장음표시 사용
241쪽
De dialecto Herodotea lib. III.
vero nostro conveniente, mox - εγερνη mox - φέρνην dictum est.
Herod. III. 119 γνταφέρνεος. III. 70 γντας ἔρνεα et 78. 118. II9.' ταφερνης, εος VI. 42. 94. 'Αρταφέρνεῖ v. 35. VI. 4. VII. 10, 2. 'Αρτανέρνεα V. 25. 31. 95. VI. 2. 94. - Suid. a. v. Ἱππέας habet 'Aρτανέρνους. Tισσοιπέρνους , Thucyd. constanter et Xenoph. cs. Popp. ad Xenoph. Anab. II, 5, 3.3 alii multi. Sed Arrian. Anab. habet ex Aeolum more, jam supra commemorato, Aαταφέονου III. 29, 6. I. 30, 5. Βαταφέρνp III. 30, 1. Φραταφερνου VI. 27, 3. VII. 6, 4. σὸραταφερνη VI. 27, 6; ut apud Xenoph. Anub. I, 4, 2.)Vulgo Tισσαφερνύ legitur, et alibi. -- Κυνοσάργεῖ V. 63. VI. 116. Et aliis in nomini bas, quae terminantur in κράτης, μένης, κήδης, σθένης, νἐίκης, κορης Αἰγικορης V. 66. νενης, φάνης, κυδης, μέροπης Aε ρεπης VI. 85. certum est, ut apud alios sie apud vostrum haec constanter tertiam tantum smuta esse declinationem. Nam quod vulgo apud Suid. a. v. Θηραμένης legitur κuνεται Θηραιιενης δὲ ἀς Ου. id apparet in εἰς Ους mutandum esse, ut apud eundem s. v. in κηδης male vulgabatur Aημοκηδου pro.BU κήδεος Κροτω νι τεω Λημοκηδεος . Praeterea Cappadoces apud nostrum constariter K--δόκαι appellantur es. Suid. a. v. Kἄππαλξ. Herod. I. 72Καπιταδοκαι omnes, ut V. 49. VII. 72. Καππαδοκας I. 72. Sed nomina ex ainae composita, quae Poppo ad Xenoph. Cy II, 1. 22. et Thucyd. Vol. I, p. 220 sq. in Xenophontis et Thucydididis libris constacter ad seeundam deelinationem nectenda esse contendit, idemque Blomsield ad Aeseh. Sept. 828 omnino Atticis tribuendum esse ex propriis nominibus Ἱππαρχου, μαρχος, moρχος collegi posse Putabat, ea nego omnia apud nostrum uno modo scribenda esse. Nam IV. 66 νομαρ ς sine varieti scriptum ex stat II. 177 τῶ νομαρχη Vulg. νομαρχρὶ S. Boιω-ρχαι Γί. 15. χιλιαρIN, μυριαρχας, ἐκ τονταρχος, δεκαρχας, μυριαρχαι VII. 8LIII. 157 στραταρχης alii στο-αρχης es. supra p. 21λὲ VIII. στρατωρχεω. - μυρ ρχης VII. 8l. ταξ VII. 99 vulgat. ταξιαρχων F.) α 53 ταξιαρχέων nunc vulg. tum S. V. Ρ. intrare χέων edd. Vett. τ ξιαρχων F. a. al. , sed VIII. 67 ταώαρχοι sine tiet. IX. 42 ταξ-ρχους item Thom. Mag. p. 363, 9. τριηραρ me VIII. 87 sine variet. et w τριήραρχον. 85 τριηραρχων. 93 πιη μιρχθισι Vulgat. τριηραρTrσι S. V. - στέγαρχος I. 133. Athen. IV, 144 B. στεγέαρχος, es. supra p. 2Ib. ναυαρχοι VII. I . VIII.
2. 131. VII. 59. φυλαρχους V. 69. ωπαρρος constanter hanc ter minationem in oς apud nostrum servavit: III. I x 120. 126. 128. IV. 166. V. 20. 25. 27. 73. 123. VI. 1. 6. 33. 42. U. 33. 105. 106 ter.
19 . IX. 113. 116. Et μουναρχος ut apud ffragicos poetas μοναρ χος es. Lob: Aj. vs. 123M III. 80 bis. 82 bis. V. M. VI. 23. 24. VII. 365. - ιππαρχος VII. 15 . συνειπαρυς VII. M. δήμαρχος III. 6. πολεμαρχος VI. 109 bis. 110. II1. 114. VII. 173. Rusdemque generis est varietas inter Πυθιονίκης VIII. 47 vulgat. et Πυθιονικος S. Vnli., inter μωκορος in. 85 vulgat. et ἱππωωμὶς c., Sed III. 88 ἱπποκομου aine varieti, ut διακωκUL 117. es. Lob. Phryn. p. 184ε γ
242쪽
De dialeeto Herodotea lib. III
Ae nomen ό sub altera etiam specie invenitur ειλωτης Mem. ειλωτίς Pluti Agesil. 3. cujus posterioria sormae genitivus maxime pluralis Herodoto iamiliaris suisse videtur, si e VI. 58 sine Variet. εἱλωτεων scriptum exstat, ut praeterea VI. 75. M. IX. 28. 80. Unus ille locus, ubi ειλωτων vulgo legitur, I x. 1o recte a Bekk.,
ut spurius, uncis seclusus est. Eademque eum constantia tu accusativis habes τὸν M ince VII. 229. xoυς ειλωτος VI. 81. V Ill. D. lX. 80, et in nominati plura οἱ ειλωτες IX. 80. 85. - Nec tamen
tivos ειλωτείου ad tertiam declinationem, a Ionice inserta, reserentis, quia nominativus εἱλώτης apud nostrum non inveniatur. Si ita esset, sine ulla dubitatione ubique εἱλώτων reponerem, quippe qui omnino negem hanc aut ullam aliam i insertivam esse Herodoteam es. infra p. 235 sq. et 253 quare et ob hane causam et ob communem omnium librorum consensum, quo ειλωτέων istis in locis scriptum atat, ad primae declinationis sormam εἱλωτης transiri satius duxi. Dativam pluralem ut secundae declinationis in o ισι sic primae constanter in ηοι apud nostrum terminari ia vulgus est notum, et recte eod. S. I l. 36 τως χεροι pro τρσι χεροι vulgat. III. 1I0 ταῖς
νυκτεοίσι pro Vulgat. τῆσι νυκτ. praebens neglectus est; sed --
merito udhuc VIII. 15 ταις αὐταῖς ἡμέραις plerique retinuerunt salii τας αυτας ταυτας ήμρας pro quibus vel omnibus libris invitis
Herodotea πῆσι αυτασι et u ερησι reponenda erant, ut jam supra P. MVidimus σοι χυται- παθασι III. Q vel propter ipsas has terminationes, non Herodoteas, rejicienda esse. Neque etiam eum Ald. isto in loco αυτοῖσι παθεσι praeseram; quamquam enim nimis fuisse videaris sub illis, si magnum contenderis discrimen inter παθη, -- Hi in et παθος apud nostrum intercessisse, nisi quod solum παθος de cviile est usurpatum es. Schweigh. lex. Herod. s. v. Aesch. Perruus. 250. 286. 428 et alibi) tamen plurimorum codd. Hs s. auctoritati hoc in genere obtemperandum esse clueo.
Nomina vulgaris secundae declinationis prorsus eandem apud nostriim, dativo plurali excepto, aequuntur nectendi rationem, quam vulgo apud alios Graecos scriptores. Dativus enim pluralis constanter in oιῶ terminatur, et quidquid huic regulae contrarium in libris inveniatur, statim damnandum mutandumque esse ce eo; utque est plerumque jam recte damnatum es enim Var. Lecti. ad I. M. 98. H. 142. III. 36. 72. 159. VII. 11. 86. 17b. IX. 82. Unde Patet vitiosum αννείοις VI. II9 adhuc ab omnibus male retentum, Statim in cirrηχισι mutandum esse; patet; quam sulso saepius, ut V . 108, τοῖσδε pro eoisIda scriptum exhibeatur. - Sed genitivus singularis constanter vulgari modo in oυ terminandus est, et terminationes in olo et MO aeque rejiciendae: III. 97 Καυκασιος nunc
243쪽
De dialecto Herodotea lib. III.
γρίου nune vulg. αγρωιo Sehaes male cuin Κ. - Et terminationesta et non nisi ex errore quodam, valde reprehendendo, et salsa primae declinationis specie, ae denique studio quodam pravissimo, ubique i inserendo Ionismos captandi, in nostri genuinam oratiotiem illatas esse judico; quas Aretaeum quidem aliosque similes usurpasse tibi concedam, sed non Herodotum. Sic VI. 102 plane inepte ne perverse nunc 'λαίης ό mισιστρατεω scribitur, quum jam olim non aolum hoe in loco Πεισιστράτου reete vulgatum sverit, sed omnibus in aliis sine ulla varietate nεισιστράτου etc. le-gntur, atque uno i intum modo Herodotus scripsisse censendus sit.
cf. VI. 103. V. 91. 94. VI. 107. I. 59. 60. 61. 62. M. M. V. 65. M. 71. VI. 35. 103 bas. VII. 6. - Similiter VIII. 122 pro Κροισεωmnle nunc vulgato se eodd. M. P. K. F., quos saepius in peculiari quadam, sed non Herodotea, sorma exhibenda consensisse animadvertimus ἔ χρυσου S. Alii Κροίσου haud dubie aliorum Κροισου est restituendum, ni constanter alibi Κροίσου, Κροίσω ete. leguntur: l. 6. 7. 27. 29. 36. M. M. 37. 43. II. 91. 92. 153. 211. III. I . 34. 36. VI. 37. 125. VlII. 35. - Et V. 32 Pro vulg. nunc Κλεομ- βροτεω Κλεομβροντεω S. id quod jam olim hoe in loco vulgatum suerat Κλεομβροτον, ut lv. 81. V. 41. VIII. 7I. IX. 10. - Nomen autem Βαττος aliquam fortasse nobis injicere possit dubitationem,
quum non semel tantum sed saepius sorma Βαττεω Pro Barrovin Herodoteis libris inveniatur; sed quum istam nusquam sine codd. dissensu exstitisse mox viderimus, verum aut variari, aut sormam Minτου omnium librorum avetoritate muniri cf. IV. 155.156. IM. 161. 162. 163. 15M, facile, eredo, apparet, utra sit vera forma, ubique restituenda. Et xariatur quidem his in locis: II. 181 οἱ μεν λέγουσι Βαττεω, οἱ δ' Ἀρκεσέλεω nune male vulgat. , ubi illud Bαττεω ex propinquitate genuini genitivi Ἀρκεσίλεω corruptum fuisse videtur; sed Βαττου hoc in loeo S. V. exhibent. - ΙV. 159 ἐπὶ μέν νυν
Βαττεω του οἰκιστέω nunc vulg., sed Βαττου Ρ. Κ. F. Eod. cap. Βαττεω του ευδαhaoνος, ubi jam rectius cod. F. Βαττου. 160 init. τουτου του Βαττεω - παῖς 'Αρκεσίλεως nunc male vulg. cum S. Βαττου P. K. F. V. - 162 sinit. τουτου του Βαττεω vulg. nunc Βαττου S. Ρ. Κ. F. - 205 Βαττεω male vulgat. Βατταέου Κ. F. S., qua in vitiosa scripturn veram, ubique reponendum Βαττου, latere quis est qui non videat' - Αe vix eredo, satis explorate recentiores editores V. 37 Κωην Ἐρξυνδρεω αποπεμφθέντος χητρα roρεω καὶ συλλαβοντος 'GaIατον καὶ Ἱστιαῖον Ἀμνεω καὶ Κώην Ἐρξάνδρεω καὶ 'Αρισταγορην πρακλειδε ω - in ordinem rece pisse 'Eξανδρεω S. quum jam verum Ἐρξανδρου hoc in loco Ald. ni. cum F. Paris. ἐξ ἄνδρου Ρ. V. Ἀλεξάνδρου b. Vall. exbibuerint, et Κώης ὁ 'Ερξανδρου 1 v. 97 omnium librorum auctoritate
muniatur; praeterea omnia alia nomina in terminata ad vulgarem secundam declinationem et in genitivo et in aliis casibus nexa
cernantur. Sic 'Aλεξανδρου et alibi et II. I 13. II6. V. 22. VII. 20 . Duάνδρου IX. 69. Μαιάνδρου I. 18. IHI. n. 10. III. 122. Πσαν-
244쪽
De dialecto Herodotea lib. III.
σταrεω ctutem, quod I. I78 cod. S. suppeditavit Pro vero ἀνctστάτου, nemo unquam, nisi Plane temerarius, in ordinem recipiat; simulqne satis clare apparet, quam inepte hanc terminationem εα, in nostri genuinam orationem intulerint, qnamque procul ab ea illa sit habenda. - Praeterea quum aeeusativi forma Μεμβλίαρον IV. 147 sine varietate sic scripta exstet, et alii Μεμβλιαρος, Μεμβλιαρου etc. dicere soliti sint es Paus. III, p. 159 Sytb. ) patet genitivum Μεμβλιάρεω Tv. 147 et 148 sie Herodotum ipsum non
potuisse ponere, sed Μεμβλιάρους ac summo in errore VBleh. versatum esse, quum pro vulgato illo βλίαρον conjeeit Μεμβλιάρεα reseribendum esse.
Sed quam turpiter praeterea interdum de littera i inserenda lapsi sint librarii grammatieique videre licet ex his vulgatis verbis V. M) ἐκ Σουσέων pro Σουσων, quae sola vera sorma in multis aliis locis sine varietate invenitur ilΙ. 91. IT M. M. V. M. VI. I. 119. Ald. quidem et alii VII. 239 αυσησι exhibuerunt, sed nune
eredo hoc vitium imitaturum esse facile neminem. - Porro ex ineptissima forma Θεσσαλιων V. 64, a nonnullis eodd. Μss. et editt. edd. vetti Gaiss. al. praebita pro vera Θεσσαλῶν codd. F. S. V. Bekh. al.) cujus solius rectae Herodoteaeque formae haud opus est ut plura afferantur exempla. - Etiam N. 9 pro vulgato γλουτέων vel omnibus libris adversantibus equidem γλουτων, quod Herodotum ipsum hic scripsisse mihi persuasum est, reponi velim; ut jam VI. 57 αλφίτων pro perverso codicis Κ. υλτιτέων sed eod. eapite αλφλων omnes sine varietate) et Il. 36 απο πυρῶν ζωουσι eum codd. M. F. S. Κ. pro πυρεων eodd. R. V. Paris. Ald. Gs . M. sed πυρων sine varietate HI. 22. Ιv. 33. VII. IM) et 1. 94πεσσων cum codd. P. F. a. c. d. πεσων M. Κ. V. b. pro Ald. ni. πεσσέων περσέων S., et VH. I91 των ναυηγίων pro scriptum eod. S. ναυηγιεων quod fortasse ad alium etiam errorem referri potest ct I. 215 των Innων pro scriptura eod. F. ἱππέων, et IX. 94 ἀστῶν eum eodd. K. F. S. pro aliorum Guis . al.) scriptura
αστέων, intelligentiores editores nostro restituerunt. Quamquam
nego apud Aretaeum exempli gratia βρυτέων pro βρυτων p. 9, 23
Haec autem foemininis tantum apud nostrum concedenda sorma in εων, ex αων extenuata, anepe a librariis, saepius etiam a nostris editoribus, inde ab Aldina usque ad recentiores, interdum fortasse sine codd. Mss. auctoritate, et in masculina et in neutra pronominum αυτων et τουτων est indutin. Sed τουτων in masculino et neutro sine varietate Omnibus in libris exstat I. 5. 7. 16. 29.
245쪽
De dialecto Herodotea Iib. III.
Quum tot igitur sint loci, ubi Omnes τουτων in genere musculino vel neutro recte servent, neque ullum varietatis vestigium illam veram scripturam in dubium vocet, statim ea contraria exempla vel a codd. Mss. praebita, vel in editio ips immerito indueta, quae jam accuratius considerabimus, quis est cui non in suspicionem eorruptelae veniant, praesertim quum non Paucis in locis quidam eodd. Mas. rectam jam dederint formam 3 - I. 50 κα τουτέων απέφθου χρυσου Bekk. al. sed τουτων Matth. ni., quo dueit etiam eodd. b. d. scriptura καὶ τουτον pra bentium. - ω τουτέων
246쪽
m dialecto Horodotea lib. III.
ni. τουτον b. - 2I των ἀνδρων toυτέων vulg. τουτων Gas. F. Ibid. των Περσέων τουτέων vulg. τουτων Gaiss. F. - 28 κατυπερθε τουτέων vulg. τουτων Gaiff. F. - 32 έστέρω αρονω τουτέων vulg. τουτων Gaiss. S. Ibid. στρατηγον δὲ τουτέων vulgat. τουτων Gaiss. El. recte; nBm τουτων non ad formam praecedentis τριηρεας est reserendum, sed ad subaudiendum στρατιωτας es.
Popp. Thucyd. VOl. I, p. 102 sq. Herm. ad Vin P. 71 . Ac similiter noster dixit VII. 133 ἐς δὲ 'Aθηνας καὶ Σπαρθην ουκ πιμ
247쪽
De dialecto Herodotea lib. III.
των τοσουτων et Ουτε τουτέων Ουτε των ciλλων. - ω τουτέων ἔκαστα. - 51 ανευ τουτέων. - μ αντι τουτέων. - 56 ἄνευ
τουτέων τουτου S. . - 62 υστερον τουτέων. - 63 τουτέων με- ταξυ. - 66 τουτέων δὲ ηρχον id. e. 68. - 73 τουτέων συναμφοτέρων. - 77 τουτεων παντων ἐρχε. - 79 τουτέων - ηρχε. 80 τουτέων νησιωτέων et δευτέρω λεῖ τουτέων. - 82 ἐστρατήγεον τουτέων. - 83 τῶν μυρίων τουτέων. - 85 τουτέων τωνανδρων et τουτέων μὲν αυτη ἡ μαχη. - - τουτέων τοσαδε ἔθνεα. - κ τουτέων - Φοίνικες. καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι. 102 ἐλασσονες τουτέων. - 103 τουτέων των ανδρων et τουτέων οὐδέτερα. - 104 τουτέων των ἄνδρων id. 137. 209. 23 . VIII. 39. 138. - VII. 110 τουτέων os μέν. - 112 δεύτερα τουτέων. IIb τουτέων εκαστα τουτων F. . - Ια τουτεων ποταμῶν id.
248쪽
De dialeeto Herodotea lib. IlI.
127. - 129 τουτέων των λεχθέντων. - 133 ἐκ τουτέων φέρων
73 τουτέων τῶν ἐθνέων sic S. τουτων F. . - 75 τουτέων τῶν
τέων δὲ πιλκιδέ/ς et τουτέων δε Aμπρακιητέων et ειχθωτο δὲ
τουτέων. Quibus omnibus in locis pro vulgato τουτέων Gais istis paueis exeeptis exemplis et alii quidam recte τουτων reposuerunt. Quamquam enim hi plurimi sunt loci, ubi inter τούtων et τουτέων
in genere masculino et neutro variatur, tamen ita sunt comparati, ut PIerumque unus certe liber vel manuscriptus vel impressus quoque in loco veram dederit formam; quem quidem librum utrum alii etiam eodd. Mss. seeuii sint, an ubi plane nihil varietatis a Diqitigod by Coo e
249쪽
De dlaleeto Herodotea lib. III.
llatoribus adnotatum est, ibi illi editorea sua unctoritate verum restituerint, quamquam plerumque ignoramus et incerti haeremus, tamen saepius etiam, quam adnotatum est, codd. quosdam Μss. Armam restitutam restitnendamque agnoscere snspleari lieet; quare laudandi sunt ii editores dignique, quos hae quidem in re omnes imitentur, qui sua auctoritate olim viil gulae ne non Herodoteae sormae alteram τουτων praetulerint. Quum enim jam supra viderimus non paucis in locis formam τουτων in genere masculino et neutro omnibus in libris recte haberi, quam justam asseramus caustim, cur Herodotum, utpote qnem minime e more aliorum quorundain posteriorum seriptorum Ionicorum variasse ant litterus quasdam otiose inserendo
speciem quandam Ionismi eaptasse tota haec disputatio doeuit aedocebit, illis in locis aut variare voluisse statuamus, aut ubique τουτέων scribere meminino tantum generi relinquendum ' Nulla puto insta asserri potest causa. Quare ubique τουτων in genere masculino et neutro est scribendum; etiam iis duobus in loeis, qui goli, quantum equidem sciam, omnibus in editionibus adhue in mendo cubant; sunt vero hi loci V. 8b et VII. 124 quorum in priore vulgo eduntur υrro τουτέων neutr. αλλοφρονῆσm Pro τουτων, et in posteriore κἀ τας μεταευ πολις τουτέων neutr. pro Vero του-
των ς titrobique nulla varietate ni notata. Idem est judicandum de αυτέων in genere masculino et neu tro, quae forma ex foeminino uiat ex ullis proxime antegressis velarentis vocabulis in εων exeuntibus hue male invecta esse potius
statuenda est, quam ipsius a manu Herodoti prosecta. Sunt antem multi loci, tibi αυτων recte scriptum omnibus in libris servatur: I. 5. 13. 30. 31 bis. 46. M. M. 63. 64. 86. M quater. 95. 97. 98.104. 105. 115. 133. 140. 145. 147. I 52. 163. 165 bis. 167. 186. 187. II. 10. 36. M. 65. 69. 77. 81. D. M. 96. 101. I04. 118. 121, 2.122. 137. 141. 151. 152. 47 bis. 49. III. 8. 15. M. M. 58 bis. 67:71. 72. 76. 77. M. M. 85. 98. 101. 110. 118 bis. 134. 140. 151. IV. 3. 20. 66. 77. 108. Im. 130. 148. 157. Ib9. 167. 168. 17b. 180. 187. V. 57. VII. 229. VIII. 140, I. IX. 37. 61. 85. In aliis multis loeis variatur: I. 26 τοῖσι δε αυτέων male vulg. cum R. V.