장음표시 사용
61쪽
D pro tempore cui cumque legis a Deo data debnent inmimi ari-
P An negatim probatur. Talesaia
crameritiam non suit institutum a Deo, ergo non debuit institui . Consequentia patet, quia alias Deus defecisset in traditione suarum legum, cunon instituisset id,quod secundum rectam rationem erat instituendum . Antecedens probatur, quia illud sui set commune Paruulis de adultis, sed tale non fuit institutum,ergo &c. Probatur minor , quia ante legem gratiae nemini dabatur gratia per aliquod medium eκ opere operat sed lotum ex vi dispositionis di meriti operatis, nam ille alius operandi modus videtur Proprius Sacramentorum nouae
legis: sed nullum re medium poterat Prodesse paruulis ad deletionem peccati originalis, nisi eis daretur gratia
ex opere operat igitur Scc. Probatur minor, quia peccatum originale non deletur,nis per gratiae diffutionem,ad quam consequendam Paruuli no potuerunt habere propria merita, aut Propriam dispositionem, ergo debuibset eis infundi eκ opere operato ,
quod imperfectioni illius temporis
Secundo, quia si pro qualibet lege
suit instituendum Sacramentum , ergo cum Deus plures dederit leges, debuit aliud dc aliud Sacramentum instituere pro temporum diuersitate, quia alia & alia lex aliud & aliud ex-Polcit Sacramentum; si autem Sacramentum legis prioris remansisset tempore legis Posterioris, no fuisset aliud institutum pro lege posteriori. Sed c
sequens videtur salium , quia vox simul imposita ad significandum semper manet significatiua eiusdem, e go multo inagis signum semel a Deo impositum semper manebit significativum eiusdem: ergo no debuit aliud& aliud institui Sacra metum pro alia dc alia lege; ac consequenter, non in omni lege cogruum ruisset esse aliud
Tertio,Greg. lib. . morat. &ponis turde consecratione distinct. sic ait:
Quod apud nos valet aqua Baptismi, hoc egit apud veteres vel pro parum lis sola fides, vel pro maioribus virtus sacrificij; ergo apud eos no fuit Sacramentum contra morbum peccati oti ginali used ma:or videtur esse necessi tas pro aliqua lege de Sacrameto ali quo contra morbum, quam de quolibbet alio; igitur si primum non fuit in illa naturae lege, nec aliquod aliud. Confirmatur,quia non facile fingi potest in quo suerit tale remedium positatum. Si quis dicat,illud fuisse reliMm parentum Sc maiorum arbitrio, sequitur, melius suisse promissunt infantiabus legis naturae quam legis gratiae,
quia multo facilius poterat illi applicati remedium ita amplum ac volun tarium, quam remedium a uae ita a tum ac definitum in lege noua EX quo sequeretur, plures infantes damnari in lege euangelica dc gratiae, qua in illa naturae, quia cum remedium contra originale in lege gratiae sit rosti ictum ad Baptismum aquae, relictissimi sine remedio, qui baptizari non Possunt etiam plures, quam illi legis naturae. Quaestionem istam disputat Scotus in A. d. i. q. 3 .dc 7. dc eadem dist.
Pro cuius intelligentia obseruam dum
62쪽
dum cum Scoto ibidem art. . quod Sacra metu I Jt lumi bifariam: Primo eomaniter, Sc sic diuiditur quasi v in suas significationes, in Sacramentuproprie &improprie dictum. Alio modo capitur stricte, distinguitur' quasi superius in sua in seriora,in sacrameta nouae legi ,& alia, si qua fuerunt in alijs legibus prioribus, luet vim cons rendi lanctitatem & gratiam habuerunt: in praesenti quaestione est sermo de Sacramento proprie dicto, quodra conserebat gratiam,vel in quo gratia
conserebatur. Seclido obserua,q, cum Sacramen
tu ex superioribus sit signit sensibile significans aliquid potest eκ triplici c. diuersificari: Primo dici potest aliud
de diuersum Sacramentum, quia est aliud,& aliud lensibile, sicut circunciso, dc Rapti sinus: in hac significati nepos iit dici diuersa Sacramenta,& Eucharistia,Sc ordo, de alia Sacramenta nouae legis, quia i unt alia & , Ita signa sensibilia Secundo unum Sacramentum ab alio potest diuersificari ratione significationis, quia saliam fgnificationem habent ; sed hoc potest dupliciter euenire: Primo quia habent aliam significationem simplici. ter, respectu alterius sigilati, sicut Baptismus, Sc Eucharistia, quorum signuficata sunt diuersa, dc consequeliter diuersae sunt eorum significationes: Secundo potest esse diuersitas in significati inie non simpliciter, sed secundu
quid i inperfecte, et a videlicet id e lignincat, c tem magis aut minus Persecte, scdistinguetur et circunciso, Jc Baptismus, quia licet fgnificarent gratiam delentem originale peccatum, cael
rum Baptistius persectiorem gratia dc persectiori modo eam significat, quam circuncisio significaret suo tempore, ut postea dicetur. Sic Scotus ubi lupra, distinguit Sacramentum proprie dictu quasi superius in sua inferiora: quasi,dico,quia liqc non est omnino diuisio in inseriora distincta specie,nam si essent duo signa se issibilia
eundem effectum sub eadem ratione significantia , sub eadem ratione, in quam, specifica, licet illum magis aut minus persecte significarent, non es sent distincta specie sacramenta, quia magis & minus non variant eclem. Praeterea etsi sensibilia sint diuersa secundum proprias naturas, si tamen significatio dc effectus significatus sint eiusdem speciei,non erui diuersa specie ipsa sacramenta; non ergo Scotus affirmat, esse illam diuersitatem simpliciter genetis in species, sed quasi,
quia est diuisio in ea, si proprie ratio nem sacramenti participant. In hin disti tiguitur haec diuisio a prima, cuius vox diuisa nihil commune dicat suis significatis,in quae diuiditur. Tertio obserua,quod praesens quaestio loquitur de tempore, quo leges a Deo datae viguerunt, propter quod unicuique earum necessarium est, suum Proprium tempus assignare, claritatis autem gratia distinguimus in duo tempora tempus il lud, quod a peccato Adae usque ad Christum interuenit, videlicet in tempus legis naturae, Sc scriptae, qua uis aute hoc Po. sterius proprie, dc in rigore loquendo a Moyse coeperat, per quem leκ d ta e st, tamen quia circuncisio, quae in lege scripta permansit, multo tem re legem antecessit,sicut Sc Abraham, cui primu data, Sc Praescripta est, ideo hoc tempus naturae, quod legi naturet assignatur, in praesenti quaestione eX- tenditur a peccato Adae vique ad tempus circulicisionis,in quo nulla a Deo data
63쪽
data fuerant 'vepta specialia,quib.
peculiaris cultus &caeremoniae Praeciperentur. Sed adurite, quod cum de lege naturae agimus, non includismus tantum dictamen rationis, quod de natura laumana nude sumpta di manat, quia natura humana nunquatalem legis naturae statum habuit, nasi cui creata suit ad finem supernaturalem, habuitq; consequenter me
dia, qui eum adiplici postet: ita se
er aliqua supernaturalia praecepta abuit, quib. ad eundem finem diris geretur . Quocirca sub naturae lege comprehemimus illud dictamen rationis , quod non solum eκ naturali homine, sed ex fide singulariter reu lata ac proposita sufficienter quas in trinsece dimanat, cuiusmodi sunt pretcepta fidei,spei, dc charitatis, S poenitentiae virtutis, quae per se sunt requi-sta ad vitam recte ad supernaturale finem instituendam, quae omnia in lege scripta,quae a Mose incepit, Permanserunt,ob idque lex naturae a te ge scripta di stinguitur, tanquam parsa toto, vel tanquam inclusum ab includente, 6cindeterminatum a determinante, quia lex scripta addidit leginaturae aliqua peculiaria praecepta,
quae solum legis Mosaicς cultores obligabant . Q irca solum respectu populi Israelitici illa duo distilicha
sunt tempora,nam respectu aliorum, qui etiam inter illum populum degebant tempus legis naturae v seque ad Christum Dominum durauit,
cuius obseruatio cunctos mortales a
strinxit. Ih itaque praeiactis ia suis c5clusionib. haec quaestio est abiblueda. Concluso prima Sacramentum aliquod debere institui in quacumq; lege,vel in aliqua, nonr test ratione
naturali ostendi necesiario, neque aptiori, neque a poste tori ; sed tamin. quod congruum fuerit illud institus
congruenter suaderi potest. Prima huius conclusionis pars probatur, non
quidem probari potest a priori, vid
licet a natura Des,quia Deus nihil e tra necessario agit, quia ad nullam reextra necessariam habitudinem discit: ut ex ea a ptiori possit ostendi hir.
iusmodi Sacramentum ab eo esse iii stituendum. Nec a posteriori tanqua ex fine,quia etsi effectus Sacramento signatus esset absolute necessatius ad huiusmodi finem obtinendum, tameabsolute posset huiusmodi effectus alia via dc medio obtineri, qua per S cramentum : dc sic constat, non posse concludi necessario institutionem sacramenti in aliqua lege esse faciendam.Secuda paro sic ostenditur a Scoto ubi supra ait. primo, quia congrua, inquit, est, effectu invisibilem a Deo
ad salutem, signati aliquod signum
sensibile,ut viator inquirens cogniti nem ex sensibilibus effectum illum certius cognoscat; nec solum congruit
esse signum huius effectus, quasi spe culatiuum,per quod possit haberi nomtitia in intellectu de illo essectu si
gnato, sicari per voce Homo, habetur conceptus dc notitia naturae humansesed congruit quod si sgnum practiacum, se cuius ratione est, ut significet est ectu inesse vel fieri, ut eius amore homoa sciatur, dc quod no sit aequis uocum vel iricertum, quia eis per trie signum duceretur homo incogni tionem huius effectus , non tamen ardenter appeteret illud lignum sibi adhiberi, propter incertitudinem stagni respectu fieri ipsius signati: talem ergo estcchum inuisibilem congruit signari per sigitu sensibile Practicum,
64쪽
certum & efficax,ut homo ex tali cognoscat effectu, &in tali signum este, huiu ardenter quaerat; Nec tamen fuit congruum,quod tale signum haberet tecum suum signatum, quia
tunc homo non ita deuotus ac dispostus ad eius receptionem accederet sciens se huiusmodi effectum recepturum,qualitercumque dispositus accederet, quia tale signum certitudine demon ii ratiua ,&necessaria baberet suum signatum in eo, cui api'licaretur, lupposito,quod tali certitudine esset certum: non ergo fuit congruu,
3uod illud signum signans illum es
ectum inuiti bilem ad salutem liominis ordinatum, esset certum illa demonstrativa certitudine, quae necessuio de eκ rei natura haberet suuiu fieri effectus, sed certitudine,ut in pluribus, id est, semper, nis indispositio suscipientis impediat; Et hoc signum
naturaliter seu ordine naturae Praecedenti fieri ipsius signati, ut sic sulciuptio signi sit quasi disposito ad sigi a tum, qua posita fgnatum fiat, nisi
indispositio suscipientis impediat. Has omnes conditiones, signi videlicet , quod si practicum, certurn, ut in pluribus, modo Praedicto, & praecede iis naturaliter seu ordine iraturae
fieri ipsius fgnati, sicut ca prscedit sua effectum, intelligit Scotus per illam Particulam, Efficax, quae posta est
in diffinitione Sacramenti, de qua an primo, idem diXimus. HXergo habemus secundum totam rationem sacramenti , congruum suisse Sacram
tum in stitui propter cognitionem &des derium causandum in viatore respectu effectus inuisibilis. Praeterea
congruum fuit, sacramentum in qualibet lege institui, quia congruit quidem viatoribus vinua secta in aliquiabus signis exterionilaus communicare,& conuenire, per quae ab alijs alte rius sectae distinguerentur, nam eX talibus signis cognoscit homo quis est suae sectae, & quis alterius, quod quidem eXpedit,quia scientes se esse eiusdem sectae, mutuo se adiuuant ad oboseruationem eius; Sc scientes se disti miles esse sectae, vitant se mutuo tamquam mutuo se impedientes. ita congruum fuit in qua uis lege institui sacramenta, quae essent signa viaitiua eorum, quae luiit eiusdem sectae, Se disst nctiva eorum ab alijs.
Secunda Conclusio, tuae est primae
corroboratio. Decuit Dei miserico diam, iustitiam , dc sapientiam Sacramentorum institutio. Conclusio est Seraphici Doct oris in prima distin. . art. I.quaest. I. quam sic probat: Decuit miteri ordiam, quia homo male gratiam seruabat propter voluntatis vertibilitatem, ideo in stituit Deus S cramenta, ad quae homo recurrens gratiam recuperaret: atque ita misericordiae magnae fuit haec instituere, quia non solum dc ad remissionem culpae collationem gratiae adiuuantis faciunt, sed etiam ad rem ii sionem petirae. Decuit etiam diuinam iustitiam, quia cum Deus si iustus, exigebat aliquam humiliationem, per quam h mo se ad gratiam disponeret,& Sacramenta suscipiendo quasi ex quodam
pacto gratiam inueniret,nisi indit positio eius esset impedimento. Decuit denique sapientiam,su minae .n. sapie-tiae est in in inuenire remedium, quae
fuerunt occasio lapsus, ut sicut homo per lignum cecidit, ita per lignum salutis remedium inueniret: Sic quia homo occasonem lapsus a vis, lib. sumpse at, decuit diuinam sapientiam in
eisdemi remedium linuenire . Fuit
65쪽
etiam ex parte aegroti,&infirmi eκ- Pediens,quia erat caeciis quoad rati nem, ideo data sunt ei sacramenta visibilia ad eruditionem; erat elatus quo ad irascibilem , ideo data iunt ei Sacramenta corporalia ad sui humiliationem; erat fastiditus quo ad concu- Piscibilem,ut non saperent ei spiritualia, ideo sacramenta sunt ei data ad mercitationem, ne forte unius solius Perceptione vel spiritualium tantum
contemplatione sibi possit fastidium
generari & taedium. Fuit ergo necesilarium necessitate congruitatis, non ineuitabilitate,sacramenta instituere,
quia Deus potentia suam sacramentis
non alligauit. Sed imipias,esse oneri naturae instre tot multiplicari sacramentorum Praecepta,& consequeter non cogrue institui. Respondeo cum D Seraphi co ubi stipra in sol. ad ultimam,esse o nus duplex: aliud onerans ; aliud alle uians, sicut pennet in auibus , dc rotae incumbus, & vela in nauibus Primuonus grauat satis, secundum vero ibcet de se sit onus, tamen non onerat Portantem: Ita in proposito mandatum,per quod redditur lapso dc obligato virtus, etsi pondus sit, tame quia
virtutem adiuuat &alleuiat, non est portanti onus, talia sunt sacramenta,
in quibus inuenitur gratia, quae sortia ficat,& vires addit, sicitque mandata leuia: ac proinde debuit Deus insui, legibus sacramenta instituere. Et prς-terea quia, ut ait Augustinus contra Faust. lib. u. cap. II. dc de vera Relig.
c. I 7. omnis religio habuit aliqua si gna exteriora, in quibus homines co uenirent,ut Deum colerent,quod patet discurrendo in singulis etiam Id
lolatrihi si ergo Ecclesia debet habere signa sacrae Religionis sbi conuenientia, & huiusmodi sunt signa sacra &sacra menta, decuit Deum sacra memta instituere, quae huiusmodi signora
Tertia Conclus. In statu innocentiae cultus Dei externus per actiones corporis esset homini valde coi
set itaneuς, qui de facto in illo fuisse, Selonge probabilius suturum esse, si ho
mo non Peccasset nec non ibi esse si
turum sacrificiorum usum, probabili ter defendi potest.Coclusio haec mul tas habet partes ; Prima est, qd cultus terior Dei per actiones corporis es.set consentaneus valde homini in statu innocentiae existenti;qua sic probo, quia hic cultus exterior est per sedebitus Deo, eo quod est auctor naturae humanae, quae anima & corpore constat, dc non est introductus rati ne peccati; sed ratio haee eodem modo obligaret in innocentiae statu , in quo etiam homo anima dc corpore costaret: ergo utrius lite ach: Dus debuisset Deum colere auctorem suum. Praeterea quia cum vita socialis Sc politica sit homini naturalis, non via detur satis esse,qd interius colat V rum Deum, in iis iamque credat, nisi etiam eXterius ore dc opere fidem sua ostendat,& Religionem; quq ratio tota locum haberet etiam in statu innocentiae, in quo homines non solitarie, sed politice uiuerent: ad id vero cum
vnua actus alterius non cognosceret interiores, nisi quatenus per e Xteri res manifestaretur, necessarium erat,
ut in eo statu non solisn esset uera Religio, sed etia exterior eius professio. Et cosrnaatur, calici est naturale uti animo dc corpore in suis actionibus , ergo minime eis in diuino cultu inde ret, nam decentior usus seculi tum hominum dc actionum eius co
66쪽
portalium excogita i no potest, quam
1 quo homo corpore & anima uteretur ad mltibedum Deo diuinum cultum : hic autem cultus exterior , si innocentiae status durasset, esset publicus,quia ut diximus, homo est natura sua animal politicum, ac sociale; qui circa hominibus naturale est,in unum populum de rem publicam congregari , sicque in illo naturae statu congregarentur, quia hic modus est perie bonus, & naturae humanae conueniens; congregati vero in unum cor-Pus politicum,deberent esse in unum Religionis nomen aliquo signo eXteriori congregati,quia in omni Repub. bene ordinata primum ac prFipuum dicitur ella religionis negocium, non enim morum honestas in humana Repub. recte institui posset, nisi ratio diuini cultus praecipue habeat locum;
at in unum religionis nomen homines congregari haud possent, nis in dio aliquo Dei cultu externo dc lensibili, totique Reipub. communi, ut diximus praecedenti conclusione eκ Augustin. libro i9. contra faustum.
Id ipsum confirmari potest, quia sicut
recta ratio dictat, ut quilibet priuatus homo suo animo, ac Proprio corpore colat Deum suis priuatis actionibus , ita etiam dictiit,ut tota Respub. prout est unum corpus politicum , unum etiam cultum quas communi consensu Deo osserat, quod est Deum colere publico ac solemni cultu, qui ex maiorum traditione diffiniri possit. S cunda eius conclusionis pars,probabile esse, quod in statu innocentiae esset suturus sacri ficiorum usus, qua sic stendinquia iurita D Thom. 2.2. q.8 s. art. I. oblatio 1 acrificii ipsi Deo est de
lege naturae, quia naturali ratiotae
Procedit, quod homo qui ldam rebus sensbilibus utatur, ut per earum oblationem subiectionem ad Deum significet, supremumque Dei dominium agnoscat : at hoc naturale diactamen de offerendo Deo sacrificia, non oritur eX occasione peccati, sed eκ subiectione Sc recognitione, qua homo debet ipsi Deo, propter eius supremuin dominium; ergo etiam in statu innocentiae talis usus sacrificiorum esset suturus , quia cum per se ad
legem naturaespectat, nec eκ occasione peccati ortum habuit,ad illum st tum pertinuisset. Et confirmatur,quia
homo non tantum a Deo accipit co
pus&aitimam, sed etiam res exter nas, quibus ad corporis conseruati nem, dc animae oblectamentum utitur; ergo non solum debet anima de corpore Deum colere, sed etiam rebuςeXternis, quarum oblatione, consumptione, Salio simili usu Deum omnium rerum dominum esse Proteste tur, eique gratias agat, iuxta illudi. Paralipom. 29.Tua sunt omnia,& ea, quae de manu tua accepimus, reddimus tibi. Cum igitur huiusinodirerum sensibilium vitis per se decens Schone stus sit, nullamque linpersectionem statui innocentiae redugnantem includat, nulla ratione firma a statu innocentiae durante esset repelle lus.
Sed pro maiore huius rei eκplicati xe, obserua, duplicem posse intelligi
externum ac lensibilem Dei cultum: alterum, qui solis actionibus Jc organis corporis humani fit:alterunt vero,
qui usu externarum rerum constat. Prior exercetur cum voce Deum Oramus vel laudamus, quando genu ste chimus, vel similes actiones eXer e
mus, quae non habent allain materia, circa qua versentur,praeter nostri cor
Poris membra,&eorum viain.Post
67쪽
Hori vero modo colimus Deum, qua-do res eXternas ei offerimus, vel sacrificamus, cereos accendimus, vel thus in eius honorem adolemus; Sc de viroue cultu intelliguntur ea , quae nunc
ivimus, sed in sacrificio duplex est significatio; quaedam moralis, quate nus interioris sacrificij est signum; Schaec lota est deessentia sacrificis, quae
statui innocentiae non repugnabat, nam in eo etiam naturale esset hominibus interiorem cultum eκterioribus ac sensibilibus signis manifestare , tam verbis tam factis ac rebus: Alia est significatio mystica, quatenus per sacriticium signatur aliquod supernaturale ac diuinum mysterium, quae non est deessentia sacrificii absolute dc simpliciter loquendo.Qi iocirca ei si consideramus hanc significationem alicuius diuini mysterii, ut exempli
gratia, Domini ventuti, qui etiam 1ecluso peccato venturus erat
EX i quae divimus, colligitur quidem, in illo statu innoceratae si perseuerasent homines absque peccato,
usum sacrificij habere potuisse iussicientem congruentiam,neque aliqua inde essentiam fuisse ablaturum , nec fuisse futurum malum, nec contra te gem naturae, sed ei consormem ; Sed
an de facto suturus esset talis sacri sic
usus, nulla ratione naturali certa Sc euidenti probati potest, quia licet talis. sacrifici j vsus legi naturae videatur co. sormis, creterum non eli in praecepto aliquo naturali, proprie loquendo de sacrificio, prout in sacra rerum eXternarum sensibilium oblatione consistit. Quocirca ex sola obligatione legis natur non potest certo colligi,h Inines perseuerantes iniustitia originali ijs sacrificijs fuisse usuros, quia hoc vel ex humano, vel diuino penderet arbit to; caeterum cum homines in illo statu vera, ac recta ducerentur ratione , credibile est, electuros esse id. quod rationi rectae magis consent neum videretur, quod sane effetuti praedicto sacrificiorum usu. Quarta concluso. Sacrorum instia tutio in statu innocentis non effet c tra debitum ordinem, de illius status rsectionem, imo in eo potuisset ha- re lassiciente causam dc congrue tiam, nam Sacramenta Sc sunt signa, dc causa gratiae, & sub utraque consuderatione conuenientem in illo statu habuisset rationem; sub prima quida ratione, quia Sacrameta ut signa, non tantum sunt ad acquirendam cogniationem , sed etiam ad profitendam inletiorem fidem, Scetiam ad quandam supernaturalium inysteriorum repraesentationem, &faciliorem e rum apprehensionem , nec non ad excitandum affectum, de ad consei sonem dc unitatem hominum in ese teriori cultu Dei; at has utilitates omnes potuerant Sacramenta habere in illo innocentiae statu sine aliqua im- Persectione, recto illius status ordini
contraria, igitur Sacramentorum institutio causam aliquam,ac congruentiam lassicientem in illo statu habere
potuerat Probatur minor,quia in illo statu seruaretur naturalis humanςc
gnitionis modus, quantum ad haec, quod excitaretur homo a sensbilibus tectis, Scintelligeret ni depe dei tia ad phantasmata, nec cognosceret
res spirituales in se ipsis,sed per aliqua
analogiam ad res sensbiles, nec semper eas intelligeret, ac proinde cor uenienter per res sensibiles ad eorum cognitionem excitareturi de quamuis
in illo statu cum gratia di iustitia os ginali infunderetur fidei habitus,scut
68쪽
huc ἰnsentibus baptizatis insunditur,
no in ii asanderetur species,& per phatasmata,quibus homo indiget ad amrehendendas res fidei , neq; singulis olla rerum fidei reuelatione, fieret, sed per traditione filij a Parenti b. eas ataeiperent, quia hic est con naturalis
modus hol viatori, nec aliqua est caumsa ad miracula fingenda, vel nouuuidentiae modii. Quocirca fallitur Soto,cuin ait, Praedictu inodum ex tensib: libus cognoscetidi, tum in illo sta. tu habiturum locum in cognitione rerum naturalium Mori vero supernaturaliuob assignata modo causam, quia videlicet non fierent singulis reuela
tiones rerum credendarii. QIocirca deberent tunc homines uastitui Per
uoces & signa se iis bilia, ct absque iulius status indecetia, si alia signa a Deo in stituerentur,illorum potuissent habere ad illum effectum conueniente usum. Si vero sacramenta sub iecuda ratione consideretur videlicet quatenus gratiae causa eXistunt,minorem
coniunctionem & propinquitatem haberent cum modo cognoscendi hominis . operadi;&ex hoc capite minor esset aclea instituenda congruentia. Caeterii considerata maNima , tilitate in obtinenda gratia seu augmeto elus eX vi operis externi, est res haec tanti momenti, Q si Deus vellet illam cc ferre hominibus illius status, dc hoc solo esset maior cogruitas in lacrametoria institutione, i sit in omni b. alijs coiecturis, q in cotrariu asserta Polsui. Qii inta Coclusio. Licet de secto in statu innocentiae Pro ipe, quo Primus parens in illo perstitit, nullu fuerit tir-stitutu sacramentu,incertu tamen est,
an si ille status durasset , essent in illo
sutura sacramenta. Prima huius coclusonis pars non pol certa ratione os c.
Conιrou. Para IIII. di,quia nec in scriptura est reuelatu, nec ex traditione habeac, et Deus in illis statu nullu instituerit sacramentu, sed veresimilior haec sententia fit e κeo, Q nulli bi talium sacramentora fit
mentita,nec videbatur eoru institutio congrua, cum Deus praesciuisset statu illum breuissimo tepore duraturum,& homines quos codiderat, videlicet primos parentes, pleni essent reru cognitione, et supernaturalium, quantia ad eoru statum pernecessarium erat. Secunda pars coclusonis ibatur,quia talium sacramentorum institutio eκ sola diuina voluntate pendebat, cuius nullum nobis decretum reuelatu est,eX quo necessario futura, vel no sutura huiusmodi institutione possimus cognoscere,quia no est nobis et reuel tus modus prouidentiae, que tunc ci ca hoes Deus esset seruaturus, si tamesecundu coniectitra loquendia est, censeo, quod supposita Scoti opinione de
aduentu Christi et nullo erei stete peccato,non esse prorsus incredibile et incarnatione facti Christus Eucharisti elicium instituisset, quia est sacramen tu maXime appetibile,& omnino independes a peccatoseclusa significatione passionis Christi,Scintima unione qua nos sibi colungit p hoc secium,q est P se primo in illo iii tenta. Sed revera m ijs rebus inquireridis 'potius diuinatio, qua ratio locum liabere P test,ideo nihil certi de iis assero. Sexta Coeicl. In lege naturae, a lapsu. s. primi liominis us'. ad iiistitutionem circucisonis, fuit pro paruulis aliquod remediu a Deo institutu contra Peccatu originale, quo vere ab anima delebatur.Conci . haec est cibis linia
69쪽
contra Iulianum, cap. 9. ubi sic ait: NO
sonem famulos Dei,quandoquidem illis inerat mediatoris fides, nullo sacramento eius opitulatos esse paruulis suis, quamuis quomodo illud est ali- qub itecessiria causa scriptura tacere voluerit. Probatur Conclusio, quia ut ait Scotus in primo it 4.q.7.nullo tempore dimisit Deus cultores suos sine remedio necessario ad salutem: Ied omni tempore post lapsuin suit necessaria ad lalutem deletio originalis peccati: ergo quocunque testore aliquod remedium es sica X erat ad hoc itistitutum Consequentia tenet Minor vero satis patet, quia sine deletione peccati originalis immo pinerat salute in adi- Pisci, quae ni stat cum peccato. Ma ior vero ostenditur eX diuina movi. dentia, quam Deus semper tribuit circa hominum salutem:&m voluntate, qua vult omnes homines saluos seri, ad quam speciat, ut de omnibus prdinet sufficientia media ad salute, eX quibus unum ac potii si inum est
contra peccatum originale . Cum e go paruuli in illa generali voluntate Dei includantur, debuit Deus in omni lege remedum aliquod instituere,
quo parentes suis Paruulis opitulari Possent, alias n. paruuli sine susti tente remedio ad lalutem mansisse iat, id diuinae prouidutiae inaxime derogat set. Plaeterea quia etsi originale Pec catum Potuerit deleri in adultis permotum bonum intrinsecum bonitate ad id requisita, tamen in paruulis, in quibus talis motus suit impossibilis,lion potuit deleri per actum suum Proprium: ergo Per actum aliquem aliolum ad ipsos relatanu sed non poterat esse certiana, quod actus alterius relatus ad paruulum suis erct illbni, si hoc esset institutu a Demergo mus
pro paruulis in illo si itu legis fiat uiae inlii tuit aliquod remediu, quod cis: tsignum effica K deletio ius origmalis Peccatrata eis, de quo Parentes eis. Diceiti, quod erat ad id remedium effi- cm. Conlequentia enet a maiora. Minor ostenditur,quia nullus Potea eruse certus, quod per aliquid attingat ad salutem, nisi sit cellusqii a s Deus a ceptauit illud anqua ius si res ad talefitiem . EX qiu collig tur , huiusmodi Paruulorum remedium debuisse applicari per aliquam humanam actio ne tu eorum, quibus Paruulorum cura incumberet, lura ipsis actio in illo si tu erat impol sibilis; . ordo,quem di,uina sapientia seruauit, id testatur, nacircumcisionem dc Baptismum Per Metiones humanas fieri, Sc conferre voluit, ergo id ipsum dicendum, stituisse Deum pro Paruulis a peccato primi parentis, usque ad circucisionem. Praeterea quia Pro quociique tempore est morbus , ergo pro illo suit necessaria medicina, ergo suit aliqua medicinaitistituta pro illo legis naturae tem P
re contra morbum peccati originalis. Conueniunt etiam inli omnes Doctores,ek sit r. iliter quod illud tenae diu fuerit positum in aliqua actione vel proscisione fidei, dc cultus religiosi, quo Paruulus Deo dedicaretur, & cultui eius manciparetur, eN intent oneparentis, vel eius, qui remedium applicabat. Septima Conclusio. Hoc remedia efficax ad salutem Paruulorum contra peccatum originale a Deo instit tu in non fuit, positum in solo interrori actu,sed in aliquo exteriori,Sc sensibili signo. H. iiic conclusionem tenet,cotus ubi supra, D tradus, Palladanus Gabriel Maior, ex multi alij, in Α.d . I. Atinach
70쪽
armach libala quaestione Armenoruc 27.Conclusio certa, de euidentermtione probari non potest,sed per congruentes rationes eius veritas elicienda est: unde Scotus in A. d. Iss.7. Pqst quam probauit, a Deo mo lege natu rae aliquod remedium suilla contra originale peccatum institutum, ait sic: Et mapis Iobabile est, quod per ali. quodlignum sensibile, quam per aliquod signum ilitelligibile latum,quia Pro toto statu naturae lapsae congruut
huiusmodi signa sensibilia respectu
spiritualiti, ergo rationabile, aliquod sacramentum, saltem contra peccatuoriginale, fuisse in tempore legis naturae. Explicatur haec ratio Scoti,quia cum Periam remedium paruuli initiarentur,& diuino cultui mancipar tur, oportebat ut per illud genus cultus sanctificaretur, quod est homini accomodatus,&Deo ab homine de-hitus: sed hic non tactum est interior, sed exterior etiam , ergo debuit illud remedium in signo aliquo sensibili institui. Praeterea quia cum Ecclesiaeκ hominibus costans, sit visibilis, valde consentaneum ei est, ut hoc remediuesset sensibile,ut Ecclesi constare possit, tale remedium fuisse applicatuin, ita esset in dubio,aut inutiliter repeteretur. Tandem quia per tale remediuParuuli coniungebantur corpori Ecclesiae,conueniebat autem ut coniunctio ad corpus visibile per aliquod visibile seu seia sibile fieret. O istam Concluso. Illud remediu. in se illibili signo positum, & a Deo institutulia,suit lacramentum, cui ratio sacranieliti vere ac Proprie conueni bat, erat q. caeremonia sacra a Deo stabilita,ut per cani peccati originalis fieret deletimque iuxta Scotum q.7. I .d. vi Iesu. ad primit, fuit determinata in
sacrificiis, quq pro illo tempore ex dia
uina institutione Deo offerebattir; is terminata, inqua, sit aliquo sacris io
in genere. Conclusio duas h ibet patres; Drima quod illiadsignum sensibiale suit proprie sacramentu in fidei protestati . Et probatur, quia in primiseκ superioribus constat, illud rei ne diu incontra originale peccatum constitutum , fuit se in signo sensibili, &a
Deo, qui solus est auctor gratiae, qui per talia signa confertur; Sc insuperfuit instituti, ut caeremonia sacra, firma, dc stabilis,l illo statu, imo Sciblud dur isse pira i nainis Iudaeorti, non
est incredibile si ut circuncisio data Abraliae mansi pro . viris in lege veteri, atque signum practicum certum dc prius natura gratia, quae ipso adhibito conserebatur paruulo, ergo suit vere & proprie sacramentum. Praete rea quia illud signum erat ex diuina institutione ordinatu, ad significanda gratia, quq in filii biliter paruulis dabatur ad eorum sanctificatione. Sc Deo dedicationem; m eadem etia caeremollia & signo, significabatur Christus
venturus,igitur,&c. Secunda pars est,
quae fuit determinatam aliquo sacrificio in genere,ila non in specie,quae sic Probatur, quia pro ipe illo placuetue Deo sacrificia, quod non esset, nisi ab eo fuissent instituta, imo reputaretur
fatui & praesumptuos, si talia sine diiuno praecepto vel inspiratione sectisci. ergo oblatio alicuius sacrificis potuit tunc esse sacramentum ad peccati originalis deletione. Antecedens Patet Gen. q. de oblatione Abel & Cain, tuetia ex oblatione Noe, post qua eNiuit de arca Gen.S.Ic oblatione Meschis ea decli, qui erat sacerdos excelsi Dei, ut dicitur Gen. 14. dc tande eX oblatione Adee diuidentis vacca,Schmulacri Di C i ciorum