장음표시 사용
431쪽
indisserentiam actus eliciti. tilane sui constituitsubiectum, in quo Ad aliud dico , quod est salsum de est , incorruptibile & secutiani, quod
potestate seu potentia remota: nec se . eam non amittet. quitur consequentia, quia remotio il- Quaestionem hanc tractat Scotustius indisserentiae non facit actum no in A. d. 49. q. 6. Dahomas in I.2 P7. esse voluntarium, immo liberior est at . Ad cuius intelligentiam obserara voluntas, quae arectitudine declinare primo,quod lectaritas videtur esse pasnon potest, sicut Augustinus & Aim sis opposita timori, pertinens ad asselmus dicunt , ut supra determina petitum sicut timor; timor autem est
tum est. de malo infligendo,vel de inflicto co- ι tinuando, vel de bono amittendo,seu
de amissione futura boni , quae est quoddam malum. dc pertinet ad a'. Petitum uehuius mos autem timorem An securitas sis de essentia be praecedit apprehesio talis mali, dc hoc titudinis. siue in parte sensi tua, si sit timor thiens ad appetitum sensitiuum , vel D Ariasfirmativa probatur,quia Au in intellectu, si si timor pertinens ad x gustinus i 3 de naeapit. .post appetitum intellectivum, dc cons
alia pertinentia ad beatitudinem me quenter securitas est passio quaedam rita subdit: Et quod est omnino bea- pertinens ad appetitum, praesuppotissimum lasemper lare certissimum nens apprehensionem ab uius boni erit; ergo ad felicitatem intri ilace continuand4 vel conferendi,vel mali pertinet certitudo de beatitudine no inserendi, seu non infligendi. Ex his amittenda. collige, quod non sunt idem dubita. Secudo, ad persectionem primam tio & timor,nec certitudo est idem cuviatoris concurrunt essentialiter fides, securitate; nam dubitatio pertinet ad spes,dc charitas,& ad secundam actus apprehelisuam,dc pr ipue ad interuistarum virtutum ; ergo ad perfectim lectum, umor vero ad appetitum uesinem comprehensoris pertinent essen militer certitudo ad apprehensivam tialiter actus perfecti istis correspon- pertimet, securitas vero ad appetitum; dentes, quia non minorem integrit, securitas ergo dicit passotiem in v tem requirit perseebo secunda beati luntate timori oppostain, supposta in suo gradu, quam viatoris in suo, a- in intellectu colitudine de bono co. lioquin beatis, unde beatu non habe serendo, vel de librio collitia contiaret omnem perse onein,cuius est ca nuando, hanc certitudinem habent pax:led actui spei non succedit in pa- beati, non quia vident beatitudinem tria ii,si tentio , quae nihil aliud quam ex se esse perpetuam, ivinentin est securitas esse videtur: igitur ad essen- talis, ut supra ostendimus,fiec Per ra
tiam beatitudin s pertinet securitas. tionetii naturalem, quia nulli creatu-
Tertio deessentia beatitudinis est, rae potest esse notum per rationem quod sit vltima peinctio; ergo ex ra- naturalem illud , quod coeliingentione sua excludit a lub: ecto omnem ter pendet a voluntate diuina , cuius-
Privatiotiem opsostatu tergo en ra- modi est beatitudinis collatae perpe
432쪽
tua continuitis, sed oc reuelatione ficta ipsi beato.
Secundo obserara,ri ait Scotus,tentio quatuor modis accipitur. Primo ,
Pro actuali tentibile obiecti apud memoriam,seu pro unione etias in ratione obiecti cum in lectu,siue hoc fiat Per speciem vel habitum,vel Perrealem obiecti pissentiam.Secundo, pro actuali visione obiecti, per quod dicitur intellectus tenere in actu secundo obiectum, nam Prima tentio ad primum actum spectat. Tertio potest accipi prout spinat ad voluntatem, quatenus concupiscit obieetiam , quae succedit spei, nam per spem voluntas desiderat sibi bonum habendum , de Pertentionem amat illud bonum habitum libi; Sc haec tentio est amor concupiscentiae boni praesentis. Quarto o dicitur tentio esse quasi actus assequutiuus obiecti ultimatus dc per- .. scchus , & est ipsa fruitio, qua obiectu possidetur & habetur in complacentia , ad quam sequitur delectatio,pansio , quae ab aliquibus tentio etiam di
citur. Hispositis,sit Conclusio PrimaSecuritas non est de essetitia beatitudinis. Probaturit ta & essentialis beatitudo potest et se sine certitudine de continuatione ScPerpetuitate eius; ergo de sine lecur,tate . Consequentia probatur, quia securitas praesupponit necessario celtitudinem de conti atione beatitudinis , ct sine ea nullus potest esse securus; ergo si beatitudo potest intelligi,&esse sine certitudine illa multo me. lius de sine securitate, quia quod potest esse sine priora , potest multo an lius esse sine posteriori .uAmecedens Probatur, quia apprehensio illa certa tequitur ordine naturae totam beatitudinem,cum sit actus recto super id
lam;ergo 'supponit ipsam beati imdinem essent alemtaquam priorem eat prius essentialiter potest esse abin contradictione sine suo posteriori. Praeterea perpetuitas beatitudinis, de qua est illa certitudo, ad quam consoquitur securitas, non est de essentui
beatitudinis eo modo , quo articulo praecedenti ostendimus;ergo nec ce titudo de elin continuatione,nec securitas erunt de eius essentia, si quidem
haec supponunt perpetuitatem beatia tudinis. Εκ his sequitur, quod absque contradictione possit Deus sacere, Ubliquis videret diuinam essentiam, de ea frueretur, essetq; essentialiter be tu , dc quod non esset certus in intellectu,nec securus in voluntate,quia nec Perpetuitas, nec certitudo, nec secur,tas sunt deessentia beatitudinis, sum-Hae pro operatione persecta Sc optima , qua persectissime dc immediate immediatione persectionis Deum at
Secunda conclusio. Tentio illis priamis tribus modis prioribus, eκ notatis not.2mo est de essentia beatitudinis , nec sumpta pro delectatione, sed solum termo quarto modo . Probatur conclusio in primis,tentio primo m do non est de essentia beatitudinis,
sed praecedit beatitudinem, quia illa praetentia obiecti beatisci praecedit actum intellectusci voluntatis secundum,in quorum altera essentialis beatitudo consstit: tentio vero secunda modo est .ctus secundus intellectus, dc praeuius beatitudini, quae, ut diXimus est in voluntate,vel est actus νωluntatis; tentio tertio modo est amor concupiscentiae boni commodi Praesentis, quod non pertinet ad beatitia dinem, sed amor boni honesti in se , qui est amor amicitiae : Tentio vero quarto
433쪽
i usu modo est ipse beatitudosi
. malis.& essenti lis , qvie est fruitio boni inDiti praesentis . , sed tentio sumpta pro delactytione, non i
istinum intelligere, quod inecetiis semim desemper stando in a. ut me si essentiate ipsi beatitudini, sed si quod sit de perfectione eius ac cidentali; Scita praelapposita beatit
dine essentiali, beatissimum est accidentaliter,certum esse de perpetuita-3e beatitudinis eXtensua . Velitate, ligit de maAima persectione certit dii is eκtensiva, ac si diceret, ipsa perpetua continuatio , de qua habetur certitudo, est maXimum quid in be titudine, quia qu4ntitas eXtensionis superaddita quantitati intensonis,est marii ma, quia ista extensio includit etiam pei sectionem intensonis. Ad lecundum dicit Scotus, quod tribus virtutibus Theologicis in via correst ondent tres persectiones in beato, sed non oportet illa succedentia essς de essentia bertitudinis sum. Diae pro sultima Persectione naturae Deat sWab.lis, ii iam summe obiectorei sectissimo coniungentes tribus e M pctibus in via succedunt alii in patria,fidci visio, spei tentio, actui char tatis fruitio, quae sola est csseruialiter
Ad tertium dicitScotus, quod nulla sorma sinita rotest excludete omnem priuationem a susceptiuo, tamebeatitudo pro quanto est persectissima , maXime eXcludit persectionis comrou. Pacra VII. hiationem asuo suli iecto, piciti susficit, ut finis intrinsecus sis naturae ii tellectualis sed non sutiliit ad incorruptibilitatem, dc consequenter nec adiecuritatem, de certitudinem de comi t assime eius causanda .
PArs aistrinatura probatur . quia beatitudo est pia me quietatioue beatir sed persecta quies est gaudium sue delictatio; igitur gaudivimest essentialiter ipsa beatitudo.Et confisi natur,quia eN Augustino 2O.COnses. beatitudo est gaudium de beata
Secundo, beatitudo est ultimum bonum sius beati: sed delcctatio est
ultimum consequens operationem; ergo est ipsa beatitia do.
Tertio, si gaudium nonisset de eia sentia beatitudinis, posset separaria visione beataper Dei potentiam: sed consequens est falsum, est enim ma-Nima contradictis,quod quis clare vudeat Deum, dc non delectetur in ipso, dc quod non gaudeat. Quarto, beatitudo e st maxima periectio is sus beati, sed ipsa erit maior perfectio, si gaudium inde es.sentia eius,quam si solum concomit tur ipsam s. ergo melius est ponere quod si de essentia eius quam noli ,.quia se melius saluatur persectio etiam Quinto,scut se habet poena ad gaudiunt , sic tristitia ad praemium; ergo permutando, scut se habet poena ad aristitiam, sic praemium ad gaudium rsed poena est essentialiter tristi tiat e
434쪽
.su scae uim est essentraliter gam di inui; e gaudium est essentiadae et beatitudo batur inorix p ini non potest esse aliquis actus --
luntaria, cum sit de ijs , ,re nota n
a maestionem istori disputat Scitium, Miae4'.quaeso. Ad cuius intelligentiam malo lapponendum est, delectationem & gaudium re lini se differre ab operatione, delectapo. snim aduenit operationi sint maritudo iuueni; itaque operatio est Prior naturaliter & essentialiter dele- .chalione ,&consequentet separabilis ab ea,quia omne absolutum prius naturaliter Scie ipsa distinctum a posteriori, absque repugnantia sine posteriori potest poni in esse. Secundo obserua, quod voluntas potest dupliciter considerari: Primo,
ut potentia operativa; Secundo, ut receptina. Prinao modo perficitur sim Pliciter operatione coruungente optimo simpliciter, in quo conlistit et sentialiter beatitudo . Secundo modo considerata ultimate perficitur passi nibus supernaturalibus selum, quia talium est ultimate receptiua, dc ut sic Perficitur delectatione dc gaudio . Tettio obserua, quod licet delectatio dc gaudiuin sitit quid vi linum in
Voluntate,non tamen quid optimum
S ultimum simul; sunt quidem quid
ultimum , siquidem sequuntur ad limam operationem beatificam non tamen lunt quid optimum, quia i operatio habet solum rationem optimi ropter quod est detestativiundem Aristotele decimo Ethicorum c
Pitulo tertio , ad finem multa aprete etiam, eliin vilectationem non
haberMus, ut sciste, recordati, & vit-tutes; quoeirca non est operatio in ptet desectationem, sed magis E comaretis, ut psec cludit ibidem; non enim laboramus ut quiescamus, sed quiescimus ut laboremus. His constitutis, est ν t i
Conclusio prima o Areipiendo structe beatitudinem pro optima opera tione,delectatio seu gaudium non est de eius essentia. Pmbatur,nulla pas. so est beatitudo essentialiter sed Mindium seu delectatio est essetitialiter pessio; GP no est de essentia beatitudinis. Cosequentia est nota; probatur maior, quia beatitudo est ultima perfectio eκ eo, quod simpliciter optimo coniungit immediate immediatione perfectionis sed nulla passio recipitur ab obiecto in potentiam; igitur nulla passio est beatitudo: Cum ergo gaudium seu delectatio sit palso, nulli modo potest ad beatitudinem essetitialiter pertinere. Secundo,quod est de ei sentia beatitudinis , vel ipsa beatitudo , debet respi ere obsiectum beatificum , non solum in ratione causae efficientis, sed etiam in ratione obiectit sed passio non respicit obiectum beatificum, nisi Vt causam effiacientem'; ergo non est de essentia beatitudinis: sed gaudium est passio. secundum omnes stergo gaudium non est de essentia beatitudinis. Te tio , viator his in via per aliquid eius
dem rationis mouetur, coniungitur,
de qui eicit in obiectis beatifico , ii perfecte tamen; ergo similiter in pae. tria per aliquid eiuldem rationis vutimate di perfecte coniungitur obi cho beatifico ε sed in via nullus coniungitur obiecto beatifico per passi nem, sed per operationem ; ergo nec
435쪽
in sed beatitudo est ultimate coniungens obiecto beatifico ; ergo beatitudo non est passio ; ergo cum
gaudium sit Passo, non erat deessentia beatitudinis. Quarto , beatitudor etficit voluntatem ut est potentia operati j, delectatio vero de ga dium ut est potentia passonu ni rec Ptiua ; ergo passio non est beatitudo. Nostra haec conclusio est euidem ex praecedentibus, ubi ostendimus, bea, titudinem esse optimam naturae ih.tet finalis operationem, viae re ipsa a delectatione distinguitur. Quinto, delectitiosequitur visionem dc amorem Dei in into; ergo non est , nec Pertinet ad essentiam beatitudinis. Consequentia est nota ex dictis, quia
beatitudo consstit in visione vel, more 3 Antecedens vero est apud omnes manifestum. Praeterea dele,ctatio sequitur semper operationem ergo non est de essentia eius ; igi tur. &c. Tandem quia beatitudo so
malis consistit in re. quae propter se ipsam appeti potestnt delectitio,non appetitur propter se, sed propter operationem; ergo in ea consistit beatitudo serinalis. .n
Secunda conclusio. Visio diuinae essentiae potest esse in intellectu, quando fruitiosequatur in voluntate, di similiter , quando sequatur gaudium . Conclusio est Scoti ubi supra , ct in tertio distinctione decimaqua ta, Sc probatur, quia absque contra dictione ens absolutum prius natu raliter , ct re ipsa distinctum a posteriori, potest separatim ab eo, dc absque eo existere : sed viso estentitas absolutadire ipsa distincta af tutione & delectatione, Sc natur ister prior lysis; ergo absque contra'
sa fruitio potest poni in re sine gaudio dc delectatione, u a istqvid pim naturaliter, de rei adistinctum assEliuctationet casu aclinii . videret quis Deumac iv n gauderet rei di t
AD priuirum dico, quod beatitis
do est quietatius volinatatis non in se , sed in alio, scilicet in'obi cto beatifico , non eniam creatur, quietatur in se, sed i n alio, ut puta in fine, sicut terra quietatur in tantro e haec autem quietatio non fit pet dolectationem, sed per operationem, ad quem consequitur delectatio, per delectationem enim coniungitur via timo fini, per quem dc quietamur. Ad confirmationem dico, quod sini-les Augustinus proponens debenti intelligi causaliter, non se alitet SoPer essentiam , unde beatitudo est causa quietationis se delectationis, s mendo delectationem,uel quietati
nem non Pro operatione quietatuua, sed pro ipsa quiete, seu delecta iatione, quae actum beatiscum consequitur. 'Ad secundum dico,quod non omne ut imum, sed quod est ultunum de
optimum,est finis, ut dicitur secundo Physicorum , dc consequenter cum beatitudo sit finis intrinsecus naturae intellectualis, non solum est quid urutimum . sed optimum, tale autem optimum de vitimum estisela operatio ptima; quamuis autem delectauo sit posterior generatione ipsa ope
436쪽
ratione,non tamen estialis ouod oporatio ordinet. ad ipsum lacui ad G
ii Sed ob pies, posteriora generati ne esse priora penestione, in sup mussim, ubi ostendimus , volutuatis actum esse persectior machinintellectus, quia est posterior generatione; sed . desectatio est insterior generatione quam operatio ergo persectior. Respondeo in eodem 'genere posteriora generatione sunt prioribus persectiora ,l vis plures socii aes Mntiales sunt in eodem lupposito,vit aest persectissima, ct si accipiantur in alio ct alio genere priora & posteriora , non semper posteriora gener hone sunt persectiora, nam post vi mam sorinam substantialem sequuntur. accidentia , qux tamen suntlim Persectiora; sic in proposito in operationibus, quae tendunt in obiemin , Posterior est sem per persectior, Sc sic OPeratio voluntatis est perfectior o Peratione intellectus, licet non sint n eodem genere proκimo , sed φna in genere cognoscitiae , alia in genere appetitiui , in pissionibus autem variatur genus, quia illae non
tendunt in obiectum, sed sunt ab o
Ad tertium patet quid dicendum
sit,ex secunda conclusione. Ad quartum concedo maiorem&minorem , sed non inde sequitur,
quod gaudium sit de essentia beatutudinis, ut patet in simili , s sapientia esset de essentia hominis , esset homo Persectior; ergo est de essentia hominis. Dico ergo, quod non est possibile, quod gaudium sit deessentia beatitusi uis, quia est passo eius, est enim deessentia beatitudinis, quod
coniungat, obiecto beatisco potem na,quodpastio efficere nequit. Ad quintum dico, quod in natura intellec ali poena est essentialiter tristitia, sed prae in non est essem tialiter g udium , qtua praemium eae
actus voluntatis gaudium vero est
passio : unde illa maior argumenti est salsa, quia poena ad gaudium λhabet sculptilis ad potentiam, triastina vero ad praemium sicut passio
ad actum: unde aliter se habet comparatio poenae ad gaudium, alitem stitiae ad praemium,illa enim est comparatio pastionis ad potentiam, haec vero est comparatio palsionis ad Mctum; ct se est dispartatio. IPraeterea, quia poena Sc tristitia iii natura uitellectualis uni idem rJat vero praemium & gaudium sunt relinsa distincta Sin entialiter, quiaPrae. mium est actus ,gaudium vero passio voluntatis ab obiecto de operatione
Sed obines miseria est essentiali iter poenae; ergo beatitudo est essen tialiter gaudium. Respondeo, quod miseria simpliciterdi essentialiter est culpa, non vero poena , quae, dimianuit miseriam, in quantum ordinat culpam, est enim Poena ordinatura culpae .
eius articul. 6. in responc ad
Ad secundum nego antecedens a ad probationem dico, quod actus umluntati qui est smitio, est finis intri secus
437쪽
iectis nailam intellectualis , de cuius per actum amoris. Cum vero dicis, ratione non est ciuid ad finem extrin non fieri assequutionem per qui et secum, quod est lummum, non res tionem in fine , quia quietatio isseratur, immo e pso, quod creatura, quietationem finis supponit. Responquod est necessario propter suum um,est volendum,sicut de omnia alia; sed de ratione eius est, quod ad alium finem intrinsecum non resera. deo, quod ut supra diximus, quietatu, bifariam accipitur: primo. Pro actu Qvelativo, quo Mimaliter voluntas coniungitur fini viti no , ct in ipso tui . sed ipse si finis intrinsecus vitiis quiescit; aut pro delectatione cons mus,ad quem alia referantur,&ipse quente quietationem formalem. Pu- in Deum: nunc autem intellectus a- momodo quietatio est ipsa persectis ehus refertur & ordinatur ad actum voluntatis, de non ε conuerso, ut satis in superioribus ostendimus. Ex his sequitur, quod actus voluntatis non est finis extra, sed intra, finis enim vi minus extra est Deus benedictus, finis vero intra actus voluntatis; neque de ratione actus beatifici estatuod sit priamo volitus, sed id ad obiectum beatificum pertinet, quod ipso velle beatis fico est vestium , actus vero beatificus est volitus alio actu refleκo. Ad in bationem secundae partis minori da go minorem ; ad probationem dico, quod voluntas non assequitur vltis
sina finis ultimi assequutio, dc non supponit nisi assequutionem factam per intellectum, quae via originis est prior, licet ordine perscct:onis Opi sterior. Secundo veromodo sumpta quietatio supponit utramque finis sequutionem,per intellectum scilicet de voluntatem ; per intellectum septima assequutio finis prima iquidem via generationis; per voluntatem ver natosthsseM
sterior ordine generationis, .i sed prior ordine persectionis. q
438쪽
DL. . De appetitu an Orume ad Beatitudinena p
t Ars negativa probatur, i d non de
necessitate omnes appetunt beatitu
ia desiderando beati- tua; uem; in non necessario eam voLmusconterluentia est tima,quia secundum Augustinuiti delibera arbitriin nullus mereriar in eo. quod vitare non potest'; Antecede asprolio, quia volendo O, quae sunt ad finem, meremur ergo multo magis volendo finein i, quia proptes quod imum- quodque t*e, dc illud Hagis, eX I.
Secundo probatur, quod non omnes summe velint beatitudinem,quia omnes appetunt eam. Et confirm tur, quia destinati non appetunt eam; ergonsi omnes eam apeetunt. Coo
sequentia patet; Antecedens pro tur dupliciter: primo, quia id, de quo quis desperat , non appetit vel tenu, ter appetit , ex Abgustitio decimo de Toniti capitulo primγ. Md damnati desperant de beati illa potentia non vult summe obiectii irsici aliquod, quae compatitur secum acha' aliquem circa aliud obiectuna, quia distractio ad diuersa facit remit si
nem in acta : sed beatitudo in v luntate compatitur secum actum, qui est uti; ergo non summe vult beatit
Tertio probo, quod absolute non velint omnes beatitudine , quia igno tum appeti non potest: sed viti itisinis, qui est nostra beatitudo, non enotus, quia non omnes sciunt Scc gnoscunt beatitudine in s ergo non O di beatitisdine. quia sunt obstinati; igitur Sc. Secundo probatur adem antecedens, quia appetitiis voluntatis non est ad impol sibile adamnatis a revehenditur beatiti ita
.ut impossibilixi ergo non appetunx
Ili hac Gntrouersa procedam sic. Primo inquiram, an natura humana sit natura infima capax bese ..t: adinis. Fecundo de quaesito prin' cipui. rextio , ari in vita mortali pos si homo consequi beatitudi nem. Quarto , an possit homo eκ viribus sua naturae beatitudinem consequi. Ultimo ad rationes in Priticipio Controuer.
439쪽
Ars negatim probatur, anima humana est beatitudinis caparaled ipsa est homine inferior; ergo natura humana non estnatura insina capax
beatitudinis. lSecinido, homo non artingitim- mediate finem inimuin,sed in ante Angelo;ergo hinno non est immediate capaκ beatitudinis. Consequen tia est bona; Antecedens probo, quia illa,m quibus est ordo essentialis,sic se habent, quod illud.quod est immediatius ultimo, attingit immediatius ipsum, Salia mediante illo e sed Angenus immediatius se habet ad finem quam homo; ergo homo mediante Angelo attingit finem; ergo non et immediate beatificabilis.. Tertio, causa prima uniuersaliss-ma est finis vltimus uniuersalis e sed Deus est causa prima efficiens omnis, frigo est finis uniuersatis omnium dc
imit,ediatus; ergo al:s natui et homine inferiores vltimate quietantur, alias enim violenter tenerentur,& violeni ita perpetua daretur: sed non pessunt: Itimate quietari, nisi in ultimo fine; tei sunt in eo beatificabilis.
De hac quae stione disputat Dactores in A. d. 49.d: Scotus cum eis ibide'. 8.Pro cultis intelligentia aduerte,*potest esse sensus quaestionis vel debeatitudine in generali, vel in speci libitaq;est vera beatitudo,quae in frui tume Auinae essentiae vitae consistii, Potcst esse quaestim , an solum fide t neatur , quod Nostra 'hatura sit vere beatitudinis capaX, an Metix itaturalitatione pro fi pol sit. lix Secundo obserua, quod aliquanta tuta potest dici beatificabilis bifatia primo simpliciter, Sestilla. quae pet Propriam operationem potest immediate coniungi optimo simpliciter v puta Ddo. Secudo potest dici beat λcabilis aliqua natura secundum qii id,
estq; illa,quae potest suci fini immedi,
tectiungi,S sic suo optimo obiecto, non tamen optimo simplic ter e melibri se abiblute, atq; omnibus alij isiesensus cum coniungsur suo optrino obiecto, dicitur beatificari secundum quid, no tamen simpliciter, quia non potest per suam operatione colliun optimo simpluiteticuiusmodi est smius Deus. Ex hoc notabili sequituri iet, illa, quae non habent potentia istitatiuam, quae solius operationis i iii m Denus est principium,non si ibeat ficabilia simpliciter . nec scdrix quid,
non enim habent operationem coniungentem cum suo optimo, in 'ua consstit beatitudo, tales sunt omnes formae sensibit nam ilifera res , non enim habent operationes imma-
1 Si vero ob Iesas, quod graue hac aut se ad centrum,& quietatur in eo. Re- spondeo cum Scoto,quod est vel bum metaphoriis dicere . quod lapi quietatur incetitio, quia lotum habeta, monem, qua moueriir in centrum, non tam en circa centrum habet op rationern , de ideo non contuogit se
cenim; sed supposto quod sic non est seiunis causes,' alicuius via naturalis, non vero alicuius formae absolutae, de Aonsequenter Non potest dici beatitu do i qui, beatitudo cum si operaia Ce A im
440쪽
o8 . ' : Gntrouersa Tertiadecima
manem, est Graia absoliua . Ha
Conclusio prima. Natura humana est beatificabilis beatitudine vera &sma iciter. Concluso haec est deside
teneiada, quae inpresse colligitur e Scriptura, nam prima ad Corinth. Iait Paulus: victimu&nunc per specibaminae. imaate, tunc autem facie ad saciem . Et Apocal. 22. Videbimus faciem eius. Et Matth. 2 a. de bonis ac iustis in resurrectione dicitum Et erunt
si ut Angeli Dei. Et Christus: si vis
ad vitam ingredi , sertia mandata. Et in symbolo , credimus vitam Pelei aiam: haec autem vita non est nisi be, ta ι ergo nostra natura est beatificabillis. Et Augustinus I 4 de Trinitat. capitulo decimo havor Eo ipso anima imago Dei est , quo ipsius capaX Potest esse, & ex hoc pinat, hominem
posse beatificari. Praeterea illa nat .ra est beatifidabilis simpliciter, quae habet operationem immanentem , Per quam potest coniungi optimos nplici er: sed natura humana hilusinodi operationem habet, intelle-ictionem scilicet de volitionem , quiabus potest coniungi optimo simpliciter, scilicet Deo; ergo est si ii pliciter
beat fi abilis vera beatitudine, quae in tali contuita one immediata colist .i. Secunda colicius Sublata impe sectione halus status, per rationem. Daturalem probari potest, quod ii, tura humana est capax 'rae beatit diuis quae in fruitione dc visione diuinae ei sent ae consistit. Conclusio haec est Scoti ubi supra,&ead. s.q. I I. vlde
etiam B isol. dist. 9 q F Et probatur, omnis potentia habem obiectu in priimum adaequ.itu, potest per se in qu
libet cocc nto lub illo obiecto; sed sesemum obiecta intellectus humani esten orgo cit quodlibet in Pio saluatur ratio entis,est obiectum per se enis: sed impo sibile est, quod talis potentia quietatur, ius in eo, in quo est perfecti Isima ratio acta inma obiecti, sicut nec visus quietatur nisi in Pul cherrimo visibili; ergo intellectus liv-nianus quietari non potest , nisi in summo ente , quod est Deus: sed hoe non potest esse in cognitione eius in uniuersali, quia cognitio uniuersalis non est cognitio illius, ut in se; ergo in cognitione eius in particulari qui latur, quae iton est iiis cognitio distincta Dei in se, itam sintellectus naturaliter tendit in ens,& in quodlibet sub eo colentum, naturaliter quiescit in cu:ulcumque entis cognitione, sed non vltima te,nisi incogit itione persem perfecti stimi entis , quia potentia non quietatur ius in eo,in quo est situ obiectu perfecti suine. dc in summo, quando .n.potentia inclinatur ad multa obiecta,per se non quietatur m ali quo uno perfecte, nisi illud includat omnia per se obieehi, qtrantu est ponsibile iii aliquo uno includ: led potentia volitiua S intellectiva iii clinatur ad omne ens, sicut ad per se obiect i;
ergo no quietantur iii aliquo vito enis
te, nisi illud includat omina entia quantuni possunt includi in aliquo uno; possutit autem includi iii ente infinito; et go tantum in summo ente
potest quietari . Re pondet Philosophus ad minorem argu :ncti,quod ens quantum ad materiale dc immateriale, Hoest obiect4 intellectus nostri, sed tin eri quoad materialia. Contra, luia sin bonam I'hili, sophia si quid ditas rei materialis sici prima otaccham intellecta, ii