Quaestionum criticarum de dialecto Herodotea libri quattour scripsit Ferd. Iul. Caes. Bredovius

301쪽

De dialeeto Herodotea lib. IV. apud nostrum et in Suid. lexic. άλισμένοι, alia hujuscemodi sin

augmento scripta vidissem, ulla nutem tempora eorundem verborum sero constanter initio aucta, in eam deveni opinionem, in certia

quibusdam atque imprimis in persectis temporibus hanc augmenti omissionem obtinuisse. Sic άλινμους IV. 118. συναλέσθω V. 15. αλισμένοι VII. 172. άλισμενη Vll. 208 item Suid. s. v. ακήκοε) ubique sine librorum dissensu; nam quod VII. 172 cod. F. 208 codd. S. F. in ἀλισκομενοι et άλισκομένη uberrarunt, quid aliud id demonstrat, quam etiam illa ab ci inducta suisse. Contra

tam certa sunt, ut unum συναλι σε I 125 nullo modo serendum esse judicem, sed in συνειλισε mutandum; quo fortasse et Suidae glossa spectat: ῆλισε ' συνηθροισε. - Similiter dixit noster constanter

ηγωνίσατο Ι. 76. V. 103. VII. 212. 234. ἀγωνέωντο VIII. 87. ἐνηγωνί to Ill. 83. Sed in pers. IX. 26 αγωνίδαται, repetitum ex hoe loeo ab Eust. ad Il. p. 177 - 234. - Αtque αμμμης I. 86. ἐπαuμεναι I. 199 sic vulgat. cum M. P. K. F. Paris. ἐπ- αγμεναι Ald. R. 3. ἀπαμμένους II. I 2l, 3. ἐναμμένοι VII. 69. ἐπαμμενους VIII. 105, omnibus in libris sic per a constanter scripta

nemo facile mutabit; quamquam non mitius omnium librorum auctoritate αφθη et αψατο I. 19. απτοντο et αντάπτοντο III. 137.

Tir πέμπτη ' αλληλων α ιτοντο καταιτια μενοι . H. 70 απτοντο vulg. cum codd. M. Ρ. Κ. F. amo νται solus S. . VII. Ita, et in alterum Partem υπῆψαν I. 176. συνῆπτο VI. 93. VII. 158, munita Ase videntur; neque enim illa neque haec mutare quisquam audebit. - Similis est librorum constantia in servanda sorma αρτέοντο

V. 120. παραρτέοντο VIlI. 76. 108. αρτεετο VIII. 97; et pro παραρτέετο recte Vulgato VII. 20, solus S. παρηρτέεto praebere videtur. Sed qρtητο IlI. I9. IX. 68. παρηρτητο IX. 29. κατηρτημένον II l. 80. et ηρτημενας V. 31. et analogia et librorum

consensu ab omni m ndae suspicione arcentur; quare etiam VI. I ῆρτ τιγι e codd. F. a. b. c. pro Vulgato nunc cum codd. S. V. αρτηται retinendum erat, ut I. Ita ἡρτέαται pro vulgato ἄρ- τεαται, quum terminatio lonica in αται, ατο non valeat ad augmentum omittendum est infra in hujus Iibri cupite II. - Sed ανάρτη - μαι VII. 8, 3 sie ab omnibus exhibitum, ab ipso Herodoto prosectum esse conjicio, quamquam duobus aliis in locis in diversa abolint libri manuscripti, I. 90 ἀναρτημένου P. K. F. n. c., qui biis codicibus moa e sententia recte plerique editores obsecuti sunt, sed ανηρτημενου S. b. d. VI. 88 αναρτηιένους vulgat. α ηὐν μένους S. V. - Verum his similia verba αρτυω, ἐἴαρτυω, αρτίζω constanter sine varietate initio augentur: ἐξηοτυαένοι VII. 147. I. 43. II. 32. ἐξήρτυτο I. 61. ηρτυσαν I. I 2. κατηρτι ν V. 28. 29. παρηρτισμένος IX. 66. - Αtque quum ubique verbi πειν ejusque compositorum tempora augmento temporali sint ornanda, et plerumque recte ornentur, tamen forma ἀγίνεον ejusque comPo Dissili do by Corale

302쪽

De dialeeto Herodotea lib. lv. 293

situm απαγίνεον nullo loco aliter seripta cernuntur; sic δγίνεον III. 89. 93. 97 quater. VII. 25. απαγίνεον III. 92. 94 bis. - Sed αγον, αγοντο similia, quae hic illic genuinam Herodoteam orationem corruperunt, sine haesitatione mutanda esse, hic recensus docebit. Et ηγον quidem summo librorum consensu munitum est:

ΙΙ. 172. III. 15. 21. 39. 47. 156. IV. 87 bis. 89. 113. 151. 158. V. 3. 92. 122. VI. 42. 73. 91. 92. 103. VII. M. 146. 195. Vt II. 32. IX. I. 7. 14. 17. 57. 59. 66. ῆγοντο ΙV. I b. V. 15. 17. 92, 2. VI. 20. VII. 83. ἐνηγε IV. 1 b. V. 90. 104. περιῆγον I. 30. III.

VI. 92 bis. απηγε IlI. 25. VI. 45. VIlI. 107. 109. IX. 10. 56. παρῆγον III. IN item Suid. s. v. Armoκηδης . I 0. IV. 158. v. 20. προῆγε III. 148. υπῆγον IV. 125. VI. M. κατῆγον VI. 5. 25. 75. αντανηγον VI. I . συνῆγον VII. 23. προσοῆγε Ix. 92. ανῆγον VIII. 10. 15. N. 76 ter. 84. IX. 96 bis. ηγαγε I. 10. M. II. 2. III. 1. 11. 29. U. 98. VI. 76. VII. 2I. 186. 229. VIII. 26. IX. 119. ηγαγοτο I. 146. II. 175. VI. 63. 69. IX. 108. 11 I. gνηγαγε I. 9 . III. 4. VI. 30. 41 bis. ἐσηγαγε lv. 39. V. 58. προ- ηγαγον VIlI. 132. συνηγαγον VIll. II. 59. υπηγαγον VIII. 106. ἐεήγαγε I. 128. II. 56. III. 157 bis. απηγαγε I. 14. II. 115. IIl. 48. 138. VI. 40. 118. 119. κaτήγαγον II. 15I. VI. 76. VII. 153 bis. Bτηγαγε IlI. M. ἐπηγαγετο II. 108. V. 67. προσqγάγετο is. 172bis. VI. 25. ἐσηγάγετο VI. 63. απηγμένα II. 28. ηκται II. 158 ter. ἀπηχθη u. 169. Quare non solum iis in locis, ubi variatur,

Omnes eam augmento instructam sormam Praeferre debebant, sed etiam in iis, ubi omnes libri vitiosam scripturam praebuisse vidPntur, vel sola sua auctoritate genuinum Herodoteamquct restituere. Et variatur quidem i. 70 αγον male AId. Bekk. al. cum b. d. e. ηγον GAL Bl. cum M. F. n. c. ηττον S. V. - 103 αγε δε αυ-

ἐσαγμένα nunc male vulgat. cum M. P. K. F. a. b. - Quibus quidem in locis ut scripturam ηγον, ηγε, ἡγοντο, ἐξήγαγε, ἐσηγμένα,

jam pridem a codd. Hss. Praebitam praeserendam esse judico, sic

I3 ηχθη. VI. 30 ανηχθη restituenda esse, quamvis omnes libri

in formas non instructas augmento conspirent. De αξαντο vide infra in hujus libri capite III. - Ρorro απηλλαῖε Ι. 16 item Suid. s. v. Γύγης . V. 63. VIII. 68, 1. κατηλλαξαν v. m. 95 bis. απηλλαχθησαν VIII. 18. ξλλακτο II. 26. απηλλαγμένον I. M. quae omnia quum istis in locis ex fide omnium librorum recte sic posita esse videantur, tamen II. 144 απαλλαγμένους vulgatum est, ubi quidem codd. S. V. ἀπηλλαγ. praebent; et II. 167 απαλλαγμε Ους Diqii tred by Corale

303쪽

De dialecto Herodotea lib. lV.

omnes praebuisse videntur, neque aliter nostris in editionibus habetur. Verumtamen nulla mihi quidem justa causa repparet, cur illic απηλλαγμενον hie ἄπαλλαγμjνους apud unum eundemque Herodotum tolerari posse dicamus, nulla, cur non etiam hic remi 1-λαγμενους utrobique rescribamus. Et vulgata ἀπαλλαχθη II. 152. απαλλαχθησαν Vl. 40 ex analogia supra positi ἀπηλλαχθησα, mutanda esse censeo; quod απηλλαχθησαν V. 65 jam ab Alcl. IVesses. aliis pro ἀπαλλαχθησαν nunc cum codd. S. V. F. male vulgato receptum erat, et VI. 45 απηλλαχθη eod. S. et alii habent pro απαλλαχθη nunc vulgato. Sed in imperfecto tempore απαλλάσσετο,

καταλλασσε to nunc ubique nostris in exemplaribus hoc verbum sine. augmento scriptum cernitur, et duobus tantiam in locis pro sic vulgatis contraria e solo cod. S. enotantur: Id. 4 α παλλάσσετο vulg.

ἀπηλλάσσετο S. VIII. 75 απαλλασσετο vulg. ἀπ λλάσσετο S. - Sed I. 17 άπαλλασσετο vulg. cum Siliis. s. V. Γύγης. ἀπαλλάσσαιτο S. V. ἀπαλλάσσεται F. - es. et 6 I bis. 82. 152. III. 25 ἀπαλλα σοντο vulg. απαλλάσσονται S. V. . 56. IV. 78. 156. I64. 203. V. 3 ). b1. 64. 65. 75. 101. VI. 86, 3, ε. 108 ἀπαλλασσοντο vulgat. ἀπαλλασσονται S. . VII. I 2. 2I0. 219. VIII. l l . 121. 130. 137. I M. IX. 12. 47. 49. 52. 55. 77. M. Quibus omnibus in locis quum nullum augmenti vestigium appareat, atque ut duobus quibusdam in

locis pro impersecto praesens tempus quosd&m codices e causa omnibus nota substituisse vidimus, sic II. 139 pro vulgato ἀπαλλάσσεται in Aldin. et codd. S. F. c. d. ἀπαλλάσσετο habeatur, necesse esse videtur, ut hoc in tempore nique hac in notione suo jure Herodotum augmentum omisisse statuamus. - Τum άρμοσμένου H. 124 et 148. συναρμοσμενων I. 163. αρμοσrαι III. l37, quae omni bus in libris sic scripta habentur, eo magis ab ipso Herodoto pro secta esse Videntur, quo magis constat in alienos quosdam locos

eandem formam ab librariis inlatam fuisse, sic legitur in eod. S. II. 170 αρμοσμένη pro vulgat. ἐργασμένη, et in codd. S. V. αρμοσμένου Pro Vulgat. ἄρμοσαμένου VI. 65. Sed ηρμοσατο V. 32

eadem cum constantia recte ab omnibus retinetur. - verum ανγμένης Ι. 174 et υπαργμένοισι VII. II, etsi nulla ea scripturae varietas in suspicionem vocavit, nescio annon sint tam libera ab omni mendae suspicione, quam videantur, quum stlias semper Herodotus hoc verbum ejusque eomposita augmento temporali instruxerit. Quamquam minime statim in vulgares formas ea vertenda

esse censeo. Sed ἡρχε habes I. 18. 59. 100. 101. 102. 106. IN.

) Suidas, quem modo supra ex I. 17 vulgatum ἀπαλλάσσετο repetiisse vidimus , quum hie V. M et VIII. 144 ἀπηλλασσοντο contra ac praebent nostri libri Herodotei exhibeat, auam dicendi consuetudinem hac

In re usurpasse Censendus est, cf. illum a. v. πλευνος. προδοτος V.

304쪽

De dialecto Herodotea lib. IV.

IM bis. I34. 173. 193. II. I bis. 15. III. I. 67. 150. N. I. 87. 120. 128. VI. 1. 36. 103. 104. VI. 67. 75. VII. 62. 63. 64. 66. 67. 68.69 bis. 72. 73. 7 . 75. 77. 79 bis. m. 81. I 13. 144. 155. 180. 211. VIII. 47. 82. II 3. 130. ηρξε I. I . 106. 130. II. 110. III. 49. 122. N. I bis sitem Suid. s. v. ωπῆρξαν). 4. V. 48. VI. IM. VII. 8, 2. IX. 48. 107. ῆρξατο I. 95. II. 51. VIII. 51. ῆρχε ro V. 28. 30. Quibus omnibus in Iocis quum omnes libri in seriptura illa sibi constent, haud dubito vel eontra eodd. Uss. auctoritatem vulgata ἄρχετο V. bl. VI. 75. καταρχοντο II. 45 ex illorum analogia in si χε- et κατήρχοντο mutare. - In seriptura uoristi ηνδρωδη IV. 155 omnes libri sibi eonstant, neque minus omnes in ἐξανδρωμένον

ΙΙ. 6ε, et ἄνδρω 'ra Ill. 3, quod quidem posterius si quis in ηνδρώθη mutaverit, lacile me consentientem habebit. - Sic etiam vulgatum ἀγαλλετο IX. Ioe, quam uiam in codd. S. V. P. F. Ρaris. habitum, in ηγάλλετο, ab aliis 3am praebitum, mutandum erit,

praesertim quum omnium librorum auctoritate Ι. 143 ήγαλλοντο sit munitum. - Et quod jam olim I. 122 cum cod. d. ἀσπαζοντο edebatur, id contra nunc vulgatum ἀσπάωντο et a codd. M. S. Κ.F. R. b. c. exhibitum, restituendum esse censeo, quum II. III, 4εμπάζοντο. III. I ήσασα lato ab omnibus retineantur. - Atque quum ηλίσκετο VII. 181 summus librorum consensus recte retineat, neque, quod quidem nonnulIi perperam opinati esse videntur, hoc verbum αλίσκομαι iis Ionicis adnumerandum sit, quae in σκον, σκε 'terminata initio augmentum sprevisse vidimus, ii sunt laudandi, qui ΙΙ. IN καὶ ηλίσκετο nostro restituerunt, pro quibus alii καὶ α λι- σκετο substituerunt, alii codd. S. V.ὶ καταλίσκετο. - Praeterea quum I. 189 μηπείλησε sine varietate scriptum exstet, et I. 214

ἐπείλησα. lli. 124 η Πλησε. VI. 32 hiqπείλησαν, horum ex Uulogia etiam VI. 37 et 7, et IV. 81 ηπειλεε et VI. 37 ηπείλησε rescribenda esse patet, quamvis omnes libri istis in locis male απει-

λεε et πιτείλησε praebuisse videantur. - Nec magis serendum esse censeo vulgatum αντιαζον I. 166, sed in Herodoteum ἡττωων mutandum, quum ηντίασαν IV. 80. IX. 6. ωπηντίαζον IV. 121 in omnibus libris sie scripta exstent; sie etiam ξντησε l. 114. II. II9. et ην rioino I. 76. IV. 3. VII IS9. et ηντιωθησαν VIII. I ; unde et αντι θ ii, quod Vll. 9, I et 10, 3 quidam nostro obtruserunt VII. 9, 1 αντιώθη Ρ. F. ηντι-θη esset. al. cum S. VII. 10, 3ηντιωθη Ald. Gss. al. cum codd. S. V. A. B. ἡναντιωθη esset. Ρ. Κ. M. αντι θνὶ alii) in ηντιωθη ab aliis codd. iam praebitum mutandum erit. - ηρεσκε III. 142. V l. 22. IX. 47. ἀρέσκετο IV. 78. VI. 128. ῆρεσε III. 63. IV. 147. VII. 215. VIII. l9. M. ubique sic reete scripta exstant; et IX. 66 scriptura eodi eum S. V. P. K. F. ἡρέσκετο haud dubie praeserenda est vulgatae ἀρέσκετο. ανδραποδισμενους , quod VI. 119 omnium librorum auctoritate niti videtur, tamen, quum ἡνδρα nod ισται Vl. I . ηνδραποδισθαι VIII. 29. ηνδραπόὁισαν I. 151. ηνδραποδισατο I. 76. 161. III. 59. IV. 204. VI. 18. 10I. ἡνδραποδιζετο V. 27 non minus omnium libro Diuiti do by Corale

305쪽

De dialecto Herodotea lib. IV.

rum auctoritate sint munita, in ἡνδραποδισμένους mutandum est. - Etiam verbi ἀγορευω ejusque eompositorum formae constanter apud nostrum augmento temporali sunt ornandae; sic habes ήγο

ρευον I. M. 91. 208. III. 51. 58. 62 bis. II 9. 156. IV. 125. V. M. VI. 37. 81. 97. 140. VII. 10, 1. VIII. 5. 29. 83. 116. 137. IX. M. M. προηγορευσε I. N. 125. Similiter ηγοροωντο VI. II qua de vitiosa forma vide infra in hujus libri eου pite IV. et ἀγόραυIII. 139. IV. 78; unde procul dubio etiam προηγορευε I. 22 pro

προαγορευε nunc vulgato sic F. a. προσαγορευε S. προσηγορευε V. b. d. προηνορευε edd. vett. restituendum erat, ut IX. 89. γορευε Pro ἐξαγορευε nunc cum cod. F. male vulgato. - Et αριθμέοντο VI. III librariis imputandum, neque ab ipso Herodoto esse prosectum, haec exempla, quae illi integra servarunt, satia

Quare in posterum fore ut ἡριθμέοντο illo in loco legatur, summe confido. - Nec magis in genuina Herodotea oratione serendae stant formae quaedam aoristi et imperfecti verbi ἀγγέλλειν sine augmento temporali scriptae, quae solis librariis debentur; Herodotus dixit uηγγέλθη I. 21 sic S. et edd. vett. non ἐξαγγέλλi, ut

nunc cum codd. E. a. c. male vulgatum est; itein III. 142. 153. V. 105. 118, quamquam librarii in alteram formum consensisse videntur ; et VIII. 56, ubi jam olim ἐφηγγέλθη Iegebatur, nunc autem eum codd. S. V. male ἐξαγγέλθη editum est. Herodotus dixit ἀπηγγέλλετο III. 135 bis, non ut eodicum scribae et editores an-

αγγέλλετο; dixit ἐπηγγέλλετο VII. 27 pro vulgato ἐπαγγέλλεto; dixit ἡγγελτο sive ηγγέλλετο VII. 37 pro ἄγγελτο S. V. Gss. Schaes.

sive αγγέλλετο F. Bekk. al. . Etiam VIII. 29 praebuit cod. F. ἐπηγγέλλοντο pro vulgato male ἐπαγγέλλοντο. VI. 139 ἐπηγγέλλοντο F. s. ἐπαγγέλλοντο vulg. VI. 106 ἀπηγγελλε GSL ul. απήγγειλε F. ἀπάγγελε vulg. cum S. Ρ. V. III. 1 2 ἐπηγγέλλετο e codd. S. V. recipiendum erat, ubi ἐπαγγέλλετο vulg. cum P. alii ἐπαπέ-

λεπο, ἐπηγγέλετο F., α superscripto, quasi hoc rectius esset. Sed in his omnibus locis formae augmento temporali ornatae sunt prae serendae, quum alias semper illae sine librorum discrepantia augmento aeriptae inveniantur, neque ulla augmenti omissi justa causa appareat. Sic habes απηγγειλαν I. 91. III. 123. 147. V. 87. H. 65.

VII. 178. 197. VIII. M. IX. 21. ἀπηγγείλατο VI. 35. απηγγέλθη II. III, 5. V. 92, 7. VI. 69. ἀπηγγέλλοντο V. 98. VII. I. 39. απήγγελλον IV. I M. VI. 105. παρήγγελλον VIII. R. IX. 53. cir ήγγελον salii απηγγελλον vide infra in hujus libri eapite III. VII. I 42. ἐπηγγέλλοντο III. 36 alii ἐπεγγελλον). - Similiter peccatum

est, si qui libri ακουσαν pro solo vero ῆκουσαν exhibent; est autem υκουσαν male vulgatum V. 89, pro quo Gas. al. jam recte cum eodd. M. P. E. F. S. ἡκουσαν receperunt; IX. 8 ακουσαν male Vulg. ἡκουσαν GAL al. recte cum eodd. Ρ. Κ. S. V. F. Dixit Diuiti do by Corale

306쪽

De dialecto Herodotea lib. IV.

enim noster constanter ηκουσαν, ἡ κουσε, ἡκουε etc. Et noristi

formas sic scriptas habes I. 48. 66. 67. 90. 96. 111. 118. 119. 140. 158. 160. 21 . ΙΙ. 3. 32. 43. 121, 5. 150. ΙΗ. 88. 101. 120. 128. 156. IV. 76. 77. 136. 201. V. 13 32. 93. V l. 63. 80. 117. VII. 13. 35. 38. 55. 102. I69. 290. VIII. M. D. 137. IX. 13. 45. 46. s. 84. 95. 107. 111. 115; imperfecti I. 22. 152. II. 3 bis. 13. 55. 99. 173. III. 25. 131. IV. 14. 81. 82. V. 83. 92, 4. VI. 86, 4. IX. 16bis. Quibus tam multis, omnibus in libris recte scriptis exemplis nihil illa duo contraria resistere valent. - Ρraeterea dixit noster

νιστο v. 21. IX. 84. - ητιμωμενοι IV. 66. ἡτίμωτο VII. 231. 232. - ἡ πίστησαν Vl. 109. - ητρεμήσαμεν VII. 8, 1. - ἡσέβησαν VIII. 129. - κατηλογησε I. M. I 4. - παρημεληκεε I. 85.

ἐξ-εληκότα Ι. 97. απημελημένον III. 132. 129 item Suid. a. v. Θημοκηδης . ἡμΩησε VII. 163. - ἐξηπατηκως VI. 2. 80. IX. I 16. - ἐξηγρέωσαν VI. 123. - ἐξηλείφοντο VII. 69. 220. - απήραξαν VIII. M. IX. 69. - ηρσε V. 12. - ἐσηκμτιζον I. 43. - ῆρπασε II. 156. IV. 110. ῆρπαζον I. 106. ηρπάζοντο Ι. 4. ἐγειρον I. 61. 62. IV. 4. 163. - ῆνυσε I. 91. ενυε IX. 66. ἀνάγκαζον VI. 95. VII. 108. VIII. 130. ἀναγκαυτο I. M. V. 101. VII. 16. VIII. 106. ἀνάγκασε I. 98. 157. VI. 42 bis. VII. 104. ἐπ ρκεο ε Ι. 91. II. 11S bis. VII. 161. - ῆσκεε I. 96. II. 130. 169. III. 57. - ηνεισμενοι I. 98, item ex hoc loco Th. Hug. s. v. φάρμακα p. 379, 10. Sed libet hac in persecti passivisorma, omnibus in libris recte initio aucta, demonstrare, qu8m Parum firmo sundamento interdum nixa sit haec crisis; si enim sortuito a librariis illa vera forma in ανθισμένοι depravata, et sic vitiata in nostra exemplaria omnia propagata esset, quis, quaeso, auderet, praesertim quum ea in hoc uno tantum loco reperiatur, controversiam illius movere' Fortasse miraremur hanc formam, sed in verum ηνθισμενοι transformare dubitaremus. - Etiam ea

verba, quorum α initiale vocalis vel diphthongus quaedam subsecuta est, augmento temporali ornare solebat Herodotus: mllax re Disitired by Corale

307쪽

193 sq. sie enim pro vulgato ἐπήροντο reponendum esse et id docet, quod Herodotum nunquam verba a diphthongo cu indueta auxisse mox infra viderimus. . VI. 133 ἐξηείρετο. Iam ad alia transeamus. Verba, quae a vocati . inducuntur, quum parti in in dii partim in εἰ augeri notum sit, etiam nobis ex rei natura hanc quaestionem in duas partes dividere visum est. Et in iis quidem verbis, quae a vocati . indueta in xi uugeri solita sunt, quaedam inveniuntur, quae hanc suum vocalem . ubique immutatam retinuerunt; hujusmodi est verbum ἔσσουσθαι pro vulgari ἡττασθM sic εσσουτο VII. 166. VIlI. 75. ἔσσο υντο I. 67. IX. 23. ἔσσωται VII. Io, 4. εσσωμένων VII. 9, 2. εσσωμένοι VIII. IM. ἔσσωθη II. 169. IV. 162. εσσωθησαν II. 169. III. M. M. M. 132. V. 102. Il9. IN. VI. 108. VIII. N. - . Eadem librorum eo stantia est in exarandis sormis προετοιμαζετο VII. 2I et προετοιμασατο VIII. 24. ἔτεροιουτο VII. 225. I x. I M. ερδον F. n. ἔρ- δον) lx. 103. ἔρξαν R. 65. VII. 8, 2. - ἐHνυ os VIII. 71. III. Im ἐσέν ένον sine discrepantia sitem Suid. s. v. Λημοκη o. VI. III ἐσθημένους vulgati, pro quo solus cod. F. ησθημειους praebuit, merito neglectus; quamquam Euripides Helen. I 559, ubi quidem Porson. pro ἡσθημένοι ησκημένοι legi maluit, cf. Blom

gloss. Aesch. Ρera. s. v. te σκέω l . ll7. ήσθημένοι, Aelianus ἡσθη-- duobus in locis, Polyaenus ησθημένον III. 9, 34 usurparunt. I. 188 απεη1 μένου omnibus in libris sic scriptum exsint, repetitum ex hoc loco ab Eust. ad Hom. Od. δ' p. l499- I73. ad D. Ρ. vs. 1073. R Suid. a. v. ἔini σας κἄὶ εψημένος et ab Athen. II, p. 45 B. - Atque Rνε ε) legitur I. M. et I. II9 εφησε vulgat. , pro quo e Bolo cod. sit νησε adnotatum est, quod fortasse nonnullis blandiatur, praesertim quum ne illud εφεε quidem omni ex parte a mendae suspieione sit liberiam ses. infra in huius libri eapite III. sub finem) sed

in vulgata νησε acquiescendum nobis esse judico; quae augmenti omissio hoc in verbo apud Hippocratem quoque aliosque invenitur

es. Lob. Aj. p. 181 quamquam in illius libro de natura muliebri Sect. V, p. 583γ vulgatum ἔπτημένας, quod quidam Pro ἐφ μένας

positum esse volunt, haud dubie in ἐπτισμένας mutandum est. Sed vide εψῆσθαι de rati vici. in morb. ucut. p. 385, 43 Arist. Probi.

V, 36 λνημένας χυτρας. Athen. IX, p. 376 ἐφημένον . - Contra

verbi ἐρχομαι ejusque eompositorum uoristus semper apud Herodolum augmento temporali ornatus est; quorum exemplorum, qudque in pagina obviorum, enumeratione eo magia me supersedere POSSE os. praeterea I. I 28, ubi quidem cod. F. perverse ήσωλὶ exhibet Pro Vero , ut pauci codd. aliquando ἐσώθη et ἐσώθησαν male

praebuerunt.

308쪽

De dialeeto Herodotea lib. IV.

eredidi, quo majorem quoque in loco omnium librorum vidi consensum in illam scripturam. - Praeterea omnes praebent φιεε

αισαν VI. 140. VIII. 24. M. - Aliis in verbis sibi non constant libri, quamquam facili opera contraria exempla in integrum restitui poterunt. Et verbum ἐλαυνειν quidem constanter upud nostrum Bugmentum temporale adsumsisse, meo mihi jure contendere videor; sie est ἡλαυνε omnium librorum auctoritate munitum I. 50.

60. 77. 1b3. 157. 170. 190. 19I. II. 102. 163. IV. M. M. 130. V. 2. 25. III. 117. VI. 6. VII. 38. 86 bis. 105. 211. 212. VIII. 115. IX. 18ter. 22. 39. 57. 69. 108. ἡλασε Ι. 59. 146. 154. 164. 173. 176. 185. II. I6I. III. 9. 63. V. 50. VI. 40. 62. VII. 6. II. 41. I15. IX. 18.20. 49. - ἀπηλάθησαν III. 54. VII. 6. - Quibus tam multis Iocis convenienter jam dudum quaedam contraria exempla, nostris in editionibus conspicua, corrigi debebunt, praesertim quum plerumque eorum rectas sormas jam unus aut alter liber exhibuisset; sic v. 91 ἐξηλάσαμεν GAL M. ἐξελασ. Schaes. Behh. al. cum S. VII. 20 ασαν F. S. ἔλασ. vulg. - 183 ἐπήλασαν P. F. a. c. ἐπέλασ. Vulg. - 208 προσηλασε F. S. a. προσελ. vulgo. IV. 92 απήλαυνε esset. ul. απελ. V. S. et vulg. VII. 208 ἀπηλαυνε Gaiss. Q. απέλ. Beis. al. - 2Io ἀπήλαυνον S. ααηλαυνοντο d. in ἀπελαυνον Uesset. Bekk. al. ἄπελαυνοντο Ald. Gss. ni. cum M. F. S. C. .

VIII. 113 ἐξήλαυνον Ald. H. cum S. ἐξέλ. vulgo. IX. 13 ἐξήλαυνε

Gss. al. cum F. S. ἐξέλ. Schaes. Bekk. al. - 89 ἀπιμαυνε F. t 1τελ. vulg. - Ubique igitur his in locis formae augmento instructae sunt praeserendae ; quod recte jam omnes editores secerunt Ι. 16 ἐεηλοσε edd. cum Suid. s. v. ἐξελασε c. IX. 45 απηλαυνε edd. απέλαυνεν S. - Similiter istae acristorum formae ενεικα, ἀνεικαμην, ηνείχθη semper per mi sunt scribendae; et ἡνεικα quidem ejusque composita sic recte scripta sunt omnibus

309쪽

De dialecto Herodotea lib. lv. Bekk. al. προσενεχθ. Ρ. ). Quibus omnibus in locis hAud dubio

seriptura per ri praeserenda est; etiam II. 121, 6 ἀνενείχθη vulgatum alii ανενεῖχθαι nihilo minus damnandum est supra P. 1 9

et insta p. 3lb) in ἀνην έχθη est vertendum; et III. 10 συνενείχθη

in συνηνείχθη , quamvis omnes libri illam vitiosam scripturam retinere videantur ). - Verbi ἔραμαι utiristus recte initio augmento temporali ornatus exstat Ι. 8 ηράσθη et III. 3I, omnibus in libris sic scriptus; eodemque modo I l. 131 ηράσθη cum cod. S. et edd. nonnullis retinendum est, quamquam ἐράσθη eod. V. et aliue editiones exhibuerunt. IX. 108 ῆρα bis recte a Gss. aliisque repositum est, quorum priore in loco codd. S. v. in ερα aberrarunt, qui quidem idem eod. S. in posteriore veram scripturam ὐρα servavit. - Praeterea ηπείγετο suo augmento ornatum habes, omnibus libris consentientibus: VI. 28. 43. VII. 192. VIII. 18. I x. 12; quam eandem scripturam IV. 98 et 135 e codd. S. V. IV. 133 e codd. S. V. F. Pr. omnes recipere debebant, pro qua nonnulli ἐπείγετο et ἐπειγοντο immerito retinuerunt. - Atque ἀλευθερωθησαν l. 95 omnibus in libris recte scriptum exsint; sed II. 135 σἰλευθερωθη es Olo cod. S. enotatum est, quum edd. pleraeque ἐλευθερωθη falso retineant; idem cod. VI. Ira ἡλευθέρωσαν recte praebuit pro vulgato ἐλευθέρωσαν. Sic et vulgata ἐλευθερουν ro I. 127 et συνελευθερου V. 46. ἐλευθερωσαν v. 62, nulla varietate enotata, mihi unlde suspecta sunt, quae, nisi si et illud ηλευθερωθησαν I. Min ἐλευθερωθησαν mutari malueris, et eodicis S. auctoritatem illis in locis pro nimis tenui habueris, in ἀλευθερουντο et συνηλευθέρου, ηλευθέρωσαν mutanda erunt. - Similiter res se habere videtur de forma ηρήμωτο, quae in solo loco VI. 22 obvia et

e codiee F. adnotata, a XVesset . aliisque contra nunc cum codicibus S. V. vulgatam ἐρήμωτο. in ordinem recepta est; ucsortasse haud immerito, quum eo dex S. etiam VII. 174θέντες pro vero ἐρημωθεωτες praebuerit. - Verbi ἐγείρειν noristus ῆγειρε I. 59. VIII. 131 sic recte scriptus omnibus in libris exstat; et VIII. I 2 e codd. S. V. F. n. ἡγειρατε enotatum est, utique recipiendum, quamvis editores plerique ἐγείρατε immerito retinuerint. Ac quum VII. 137 ἐπηγέρθη omnes recte servarint, et I. 209-cod. F. praebuerit, idemque Plerique omnes cum cod. S. Bliis cod. S. ἐξηργεθζὶ retinuerint, tamen

nonnullae editiones vitiosum Eεγέρνη praetulerunt, quod ad 1.34 etiam e codd. F. a. c. enotatum est. Sed nihil est dubii, quin ubique apud nostrum, non epicum, sed historicum prosa oratione usum, illis in temporibus formae, augmento temporali ornatae, sint restituendae servandaeque. - Imperfecti forma verbi ἐπέσταμαι, ηπιστατο recte initio aucta omnibus libris consentientibus legitur: - Addo II. II 6 ἀπενειχ ni, sic unus F.,

Sed eod. S. habet verum συνηνείχθη.

celeri omnea recte ἀπ-

310쪽

De dialecto Herodotea lib. IV.

II. 116 ηπίστατο III. 74. 105. 140. IV. 134. VII. 104. IX. 91.

ηπιστέατο II. M. V. 73. VIII. 5. 25. 88. Ρraeterea II. 173 ηπι- στέατο praebent codd. S. s. ἐπιστέατο male vulgatum. III. 1 ἡπίστατο Gss. al. Alii cum S. v. ἐπιστ o. - 66 ἀπιστέατο Gss. al. ἐπιστέcito Behk. al. male; item 67. VIII. 35 ήπέστατο Ald. Gs Bl. eum codd. F. a. c. ἐπέστaxo Sehaes. Bekk. male, ἐπιστέατο S. V. - 97 ἀπιστέατο esse l. al. Alii eum S. ἐπιστέατο. 132 πιστέατο Wesse l. al. cum S. Alii cum F. V. ἐπιστέατο. 136 ἀπίστατο Wesset. al. ἐπίστατο V. F. b. quibus codicibus immerito plerique sunt obseeuti editores. ἐπιστέcito S. - Ut his igitur in locis ii editores recte mihi fecisse videntur, qui nostro

suns Rugmento ornatas sormas servarunt, et ut omnes I. 11o contracodicis S. auctoritatem, ἐπιστατο exhibentis, verum ἀπέστατο retinuerunt, sic vitiosa vulgataque L επιστέατο II. 43. ἐπιστέατο VI. 4. ἐπέστατο V. 42 et IX. I , nulla varietate enotata, in Herodotea ἐεηπιστέατο, ἀπιστέατο, ἀπίστατο, vel codicibus omnibus i vitis, vertenda esse censeo. Etiam ἐπιστήθη III. 15, quibusdam in editionibus et in eod. S. male sine augmento scriptum, damnandum est, pro quo G ss. alii jam recte ἡπιστήθη receperunt. Nunc ad alteram hujus quaestionis partem transgrediamur, quaea continentur verba, quae ab a inducta in ει augeri solita sunt.

Et hic quoque quaedam inveniuntur verba, quae t suum initiale, sive illud ex vulgari ii, ut in verbo ἔργω, exstitit, sive illud omnibus Graecis suit commune, nunquam apud Herodotum in ii augent, sed omnibus in temporibus immutatum retinent. Sic ἀπεργμένον

I. I 54. II ta bis. εὐξε III. 136 ubi quidem alii salso quod

neque ac poeticum ἐέργει VIII. 98 a nonnullis exhibitum, damnandum est, cs. supra p. IM). IV. 164 ἔργετο. V. 63 κατερεαν.

64 ἀπεργμένους. VII. I97 ἔργετο ειργετο S. . Unde et vitiosum ἐξεῖργον V. 22, quamvis omnibus nostris in editionibus habitum,

procul dubio in Herodoteum n εργον mutandum erit. - Eademque est Verbi ἐργαζομαι ejusque eompositorum ratio, quae nunquam hanc suam vocalem i apud Herodotum transmutasse contendimus;

sic ἔργασται omnibus libris consenti sentibus legitur II. III, 5. III. 65. IX. 27. 45. 78. ἐργάσθαι VIII. I . ἐργασμένος I. I l. II. 114. Il9. I 21, 5. I 30. 170. IV. 66. I 64. 165. I 66. V. 29 his. VI. 3.137. VII. I 0, 8. M. 102. 164. I94. VIII. 94. IX. 26. 75. 77. ἔρ

γασαμην II. II 5. Ib0. III. Ib. M. M. 3I. M. V. 27. 62. 106. VI.92. VII. 6. 8, I. 46. VIII. 87. I 02. 106 bis. 109. IX. 37. 106. 107. - Satis multi igitur sunt loci, in quibus hanc genuitiam Herodoleamque scripturam omnes libri recte tuentur, ita ut alii, in quibus isti sibi non constant, facile et inter se et eum illis conciliari possint; et profecto sunt ii a plerisque editoribus jam eorrecti: I. 45