장음표시 사용
271쪽
vlla repugnantia potest dici conuersio in corpus Clitisti , an nihilatur
enim&conuertitur. Praeterea sequetes eam sententiam, quae isserat tran-
substantiationem termini ad corpus Christi sub ratione substantiali , amrmant, panem non destrui ex vi positionis corporis Christi, sed per aliam actionem; dc cum hoc concedunt G. uerti in corpus Christi; ergo similiter in hac sententia Scoti poterit concedi. peractionem, qua ponitur corpus Christi sub speciebus. non corrumpi, seu destrui,vel annihilari panem, ted Per aliam actionem conuerti in cor.
Putiqui a & quod illa desitio sit destructio tantum,vel anni hi latio, non im-Pedit conuersionem.
Ad argumenta in principis auroncuti posita. AD primum concedatur cons quentia prima, si tamen nihil succedat ipsi destruetioni: at in proposito destructioni panis succedit corpus Christi. Similiter respondetur ad secundum dc tertium. Ad quartum dico, quod quom documque desinat esse ibi panis, tamen quia succedit ei corpus , destio
panis non dicitur annihil alio; Si ta. men teneatur illa sententia, quae assent , destionem panis esse an nihil a-tionem, concedenda erunt algumenta. illud unum pro nunc dico, quod de veritate huius sentent et nihil assero, & quae d cha sunt, alijs iudicanda
relinquo,quantum ad eorum assertionem, non enim volo, ut tanqua a me
asserta accipiantur,nam solu prs ociniis posui unam quamq Ie sententiam,
ut alij iudicent, quid vetitatis habe t.
Circa hanc di si cultatem Henr
qaol. I.' aes..6 AEg d. quol. I. quaest. 4.&quol. 2. Hi xst. IT. aiulat, causam , Db qua iii quatit. t sest iiis a cramento , sine ni o quantitatiuo seu extenso csse,qu a cum primus termitius conueisionis su lubstantia comPoris Christi , quidquid ib est, est ibi
eo modo, quo 1Pla terminat conuersionem ; Sc conieque liter quantitas corporis, quae ibi est per concomitantiam, erit ibi per modum primi te mini: Sed primus terminus couersi nis,qv sest iubstantia, non habet m dum quantitatiuum seu extensuum; ergo qui illitas, quae est ibi existens sub modo eius, id est, substantiae, erit ibi modo non quantitativo.
Contra hunc dicendi modum sic arguit Scotus: inidquid est terminus
Primus vel secutidus transubstanti
trinis, si tamen ibi est, habet proprie
tates suas,quae sibi necessario dc natu raliter conueniunt; ergo cum quantistas corporis Christi sit terminus secundos conuersionis, ib habebit suas pro Prietates naturales, quae sibi necessario dc naturaliter insunt. Consequentia tenet; Antecedens prob itur exemplo, quia si Deus crearet substantiam quantam, vel natura generaret se, stantiam,quam quantitas concomit retur, utriusque productionis termi- nus primus est et sui stantia, Sc quam
litas cocomitans, dc tan .e tam in crea
to, quam in generato quantitas haberet suum modum realem, sicut libberet
272쪽
Vtrum panis conuertatur in corpus M. 237
beret si primo terminaret aliquam
mutationem;ergo eX eo quod est terminus secundus, Sc concomitans conuersioniς, non sequitur, quod habeat modum termini primi . Et confirmatur , quia aba vel alia habitudo ad agens non variat natura rei actae,ut ait D. Aiig. 3 . de Trin. ergo nec quantitas carebit suo modo natural ,per hoc lo-lum, quia non est terminus primus transubstantiationis, dum tame sit ibi
realiter, siue primo, sue secundo per illam mutationem ; habemus ergo quod quantitas ex eo, quod est terminus conuersionis concomitans, non sequitur quod careat suo modo naturali , nec quod sequatur modum termini primi, quoad existentiam; unde falsum est, quod quidquid concomitatur terminum Primum in aliqua conuersone, vel mutatione sit ibi per modum termini Primi,sed semper retinet suas naturales proprietates; e Nui ergo conuersonis no caret suo modo quantitat tuo. Secundo. Si per conuersionem stterminus ad quem, ubi suit prius terminus a quo,ergo modus essendi huius Sc illius erit similis, saltem ille, qui potest esse utrique communis: sed panis conuersus erat hic qualitatiue suo modo,quia erat sub quantitate habes
Partem eNtra partem; ergo in substati a corporis Christi e Ni flens hic e X vi conuersonis unius in aliud non sequitur, quod terminus concomitans le- quatur modum terna: ni primi. Alii dicunt, quantitatem non habere suum modum quantitatiuum in - hostia,quia partes corporis Christi nosunt extra se inuicem in hostia, ut oculus extra pedem , dc manus extra
caput, sed partes se inuicem subintrat di penetrant, usq; ad minimam qualitatem naturalem, ut sc salvetur veritas cuiuslibet partis; si tamen nullae st eκ tenso partis eXtra partem,scuti veritas unius corporis saluatur non
obstante,quod per lubintrationem in aliam non sit e Xtra illud: id probatur, quia sicut possibile est virtuti diuinae iacere quod corpus sit simul cum corpore, ita etiam quod una pars corPoris sit cum alia. Caeterum hoc, inquit Scotus, est impossibile,quia tollit a corpore Christi positionem in toto , Scomnem figuram ad corpus creatum necessaria in , si enim non distat corpus a pede, sed totum Iubintrat i tum usque ad minimam partem naturalem,iam ibria O erit ordo parti uni in toto, nec figura necessaria ad corpus animatum.
His modis dicendi reiectis, statuendus est modus,quem Scotus sequitur. Ad eius plenam intelligentiam notare oportet, duplicem esse positionem quantitatis, quarum posterior priorem necessario supponit, quia est iii- separabilis a quantitate: prior dicit ordine partium in into, ita ut haec Pars, ut caput, dicat ordinem ad collum, de collum ad humeros, dc humeri ad brachia dcc. non enim est intelligibile aliquid esse quantum dimenso nutum, quin sit fgnare ordinem in toto huius partis ad illam secundum quantitatem vel positionem interiacetem, haec autem postio, de qua loquimur, ita est intrinseca quantitati, ut ab ea nulla potentia separari possit; nam spartes totius quanti praefatu in ordine
inter se habent, erunt omnino com
fixae in toto, Sc sine postione aliqua,
nec erit aliqua distantia in toto inter eas, quod rationi videtur contrarium, immo implicatorium. Posterior positio quantitatis supra praelatum ordinem
273쪽
nem addit ordinem partium ad licum, seu partes loci, ita quod partes
corporis quanti coextendantur. Prina a positio est differentia intrinseca quatilitatis,ut diXimus, & consequenter ad praedicamentum quantitatis rertinens. Secunda vero ad praedicamentum situs, quae priorem suppo-ia it. Per modum autem quatitatiuum
non intelligimus hic positionem primam , sed secundam, quae est ordo
Partium totius ad locum,qui in coextensione earum de commesi furatione ad partes loci consistit, ita ut per eam totum locatum correspondeat
toti loco, de singulae partes singulis
Partibus loci: Vnde dicere quantitate in non habere suum modum quantitatiuum, est carere illo ordine extrinseco ad locum; quod autem possit seo, est dubium . Sed aduertendum,
quod id potest isse duobus modis:
Primo per negationem termini, sicut Deus IV sset facere, aliquod corpus extra uniuersum ;& tunc tale corpus liaberet priorem positioncino tamen secundam, quia non haberet aliquod
continens, cuius Partibus Partes eius commensurarentur. Secundo, quia posito termino, cui Poli et corpus commensurari, vere non commensuretur, nec coextendatur ei, licet ei vere
sit priscias. Primum modum esse possibilem nullus dubitat, sed de se cudo posset esse dubitatioScotus ubi supra ait, simpliciter esse possibile Deo ponere aliquod corpus praesens alij, cui
naturaliter commensuraretur modo
Praed:cto, quia ei commensuretur&coeΚtendatur, sed correspondeat virutoti corpori , dc totum singulis eius Partibus quantumuis ina Nimis, quod est dicere, quod Deus potest facere corpus quantum intra uniuersum
quin locum occupet, & cum hoc e es
realiter praesens alteri corpori, quod poterat ipsum circumscribere, & a bire commensuratiue, sicut ponit corpus Christi sub speciebus panis, ut totum sit sub tota hostia, k totum in singulis eius partibus; quo posito, illud corpus habebit positionem primam
sine secunda, partes enim eius habebunt ordinem inter se in toto sine ot-dine ad locum, Sc coexistet alteri corpori sine hac secunda positione, quia
illa coexistentia quatiti ad quantum noli est simpliciter necesistria ratio Lstius positioiiis secundae ; potest enim fieri, ut statim e X Scoto Probabimus , quod unum corpus alteri coexistat, quin ei commetis uretur.quod sic Pr bat Scotus: Quaecunque natura con tingenter respicit quamlibet formam alicuius generis simpliciter,continM-ter se habet ad totum illud genus: sed corpus contingenter se habet ad qualibet positionem in loco, quia polium
movete corpus meum a quacumque
positione ad alia; ergo corpus habens Positionem partium in toto, non schabet simpliciter necessario ad positionem Pallium in loco; ergo non repugnat ei esse sine tali positione; ergo Deus potest illud sic ponere. Omnia
Patent, Praeter maiorem, cotra quam in statur,quia numerus est vel par,vel impar necessario, nec tamen necessario est alterum istorum , sed contingenter se habet ad quodlibet .ltem detur,instantia non est ad propositu, quia in ea no ponitur aliquod unum subiectum, quod contii agenter se habeat ad quamlibet formam totius generis, sed ponitur genus in ordine ad
suas is intentias,vel species; ut autem essent ad propositum , necess.uium erat considerate naturam numeri in ordine
274쪽
Utrum panis conuertatur in colpus c. 239
ordine ad formam alterius gene is, ad quarum ci iam libet se haberet continget iter ; Sicut si comparemus su perficiem ad colorem, ves genus qualitatis : nam si genus ad suas diis en
tias, vel specie, comparetur, necessario a causa intrinseca ad via ina illarum determinatur, quia Vna natura
non habet intrinsece ad opposta dis . iunctilia necessitatem, qum habeat necessitatem ad aliquod unum ill
Quod si dixeris, superficiem nece ssario esse colorata ita, contingenter tamen se habere ad quemlibet col rem. R. et potadetur, quod etsi necessario secundum naturam sit superficies aliquo colore affecta, tamen talis ne- celsitas non oritur ab aliqua causa intrinseca, ratione cuius sit contradictio esse sine colore, immo nul l .i est contrad ctio, quod sine eo esset, unde Deus posset supelficiem facere sine colore t sic est de cori ore quolibet, cuius partes habet positionem in eo, absque omni tamen repugnantia Potest alteri corpori esse praesens sine secunda positione, quae est ordo ad locum , quia contingenter se habet ad totum positioiiis genus , cum ad quamlibet positionem simpliciter contingentem se habeat, quocirca absque contra dictione potest Deus corpus aliquod intra uniuersum constiti ere absque tali positione, Sc consequenter sile suo modo quantitati
Quibui propositionibur posse hae conis
dist. I I. q. vlt. Scal j Doctores eadem dist. Pro cuius intelligentia primo nota ex Scoto ibidem , quod verbum
fen) quia praedicat secundum adiacens, praedicat seri simpliciter eius, de quo dicitur, seu significat rem tunc simpliciter fieri, secundum suum esse primum : vis dicatur, Petrus fit, vel Panis fit, significat Petrum Sc panem suum esse substantiae accipere .Quan do vero fieri praedicat tertita ira adiacens, denotat subiectum fieri secundum sormam praedicati; ut si dicatur, Petrus fit albus, denotat Petrum fieri sub forma albedinis.
Secundo nota, quod esse) notae
unionem eXtremorum, quando praedicat tertium adiacens, essentialem vel accidentalem pro tempore, quod consignificat, verbi gratia, Petrus est animal fgnificat ly est,unionem animinalis ad hominem pro tem Pore Pr 'senti, cum vero dicitur, Petrus erit albus , significat unionem albedinis cum Petro accidentalem,pro temporre futuro.
Tertio nota, quod hae positiones De, LX, Et, aliquando denotant habitudinem materiae, eκ qua aliquid fit; ut cum dicimus, Εκ ligno fit ignis,uel,
Exaere fit statua: aliquando vero conis substantialitatem unius eκ alio, ut in diuinis Filius est de, vel ex substantia Patris: aliquando vero solum dicit o dinem unius ad aliud, vel post aliud, sicut cum dicimus, Ex mane fit merudie a
275쪽
dies,& non E conuerso,id est, post mane fit meridies. Quarto nota,quod panis & corpus Clarisii pessunt in propositionibus
eXplicantibus conuersionem unius in aliud, etccipi vel in recto,vel in obluquo; & hoc vel utrumque in recto, vel unum tantum,& alterum in obliquo ; ut si dicamus , Panis fit corpus Cirristi, vel, EX pape fit corpus Christi,vel,Panis transiti vel conuertitur in corpus Christi. His constitutis, sit Conclusio prima . Si conuerso eXPrimatur per verbum fiendi , & sPraedicet tertium adiacens secundum nullam temporis disterentiam, est verum quod panis fiat corpus Christi; unde istae sunt salsae, Panis fit corpus Chri sti, Panis factus est corpus Christi , Panis fiet corpus Christi dcc. Probatur, quia quando verbum fiendi Praedicat tertium adiacens, denotat subiectum fieri secundum formam Praedicati: sed panis pro nulla temporis d. fferentia fit secundum serinam praedicati, scilicet corporis Chri sti,nece conuerso, quia impossibile est, quod unum disparatum fiat sub forma alterius, ut quod homo fiat asinus, leo, bos Scc. ergo cu panis & corpus Cli rusti sui species disparatae , im Plicat, quod una fiat sub forma alterius, ut con stabit eκ dicendis.
Secunda conclusio. In hac conuersone istae praedicationes sunt falsae de impossibiles, Panis potuit, aut pote st, aut poterit esse corpus Christi. Patet ex praecedenti conclusione;& probatur amplius, quia illa de possibili est falsa, cuius illa de inesse est impossibilis: sed istae duae incisse, licet Panis e st, aut fuit, aut erit corpus Christi, sutim possibiles; igitur istae sunt salsae,panis Potuit , aut Potest , aut Poterit esse corpus Christi. Consequentia tenet
cum maiori ver i ; minor probatur.
quia in illis propositionibus verbum essendi vel dicit unionem essetialem praedicati cum subiecto, vel accidei talem:sed utraque est impossibilis in. ter pane & corpus Christi; igitur δα. Probo minorem, in primis unio essentialis est impossibilis , qua e uim ratim
ne fieri potest,ut corpus Christi sit deessentia panis,aut e couersoὶaut quod una species sit de essetia alterius: Nec potest esse in ea unis accidetalis, quia substantia non accidit substantiae,nec una substantia completa alterius sis ina esse potest, unde accipiendo prae- sata extrema in recto cum verbo fiendi, aut essendi, nulla praedictarunt
Propositionem est , aut potest esse
Tertia conclusio. Sumendo alte . rum eX prae satis extremis in obliquo, cum propositione De,EX,vel ria, contingit propostionem ess e veram, ut verbi gratia, si termino a quo conuersonis praeponatur Vel, EX, De, ut E e Pane, vel De pane fit corpus Christi, est vera propositio, dumodo illa I positio non dicat circumstantiam materiae ex qua, nec consubstant alitatem extremi ad extremum, sed ordianem unius ad aliud, vel post aliud vicum dicimus, EX mane,vel De mane fit meridies: Similiter s termino ad quom Praeponatur propositio In, erit vera Propositio; ut si dicatur, Panis transit,vel conuertitur in corpus Christi. Haec tria desumpta sunt eu Scoto ubi supra, qui in fine quaestionis ait, omnes alias locutiones de virtute sermonis ad aliquam praedictarum propositionum esse reducendas, sed illa ultima est magis propria , scilicet P nis transit, vel conuerisitur in cor s
276쪽
Vtrum panis conuertatur in corpus M. et I
ch isti, quia in ea non denotatur aliquid commune manere, sicut aliquomodo videtur illud denotare illa pret-Positio EX, accipiendo eam proprie, non enim eκ opposito fit ori tum, nisi 'quia subie in commune visi que ab una sorina mutatur in aliam. QDrta conclusio. Nulla propositio cum mutatione accepta, vel moueri, etiam accipiendo unum mire.
mum in obliquo, de reliquii in recto, vera est proprie loquendo ; ut si dicatur , Panis mutatur in corpus Christi, quia haec conuerso non est mutatio, ut supra diximus; eo verbo autem transre, aut verti, seu conuerti, aut transubstantiari est vera, ut si dicatur, Panis transi, vel conuertitur in corispus Christi, quia ly transire, verti,aut transubstantiari, a mutatione abstrahunt,quia dicunt habitudinem termini ad terminum , no importando sub-
Ad argumenta in priseipio Contrauersia posita.
AD primum patet eκ dictis,quid
dicendum sit, maior enim Pro. Positio intelligitur, si in ea sermo sit, esse simpliciter de productiva comversione, qualis non est ea, qua hic Panis conuertitur in corpus Christi, sed est adductiva, per quam terminus ad quem non accipit esse simpliciter,
sed esse hic. A d secundum dicendum , quod
terminus huius couersionis ad quem est substantia corporis Christi , non sub ratione substantiali, sed sub ratione pissentire,quod ad rationem tran. substantiationis sufficit,quae in rigore non est nisi succeiso substantiae ad substantiam, ieu substantiatum, ita controu. Pari IIII. ut una desinente esse alia incipiat es.se, ubi erat illa, quae esse desint l, ut ex supra dictis satis patet. Ad tertium respondet Scotus,concedendo quod in creditis non si intponenda plura sine necessitate, neci plura miracula quam oportet; sed cum dicitur in minori quod veritas Eucharistiae posset saluari manente pane , vel siae transubstantiatione,
dicit, quod bene suisset possibile Deo
instituere, quod corpus Christi vere esset praesens substantia panis manente , tuncque ibi fuisset veritas Eucharistiae, quia ut signum verum S Q
gnatum verum.Caeterum modo non
est hoc tota veritas Eucharistiae, quia non sic instituta est. Et cum dicitur, quod ad veritatem Eucharistiae non requiritur nisi verum signum, & v rum signatum. Respondet,id verum esse,si signum se repraesentet, sicut institutum est, dc sic respondeat illi si gnato, sicut signi institutio expost lat, videlicet, quod corpus Christi sit
cum accidentibus panis, tantum cori uersa substantia in ipsum.
Ad quartum dico , ad maiorem: quod illa est falsa, ad veritatem enim
eius aliud membrum esset addedum, videlicet ut habetur eX traditione E
clesae: sed quamuis ad propositum
concederetur maior,diceretur ad munorem , quod Ecclesia declarauit esse de substantia fidei, panis substantiam non manere sub sacramento, in Symbolo edito sub Imi . lII. in Concit. Lateranens, Sc habetur capitulo Firmiter credimus, de Trinitat. & fide Catholica , ubi explicite ponitur vetitas aliquorum credendorum , dc magis replicite quam habeatue in Symbolo Apostolorum , vel A
277쪽
Controuersa octauaa ater, quidquid ibi diffinitur esse cre
dendum, tenendum est esse desu stantia figet post huiusmodi declarationem solemnem: at ibi diffinitum .
Panen, transubstantiari in corpus Christi; ergo sic tenendum est. His additur, quod hoc eXpresse est etiam diffinitum in Concit. Trident. ubi dicitur etiam, quod panis non manet,
Ad quintum di o, quod ille intellectus ti modus est determurandus, qui est verus, etsi difficilior su at cuniverum sit, panem conuerti, &non manere, is intellectus ab Ecclesiaes' acceptus,etsi difficilior,quia verus est. licet ineri intellectus esset sicilior deverior, secundum apparentiam, non enim in potestate Ecclesiae est, fac re istud verum, vel non verum, sed Dei instituentis : at intellectum a Deo traditum Ecclesia mplica*i; di, recta in hoc a Diritu veritatis, ut creditur
An partes & proprietates, quae Christo conueniunt i exissenti in coelo, netessario es conueniant
Ars negatim proba tur primo, quia quatitas non potest esse simul cum quantit te propter formalem repugnantiam ad esse simul in eodem loco ; ergo quantitas corporis Christi, quae ad Praesens nomine proprietatis com- Prehenditur , non potest esse in limnia simul cum quantitate panis. Et confirmatur , quia quantitas , Vnde quantitas est , non potest esse s mulcum quantitate continente, quia stibi localiter, quia posito fundamento ct termino proprio, necessario sequitur relatio inter ea: led fundametum
ci cumscriptionis passiuae est quam
rum, pro ius vero terminus est continet η ergo necessario quantitas corporis Christi, si in hostia est, debet ese se ibi circumscriptiue ; sed sic non est,
ut e li manifestum ; ergo non e st ibi. Secundo. Sanguis non est in E charistia sacrametitaliter nisi post co-secrationem vini;ergo non est sub hostia, nam sustra Poneretur esse sub
specie vini, quia sicut nihil incipit esse simpliciter postquam iam est, ita nihil incipit esse sacrametaliter postquam est sacramentalitertised sanguis incipit esse sacramentaliter sub specie vini,
cuius consecratio sequitur consecrationem corporis; ergo non est ibi s
cramentum sub specie panstrat est ibi corpus; ergo ut sub hostia est,non habet sanguinem et Tertio. Tota veritas Eucharistiae potest saluati,non ponendo in ea nisi istam substantiam corporis Christi sergo non sunt ponendae ibi eius proprietates & accidentia, quae sunt e
278쪽
De proprietatib. Christo in Euchar conuenientib. 2 3
ua eius substantiam. Antecedens est notum; Consequentia probatur, quia sicut in operibus naturae non debet poni pluralitas sine necessitate sequendo rationem naturalem , ita dein creditis non est ponenda pluralitat, que non sequitur necessariam deductionem ex creditis. Antecedens ostenditur, quia ad veritatem Euch ristiae sufficit , quod in ea contineatur
id, quod per verba simi scatur, quod
est lolum corpus, ut sic, ad quod accia dentia non pertinent .Et confirmatur ratio, ia corpus pote st esse sine proprietatibus, quia prius naturaliter P test esse sine suo posteriora; ergo sne contradictione potest fieri sola si,b- stantia corporisChristi nuda sub speciebus, sicque esset res sufficiens se. Hamenti l 'In hac Controuersa primo inqui- Tam , an idem corpus possit esse simul in pluribus locis. Secundo, an eXL stentia corporis Christi sub sacramento necessario dependeat ab existentia eius sub modo suo naturali, vel exotitra. Tertio inquiram de quaesito Principali. Ultimo ad rationes in Prin ei pio Controuersiae positas.
ARTICULUS I. 'An idem corpus possit esse simul m
PAn negatiua probatur multis a gumenti , litae Scotus adducit eκ diueriis D, ,γribu , Sc ex propria sententia: S primum sit illud, quod in principio quaestionis, loco tertio ad. ducit, quod affirmat Suar. tertia par. quaest. 3 s. distinct. ῖ .le apud nullum Catholicum Doctorem vid se ita est ,quod noti legerat Scotuin, est cr-
gumentum . 1de la temporale non potest esse simul in diuersis tei Poribunergo nec idem locabile in diuersis locis. Secundo Si idem corpus posset ense simul in pluribus locis, esset in se dis uisum , quod est contraYrationem
Tertio. Si idem corpus posset esse in pluribus locis simul, eadein ratione posset esse in multis,3c in toto uniuerso, atq; ubique: sed hoc est proprium Dei, ex eo enim quod est ubique Spiritus sanctus probant sacri Doctores
ipsum esse Deum; ideo impossibile est, quod idem corpus sit simul in pluti bus locis,dc per consequens,non Potest esse in eis. Quarto. Sicut natura se habet ad speciem, ita quantitas ad locum e sed Vna res Per propriam naturam est ta- tum in una specie, nec potest esse in pluribus ; ergo similiter per unam quantitatem non potest esse nisi in v-no loco.
Quinto. Si idem esset simul in pluribus locis,aut una mutatione,aut Pluribus; non una, quia una mutatio est tantum ad unum terminum ; nec
duabus, cpita vel essent eiusdem speciei, vel alterius; non eiusdem, quia non potest aliquid moueri simul duabus mutationibus eiusdem speciei,s cundum Philosophum quinto Met. capitulo de uno e nec duabus alterius speciei, quia termini essent cou-tratij dcconsequenter motus incompostibiles. Sexto. Termini cuiuslibet motus sunt incompossibiles, eX quinto Physicoruin , sed quaecunque duo ubi pol sunt esse termini eius aena moltu, quia potest moueri corpus ab uno in aliud; ergo quaecunque cluo ubi
279쪽
sunt incompossibilia circa idem μ
Septimo. Impossibile est eandem materiam esse simul sub diuersis sormis substantialibus ι ergo impossibile est esse idem corpus in diuersis locis.
Probatur consequentia, quin ex positioiae consequentis huius sequitur oppositum antecedentis,quod sis osten
do ἰ ponatur idem nutrimentum nu
mero in diuelsis locis , S comedatura diuersis animalibus, in ipsis existet, bus nutritim utriusq; conuertet idem in subiectum suum,& sic eadem materia, illius nutrimenti esset sub diuer-s, Armis substantialibus eorum dum
rum animalium,quae illud conuerti Liant alimentum.
Octauo. Stidem corpus posset simul esse in diuersis locis, sequerentur multa incouenientiar primum, quod quantiamcunque paruulus ignis posset comburere omnia combustibilia, quia si poneretur in locis, in quibus essent combustibilia, & eis applicaretur posset ea comburere simul. Se- cundo sequeretur, quod animal D. tum in diuersis locis,in uno viveret,&in alio moreretur, nam si in uno loco haberet nutrimentum, ibi comederet Sc viveret, in alio vero moreretur, quia non haberet nutrimentum. Tertio sequeretur, quod idem animal in duplo nutritetur , si in duobus locissumeret nutrimentum. Quarto , quitur, quod in uno loco quiescat Sciaceat, in alio moueatur, vel stet,quae contradictionem inuoluunt . Quinto
sequeretur, quod simul calefieret defrigefieret, ut si in uno loco ei applicaretur ignis, in alio gelu; dc in uno
loco eκ aeris in temperie incurreret infirmitatem , dc in alio eX aeris tem-Perie sanitatem, sicque simul iget sanum di non sanum vel aegrum, dc in
uno loco occideretur, dc in alio non , quae omnino sunt abiurda.
In hac satis difficili quaestione rei plex potest esse dubitatio: Prima, an idem corpus Possit φsse simul sacromentaliter in pluribus locis. Secunda, an in uno sacramentaliter, dci' alio naturali modo. Tertio, an pol sit
esse simul in pluribus locis modo suo
naturali, scilicet circumscriptiuo . De prima Sc secunda quaestione non est controuersia inter Catholicos, haer lici tamen ut negent sacramentula iEucharistiae primae dc secundae dubitationis partem negativam tenent;
de tertia vero inter Catholicos est d PIeκ sententia.Prima est salicti Tli inae , qui etsi confiteatur idem corpus posse esse in uno loco modo suo naturali, seu circumscriptiuo, Sc in multis alijs moco sacramentali, ut fides docet, negat tamen posse esse modo naturali dc per diuinam potentiam absolutatii simul in pluribus locis. Hoc indicat tertia par. quaestione 3 se atticulo primo, ad tertium dc expres.se quot. tertio, articulo secundo, de inquatio distinctione decima, quaesti ne prima, articulo primo, δc distinctione 44. quaestione secunda,artic lo secundo, ad quartum, ubi etiam S. Bonaventur. articulo de dote subtilia talis, quaestione prima, idem tenet, Capreolus distinctione decima, quaestione prima,articulo tertio, Paludan. quaestione secunda,Durand. quaestio ne prima, ianmero tertio, dc 34. &quaestione quarta, numero octau Sedistinctione 4. quaestione seXta, Primum, item Hentiquot.9. quaestio.
ma. Herusiriuol. I I. quaestione tertia, Ferrara A. contra Sentes, capitulo 68.
280쪽
De proprietatib. Christo in puchar. conuenientib. 2 s
Oppositam sententiam tenet Scotus in quarta distinctione decima, quaestisne secunda. Hugo de Sancto victore, libro secundo de sacramentis
Par. 8. capitulo undecimo, Alexand. Alenae.quarta parte, quaestione undecima,articulo primo, g. vltimo, quaest. ΑΑ. inem latertio. Richard. articulo secundo,quaestione Prima. Malor.quae stione secunda, Gabr. quaestione Prima, articulo secundo, & lectio. 6. in canonem, Marsil. in quarto quaesti ne septima,articulo tertio, dus.secundo. Ocham quaestione quarta, A ure
lus apud Capreol. distinctione decima , quaestione prima. Alanus libro primo de hoc sacramento capitul. 3 8. Bellarm. lib. 3.de Eucharistia,capitulo tertio & quarto, Sc communiterom nes sere moderni scriptores idem
Pro intelligentia huius quaestionis
Primo notandum,non esse contra rationem intrinsecam quantitatis , neque contra rationem intrinsecam
modi eius naturalis , quo existit eX- tensiue in loco, quod existens in uno loco, simul ponatur in alio illo modo eXten suo. Quod sic ostendo, quia ratio quantitatis integra prior est quam extensio eius in ordine ad locum, ut eX praecedetibus patet; positio enim,quq ordinem dicit partium quantitatiuarum inter se ad totum, praecedet naturaliter ordinem ad locum, sicut prius est secundum rationem & naturam rem esse, quam alicubi esse;vnde dicendum , quod sicut non repugnat quantitati priuari postione inordine ad locum, ita nec videtur repugnare, quod ista e Xistentia una Sc indiuisa recipiat plures extensiones in ordine ad locum, quia nulla apparet contradictio, quod posterius plurifi- controu. Para Im. cetur, non plurificato priori, unico
possiant multiplicari relationes , de non multiplicato genere multiplicantur species: at quid est, quantit tem aliud dc aliud ubi habere, quam
relationes extrinsecas plures recipere
Idem probatur , ere principijs fidei non est repugnantia , quod eadem quantitas si praesens diuersis spacibinter se distantibus, ut patet de quantitate corporis Christi in diuersis hosti Is, una in Oriente, & alia in Occi dente ; ergo non est repugnantia , quod eadem quantitas ct extensiue in locis a se distantibus. Et confirmatur, quia quod in hac re difficultatem iii gerit,est,quod idem corpub sit praesens diuersis spacijs a se inuicem diastantibus, quod tamen fides docet esse possibile, ut patet de corpore Chriasti iii diuersis host ijs valde distantiabus existente; ergo possibile erit, ut illud idem corpus iam illis diuersis locis praesens extendatur in ordine, ad locum. nam si quod minus videtur inesse, in e st;ergo quod magis,magis i merit. Et similiter si quod magis videtur i inpossibile, est possibile, id quod
minus videtur impossibile , magis posis bile erit: aut laltem quia minus videtur impossibile , videtur conc
dendum illo priori concesso , quod magis impossibile videbatur. Quod
vero hoc non repugnet rationi imtrinsecae modi naturalis quantitatis, probatur, quia ratio liuius inodi in eo consistit, ut corpus quantum ita stpraelitis spacio, ut ex vi modi , quo illud replet , habeat extensionem partium in illo, ita ut alia eNcludat a suo partiali loco: sed hoc totum integrum manet, etiamsi corpus sceX