장음표시 사용
101쪽
' , t libeo Rabot tertiam explicatione legere est ut virga sumator
pro sceptro. Tunc vertendam erit: Non auferetur sceptrum a Iehuda in aeternui uando veniet ille, eus fregna) et eongregatio populorum. Accentus mulcus huic interpretationi valde favet: nam adverbiu 'in Had, nosatur προ Ierib,-diitinia uit et dividit periodos. Adeo ut vel L S. S. Non auferetur sceptrum a Iehuda , Tu. Dei ora patibus eius in aeternum: hic interpungendu est Itum additur, for quando veniet Messias; tunc cogregandas gentes Omnes,et mae su ; ι 'Σduem1dmodum ait Iesaias: illum gentes reerrent. Haec interpretatio Quoaue fuit Anquelia-Ger : etenim , ut notat R.Bahye, In Correctis codicibus criptum invenitur, aen .v mm m, v in aeternum donee veniat Messias: perpetuarius duratione Daniel lignificat, dicens, quod να perpetuum non Lestruetur. I V Do stas Aben Egra per virgam hic virgam imperii designari putat, et per Siri DaviMm itaq; exponit: Non a eretur virga a Iehuda , nec scriba e medio M' ia, si iis, .i.,. . illi eo regatis populorum: nam ru D Vidi.
rur hic lampςx . hon silatum iri imperium, ut aliam in tribst Ialiuda et quando h R' g ' alteri detin , ut recte transferatur. Etenim non :nxH g P ri M h-dicit congregandas
rentes, quia tunc non soli ' ' 'ς 9. uuia ille conteret omnes populos. arii fui iri fore penes tribum Ieh ida: stat autem ex Domini promissi i xςm'M 'ς P 'r P.is, iis
as hanc locum, et in opere suo Sol,I A M , p
102쪽
nm Mastη et profecto in numero Hebraeo α ν Silo, et n.n Mostb tantundem valent nimirum CCCXLv. Itaq; ait Iacobum vaticinatu de prima liberatione filiorum suorum ex Egyp O. Vt S. Verba exsonenda sint Non a eratur vιrga, sive imperium, a labuia Sc. donec venerit Salsh, 1ive Moses: tunc enim ereptu Iehudae imperium , tradetur Moiit, ex tT Levi. De quo etiam dicitur, Furt DEO .inim in Idurune Ox. ad Mosen, ergo inquit, congregabun ur POPuli, VHelicet 13. s. Istia litae , qui eodem nomine nuncupantur in Deut. Et ιam aman1 PVMlo I- Iri iam. Certe valde verisimile est Patriarcha de proxima redetione filioru luoru locutu.
sceptrum ad Iehudam se. donec ponatur Silὸ, h. e. destructum sit tabernaculum Silo. quod accidille constat. nam liuiae illud destructum esset, venit Semuel sc Davidem Regem unxit. Testificatur hoc iple Psalmographus,cum ait: Et deje- 2- . Tuit tabernaeulum Silὸ,tentorium quod 36verat inter homines. Etsprevit tento- ο I xium Ioseph, S tribum Ephraim non elegit. Elegit autem tribu Iesuda , montemetiexis quem diligat. Et elegit Davidem servum iuum Se . Vnde videmus, quo tempore Siti destructum est, etiam Davidem Regem unctum.
pturam ita exponit: Non tolletur castetatio a Iehuda, i. e. ab Israelitis,qui vocan- Iur u ' π Iehudim , et Iezisator ἡ medio pedum eyus , h. e. semper erunt quasi in portis eorum inimici, qui leges iis praescribant, donec veniat Silo, h. e. Messias: et illi abadient populi, quia totius mundi imperium obtinebit. Hanc interpretationem quoq; probat Istac in glossis luis supra Samuelem , niti quod verba illaci logi atore media pedum us , exponat, quamvis castigario a Iehuda non a feratur , fore tamen ut legis non obliviscantur, sed in medio pedum eius sint le-xissatores; quomodo aitPsalmographus, tractans de persecuti ibus Israclis. Totam hae evenit nobis, nee tamen obhviseimur tui. Neque movere debet, quod nid nonnulli dicunt, Iacobum in benedictione nihil infausti dicturum fuisse: etenim 18. tanquam Propheta, et bona et mala praedixit. Sic sane de Simeone et Levi dixisse eum videmus: Maledicta ira eorum, quia vehement. Adde quod simul bona GT. s.fhie praedicit, eosq; cohortatae et confirmat ad serendas fortiter aerumnas , quia non futurae sint perpetuae, sed tantum duraturae usq; ad Messiae adventum a quo tempore omnes mundi nariones etiam illae, a quibus ante vexati fuissent, eorum sub imperium venturae essent.
eat, Non auferetur virga a Iehuda, noc est, dominium , etscriba e media pedu- eius, ut moris est , taxee veniat Silo , id est, donec Ahia Silonites vestem Ier Mami in XII. partes resimpat: tunc enim aliae tribus habebunt partem imperii. li antea Iehuciae possessi. Quod accidisse certum est , cum Icro ainus im-rrium acUperet. unde ad illum se congregaturas gentes . vidclicet XI tribus Scriptura ait.
P, inquit, imperium aut iurisdictionem , quamvis exiguam ,rotat: itaque verE Patriarcha pra dixit,eam ii Iehuda nequaquam ablatum Jni ante ad vi tum Meia 26. fiae. Nam semper Iehuda caput fratrum suorum star, ille cum Iosephus vende- uia 43retur dixit, t suid tirilitatis si oceidan us fratrem ubi rump e que caeteri paruc- P nt . Ille petiit a Iacobo , ut mirieret secum Betilaminum, qui ques postu- 'ib;ώ-ι nu Rubens negaverat, illius precibus tribuit. Ille fuit, qui appeningavix R
103쪽
Ioletho ad orandum: posteaq; semper tribus Iuda primum habuit locum ; et a Num. vexillum a ejus primum omni u movebatur. In dedicatione arae , b Nahlbn pri-xo. i . mam oblationem fecit pro tribu Iehuda. Mortuo Ieosua primus e Iuda adic b ibid. 7. dit in bellum. In diriti me terrarum d prima portio Iudae at signata est. Saul po-xi. pulum recensens, leparatim e numeravit tribum Iuda: et regnante illo,semper
clue. r.et nihilominus Iuda caeteris tribubus praeminuit. Multoq; majus dominium habuit d fossua. tempore Regis Davidisf. Quin et in divisione regni tribus Iuda cum Davide Is x. mansit: et in captivitate Babylonica semper capita et principes 1uos habuit ex e r. Sem. seini ne Davidis. Postea quoque temporibas Hasmonaeorum princeps Iehu I s . . erat caput Senatus Israelitici, nuncupati r' nis Sanhedran,ut a firmat Iolephus.f I. Reg. Eode modo in captivitate Hispaniae , Galliaeque, capita Israelis semper fuerunt x a zo. ex stirpe et domo Davidis, nimirum Abravaneles: etenim, ut scrisit R. Ishaeben Guiat, post destructionem secundi templi, duae ex ea stirpe familiae in has regiones migraverunt, quarum una Bene Daud filii Daud, altera Abravanelum erat. Igitur hinc satis constat, vera Iacobum Patriarcham praedixisse. Addereroisis,quod Rab Ιshac Arama tradit, R. Beniaminum Tudelensem, in libro tuo Mathoi R. Benjamin,scribere,Bagdade se oculis suis vidisse magnum numerum Israelitaruiri, qui certo tempore Principem,quem crederent ex stirpe Davidis' esse,curru vectum prosequerentur, inter eundum acclamantes, facite locum fi
lio Davidis. Etiam teste Ιshaco Abravanel ad cap XII. Lechariae, Aben Ezraassirmat, suo tempore Bamade fuisse familiam ex stirpe David ; magnique ii nores sui in Sebet Iehuda dicitur) in Perside quoq; tribuuntur principibus seminis Davidis: quod etiam Guedahah Iahia in libro Iuo Sillelet a-Cabala alserit. Atque adeo fieri potest, ut idem hodieq: obtervetur in regionibus quibusdam
3. nobis incognitis. Ergo,iuxta hanc expositionem, verba I v v . dum, non Prae- Α'' finiunt tempus aliquod , quali illud dominium duratarum ut ad Melliae adven-Dςμ tum , nec ulterius. sed denotant dignitatem. Vt alio loco dicitur ' ον, ,'n ' donee defit numerare, Mnνn x, usque ad cor caelorum. Ita ut Patriarcha ad Oste indendam Iehudae dignitatem, dicat duraturum cuin utq; ad Messiae adu entuiri. Sane nunc quoque videmuς, multis in locis quandam juriflictionem habere tribu Iehuda ortos, et capita reliquorum esse. Quod exiguum imperium usq; ad tempora Messiae duraturum, tunc augebitur: nam illi parebunt nationes. XI. Dicere etiam possi mus, mentem Patriarchae fulta , quamvis decem triis Lus captivas abnueturus esset Allyriorum Rex,in terras nobis incognitas. tribu Iehuda tamen nunquam sublatum iri, hoc est ablatum ex oculis et commerciis ac notitia hominum: sed semper fore ei legillatores in naedio pedum , hoc est, sapientcsa quibus doceatur utque ad Messiae adventum, per quem imperium sit Teiiirrecturum. Haec si placet lententia, vertes: Non tolletur tribus Iuda, nec te- ΗLitor e medio pedum us, donec veniat Silis, et illa congregatio 'opulorum. Vt ut est,seu hanc ,seu qui ex Hiis expolitionibus ample staris, dissicultas tu lata est: neq; enim Patriarcha promittit semper eos rege habituroS, cum nunc in captivitate eo destituantur; sed illud accipiendum est uno ex illis, qu9Sal Xlmus modis. No ignoro aliis alias expositiones placuisse: sed mihi haec lumcere iactur: poterunt doniores eligere qui maxime vera iudicabunt. Atq: hic linuimponere visu quaestionibus libri Genes. in quo loca LXV. occurrerut, quae Du- En re inter se videtur;ῖuxta nome Adonai ,quod in numero Hebraeo valet V.
se dictus sit qui venit in nomine Domini dcc.
104쪽
106쪽
EXM. R. 27. cum itaq; rediissent ad Rehuelem patrem suum. Item vers.
neret cum hoc viro: qui dedit Rip ram filiam sitiam Mos. π π Ee concordare non videntur. Etenim si Rehuel, data in matrimonium Moii Zippora filia sua, socer eius erat, cur altero loco Hobab, filius Re- haelis Madianitae, eodem nomine appellatur
ERit sortassis , qui ad tollendam difficultatem, locum Numeroru hoc mois. do interpretetur. Et dixit Moseli Hobabo, filio RehuelisMadianitae, si ceri Molis: ut soceri vox non ad Hobabum . sed Rehuelem referatur. Verum id confutaverint verba ista Iudicum , Filιarum Hobabaseera Moses, ubi disertim Hobab socer Molis nuncupatur. Auctor docti operis Siphre,Hobabum et Ithronem eundem esse putabat : et quando Scriptura ast,filias Ithronis ad patrem suum Rehuelem venisse , Intelligi avum; quando non insolens sacris literis fit,inis nome paretu dare; uti et ja Quaest XX XVI Genes. ostendimus, et inde quoq; probari potest, quod Iacobus in precibus de Abrahamo , avo suo, dixer1t, Deus patris mei Abrahami, et Mephi set filius Saulis appelletur, qui I nathae erat: Laban quoque Naboris ullus dicatur, cum nepos fuerit. Sic reciproce quoq; nepotes filii vocitantur: etenim Laban de Iacobi liberis dixit, hae, filia, fit 'iae meae, et bifilii, filii mei. Quod in Pirque R. Elihezer quoq; demonis stratur ex dicto Iahacobi, Ephraim et Menaseli, tanquam Rehuben et Sina honsunto mei. Adeo ut Rehuel tuerit pater Ithronis. Neq; scrupulum movere debet, quod filiam suam Tipporam Mosi in matrimonium dedisse dicitur,quia a nuente avo id factum est. Hobab autem idem qui Ithro est, cui nomen mutatum cum Iudaicae religioni insereretur; quemadmodum hodieq . inter I
claeos moris est,circumcisionis tempore nomen mutare,quando Octiduo exacto,
par aetas illis doloribus est. Hanc conciliationem amplexi sunt R. Levi ben Gerson, R. Bahie , Ishac Abravanel, et Gerundensis. II. R. Simon filius Menalsiali, in Ialcut statuit Rehuelis et Ithronis ac Iobabiidem vocabulum esse. Qua ratione,ut bene notavit R. Eliali AEgyptius, necessario dicendum est, patri iuxta et filio Rehuelis nomen fuisse. Itaque cum Scriptura ait, Et venerunt ad Rehuelem patrem suum: intelligendus est Ithro proximus parens: quando autem dicit Hobabum fuisse filium Rehuelis, designat patrem Hobabi, aut Ithronis, qui idem habebat nomen. Notari etiam oportet, in Mehilta, Tanhuma, et Rabot, dari huic Ithroni septem vocabula, quoru cuui;
sua lit signiucatio. Neq; mirum id videri debet: quippe constat in S. S. non
107쪽
nullos pluribas nς minibus appellari. b.c bi nruelis LLO I fmogenitus, qui in Iibro ejus Icel, in chronicis basei nuncusatur. III. Novam sententiam reperit Ahen Iura ad X cap. Nun cr. nimirum Ziaphoram fuisse fila in Rehuelis,ut cor stet cx verbis ει dedit RV horam stiamβ-am Min. dcinde quia dicitur, venerunt ad Rehuelem patrem suum: et alio ex loco,quem supra citavimus, coinser almus Hobabum fuisse fit um Rchuelis. Vnde colligere sit, cum fratrem Til horae, er eundem ac Ithronem elle: nam Ithrone Num. O ah S. S. ad Mosen in desertuna venisse ; et Hoba dixisse Mosen, tun si 3 I. metationes nos ras in deserto. Ergo Iethio et Hobab idem cst. Hinc sequatur,Ziphorani et Hobabum , sive Ithronem,eodem paIente Rehuele ortos, et Ithro-Εx.d. 18 nem affirem Mosis fuisse. Quando autcm ait S S. neu in m Mn notandum cst 1. hanc vocem irri quam nos sacer interpretamur, etiam de amne usurpari, uti len sit quoq; R. Iona. Quomodo nullus locus relinquatur objectioni R. Dasidis Κimhi in Sepher a-saratim. eas. 1. Iv. Aut dicemus cum ait S. Script . Et saeerdoti Asidianseptem filiae, ac patrii, post, et redierunt ad Rehuel patrem suum , per sacerdotem hic non Rehuelem notari, sed Ithronem, ut legere cst cap. XVIII. Audititq; Dbroscerdos AIidia
Deer Nos et et altero loco, Acquievit tandem Moses, ut maneret cum hoc varo;
qui dedit et phoram filiam Dam Mos. Vbi vox illa vir non ad Rehuelem refertur, sed sacerdotem, nempe Ithronem. Ergo Rehuel, ut supra dictum est, axus fuerit, neq; ullus scrupulus relinquitur. QUAEST. II. Exod. 3. 2. χιvmq. ad piceret, ecce
Ibid. 3. 3. Appropinquabo nunc, et fidebo visomm sam magnam , quare
Si Moses rubum ardentem vidit, quare subjicit,ire se, et videre velle cur neu incenderetur
V Erbum 'να iuxta Anquelas a-Guer dupIicis significatus est. Primo enim
rip i. e. incensonem, deinde nam. Serepha , i. e. ccmbnsisncm notar. Vnde priore loco nam vertcdum cst, et ecce rubus ardebat, sinificatione vocabuli Deli γε . at secundo tum πνου, mu significatus 1 ocis Serephalocum habet, ut transurre oporteat, quare non comburatur. Eadem in opinionα cst R. Moses Gerudensis. qui et udi exponit tollere, avferre, ex loco Deuteron.
cap. XXVI. Ε .redin in .' mpa Sus vli quodsentivm es e domo mea. II. I haeus Abravan et ait, quia si re salsa sit hominis opinio, Nosem cum i-deret rubum incensum non consumi, exist malle aliter se rem habero, ideoq; dixisse, appropinquabo nunc , et videbo misorim sam marnam, quarer hic deinde pausam faeere, ac si diceret,que modo hoc fit paut qLomodo hoc esse potest deinde putasse falli se, nec rubum ardere. Ita ut tae verba. et Sidebo,qNare nardeat rubus, non sint continud legenda: sed hoc modo, et videbo qncmedo, hoc est, quomodo illud ita fiat. Iuni lubsistentem dixUse, neevaqvam ardeo mist AnDiuitiam by Corale
108쪽
III. An potius cum R. Hi zquiasi adiri rantis haec verba esse statuemus p ut σμcat Moses, appro inquabo nunc, et videbo quare ρ id est, quare non comhuratur rubus iste; natin πω ν, non ardet rubus strigisl o quantum hoc miraculum est l
IU. Aliam tamen quoque adfert supra citatus Ishaeus,quem sequitur R. Moses Alialda in opere tuo Olat Tamid nimirum ut vox BOer primo loco usur- Iata sit praesentis temporis in coniugatione Di, ac transieratur incendens se: at lud UI quod secundo loco legitur, sit temporis futuri in eadem conjugatione;
quomodo traducere oporteat rncendet, ac Moses, gnarus ignem vehementissimum elementum, nisi quid resistat, pertinaci cuneta incendio haurire, cum via deret rubum igne non absumi, appropinquaverit ad inspiciendam caussam, cur scilicet non combureretur universus rubus. v. Istiacus Arama, satis congructer verbis S. Scripturae Moses, inquit, adspiciens rubum ardentem non comburi, et satis intelligens id praeter naturam esse, Duravit falli sensus suos, nec verhincensum rubi m, Ied portentum aliquod esse Itaque dixit, appropinquabo nune , et Cidebo τisenem uiam map nam , quare non ardeat rubus. Etenim quamvis primo intuitu incensus mihi vidcbatur, revera tamen non ardet: quirpe si arderet, consumeretur. Hanc explicationem ample
xi etiam sunt R. Elineeter Asquenaeti, et R. David de Leon in libro Tehila le- I. David.
Exod. 3. x . Dixitq;sic dices filiis 1 Ibid. vers. 11. Dixitqὲ porro Deus Israel, Ero mist me ad vos. t Mos,se dices sitis Urael, D. Deus pa-l irum .esroru, cse. mist me advoI. Cum vocabulum Ebie, quod interpretamur Ere,differat a nomine Tetra- Erammato , quare Deus, oui iusserat primo Mosem dicere filiis Israelisse ab Ehie milium esse , pollea imperat ei, ut se a Tetragrammato missum asserat
ARduam hac, et difficultatis plenam materiam, expedire omnino P re mihi videtur. Quamvis enim in hoc opere nequaqua egredi solutiones quae sitonum decreverim, multo minus longius extra institutum evagari: reor tamen hanc rem paullo accuratius explicandam esse. R. Iehiida Levita in CuYari, de divinis attributis tractans, hunc in modum scribit: caetera nomina . quidem sunt attributa Deo, pro variis actionibus, quibus vim suam in homines exserit. Sed nomen . teri a-meforas, id est, explicatum , nimiru ineffabile Tetragrammaton, proprium est Dei nomen, et naturam ejus explicat. Idem sent em R. Moses in Directore suo ait, quando Dominus Mosem Iussi tropula dein ... D fixa re is ab reris E e missum esse, non voluit eum solum nomen ind care Isis ' .r Uitis. Etenim si jam illud ante audierant, nihil novi dicturus erat; sin ignora-Mant, certum erat non satisfacturum iis Mosem,dicendo,tale nomen me misit.
Punitus sita persuasuri errat, eum subdolo apud se commento uti. Iram
109쪽
ne nutum iis nomen diceret, latias ei nacuram ac tignificationem eius exponsi. Qinnio autem illis temporibus universi gentiles erant, et idolorum cultui addicti, Mi nescirent,esse aliquid incorpoream, eoq; cogitationibus suis coelum non trinlcederent, Deus, cupiuis popalo suo hunc errorem eximere, dixit Moia si, abi, et dic illis , Ero qui ero misit me ad vos , quae vox Ebie Ero) existentiam denotat, et ab aen fuit deducitur: perinde ac si dixisset, monstra illis, contra qua sentiunt, et validis argumentis proba, Me esse, qui sum; hoc est, meam essenti1 a se ipla iubastere, nec ab alio dependere , ut caetera omnia, quae existunt quia a me provenerunt; et ita sunt, ut potuerint, et adhuc possint non else. Adeo ut vox aena Ero deuotet ipsam divinam existentiam; qui non solum Deus ei nomere velavit, verum et certio simas rationes, ex quibas colligeretur,eum esse fonte omnium eorum quae existunt: Id enim hoc vocabatum denotat, uti et Tetrat Paras grammaton: quod eam ob caussam, testante eodem R. Moseli in Siphre t et
Nasso. Guemara Sota , appellatur Mason ον nomen explieatum, nimirum quoniam eo cap. . exprimitur divina euentia. Etiam appellatur inron αν Sem a meiMhad nomen
proprium) quia diversum a caeteris nominibus, soli divinitati proprium est , nec quidquam nisi necessitatem existentiae divinae fignificet. Quod et R. Ioseph AI-δ. .e.18. bus affirmat in Icarim, apud quem aliatri quoque etymologiam vocIS pari a meseras legere est. Nam deducit eam a ina Parns, ta est, separatus. segregatus, unde colligit, solum hoc nomen vere priaue cainae competere. Unae probat Cugari. R. Iehuda Levita,si quis quaerat,quis Deus colendus sit; Sol, Luna, coeli, stellae. Art. I planetae, ligna, ignis, aer, an genii, aut similia, quia cuiq; horum suum imperiuet sita vis su in generatione Zc corruptione rerum: respondendum esse, Domino Tetragrammato, perinde atq; Rubenem, ac Si inhonem , et mortalium alios propriis nominibus a caeteris distinguimus. Quamvis autem,non videatur ex nomine cognosci posse is, cuius natura occultata et incomprehensibilis est, ut re
More.li. cte observat R. Moses, dictitans faciem Domini, id est, substantiam ejus,vide-ll .eap. ' ri aut cognosci non posse; nihilominus ei vocabulum imponitur, neci uaquam ex cognitione aut scientiae naturae ejus, quod fieri nequit, sed quod nobis revelatis . est. Etenim Dominus cum Adamo collocutus, praecepta sua, et postea sanctum nomen suum ei; ille Caino et Hebeio, tradidit: a quibus ad posteros ipsumq;. tandem Noachum , a Noacho ad Abrahainum , Ishacam, Iacobum, deniq; et Mosem, ac posteritatem reliquam pervenit. Adeo ut hi revelatione , illi traditione acceperint, potuerintq; tribuere Primae Caussae nomen , quod eam den SAEdr raret Etiam R. Ioseph Chequitilla in Guinat Egor,eandem fovens opinionem, v se pluribas locis demonstrat, hoc vocabulum non nisi ipsam ementiam divinitatis
denotare , cum caetera nominae pro variis effectibus Deo tribuantur. Ideoque I rimo cap. Geneseos n=n,κ Eloim, non ineffabile illud nomen usurpari, quia re-iqua nomina novata sint cum operibus Beresiit, excepto hoc uno, quod aeternitatem dc existentiam Dei signincans,ante creatum mundum fuerit. Qub respe-Pir I. R. xisse veteres nostros sapientes putat. cum dixerunt. ante creatuin mundum Eliheg. Deum et nomen clus tantum exstitisse. Nimirum hic nomen , non nosmna eos cap. 3. dicere, quia lotum vocabulum Tetragrammaton in creatione univeru non ac
t More. ceperit, lidq; etiam observavit R. Moseh quippe quod nequaquam ab effe- I. I .c. 6t ehibas impositum sit,ut supra monuimus. Hinc etiam Lex ait; ε sacrineant Eloim Ex. i. exscindetur tantum Adonat illisti et uam nomen Eloim etiam aliis tribuitur,
110쪽
sacrificium autem non nasi illi ncmini onerri debet, quod Primam Caussam, nee praeterea quidquam significat: quc me do etiam interpretatus est Ithac Abra anel, qui in Misalot Eloim ait in opere si:o Laacat a-nc bahim se id probaste x aliis argumentis, atq; autoritatibus; quin eadem queq; in orinione suerunt R. Ishac Arama t, et Philo Iudaeus . Etiam autor EChat ain bot , et R. Abraha Sa-IO. statusit Ehie,et I etruromato Divinae citcntiae locatula esse: qucd clarassime demonstrat doctus Aben Ezra ad III. cap. Exodi, et VII. Eccles. dicens es em in eo nomen submintiae. Et quia tale iuxta regulam Granmatica sut rccte observat in libro 1i o Moetne Laston a-codes n Cn ac mittit drmn Mn Be dem ιυὶ-timum. etenim non dicemus binom Israel, nec umeνn Abraham . idcc et hoc vocabulum non recipit He demonstrati rin: quod tamen in caeteris nominibus saepe usurpatur, ut cum dicimus n=n,in Deus Uc. His probatis, idem autor excellentiam huius nominis plurimis verbis extollit, quod et doctissime facit R. Iehu da Levita, aliam cuOS cItab Ir us autores. Ac
primo quidem tractans de quatuor literis 'nu A E VI ,unde venerabile hoc nomen formatur, ait eas quasi animam ac spiritum reliquarum esse Iiteraru ; quia absq; iis nulla moveri aut pronunciari possit. Etenim ex septem punctis , quae reges appellatur, v et ri Aleph et He, Indicare Patach s hoc est A: aute cholem, sive O : at , Iod, Chirec, id est Ι. sub Patach magno vero comprehendi. Segol, id est E : sub Holem, . Cametet, sive A, et 3 Schure k seu V: iub Hire kdenique comprehendi Sere, vel E, et: Seba, ouod sonum habeat literae prae cedentis. Adco ut caeterae quidem omnes literae illis quatuor indigeant,ipsae nullius fini indigae. Quod allegorica expositione significet naturam Dei' qui anima omnium rerum, et, ut R. Moses ait, vita mundi est ; cuius ope omnes indigent, ipse neminis. Est praeterea peeuliare his literis ut quiescant,unde a Grammaticis quibusdam mm mnis literae quiescentes nuncupantur; nimirum quia ali- uando quiescunt, nec in pronuntiatione audiuntur , alias veto vocales sunt miles hac parte Primae Caussae, cuius esentia cum sit incognita, et neminis intellectu comprehensa, nihilominus per e flectus atq; opera sua sentitur ac manifesta est. Et quoniam hae literae ex toto alphabeto pronunciatu sunt facissimae non immeritti ex ijs venerabile istud nomen formatur. At si ad numeros attenis
damus,nfinita Occurrunt argumeta excellenriae earum literarum. α in numero
Hebraeo valet unum, aitq; doctus Aben Ezrah ad A i cap. Danielis, unum esse
ante numerum, et causam totjus ut meri, et totum numera m: deinde et causissam multiplicandi ac diminuendi,quamvis ipsum nihil horLm admittat.Idem et notavit sapiens Latis in lib. Cuinete a-meleli i et Saar a-lamam 3. Quod veruelle inde probatur, quia Euclidi septin o l bro nEmerus dei nitur, multivido ex una talibus composita , ut II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, dic. etenim cutinatas dividi nequeat, eo nec composita est, neque num erus, sed principium aerem omnis numeri. Sic quCque causa est numeri, quia ille es multitudo ex unitatibus, ut dixi, composita; ut duo sunt his unum , tria ter tinum , ac sc in relia uis: adeo ut videamus, Crenibus numeris unitate Cpus es e. cum isa nullius in- ulga sit . Quae curia etiam in Prima Causa confiderantur. Quemadmodυnve- nun unitas non est nutrierus, sed causa di principium ejus - lic Pitu a Catilla On cit aliqua ex rebus creatis, sed causa et Irincaprum illarum. cuius Cinnes e
gςnx, cum illa nullius indigeat. Illa in on a thus est, Omniaq: sub ea comprehe-