장음표시 사용
321쪽
An aliquod accidens sit in Euchar. sine 1 a bladio. et
supponitur separata; quod vero non
maneret materia sub hostia proba, tur, quia materia non continetur sub sacramento,nisi quia pars totius signati ergo si lyta desinit esse, dc corrumpitur per separatione fornas a materia, nulla pars eius sub lacram cto manet, quia porxco in e ur ibi,nis ratiosi e totius. Universaliter aut verum est,quod quado aliquid prirno conueni toti, se
Parti, non nisi quia toti , destructo toto, in ordine ad illud pars non habet eundem ordinem ad idem Secundo dicit , quod facta si ratione partis formalis a materiali in aliquo corpore in uno loco,conseqentur fit ubicumq; alibi reperiatur,& si alicubi corrumpitur per separationem Partis a Parte, ubiq; corrumpitur. Tertio dicit,quod praedicta separatio stare non potis hoc,quod aliquid corporis si sub sacra meto, quia nihil corporis est sub sacra meto, nisi ut est pars totius: at pars naturalis separata a formati no est pars totius, sed erat, quia iam totu non est, sed suit. Quarto dicit no valere istam consequentiam, potest corpus desinere esse hic non desinendo esse alibi;ergo psit corrumpi hic Sc non ibi, intellige loquendo de corruptione Proprie dicta, quia primu nullam includit crutradictione,non. n.ponit nisi unum respectum manere in absoluto alio immanente; Secundum vero contradictionem ponit. ceam formam absoluta informare ido,dc no isor mare, posita sola variatione respectuv. LX quid omnibus satis c5cludit, iri obiectione posita Scotum non sensisse, quod corrupto corpore hic propria corrupti ne, non corrumpatur sub sacramento, sed intelligit illud de corruptione improprie dilia, per quam res solum desinit esse hic, unde licet sic corrum- Controu. Pars IIII. Peretur corpus Christi sub eistentiac Porali, ito sequeretur corruptio subesse sacra metitati. Dicet aliquis,inquit Scotus, quod facta separatione sormae a matcria
corporis in existentia naturali, mane
bit matςria, cis militer sorma, tam in consistentia naturali quam sacramentali,caeterum,in neutro loco informa. bit sorma materiam. Contra inquit, quia contra iaritatem sacramenti est, Partem corpori. contineri hic, nisi prius contineatur totum corpus ,&ita materia sne sorma nullo modo c6 tinebitur sub sacramento,& perconsequens ut ibi non poterit corrumpi ut te parata a forma, quia non est ibi: Vnde materiam desinere habere sormam, est destaeic esse partem totius,
dc per consequens, desinere esse ut hic, quia non est hic nisi quia est pars tot uis corporis, & ratione eius sibi coi petit hic esse.
Octaua Coiaclusio. Corpus Christivi in Eucharistia non mouetur concimitanter motu locali, quo mouetur primo ut in caelo, nec aliquo motu simili motui locali,qualis esset mutatio instantanea ab uno loco in alium. Probatur, quia cum ij motus, vel in lationes sequantur corpus Postquam est ubicatum, seu in loco, variantur
ad variationem loci, de ita possunt inesse corpori in uno loco,quin sibi insit in alto,ut late su-- Perius diXi,cum egia
idem corpus possiesse smul in Pluri- I/bus locis.
322쪽
Ad argumetuam principioA ticuli posita.
AD primuini,de institutione secta
Per vulnera in cruce, dico,quod
vulnus potest accipi dui : citer: Primo pro ipsa sorinali diuisione partiu collatinuit Secundo pro ipsa ut inflicta a corpore, ut ibi subintrante & diuidete Partes eius. Si minacrinodo accipitur, ita fuisset diuisum corpus in pixi' de, sicut in cruce, quia continuitas Scdiscontinuitas non potant saluari propter aliud de aliud ubi, quia non
Variatur ad variationem loci,sicut nec sorma absoluta: Si vero accipitur secundo modo, verum est, quod illa di- . uiso non in fiebat corpori primo ut in Pixide, ista etiam diuisio partium corporis fuisset, comparando partes, ad notum, cuius sunt Partes non autem
comparando partes ad locum, vel cotinens, quia partesdiurae non habuissent ubi de ubi distantia, sicut partes
diuisae habueriit in cruce. Et ratio est, quia partes in cruce habuerunt eκ- tensionem corporaliter corresponde tem extensioni continentis, dc ideo diuisioni ea tu in totum correspondebat distinistio in partibus corie spondentis, non sic partes in Eucharistia, imo partes ibi diuisae de discontinuae, vi in toto, non habuissent partes distinctas continentis sibi correspondentis.
Perlinc responderi potest ad illud dubium, dum quaeritur,an si liquor esset in duobus locis in dolio clauso,&in dolio pet forato, maneret in viro.
que commutatri, vel in uno maneret
continuum, Sc in alio efflueret Respodetur, quod partes comparando ad totuinte laeni modo haberent continuitatem hic & ibi sed comparando ad
continens,possent habere continuitatem correspondentem, & non simile correspondentem ibi dc ita in dolio clauso non efflueret, bene tamen indolio perforato.
possit videri oculo corporali. PArs affirmativa probatur, ea beatus videndo illas species non decipitur, deceptio enim rePugnat beatitudini: sed si no videret corpus Christi, posset decipi, credendo ibi esse substantiam panis, aut saltem dubitaret, an ibi esset substantia panis, si ibi non videret corpus Christi, cic dubitatio videtur etiam statui beatitudinis repugnare, sicut impersectio Persecta nu
Secundo. Oculus noster impedituea visione corporis Christi propter species sacramentales ipsum velantes: sed oculus beatificatus non potest ab aliquo impediri quin corpora quaeliabet videat prout sunt;ergo oculus glorificatus potest videre Christi corpus
Tertio. Oculus Christi videt sei p. sum pr5ut est in hoc sacramento ue e go Pari ratione quilibet oculus gloris ficatus potest iplum videre. in h3c quaestione est multipleκ
pinio. Iunia est S.Thomae A. d. I O. q. ι .ar.4.quaest.quaestiunculae, primae, assereti sine miraculo haud posse,quoa ob oculo corporali videatur corpus Christi in Eucharistia, miraculose ta- naen fieri posse affirmat. Idem tenet d. I I. q. .art. I. ad A. idemq; colligitur e X 3.P.q-7J.M.7. in soluti ad secundu
323쪽
An omnis actio immanens Christo inst in Euch ar. 2 9 i
vbi ait, ulu Christi videre se subsacramento existentem. Ide tenet Ales. p.q. o. mem . . ar. I 6.&2. ubi ait,
Beatam Virginem speciali priuilegio videre corpus Christi sub sacra meto.
Haec sententia tribuitur Scolo 4 amocitato, sed immerito , cum oppositam niseste teneat, quam tenet D. B
Secunda sentetia tenet partem negatiuam, adeo ut arbitretur id neque
diuina potentia fieri posse: ita Scotus
Tertia sententia affirmat, videri Posse corpus Christi in Eucharistia ab
oculo corporali, non tamen modum
existendi in Eucharistia,quem habet. Pro intelligentia huius quaestionis primo notandum , quod viso siue ii tellectiva, siue sensitiva ex Scoto I .d. 3.&quol. I 3.&eX his , quae in prima Parte nostrarum controuersiarum di-Nimus, est qualitas & forma absoluta, quam Deus potest in potetia eius ca- Paci causare sne cocurla obiecti sal te ut causae activae concurrentis, psit .n. Vicem cuiuscumq; causae efficientis eXplere: quare Pot Deus causare visionem in oculo meo corporis distantis, quod active non causabit visione, sed terminabit tantum: Et cu hoc asseruisset Scotus loco citato, intulerunt aliqui ipsum tenere, quod oculus corporalis posset videre corpus Christi ut in s cramento, cum oppositum affirmet
ibi, adeo ut asserat neq; per diuinam Potentiam id fieri posse.
Secundo notandis, agens naturale necessario, ut agat, vel Patiatur eXPoscere seu modum quantitatiuit, adeo
ut si ipso careat, neq; agere neq; Pati possit ab alio agente corporali. Ratio est,quia ad actione vel Passione a tali agente vel patine, est omnino necessaria approximatio ,& debita dista tia secundu locum,ut agens vel paties corporale non habens modii quanti- . latiuum, non mi alicui approκimari secundum locu,nam etsi praesens esset alicui spatio secundum praesentiam reale, non tamen his modum quantitatiuu , ita esset praesens ad agendii in passum & patiendu a corporali agete ac si nullu ibi effeci igitur,dcc. Hinc in sertur, quod obiecta corporale vi.ia pote tiam activam agat primo ut hic, tanqua necessariam dispositione inquirit;Sc q, ipsum sit in loco modo eκ tensivo, dc similiter potentia, in quam actum est; unde nec potest esse causa primo visionis,necesse proprium nec Primus terminus eius, ni sit praefato modo in loco. Tertio notanda necessario, quid
si aliqd inesse subiecto primo ut hic, dc quid concomitanter , de quo supra
actu est,iSc consequenter quid sit agore & terminare primo ut hic, quid vero cocomitatenuere primo ut hic est sic agere,q, hic ageret, etsi nusqua alibi essetivel ageret;termiuare et primo ut hic, &sic terminare ut hic, quod sic terminaret, etiamsi nusquam alibi terminaret. His positis sit Concl. Prima. Deus sua a absol ta pol causare i oculo glorioso, vel noglorioso visone corporis Christi in s cro, licet nusquam alibi esset istud colpus nisi in sacro.Ratio est,quia ista viruso est sorma abibluta;ergo potest causari a Deo in potentia capaci sine respectu praesentialitatis ad obiectum. Hoc patet eX primo notabili. Secunda Concl. Non pol haberi viso corpor s Christi ab oculo corporeo ut hic primo. Probatur, quia hoc includeret, corpus Christi ut hic vel
324쪽
esse causa primo visionias, vel esse pro-Priu &primum terminu eius sed compus viniic neq; pol causare Primo,nec . terminare Primo visone, quia ta camsatio, qua terminatio talis requirit in obiecto causante vel terminate dispositione debitam in locu, ut poa approximatiotie & distantiam, qua corpus Christi ut in Eucharistia nulla tone habere pouquia hic modus essedi opponitur modo qualitatiuo essedi in loco, sine quo corpus no pol habere debita distantia dc approximatione fili locurequisitum ad agedum, vel Patiendu, ad causandam primo, vel terminandam visionem. In li ac conclusorie sere oes consentiunt, vel convenire debent, etiainst oculus sit gloriosus. Tertia Cos Elia per miraculii fieri non psit,ut corpus Christi videatur ab oculo corporeo ut hic. Ro huius conclusionis est eade cum rotae prscedentis, qua iterum hie constituimus, quia
huius visio, ut causata luc primo includit, quod corpusChristi ut hic sit causa eius Primo, vel terminus proprius, χprimus: sed corpus Christi ut hic, sinlacra, nec pol causare, nec terminare
Primo visione,quia lini ai causatio vel terminatio requirit in obiecto causante primo vel terminate dispositionem debita, scapproximatione in locii, tua illud corpus ut hic, habere non mi,ut diximus; nulli.n. organo pol debite approκ mari, vel ab eo distare debite, quia non est in loco ut hic. Neque ad hoc miraculum iuuat, quia corpus ut hic, non est visibile absolute, nec ut
causativum visionis, nec ut terminatiuum, miraculum vero non est id,
q' includit contradictionem. Haec Concluso cum prima sunt ii terna nis Doctoris subtilis cum suis proba- combaeta qui b. inscrte licet, Q nec naturaliter, nec sapernaturaliter potest ab oculo corporeo videri corpus Christi in Eucharistia. Quarta Concl. Oculus Christi cor Poreus nec videt, nec potest videte corpus Christi in sacramento . Ratio' huius conclusionis est eadens, quae
Quinta Concluso. Modus quo corpus est sub sacramento, ab oculo corporali non potest videri, tiam petDei potentiam .Probatur,quia ille mo dus nec est lux, nec lucidum, neccoloratum quid; ergo millo modo a viso corpore videri potest 'Antecedens de se est notum , Consequoia probatur, quia nulla potentia eleuari potest, ut attingat id, quod nec cadit sub eius biectum; ergo cuille modus sub obiecto potentiae visuae corporeae non coitineaturam plicatrid illum attingat. Confirmatur,quia ille modus non est visbilis per se primo quia non est tu;
nec hacida quid, nec color,nec coloratum , nec est obiectum commune visus, quia nec motus, nec figura, nec
Ad argumenta in principio a ticuli posita.
sensus beati non decipitur circa Eucharistia, verum nec noster,na Pper se percipit est ibi.Lqualitas, fg
ra,color,&αcirca q no decipit , noster vero intellectus arguens eκ his, quae
sensus percipit decipitur, arguit . N. scuta est color,&quantitas,& sm-ra; ergo ibi est substantia, quia illa insunt sublecto, licet consequentia ut in pluribus vera sit, tamen semper non tenet; sensus vera beati perciperet id hici, Q noster sensu Laccidctia,
325쪽
An omnis actio immanens Christo insit in Euchar
net inhoc aliquo modo desper Nur, sicut nec nosteri sed nec intellectus beati sic sophistice argueret eκ actuselas,scut nostet arguit,nec dubitaret beatus,an ibi esset corpusChristi, quia uitellectu intueretur eius existetiam, vel non existentiam , ut art. sequenti dicetur. Ad secundum dico , quod ius quicumque corporeus , licet Ponsi videre quodlibet corpus sub modo naturali suo existens, non tamen sub modo sacramentali , quia ut sic non est visibile ab oculo corporeo, ut diκimus. An vero possit corpus Christi videri ab intelletiu coniuncto vel se Parato, ut eκistit in Eucharistia, vide quaed eh a sum a nobis in secunda Paris Controuersiarum Controuer. octaua,attic.4.ibi enim late de hac redisserimus.
Ad argumenta in priueipio Controuersia posita.
sensatio eiusdem obiecti, quae inest Christo inctio,inest &m Euc ristia,ut diximus supra. Ad primam Probationem dico, quod adactum sentiendi non requirstpr obiectum indebita proportione, nisi ubi obie- ctum est aliquo modo crassa sensationis,ythic primo insendi, seu ubi priamo fit. . Ad secundam probationem dico . quod organum sensus Christi in Eucharistia vere est quantum,sicut in caelo,& per consequens potest recipere sensitionem absolute, sed non ut hic primo,quia modus quatitatiuus organi requiritur per se in organo ab hoc, ut sibi infiat ptimo sensatio, sed non ad hoc ut cocomitanter sibi inflat,vel insit, quia huiusmodi thodus non est causa per se recipiendi sensationem, sed tantii conditio requisita per cuPa. ratione ad agens primo tralalmulans. Ad tertium dico,quod antecedens Sc consequens est verum, si sermo sit de actione in corpus, in quo Primo sit actio, non tamen quando fit concomitanter; ignis enim agere non P test nisi in passuin sibi approκim tum debiter caeterum quod effectus actionis habet alibi in loco distanti, in quo est idem corpus , non incomvenit nec ad hoc requititur illa debita approXimatio, nec limitatio sphaerae, quia inest
tanter ratione identita tis formae de
326쪽
la, An aliquod accidens si in ' Eiicharistia
tur primo, quia sciit sibilantiae cinnuetiit esse per se; 'sic acci-d denti esse hiata, ens it Enim diu litur iit ensillam uim sibilantiae, se. cunduli 1 3 nt sed hi phtat se, stalitiam non esse pet se, is natio, quia quoa vere est, nulli accidit, quod implicat esse accidem,Sisse perse, seu 'noti istinat B. 'secundo,iimpossibileest direristin esse sine diffinitione, per conseqdis sne tit locum ii. dissiliente ipsum: sed subst inti, diffinit accidensimus e- ni indisfinitioe ina reditur; ergo impossibile est,quod iit sine a. Dices sorsan, maiorem intelligendam esse de diffinitione pertinente ad quid litatem diffiniti , non autem de illo quod dissilit et additum, scutsubstantia diffinit recidens. Contra, quia coimelatiuum ilissimi correlati.
uum tantini: vi addituni, Sc tamen implicat esse coirili tuum sine relati' uo, quia tunc relatiuunt non esset relativum. Confirmatur, quia si ad dis- finitionem alicuius naturae pertineret ipse Deus, non pertiueret nisi ut additum, dc tamen esset contradictio, quod diffinitum esset sine isto addito. Tertio. Posterius essentialiter non potest esse sine priori essentialiter, eXAristotele i. Metaphysi. c.de Priori: sed accidens est posterius cssentialiter substantia, eX7. Metaphysi. est enim
substantia primunt otii iiiiiiii istillum
cognitione dc tempore;ergo,&c.
biecto. In hac senti osa se procedam. Primo inquiram de quaesito principallescendo an quodirumque accidens
1 N b c quaestione est dupleκ sente
t a. pinna est Salioniae q. disti. aim. pri in quaest.prima.in solut .ad a gum. tertiae quaestiunculae, Sc 3 .Par. . 7. ait. i .in solui.ad ultimum,asserentis accidentia in hoc sacramento ess. qui titii sine iubiecto cui inimaretii. haeret,ii abere tamen noua else a Deo eis tributum,quia accidentia manente substantia Panis, nullum aliud esse habebant pro destructo per conuersionem, necessarium est eis nouum esse conferre,quia iam esse Panis non manet. In eadem sententia est ibidem Caietanus, Sc addit, tribui a Deo accidentibus nouiam modum positiuum e sendi per se, qui proprius est substantiae quo habito naturaliter.c seruari
327쪽
An aliquod in Dini subiecto. res s
tum aD noua conser. ii tione siue a poe ab ea, qua dum inhaerebant pani construabMuur, ini
inhaerere , Malia accidentia inhaerere ei, neque uibui ei inseparatu ne Αs statia nouum modum positiuum essendi, sed tantuin negati M, stili cet non inliaerere. hu subiecto. Pro opitu e S. Thomae nota mi mo , accuentia nullumsuoptium esse existentiae lire t subiecto cui insulit, sed existere eκistrauia, e esse sui s biecti,unde esse subiecti est de perac- lens essea . um asci deiiciumsquare larea separa;ionς eoru a subiecto, nec illis manentibus, dςbet nquu es Ilai tribu ,quia i essς subilactino est amplius este eoru per se, 'ςl per aςcides. Secuodo nota, quod ex Caietano ubi lupra, ccidens in subiecto no est id, quod est, hoc eniin subie ςoru- peti l ed quoςst tale sillae iii, v. g. albedo in niue noest id quod est quia hoc niui cQnuenitiis est id, quo nix est alta; unde ea e teruatione praecise accidentis iii suo esse Mn cinatauato subiecto non acquirit accidens nouuni modum essendissed perdit prio
rem modum Ditificatum per ly in,
de ut enim qnς actis litςr inhaerens, sed ubi conseruationi opponi ur collatio noui modi essendi, accidens non tantu perdit actualiter i 'haerere, sed acquirit nouum e illandi inqdui' , dc
quod prius fueratq*o est, in os lest; Sc hic mo sest modus essendi
substantiali quem cum habentesccidelia a subiecto separata naturaliter, o- seruantur in modo ciletidi sui'er naturaliter cquisit
a Praedicta conseruatione Mo4 tisi ii constituit accidens. a uuadmodum substantie,itena potentia passi: m ad modia substantiae non acquir' ut accidenda leparata per sola con latione eoru sine subiecti , sed talis Potentia consertur eis per collatione modi essendi substantix, ut inde eκ
his fieri posset quidquid posset ex lub
stantiam esset. Prima Concl. Accidentia pani, mahent in Eucliaristia sine subie , cu privs inlis ebant. Probatur,quia i psis
manentibaam substantia Pariis, quae illo rum erat subiecto, non manent,ssed omnino do si tesse, ita ut tui eius mapeat, ut supra diximus s ergo mλ'
uent accidentia sine subiecto. . Secunda ConcL Acciden a separa subjesto,& in pensa sine eo,h Sem: nouu ei se aliud ab eo, miti subie ante separatione habebant. Probatur, quia chi erant in subiecto,no habetat nisi ei se subiecti, sed illud esse ii habet,quia cu substantia panis destrao est; q, si maneret ia aliquid panis,
Post consecratione maneret, P alienuςst a veritate, nec sine errore dici P ' ergo liabent nouum esse:quia linplicat,esse in rerum natura aliquid,Seqon habere esse; dccum non hi beniantiqMim, necessario esse nouum. Tertia Concl. Accidentia in Euch vst a habent potentiam, ut ex eis fieri
possit quidquid fieret,si si bstatia ibi esset , quia datus est eis modus iubstan tiae, coiisequenter vis Sc potetia sub stant ae dc ad agendia,& ad patiendii.
O ita Conci Sola quantitas est in
328쪽
hoe sacraniento sine linies subiecto. sicut forma insormas vel Grsotnia Prehlitur , qMi is inlibebat imme. iii in ateria;ergo est in ea per aliquam
diate lubstantiae,caetera vero ipsa -- mutatione naturalem per illa ergo ac
diantes ergo ipsa sola Aanes me si
biecto, faetera vemes inhaeresti -- ooyoione Doctoris subtilis ii
Asri quod acci si iij, Q lotumq;ci esse formale accidentiri sed non hetesse sortii aliter illius subiecti, quia
hoe esse praesuit ante illa sua mutatio nem ergo het esse proprium illius a subiecto inliciet,habet proprium esse cidentis, & per consequens accidens distinctum ab esse subiecti, sicut dc ha habet esse aliud abesse subiecti. t propriam & disti iacta entitatem Scesseritia abentitate Sessentia subiecti. Ita Scotus . . d. I 1. q. I. Probathri
quia unumquodq quod est extra causa sua, & intellectum,sicut habet entitatem propria, ita dc proprium esse: sed accidens habet propria entitatem Tertio. Accidensqn separatur a s
biecto,hes esse, & illud non elh esse subiecti, nec nouit; ergo est propriu esse.
Q habebat in subiecto ab esse subiecti
distinctu. CBlequentia tenet; Pa tet,quoad prima parte , ia . n. probauimus Redentib. argumetis', accidens
essentialem extra causam sua Sc intel het propria esse as esse sui subiecti dilactu;ergo habet propriti esse; ergo cu stinctii: quoad secuta parte probatur. est insu uecto sicut habet entitate es. qa si est D si esse, portet ponere ali- sentialem distinctam ab talitate sit quae mutatione a carentia illius esse adbiecti habet et esse proprium aliud ad illud esse:sed hec est impossibilis. Pt
esse lubiecti. Istae consequentiae sunt batur, quia no est generatio,ssa accidet manifestae. Maior probatur, quia esse non est generationis subiectu, nec est sequitur entitate & essentiam, quasi augmetatio , vel alteratio, va no ac Iachus seu modus eius intrinsecus, ergo quaecumq; entitas δcessentia habeat suu esse propitii, sic&sua entitatem. Minor probatur, qui s.D.nisi stultus negaret albedine in re existetῆ,&produritur qualitas, vel qualitas in ista mutatione;ergo,&c.CH firmatur, quia illud esse nouu,q, acq uirit accides per separatione, cu ii 5 sit formaliter esse diuisenu,aut est aeptie substatia, vel accides, a sua ca, habet propria entitate & vel neutru ; si in genere substatis, erit essentia Probatur,quia ut sic est ens;er independensi subiecto, dc per conseso het entitatem. Consequetia patet quem no erit sorinaliter esse alicuius concreto ac abstractu, quo ad eXisto accidentis, quia nullu accidens pol estiam tarmatur,qui, implicat tel- se sormaliter independens,vel per se; Iigere ens sine entitate, sicut alta sine si vero est in genere accidetis quomoalbedine , Qd vero illa entitas sit alia docuq; per reductione, erit depedens ab entitatς subiecti, indipatet, et a con aeq; cu forma, cuius est,& pcosequens tingit subiectu sine ea esse dc cu ea, V per illud esse formaliter no erit ens inferi nequiret, nisi esset entitas alia ab depellens illud, cuius est. Cocludimusentitate subiecti, qua .n .r5ne pol hoc ergo Q accides hei esse Ppriucum est
esse sine illo, nisi ab eo sit omo distin- in subiecto ab ipso lubieno distinctu. cta, alias enim si esset idem , prosecto Sed contra dicta obipstur ex A Gidem esse posset sine se ipso. stotele 7. Metaphys 2. dicente, acci Secundo. Accidens est in subiecto, dentia seu alia a substantia dici entia
329쪽
Ah aliquod accidens si in Euchar. site sibiecto. ro
eo quod taliter entis; eiu serinalis
ratio accide ratis, seu esse eius,est esse ipsiossibiecti. Conficinatur,quia eX e dem Aristotele . Metaph.t. a. ens dbcgur de substatilia &'accidente, sicut 'sidum de animali dc urina,sed tamen inihil formaliter dicit deinina,vis ha- Uttidinem signi ad sanum dictum de rani mali; ergo necens dictum de ac- 'cidente aliquid dicit, nis habitudinem ad substantiam . Ad Aristotelem dico, numquam sensilia, quod esse subiecti sit serinaliter esse accidentis ; dc prima auctoritas adduci. tur eX aequivocatione illius vocabuli , eo quod, non enim semper eo quod , est nota causae ser malis illius , quod Praecedit, nam eta Aristot. S. Metaph. cap. de in eo,quod quot modis dicitur in quant uni; siue eo quod quot modis
dicitur causa ; quare lyinquantum,
es eo quod, possunt et se nota cuiuia cumque causae illius, quod praecedit , ct ita non substantia sit aliqua accidentis causa , S si non de essentia, qualis eci quod taliter entis, pote si designati, & designatur in auctoritate Prae allegata causalitas substantiae in
ordine ad accidens, qilae vel est causae materialis intrinsecae componentis , sed subiecti , ex quo educitur , vel causis efficientis , quae non pertinet ad rei essentiam; sed non propter hoc
strinale esse accidentis est et se su stantiae, sicut uniuei saliter causatum a quacumque causa in quocumque genere cau: ae est illud, quod est, quia elli aliterentis, id est,talis causae in tali genere & ordine causandi, sed non propter hoc concludi potest, quod causatum non habeat alicdes imale, quo sit extra causa suam, else hu usmodi causae distinctum, & si non specie, saltem numero. Ad auctoritate ibi quarti Metaph. dico, quod illa aictoritas non potest adduci ad probandum, quod accidens nullum habet entitatem Armalem, sicut sentim in urina nil habet de ratione sanitatis , quia hoc esset maXima ignorantia vocabulorum; patet enim quod
accidentia sunt principia ite di 5cc gnosce ncti substantiam, & pet se obiecta sensuum, at stultum est dicere ait
Scotus quod aliquod est principium
agendi, vel actibiae reali in materiam,
vel intentionali in sensum vel intellectum, & no habere aliqua entitatem formale,ita enim diceremus Chimae. ram agere vel sentire. Item chimaelicum est, dicere aliquid esse terminum alicuius motus vel mutationis realis Squod non habeat aliquam entitatem formalem: at accidens e st terminus alterationis & augmentationis, nec non motus localis; ergo &c. intellectus ery Aristotelis non per sini te currit luper quatuor pedes, quia secundum Damascenum, quod in omnibus est simile,idem utiq; erit,dc none Nemplum, necessarium est enim in
exemplis S simile dissimile considerare, sed ficut est ordo essentialis
Medicinae ad animal in eo, quod est dici sanum,ita habitudo essentialis est inter accidens & praesentiam in habendo entitatem; sed non quod ille ordo sit de essentia accidentis , vel quod nullam entitatem sorinalem
habeat distinctam ab esse substantiae & eius entitatem, sicut ratio sgni est essentialiter ratio sani, cum dicitur de urina ; & ratio dissimilitudinis est in hoc, quia in urina non est aliqua forma absoluta , seu ratio , a qua dicatur sana, licet si ista liquod absolutum, supta quod sundatur ratio sigitis, ut puta talis color talis
330쪽
tilis digestio.&c , sed tantum- in
ea ordo ad sanitatem,qub formaliter diuitur sana; quare sanum 'iamino νqui voce dicitur de animali Scutiti
At ens non sic dicim; de substan a caccidente, qui arat' vera dc formalisentis est tam in. ubi e quam in aς-cident in utroqm eiu in eXucino ea absoluta ratio eqyri, a qua utrumque dicitur sormaliter ens, licet super unuabsolutum sui detur ordo ad aliud. Conclude ergo e X his, quod accidens habet propriam entitatem , pr prium esse distinctum ab eisse & entitate subiectii Jc simil.ter quod ordo accidentis absoluti ad subiectum non est de essentia accidentis, si ut ordo
urinae ut sanae, ad sanitatem animaliseri de estuntia urinae savae, quae nihil sanitatis praeter illuid ordinem in tu dii: accidens vero licet ordinem ad subst vitiam dicit,habet tame veram rationem entis, sicut substantia, licet dicat ordinem ad ipsam. Secundo nota, quod accidens absolutum, quatenus absolutum, non requirit terminum , vel terminos ad suum esse, quia iam non esset absolutum , quod si requirit subiectum, hoc erit propter aliam rationem dependemiae essentialis ad ipsum: cum veron ut m ens absolutum dependeat ebsentialites nisi vel ab eo, quod in eius
diuinitionem cadit, vel 3 ausa simpliciter Priina, sequ tuti quod non depcdeat limpliciter necessario a sua subie, quantum ad suavi e stentia in .sed quod absolute sine repugnantia poterit essesne sub ecto, quia subie- nec est de ei sentia quiddita, t eius, quia tutic homo albus non es set ens per accidens,quia addendo alicui id, quod est de ellentia eius, non
sit unum per accidens, praecipue si id sit ens pq r se,. vi Vcident, quod olfi est ens per se in genere, Aristotele . L. Meta Planec en causa eius simplicia iter prima,qina haec est ψςus;ergo ', cidens absolute sue sublect9. . Ddobijcies coga rationem, qisigalice ii accidens 'ons beat subiectu nimiquam causam primam efficientem,habet tamen ut inaterialiter,sine
qua et se non potest, quamque Deus nequit supplere. secundo Ohiucies, quod substantiast de diffinitione accidentis, quia in
eius diuinitione ponitur; quare ratio Praecedens ad probandum , accidens pol se esse absque repugnantia sine iubiecto, videtur csse insufficies, cum haec duo salsa subsum3t, scilicet nec subiectum esse de dissultione accidentis, nec dependere necessario sim-ipliciter a subiecto,ut a causa. Ad primam dico, quod secundum. Aristotelem S. Metaph. non habent accidentia materiam eX qua, sed in qua, vel si habent ex qua, id non e stsubiectum, quia subiectum cum acci dente facit ens per accidens ; at id, quod est per se iii trinsecum accidenti, siue sit materia siue forma, non cinstituit ens per accidens , quia accidens ut unum quid est, coponitur e X omnibus perti iactibus ad eius essenti in; cum ergo subiei hum non sit materiaeκ qua accidentis,sed in qua, Deus Palest vicem eius supplere, non quides II faciendo, quod accidens ei inhaereat, qui .i hoc implicat, sed substantia iido illud,& conseruando sine subiecto,sicu; licet forma pendeat a materia, via subiecto, a 'quo est, Potest a Deo sit - ,
Ad secu'dam dico , quod subiecti ina non cadit in diffinitionem accidentis,ut 'Mid intrinsecuin & essenti alci