장음표시 사용
121쪽
Poenitentiae nulli in primitur dispost. tio quasi necessitans ad effectuiti si.
cramenti, scilicet ad Natiam. Adde tu sacramentis , quae citaracterem uoi
imprimunt, vana esse huiust nodi qualitatem praeciam ad gratia iniquae dicitur Oramas, fingere, Tiae est enim qualitas istar aut in quo est subie , aut Propter quem finem Sc effectu ponitur, Nihil tane responderi Potest Probabiliter; quod scdei lato, tu a an nasuis actibus Schab: tibus ora latur; Sc iule ocratus non est ii :bitus operativus, ut etiam piaedicti Auctores cocedunt, quia non P iso csse aliqua, nisi eκ virtutibus infula; Ex quo sequitur,liuiuia modi ornatu non esse in Potentijs animae,quia in ei; tantia sunt habitus operuiui Neq; est etiam cur fingatur esse in essentia alas in , quia ad nullu finem est necessarius, quia nec ponitur ad cosignandam hominem ad aliquod munus, ali intuin esset character,cicita omnia sacramenta imprimerent chara cherem, quod est contra Conciliorum mentem,Sc contra rationem, quia nullum est i peciale munus, ad quod consignentur homines per caetera sacramenta.Neq; etiam Potest poni huiusmodi ornatim in citentia atq, tanquam dii positio ad gratia,quia alias alia sacramenta,quae imprimunt characterem, imprimerent etiam Pr ter charactere huiusmodi ornatu, quod i mei Auctores ne ant .Praeterea cum ala eκ se
sit immediate capa V gratiae,nsi est cur requirat aliam dispositione physicam Per modii habitus seu actus Primi. Ac deniq; quia iuxta veram Sc sana do. Eicinam,ut hic sacra conferant gratia, non est necessaria eκ parte hois alia dispositio, nisi contritio, vel attritio,aut dilecticia ut abj similes actus; ergo talis dispositio dc ornatus scustra Ponitur.
Vltimo specialiter id osteliditur in
Eucharistia secudam Scotum ubi sui'. quia in ea no potest fingi ornatus, qui sit dispositio p. aeuia,quia dispositio noma et fieri in subst.2tia panis, quia haec
ai non est, qua ndo efficitur transubstat. tiarici, fitentior uisubstatiatio inii stati,qim desinit esse ibi patiis, Sc in cipite te ibi r ui, Christ ;qui circa inii istant , iii,fi tr. ii substantiatio non est ia in i iii,, sicut δε insta iiii, quo e Maer. sit igiam non est aer; neq; fieri potest illi dispolino iii corpore Christi, tu qaia per hoc mysteriun nulla qualitas additur corpor Christi sed sola sacra mentalis Prisent .. .m m etiam quia
corpus Christi non est sui lectu , quod Pristipponitur tralubstant attoni, sed
est pri narius terminus eius; ergo non
Praesupi' nitur tanquam lubiectu, in quo recipiatur aliqua praeuia dispositio: necta dein illa dispositio potest esse in accidentibus panis Se vini, quia illa accidentia nihil de nouo acquirunt, praeter modum ssendi sine subiecto. Ex dictis sequitur primo, charactere iri
non esse d: spositionem gratiae connaturalem,nec ad eius receptionem Perse req uiri in animaSequitur secundo, ill uin ornatu aut dii positionem , qua praefiti Auctores constituunt, no ei se necessariam,nec ponendam in alijs sacramentis, quς charactere non linprimunt,ut ostendimus de poetiitentia de Eucharistia, dc idem iudicium est in alij Ic sic si in iis esset ponenda,e dem
rationes concluderent esse Poti edam in sacramentis imprimenti Sus characterem. Sequ: tur tertio, quod si illa d, spristis pollet attingi et ficienter Physice a sacramentis, similiter & gratia , ProPter eandem rationem;&si gratia non potest ab eis sic attingi, similiter nec illa dispositio. Sequitur vltim l
122쪽
De sacramentorum causalitate. 8'
dato etἰam,quia sacramenta atting rent effective physice S reali ratione, no proinde attingerent gratiarn, quia essent distinctae tormae, Sc actiosaci menti posset sistere in prima si etiam quia nulla est inter has sorinas naturalis conneκio, Scita praefati Auctores non habenti quod probare nituntur, sciIicet physicam causalitatem sacramenti respectu gratiae. Secunda conclusio. Sacranam non causant physica dc reali actione gratiam, sic quod vere eam eiusq; Prod Ehione attingant, sicut ignis productione ignis physica actione attingit.Pr
batur,quia ut notab. I. late ostedimus,
nihil potest active agere ad alique terminum in nullo ordine, nisi in se habeat actum primum,& farinam acti
uam,qua in eodem ordine agat, dc attingat effectum, quia amas secundus dependet essentialiter ab actu primo, illumq; necessario supponit: sed sacra- metum nullam serinam activam habet in se ante motionem a Deo,nec in ipsa motione,qua agat ad gratia; ergo eam non attingit physice.Consequentia est euidens, maior vero probata est notab. I. Minor ostenditur, in primis Per forma naturalem,quam habet,no Potest active agere ad gratia, si illa secundum secos deretur, tu quia agens corporale n5 potest sic agere in alam, tum etia quia effectus est omnino supernaturalis,& sola supernaturali vi tute producibilis; nec habet formam,
nec virtutem aliqua supernaturalem ante motionem a Deo, nec in ipsa motione e X art.1.ergo nullo modo potest
physica actione attingere gratia Proprie dc in rigore loquendo. D ces; Sat e st a L eo moueti,ut sic agat. Contra, quia motusac motio, luscumq; illa sit, sine causatione alicuius virtutis in moto no est causa act ua, ut omnes Philosophi c6cedunt ergo per
solam illa motionem non Pinacti uecocurrere ad aliquem term nu, quem Proprie physica actione attingat. Secundo.Creatura etiam iecudum Sah. non potest instrumentaliter ω- currere ad creationem,ut nos etia late ostendimus in I. p.Contr. 2.Sed gratia haberi no potest, ius per creationem, eo Q forma sit ex natura sua superia turalis,Non educibilis de potentia atq; ergo sacramenta, quae creaturae sulit, gratiam,quam caulant, non attingunt
physica causalitate dc actione. Tertio, Sc suPpono, Q gratia in instanti inducatur,dc similiter illa dispistio & ornatus, quE illi Doctores constituunt in sacris necessitate ad gratiae positionein in subiecto debite disposi.to.Qd gratia fiat in instanti,sati spater, uia est forma spiritualis; de illa veroispositione probatur quia no est successo in inductione alicuius formae,nis penes partes mobiles,vel penes partes ipsius forna : sed neutruest in proposito; ergo nihil obstat, quin illa dispositio et in instatui inducatur. Con sequentia est nota; maior etia manifesta. Minor probatur,in primis non habet hic locu diuisibilitas subiecti, quia anima est indivisibilis,nec dicendu est secundit, si illa dispositio haberet pa tes gradus Armae, ad quam disponit, non posset induci nisi ipsa cotinue maior Sc minor fieret,quia comensuratur ipsi tarniae; sed hoc non est necessariu; ergo nec φ ipsa successive inducatur. Probo minorem , quia possibile est in aliquo facis induci maxima dispositionem, sicut Sc minima gratiam insun-di,ad qua non est necenaria,nisi minima dispositio, Sc tunc tio erunt gradus in ea, secundu quos succelsiue induc F 4 turi
123쪽
tur; pote it ergo induci in instanti. in
Parte etiam Dei producentis istam dispositionem non est repugnantia alio qua ad producendum eam in instanti, tum quia infinitam habet potentia,
tum propter summam capacitatem suscipietuis non habentis contrarium. Habemus ergo, Sratiam non solum in instanti caulariaed etiam illam dispitionem Praecedentem, quam illi Auctores ponunt, posse in instanti caularieκ probationibus praecedentibus.Et
Praeterea quia ipsi ponunt huiusmodi dispolitione necessitatem ad gratia, tisimul et se gratia eu ea; sed gratia est, Scst i in stati; ergo similiter illa dispositio I, positum Scoto,prs dictis Probationibus solum contendente,quod illa dispositio fiat in instanti,nostra c&l sio probatur tertio sic: Gratia vi sit imdiuisibilis serma,&penitus spiritualis, inducitur & fit in instanti: sed facia in
instanti agere nequeunt, sed in tempore;ergo ad eius productionem non concurrunt efficienter physice.Consequetia est optima cum maiori vera &Probata. Minor ostendit utiqui a sacramenta constant verbis & alitonibus,quq per motum fiunt,quq no possunt halbere esse in instanti , nisi in tempore, Sc consequenter nec agere actione sua naturali,nisi in tempore.
Dces,quod id conceditur de instrumento, quando agit actione propria, non vero actione excedente suam virtutem. Contra,quia secudum omnes, quia quando instrumentum habet Gonem eXcedetem suam virtutem,
habet etiam actionem propriam, &quamdiu durat una,durat δέ altera;ergo si una est in tempore, similiter&altera. Ex quo sequitur,qubd si Deus agit mediante instrumeto,dc sacranaento physice concurrete ad gratia, dc sacrum no agit nisi in ip'q, Dein in spe aget successite ad gratiq Productione. Sed sorte finges,aliquam unam syllabam totius orationis sacra luetalis sabere esse in instanti, O ideo fictio est inquit Scotus, in quia formatio illius debet esse cu motu, qui necessirio est in tepore;& pr terea non habetur eκ eo pro ivsitum,quia aut illa syllaba esset priuaa, aut ultima, aut intermedia: sed nulla istarum; ergo dc Piobo munorem, quia quaecumq; Ponatur esse,
eg quo illa habet actionem ad gratia , vel illam dispositionem praecedetem, dc nulla alia,illa sola sufficeret Sc haberet inter omnes rationem sacramenti, quia oes aliae praeter illam iiecui strinmentaliter,nec quocumq; modo Pro ducunt active illam dispositione praeuiam , vel gratiam, quod est maximuincoirueniens, quia moratione sacramentali nulla una syllaba ponitur sa cra metum ed tota oratio cu materia. Finges ulterius,inquit Scotus, ultima
syllabam esse sacrum completiue, Schabere actionem istam, quae sacro tribuitur,no in virtute propria, sed in virtute praecedentium,sicut ultima gutta in virtute omnium price dentiu cavat
lapidem: sed hoc, inquit, nihil ad propositum valet, quia numqua in talita ultimum completiue causat essectum
in virtute praecedetium,nisi quia in cedentia dereliquerint aliquam dispositionem praeuiam ad illum terminutat hic syllabae praecedentes nullam dispositionem dereliquerunt ante vitima; ergo nullatenus dici potest, quod illa syllaba copletiue in virtute praece detium dispositione illam ad gratiam causet, nec gratiam ipsam physica sabiem actione, de qua nunc est sermo. Quarto probatur , quod in aliquo speciali sacramento. s. in Eucharistia,
124쪽
De Sacramentorum causalitate. 89
no n sit possibilissimilis causalitas , si
ue sermo sit de ipso sacramento Per- man elati, siue de ipsa consecratione, quae est via ad sacranaeiatum ;nam primo modo loquendo,species illa Panis non videtur esse causa instrumenta lis, attingendo effectum, s. essentiam corporis Christi realem, neque aliqua dii pos tione necessitatem ad ea,vi satis de se patet quae eni in vis in ea fingi Potest, ut tale effectu pol sit causare
Loquendo vero, secundo modo de cosecratione, idein patet,quia verba illa Prolata non attingunt transubstatiatione, 'l est terminus principalis cose crationis , quae no fit nisi in virtute Dei infinita, quod aeq; vel magis veru, est, qua decreatione. Neq; illa verba attingunt aliqua dil positione praeuiam ad transubstantiatione,quia aut illa dispositio esseti pane, vel in Christi cor Pore: Non in Pane, quia cu illa dispositio esset necessitans ad transubstantiatione , esset in eo de instanti cu ipsa, in
quo esset S panis, quia quae est dispositio,est eius subiectu; dc hoc implicat contradict:one, 0 sit transubstatiatio panis simul cu pane, eo in instati, quo transubstati aliter desinit esse: Neque Pot poni illa dit positio i corpore Christi, quia id esset in eo ante transubstantiationem, vel ea facta ct corporea sub specie xistente.Tunc est fictio componere , de sine fundamento
aliquo;postea vero ad quid poneretur Decelsaria transubstatiatiotieta factar Nulla ergo causalitas physica praeter
diuina, respectu Eucharistis, dc consecrationis, repetitur ἱ dc consequenter nec in alijs.Tande m ar.pcedente gyatia causatur in primo no esse ipsius sacramenti; ergo sacrum non pol esse
caula pli 3 sica efficiens illiuῖ, quia qd non est, non potesse causa effectus,
qui fit, tuo. n.D5 ens pol dare esse, cum nemo possit dare, quod non habet iQuinto. Silaciuiti est causa grati physica, vel equi uoca, vel viriuoca; N5vni uoca,quia tunc gr .lia esset sor maliter in facio: Nec qui uoca,quia ca qui uoca physiza,q rq per forma activam est esscchus, Proxima caest simpliciter perfectior suo effectu:at in re sensibili aliquid nob:l: us vel eminet ius gratia esse non psit; ergo factuin non est Pro prie causa activa gratiae. Tertia Conci Sacrum non psit esse causa efficiens physica unionis gratiaecu subiecto. Probatur,quia ad illa vitione efficiendam req airitur actio physica realis, sed sacrum non Potest tunc,qn illa vitio sit,aliquam habere acti nς pitysica, quia tunc non est, unitur .n. gratia ipsi ais in instanti, qn iam sacramentu desiit esse, non ens aut nublius potesse causa physica. Prqterea gasacramentu in instanti agere no pin, ut sup.diximus: at illa viaio in instanti
fit.Eisde fere argumentis probari pothec Concl.quib.pr cedes probata est. ita Conclus.Vt proprie dc actu
instrumenta dicantur sacramenta r
spectu gratie,non est necessaria ponere in eis vera dcrealem efficiet:a respectu gratiae. Probatur multipliciter. Primo, quia instruincta artis. quae Proprie sunt instrumenta, nullam habet activitatem, respectu operu, quq arte
fiunt loquendo de activitate phyfica, dc reali) quia, ut supra ostedimus,
nihil in eis consideratur, praeter quantitatem, figuram, dc motum quae uota sunt activae sermae, ut apud Oinnes est in consesso ; ergo ut sacramenta possint dici causae instrumentales gratiae, non oportet ut ea active dc efficienter attingant . Secundo ignis vere dicitur per calorem , tanqua in Perinstru
125쪽
iii strumentu in producere ignem : at Per illum non attingit effective formam ignis,sed solum disiam ille: ergo
ad rat: onem instrumenta non requiratur activitas physica,Sc realis,& consequenter sacramenta possunt vere instrunaenia dici, respectu gratiae,etsi veram &physicam effici etiam non ha beant consequetia prima est optima cum maiori,ab omnibus concedenda. Minor ostenditur, quia sicut calor non potest inesse in materia prima, ita nec in ipsam agere; na sicut supponit materiam secundam in essendo, ita Sc in agendo. Praeterea, quia, ut in coiitrouersiis de Eucharistia dicemus,non Potest accidens lubstantiam attingere es ficienter, eamque producere, cum sit quid in ea imperfectius.Sed aduerte,
aliud esse quod quid sit proprie instru
inentum, aliud vero, quod sit Propriuinstruinentum activum physicum:
Primo modo vere Probant rationes
sectae qd sacramenta possint dici pro-Prie instrumenta gratiae , sed non secundo modo, hoc enim secudo modo negat Scotus, ut supra vidi mus; aliquid posse esse proprie, nisi formam
activa h abeat, in suo ordine vere ogat:&i hac significatione negat creaturam pol se c5currere ad creatione, conceditia inen instrumenta artis esse proprie instrumenta,etaon quia sint activa proprie , sunt tamen receptiua alicuius effectus prioris ordinati ad effectum vitii num ; quo modo, inquit Scotu , sacram ctum potest dici instrumentum gratiae,licet non habeat virtutem activam proprie, respectu eius. Si autem ob jcias, non esse simile,
quia sacramentum non suscipit illue Eectum priorem, sicut securis recipit motionem. Respondeo, hoc non o, stare, quia sicut totum illud, quod recipit effectiam priorem, dicitur instri
mentum, ita&quodammodo iste eLiectus iii strumentum dici potest,uere enim dici Potest, quod per motionem
serrae lignum diuiditur at in proposito prior effectus est sacramentiam,vel susceptio sacramenti ordinata ad priorem effectum,qui est gratia. Praeterea meritum est proprie causa instrument. ilis Praemii, nam Vere Peripsum praemium acquiritur,dc propter ipsum datur, cum tamen nullam causalitatem physicam activam, Sc effectivam habeat respectu erus; igitur quis gratia sacramentorum non attingat physica efficientia gratia poterit re spectu eius esse ca instrumeralisaaim
dem ultima dispositio ad formam substantialem vere dicitur causa vitionis animae, cause,inquam,instrumentalis,
dc tamen physice eam no attingit &esficient er;ita sacramentum est vel ti dispositio necessitans ad fieri ipsius gratiae, non quidem habens rationem receptiui, sed immediatae dispositi nis ad ipsam gratiam; nec oportet huiusmodi dispositionem et se immedi te in ipsa anima, in qua recipitur gratia , sed sufficit sui ait Scotusj ut sit in
eadem persona, cum non sit dispositio ex natura rei disponens ad gratia, nec ratio recipiendi eain , sed ex diuina institutione, quoad genus potius causae effieientis , quam materialis reducitur. Hoc amplius declaratur a Scam in A. dist. I 9. in responsione ad quaest. motam, d. I 8. quam ibi soluit, ubi ait, quod poenitentiae sacramentuest instrumentum ad gratiam prima sicut dispositio praeuia eo modo, quo alteratio potest dici instrumentum respectit generationis subiectivae, quia est dispositio praeuia ad ipsam. Et Paulo inserius dicis. quod Sacerdos delet culpam
126쪽
De Sacramentorum causalitate. D I
. , culpam Sc poenam mortis aeterne per, sacramentum poenitentiae: sed id nofacit, itiquit Scotus,nisi instrumentaliter,non quidem attingendo illum es- sectum nec propria virtute, nec ali
rius, sed attingendo aliquid prius, qdia. est dispositio necessiitans ad illum effectum,necessitans, inquam, eκ diuina pactione; ic genu, tale caulans dispositionem necessariam ad terminum; dicitur agens instrumentale, e est de alterante & generante. Haec Scotus, ubi vult expresse, cid alteratio est m- strumentum ad generationem se, stantiae , qiua est dispositio necessitans a d formam substat itiale: simili modo sacramentum dicitur instrumentum gratiae, quia est dispositio necessitans ad productionem eius, licet no e V rei natura,sed eκ past one diuina, nec instrumetum physicum proprie loque-do de instrumento per similitudinem ad instrumetita artis est activum de attingens terminum principalis agetis, ac proinde licet sacramentum non attingat grat iae productionem, dici potest proprie instrumentum seu causa
instrumentalis eius. Q iinta Conclusio . Sacramenta sutat causet morales gratiae , Probatur,
quia habent efficaciam suam, ut supra ostendimus, a passione Christi, quia
Christus meruit,ut per i Psa sacramenta a te instituta nobis gratia coseratur,
ipsa ei timui institura a Christo vero Deo, habent in se meritum Christi mouens Deum ad gratiam per ea causandam i&esiiciendam ; unde quatenus ipsa Christi merita conti nent, ut ipsius gratiae causae instrumentales ἰχmorales. Cum h. ccausalitate morali vere saluantur differentiae, quae de ipsis sacramentis a Sanctis es Conciliis dicuntur,causa citi in moralis vere disecitur causa. Conclusi, aec o praecedentibus probatur, quia cum sacramenta non sint caulae instrumentales physicae ipsus gratis, propria activitate physica,& reali ipsam attiliget tes, suntq; secundum Sanctos vere caulae instrumentales gratiae, sequitur , quod sint causae ipsius morales.
ΡArs affirmativa probatur primo, ex illo Apostoli ad Gal. 3. Quotquot baptizati estis , Christum induistis; sed nullus induit Chri lium, nisi accipiens gratiam, perquam fit Chria fluo conformis; igitur quantumuis mctus quis ad Bapti um accedat, si iulum recipit, gratiam reci Pit. Secundo.Si fictustion recipit gratia cum Bapti l mum accipit , non pos fetialuari, aut esset rebaptizandus: sed utrumque estina Mimu inconue Iliens; igitur vere talis fictus gratiam recipit.Consequentia eli nota; sequela maioris probatur, quia non potest quis sine gratia ba pii sinali saluari; ergo, vel esset iste fictus rebapti Zandus, si gratiam in Baptisino non recipit,vel praeclusa est illi via salutis. Tertio. Baptismus eX pellit peccatum, sed non illud quod prius eXput' sum est , quia iam amplius e X pelli noPotest; ergo peccatum, quod tunc in- est; ergo nullum peccatum in fictoiuiped i gratiae collationem per sacramentum Baptismi.
De hac quaestione videndi sunt
I. sed duo in hac inquirendalum di-
127쪽
sputatione,3e absoluendar Primu . aerit , an recipit Baptismi gratia, disputabitur, quae voluntas si necessaria in suscipiente B iptismu,
ut saltem sacramentum, Screm lacramenti recipiat, scharacterem. Secundo inquiremus,an recedente fictione
recipiat fictus gratiam baptii malem.
Ad primi dubii solutionem primo
aduertendum est eκMigistro, in A. d. .accedentes a d Baptismu in triplici consistere differentia: alij enim reci-Piunt sacramentum tantum; alis vero recipiunt non soluin sacramentum, sed rem sacramenti. s. chara cterem, qui sacrametitum, & res dicitur, non tamen recipiunt rem tantum lacramenti, quae est gratia; alij vero recipiunt omnia,laacramentum tantum, rem Sc sacramentum, S ipsam rem tantum. gratiam. Exemplum primi, ut qui omnino dissentiens accederet. Exemplum secudi,qui vult sacramentum recipere, habet tamen complacetiam alicuius peccati mortalis. Terti j
exemplum est in th, qui bene affecti
cum omnibus ad dignam sulceptione sacramenti requisiti sacramentum recipiunt, in qui b. sacramentum habet Plenu,essem,imprimit. n.in eis charae herem, & simul consert eis gratiam iustificantem, qua eis omnia peccata condonat,dc poenas eis corrresponde-tes remittit,sic O b iptizatis nulla satisfactio imponenda sit , quia per Baptismum homo morti Christi incor-Poratur, quia in morte eius baptiZatur,& consepelitur ei in morte , pota
illud ApostoluQuotquot baptizati sumus,in morte ipsas Saptia ali sumus, consepulti sumus ei per Baptismum in morte; at mors Christi suit satissa-ctoria sufficienter,non solum Pro peccatis nostris, sed etiam totius mundi; ergo qui baptizatur, in morte Christi
incorporaturi eique cons e petitur, moritur peccatis omnino, sic quod ab eo recedant quoad culpam dcfrinam. Quocirca baptizatis, vidi Ni, nulla satiua-ebo in iugi debet,quia passioni & inorti christi iniuria fieret. Secundo obserua ex Scoto ubi s
pra, fictum illum dici, qui aliud praetendit eXterius, aliud vero habet interius, id aut potest accidere bifariam rPrimo ita ut intendat, se velle recipe re ablutionem baptismalem eo modo,quo Ecclesia intendit eam conseriare, oppostum tamen habeat in ani
mo . Secundo potest quis esse fictus, ostendendo se essedit positum ad sacramenti susceptionem, vere tamen indispositus est interius, vel quia non
habet rectam fidem, vel quia habet aliquod peccatum mortale, quod ctu placet, vel Praeteritum,de quo noatteritur. In hac quaestione,cum Doctores inquiunt, an ficte accedens ad sacramentum gratiam recipiat, com muniter loquutur de ficto hoc secundo modo, nam fictus primo modo, ut postea dicemus, iiihil per sacramenturecipit, nec aliquid in eo operatur sacram et alis perceptio dc operatio, quia nec gratiam,qui a nolentem Deus no iustifica , nec characte rem,quia impeditur per obicem contrariae volunt iis, illa enim sola characteris impleusionem impedit. Tertio oblema et ut mo dicebamus, solus dissensus voluntatis impedit char.lcteris impressionem in suscipio te sacramentum Paptismi, sed iste dissensus , vel non contensus, pote st intelligi bifariam: Primo contrarie; Secundo iregative, ut docet Scotus ubi supra,quae. Si i legative sumatur,talum negat actualem consensum: si
128쪽
vero contra te, ponit actualem dissensum.Haec distinctio patet exeo,quod aliud est nolle, aliud non velle : nolle enim diisensum positiuum dicit, quo voluntas actu dis leti re a re sibi prer
sita dicitur non velle aut neque assensum,neque dissensum dicit eκ rationesta, sicque est cuiuslibet actus nega. tio,siue actus volendi, siue nolendi. Sevelle & nolle dicunt actum voluntatis contrarium, ut alsensu in Sc dissensum; non velle aute negat utrumque, seu utriusque actus negationem dicit.
Ex ijs seqtur, quod quis potest dici noconsentiens duobus mo)is: Primo c5trarie, Sc tunc includit actum positiuunolendi .Secundo negative tantu, dc tunc dicit negationem actus virtutique scilicet,& voletidi,&nolendi;diu sentiens aut actu,aut dissentit simpliciter, aut secundum quid. Quod ut percipias aduerte, aliquem posse dici simpliciter volentem aliquid,&simul nolentem secundum quid. E. G. mercator q ut fugiat naufragiu, proiici merces in mare, dicitur volens simpliciter, respectu proiectionis mercis in mare, de nolens secundum quid, quia nollet Proijcere merce , si aliter naufragium euitare Posset,in quo dissentit Tlio. a Scoto, quia ille dicit esse simplici
ter nolentem, volentem, aut secudum quid, Scotus verooppolitum asserit,Qita probat: iste proiiciens in erce ut immersionem sugiat, sua voluntate imperat potentiae motriae ad merces prohcienda dc ipsa volutas se ipsam mouet libere, quia cogi non potest simpliciter; ergo simpliciter uolens pro-1Flt merces in mare, siquidem simpliciter ad id cogi non potest, nolens tamen secundum, s.sub conditione no-Iens,quia nollet, si alio modo posset
vitam saluare.Ex iis colligi Potcst,quis
dicatur simpliciter noles,& noles secudum quid: nolens simpliciter est, qui absolute dc simpliciter non vult aliqd, ut is, qui absolute di sentit coelibatui; dissentiens vero secundum quid est ille,qui Proi,it merces, ut nauseagium fugiat. Est ad propositum casus. Iudaeus adultus, qui positive vult accipere Baptismum,ut tormenta sibi pr parata fugiat, uult quidem simpliciter baptizari,sed non vult secundu quid, qaea si posset euadere tormenta, non baptizaretur. Quarto obserua, ad Baptismu Pa uulorum, per se non requiri parenta consensum, nec eoru si .iem, imo nec Ecclesiae, na et si inuitis parentibus baptizaretur, vel ipsi; non habent ib. fidem , vel nullo sdeli per i inpossibile
existente in Ecclesia,vere bapti Eati remaneret, si baptizans intenderet facere,quod Christus fecit; imo ut i iotauit
Caietanus 3. P.q. 68.art. 7.non requiritur Perse voluntas de consensus baptizati, etiamsi sit adultus, quia tota ess, cacia sacramenti Baptismi est ex pa te ipsius sacramenti, nec requirit eXParte earentis, nisi capacitatem absq;
contraria voluntate.EX clito sit, omne paruuluin iuxta fidem Ecclesiae verebaptizatum, non esse rebapti Zadum;
unde sic sumitur post haec ratio, qui quid non est de necessitate lacra minin uno, non est de necessitate facii in reliquis; sed contensus non est de necessitate sacramenti in paruulis; ergo neq; in adultis;sufficit ergo ad hoc ut sactam charactere causet, qd in susciapiente non inueniat obice contrariae voluntatis, & hoc per se eXtra de Bapti.&eius effectu habetur, ab Inn. III. c. Maiores,ibi. n. mota qu stione desuscipietibae haractere, Sc relata opini ne quoiuda dicentium, characlerem
129쪽
imprimi &inuitis: resutata deinde
Pinione hac, quoad totaliter ivit .c5 cludit haec verba iii calce capitis; Tucergo charactere in sacrametatalis im-
Primit Peratio, cum obicem contra.
riae voluntatis non inuenit rei istente; ergo per te loquendo, imprimit cha racterem ubi non inuenit contrariam voluntatem ergo in eo imprimit characterem , Sc consequenter per se I quendo,non requiritur in suscipiente intentio, vel voluntas positiua,led sufficit non habere contrarium.Secundo
Probatur,viendo ratione supra posita, quod non est de necessitate in uno suscipiente Baptismum, non est de necessitate sacri, per te loquendo, in quouis alio: sed in paruulis volutas etiam interpretatiua non eNigitur ut pro
pria dispositio ad recipiendum Baptis
mum; ergo in nullo recipiente Baptisinum per se loquendo, requiritur consensus ad receptionem eius . Pr batur minor, quia voluntas, Parcium non est dispositio aliqua ,sed solum apPropinquatio patientis ad agen puta ad ministrum conserentem sacrametum. Praeterea si voluntas Parentum esset necessaria, Ic fides, seque getur filium hominis haeretici contra voluntatem Parentum bapti Zatumino manere baptizatum. Nec sufficit dic re, hanc voluntatem esse translatam in Ecclesiam,vel Pastores eius, quia fieri potest, ut Fcclesia nolir, sed potius prohibeat liui ut modi infantem ba- Ptidari inuito parente, dc tamen si ab aliquo priuata auctoritate bapti Zaretur, vere ac valide sit baptizatus;
Sed contra dicta ob pitur, quia eXij, sequitur, posse quempia m pertinere ad Ecclesiana,qui ii nunqua Baptismo conseii serit,ac per consequens poterit idem compelli ad seruandam re
gulam Christianae fi qei, quod tameti
ablurdum videtur. Praeterea si voluntas bapti Zati no requiritur Perse, tanquam dispositio in adulto ad receptione iii Baptismi,sequitur,quod nolle& contemnere Baptismum no erit impedimentum, quia non impedita
nisi velle oppositu in . Ad primu horudico, quod uno ilicovenieti dato,inulta possunt sequi inconuenientia, &ideo dato quod minister temere ba. Ptiaeet adultum haereticum, non est mirum sequi aliud inconueniens, scialicet, quod talis esset de iurisdictione Ecclesiae ratione sacramenti,& tamen non esset compellendus ad fidem seruandam, quia nunqua consentit, sed dormiens baptizatus est, scut si ordinatus dormiebat, non teneretur seruare continentiam ordini sacro annexam. Ad secundum respondeo, negando sequelam, quia nolle Baptis nium , secundum se aduersatur susceptioni Baptismi, & ideo ipsum impodit, dc tum quia tollit suum contra. rium, puta velle Baptismum Nec oppositu in huius nostrae semientiae, quam tenet Caletanus 3. Par. quaest. 68. art.7. de sendit Scotus m A. dist. q. ante solui. ad argumenta,cum dicit, utentem ratrone, ut sit capa X Baptismi. debere habere aliquam deum tionem ad lacia mentum, s debet sibi valere, quia ibi loquitur de sumptim ne digna lacramenti, per quam huiusmodi gratia conseratur, & susceptio Bapti l mi no imputetur ei ad culpam . Confirmatur ampliuS nostra Conclu. quia si adultus accederet ad Baptismucum ibio originali, non esset ei necessaria aliqua attritio, vel poenitentia, quia illud peccatum non propria, sed aliena voluntate contraxit;ergo similiter ad deletione eius Per B aptismu
130쪽
sussicit sola voluntas Christi sine volutata te propria suscipientis, quia sicut
aliena voluntate contraXit peccatum
illud,ita & aliena poterit tolli, sicut ac cidit in paruulis cum baptizantur . Ijspositis,lit Prima Concluso. Infantes statim post natiuitatem e X utero sunt capaces sacramenti Baptismi, nec ad id necessaria est intentio suscipiendi Baptismum,nec propria, nec Parentum,Vel alterius, sed suilicit eis voluntas Christi. Prima pars huius Conclusonis probatur eX usu Ecclesiae, quae tales infantes ante usum rationis eorum bapti-Zat, dc iubet baptizarti, dc hic usus e stcommunis Sc uniuersalis in tota Ecclesia Catholica,& ita semper fuit ab initio, quod ex August clarissitne c5stat,
qui in omnibus sere libris contra Pelagianos, inde probat in nobis esse pec catum originale, quod iuKta Ecclesiae morem paruuli baptizantur in re me dium peccati; ita tenet primo libro de peccatorum meritis,cap. 2 6.ubi dicit, traditionem hanc esse a Domino per Apostolos. idem lib. 3.& F. dc lib. . , de Bapt.ca Raq. kepist. 22. 28. J7. Ios. Ita etiam definierunt tempore Augustitii Concilium induitanum,&Africanum can. 2 6. Sc habetur in ca P. Placuit de consecr. d.4. dc Concit .Lateran .sub Ilii ioc. III. cap. Maiores de Baptisino. Praeterea si paruuli non esset Baptismi capaces ante usum et ionis,essent salutis incapaces, nullumq; remedium coiitra origmate pro eis itistitutu in suisset, quod suavi Dei prouidentiae aduersatur. Item circumcisio, quae Baptismi suit figura,paruulis ante vium rationis proderat, siquide in octauo die circumcidebantur ex praecepto Domini; ergo multo inagis
Paruulis,inquana,caPacibus debet prodesse Baptismus, quod pertinet etiam ad copiosam Christi redemptionem, dc suificientem prouidentiam, qua
hominibus omnibus abundanter Prouidit, unicuique iuxta capacitatem suam.Secutida pars eiusdem Conci sonis eκ praedictis notab. 3. patet, iscprobatur ulterius; nam de facto perficitur Baptismus in paruulis sine pro-Pria eorum voluntate & consentu;e ego talis intentio dc consensus non est necelsarius, ut sint capaces B ipti sint. Praeterea infantibus, ut ita dicam, a P-plicatur originale peccatum absque eorum coli sensu ergo eis potest applicari meritum Christi absque propria eorum Voluntate; ergo ut in Christo regenerentur per Baptismu,nsi est necessaria eoru propria voluntas, Scintetio, dc multo minus ipsoru paretu, vel aliovi,quia nulla est auctoritas, vel traditio, perquam asseramus Clarastum in institutione Baptismi id voluisse, icilicet,voluntate in parentum rei Pecta
filiorum; dc quod ita sit, satis patet eK
dictis in hac declaratione. Secuda Concl. Fictus primo mo e V dictis notab.secundo, qui scit:cet aliud ostes idit e X terius, Scoppositum habet interius,estque dii sentiens animo nullo modo effectu aliquem Baptismi recipit, etsi exterius baptizatur. Probatur, quoad characterem, qui e st prior
effectus B aptismi, quia ut ait Innocen. lli. cap. Maiores de Bapt. sacrameia talis operatio non imprimit characterem, ubi inuenit obicem contrariae voluntatis resistentem , sed in praedicto est obeκ contrariae voluiitatis ergo in eo non imprimit characterem.De secundo vero e ffectu, qui est gratia multo minus illum conseri, quia Deus no iustificat iii si volentem,mermost de adultis, ut nunc loquimur, dc accedes