII. I πεντηκοντερους bis id. 48. περοηκόντερον VlII. M. πεντηκοντεροι PII. 97. IV. 148 τριηκοντέροισι. VII. 97 τριηκον- τεροι. Vlli. 21 τριηκοντέρω . - Etiam Ill. 4I πεντηκοντερον recte vulgatum est, quamquam cod. b. πεντηκοντορον praebuiL - 12 πεντηκόντερον nunc recte vulgat. cum P. F. κεντηκοντορον edd. Vett. evm S. d. - VI. 138 πεντηκοντέρους nunc Vulgat. πεντηκοντορους F. S. b. - VI l. 36 πεντηκοντέρους vulgat. πεντ κοντο - ρους S. - Ceterum vide interppr. ad Xenoph. Anab. V, 1, 15. 16. .
VI, 4, 5. VII. 2, 8. - Similis ratio est voeabuli ἐξαπεδος sormae, quam Herodotus II. 1 9 ασπέδου τεῆς οργυιῆς μετρεομένης) pro
vulgari ἐξαποδος vsnrpavit; sic enim nunc recte vulgatum est cum eodd. S. V. M. P. K., ubi Ald. F. u. c. aliam formam praebentes non audiendi sunt. cf. Lob. Parerg. p. 546. Ut iam supra vidimus α quibusdam in vocabulis in oti ab Ionibus mutatum esse, sic etiam o in oι interdum transiit: ποίη enim noster frequentavit L 132. IV. 53. 58 bis. 120. VIII. 115. ποιω-δης IV. 47. ποιηφαγεοντος III. 25 norip. mule S. et 100. Et στοιρσι III. 52 sic recte pleraeque editt. eum codd. S. V. aro13σι 3 cf. et Plut. do Malig. e. I4 Hult. ἰθαγενεες. - eL Mach. ad Vell. I, p. 97. Diqitigoo by Corale