장음표시 사용
241쪽
Christi continetur. Praeter has sententias fuit error distinctus a prima sententia, quae etiam erronea & haeretiaca est, asserens, manere quidem substantiam, no autem eius suppositum, sed illam substantiam & naturam panis uniri Christo hypostatice, cuius erroris auctor suit quidam Ioannes Parisiensis, ut resert V valdensis, tom. 3Cap. 63. Pro intelligentia huius sententiae aduertendum est. Thomam 3. par. quaest.Ts .art. 2. colligere in sacramento Eucharastiaensi remanere substan. tiam panis ex illis verbis Christi; Hoc est enim corpus meum; quia si remanet et substantia panis, non posset vinre dci: Hoc est enim corpus meum;
sed solum potuisset dicere Christus: H cest corpus meum;illud enim pronomen Hoc , quod substantiale est, P esertim substmtiue sumptum non Potest per adverbiu locale exprimi, quia no esset expositio, sed corru ptio propria sigia ficationis vocis; non ergo designat locum, sed substantiam Praetentem , Ssub accidentibus contentam ; ergo si ibi maneret lubstantia Panis ex vi suae significationis, signaret illam & redderetur tota prinpositio salsa,quia salsum est dicere,panem esse corpus Christi. Caeterum inquit Scotus ubi supra, quod haec ratio non cogit, , c idem sentit Durand. q. I. ct Paludan. q. a. Ratio est, quia dato quod substantia panis maneret, non demonstraretur per ly hoc, sub. stantia panis . sed contentum sub pane , sicut modo non demonstrantur accidentia, quia esset propositio falsa, sed est sensus: Hoc eras, contentum
lub hoc signo sensibili, est corpus
Haetina, nam sicut modo sola species
est signum significans corpus Christi ibi re ipsa existens, ita tunc hoc sensiabile, scilicet substantia panis sub accia
dentibus esset signum ex diuina his stitutione significans corpus ibi comtentum. Hoc con firmatur exemplo, nam ostenta bursa plena auro, recte&cum omni proprietate dicitur:Hoc est aurum; non erem tunc Hoc d
monstrat ex sua propria significati ne substantiam communem ipsius crumenae,sed contentum sub ea. Sed videturhγ explicatio esse co-tra Concilium Tildeiit. quod seis r ρ. capit. q. eXpresse ex his verbis Christi Hoc est corpus meum colligit comversionem panis in corpus Christi, &Per consequens quod ibi non sit panis,ait enim sciQuoniam Christus redemptor noster corpus suum id, quod sub specie panis offerebat, vere esse dixit, ideo persuasum in Ecclesia Dei semper fuit,idque nunc de nouo haec sancta Synodus declarat, per cons crationem panis S vini couersionem fieri totius substantiae panis in sub stantiam corporis Christi Domini nostri. Quibus verbis eXpresse docet πveritate verborum Christi Ecclesiam collegiisse destionem substantiae panis;ergo ex veritate verborum, prout
ab Ecclesia intellecta sunt, colligitur
absentia panis. Respondetur eX A to, Verum esse, quod eκ vi vetitatis verborum, prout intellecta sunt ab Ecclesia, colligit ipsa per consecrati nem fieri conuersonent Panis incor
pus Christi, quia hoc re vera est de substatuta Eucharistiae nam licet Deo suisset possibile institu sse , quod corpus Christi vere esset praetens su
stantie panis pane manente, vel cum accidentibus pane anni hilato, Sc tuefuisset ibi veritas Eucharistiae, quia de hilum verum , dc signatum verum;
242쪽
Vtrum panis conuertatur in corpus M. 2o 7
Sed non est modo tora veritas Eucharist: ,non enim Deus sic instauit eam ut auctoritates infra citandae dicunt. Quod si dicas, quod ad vetitatem Eucharistiae nihil requiritur, nisi verum
signum. Respondeo, verum esse eo modo, quo signum est institutum, &quo sibi debet correspondere sigii
tum , quod tamen non est nunc prae
cise, quod ibi sit corpus cum pane, vel accidentibus panis indistincte,sed institutum est nunc quod signatum sit tantum sub accidentibus,ut sub signo transubstantiatio panis in corpus Christi & vini in sanguinem . Et hic
intellectus est illorum verboru Christi Hoc est enim corpus meum dcc PEt quamuis supradustus intellectus fuerit possibilis, S potuisset stare cum
vel bis Christi Domini, tamen re V ra nunc non est prout Ecclesia Spiritu sancto edocta intellexerit illa verba, nam Scripturet eo Spiritu sunt eXPositae,quo conditae,& ita supponendum est, qudd Ecclesia Catbolica eo spiritu exposuit illa verba, tuo tradita
est nobis fides, scilicet Spiritu sancto
edocta. Sc illum primum intellectum explosit, Sc hunc elegit, quia ille non erat verus quantum ad id, quod asse. Et manere substantiam panis post
consecrationem . Hunc vero secundum elegit, qui verus estin sic a Cluisto Domino traditus, prout solemniterita esse declarauit, & habetur C. Firmiter, te sum a Trinitate& fide Catholica;Haec igitur verba prout intellecta ab Ecclesia eo spiritu,quo dicta sulci tradita, excludunt substantiati nem panis in Eucharistia,& inducunt transubstantiam eius in corpus Christi,viniq; in sanguinem: Vnde quam uis ex illis verbis absolute sumptis no inferatur euidenter conueisio Praedicta panis in corpus Christi, quia posesct saluari cum existetia panis, Sc eXistentia reali corporis Christi, tam ea ex eisdem ut intellectis ab Ecclesia . non saluatur veritas Eucharistiae sine conuersione panis in corpus Chiisti Quocirca eκ illis verbis absolute
sumptis, non sumitur euidetis argumentum ad conuicendunt haeret
cos de conuersione panis ic corpus Christi,licet bene ex eisdein ut a tota Ecclesia intellectis, quia expresse illud determinauit, hic eX ponitur Sc tus, Paludanus, ct Durandus . Caeterum ergo assentitur opposito, scilice tquod eX rigore verborum colligitur conuersio panis in corpus Christi. His
constitutis it Concluso prima. Panis substantia
non manet in Eucharistia unita hypostatice verbo Dei. Conclusio est deside tenenda. Probatur, quia illa via lovet sacta fuisset immediate inter naturam panis Sc verbum, aut inter corpus Christi & naturam panis: sed neutrum dici potest, ergo&c. Ptior pars
probatur , quia alias verbum esset itai in panatum, sicut fuit incarnatum,id praeterquam absurdissimum de inauditum in Scripturis Sc Patribus, quis enim nisi desipiat, dicat,verbum tam
vere dc proprie esse panem , sicut de
hominem. Sequitur etiam eta oppisito, quod cuin semel verbum incar
natum sit quotidie, tamen multoties impanari.Posterior pars,scilicet quod illa viaio non potuerit fieri medio corpore Christi,ostenditur, quia unio hypostatica non sit in natura, sed intersona seu subsistentia, quae in vero sola unica est, illaque diuina; ergo si in illa non sit, nullo modo ibi esse Poterit, quia corpus non potc st esse
terminus, ad quem fit unio, quia non
243쪽
habet subsistentiam nisi diuinani , in
qua natura humana assumpta subsistit S partes eius,eo modo,quo paribbus subsistere potest conuenire rati ne subsistentiae totius, cuius sunt Partes. Praeterea si substantia Sc natura Panis manet unita; ergo tollitur conuersio&transubstantiatio, quia id, quod in aliud couertitur, non manet. Secunda conclusio. In hoc sacramento nullo modo manet substantia panis, vel suppositum, sed conuertitur in corpus Christi:Scidem dicendum est de vino. Probatur, quia de sacramentis id tenendum est, quod, ct sicut Sancta Romana Ecclesia tenet, prout dicitur extra de haeret.cap. Adala, tendam: nunc autem ipsa tenet panem transubstantiari in corpus Christi, ik vinum in sanguinem, sicut manifeste habetur de Sum. Trinit. i fide Catholica, c. Firmiter credimus, una vero, ubi sic dicitur: Ipse Iesus Christus sacerdos est, ct sacrificium, cuius corpus &sanguis in sacramen
to altaris sub speciebus panis de vini
Veraciter continetur, transubstantiatis pane in corpus, dc vino in sanguinem potestate diuina ; ergo panis nomanet, nec quoad substantiam, nec quoad suppositum . Eadem veritas diffinita est in Concit. Constantiensis ess ῖ. ubi damnantur errores Vvicte fi dicentis, manere in Eucharistia substantiam Panis &vini, & accidentia Panis non essesne subiecto. In Concit .vero Trident. seis i 3. 4. eXpresse dicit utiquod per consecrationem Panis & vini fit conuerso totius panis in corpus Christi, dc totius vim insanguinem. Et can. r. eiusdem sess. fore anathema eum, qui dixerit in sacramento Euchapstiae manere substantiam panis & vini praeter sola accide-tia eorum. Sanctorum auctor tatibuleadem veritas Probatur in c. Omnia, de consecratione dist. 2. haec verba r feruntur ex D. Ambros. Licet figunt panis dc vini hic nihil sit, tamen aliud quam corpus Christi dc sanguis post
consecrationem credendum est; quae licet non ad verbum, in sententia i men desumpta sunt eκ lib.4.de sacramentis cap. .: lib. 6.cap. I.& Augustinus in cap. Vtru in sub figura, de co-secrat.dish i. fideliter ante consecratio inem panem esse Sc vinum,quod na- itura formauit, post consecrationem vero carnem Christi Sc sanguinem esse, quod benedictio consecrauit. Et sermone 18. de verbis Domini, ante
verba Christi, quod ostertur panis dbcitur , non quod naturam panis Se viani post cMsecrationem retineant, sea quod nutriant. Et Beda de my sterio Missae: ibi Arma panis videtur, ubi
substantia panis non est. Item Bernardus de coena Domini: Hostia, quam vides, iam no est panis, sed caro mea; similiter liquor iste, quam vides, iam lnon est vinum , sed sanguis meus iquemadmodum illic species cernum. tur, quarum res vel substantiae ibi noesse creduntur, sic res veraciter & sub stantialiter creditur, cuius species non
pliciter probat nostram conclus nem. Primo, quia opposita sententia contra latur formae Eucharistiae, in qua dicitur: Hoc est corpus meum, quod non esset verum , s substantia
Panis ibi maneret, nunquam enim
substantia panis e st corpus Christi, sed potius esset dicendum Hic e st cor
Pus meum. Secundo, quia contrariatur venerationi huius sacramenti, si aliqua substantia esset ibi, quae non
244쪽
Vtrum panis conuertarur in corpus &c. 2 os
posset adorari adoratione utriae. Te
tio, quia contrariatur ritui Ecclesiae,s cundum quem post corporalem cibum non licet sumere corpus Stristi, cum tamen post unam hostiam coli. secrata licet sumere aliam; unde con-Gidit,positionem asserentena,mane re Panem post consecrationem , esse vitandam tanquam haeretica ir;quod& veri si inuin est. Caeterum Scotus ubi lupra air, quod praefata argumenta non lix Probant contrariam sententiam efficaciter: quocirca ad ea respondet per ordinem. Ad primunt dicit,quod utrumque est verum,& dicere H est corpus meum;& Hic est colpus meum; sed non hoc accidens, Ied contentum sub accidente;eodem modo si esset panis,non hoc quod est substantia panthesi et corpus,sed hoc, quod est contentum sub pane, esset corpus e maluit autem Saluator uti hoc vocabulo Hoc, quam Hic, quia magis eXprimitur veritas Eucharistiae
Perly hoc, quam per ly hic; sed v
irumque dictum esset verum. Haec Scotus, de quibus supra di Mimus notab. unico, in fine, ad quae me remi to. Ad secundum dicit Scotus, quod non valet, nec concludit aliquid,quia modo non est idololatra, qui adorat Christum in Eucharistia , & tamen 'on potest negari, qui ri sit ibi creatura aliqua, icilicet species illae, sed non est adorandum sensibile continens, sed Christus contentus;& eodem modo tunc diceretur Christum contineri sub pane quanto dc quali, Sc non adorari panem , sed Christutia coimvntum iubpane,Vtis signo. i Quod si obipias, quod saltein simplices,qui non distinguunt, hic essent idololatiae. Dico,quod ita possct nunc gus contra se, quia simplices nodis a controu. Pars IIII. stinguant accidentia illa a corpore Christi,sed in omnibus talibus est una responso, quia simplices adorant in
fide Ecclesiae, sic & hoc sus fini eis ad
salutem,maiores autem distiniste adorant contentum, non sigilum contianens,dc hoc siue signum continens sit accidens tantum sicut modo,sue sub stantia panis sub accidente sicut esset, si substantia panis maneret. Ad secundum non valet, inquit Scotus, quia modo manifestum est, quod illa species nutriant icut nutriret substantia panis, & tamen post unam hostiam potest sumi alia; ergo similiters ibi esset substantia panis, liceret suis mere. unam hostiam post aliam: Sequamuis species maneant, no tamen negatur sacramentum esse cibum spiritu. alem animae, datur enim contentum sub nutrimento corporali, & ita si poneretur manere substantia panis. esset ibi nutrimentum corporale, Se tamen contentum sub eo esset tantum nutrimentum animae. Et quam uis istae rationes non probent, nec es scaciter probent conclusonem, ut stensiainest, Concluso tamen est deside tenenda, ut ex Sactis Cocliijs d duximus,lint aperte illam diffiniunt Concilia, quocirca opirosita est manifeste & expresse haeretica. Tertia conclusio. Non solum noti manet totus panis in hoc sacramento facta consecratione, sed nec manet materia, nec rina, nec aliquid de substantia eius. Contra hanc conci
sionem , ut refert S. Bonavent. distinctione undecima , articulo Primo, quaest.2. fuit oinnio asserens,quod nototum Panis coii uertitur secundum
substantia in corpusChristi, i ed quod aliqua pars eius substantialis manet, constat enim quod remanent accuo dem
245쪽
dentia,& secundum esse, &secudum
operationem; Sc. quia manent securi. dum esse, suerunt aliqui, qui asseruerunt, manere materia panis, quae illa sustineat,& transire formam. At s ro videntes quod accidentia habent operationem, Sc omnis operatioci tum habet a forma substantiali, dixeruiit, quod transit malefia, de rema. net forma. Sed utraque sententia est haeretica, quia Concij.Tridenti n. dis- finiuit sess. decimatertia, canone secundo , post consecrationem nihil
substantiae panis manere , sed sola accidentia', sub quibus est cor. pus Christi. Sed rationibus i stae dure
sententiae reprobantur , in primis quod materia non maneat ad finem, ad quem ponitur a prima opinione, seu errore, patet, quia materia non est nata sustinere accidentia, necesse in actu sne Arma, saltem virtute naturali. Praeterea si manet materia panis, vel separata a serma panis, vel coniuncta ei: Si separata, vel igitur manet absque omni sorina, vel cum forma corporis Christi; si contulicta formae panis; ergo manet panis, quem tamen asserit praefata mpinio non manere , sed solam materiam eius; si separata absque omni forma, ad quid est ponenda a nec videtur ullo modo Propter conuersi nem necessaria. Nec manet coniuncta formae corporis Christi, quia non est nata tali forma informari s ergo nullo modo manet. Dices forsitan , manere unitam
hypostatice personae Verbi. Sed hoc iam est exclusum prima coiiclusio. ne, & quasi eisdem rationibus potest
hoc reprobiri, quibus prima conclusio probata est, nec manet serma, ut secunda opinio esse rebat, qui asorma non operatur nisi in male ia; ergo si propter operationem Ponitur remanere,frustra ponitur. Dices, manere sub materia corpo tis Christi. Contra, quia illa materia cum dispositionibus, quas habet sub forma corporis Christi, non est nata recipere formam Panis. Praetorea , quia eadem materia duabus se
mis vltimis specificis informari haud potest. Nec potest dici, quod maneat unita hypostatice verbo pro Pterea, quae supra diximus. Praeterea conuerso haec panis in corpui Christi non est formalis & partialis, sed totalis, ita quod panis Sc securis dum se totum, Sc secundum omnem sui partem transit in corpus Christi;
igitur aut e medio auferenda est conuerso , quod esset contra fidem; aut necessatio secundum fidem dicendum , Panem nec quoad aliquod sui
substantiale remanere. Et confirmatur, quia ut in superioribus ostendimus, transubstantiatio nihil contrarie habet utrique termino , in hoc enim distinguitur a mutatione Pr prie dicta ; ergo nihil in ea manet, quod a termino in terminum tran leat, manendo in termino ad quem . Quarta conclusio. In Eucharistia non manet panis substantia, seu suin Positalitas, nec eius existentia. Prima pars est contra Godsredum quol. 3. quaestione decimasexta, ut reseri P ludan. distinctione duodecima, quaestione tertia, cuius iandamenta sunt,
tum quia subsistentia est distincta a
natura panis, Sc consequenter potest essesne ea; tum etiam quia tantum
illud desinit esse in pane, quod comuertitur in corpus Christi, sed subsistentia non potest in illud conuerti,
sed seu natura, quia in Christo sola
246쪽
Vtrum panis convenatur in corpus M. ari
natura humana est creata, su stentia vero est increata, in quam, ut supra diXimus,non potest fieri conuer.
ilo. Sed probatur prima pars nostraeco lusionis, primo, quia si manet subfstentia panis, id erit propter aliquem finem, ad aliquid enim debet deseruirer sed nihil est ad quod deseruire possit,nisi dixeris deseruire, ut fit accidentium subiectum, quod tamen repugnat fidei traditae in Comcilconstantsessoctaua,& in Concit. Tridentae ecimatertia, ubi definitur, sola accidentia panis remanere facta consecratione; ergo non manet
subsistentia panis, quae ad accidentia
Dices forsitan, manere subsistentiam panis, ut terminet S subsistere
faciat accidentia . sed hoc non est ne ce sarium, tum quia non oportet ut
accidentia subsistant proprie subsistentia substantiali; tum etiam quia
ad id oporteret nouuiu miraculum
fieri vitionis cuiusdam substantialis hypostaticae inter quantitatem , de subsistentiam panis, quia sine tali vanione non potest intelligi quanti ias illa subsistens tali subsiste tuta,m
gis post consecrationem quam an . tea , nam Prius non erat quantitas v-nita immediate rei subsistenti, sed mediate ratione naturae , quae Primo nata est subsistere, ct ideo non subsistebat,sed naturae inli aerebat; e
so si postea subsistit immediate noua subsistentia, oportet ut sat noua unio qua si hypostatice, ius accidens non est capax, & quamuis esset ca X.ssset vanum , tantum dc tam n uum miraculum sive fundamento affirmare. Ad sundamenta contra conclusi
neni. Ad Primum dico, quod subsissistentia manere non potest destructa natura, Sc quamuis posset, in prinsenti my sterio non esset necessarium. Ad secundum dico , quod minor est salsa, potest enim totum subsistens conuerti in naturam alicuius corporis.
Secunda pars conclusionis probatur, Primo, quia existentia est idem realiter cum natura dc cssentia, ut alias docuimus; ergo impossibile est, existentiam naturae panis manere destructa essentia . Secundo, quia iam aliquid panis maneret contra Concilia supra citata , existentia enim non dicitur esse accidens panis,
nec connumerari inter ea accidentia,
quae Concilium Trideminum alii
mat manere, facta consecratione.
Tertio iuxta fidem tota substantia Panis conuertitur in corpus Christi per consecrationem, sed nomine i lius substantiae non intelligitur essen tia abstracta de praecisa ab existentia,
sed intelligitur iubstantia completa,
Prout erat in reru in natura, quae maxime existentiam inclussit, tanquam actum proprium Scintrinsectim,quo in esse actuali entitatis coiistituitur, non quia frustra poneretur talis eXistentia cum Ponatur ut accidentia Peream existant, quia improbabili, lententia est illa, quae asserit acciden. tia non habere propriam existen tiam , ut postea ostendemus; ergo cum accidentia propriam ex: stentiam habeant, non videtur ponenda existentia substantiae panis, ut per eam eXistant. Habes ergo eκ liacconclusione, nec subsistentiam panis, nec eius existentiam facta consecratione manere; nec oppositum absque temeritate defendi potest, i inmo vita absque errore.
247쪽
Quinta conclusio. Post consecrationem non manet eadem numeroentitas, vel substantia, quae sitit panis. Conclusio haec in primis' est contra
Henriquot nono, quaestione decima. nona, i videtur esse contra Caiet
num tertia Par. quaestione septuag smaquinta, articulo quarto, qui ais xit, post consecrationem id, quod fuit Panis .esset corpus Christi, ita quod
cntitatem Panis ait esse entitatem
corporis Christi: Contra quem de-Dndunt itineam .conclus mem S tus disti restione nona, quaestiones eunda,articulo quarto. Ledesina q stione decimasexta, articulo quarto. Scotus quod . decimo, articulo quarto, ct disti onevndecima , quaestione tertia , de quo dierum redistiserimo articulo sequenti . Piobatur nostraccincluso, nam eκ opposita sententia sequitur primo non conuerti totam Panis suinantiam, quia quod manet Post conuersionem,non conuertituriat secundum oppositam sciatentiam dicitur manere substantia, vel emitas
Panis; ergo non conuertitur,quod est contra Concit Triden. supra citatum. Secundo non esset omnino idem corpus Christi, quod est in coelo,& quod
est in sacramento ,quoad eruitatem, vel substantiam suam, quod est contra fidem . Patet sequela, quia corpus, quod est in sacramento, est illa entitas, vel substantia , quae sitit panis : at corpus, quod est in coelo, non est illa entitas, neque illa substantia, quae fuit panis ; ergo dcc. Tettio sequitur, non manere duntaκat acci
dentia panis, quia haec emitas . vel substantia panis non est accidens, quae tamen manere dicitur: at secus dum Concit. Tridenti n. duntaxat manent Panis accidentia ; ergo nulla ratione concedendum est, quod talisentitas maneat Secundinesse termini ad quem conuersionis, requirit non termini a quo; ergo tetulinus ad quem ut talis, non habet in se ei itit
tem,vel aliquid termini a quo. Consequentia est bona; Antecedens proba.tur, quia terminus a quo & ad quem conuersionis, sunt oppositi & inconi. possibiles:ergo esse unius excludit esse alteriu quia esse unius oppositi eκ- cludit 4sse alterius posti . Tertio , quod nullo modo aliter se habet itiis. secundum esse absolutum post conuersionem , quam prius se habuit , nee aliquid in se aliter se habet, non habet in se aliquam entitatem vel substantiam, quam mus non habuit: sed corpiis Christi' nullo modo se hiciet in t aliter post conuersio
nem quam ante e sed ante conuerinsionent panis non habuit in se alia quam entitatem panis; ergo nec Post conuersionem. Lobatur minoriquias haberet aliquam entitatem a
talutam , quam prius non habuit:
tot habetet entitates ' alablutas ti uas quot conuersiones sunt panis in
ipsum, quod praeterquam quod est
falsum , est inauditum . Et confise matur, quia illae entitates vel inhaerent corpori Christi, vel ei virium tur e non primum , quia sunt substantiales; ergo secundum, & tuimquaero, qua unione, vel hypostatica vel formali cum identitate reali 3 non primu , quia error est asserere talem unionem; ergo secundum, sed hoe
est impossibile, quod formaliter se
in corpore Christi, Scidem cum eo, vita nouae sunt , & sine eis esse potest, ut est in coelo; at seclusa illa iadentitate non potest intelligi quomodo formaliter de corpore Christi di
248쪽
Utrum panis conueriatur In coipus ar a
ratur, nisi dixeris esse formam corporis, quod est absurdum &impos ubile. Quarto, quia tota natura, dc su stantia panis, seu essentia mutatur in hac conuersione; ergo non potest manere eadem numero entitas panis , quia est impol sibile esse hanc entitatem sine illa essentia panis, cum per illam in tali esse constituatur. Et conis firmatur, quia destructa ratione specifica in aliquo indiuiduo, impossibile est aliquod superius in eo inclusum re ipsa manere a parte rei, nam cum natura humana indiuidua, quae est in Petro,desinit esse, implicat,quod ali qua entitas alicuius superioris a parte rei maneanergo si ratio panis speci Lea dc indiuiduata in hoc pane destruitur, nulla ratione dici potest, quodentitas & substantia panis maneat; cum igitur per hanc conuersonem
esse panis, & esse huius panis destruatur, nulla ratione fieri potest , ut maneat in termino ad quem. Quinto implicat, panem esse corpus Christi, sicut implicat hominem esse lapiadem;ergo similiter implicat,hanc emtitatem & substantiam panis esse corpus Christi. Consequentia patet a
Paritate rationis. Sexta conclusio.Panis conuertitur
in corpus Christi secundum se t tum , & quamlibet sui partem. Conclusio est de fide tenenda eκConcit.Tridentis ess6. c Pitulo quarto, S in c. Firmiteride
An terminus conuersionis ad quem panis'crepara ChriΠi sub ram
i e substantiis. ΡArs affirmativa probatur , quia
haec conuersio iuina Concit.Tria dent. aperte vocatur transubstanti tior sed terminus transubstantiati nis necessatio est substantia sublati ne substantiali; ergo terminus huius conuersionis est corpus Christi sub ratione substantiali. sequentia tenet cum maiori manifesta; minor vero Probatur,quia alias non esset haec coisuerso transubstantiatio,sed transaccia dentati si ad corpus Christi sub ratione accidentali teraninaretur, quod necessario videtur dicendum . si ad esse substantiale non terminatur, quia inter accidens & substantiam non est
In hac dissicili quaestione t ipleκ
est sententia.Prima asserit,terminum formalem huius conuersionis seu chionis conuersuaec se unionem cor.
poris Christi ad species, quam modii quendam ait esse substantiale in ipse Christi corpore, quod substantiae panis vicem supplet, dc accidentia eius sustentat, sicut de panis substantia,im formatione seclusa.Hanc sententiam defendit Sotus in 4.dist.quaest.22 artia. ad secundum Scoti, putatque ad transubstantiationem sufficere,quod Per consecrationem corpus C hi sti fiat praesens speciebus eo modo, quo Panis ibi erat inlittentia seclusa.Idem tenet Paludanus iii 4.d. II .disp. I .Ad eandem videtur accedere Ledesina'. I 6. art. I. dulavit. dc Capr. d. II .ad Primum di tertium Scoti, conclus. I.
249쪽
Idem tenet Alex. Alenuib. I cap. 3 . si alibi non esset, peream de nouo 33. 36.dc 7. Secunda sententia est Scoti in A. d.
IO. q. I. g. quantum ad ilium attic d. I I. q. 3.*Aluantum ergo ad istum art. Sc q. q. V quo l. i O. qui asserit, terminum huius conuersioliis p
nis ad quem esse praesentia corporis Christi sub speciebus, hanc conuersionem non esse productivam corporis in suo esse substantiali , sed adductiva in collo: 1s ad species. Scotum sequuntur eius Ducipuli in A.dist. Io.& I I. Iat.quaest. q.&quol. Io. Gulielmus de Balione quaest. Io. articulo I. dc multi eκ nominalibus, ut Maior quaest. I . Mayronus quest. nultima.
Ocham quaest. 6. Petrus de Aliaco. q. etiam s. Huic sententiae fauet Aleii
i 8 articulo secundo, conclus.7.& 8. dicunt etiam,per hanc actionem non
fieri, quod non erat, sed quod alicubi
erat,poni alibi. Item aiunt per consecrationem non accipere esse corpus Christi, sed accipere esse hic. Moderni, Sclcribentes contra haereticos, ibbenter hanc sententiam amplectuntur,ut videre licet in Ioan . Heueis lib. de corpore Christi sol.77.Sc 2 I 3. Bel.
Iarmino libro secundo, de Eucharita
Tertia sententia est, quae asserit, terminum sermalem conuersionis esse ipsam substantiam corporis Christi praeeXistente in , quia verba consecrationis re vera influunt de facto in ipsum esse substantiale corporis Christi , habetque consequenter
veram a monena substantialem, quae nunc dicitur esse per modum clanseruationi quia aliunde suppon tur ea dem res antea alibi existensa quae res produceretur , dc acciperet esse, ac
proinde pr fata actio Potest dici Pr ductiva termini ad quein, quia sinulum non inueniret Productuin, te v ra eum produceret. Sententiam hane ita expositam tenuit in terminis Gabriel distinct. ii .quaestio.quinta,antiaculo tertio,dubio secundo, dc lect.qo.
Pro isitelligentia huius difficilis
quaestionis primo recolendum est , transubstantiationem esse duplicem,
aliam partialem, aliam vero totalem, ut supra docuimus. Primam inquit Scotus in quaest. ii. quaest. 3. articulo secundo,,quantum vero ad istum articulum dico, impossibile esse, quod sit ad terminum ad quem Pr Xistentem , quia illa est mutatio, per quarta potentiale seu materia recipit actum, quo Prius caruit, ex quo & actu fit compositum nouum, quod nouum esse reale habet, quia succedit priuationi illius actus,ex quo fit sed in transitione seu conuersione totali oppositum accidit, quia ibi non est mutatio,
ut supra docuimus,&ideo non oportet terminum illius transubstantiati
nis sequi negationem seu priuati nem oppositam suo esse r Sed hoc non sufficit, ut transubstantiatio pos sit esse in terminum praeexistentem,
quia licet non oporteat terminum transubstantiationis esse nouum pro- Pter rationem mutationis, quia ibi nulla interuenit mutatio, tamen Videtur quod oporteat ipsum esse nouum , quia est terminus nouae actionis, nihil enim est terminus actionis proprie dictae de genere actionis , quin per illam actbonem accipiat esse, & hoc saltem secundum illud, secundum quod est terminus sorinalis illius
250쪽
Vtrum panis conuertatur in corpus M. ta I s
illiin actionis; unde etiam Filius Dei,
qui est terminus activae generationis Patris, per illam generationem accipit esse, alioquin simul lum esse acc sit per illam, videtur esse in intelligia bile quomodo sit ibi aliquod terminans generationem, quae est actio degenere actionis, quod dicitur ad excludendas actiones omnino imma-
Mentes , quae aequi uoce dicuntur actiones, quarum terminus non oportet accipere esse pereas, ut in Prima parte satis ostendimus. Unde de ratione intrinseca actionis de genere actionis est, ut terminum habeat per eam accipientem esse, si aeterna est, ut Uerbi generatio , quod ab aeterno Per eam accipiat esse; si vero est noua , quod de nouo nouum accipiat esse , saltem secundum illud , secundum quod est terminus sorin
Secundo obserua, quod transu stantiatio, ut supra diximus, non est mutatio, estque inter terminos positivos, qui ut termini sunt eius, sunt incompossibiles circa idem, ut diximus ex Scoto in ultimo argumetuo Praecedentis .Controuersae , & p stea d. ii sumus . S. Bonaventur. dillinctione undecima, articulo primo, quaestione secunda, in corpore inquirens, sub quo genere contineatur transubstantiatio, sic ait; Si autem quaeras, sub quo genere motus vel mutationis contineatur haec conue
.so , dicendum , quod est mutatio sngularis, quae nullam similem plane habet; assimilatur tamen in aliquo alijs, quia enim in hac mutati
ne nihil commune manet, assimilatur creationi; quia vero principium initiale, seu terminus a quo non estrahit, sed aliquid, ideo dii sutilis est creationi, & similis generationi; quia
vero terminus Armalis non habet M
liquid de nouo factum, sed est prius
existens , ideo est dusimilis gener tioni, & similis augmento; dc quia corpus Christi non crescit,sed in pluribus locis existit, ideo dii similis est augmento, & similis imi mutationi; quia autem in aliquo loco eXistit co pus Christi ,& a proprio non recedisi ideo omni motui, dc mutationi dissi milis est, & est prorsus mutatio singularis; corruptioni vero de desiti ni nullo modo assimilatur, quia oporationes sunt impersectae, quae non
decet diuinam virtutem haec operam tem : Rursus quia in alteratione variantur accidentia sensibilia, Schoenon contingit huic sacramento propter fidem, nec illis assimilatur. Haec
Tertio obserua , dupliciter posse intelligi fieri conuersonem in prae-
lo secundo, paulo ante k de istis trisbus: Primo in illiud , quia aliquando fuit , dc nunc non manet; & quod conuerso sic sumpta fiat in praemistens, non habet aliquam discultatem magis determino Praeexiste te quam non prae istente , nisi istum: Si potest Deus idem numero destructum reparare, quod concedi. tur ab omnibus Catholicis, nec murum, quia ibi nulla est contradictio.
Secundo modo potest fieri in prae-eκistens , quod scilicet praefuit de
nunc manet . hoc autem accidere
potest bifariam : primo quod fiat
conuerso in praeexistens manens
simpliciter in suo esse praehabito, aliqua tamen nouitate superaddita illi esse, videlicet quod insit iloua P sentia ulnis termini alicui, cui primo Ο Α non