장음표시 사용
151쪽
illum actum obligauit Deus in iiii strudc suscipientem, utrumq;cri tua Parte: at actus, ad quem honam obligatur a Deo, debet esse humanus,& non casualis & fortuitus, quia super sortuita non cadit obligatio, quae m sua acti ne hoc agit, ut homo intendat id , ad quod obligatur . Quocirca oportet ut minister habeat,respectit actus, intentionem primo modo sumptam,eκ disectis not. q. Respectu actus, inquam, non in quantum est 'tud materiale, sed quatenus a Deo institutus, ut inquit Scotus,sub ista ratione a Deo piscipitur ministro e Xercenti illum: Itaq; debet exerceri Sc intendi quatenus γctus sacramentalis e si . Secunda conclusio. Intentio finis Principalis Se remoti, non est necessaria in ministro baptizate, ne tamen intentio finis proXimi dc minus Principalis. Ad cuius intelligentiam aduerte, quod sini; actus baptizandi eli duplex: Alter principalis dc remotus, Ut Pote baptizatus fiat filius regni coe-lastis, qualis fieri non pote st, nisi habeat gratiam ter quam est dignus vita aeterna: Alter est proximus & minus principalis, ut scilicet baptizatus fiat Cliristianus siue membrum Ecclesis militantis.Hunc autem finem Pro-Nimum Potest quis intendere vel in generali, vel in particulari: in particu Iari , ut si intendat istum intrare in Christianorum legem seruandam: in generali vero si intendat facere circa
istum, quem abluit, quod Christiani
solent facere circa suos. Probatur conclusio, quia eXercens actum humanum intendit finem illius actus, quatenus actus humanus est sibi: sed fianis huius actus humani ut sic, non est finis ultimus, scilicet ordinare baptizatum ad vitam aeternam,quia hicnis est proprius Dei dir entishomia
nem ad se ipsum; ergo iste baptizans
vi sic, non tenetur intendere illum,
sed alium actui immediatiorem, licet minus principalem, vel in particula ti , vel in generali, modo prius eXpo sto. Et confirmatur, quia iste actus
humanus a Deo praeceptus ipsi minuestro vi sic, & ut humanus sit & praeceptus, S ut sic exercendus, non habet pro fine vitam aeternam, sed solum consignationem baptizati intra
similiam Christi; ergo hunc finem
debet intendere, & non illum. Ratio nis vis consistit in hoc, quod exe cens actum humanum debet intendere finem illius actus, quatenus humanus, & sibi praeceptus est, hic a tem finis est ille, qui actui est prom-mior, sed talis finis est velle intrare istum legem Christianorum seruandam , vel facere saltem quod Christiani faciunt; ergo hunc finem de
bet intendere, non vero illum prin cipaliorem Sc remotiorem,qui est ordinatis huius in vitam sternam,quod sufficit ut Baptismus sub hac intenti
ne collatus teneat, nec alterius finis intentio si necessatia . Hanc conclusonem tenent communiter Din res in quarta dist. 6. D.Bonavent. artiis culo tertio, quaestio. Prima. Richar.a
ticulo primo, quaest. secunda. Duran. quaestio. secunda, Scotus prae caeteris expressus Sc elegantius quaest. quinta, Alens. quarta parte, quaestio. deci-
matertia, membro primo, per totum,
Hugo de Sancto victore, libro secundo de sacramen. parte sexta, caPitulo decimotertio. Probatur amplius concluso, quia sic fuit semper ab Ecclesia intellecta institutio sacrament ruina Christo facta, sicque ab ea di finitum est, ut Patet in Conci Florent. in
152쪽
De requisitis ad Baptismum, Sco II r
sess. sexta , can. undecimo, ubi sic dicitur : Si quis diκerit , in ministris, dum sacramentum conficiunt , non requiri intentionem saltem faciendi . quod facit Ecclesia, anathema sit. Εκ quibus verbis satis insertur necessariam esse intentionem,respectu actus& finis proκimi actus , dc sufficere illum halute, respectu huius, nec reis quiri intentionem finis remoti dc vutimi. Hoc autem esse rationabile, his verbis explicat Scotus: Si quis enim legislator instituerit in sua politia tactum manus esse signum practicum
amicitiae, non intenderet, quod utentes illo signo praecise habere ni actum humanum circa ipsum, quatenus quid materiale est,sed in quantum est tale signum institutum ; de si disposuisset esse tale signum facere seruare, non faceret illud seruari, nisi homo actu illu m exerceret, ut ad talem
finem proximum institutum I ergo cum Christus sacramentum Baptismi instituit, tanquam signum efficax ad adscribendum hominem membrum suae Ecclesiae, voluit Sc praecepit, ut minister hunc actum exerceret, &intenderet hunc finem actui proxumum , licet ipse Deus vitetiorem Gnem intendat. Et confirmatur ex ibla Apostoli prima Corinth. quarto. Sic nos eκistimet homo, ut ministros
Christi de dispensatores ministeriorum Dei: ille aute di dispensator, cui
aliquarum rerum cura committitur,
ut albitrio suo earum distributio fiat, quam modo humano faciendam esese, nemo rationis bonae compos nega Ut ; ergo ad hunc modum commiseia est hominibus sacramentorum dispensatio: sed is modus non est absq; voluntate de intentione faciendi actum IIII. commissum ; ergo de intentio ad id necessaria est resectu finis actus sal
tem proXimi. Sed ut vim huius rationis, quae in idem cadit cum suprapositis, intellia gas,aduerte,duobus modis negotium aliquod fieri per internuncium vel per ministrum . Priminui legatus seu minister tantum si referens alterius voluntatem: Secundo, quando pol stas datur huiusmodi ministro, ut ipse vice alterius, suo tam eiudicio dc arebitrio negotium faciat & expediat. Quando fit priori modo, non requis ritur voluntas seu intentio internun cij, sed solum quasi materialiter con currit reserendo alterius voluntatem equando vero posteriori modo fit, ministri voluntas est necessariar vireκ iudici cognitionem causae committit,& smul eius iudicium necessitium est, vitalis iudeκ modo humano,&per propriam voluntatem tali utatur
liotestate. Huius posterioris genetisunt lacramentorum ministri , qua
sunt fideles ministeriorum Dei diaspensatores: Quocirca modo hum no , & propter finem intentum immediate a Christo ea administrare debent, ac proinde intentionem Gnis proximi & immediati illius actus humani & sacramentalis habere t netur. mi, sequitur, ad sacrame tum conficiendum non sufficere habere intentionem conficiendi illam actione quasi materialem .&vta in natura, sed ut sacramentalem, ut Scotus recte docuit ubi supra, sic ducas . Ratio autem, pr ter quam requiritur ista intentio hnis prommi, , non remoti,& vltimi, est congrua, quia scilicet Deus voluit actum istum exercitum a ministro esse humanum in eoin non tantum ut est talis amis
153쪽
in natura , quia in hoc non distingueretur ab alia balneatione cum alijs verbis , sed in quantum est actus alicuius,ilc ininistri exercentis signum
Sed contra has conclusiones obij. Ut Scotus dupliciter. Primo sic:Iustr mentum non oportet ut habeat actionem propriam, quia in actione pro-Pcia non esset instrumetum,sed principale agens; ergo nec quod habeat intentionem respectu finis, sed sufficit quod dirigatur ab agente principali intendente finem: sed ministerest instrumetuin Dei; ergo ad amim
sacramentalem exercendum , in quo rationem ministri habetition requiri Rir in eo intentio finis. Secundo. Ad sacramentum nihil
aliud requiritur,nisi pars, vel res sacramenis: sed intentio ministri non est Pars,nec sacra menti aliquid,quia non est aliquid sensibile; nec est res sacramenti,quia res sacramentum est in suscipiente sacramentum; igitur Scci Ad primum ex dictis in hoc articipatet,proposti nem illam argumenti,quod instrumentum non habet in- te tionem respectu finis, aliam ab a gente principali, solum intelligedam esse de instrumento tertio & quarto modo dicto, minister autem non habet rationem instrumenti illis ultimis modis respectu ablutionis sacramentalis, immo inquit Scotus, est causa secunda respectu eius, etiam ut sacramentalis est, ct ideo habet propriam intentionem liberam, quae cognitio nem actionis eius & finis supponit; respectu tamen effectus Bapti lini,scit cet gratiae, quae hominem ad vitam aeternam ordinat, dici potest instrumentum res pectu Dei, eo modo, quo agens disponituum dicitur instrumetum respectu agentis peifiesentis eR sectum, ut supra locuti sumus: Et tale agens non habet intentionem respoctu termini principalis agentis,sed respectu sui proprii termini , scut altorans lignum ad formam igni est ages disponens, & solum habet intent: nem naturalem respectu caloris ab eo producti, quo disponit lignum ad formam ignis, non tamen respectu istinae ignis, sicut nec respectu eius habet actionem . Et ita concedo sim quit Scotus) non esse necessarium baptiZantem habere intelionem respectu ultimi finis Baptistat, sed respoctu Baptismi, di finis eius proximi ita cut supra explicatum est. Ad secundum dicit ibidem Scotus, ad Baptismum aliqua pertinere ut imtrinseca ipsi, aliqua vi extrinseca; cau sa efficiens requiritur tanquam causa extrinseca ad sacrameli effectionem; id vero quod ultimate agens intelle male denominat ad agendum, est intentio. Quando ergo dicitur,quod nihil pertinet ad sacramentum,nisi sit Pars, vel res eius, veru est de eo, quod est intrinsecum landamenti vel fgnati ipsius sacramenti intentio vero neutro modo est intrinsecum sacramem to, tamen necessario ex parte agentis ad essectionem eius intentio; ergo noest de essentia sacramenti,nec serm liter sumpti,nec pro connotato, est tamen necessatio requisita eX parte agentis,ut sacramentum conficiat;sic
ti ad esse ignis geniti solum ut intrinseca concurrunt materia dc forma, requiritur tamen ut causa eκtrinseca eLficiens ignem, scilicet ignis producens ipsum,&forma, qua Producitur. Tertia concluso. Intentio habitualis non sufficit in ministro ad consi, ciendum sacramentum.Probatur,hID
154쪽
De requisitis ad Baptismum 8cc. II s
iusmodi intentio no susscit ad actum actitatis intentio ad Baptismi conse-
humanum ut sic; ergo nec ad conse chionem, nec ad alia sacramenta conciendum sacramentum. Consequen- ficienda. Quod vero ista actualis in-tia est euidens, quia actus sacramen- tentiosus ficiat, patet, quia nulla alia talis cum sub praecepto diuino cadat, persecti or est dabilis , nec sufficien
necessario deest esse humanus, quia tio tenet enim inter omnes intentu
super fortuita&casualiano cadit prs- nes primatum; ergo illa susscit. ceptum&obligatio.Antecedens pro- uinta conclusio. In baptigante bo , quia si quis habeat habitum in- sufficit virtualis intentio, id est, quMclina ntem ad desiderium sanitatis, & aliquam habuerit intentionem actua- curatur, nullo modo intendens ad sa- Iem, vel ex qua descendit nunc actus nitate,sed ad ludum, non dicitur con- baptizandi, sue in isto adhu habeae sequi sanitatem per aliquem actum intentionem , siue non ; scuti si inhumanum, sed casualiter& sortuito, duens se ad Missam intendens celo non magis si si non habuisset intelim brare secundum usum Sanctae R item ad sanitatem; ergo sola intentio manae Ecclesiae , & eκ isto procedit habitualis non sufficit respectu finis continuo in celebratione Missae cumactus humani,vt humanus est.Et con- magna distractione circa eam, vere firmatur, quia talis intentio potest est facit ea,quae necessaria sunt ad actum . se in dormiente, cuius actus si dota sacramentalem , quod est conficerenuens efficiat illos, humani dici ne- sacramentum. Probatur, quia actua- queunt, licet sint actus hominis; er- lis intentio non semper requiritur, vim habitualis intentio non sufficit ad si sit sufficientissime, ut supra ostenachum sacramentalem , quia tunc dimus, nec habitualis sufficit; ergo etiam dormiens posset illum effice- sufficiet haec virtualis, quia alia non re Vere. datur. Praeterea non minus sufficit Quarta concluso. Intentio actualis in ministro intelio ad meritum quam licet sussciat in ministro bwtizante, ad sacramentum conficiendum; vel notamen semper est necessaria in eo. clarius , intentio ad meritum suffi-Probatur,quia non obligauit Deus ho ciens sufficit ad consectionem sacraminem ad impossibile, vel nimis dif- menti: sed ad metitum non requiri-cile, quale est non distrahi, quia secun tiar actualis intentio, sed virtualis sus- dum Augustinum 3 dib.de libero arb. scit; ergo in ministro ad confecti non est in potestate nostra , quin visis nem non erit necessaria actualis lim tangamur; nec etiam plus obligauit tentio,sed virtualis erit sufficiens.Ma- Deus ministrum in illo actu baptiz, ior probatur, quia meritum non ha-di, quam in exequedo S exercendo bet effectum, nisi proprio voluntatis actus aliorum sacramentorum: sed in conatu eius, qui diuina gratia Per- conficiendo Eucharistiam,v estem fusus & adiutus mouetur ; at sacra-cellentissimum sacramentum , non mentum habet essemim non pirobl:gauit non distrahi, quin prius lim motum voluntatis in aliquo, sed is tendens celebrare, licet in proferen- Ium si non ponatur obex;ergo illa timo verba sacramentalia si distractus, tentio, quae ad meritum suincit muti
155쪽
ciamenti. Minor probatur, quia si re quireretur semper actualis intentio ad merendum,sequeretur,quod qua-tumcunque persectius, & quacumq;. Persectione actum inciperet, si post . distraheretur,non haberet in illo opere meritum, quia non haberet actua. lam intentionem, quod tamen nimis durum et set cocedere in Martyribus , qui sere ui tormentorum ablorpti, veli distracti non haberent huiusmodi actualem intentionem, qui enim dicere audebit, eos in huiusmodi tor mentis non meruisse a non ergo est
necessaria intentio actualis; Sc cum habitualis non sufficiat, sequitur vir tualem sufficere ad hanc sacramentorum administrationem, S consequenter illa ad id minus est requisita, cum actualis non sit necessaria, & habitualis non sufficiat.
Sed circa conclusionem aduerte illam particulam, siue in isto actu habeat intentionem actualem , vel ali quam ab ea descendentem, est enim
in is verbis difficultas; nam ex dictis
necessaria est ad baptizandum acta lis vel virtualis intentio, quia habitua lis non sufficit;ergo in actu baptizandi vel e si necessaria actualis intentio , vel aliqua ab ea descendens: Quom do erso in coticlusione dicitur, siue in actu Daptizandi minister habeat actualem intentionem , vel aliquam eκ ea destendetitem, vel non 3 videtur enim ijs verbis negari esse necessariam ad minus virtualem intenti nem . Respondeo,conclusio ita ut iacet est Scoti ubi supra, quaestio.&Nta, di voluisse solum, quod actus baptizandi solus est humanus&sufficiens ad Baptismum valide conficiendum, dummodo ab actuali intentione descendat, dc virtute eius fiat , siue illa
actualis intentio duret siue non, veIfue duret aliqua alia intentio eκ prima descendetis, & ab ea causata in ministro, siue talis non derelicta suerit , dummodo actus baptizandi ab illa pruna actuali intentione descendat. Hoc melius intelligetur eκ dubij sequentis intellectione , quod
Scotus ipse mouet. Quaerit, quanam ratione potest aliquis effectus , qui modo est, reduci ad illain determinationem primam , sicut in causa , si nunc, quando actus esse itur, illa in. tentio non est, nec aliqua alia imperans istum actum, Respondet Scotus ex propria sententia in hunc modum , quod siue voluntas intendens
aliquid relinquat in potenti; inseri
ribus,siue nora, ordinate tame habeat suas volitiones respectu finis, Sce rum , quae sunt ad finem, de cum ad aliquam istatum peruenerit, Sc Mctum inferioris potentiae correspondentis imperauerit, potest ille actus inferior manere, licet nec illa intentio prior, nec secunda manet; dc dum
manet ille actus,voluntate quantumcunque distracta, dicitur manere ii tentio virtualis. Εκ quo Scotus videtur insinuare, dc in prima responsi ne ad argumenta affirmat,illud quod prima intentio relinquit, secundum , cuius virtute fit actus imperans, quiabus non manentibus, prima scilicet, de secunda intentione a prima caus in, dummodo actus baptizandi vi te primae sit causatus , dc duretr ait durare in virtute primae intentionis actualis, esseqire in eo virtualem ii tentionem. Non igitur negat achiam imperatum , ut humanus fit,debere
intendi actu vel virtute , sed quod
non manente actuali intentione Priama , vel secunda ,-o descende
156쪽
De requisitis ad Baptismum,&c. I 2I
te Sc causata, adhuc actus imperatus, ct actus baptizandi est, Se dicitur intensus virtualiter , quia virtute primi actus fit, & durat; sue igitur duret actualis intentio in se, siue non, dc siue alia ab ea causetur in operante, siue non, dummodo ille actus imperatus a prima intentione actuali descendat, ct virtute eius fiat , sufficit ut dicatur esse in eo virtualis intentio,vel virtua liter intendi. Et hoc vult dicere Scotus, dum ait sufficere intentionem virtualem ad consciendum sacramentum, sue prima actualia intentio formaliter duret siue non, quia sufficit, quod hic actus sit causatus ab actuali intentione, k quod virtute eius duret absq; intentionis contrariae interruptione, nam quamuis ipsa intentio interior interrupatur, potiς ipsς exteriores manent applicatae ad suos motus, eosque continuant virtute primi actus: de quamdiu notitia illa durat ex vi prioris applicationis per primam actuale intentionem factae, dicitur virtualiter ab ea manare dc otiti.
An malitia ministri σιλ mPArs affirmatim his argumentis vero similis redditur.Primcliquia me
brum aridum non potest esse causa influedi vitam in aliud membrum: sed minister malus est membrum malu Ecclesae, quia sine gratia, quae est vita Ecclesiae; ergo m litia ministri effectu Baptismi impedire potest. Et confirmatur , quia Mai acn .secundo ait Do minus; Maledicam benedicti Oiab. vestris, & loquitur cu sacerdotibus.Glo.
vero Hieronymi ait sic: Quidquid a
vobis benedictu silirit , erit a me maledictam; ergo qui baptizatur a malo sacerdote,maledictus est; non ergo recipit per huiusmodi ministrum gratia in . Et Eccles. 34. Ab immundo quid mundabitur 3 sed sacerdos malus est immundus; ergo ab ipso, vel per ipsunon confertur in Bapti lino gratia, quae animam mundat. Secundo.Cyprianus constanter tenuit Biptismum datum ab haereticis,& schismaticis fuisse iii ualidum, vel igitur errauit in fide, vel non: l'mmum dici nequit, quia errans in fide, si in il .lo errore moritur, da natur: at Cyprianus fuit Martyr gloriosus, cum in illa sententia permanserit usque ad mortem ; ig tur saltem asserere Baptismae se nullum datum ab haereticis &schismatici non est error in fide ergo saltem non est asserendum tanquam certum, quod malitia ministri non impediat sacramenti effectum. Tertio. Ambrosius in lib. de initiandis rudibus,dc habetur I . quaest. I .cap.
Non sanat: Baptismus per fidem non mundat, sed polluit.Et ibidem: Qui faciunt,& quibu5 faciunt, nihil prodest, sed ad iudicium est, Sc loquitur de inalis baptizantibus ,& recipientibus ab
eis Baptismum. Quaestionem hanc disputat Scotus in A. d. I. quaest. i. Seraphicus Doetat etiam quaest. I. AleXa.4. Par. quaest. 8.
Ad cuius intelligentiam obserua , qdeo ipso,quod inquirimus, an malitia ministri impediat effectum sacramenti, inuestigamus etia,an sanctitas, nita , fides eiusdem si ad Baptismum necessaria. Nole aut e sanctitatis, intelligimus statum gratiae ipsius ministri; , per bonitatem non selum habitualem
157쪽
lem virtutem, sed etiam actualem ipsus operis honestatem, quo sit sacramentum sper fidem vero non solum intelligimus habitualem fidem circa alia necessaria, sed etiam spiritualem,
veram existimationem es credulitatem habitualem, aut etiam actualem circa ipsum sacramentum, quod facie dum est;ratione vero malitiae ijs opposite intelligimus omne peccatum mortale,haeresim,& similia,& inquirimus an huiusmodi malitia in ministro sacramentum Baptismi invalidet,& ensectum gratiae impediat, de qua re vari, suere errores. Alij enim affirmarunt, quod si minister erat praescitus, S reprobus, nihil efficiebat,sed necessariu esse quod fuerit praedestinatus, ita satetur tenuisse Suitceph. Alij dl-
Nerunt, ministrum existetem in peccato mortali non efficere sacramentum: hunc errorem reseitS.ThOm.6. contra gentes titu.77. &Beria. ser. 66.
in cantica. Alij vero concesserunt, fideles etsi iusti non sint, vere sacramenta efficere, non tamen haereticos & schisniaticos. Haec sententia tribuitur Cy-Priano, non tamen ipse suit primus eius auctor, sed Agripp. praedecesset eius in Episcopatu Carthag., constate V August.lib. a.de Baptis. cap.7.& libro de unit.Rapt. cap.7 . qui refert, Agripp. cepisse mutare antiquam nam rem baptizandi eos, qui ab haereticis erant baptizati. Cyprianus autem sententiam hanc sortiter defendit, Sc alijs Asricis Episcopis eam pei suasit, adeo ut coacta Concilio eam diffinierit pace tamen cum Romana Ecclesia seruata Sententia haec inter hos P tres eo tepore sine pertinacia aut notali aeresis disputabatur. Vltimus error potest esse eorum, qui asseruerunt haereticos vere conferre sacranactum, notamen sacramenti efficaciam, tal et gratiam, quia qui sanctus non est non potest alios sanctificare. Secundo nota ex D. Bonaventivbi supra,esse in duplici differentia opera humana: alia,quet habent virtutem de
valorem a charitate, vel voluntate interna solumalia vero, quae suum valorem & efficaciam habent solum ab institutione Diuina. Prima sunt opera virtutis & viiij, quae pensantur secundum qualitatem voluntatis; quae enim a voluntate charitate formata oriuntur, meritoria sunt, quae autem a voluntate obliqua originem habet, vitia dicuntur. becunda vero opera sunt sacramenta,quom ualor&efficacia pensatur secundum meritum, Scdignitatem Christi constituentis, de talia semper efficacia linanent S i polluta, nec possunt aliquo modo pollui per ministros, scut nec meliorati, habent enim virtutem a Christode non a ministro: sicut semen iactum in terra aequaliter fructificat sue si binus, qui seminat, siue malus. Tertio obserua,propter tertium argumentum hic disputandum esse et an Baptismum recipiens scicter ama lo ministro peccet in quare D.Tho. 3 .par.q.6 .art. 3. ad secundum, Sc qO. 72. art- 9. duplicem distinguit ministrum iniquum, alium uocat toleratu ab Ecclesia,qui licet peccator sit, tameneque ab Eccesia praecisus, neque a
sacramentorum ministerio aliqua ce-sura suspensus : Alterum vero non
toleratum, qui ab Ecclesia est prohibitus siue suspensus, vel praecisus, ut haereticus publicus Sc declaratus . Qua distinctione supposita duas statuit regulas abique ulla limitatione : Prima est, a ministro tolerato ab Ecclesia , quamuis iniquus
158쪽
De requistis ad Baptisnatim &c. I 2 3
quus sit, licet petere sacramentum , quia ego peto rem licitam , quam aliquis licite praestare potest, dc mihi
utilem ac fere necessariam is cur ergo priuari debeo mea utilitate & commodo3 Secunda regula, a ministro notolerato non licet petere sacramenta& accipere, quia ille non solum inique daturus est , sed etiam non potest licite dare. Scotus ubi supra q. q. alia via incedit, cuius sententia in conci sonibus dilucidabitur, quantum Per tinet ad ministrum praecisum & non
toleratum, dc quantum ad non praecisum Stoleratum, seu permissium. Sed memini tempore D. Thomae &Scoti omnem ministrum excommunicatum suisse non toleratu, quia omnibus prohibitum erat ab ipso petere & accipere sacramenta, tamen post Concit. Costantieis,dc Basleenses est 2. moderata est haec prohibitis, Selimitata ad eum, qui nominatim est excommunicatus, & de nunciatus, vel notorius percussor clerici; ita ut nullo modo tergiversatione celari possit. Unde eκ vi huius noui iuris, s lus ille dicendus est minister non toleratus,qui hoc modo excommunicatus est,& solum respeetia illius prohibentur fideles speciali ac directa pro
hibitione petere vel accipere ab eo sacramenta, qua prohibitione directa non prohibentur fideles accipere sacramentum ab haeretico non e Xcommunicato praedicto modo, quia cum moderatio Concilii Constantiens s generalis sit, & ad omnes eXcommuniscatos se extendat, & comprehendat, ct ideo quamdiu illi nominatim emcommunicati non fuerint, non erit specialis de directa obligatio non recipiendi ab illis sacramenta danquam
ab excommunicatis, sed solum illa, quae esse potest de uitando iniquo ministro in illo opere. His ita constitutis, si
Prima conclusio. Quacunque m litia minister si malus, vel haeresis, vel schismatis, siue morum, salua virtute Ecclesae, si intendit facere quod
facit Ecclesia, seruatque modum eius, . vere Baptismum confert, dc talis BD ptismus vere habet effectum in baptizato, no obstante malitia ministri, nisi obstet malitia suscipientis. Coclusionem istam ponit Scotus q. I. cuius veritas,inquit,non habet nisi unam rationem, Propter quid videlicet, quia sic placuit Christo, sacramentum instituere,ut malitia ministri ipsum non impediat,nec eius effectum: qu6d autem Christus sic instituerit, colligit Augustinus ex illa auctoritate, quae habetur Ioan. I. Super quem videris spiritum descendentem, hic est, qui baptizat.trach. 6.cap. I .ubi dicit: Sint ministri iusti, si volunt, s autem noluerint esse iusti, qui sedent in cathedra Moysi , seruum me fecit Magister meus, id est, Christus,de quo Spiritus sanctus dicit: Hic est qui baptizat. Et
tract. s.super Ioan .cap. I. Quam baptizauit Iudas, Cliti stus baptizauit, si quos autem baptizauit ebriosus, homicida, adulter, si Christi erat Baptiumus, Christus baptizauit, non timeo adulterum , nec ebriosum, nec homicidam, quia columbam attendo, Perquam mihi dicitur: Hic est qui baptizat; ergo malitia qu cunque ministri sacramentum non inualidat,nec essectum eius impedit, si Baptismus valirem & efficaciam non a bonitate ministri habet, sed ab institutione Chrsestri; ergo effectum eius malitia min, stri non impedit , sicut nec efficaciam tollit: Sic congruum fuit Baptismuin
159쪽
institu rationabile enim erat Deu ast sistere suo signo praetico ad calidum
signatum ex determinatione voluntatis suae praecedentem omnem ministri cognitionem, ut sicut illa determinatio sua qua tribuit signo essicaciam. est ab ipso immediate omnino, &primo; ita assistentia consequens illam determinationem ad causandum , est ab ipso immediate nulla,attentacon ditione ministri, uoad bonitatem vel malitiam, ut sic lignum esset semper certu, dc efficacia haberet, alias enim Ecclesiasticus ordo & regimen vel esset perturbatum , vel incertum, non speculativa aliqua & inusitata incertitudine, sed ualde communi, morali,
ac humana,quia fides vel sanctitas ministri frequentissime deest , ac moraliter deesse potest. Item si sacramenta,ut supra ostendimus, suam efficaciam habeant praecise a Deo, tanquaa causa efficiente. & a passione Christi tanquam a causa meritoria, dc nona ministro,& ab alio; ergo quacumq; iniquitate minister sit iniectus sacra. menta habebunt suam efficaciam. Praeterea si Baptismus non posset conserti a bono, non esset in magnum viatoris remedium; sed quasi communiter in detrimentum;cum enim quasi nullus possit esse certus de bonitate propria, multo minus nec de bonitate alterius, ergo si e& botiitate ministri dependeat Baptismus nunquam posset aliquis esse certus,imo semper idubius de suo Baptismo, quod est maximum inconueniens. item ex Parte
suscipientis est optima congruentia, quia uidetur omnino iniustum, alterum pro iniquitate alterius puniri, quado ille alter nullo modo commmnicat iniqu'tati illius. ita ut possit sibi imputari: sed ille baptizandus disponit se ad gratiam quatu potest ; ergo
si malitia ministia ab eius executione impediretur, propter culpam aliena nullo modo sibi imputandam,Puniretur. Coclusio est communis omnium Doctoium sententia, quam Perpetua traditione seruat Ecclesia. Et D. August.lib.primo de Baptis.cap. 7. r
fert post mortem Cypriani, dc non explicat quodnam fuerit hoc Concilium plenarium: non nulli v ro coniectatur fuisse Concilium quoddam Capuense, sic enim de illo diciatur Conc.Carthag. 3 .cap. 3 8.& Con Africaeapit. I s. illud autem suggeriamus mandatum nobis,quod etiam in Capuensi plenaria Synodo videtur statutum, ut non liceat fieri rebaptia Eationes dc reordinationeu sed Synodus haec non fuit generale Cocilium. sed nati anale. Sed quidquid hic re
diderit Concit. Nicen.& determinauerit,refert illud Hieron. Dialog. contra Luciferu, circa finem,quamus talis canon non eXtat.Conclushaec est cellissima, de qua dubitare non licet, nani in Concarident. scis.7 .cap. I 2. de s cramentis in genere dissilit,ministros sacra mentorum etsi in peccato mortali sint, si caetera necessaria seruenti vera conficere sacramenta. Elcan. de
Bapt. diiunii Baptismum posse dari ab
haereticis. Ex iis sequitur primo,val rem dc ueritatem sacramentale Baptisini per se non pendere eκ fide Sesanctitate ministri, atque adeo sacramentum datum a ministro quantumcumque iniquo,schismatico,hqretico, dc ab Ecclesiae praeciso, ualidum esse, dummodo alia omnia necessaria concurrant. Secundo sequitur,lianc nostram conclusionem aeque procedere in omnibus sacramentis, quia rationes factae eande uim habent in omnibu's
160쪽
De requistis ad Baptismiun&c. 12 s
nibus', atque adeo eadem est sere de naturae, quo delebatur originale, d. omnibus traditio, quamuis in Baptisi circumcisione habuisse locum, nainino magis sit expressa, praesertim quo etsi non sit tanta certitudo,quia aliqui adhaereticos: sed rationes adductae dubitarent,dc praeseitim de sacrame- eamdem vitia habent in quocumque to legis naturae, nihilq; de hoc est ha- Peccati senere,siue illud sit cotrachari chetius dii finitum, caeterum sine du-tatem,sime contra fidem lue minister bio hoc probabilius apparet,quia prae
ex mala intentione & voluntate, vel satae irationes eamdem vim habent, ex aliqua mala alia circumstantia ad & in omni tempore dc lege, hoc eκ- conficiendum sacramentum mouea- Presse tenuit August. lib. primo, cotratur . Sequitur tertio, quod Coim Cret con .ca. 1.3cepist. 23. Oppositam
clusio nostra non solum est vera de se sententiam de sendere videtur Canocramentis, sed etiam de eorum effecti de sacramentis ua genere, P. f.ubi in-bus, ita quod sicut minister quatum- ter alias differentias, i quas inter noua vis haereticus siue schismaticus, aut & vetera sacramenta constituit, una quo uis alio peccato infectus, verum est, quod illa sanctificant etiam ab inconseri sacramentum, ita etiam dat sa fideli collata, non vero ista ; sed non cramenti efficaciam, si suscipiens e Xplicat, an illa sacramenta a mini- obicem non ponat; omnes scholasti- stro infideli collata, essent vera sacraci Doctores hoc affirmant, tenentes menta dc valida, sed solum quod se
hanc conclusione in , dc Scotus Vbi tu data gratiam non conferebant, pote. Pra, eam tanquam indubitatam ad- rant aut valida esse,etsi suo effectu ca- inittit, ut Patet e X tenore nostrae con- rerent, ut in adulto ponente obicem
clusionis, quae de verbo ad verbum latis Patet. Certe contra debitam sacra est Scoti: Alens. id ipsum eXPlicauit, mentorum institutionem videtur e tertia patiquaest. IS. memb. 3. art.pri- se asserere, absque fide ministri nonino,&quamuis hoc, qd ad effectum fuisse valida lacramenta, ut ex dictis sacramenti attinet,non sit tam eXPrei latis constare potest: non .nan fide mise dis finitum, est tamen omnino cer- nistri suam efficaciam habent, sedatum, Sc ex propriis fidei principi, se- meritis Christi praeui sis. Si autem valiquitur.Et quantu ad primum si sermo da erant,cur negatur, non contulisse est de charactere, res est manifesta, verum gratiae effectum n5 nentib. ideo enim Baptismus ab haeretico da- obicem.3 quia ut tunc diximus, ille es tus iterari non potest, quia indelebi- sectus non nitebatur in merito aut filem characterem imprimit; idemque de ministri,sed in Dei promissione, Sciudicandum est de sacramentis ordi- in meritis Christi nis & Confirmationis. De enectuus Secunda Concl. Non est per se, &ro gratiae regula est fidei e N Conc.Tri intrinsece matu, petere, aut acciperedent.le T. 7.can. 6. Sc 7. sacramenta da lacium a ministro,si licite p5t illud dare gratiam non ponentibus obicem: re, eX malitia vero eius non est illud sed sacramenta ab iniquis ministris daturus absq; peccato. Probatur, quia collata sunt vera sapa; ergo dat gratia ab actione ministri, q quatenus ab eo no poneti obice. Ultimo colligitur,vir Procedit, coniunctam habet malitia,
tute nostrae conclusionis in sacro legis separabili. est malitia, & hoc per se