Quaestionum criticarum de dialecto Herodotea libri quattour scripsit Ferd. Iul. Caes. Bredovius

311쪽

De dialecto Herodotea lib. IV. Schaes. Bekk. al. , bis, tibi quidem piore in Ioco ἐξεtργάσαντο

Ggs edidit; sed in posteriore codices omnes, excepto F., in ἐξεργασαντο consentire dicuntur. III. 52 ἐειργασάμην edd. cum eodd. S. V. R. F. A. B. ἐξειργ. N. Ρ. d. VI. I 38 ἐργασαντο edd. εἰργ. F. VII l. 28 ἐργάσαντο nune vulg. cum P. V. K. εἰργασ. edd. vett. cum S. F. - 116 ἐργάσατο nunc vulg. eum Ρ. K. S. V. F. εἰργάσ. edd. vett. II. 15 περιεργαζοντο Bex k. alii. περιεργάζονται S. d. et vulgo. περιεtργαζοντο GAL R. F. B. b. e. περι- ηυγαγντο M. - 124 ἐργαζοντο edd. εἰργαζ. S. V. K. F.

I25 ἐργαζοντο bis, edd. εἰργαζ. S. V. bis. VII. 26 ἐργαζοντο edd. εἰργαζ. S. V. - 224 διεργάζοντο vulgat. κατειργάζοντο S. καρτηργάζ. V. VII. 10, 3 διέργαστο edd. διειργασto S. III. 60

ἐειργασται vulg. ἐξ ἱρr. S. - 155 εργασται vulgat. ειρ r. Ρ. K. F. S. - ω περιεργασθαι nunc vulgat. Cum F. n. Alii περιειργα- σθαι. περιεργάσασθαι V. S. P. I l. ll ἐξεργασμενος nunc vulg. cum M. P. Κ. F. ἐργασμενος edd. vett. εἰργασμένος c. I. ira κπιεργασμένου Bekk. al. κατεργασαμένου Ald. S. b. d. in κατειργα- σμεν ου GL III. 60 ἐἴεργασμενα edd. ἐξειργασμ. S. - Ut his igitur in locis tibique scriptura per e praeserenda erit, sic eundem haud dubie I. I 85 vulgatae εἰργα laxo, quamvis ea omnibus in libris

exstare videatur, Substituendam esse censeo. - Praeterea verbum

αν hane suam i ubique immutatam servavit; atque impers. εων Et fer habes: I. 17. II. 18. 30. lV. III. Ib6. 16 - 201. 203. U. 36. 82. VI. 97. II 3. 135. VII. 18. 143. 219. VIII. 36. IX. 2. 77. Aliud hujus verbi tempus huc p rtinens apud Herodotum non invenitur. Huc pertinent et persecti et plusquamperfecti formae Herodoteae verbi ἔθω, ζωθα et ἐω θεα pro Atticis εἴωθα et εἰώθειν, quae quamvis nonnunquam e qnibusdam codicibus emerserint, tamen sine haesitatione rejiciendae erunt. Et ἐωλός habes I. 111. III. 27 εἰωθως S.). ἐωθοτα I. M. III. 31. ἐωθοτων III. 80. 8a,θε II. 68. 9I. 25 λθε vulgat. cum F. εἴωθε S. ἐωθεε olim vulgat.

es. infra in hujus libri capite II. . III. 33. ἐωθαμεν IV. 134. ἐώθασι I. 133. 153. III. 15 εἰωθασι S. . IV. 187 εἰωθασι Ρ. . VII. 9, 2. 16, 2. ἐώθεα IV. I 27. ἐώθεε l. II. 18 . IV. 134. VI. 107. ἐώθεσαν I. 73 εἰώθεσαν F. b. d. . Ib7. 171. II. 151. III. 31. III

ἐώθεσαν nunc vulg. cum V. P. F. ἐωθασι S. εἰώθεσαν edd. vett. . V. 67 ἐώθεσαν vulg. nunc cum M. Ρ. Κ. V. a. b. e. ἔθa- σαν S. ἐωθασι Ald.). IX. 57 ἐωθεσαν vulg. εἰωθ. S. - Similiter ἔστηκεε, κατεστήκεε etc. constanter Per ε apud nostrum scribenda sunt; neque ullum huic legi contrarium exemplum inveni . De sσεια pro vulgari εἱστια cs. supra P. Isi; de λέλογχα, λέλεyμ, era, λελοιβηκα etc. vide infra in hujus libri cap. lII.; de εἰρέθη in eod. cap. Alia verba constanter, ut apud alios, sic apud nostrum augmentum n receperunt; sic εuκου I. 3I. II. 124. II. M. VII. M. V. in Vide et Schol. et Spitan . ad Hom. II. , 329. 6 , 373. 9 , 6 . 12 , 466 et alibi. Diuiti eo by Cooste

312쪽

De dialeeto Herodotea lib. IV.

Κ. ελκετο recentiores editores male cum F., sic et IX. in vulgatum ἄνελκυσμένας in ανειλκυσμένας mutandum est, quamvis consenserint omnes libri in illam vitiosam scripturam. - περιεῖπε uverbo περιέπω est I. 73. II. 169. VII. 211 et I8I; quo postremo in loco recte non audiebantur codd. S. V. περ IBτον Oxhibentes.

Sed acristus passivi περιέψσθησαν VI. 15 et VIII. 27 aliter seribi non potuit. - Similiter verbi ἔπεσθαι imperfectum eo dicibus consentientibus, scriptum exstat I. 12. 45. IV. 15 item Orig. et r. Ceis. IlI, 126 . 79. 96. Ira. 150. 160. V. 12. 21. 75 bis. VII. 40. 96. 110 bis. 221. VIII. 66. IX. 33. 39. 56. 68. Neque ullam video justam causam, cur hic illic deseruerint quidam istam legiti

Bekk. Gss. al. - Sed nemo saeile dubitabit, quin ubique scriptura per ii sit praeserenda restituendaqne, et vitiosa illa ex ficta

quadam analogia repetenda sit. - Versum ἔχειν et in simplici et in compositis augmentum ει apiad Herodotum, prosa oratione usum, constanter accepisse, quisque lacile mihi concedet, neque etiam equidem tantam emendate scriptorum exemplorum enumerationem exhibuissem, nisi non solum in codd. Μss. sed nostris etiam in editionibus quaedam ejus exempla, epicorum ex more Plane sine nugmento scripta, tamquam apud nostrum legitima insedisse animadvertissem ; quae quidem ut radicitus delerentur, nee solum ipsa ratione vincerentur, sed multitudine etiam aliorum opprimerentur, hane exhibui exemplorum recensum. Et impers. εἶχον, εἶχε etc.

omnibus libris consentientibus: I. 11. 24. 28. 36. 61. 62. 64. 69. 73. 82. 96. 110. II . II S. 119. 123 bis. 126. 130. 171. 173. 190. 209. II. 52. III. I 13. 119. 120. 121, 4. 151. 163. III. I. 15. 25 bis. 36.45. 48. 61. 66. 68. 118. 123. 125. 127. 132. 142. 143. 157. IV. 79. 8 I. 111. 112. II, 123. 146. 147. 150. 156. I61. 164. I 65 201. V. 12. I9. 20. 35 ter. 39. M. 70 bis. 77. 84. 92, 1, 3, 7. 93. 94. 101. 106. 118. VI. 8. 9. I6. 17. 20. 23. 34. 35. 39. 42. 69. 77. I . III. 116. II9. I 26. 129. 133. I M. I 39. VII. I. I 6, 2. 18. I9. 4I ter. 47. bo, 2. 60. 6l. 63 bis. 64 bis. M. 67 bis. 69 quater. 70 bis. 73. 74.76. 77. 78. 79. M. M. 84. 86. M. D. 91. 92. 93. II 6. I 32. 138. ID. I M. I 88. 205. 208. 209. 223. 231 bis. 233. 239 bis. VIlI. 8. 14.16. 21. 23. 70. 85 ter. 92. I 07. 127. IX. 22. 28. 30. 38. 39. M. M. M. M. 59. 66. 93. 94. 102. aliετο III. 129. I 31. IV. 13 l. VI. 8 quater. 9 I. VI l. 5. 163. VlII. I l. 60. l08. IX. 28 his. 98. 102. παρενχον I. 170. lV. I 0. 14 I. VI. 12. 77. VII. 1. 23. 60. παρ-εIroo l. 6 I. VI. 15. VII. 2I. 61. 62. 67. 7l. 83. 84. 85. 89 his. m. 91 bis. 92. 93 bis. M. D. 96. 99. I 21. 18b bis. VIII. I. 2. 42. 43. 45. 46 ter. IX. 17. κατεῖχε V. M. I06. VI. I 28. IN. VII. 222. Diqiitreo by Corale

313쪽

De dialecto Herodotea lib. IV.

successerint, Summe SPeris.

Similis autem in Homericam postlicamque consuetudinem ab erratio est nonnullis in locis, ubi ἴδον pro vero εἶδον et in libris ΜSs. et impressis perperam scriptum exstat. Sed quum εἶδον per multis in locis sine ulla scripturae fluctuatione recte seriptum sit

es. I. M. 68 bis. 7 . 80 bis. 85. 108. III ter. l 12. 117 tως εχε).183. I97 his. 209 his. II. 73. IlΙ. 3. 30. 35. M. 65. 66. 78. M. I S.I53. 158 bis. IV. 3l. 74. 76. 79. 81. l22. V. 92, 7. VI. I3. 47. 69. II8. 1l9. I 29. 13 I. VII. 12. 50, 2. 1 7. 194. 218. 233. VIII. 4. 53. 87. D. IV, 1. IX. 22. 46. 48. M bis. 99. IM. im. περιεῖδες, -EΙΙΙ. 155. IV. II3. VI. l08. IX. 6. 7, 2. προεῖδε Ι. IM. VIII. I M. κατεῖδε VI. 79. VII. 194. παρεῖδες I. 108. ἐσεῖδε VIII. M. ἐπειδον VIII. 108.3 nec metri legibus Herodotus nec posteriorum disparilitate, ut Li interdum in i extenuaret, coactus esset, patet quam longe a genuina Herodoti oratione aberratum sit his in locis: Ι. MAE S. εἶδε nunc vulgat. - 80 ἐνθαυτα ό Κυρος ως ἴδε S. erasura. εἶδε vulgat. - l08 παρίδες codd. b. d. πἄρίδου S.) παρεῖδες nunc vulgat. - IlI 'Αρπαγος δε ως Ἀε cod. S. εἶδε edd. - 117 Moν a. b. εἶδον edd. cum Thom. Mag. p. 48, 8. Sed Il. 44 praebent ri οὐ bis Behk. al. , quorum priore in loco cod. F. εἶδον habet, in posteriore l3ον S. εἶδον Gss. al. - 75 ἴδον Bekk.ul. εἶδον Gss. Matth. Apet2. - 110 περίιδε vulg. eum S. V. περιεῖδε Gss. H. - 148 ἴδον Behh. al. εἶδον F. - 156 ἴδον vulgo Diqii tred by Corale

314쪽

De dialecto Herodotea lib. I v.

δον; item 13. - 14 Sehae . Bekk. cum S. Alii Hδε. V. 59rδον vulg. εἶδον F. alii. - Quibus in locis, expulsis poeticis

atque ab Herodotea oratione alienis sormis, in posterum ubique formas augmento K ornatas editores restituant velim. Ne autem

quis putei, quum εἰδομενον 'Aρίστιm VI. 69 et ἀνδρὶ εἰδομενος Πέρσὴ VII. 56 omnibus in libris sic scripta invenit, librarios his

in sormis exarandis in alteram partem errasse ), et salso in participiis augmentum ti retinuisse, ad Butimanni gr. gr II, p. 160 s. v. Et diu illum relegamus, vere ibi contendentis, illud udo μενος

ad εῖδομαι reserendum esse, cujus noristus sit εἰσάuην, ab Herodoto quidem non usurpatiis; neque quidquam commune εἰ ομαι et ειδον inter se habere. Quare non poetis solum Ionicis illud verbum tuosam similiare, sed omnino in Ionum usum, etiam prosa oratione utentium, reeeptum fuisse videtur, quamquam Herodotus etiam otalum hae similitudinis notione posuit lII. 49 τω αν ο Iun. Nec vero εἴδομαι solum statim a praesenti tempore diphthongum Suam εἰ Ionice omnia per tempora ac modos servavit, sed alia etiam ejusmodi verba apud nostrum Inveniuntur, ut εἰρωταν, ειρο μαι, GHσσιο, εἰρυως quo magis mira, magisque propter Homerica

ἐεργει jam supra p. 30I notatum) ἐερμένος suspecta est vulgata ista forma ἐνερμένων ΙV. 190, ab ἐν εἰρω dicta; praesertim quum non ipse solum Herodotus constanter alias hoc in verbo diphthongum es, ut radicalem, retinuerit περιειρουσι II. 96. ἐξείρανtα III. 87. ανε Iρας 118. sed etiam Xenoph. Cyrop. VIII, 3, 10 in pers. διειρκοτες, et Suid. s. V. ἐνείραντες, is ειρμένος dixerint. Apud Hippocratem, qui quidem mox διέρσαι mox διεῖραι usurpavit cs. Foes. Oec. Hipp. s. v. διέρσαι, et de Morb. II, p. 472, 2s invenitur quoque συνηρκασι notione intransitiva κδ οἱ odoντες otu, - ηρκασι, de morbo sacro Seet. III, p. 305ὶ quod vide, ne in συνεέρκασι mutandum sit, ut mihi quidem Persuasissimum est in illo

3 Est vero hanc in alteram partem aberratum I. 89 περιειδης S. pro vul*at. περιιδης. I. 11 εἰδης S. tans vulg. - I 29 προσειδων S. προσιδων vulg. IV. 129 εἰδοντες S. ἰδοντες vulg. VI. I 6 εἰδοντες S. ἰδοντες vulg. I. 88 εἰδεμνος V. Moμενοε vulg. αἰδομ. S. V. . III. 6εἰδεσθαι Steph. al. ἐδὲσθαι S. ἰδέσθαι vulg. III. 68 εἰδέσθαι S. ἰδέσθαι vulgo. Hoc enim ἰδέσθω Herodotus, ut Hom. Il. α' 47. Aesch. Pera. 177. Soph. Electr. 89b, alii, pro ἰδεῖν usurpavit cf. et Herod. I.

vitioso vulgatoque προειδομενους rescribendum est f. Schael. app. De

mosth. II, p. 6 4 sq.) et Demosth. de Coron. p. 326, 12 πρoiδέσθαι alia tulit, id nego eum recte fecisse, quum ipsa notione ibi huic verbo subjecta laetum essa pateat, ut medii verbi forma poneretur. - Similiter dixit noster φάμνος, φαμενοι ete. I. 24. 37. 5 I. I 19. 176. II. 18. 22.28. 148. 17 . IV. 69. 99. IV. 33. 68. 179. V. 18. I. VI. 58. 8o et alibi.

315쪽

Herodoteo loco non nisi ἐνειρμένων, a codd. M. P. K. F. praebitum vulgat. ἐνεριι. exhibent Α. B. V. ανερμ. S.) genuinum esse. ἐνερμενων enim si verum esset, si ἐνερω, immutato ε, ut in verbo ἔργω , repetendum esset, qualem primariam formam subsuisse epi- eis formis φερτο, ἐερμένον ut tiλειαι, δελμένος necesse esse videtur ut statuamus; unde et Thucydideum illud ἔνερσις commode explicari potest. - Αoristi sormae εἷλον, εἱλομνὶν, uno loco ex-eepto , omnibus in libris constanter per L scriptae cernuntur; is unus locus est V. 91 sine) ubi απελομεθα male vulgatum est e codd. A. B. F. pro quo quidem jηm dudum verum ἀπειλομεθα ecodd. M. S. P. V. recipiendum erat. Iam ad ea verba transeamus, quae ab o vocali inducta in ω augentur: ex quibus statim Verbum ορταζειν eximendum est, quod, ut substantivum Ορτη, nunquam hune Ionicum sonum mutavit; quare Herodotus in imperfecto tempore ορταζον IX. 7 dixit, ubi non audiendus est cod. S. ωρταων Perperam exhibens, nam cod. K. aliique recte ορταζον habent. Hic autem solus est locus, in quo hoe verbum in indicativo alicujus praeteriti temporis apud Herodotum

invenitur. - Contra alia verba constanter augmentum ω recte

ut par erat, nullus obseeutus est . - ωv ον V. 41. - ωκελλον

Vlll. 84. ἐπωκει tam VII. 182. - ἐξωστρακισμενος VIII. 79. Ut illis igitur in verbis nulla augmenti omittendi idonea suberat Causa, sic neque in his, quae nunc recensebo, quamquam in iis non ubique sibi constiterunt libri. ωπλιζε quidem est ΙΙ. 163 omnibus in libris recte scriptum. ωπλισε I. 127. IM; sed οπλισμένοι VII. 79 sic vulg. cum P. ώπλισμένοι S. Wesset. al.) et 95 vulgo sic perperam scriptum exstat, quod haud dubie utroque in loeo omnibus in Herodoteum ώπλισμένοι mutandum erat; ut etiam seriptura codicis R. II. 152 Pro vulgato οπλισθέντας exhibentis onλισμένους est damnanda. - Pro ἐξογκωτο VI. 125, a Bekk. aliis eum cod. S. edito, alii jam recte, ut puto, ἐξώγκωτο, ut VI. 126 ἐξωγκωμένοι scripserunt. Iidem etiam VII. 6 προσωρέγοντο restituerunt, Pro quo alii προσορέγοντο dederunt, solo F. freti. Et Οχδετο, quod vulgo sie Scriptum legitur I. 3I, epica est sormis,

eique scripturam eodd. c. e. ώχεετο praeserendam esse censeo.

Porro vulgato cum codd. R. a. o στοαντο Ι. 80 haud dubie substituenda est scriptura edd. vett. et codd. M. K. F. S. b. d. e. ώσφραντο praebentium. - Ac quum Anxησαν I. 179 sic aeriptum

omnibus in libris habeatur, et I. II9 ῶπτησε quidam editores jam

reete restituerint pro vitioso oninae, his omnes in posterum obsequi debent. - Etiam quod IR IS esset. al. reposuerunt ἐξώρκωσε pro ἐξορκ. a cod. S. praebito, solum Herodoteum esse

duco. - Praeterea ωμooἄν sine tilla librorum diserepantia exstat

316쪽

De dialecto Herodotoa lib. IV.

tantiam, a Gss. aliis e plerisque codd. Uss. receptum, probandumost, rejiciendumque codicis S. ἀπouo σε. - Atque Aoυἐε et ωρυξαν sic recte scripta omni bias in libris reperiuntur Il. 158. III. 35. 39. IV. 20. VIII. 116. ώρυξατο Ι. 186. ιδρυχθη II. 158. ωρυο- σον I. 174 bis. 185. 186 bis. II. 108. VII. 2I bis. 22. 23. II4; ita ut jam dudum II. Iis et VII. 23 ωρυσσον omnes editores restituere deberent, quamquam posteriore in loco eod. V. Ορυσσον praebitisse dicitur, ubi quidem cod. S. recte ωρυσσον habet. Et verbum υλλυμ tibique ab Herodoto augmento temporali orn inm esse, et ratio evincit et eodicum Hss. Bles plerumque demonstrat; sie ἀπωλλυντο II. 120. απώλοντο Ald. αστωλοντο II. 158. VII. 147. IX. D. ἐξαπωλετο ΙΙ. 17I. ἄπωλεσας I. 214. III. 36 bis. VIII. I 18. 129. IX. III. Unus restat locus IX. 23, ubi nonnulli

editores immorito eodicibus S. V. προσαπολεων Praebentibus obsecuti sunt, qnum et edd. vett. nliique codd. Mss. jam recte προ απωλεσαν exhibuissent. - Epica forma est Ι. 168 ἀπονητο a BeLk. aliisquq e cod. F. exhibita, pro qua Herodotum απιώνητο, quod jam olim edd. vett. Gs s. alii reposuerunt, scripsisse, Persuasissimum mihi pst; ut omnes in exaranda sorma ωνησας IX. 76 jam Pridem consisserunt. - κατωρχέοντο constans scriptura est III. 151. VI. I 29 vpteres quidem editiones ἁρχησατο bis εὐρυετο et αντ- ωρχησαο Praebent, quRm Verum, ut Puto, scripturam cur recentiores reliquorint, ni Ilam video idoneam causum; Prctesertim quum κατ, αγρχεοντο omnes recte servassent. At ορχήσατο priore in loco Praebuit Κ., sed S. ωρχησαto; et in Posteriore ἀρχησατο S. K. et

dometo S. V. et απορρο saxo S. F. Seil, nisi etiam illo in locoteontra omnium librorum fidem κατooχέοντο rescribi malis, haec istorum codicum scriptura damnanda est. - Aldus aliique II. 172 κατωνοντο nugmento temporali scriptum exhibent, alii autem recentiores cum codd. S. v. κατόνοντο, quod fortasse nonnullis rectina esse rideatur, quiam Ionibus tantum hoc verbum ονομαι proprium snisse dicatur, neque ex Homeri usu, qui quidem nunquam augmentum hujus verbi omisit, Herodotea oratio recte judicari possit. Etiam hic solus est loeus, in quo indicativus praeteriti aliciqua temporis apud nostrum invenitur, quo magia hac de eontroversia dirimenda nobis desperandum esse videatur. Sed tali in causa. qualis hape est, ii mihi quidem tutius ire videntur, qui augmentum recipiunt, quum nimiam interdum grammaticos ac librarios quosdam operam in eo collocasse notum sit, ut quaque ratione magis Ionicam redderent Herodoteam orationem. Sic cod. S. et alii ὀφειλετε IlI. 71 praebuerunt pro solo vero ωφεέλετε, quod est in codd. v. F. a. et plerisque in editionibus '). In aeribenda sorma ωφλε VIII. 26 omnes consentiunt, nisi quod quidam ωφλεε sibi finxerunt; sed utrum vulgatum ἔφελον I. 111 et lil. 65 an ωφελον n eodicibus S. V. et S. e. praebitum, praeserendum sit, dubitari Vldo et ατειλε VI. 59.

317쪽

De dialeeto Herodotea lib. IV.

potest, quum poetae etiam haud raro ωφελον, ωφελε admiserint es. Aristosth. Thesmoph. 200. Nulν. 41. Thom. Hag. p. 127, 4s. v. ειθ' co p ελεν.) et Attica illius formae exempla vel, si aliorum copiam respicias, rara vel non omni corruptelae auspicione

libera sint es. Schneid. ad Plat. Civ. IV, p. 432 C. . Sed quum

grammaticorum sere omnium testimonia in eo consensisse videam,oφελον, oφελες etc., ευκτικως Posita, non epicis solum poetis,

sod etiam Ionicis scriptoribus familiaria suisse cs. Suid. s. v. oφελες. Eust. ad Il. γ' p. 380 - 288. Thom. Mag. p. 255 , 3 s. v. o τελον a posterioribus inde rursus in usum recepta, et Plurimorum librorum auctoritate istud o φελον in Herodoteis locis nixum esse, et Thomae Mag. testimonio, qui ex I. 111 hunc ad usum confirmandum haec attulit: 'modoτος ἐν τῆ στρωτ3' το μήτε ιδεινοφελον. vulgatum illud oφελον utroque in loco apud nostrum retinendum esse judico. - ωρμησε denique omnibus in libris est Ιv. 159. VII. 179. ωρμητο V. 50. VII. 22. ωρμηται VII. IM. to

Stob. Serm. 27 p. I96 . VII. 218. Sic etiam ωρμεου VII. 2I. μετωρμίζοντο VII. 182. Quae omnia exempla quum tam firme omnium librorum auctori tute munita sint, patet quam immerito in his aliis varietur vel ab omnibus a genuino aberratum sit: VI. 107ῶρμιζε vulg- ορμιζε S. IX. I 14 ωρμεον Uesset. al. ορμεον vulg. cum S. V. Vll. 188 ωρμεον Gss. al. ορμεον BeLE. al. Ibid. ιόρ-

25 ωρμεαto edd. vett. et cod. F. Ορμέατο Bah. al. cum codd. S. V. K. - ΙΘ ωρμεατο F. al. Ορμέατο Bekk. al. cum S. V. . Quibus omnibus in locis, quum uulla variandi idonea causa Bppa reat, formas augmento instructas omnino praeserendas esse censeo

quod omnes quantum sciam, editores III. 4 reete secerunt, ωρμη Diuitiaco by Coral

318쪽

De dialeeto Herodotea lib. IV.

μενω exhibentes, quamquam in cod. S. Ορμη usis habetur. Nec magis VII. 209. neque ορμέατο I. M. 158. V. 121 ως στρατευεσθέα ορμέαται οραεατο d. 3. VIII. 35. IX. 102 toleranda esse mihi videntur pro ωρμωμεν sive es infra sub IV.), ωρμέατο et ωρμέατο, quamvis constanter omnes libri illam vitiosam retineant scripturam, et Eust. ad Il. ν p. 177'- 234 haec retulerit: Ἐροδοτος δε καὶ στρατευεσθm coularcu φησι καὶ αγωνίδαται. Ea autem verba, quae a diphthongis ai, αυ, ει, ευ, οι indu euntur, nunquam BPud Herodotum nugmentum accopisse, meo mihi jure contendere videor. Et verba a diphthongis εῖ et ευ inducta, nunc quidem recte ubique sine augmento scripta exstant, et quae pauca hiile legi contraria e codd. Μss. enotata sunt, vel raritate sua suspeeta, statim correcta sunt, sic VI. I 12 κατεIκαων vulg. κατήκαων S. IV. 76 ευξαε o vni f. ηυξerro S. V. I. 48 προσ-Pvχετο vulg. ποοσηυγετο b. d. VII. 233 ευτυχησαν nune vulgat. cum S. V. Ρ. F. ηυτ 1χησαν edd. vett. III. 69 ευδε Bekh. alii,

εἴκασα II. 10 . εἰκασμένος II. 182. III. 28. εἶκον VIll. 3. ε α IX. 63. I , et alia. ευδον I. III. III. 69. ευχετο I. 3I. 60. ευωχεε I. 126. VI. 129. ευνομήθησαν l. 65. ευ λανή ησαν I. 66 ). Et omnia hue pertinentia verbi νυρίσκειν tempora ubique sine nugmento scripta invenies. Etiam apud Thucydidem verbum εἰκαυιν, et verba ab ευ occipientia augmento carere, docet Ρoppo Thucyd. I, p. 226 sq. coli. praes. ad Xenoph. Cyrop. p. 38. Schneid. ad Plat. Civ. V, p. 473 C. quamquam Atticistae ελασα, ut fiuηνι- κως, rejecerunt cf. Plers. Moer. p. 182. Eust. ad Il. α' p. 50 - M. Ex iis verbis, quae a diphthongo αi inducuntur, verbum ἄν-

αισιμοoo constanter diphthongum suam immutatam servavit; neque aliter e codd. Mss. enotatum est; quod enim I. 179 ανεσιμώθη Pro vulgato αναισιμωθη in cod. S. repertum est, id puto morabitur neminem. Ceterum ανἄισίμου est I. 18b. αναι-μουτo IlI. 90. α νωσέμονται II. 13 . πρωναισέμωτο v. 34. προαναισιμω

μένω Il. 11. αναισιμωθη II. 125. - Similis librorum constantia est in verbo dilatiιυ et in simplici et in compositis; sic αχεε I. 162. V. 117. VI. 31 33. ἐξαίρεt l. 159. διαιρεε I. 189. αναιρεον VΙ. 69. αψhro I. D. 96. IV. IM. V. 93. 94. VIII. 113. ἐξαιρέετο III. Ibo. προσεξαιρέετο III. IM. διωρέοντο IX. 81. αναι-

θησαν I. 176. Quare unum istud in vulgarem consuetudinem transmutatum exemplum vnρεθησαν VII. 106, quamvis omnibus in libris sic scriptum, nemo tamen jam dubitabit, quin in Herodoteum ἐξαιρωησαν mutandum sit; ut etiam VI. 70 in his vulgatis verbis

319쪽

De dialeeto Herodotea lib. IV. 73. 76. καταινεον IX. 33. ἐπαινεε IV. 34. VII. I 16. παραίνεε VIII. I9. 1 3. IX. 17. 18. αινεσε V. II3. παραινεσε I. 80 bia.κπιαινεσαμεν IX. 7, 1. Et recte nunc e cod. S. pro παρηνεε oIim male vulgato IX. 122 restitutum est παραίνεε. - αἴτεε Pineterea omnibus in libris sic recte sine augmento scriptum exstat III.

et Suid. s. v. na τεῖτο attulerunt, Herodoteum in suum loquendi morem vertentes: ο-ἐλθὼν παρyrrago τον Πέρσην, τυγχανων δε ουδενον ων ἐδεῖτο Herod. των ἐδέετοὶ αυτος ελυσεν Herod. ἔλυσε). Aliis tu locia variant libri MM., ita tamen, ut recte nostri editores in omittendo augmento perstiterint; sic VI. 86, 3 παρἄι-τεετο vulgat. cum Stob. Serm. 27 p. 196. παρητέετο F. IV. Mπαραιτησαro vulg. cum V. παρητήσ. S. - 146 παραιτησαντο vulg. παρύτησ. S. - Sed vσθετο VII. 220 cur omnibus ab editoribus contra constantem Herodoti consuetudinem retentum ait, idoneam causam video nullam, et in ala λετο vel omnibus invitis codieibus Uss. mutandum esse eenseo. Nec magis προνδέατο L 61 serendum esse videtur, quod est plerisque in editionibus et in cod. R., aut προηδέατο eodd. M. Ρ. F. aut προειδέατο edd. vett., sed προαιδέατο Herodotum scripsisse, tota haec analogia evincit. cf. ln-terppr. ad Greg. Cor. d. d. Ion. p. 406 sq.

In verbis autem a diphthongo αυ induetis major est librorum fluctuatio ἔναυε quidem VII. 23I omnes libri exhibent, et αυξηται I. M. αυξixo VI. 132. Sed pro vulgato editoque αυξετο III. 39legitur in cod. S. ηυξετο; V. 92, 5 in cod. F. ηυξάνετο pro vulgato cum codd. S. V. αυξανετο. Vl. 63 αυξετο Bekk. al. cum cod. Κ. ευξετο F. . ηυξετο Gss. al. cum S. Quibus in locis ut nemini dubium esse potest, quae genuinae sint formae, Sic neminem jam futurum esse spero, qui vulgata ηυξηντο V. 78. ηυξον VIII. 30. IX. 31 ηυξωω S. diutius toleranda esse putet Pro genuinis aυρηντο et αυξον. - II. 57 recte vulgatur cum cod. F. auda, Pro quo si Gss. ul. ήδα scripserunt, vituperandi sunt. ἐξαυανθη ΙV. III omnium librorum auctoritate munitiun est cs. Suid. αυκνων, ἐξηρανθη quam seribendi rationem cur omiserint in ἐξηυηνa IV. 173 ἐιήυνεν S.) quum idoneam causam videam nullam, ἐξαυηνε reponi velim, praesertim quum Attici quoque constanter hae in voce angmentum omiserint cs. Interppr. ad Xenoph. Anab. II. 3. 16. Aristoph. Ran. 1089 ἐπαφαυάν Mi. - αυτομολεον est I. III omnibus in libris, et III. 160 αυτομολησε in codd. S. V. et plerisque editionibus; quod esset. al. non debebant in ηυτομολησε depravare. - Superest forma ηυδόξατο V. bl vulgata; sed utrum omnes codd. Mss. in hae forma eonsentiant, an alii aliud Praebeant, nescio; id quidem certo scio, Herodotum αυδαξατο scripsisse, eique hoc restituendum esse vide et Lob. ad Butim. II, p. 121 . Diqiligod by Coosl

320쪽

De dialecto Herodotea lib. IV.

In Omittendo augmento temporali verborum a diphthongo olivducturum m&gis sibi constiterunt libri, ct pauca quaedam, quae non serenda esse videbimus, leniorem habent corrigendi rationem, quum plura jam recte scripta exempla exstent. Sic orκτειρε III. 52. αποικτίbro I. 114. κατοικτίlaro III. 156. οἰνωμένους V. I 8. - οἰκοφθορηλὶσαν I. 196. οἰκοφθορημένοι V. 29. VIII. 1 4. οἰκοφθορησθε VIII. 1 2. - οἰκοδομηται I. 181. 11. 1 9 bis '). οἰκοδομημνου Il. 127. περιοικοδομημένον VII. 60. οἰκοδομη- σατο IlI. 10. οἰκοδομησε I. 22 sic Bekk. l. recte, to κο douησε male Gs . . t I. 127. 153. - οἰκοδομεε II. ID. et VIII. 71 Οἰκοδομεον vulgat. cum S. P. V. F.; alii o κοδομεον, quod recte nune odii orps neglexerunt; eodemque modo I. 186 in vulgatis ανοικοδόμησε et οἰκοδομεε Persistendum est, neque audiendi sunt eodd. S.

οίκηνται I. 1 2 bis. III. 97. IV. 23. 11. 53. I 16. 168. V. M. VII. 22. Ita. οἰκησθοι I. 202. οἰκημένος I. 27 bis. 28 bis. 96. I M. 151. 191. 194. 201. II. M. D. 102. III. 17. 91. 96. IN. IV. 8. 22.28. 32. 7I. 93. 101. 105. 185. I96. V. 2. 13. 16. 73. VI. 137. VII. 9. 9, 1. 21. 22 bis. 69. 102. 110. 115 bis. III. 128. 153. 165. IM. VIII. 47 bis. 115. 140, 2. IX. 17. 31. 76 οἴκησαν II. I 5 . IV. Iob. 108. 116. VII. 164. VIII. 138. Orκεε I. M bis. 57. 110 bis.145. 146. 166. II. 51. 120. 140. III. 31. 68. IV. II 4. 158. Ib9. 169. V. 40. 57. 58. VI. 21. 81. M. D. VIlI. 73. Etiam I. 91, ubi olim

male συνωκεε vulgatum erat, nostri editores eum codd. M. K. S. F. u. h. C. d. recte συνοίκεε Praetulerunt, etiam I. Ita recte eum cod. Κ. Οικηto, ut V. 92, 3 κατοἰκητο sine scripturae varietate

exstat; sed quum semel illud ota ηto depravatum ac duae inter se mixtae ruissent scripturae, magna exstabat librorum fluctuatio: οἰ- κωκητο S. V. d. Οἱ ωκητο M. u. c. οἶ οἴκητο F. οἰάκητο B. οἰκέατο edd. Vett., quod neque damnandum est infra sub II. -οικισται IV. 12 omnibus in libris exstat, et ἐνοικίσθη Ι. 68. 11.154. κατοικισε II. 154. III. 9I. 149. V. 42. 76. VI. 20. 33. 119 bis. olixo IX. 89 edd., ubi quidem codd. Ρ. Κ. ωuro et cod. F. ωμεο praebuisse dicuntur, jure merito neglecti. - διοιχηνται IV. 136vulgatum est διοίχονται Κ. eodemque modo omnibus in libris legitur οἰχώκεε et παροιχωκεε Ι. 189 item Suid. s. v. συμφήσας . . . υποβρυχιον οἰχωκεε φέρων) IV. 127. 16b. V. 20. VI. 69. VII. 16 . VIII. 72 et 126; neque assequor, quomodo Lobeckius ad Sophoel. Aj. 896. apud Herodotum VIII. 126 ωχωκει vulgatum esse dicere potiterit, quum et veteribus et nostris in editionibus οθωκεε

recte acripti m exstet, neque ullam e eodd. Μss. varietatem adnotatam invenerim. Eademque seriptura, ut Ionica, etiam Dorothei grammatici testimonio defendi potest, qui in Sehol. Ven. ad Il. R. Adde οἰκοδομαται vel potius οἰκοδήμηται es. infra sub II. IV. 18b. Diuiti do by Corale