Quaestionum criticarum de dialecto Herodotea libri quattour scripsit Ferd. Iul. Caes. Bredovius

191쪽

De dialecto Herodotea lib. II. id genus denotant, multa Herodoteo ex usu diphthongum suam ει, in terminatione positam, in mir mutant: λήὶον I. 19 bis. 193. ΙΙ. 14. V. 92, 6 bis. χαλκηῖον Ι. 68. IV. 81 bis τουτο χαλκηων et τοχαλκῆ χν ποιῆσαι γ 152. Sed Iv. 81 in verbis κεεται χαλκηλυ et το ἐν Σκυθησι χαλκηχν utrobique nunc quidem χαλκήιον recte Vulgatum est, sed priore in loco habent codd. S. V. male χαλκιόν,

360, 7 qui καὶ λώνειον exhibet. - ἀγγήμ ΙΙ. I 2I, 2 bis et 4. IV. 2 bis; unde patet male vulgatum cum codd. F. S. ἀγγ έοισι I. 188, maleque adhuc omnibus in editionibus retentum, in ἀγγηχισι mutandum fuisse; neque Athenaei II, e. 23 p. 171 neque Eustathii ad Hom. Od. IV. p. 173, 22 testimonia, hoc ex loco ἐν arrvoις usserentium, hac in re quidquam valere. Similiter etiam vi. 119 Pro αγγ έοις male vulgato, quod duplex vitium suscepit, et a codd.M. Ρ. Κ. F. v. b. M. Vall. omissum est, ἀγγηχισι reponendum erat. - Ρraeterea υδρηὶον III. 14. ἐργαληῖα III. 131. λαισήων VII. 91 es. Eust. Il. p. 570 - 433: φησὶ Noo δοτος, ora λασνii αεἶρον ἀντι ασπίδων, ἁμοι otioις Herod. ωμοβοέηςὶ πεποιmμένα . IV. 14 κναφhων bis, item Origen. ctr. Ceis. III, p. 125 sq. Sed ἐπι κναφηχυ ἔλκών quod l. 92 olim vulgabatur, perversum

esse patet, ac recte nunc κναφου restitutum esse. - πρυτανήων

178. VIII. 31. IX. 33. - το νεκυομαντηῖον V. 92, 6. - σημηιον II. 38. 4 l. III. 28. VI. 27. VII. 128. VIII. M. IX. 59. I. I Tl στρομήῖα nunc recte vulgat. cum codd. Κ. F. σημῶα M. R. c. edd. Vett. - ιν ηειν iον Il. 126. 155. - ἄγναρηχυ ΙΙΙ. 126. VIII. M. - κηρυκη io ν IX. I00. - πορθμήω IV. 12. 45. VII. 25. - αρι-omitos VIII. 11. 122. 123. 124. Sed δευτερῶα, sic per ει scriptum, I. 31. 32 et VIII. 123 ab omnibus, nulla varietate adnotata, retinetur, et immutatum relinqgendum esse videtur. - Sic et στυπάον VIII. 52 vulgatum est mutnειον Ρ., ut in Bekk. Anecd. p. 302, 16. στυππιον S. V. cf. Lob. Phryn. p. 26 l. . Alia in ιον constanter terminanda sunt, ut V. 58 διδασκαλια nunc recte vulgatur es. Suid. a. V. διδασκαλεῖον. - διδασκαλωναντο τυ μαθημαὶ pro quo in cod. S. male διδασκαλὲμ habetur. - σιδήριον III. 29. IX. 37 et VII. 18 θερμοῖσι σιδηριοισι nunc vulg. cum S. Olim σιδηρ Mouσι et cod. F. - κεραμον III. 6. cf.

Athen. XI, p. 473 B. Ρolluc. VII, p. 363 , 43, qui quidem salso

κεράμειον posuit; nam κεράμειον a Dione Cass. 42, 26. ab auctore vitae Hom. c. 32 κεραmi ιὶ aliisque posterioribus pro substantivo Diuitigod by Coo e

192쪽

De dialeeto Herodotea lib. II.

κεράμον usurpatum, non magis est Herodoteum, quam adjectivum

κεράμειος, pro quo Herodotus κεράμνος dixit: III. 96 ἐς πίθουρκεραμινους τήξας, sic recte M. P. Κ. S. V. κεραμίους, qnod hoc accentu notatum nihili est, habent B. Ald. al. κεραμίους F. a. b. e. d. - IV. 78 κυλιξ κεραμίνri cs. Lob. Phryn. p. 1 7. Αnecd. Bekk. I, p. 102, 9 κεράμινον αντὶ του κεραμεουν προδοτος πρω- τω ). - Baehr. Cies. Reliqq. p. 228. - θυμιητήριον IV. 162. σανδαλιον II. 91. ιστιητοριον IV. 35. κυνηγεσιον I. 36 alia. In aliis porro nominibus εῶς, ειον, Πα Prorsus non mutantur apud Herodotum, sed diphthongus ει immutata relinquitur: προάστειον I. 78. ΙΙ. 4I. III. 14. 18. 54. 84. 85. 86. IV. 78. V. 12. VIII. 129; quare vix dici potest quam longe a vero quidam uber-rmerint, qui προαστη Γον in ordinem receperunt, sic III. 1 2 προαστείω Behh. alii cum eo Id. S. a. προαστηχ' Gais s. alii. V. 1προαστείω Bekk. alii. προαστείων S. προαστη dio Gaiss. alii.

Ρraeterea παρειάς I. 134. ἐπίνειον VI. II 6 ἐπίνεον S. . γενειον II. 36. IV. 23. VI. 117. λειογενείους V. 20. - Σίγειον V. 65. 94 2θιον F. constanter . IV. M. V. 95. - Πηνειος VlI. 20. 128. 129. Σπερχειος VII. 198 Bekk. alii reete, sed Σπερχήιος eum eodd. S. V. male Gai sc Schaes, quod non debebat esset. probare. - 'Arραμυττειον VII. 42, sic a. c. et Valla. 'Aτραμυτειον S. 'Aδραμυττειον F. b. d. cf. Steph. ByE. s. v. Suid. s. v. Eust. ad

- VI. 33 ἐν χασκυλεIs sic recte cum Paris. F. S. Vuli. Olim male Aασκυλέφ, neque recte Schweigh. monuit Λασκυληῖν seribendum esse; cs. enim III. Im et 126 Aci σκυλεIου et Aa σκυλε Is sine varietate. - Θρασυδήῖος noster dixit IX. 58; atque ut ληιζομαι,

Et nomiua substantiva primae declinationis in εία exeuntia, quae a verbis in ευω derivata, vulgari in sermone di longum habent, constanter apud nostrum in xisseti terminantur; quo disserunt

et ab iis substantivis foemininis, quae ab adjeetivis in ης suo

derivata tantum in ειν, non in Ulai transeunt, et ab iis, quae a substantivis in εύς vel aliunde derivata etiam apud Herodotum terminationem εια, ultima correpta, retinent. - ἡ βασιλri Ar regnum

193쪽

De dialecto Herodotea lib. II. b. 78. 147. 161. V. 35. 39. M. VI. 64. 7 I. VII. 204. 209. IX. M IV. 120 . τας βασιλη ς IV. 7. vI. 55. - Eadem eum constantia

στρατη ni scribendum est, quod salso saepius cum στρατιη confundebatur; et στρατηῖας quidem habes II. I59. III. 17. στρατηλὶν III. 39. V. 99. ἐπιστρατηλὶν IX. 3. I. 71 στρατηλὶν vulgo. στρατίην S. V. item II. 111. I. 171 στραrηpην Vulgo. στρατίην F.

I. 205 σtρατηλυ nunc vulgo cum S. Κ. P. F. a. c. Gτρατίην M. στρατιήν b. d. Ald. al. Suid. στραrιαν vel στρατείαν. III. 3 στρα - τηtην nunc vidg. cum S. V. στρατειήν s. στρατιήν ulli cum F. n. lli. 56 στρατηrην nunc vulg. Alii στρατιήν vel στρατειαν. - 67 στρατηλὶς Vulg. στρατιῆς S. v. IV. 83 στρατηλὶν nunc vulg. στραtείην F. Alii eum S. σερατιην. - 84 στρατηλὶς nunc vulgat.

nunc vulg. Alii cum S. στραzιεν. - ω στρατηtης nunc vulgat. Alii cum F. στρατιῆς. - 174 στρατη hi nunc recte vulg. ex emen

datione Valch. et esset. et sic vertit Valla. Olim στρατινὶ vulg. - Ae recipio sine haesitatione in ordinem VI. 56 ἐπὶ στρατηλὶς, quod Reiskius proposuerat, et immerito a plerisque neglectum est, pro ἐπὶ στρατιῆς male vulg. ἐκατον δὲ ἄνδρας λογα δας ἐπὶ στρατιῆς φυλασσειν αυτους τους των Σπαρτιητέων βασΔέας ). - ἡ μαντ)rpeti II. 57. μαντη ι II. M. τας μαντη ς VI. 57. προμαν-τripti I. 5 . III. 89 σατραπη&ς. I. Ita σατραπηtην σατραπίην S. F. d. . - θεραπηλὶ I. 199. VII. 55. 83. 184. 186 et v. 21 θεραπηλὶ αυτων Vulg. ubi eod. S. θεραπείη αὐτέων. πτωγ Mὶν III. I4 nunc recte vulgat. cum M. P. S. V. V. Paris. πτωχίην Ald. alii. - ἔταιρηλὶν V. 71 et sic Thom. Mag. p. 304, 14. - δου- ληΠὶν VI. 12. πρυτανηλὶ VI. IIo bis. κηρυκη ι VII. 134. πολιτηδεὶν Ιχ. 34. - Unde nihil dubii relinquitur quin vulgata θρη-

Strab. XVII, p. 834 C. αἱ Tαριχεῖαι λεγομεναι coli. XVI, p. 764 D. ἐν δὲ ταῖς καλουμέναις δεριχείαις ', et ri ἈριχHα, Paroxyto non,

urbs Iudaeae apud eundem Strabonem l. l.), atque hoc nomen uverbo ταριχευαν sit repetendum, videndum est ne rectius apud nostrum II. II3 ἐς Ἀριχηῖας vulgato Tαριχείας substituendum sit,

quo etiam scriptura cod. S. II. 15, Tαριχηιων IΠηλουσιακῶν prae bentis pro δεριχειῶν vel ταριχέων F. a. c., spectare videtur; unde non nominativus quidam Ἀριχεῖον vel Ταριχηῖον conjiciendus erat, sed leni medela adhibita veram Herodoteamque scripturam Ἀριχηιέων LIελουσιακέων eruere debebant. Ea autem sormu, quae apud Steph. Byz. s. v. invenitur ταριχέα, Ἀριχέαι, non est Herodoteu. - Sed vulgatum ἄριστε bi II. II 6 ἐν Λιομηδεος αριστε tu quamquam haud dubie ab αριστευω, non ab αριστευς derivandum, Disitigod by Cooste

194쪽

De dialecto Herodotea lib. 1l.

non sollicitandum esse censeo; neque etiam ζωγρίη VI. 28. 37 vulgatum, quum non poeticam solum hanc scripturam pro vulgari ζωγρεία suisse conjiciam, sed etiam Ionicam et exquisitiori cuique dicendi generi convenientem cs. Suid. s. v. ωγρ*. Baehr. Ctes. Reliqq. P. I 23. Polyaen. IV, 10, 1 ἡλίσκοντο ζωγρεέα. - Similiter vulgatam scripturam VI. 56 ἐν τενσι ἐξοδίησι, a codd. M. P. Κ. F. praebitam ἐν τοῖσι ἐξοδέοισι S. quamquam illud ἐξοδίη ab ἐζo-δευω derivandum esse videtur, et ab aliis et a Strabone V, p. 382 A. 249 B. ἐξοδείας ποιουμενοι) ἐξοδεία scribitur, tamen non mutandam esse judico, neque in ἐξοδη σι vertendam, quum ἐξοδία non a Poetis solum cs. Interppr. Aristoph. Nub. 579 sed etiam ab aliis historicis usurpatum sit cs. Schweigh. lex. Polyb. p. 230).- Sed vi βασίλεια regina) a βασιλευς derivandum, ii diphthongo

immutata, eonstanter proparoxytonon apud nostrum scribendum est;

sic βασίλεια I. 11. 185. 191. 205. βασιλειαν IV. 127. - I. 187 ηδ' αυτη αυτη βασιλεια omnes; ibid. ἡ βασίλεια τοιαυτη recte vulgat , ubi βασιλήω male cod. S. - Etiam I. III recte nunc cum codd. F. B. c. βασιλuης vulgatum est; olim male βασιληλὶς; item eap. 213. - Unum autem eti latiη ita esse excipiendum, ut α tantum in vi mutetur, immutata ει diphthongo, jam supra p. 128 commmemoravimus, unde ΙΙ. 54 ἱρείας dicendum erat ἱερείας Ρ. Κ. F. non ψη ς Gais s. al. II. 55 αἱ ἱρεῖαι, non laxitas Gaiss. et S. aut Πρει:ι F. Eust. Od. p. 1760 SM, aut . εἱαι Bekk. V. . 72

38 αλαθεα. Sic et apud Pindarum in nominibus propriis, 'Aλφεον pro 'Aλφειον Olymp. 5, 18. Nem. 3, 83 λλεους. - I. 175 ἡ ἱρείη vulgat. ἱερείη F. al. . VIII. τῆς ιρείης 'sine varietate. Quare hoc

nomen eum iis esse comparandum patet . quae ab adjectivis in ης vel ος derivata apud Herodotum constanter in Γῆ, non in etini exeunt. Sic ἀληθείη, αληθείης etc. constanter est scribendum,

ne perverse et ex summa Herodoteae orationis ignorantia in recentioribus etiam editionibus ἀληθη r etc. scriptum invenitur. III. μ

195쪽

tinenda sunt. - υγιHην II. 77 nune recte vulgat. cum Μ. Ρ. K.

ευτελεέην edd. vett. et Rei E. recte. ευτελέην nunc vulgo eum S. V.

ευτελη λὶν Borhech. II. 87 πολυτελείην Bekk. alii cum S. V. K. F. in. πολυτελη λὶν male Guis . alii. - Ac ευμεν leti II. 45 reponendum est pro vulgato ευμένεια ευμενεα S. V. alii ευμενέη et Bummo in errore versatus est Schweigh. , quum in lex. Herodot. a. v. p. 295 perversam scripturam ευμενέα tenendam et pro neutro plurali adjectivi ευμενής accipiendum esse censuit. - ΙΙs. 36πρom1θείη vulgo cum F. Alii eum Κ. S. V. Ρuris. προμηθιη. Eodemque modo I. 88 προμηθtin est reponendum pro vulgato προ-- μεγαλοπρεπKην III. 125 omnes, et μεγαλοπρεμείη l. 139. πρεσβυγενὲιην VI. 51. ευπετ έη V. 20. - ἄτρεκHην VI. 82Bekk. alii eum F. S. ἀτρεκηpην male Galas. alii. Sie etiam VI. 1e codd. F. a. S. ἀτρεκεέην erat reponendum Pro vulgato ατρεκίην, et IV. I 52 ἀτρεκείην pro vulgato ατρεκίην, nulla varietate adnotata. - II. 35 Bekk. al. cum Stob. 43 , 74 ευμαρίη seripserunt, Gais . alii eum eodd. Ρ. Κ. F. S. a. ευμ αρεn cf. Suid. ευμαρέω.

μ ερ an Verum esse potest. - ἀσφαλ ίης III. 7 omnes recte. IV.

196쪽

De dialeeto Herodotea lib. II.

erat Pro cis τέλειαι vel pro iapελείαι F. al. vel ιο ρελιαι S. K. Paris.). - αναιδείη VII. 210 omnes. αναιδεIην VI. I 29 vulg. αν- αιδίην S. cf. Bekk. Anecd. II, p. 49 3. I. 115 praebent codd.M. K. F. n. b. e. verum αεικείη pro αεικίη male vulgato ακίη S. αδικίη V. d.) cs. Heyn. ad I i. ω' 19. Εust. Hom. p. 1464 1336 et p. 1893 , 2 - 736, 17. Herm. ad Soph. Oed: Col. vs. 752. - Praeterea I. 73 αεικεέη Gais . alii, -κέη male Bekk. alii. III. 160 αεικείης alii, alii αεικίης. αἰκίης S. - 1lI. 140 ευηθείην praebent F. alii recte, ευηθίην male nunc vulg. cum S. V. et sorte Paris. VII. I 6, 3 ευηθειης vulgat. ευηθείας S. . Quare non debebant 1. 60 omnes in vitiosa scriptura ευηθίης consentire, sed in Herodoteum ευηθείης mutare. Similiter legitur in Batrach. 72 αήθεια. Plat. Rep. VlI, p. 5I8 Stalib.) υπὰ αηθείας. - Ι. 22 ευπα is σι. - 135 ευπαθείας. - 191 ευπαθείησι. Quare haud dubie vulgatum ευπαθιησι VIII. 99 in ευπαθείησι mutandum est. Vide Plat. Rem p. Ili, p. 404 D. ευπαθείας et X, p. 615. Bekk. Anecd. I, 94 ευπαθειαν. Suid. s. v. θάλεια.) - Etiam nomen αἶ-δρείη, ab adjectivo in te derivatum, eandem quam substanti Va ab adjectivis in εἷς derivata, normam seeutum est Vl. 69 αωρεIn Bekk. alii eum codd. F. S. . quod unice verum etiam Homeri αῖδρεIησι

firmare possunt, simulque monstrare quam perversa sit Gais sordialiorumque scriptura αὶ δρηιη.

His omnibus in exemplis, ubi inter iιη et η in fluctuant libri, nulla jam restat dubitatio, quin haec posterior terminatio, ut non Herodotea, rejicienda sit; sed pro Mη iisdem in exemplis subinde alii in alii Ui maluerunt; et haec terminatio εῆ, quam jam supra

in nominibus Ἀριχέα,--έn a nostri oratione procul habendam esse vidimus, eadem cum injuria in ευμενέη, ευτελέην, ευαα eis a quibusdam illata esse mihi videtur. Nam haec vel raritate sua, interpositis multis aliis ejusdem generis vocabulis recte in Mnterminatis, satis suspeeta, neque omnes per casus eandem terminationem ne in riss . quidem libris monstrantia, procul dubio e sallaci quadam Dorieorum nominum ψέη, ἀλαθεα ἀλαθέ et Herodoteorum ἐπλεος, ἐπιτηδεος ete. analogia orta sunt, eum quibus revera quum ab aliis tum ab interpretibus Gregorii Cor. p. 440 et 52l salso composita sunt, salsoque defensa. Suidas quidem l. l. ευμαρέη ex Herodoti libris attulit, ut Gregorius Cor. l. l. , sed utrumque vitiosis exemplaribus deceptum esse patet, ac subjunxit Suidas intim ευμαρεux, ησυχία Ηροδοτος, quum minime Statuendus esse videatur Herodotus alio in significatu aliam formam usurpasse. Quo

197쪽

De dialecto Herodotea lib. II. aecedit quod Eustath. ad Hom. II. ξ p. 980 Li 970 etiam illo in

ον ουρῆσαι φασίν η αποπατῆσαι, ευχέρειαν sed ευμέρειαν scribendum apparet) ἐκοιλουν.) et Elymol. Mag. s. v. θυσια duas tantum hujus nominis formas attulit ευμ αρεια et ευμαρία. - Αdsentio igitur iis editoribus qui illarum vocum terminationem ενῆ omiserunt,

sed non peti aut mi in illi substituam, sed solum Herodoteum Mai, ut

ευμ αρείη et ευμ αρείην. ευμενειη, ευ τελειην servanda sint. Etiam Heind. Plat. Protag. p. 32I Α. recte pro ευμαρίαν olim vulgato re-Posuit ευμ αρειαν, ubi vide alia exempla ab eodem Heindorso allata.

- Etiam Pro Θεκελέης nunc vulgato cum cod. S. 9, io) id quod

codd. F. c. et edd. vett. praebuerunt Λεκελείης reponi velim Aι- κελεhὶς a. s/κελίης d. , ut Ix. 73 Λεκελείης et Λεκελειῆθεν, non quod Koenius pro Λικελῆθεν olim vulgato δὲ Κεκλῆθεν F. 3 proposuit Λεκελεῆθεν. Vide Siliten. Plui. Themist. p. I 02. Steph. Byz. s. V. Behk. Anecd. 1, p. 234 , 27. p. 240 , M. Suid. s. v. Et disertis verbis sorma Βεκελεικθεν in Bekk. An d. li, p. 60Itribuitur Ionibus ut Λεκελειῶθεν apud Steph. Byz. s. v. quamquam

tota illud non περισσόν est. vi ibidem II, p. 60l, 30 Tryphon

grammaticus contendit cs. Herm. Praes. Antig. p. 16 sed . teri. γAεκελειοθεν Attice habet Lysias p. 166, 35. 37. Sed tradidit Eust. ud Hom. II. p. 302 228 Μαντινέη Ionice dictum esse pro μα- τένεια, et exstat apud Herod. lV. 161 omnibus in libris scriptum ἐκ Μαντινέης; et II. I 8 ἐκ Μαρέης pro μαρεμὶς es. Steph. Byz. s. v. Μαρεια; et illud Μαρεος repetiit Origen. ctr. Ceis. V, p. 254 - Aliis in nominibus terminationes εια et D non e diversu dialecti ratione disserunt, quamquam alia aliis scriptoribus magis placuisse Videtur, ut Μαλέη et Μαλέαι Herod. l. 82. lV. 179. VII. 168 Interppr. Steph. Byg. s. v. Μαλεια et Μαλειαι Hom. alii. Thom. Mag. p. 2l8, 12 καὶ Κεγχρεαὶ κH Κεγχρειαι. Aoυκιανος ἐν τω περὶ του, πως δει ἱστορίαν συγγραφειν β 29. Vol. Il, p. 38 ουδ' αχρι Κεγχρεων αποδημησας. καὶ Θουκυδίδης ἐν τu ordo si c. 23) πλέων ἐκ των Κεγχρειων. Vide et Suid. s. V. Κενχρεαί.

Et sic Xenoph. Heli. VII, 1, 41 υπὲρ Κεγχρεων. Polyaen. IV, 7, 3 Κεγχρεας et VI, 5, I. Sed Thucyd. VllI, Io Κεγχρειων et VIII, 20 ἐς. Κεγχρειας et 23 Κεγχρειων. Pausan. Il, p. 88 Sytb. ἐς Κεγχρεως et ἐν δὲ Κεγχρείαις sed scribe Κεγχρειας et Κεγχρει-

Terminatio autem ιη pro ειη, saepius adhuc nostris in libris conspicua, isto Herodoteo tempore poetis lautum erat concessa, neque mea quidem e sententia ullo modo apud nostrum serenda, cs. interppr. Greg. Cor. d. d. Atti c. p. 5b. Interppr. Suid. S. V. μελεια καὶ α μελέα, ἀμφοτερα Ελληνικs. - Schneid. Plui. Resp.lV, p. 4 7 C. I, p. 20. II, p. 365. V, p. sit B. IX, p. 590 A. X, p. 6l8 B. - Tradidit quidem Schol. ad Soph. Electr. 9

198쪽

De dialeeto Herodotea lib. II.

haec: τῆς νεωτέρας γαδος ἐστὶ το λέγειν τνην προμήθειαν προμηθίαν, καὶ Tqν ευέπειαν ευεπιαν, καὶ τα τοιαυτα; et legitur in Vit. Hom. ἐπιαελέη c. 5 et 7. συμπαθίη apud Aretaeum p. 8, 20 es. Maiu. Stura) p. 225 . Sed partim grammaticorum praeeePtiF, quum haec e vitiosis exemplis derivata esse possint, non nimiam habendam esse sidem apparet, partim genuina exempla ex eorum scriptorum libris sumta esse, quorum usum non levibus in rebus ab Herodoteo disserre constat. Ae, si in Elymol. Mag. l. l. et ἀη- θεια et ανὶθέα dictum esse traditur, et φιλοκέρδεια et φιλοκερδία, προμήθεια et προμηθέα alia, ea ipsa, quae ad αγὶθIα adduntur: πολιτικώτερον δὲ δια του ι, haud obscure significant, eo maxime tempore, quo oratores ac rhetores Attici potissimum floruerunt, terminationem in ita evicisse, ut etiam λαιρία pro ἔταιρεία Herod. ἔταιρηλὶ certum est apud Demosth. Mid. p. 503. Sed Thucydides usurpavit ἁφελείας III, M. VI, 73. I. 3. 73. II, 37. V, 38. l, 26. 28. 35. II, 65. III, 13. et alibi saepius, ut Ρlat. Resp. l. IM E. I 6 C. III, 389 B. et alibi. - ἀστἄλείας Thucyd. V, 111. I, M. 7b. 76. II, II. IV, 68. - Ι. 7 μεταμελείας et I. M. αμέλεια V. 38. III. Io ευηθειας. - II. 37 ἀφανείη. II. 4l ἀλήθεια ut saepissime alibi. VI. 102 ἀσθενειαν. - Sed αμαθία cs. Elymol. Nag. l. l. Thucyd. II, 40. 62. Plat' Resp. VII, p. 5M E. Apol. Socrat. 29 b. Ρrotag. 34o E. Euripid. Phoen. 40 . 593. 779. ευμαθίην ητεῖro Callim. Epigr. 49, 1. Quamquam in Ρlat. Republ. VI, 499 L. τῆς φιλομαθείας scriptum legitur.

Alia denique nomina ut apud alios scriptores sic apud nostrum

constanter in ta Ti) terminanda sunt; quae enim ab adjectivis in

ε 3ης, ηδης, ωδης, φυτὶς, μανης, τυχης exeuntibus derivantur hanc terminationem retinent cL Etymol. Mag. l. l. τὰ παρα το φυ' δια vos i , σφυῖα, ευρηται καὶ εὐφυεια παρα 'Auξιδι. τα παρατο τυχη διa του P, ευτυχία. ευρηται καὶ ευτυχεια παρα Σοφοκλεῖ. τὰ παρα το ἔτος δια του T. - Me Herod. IV. 75 ευωδίη. II. μευτυχιη. συντυχίη II. 43 et alibi ulla constanter. - De vocabul

rum formis δημοκρατέην, δημοκρατίας 6, 4 l. 43. 13I , ἰσοκρατιας

V. 92, lin quamquam non a talibus, qualia modo significavimus, adjectivis derivatis, tamen constanter apud nostrum per S scriptis,

vide Lob. Parerg. p. 526. - Et λιπαρίη 9, 2I et 70ὶ potius ad

λιπαρεω quam ad λιπαρης reserendum esse videtur, ut λειποστρα-

τινὶ b, 27) ad λειποστρατlcia, quamquam ab ullis λειποστρατεία per diphthongum tia scribitur; sicuti pro Herodoteo aliorumque ἡ δορπέη II. 48 Herod. Ρhilyllius apud Athen. IV, p. 171 βουλεσθε δητ'

πεια dicere maluerunt, vide Interppr. ad Herod. Ioc. laudat. Atque pro forma θαλίησι, Herod. III. 27 veterum grammaticorum praecepta afferri possunt, veluti Moschopuli in Ecl. nom. Attic.

199쪽

De dialecto Herodotin lib. II. ἡ Μουσα, αυτη δὲ ἡ ευωχία θαλέα λέγεται δια του ι. Vide et

interppr. Suid. s. V. θάλεια.

Sed restat, ut de diphthongo ii in nominibus patronymicis vel his similibus in Mδ e finitis quaedam dicantur. Tradidit Greg.

Cor. d. d. Ion. p. 377: το κλεισθέντες κληῖσθέντες λεγουσι, ωσπερ καὶ το ιερειον ἱερήζον, καὶ το Πηλειδης Πνὶλεῖδης IIηληῖδης. Gregorius autem hic Ioniea et epica, Herodotea et non Herodotea miscuit; nego enim Πηληῖδης aut similia esse Herodotea, atque ubi in nostri orationem invecta inveniantur, radicitus exstirpanda esse. I. 7 Ηρακλεῖδαι et Ηρακλειδεων omnes sine varietate, ut I. 13. 14. 91. 158. V. 37. 121. VIII. 114. IX. 26. 27. 33. - V. 43 Ηρακλειδεων Bekk. alii cum S. Ηρακλειδων V. K. F. b. sed Ηρα- κληῖδεων male Gais s. et vulgo. VI l. 208 ΗρακλHδης S. V. K. F. Bekk. alii. Ηρακληῖδης Ald. Guis . alii. - Inno κλείδης VI. 127. ρυκλειδης VIII. 2 et M. - Nηλεῖδαι V. 65. Περσεῖδαι I. ID. Αἰγεῖδαι IV. IV. VII. 20. - 'Αριστείδης VIII. 79 sqq. VI. 61υλκειδης, ulla. -- Sic etiam VI. 4 cum edit vetti Hekk. S. ValΙ. 'Aταρνείτεω scribere malim latαρνιτεω P. R. F. b.) quam quodnuuc vulgatur 'Aταρνελεω, ab Ἀταρνευς, praesertim quum VI. 29 sine varietate 'Aταρνείτιδος χωρης legatur. - Sed BαMiηῖδεω ΓΙΙΙ. 132 et 'Aριστολαῖδεω I. 59 constant; et ut Herod. IV. 2 οστμῖνος dixit pro quo alii Atticistarum regulae convenientius o στινος usurparuul cc Lob. Phryn. p. 262) et λεῖν ησι IV. 67 κρανέῖνα VII.

92 sic Boρυσθενεῖτης divisis vocalibus constanter apud nostrum scribendum esse videtur. IV. 17 Βορυσθενελεων vulgat. Βορυσθενιτεων S. - 18 Βορυσθενελας vulg. - νίτας S. . - 53 Βορυσθενειται Gss. alii. - νεῖται Bekk. - νῖται vel - νιται edd. Vett. - νεiται S. 78 Βορυσθενεῖτέων et Βορυσθενεῖται. - 79 Βορυσθενεῖτεων bis et Βορυσθενελη Ionicam orationem Collocationem earum vocalium vel vocalis et

diphthongi, quas alii Graeci in unam contrahebant syllabam, Propriam sibi sumsisse in vulgus en notum; cujus rei multa exempla et infra asserentur, et hic ponatur vox ψεεθρον , nunquam ab He rodoto contracte ρεῖθρον scripta. I. 75 ἐκ των αρχαίων έεεθρων

et τό αρχαῖον έέεθρον vulgat. ρεῖθρον M. a. e. . l. 179. 186 ter. 191 ter. II. II. 19. 29. 97. D. VII. 43. 58. 109. 127. 130. 187 ταρδεθρα et sic etiam Thom. Hag. p. 320, 4 . 196. ix. 51 τα ρέεθρα et repetiit sic Thom. Mag. p. 84: έέει κάτω ἐς τὸ πεδίον, διέχωναπ' ἄλλη λιον τα ρε εθρα. - Ρraeterea αγαθοεργοι I. 67, sic et Bekk. Anecd. p. 209, 4 et Suid. a. v. Antiati. Bekk. I, p. 78, 14 αγαθουργίαν ' Ηροδοτος πρωτω. III. 154 αγαθοεργίαι nunc vulgo

200쪽

De dialeeto Herodotea lib. II.

Suid. S. V. Aristo κηδης. III. 113 ξυλουργέειν. III. 13 κρεουργηθδον. VII. 16 κατεκρεουργέιθη vulgat. κατεκρεοργ. Ρ. - V. 83ωουργίαι vulgat. eum a. c. Ωρουργίαι S. b. Io ooylera H. Ρ. Κ. F., quod Doricum poeticumque est, non Herodoteum '). - Sed VII. 76 λυκιοεργέας recte Selia et . Bekk. alii reposuerunt, Pro quo λυ κοεργέας Gaiss. Ald. alii cum S. V. Harpocrat. Suid. Photi a P. λυκεργέας Wesset. cum M. Ρ. Κ. F. quod prorsus perversum est; neque etiam iota erat omittendum, hac in formatione necessarium; sic etiam dieitur Attice Aυκιουργεῖς φιαλαι, et Boia xιουργης, Κορινθι

ereon habet Καριοεργέος ο χανοιο. - Sed Suid. isto in loco de-Pravatus est, neque debebat Κusterus λυκιοεργέας e codd. quibusdam reVocare, quod corrigentis vel potius corrumpentis grammatici alicujus esse addi lamentum apparet. Eliam apud alios si haec Vocabula vitiose seriuantur hanc ad normam eorrigenda eSSe Censeo.

- 'Aοικουρrνὶς autem et Καρικοεργής alia hoc tota non potuisse recipere Bpparet. Et praepositio πρo, cum verborum formis a Vocati vel diphthongo quadam incipientibus composita, nunquRm cum huc a nostro contrahitur, sed dixit προεχωρεε I. 205. 8 . V. M. 62.

προέφαινε I. 210. III. 65. προετίθεε I. 206. VIII. M. προμπρεIV. 15l. V. 28. VIII. 61. προέπεμπε Ι. 63. VIII. 126. IV. 121 et

alia eonstanter, vide enim I. 3l. 45. 69. 77. 86. I. 120. I 85. I9l. 207. II. 63. 158. 173. III. 56. 125. IV. 136. 183. 20l. V. M. VI. 21. 124. VII. 22. I 6 l. 233. 176. VIII. 24. U. 59. 124. IX. 26. I. 34. 62. 27.9 . 78. 99.106. 112. Etiam IX. 27 in verbis a M' ου γαρ τι προέχει reete nunc προέχει vulgat. cum P. S. V. K. F. Paris. Pro πρου- χει olim Vulgato, quod nego Herodotum ipsum posuisse; vide enim II. I 36 προεχω sine varietate. I. 32 προέχει. item Stob. Serm. IMP. 564. et Ι. 56 προέχοντος. προέχων IX. 4. 22. Et V. 78 πρου- θυμέ. xo esset . alii male scripserunt pro Herodoteo προεθυμέετο, quod ipsum IX. 37 sine varietate exstat. Quare et VI. 75 e cod. S. προέβαινε recipiendum erat pro προυβαινε male Vulgato, quod mireris recentissimum quemque editorum retinuisse. Nam προέβαινε

omnes libri tuentur I. I M. V. 51. VIII. 66. Sic etiam Thucydidem videmus his in inmis saepe non abstinuisse hiatu, vide Popp. Thu-eyd. I, p. 2l6. - Porro noster dixit Αἰγιροεσσα I. 149 pro quo Steph. ΜΕ. Αἰγειρουσα, s. v. - Σολοεις et Σολοεντος II. 32. IV. M. Μολοεντα IX. 57. Σκολοποεντα IX. 97. - μελiτόεσσα VIII. 41 bis. φρέαρ, φρέατος VI. 119. φρεατα IV. 120. φρεάτων II. I 08. - ωπέατι IV. 70. l.ρ I. I90. VII. 16M. ἔαρος a Adde πατρούχου VI. 57. ποχιουχου I. 160. cf. Butim. gr. gr. II,

- Xenoph. Oec. VII, 34 vulgatum est α Οεργοί.