장음표시 사용
211쪽
decipitur Caietanus asserendo, cum fit demonstratio communiter, per lyhoc,posse intelligi de rigore sermonis de accidente , vel interrogationem esse communem ad substantiam &accidens, cum huiusmodi interrogatio nunquam fiat de accidente, sed de ente accidentibus subiecto. Cum filij lsiael inquirerent in deserto de pane coelesti,quem Deus ipsis de coelo praestabat,quid est lim non de accidente quaerebant, sed de ente illo singulari. Vnde certa est demonstratio per lyhoc, demonstrando singulare entis, sicut demonstrando subiectum. Praeterea Caietanus contra sanctum D ctorem per ly hoc,tenet,non demonstrari individuum substantiae, cum S. Thom .dixit,demonstrari contentum
sub accidentibus , quod sub ratione
contenti videtur quid communius
indiuiduo substantiae; id quidem apserit, quia tenet eandem substantiam Panis in termino conuersionis esse corpus Christi, quod a veritate & Philo.
lophia alienum et se nemo dubitare Potest.Scotus vero intendendo ad naturam interrogationis factam per lyhoc, in hac forma cHoc est corpus naeum dixit fieri demonstrationem de singulari entis. Tandem quia licet ly hoc, in hac serina Hoc est corpus
meu non supponat per se loquendo nisi singulare entis,illud tamen intelligitur pro singulari alicuius inserioris , & singulariter pro singulati quod est corpus Christi, quia in instanti ultimo prolationis verborum non est ibi pro quo faciat demonstrationem pro aliquo singulari, nisi in hoc,quod est corpus Christi,quia eius smi ficatio, sicut& totius orationis, est in ultimo prolationis instanti. Quocirca tollitur omnis aequivocatio,
quae ex demonstrasone ingulaelaentis videri poterat, si aliqua esset ibi possibilis. Quarta cocluso. Quamuis ly lim non supponat in dicta serma nisi si gulare entis, de intelligatur de singua lati, quod est corpus Christi, ut paulo
ante dicebamus, no propter hoc e te sensus ; Corpus meum est corpus meum, quia substantia harum: Hoc
est corpus meum, Sc, Corpus meum est corpus meum, no faciunt eundem conceptum, nam ly hoc, facit conceptum vagum & indifferentem , de quo intellectus potest esse certus dein dubius de conceptu, quem facit, Corpus meum, at non potest idem conceptus certus ac dubius esse.
Sed obipies: Subiecta praedictam Propositionum supponunt pro eode;
ergo eundem senium et fici uiit , cuinoc praedicata sint eadem: at quando subiectum de praedicatum supponut pro eodem, S idem significant, semper faciunt eundem sei sum. Respotadeo, quod subiecta supponere pro eodem,potest bifariam iiitelligi: Primo,
quod supponant pro eodem sub e dem ratione & conceptu ; vel sub alio & alio. Quando supponunt Pro
eodem primo modo, aciunt eundem sensum, non vero si secundo modo
supponunt: at in proposito ly hoc, in Prima propositione licet supponat Pro corpore Christi, non tamen sub illa ratione, qua corpus Christi, sed
communiter vage prout huius sing laris entis rationem habet. Secundo vero Corpus meum dcc.supponitdeterminate pro corpore Christi. Praet reas esset idem sensus earum, conuertetes etiam eundem sensum fac
rent: sed hoc est falsum, nam prima Propositio conuertitur in hanc: Cor.
212쪽
De Sanctiss. Eucharistiae sacramento. I 77
meum est hoc; Secunda vero sic: signum. quam si vera; igitur prius
Corpus meum est corpus meum : at natura est conuersua, quam sit vera. harum sensus non est idem , ut de se Maior est vera ex ratione sacra inem. ratet; ergo neque primarum. 6; Minor ostenditur, quia significatio his insertur, quod ista oratio cHoc propositionis , ut notab. 2. ostendis est corpus meum P est vera pro vitia mus, est prius natura veritate eius,mo instanti prolationis verborum , praesertim quando significatio est ve, quia se demonstratio, quam facit ly ritatis Propositionis causa; ergo cum hoc, de totus orationis sensus, est pro illa propositio sit causas veritatis, illo instanti , in quo fit conuerso pa- ratione suae sgnificationis erit prius
nis in corpus Christi, pro quo est vG natura causa, ct conuersiua, quam Uni dicere: Hoc ens est corpus meia, vera.Praeterea esse fundamentum est demonstrando singulare entis sub prius natura sua relatione accident
accidentibus, quod tunc non est nisi li, sed propositio , vel conceptus est corpus Christi. insertur etiam, quod fundamentum veritati quae est rela- haec propositio Hoc est corpus meu9 tio accidentalis , quia potest esse, dc Potest esse conuersua , sicut re vera non esse, sicut potest esse consormis. est . non tamen ista scorpus meum dc difformis rei: Sociale enim seden- est corpus meum 2 quia illa denotat te, vera est oratio, qua ditiint Socra- dici desngulari communionis, scilis tem sedere; ergo prius naturaliter est licet de cente, quod est praedica- coceptus orationis, ut in se talis quam
tum: at propositio denotans de hoc verus, &s militer tota oratio est priorente aliquid dici, primo potest esse eL sua veritate,quia quod est prius pri sectiva, sicut & ista, quae denotaret re, est prius posteriore: sed oratio est de lapide Hoc est ensὰ potest esse prior conceptu eius, Sc conceptus est conuersua ligni in lapidem, per i prior sua veritate; ergo oratio est etiasam accipientem suum esse primum, prior sua veritate . Prioritas autem illa vero minime potest esse conuer- conceptus ad suam veritatem aperte sua, quia denotat dici de se ipsa in patet in addiscente, prius eniar aliqua speciali; idem autem non potest in se conclusio non demonstrata concipis ipsum conuerti. tur a discipulo,& totus eius conceptus Quinta conclusio. Haec propositio habetur, abeo,quamuis veritate intel Hoc est corpus meum P est conuer- ligat, quia habito eius conceptu presua panis in corpus Christi , non ut applicationem demonstiationis con- vera, sed ut talis sequitur conuerso- cipitur ut vera.Vnde Scotus ubi supra
nem & existet aliam corporisChristi scait: Posset hic aliter d stngui,scili- sub speciebus panis,ita quod prius na- cet, min ultimo instanti prolationis;
turaliter est conuersua quam vera. Primo secundum ordinem natuis est Probatur, quia illa oratio est conuer- conceptus propositionis , Ut neuter sua , quatenus est signum sissibile scilicet reque verus , neque falsus. institutum a Deo vi instrumentum Secundo ad illum sequitur opera- ad efficiendam conuersonem dc c5- tio diuitia causans illud , quod om-secrationem in ultimo instanti prola. atino designat. Tertio sequ: tur ve-tionis eius, sed prius natura est tale ritas huius conceptus , dc sc nos controu. Pars IIII. M taim
213쪽
tantam oratio ut vocaliter dc contia Duo prolata, est prior veritate, sed etiam ut habens suum conceptum Proprium, licet non ut verum. EN quibus malitiaste habet Scotus, non soluin conceptum et se priorem suaveritate, sed multo magis ipsam orationem , quae non est oratio sacra. mentalis ut vera, sed ut tale sigilum selisibile praecedens naturaliter suaiuveritatem,sicut causa suuin ellectum;
non ergo illa oratio efficit praesentiam Christi, quia vera est, sed ut vera sit, dc consequenter licet prius significet, quam effic:at, non tamen Prius natura est vera , essicit enim rem,quam significat,ut ex effectu resultat cotisormitas in ipsa ad rem significata. Caietanus dicit,praedictam orationem esse prius veram practice, Prius , inquam, natura, quam sit praesentia corporis Christi sub speciebus, quia eam euicit; asserit tamen esse posterius natura vera speculatiue, quia haec veritas praesupponit rem esse, ab eo enim quod res est, vel non est, dicitur oratio vera vel falsa: veritas vero
Practica est prior ipsa re. Vnde Sc tus in Prolog.ait,cognitionem practicam esse naturaliter priorem praxi, ct praXim consequenter esse natura. liter posteriorem , quia cognitio practica est causa praxis, vel eius regula, cui tanquam priori debet consormari , ut recta sit, sic enim forma cons crationis est vera practice prius nat ra, quam sit praeleluia corporis Christi sub speciebus,3c tamen vera speculative posterius natura. Sexta conclusio. Eodem modo diacendum est de intellectu formae consecratiotiis super vinum, ut dictuni est de forma consecratiotiis panis et
quod autem ibi ponitur calix , hoc ideo est, quia consecratus sanguis est
in ratione potus, & liquor non habet ratione potus, nisi ut in vase,nihil autem tale ponitur in consecratione corporis, quia corpus conficitur ut cibus,
quia est solidus de rationem solidi ha bet,licet non sit in vase . argumenta in principis miiculi posita.
de mon strat singulare elui noPanem, nec accidentia, quia demonstrat pro iii stanti completae orationis; dc hoc vel ex virtute ternionis, ut di-Nimus in propositionibus , quarum veritas in instat iti fit, vel eκ intenti ne proferentis secundum aliam viam
S modum dicendi, nec ista est eadem illi, Corpus meum est corpus meum, sed ut supra diXimul conclusione quarta; & patet, quia ista propositio potest esse conuersua: Hoc est ignis,laon enim ignis est ignis,quia agens, quod iacit hoc ens ei se ignem,
aliquam conuersionem facit, non tamen eam facit , cum de igne facit ignem, immo est contradictio, quod agens faciat ignem esse ignem.
Ad secundum dico, quod fit demon stratio per Pronomen Hoc, Pro vltimo instaini prolationis Vcroorrum ivt ex supra diciis patet. Ad tertium patet eX quarta& quinta conclusione
214쪽
De Sanctiss. Eucharistiae Sacramento. Ips
An miser sacramentades forma a mismaris debita prolata possint simul
mel successive consecramnem eiusdem materia Icere.
sacramentis,&de Baptismo in specie eam tractat Scotus in A. diit. 6.
quaest.2.D.Thom. 3.p.quaest.72. ar. 3.cam mouet. De sacramento Euchari.
stiae inest dissicultas com munis, cum caeteris, an plures sacerdotes possint eandem hostiam consecrare; dc alia specialis ex quadam Ecclesiae consuetudine orta, solebat enim Cardinalissimul cum Papa celebrare, quod nucfaciunt sacerdotes nouiter ordinaticum Episcopo ordinates omnes enim simul verba consecrationis proserunt super eandem numero hostiam; sed
videtur, quod id minime fieri possit, Iia idem effectus non potest esse ambus causis totalibus, Sunus con .secrans & proserens verba est causa totalis consecrando causalitate ministro competente; ergo non potest eadem hostia a pluribus lacerdotibus consecrari in eodem ordine causanti bus. Consequentia est nota; Antecedens probatur, tum quia nihil causat, quo non existente nihil minus producitur effectus, tum etiam quia effectus habet esse a causa , qua non existente nihil minus esset, quia altera causa totali sublata effectus esset sub alia causa totali.
Secundo. Si agens, dc forma, qua agit, sunt aliud & aliud, similiter se ma inducta erit alia & alia r sed in proposto e st aliud& aliud agens, aha & alia forma, qua agit, quia aliud de aliud consecratu, dc alἰa dc alia
numero consecrationis forma; ergos militer alia Se alia actior sed cuili actioni correspondet sua passo; ergo erunt ibi plura sacramenta effecta , cum tamen unica sit hostia,&ap secando ad Baptismum, erunt plures baptizationes, si plures bapti Earent eadem, dc consequenter se es Baptismi. Tertio , & quas redit in idem
cum primo, quia in eo casu vel uterque illorum consecraret,vel alter tantum , vel neuter: non primum, quia non possunt eiusdem effectus esse plures causae totales; non secundum, quia Mest maior ratio de uno quam de altero ergo tertium,& consequenter repugnabit, eandem hostiam a pluribus consecrari, vel eundem Baaptismum a pluribus dari. Pro intelligentia huius quaestionis
notandum erit,& pro illa, quam in uet Scotan 6.d.6.q.2.scilicet an plures possint eundem hominem baptizare, quia eX eius solutione manifeste patebit praesentis quaestionis solutio: ad cuius intelligentiam aduerte eX eadem Scoto, Q plures baptizare eundem potest bifariam intelligi: Primo, ita ut uterque totum faciat , ilicet ut abluat dc verba proserat cum debita
intelione Secundo,ita ut unus abluati
de alius verba proserat. Idem potest intelligi de pluribus eandem hostiam
consecrantibus, saltem quoad verborum prolationem, s. quod unus Partem formae,alius vero aliam proserat supra eandem hostiam; vel unus habeat intentionem cosecrandi Per Vetaba ab alio prolata, Sc alius ea proserat sine intentione consecrandi; et amis simul super eandem materiam to
215쪽
. Secundo obserua,eundem essecta non posse a duabus causis totalibus in
suo ordine produci , ut primum argumentum ad partem negativam quaestionis positum satis probat,nam sit taliter hic ignis ab igne C. causatur, quomodo potest totaliter ab igne GProduci, nisi dixeris idem bis totaliter Produci posse, quod Sc rei naturae .
rationi repugnat 3 quia tantum res acinciperet esse simpliciter postquam est, de illud proeliaberetur, ac simul esset, ct non esset: esset quide, quia per sui
Productionein accipit esse: non esset autem, quia produceretur, cuius productio ius termini sunt non est e,isce
se, dc consequenter de non et se ad e se procederet.Praeterea si idem a du hus totalibus causis eiusdem ordinis produci posset, lependeret totaliter a duabus causis totalibus, quod implicare. sic ostendo; nam si A. totaliter dependet a B. SQ ergo sublato B.tolleretur de medio A. & eX alia parte remaneret,quia dependet totaliter a Cergo maneret, dc non maneret, quae contradictionem inuoluunt. Unde
colligitur veritas nostrae propositi nis, quod idem effectus non potest esse a duabus causis totalibus cum vera sua causalitate attingentibus: sed cum ex pr cedentibus lacramentum non habeat veram efficientiam
Physicam respectu gratiae, sed a Deo
immediate producatur adhibito sacratnento, non sequitur incoueniens
illarum, quod idem sit efficienter a duabus causis totalibus; unge cum dicitur, quod idem effectus non possit
esse a duabus causis totalibus, intelliis gitur a duabus causis vere sua activiatate effectum attingentibus. Tertio aduerte, quod circa ablutionem iactam a duobus circa Vnum
suscipientem Baptismum, an sit una
total , eκ utraque tancyram eX parte composea,vel siuit duae ablutiones t tales , est duplere sententia. : Prima Scoti ubi supra, aliarentis, esse unam totalem eκ duabus partialibus conflatam, nam vel illa ablutio fit corvingendo, & tunc ambo mouent corpus
Immersi uno motu causato a virtute
motiva amborum, Squamuis alter posset motum causa reclamen quia Gmul mouent, neuter sua virtute, qua
posset vii , itur; sicut apparet quando duo portant v nutu pondus, quod alter solus posset portare, ambo sunt una causa totalis illius ponderis: Sie enim in proposito duo abluentes rinum per immersionem,sunt una causa totalis illius ablutionis; si enim Oblutio fiat perfundendo, vel asper
gendodicet uterque madefaciat aqua persul a ,vel aspersa, neuter tam c m
de facit tota illa madefactione, quae est per aspersionem amborum .' Sc se tota illa madefactio non est in quolibet totaliter, sed partialiter a singulis,& totaliter ab utroque . Ex quo non sequitur,eundem effectum esse a duabus causis totalibus. Secunda opinio asserit, esse duas ablutiones totales r
Sed ut hae sententiae in cocordiam redigantur, assuertendum est, vel certe distinguendum, nam vel comparantur illae duae ablutiones in ordine ad madefactionem corporis Per blutionem causatam, vel in ordine ad Baptismum: Si primo modo comsiderentur, censet Scotus esse partia-Ies , de unam causatam integrate; &idem sentit secunda sententia.Si vero
altero modo considerentur utraque
est totalis saltem quoad efficientia ad Ptigantem requisita, nam quo tablutio
216쪽
De sanctiss. Eucharimae Sacramento. Ig
ablutio esset sufficiens ad baptizandum puerum, saltem perinfusione, ves alpersonem factain;nec id negat Scotus, sed respectu madeseetionis
corporis negat, utrumq;abluente esse causam totalem totius madefacti
nis, sed cum hoc stat qualibet esse adba Eandum sufficientem,quantum eκ parte ablutionis est necessariarita. que ipsa facta cum debita sorma, vorum esset Baptisina . Et quantum adhocnon dubitoquin altera earum esset superflua. sicut de farina integra ab utroque prolata necessarium est
dicere. alterius prolatione in super
fluere ; sed quae illarum supei uast, est sinquit difficile assignare , sed in conclusionibus de hac re erit
Conclusio prima. Si unus abluat, de alter verba proferat; vel si unus t taliter abluat, dc alius mediam se mana Proserat, Sc alius alteram; vel si unus abluat Sc proferat verba sine intentione requisita ad baptizandum , ct alter eatu habeat , in his casibus, .non consertur verum Baptisma; sed
idem sentiendum est de Euchatistiadi alijs sacramentis, eodem modo collatis. Ratio a priori sumi potest Maliunde, qua eκ Christi instautione, quia sicut unus est, qui voluit. uas cramenta ab uno ministro confici . &non a duobus ad ipsum concurrentibus,modis praedictis. Praeterea sicut unus est effectus per secramentum collatus, ita voluit unum esse sacra. menti ministrum . Item si vinu Muuat, & alter dicat verba, mentitur verba proferens, cum dicit: Ego te baptizo, siqui dein suscipientem non abluit,quem baptizare intendinquo, circa materia & forma ab eodem inbnistro sunt adhibenda, ct nonas controu. Para IIII. tibus. Setitentia est ab omnibus tec
Sed contra ob hit Darandus, quia principalior caula Baptismi est Trim-
tas per narum; ergo sicut in principali eausa sunt plures personae,ita eXp scunt in ministris. Sed hoc argumen tum facilem habet talutionem, tum quo Triuitasin Baptismo non oper tur per se,ut est plures personae,led ut est unus Deus; tum quia mili isterno gerit personam Trinitatis, sed Christi Dei, ek hominis, cui data est potestas excellentiae super sacramenta. Sed ob pies ulterius, non requiri praecise unitatem personae in sacri. mento Baptismi,quia no magis id ex postulabat Baptismus quam caetera sacramentat sed in aliquibus alip sacrae.
mentis talis unitas non requiritur, ut
patet in sacramento Matrimoni j, in. quo cotrahentes sunt ministri eius; dein sacramento poenitentiς una pers na se habet rimateriaret poenitens, ita ut forma, ut minister; ig:tur necin Biptismo talis pessimae unitas erit in ministro necessaria. Respondeo, his argumentis supponendo, ut iam dixi, nostrae conclusionis veritatem sumendam esse eκchristi institutione, qui licet aliter potuerit instituere , non
tamen id feci . sed modo, quo dictum est, ut minister scilicet sit vitus; dico una personas quae institutio ex selavi rationis talis colligi potest, nec declaratis ab Ecclesia. Si autem usum spectemus, qui est optimus legum
interpres, nunquam visum est. nec auditum in Eccina, quod B ipti sinus aliter fierit ad mitistratus, 'uam uno abluente &proferente formam;
quod satis patet eκ sorma, quam inruptis o Ecclesa Romana viitur,cuynicam Periona baptirantem expri-
217쪽
niat pronomine ENSecundo respondeo ad argumentum, non esse in te de Matrimonio &pmnitentia, Gut de Baptisino dc alijs sacramen-x pilaan illis materia sacramenti .est proprius actus ministri eκ intentionemus deteri lanandus, de sanct ificandus per formam , ut cum ea v. num lacramentum constituat, scute iiii 4 in aliis sacramentis i sediti Matrimonio si malitre , ac Pi liue materia est tradicio, dorntia vero acceptati, mutua emerius expressa.& ideo modus talis sacramenti, Sc res ipsa, in quibus fundatur,postulant distinctioilein personarum, quia oportet vi qui acceptat, alius sit ab eo, qui aradit. idem dicendum delacramemto Poenitentiae perqliod modus iud ciJ exercetur, in quo oportet reum de
iudicem distingui, Sc consessionem fieri a reo, & non a iudice, Sc supponi
Potius , ut in eo cadat iudicis sente tia: At veroan hoc sacramento Confirritationis Ic sacri Unctione ipse minister totam eXercet actione ira, quae est materia sacramenti, & quae eXplicatur in forma, ut per eam sancti Metur. Haec stra conclusio est D. Thom. . Par. quaest. 65. art. 6. Scotivbes supra, Αknsis 4.par. memb.6. q.6. D.BOnam in A. d. F.art.I. quaest. l . Richaia. d. 3 .
Secunda conclusio a Si duo bapti xant iaciendo uterque ablutionem, dc simul verba proferendo circa eumdem suscipientem,si unus perfecit necessuia ad Baptismum prius tempore' quam alitis, vel uterque finiunt e dem prorsus tempore Se instanti: Sipsimo modo, ille, qui prius tempore finiuit, vere sacramentum concialit, quia omnia ad ii requisita apposuit circa materiam debitam , alter vero
nihil agit , quia iam actum repetiu&Baptismi effectus restat incapaκ su- stipiens pergo quidquid circa ipsam
fiat, estinutile&vanum. Et consi matur, quia baptizatus ab uno, si deinde abdo baptiZetur , nihil recipit,&itiinister nihil facit, cpna baptici tus semel, est secundi Baptismi inca, K: sed in tu, stro casia est ille vere baptizatus 3 ergo per Baptismum socundum Mid recipit. Discursus hie lapponit huiusmodi Baptismusa col- datum prius tempore quamsecudum rualidum sitisse, quod litisex eo com stat,quia omnia requislaad essectum consequutum suerunt apposita, nec ullom la ab actibiis secundi baptiarantis dependet habuitne, ut supreno, intentionem debitam; ergo vere huiusmodi sacramentum valuit. Tertia conclusio. Si simul duo munistri concurrunt ad eundem hominem baptizandum , ita ut uterque abluat, & verbum proserat integre, de simul finiant quae ad Baptismum sunt necessaria, vere conserunt Bainismum. Et ratio est uia in eo casu quia libet illorum baptizantium est ex se sufficiens ad ministrandum Baptis. mum, & tam in actitane, quam in sua intentione operatur, ut integer miniaster, applicatque omnia necessaria ad ad sacramenti in dictionem;ergo vere de valide confert illud. Patet cons
quoia, quia nihil est, quod impediat,
nam solus concursus seu concomitantia alterius non potest impedire, quia non habet actionem contra iam aut repugnantem, sed omnino similam: naturalibus res copmbariar, nam si duo ignes ad lignum comburedum applicentur,neuter alium a sua acti
ne impedit sed potius iuuat. Sed dices,disparem esse rationem,
218쪽
De Sanctiss.Eucharistiae Sacramento. I 8 a
quia illi duo ignes ad calorem vel
gnem producendum concurrunta ut duae causae partiales, mutuo se immittes , at duo baptizantes cocurrunt ut duae causae totales: sed nec hoς --dit , immo magis iuuat , quia quilit sine alterius dependentia poterit effectum producere; nec sequitur imconuensens illud de duabuscausis titalibus eundem effectum producem tibus totaliter, quia baptizantes noriat tingunt efficieter gratiam, quae per sacramentui; consertur, sed Deus se solo in vitinio instanti prolationis verborum S fieri ipsus sacramenti illa in Producit.Confirmatur etiam amplius iactuso eκ Ecclesae consuetuditae, in Ocharistia, seruata insacerdotum consecratione, qui omne&simul consecratisimul cum Episcopo verba co. secrationis super eundem panem &vinum Proserunt, quod minime Ecclesia permitteret, si illi consecrantes se mutuo impedirent, quia cominitteretur idololatria , siauhil efficerent, nam neque Episcopus cosecraret imis Peditus ab alijs in sua actione: cd ni quid actio alterius ministri erit inca su nostiae conclusionis sumi stua γ Respondet Scotus , difficile esse quinat' terius actio superstua sit, ciun ambae actiones non sint per se putes unius sacra meti, quia Ponere duo eiusdem ratiotus esse Partes unius quod sinpliciter esset perfectum, habendo ait rum eorum pro parte latum, videtur supcifluum; cuiu, vero zctio super Aua sit,disfi ila est assignare,quia qua ratione ista, non illa e cin utraque vςl neutra', quia uterque vere agit complete. Huic argumento nullam Scotus adhibet solutione ii, sed dici:
posest, quMbdariam dici potests Petilua aliqua actio: rrimo, quia nihil agit, neq; sortitur suum esse humi Secundo, quia quaelibet sufficeret ad
effectuin . Primo modo nulla dici ρο- test superflua. sed bene secundo modo; sed cum nec illae actiones, nec a gentia per eas efficienter attimam
eSchum, sed a solo Deo libere producatur, ipse ςum producit, etsi indebite ambae actiones simul ponantur a ministris in esse. V nde Dahom. .P. q. 6 3. art. 6. affirinato lucibus miniastris, in nostro casu,unum S eundem Bapti sinum conferri;& rationem reddens ait, quia Christus, qui unus est
interius baptizans, unum sacramentum Per utrumque consert.
Quatta conclusio. Vnus sacerdos potest simul dc semel plures baptizare,dicendo: Baptizo vos, ita suod erit validus Baptismus, licet i Pli: Pecc iret contra Ecclesiae praeceptum, si ida contra casum nece: statis efficeret Probatur prima huius conclusionis pars, quia Apostolos ita creditur b pumile, quia non videtur probabile, ut naidia hominum, de quibus fit sermo Actorum 2. Petrum singulatim
baptiz.ge, sed plures sit nul aspergendo baptizasse, dicendo. Ego baptizo vos; ergo Baptisin sic coli tus est vallidus, a Apostoli invalide baptia runt, quod omnino blaspiremuin est. dicere; ergo siquis eisdem verbis utendo plures limul ablueret,vere emba aptizaret. Praeterea, quia illa form/ , qua vi tur minister dicendo: Bari'Zo vos . virtualiter est plures sor mae , &su gulare geminatum aequi ualet plurali. Sed esset dubium , an tulicissct. Vnus Baptismus tantum,an Plures via
detur quod sint plures Bypt smi, quia
supt plures baptizat , consequento plures bap0zationes passu & ita'.
plures achilanes & plures Babilis . .
219쪽
Nec obstat unitas sermae,quae videtur esse in illis verbis , Ego bamim vos, quia hae non est simpliciter una,tum quia ly vos, includit in se singulare Pluries geminatu; tum etiam quia ad
uti ficationem unius non est ne Liamum omnia in eoeκistetia plurificari, sed sufficit aliquod eorum plurificari, sicut fit in proposito per ly vos.
Dicendum ergo est,in casu esse plures Baptismos , quia Baptismus magis est baptizatio passiua, quam activa, quia plurificata baptiZatibne activa Non turificatur passiua nec Baptismin;riduo unum suscipientem baptizent, pluri ficatur illa baptizatio acti ua , noautem passiua, quia passiua est,na . Idq; confirmatur,quia baptizatus proprie suscipiti acramentumaulcipit aurein Proprie baptizationem passiua, non vero activam,nis iudicanti idem realiter esse . Secunda pars coclusionis Probatur, quia no seruat Himam sibi
ab Ecclesia imposita in re grauissima;
ergo Peccat mortaliter eam non seruando,tra reditur enim praeceptum in materia graui. An vero usus necessitatis de pluribus motitutis sine Ra- Hismo, nisi utendo illa sarma in pli Nili;Ego vos baptizo,excuset a peccato mortali,est dubium, inquit Lotus
Pars tamen affirmativa rationalis videtur, c vera, quia ex quo in potestate Ecclesiae facit determinare ista sormam ad illa verba: Baptim te, potuit enim actum baptizandi eκptimere alio verbo alterius modi quam indicatiui,ut suscipietem verbo alterius personae, quam secundae, Sc alte ius numeri , non videtur,quod ipsa voluerit ita praecise ad illam formam arctare ministrum, ut per hoc ali si praeci deretur via salutis, ut in casu nostro
via alicui illorum Praecluderetur, si non posset quis sine peccato mortali
uti ista Armat Ego vos bariiZa, quia si in iocumque casu esset peccatum
mortale,uti illa sarma nullus deberet sic baptizare, nullus enim tenetur salutem alicuius procurare peccatum committendo in se, nec facienda sunt mala, ut inde bona eueniant.
Qii inta concluso. Haud 4ubium
est, plures ministros no posse concurrere ad sacramentu Eucharistiae com ficiendum , tanquam causas partialeaeκ parte Armae, ita ut unus patiem formς proserat, alius vero illlam, quia tusic neuter eorum proferrei forma. EX Parte tamen materiae fieri potest. ut unus consecret unius hostiae par tem, alius vero aliam; s virique certam aut definitam partem sua intemtione designat, tuncque non sunt
causae partiales , quia unusquisque
suam consecrationem, ut causa intomgra conficit.
Sexta conclusio. Si duo ministri integrae Eucharistis sarmam proferunt cum debita intentione propria consecrandi, si tamen alter prius tempore formam protulit. Probatur, quia se ma integra consecrandi eadens super debitam materiam cum Primum perficitur, sacramentum efficit; ergo forma deinde superueniens nihil ef. ficit. patet consequentia, tum quia sactum inuenit, tuod ipsa factura erat ,& actum agere nequit; tum quia s
Perueniens forma non cadit super
debitam materiam, quae est panis &vinum, cadit enim super materiant consecratam , quae non est panis nec vinum . Antecedens patet , quia quando sacerdotes hoc modo veris, ba proferunt , ut uterque eam Pr
ferat absolute , de independenter
ab alteritis intentione , iusque dat
220쪽
De Sanctiss. Eucharistiae Sacramento.
bitatione qui prius ea prosere , Vergconficit, quia sic habet Christi institutio, ut formae debit*cuira debita imtentione prolatae super debitam materiam suum sortiantur este hum, si tamen intentio unius sit mutuo de. pendens ab alterius intelioneis quod troiit conficere quousque alter finiat, tunc qui prius verba absoluit non conficit, quia tantu liabet intentionem conditionatam, & conditio impleta non fuit, quando Arma fuit abloluta.
Sed contra praedicta, de maNime contra sextam conclusionem,est dubium non dissimulandum, tum ex Ecclesiae consuetudine, quia omnes ordinati sacerdotes simul cum Episcopo consecrant: & omnes illae formae, humano modo impaendo, non possunt in eodem instanti perfici, cum tamen omnes simul consecreti emo non solum ille, qui Prima verba abiblu:t, consecrat, sed etiam alis. Consequentia tenet; Antecedens probo, quoad Quocirca non conficit tunc sacramen secundam partem, quia si non omnestum eκ intentionis desectu, neque simul consecrant, sed qui prius verba Postea, quia tunc euanuit forma, co- absiluit, ergo illa consuetudo est multiciet tamen ille alius, qui posterius fi- tis periculis exposita: primo,quia Epimuit formam , quia tunc conditio in scopus, qui est principale perficiens, tertioliis est adimpleta. Septima Concluso. Si duo face dotes simul es in eodem instanti sormam conleciationis fκiant, etiam super eandem materiam, verum es-ficiunt sacramentum, si cum debita intentione absoluta conficiendi illam proferant. Probatur, omnia requisita vel sacrificans, nihil perficiat: Secundo, quod a multis proseruntur veiba super materiam consecratam : vel Tertio, quod a multis inaniter pros runtur . Huic dubitationi respondetur, absque dubio illum musc5secrare, qui prius absoluit verba, cperi vero iiiiiii efficere; ut autem res con- ad consecrationem adliant in casu no grue fiat Scabsque periculo,optimunistrae conclusionis. ut supponimus; er- erit consilium, ut nullus Praelumat ingo, vel uterque efficit unum sacra- consecrando Episcopum praeuenire. mentum, vel neuter, quia non est quia hoc est magnu incommodum, maior ratio de uno quam de alior & contra Ecclesiae intentionem. Deuat non est dicendum quod neuter efficiat,quia ibi sunt omnia ad id requi-sta,nec aliquid ibi reperitur sit Q c tra substantiam sacramenti;ergo vere ambo conficiunt lacramentum. Sed siquetras, an unaquaeque forma ess,ciat ut causa totalis, an vero, ut Partialis 3 Dico, quod ut totalis, scut dix, mus de Baptismor nec est aliquid in-
conueniens, quia sunt c. ruta non a
tingentes physice, & effective esk
in ; Deus enim solus in ultimo prolationis formae instanti immediate Producit sacramenti essectuim. inde habeat unusquisque intentionem distinctam vel consecrandi sitimul cum Episcopo, si possunt,sin munus tantum materialiter verba